ΠΑΙΖΩ τραγουδώντας

[black_velvet]

η κατάρα του κόσμου όταν μπαίνει
στα γαλάζια της φλέβας νερά
σαν τη μέλισσα τρέχει στο αίμα
το κεντρί της ανάβει φωτιά

[kuria]

Θα 'μαι πάντα εγώ μες το όπλο σου σφαίρα
να σκοτώνεις αυτούς που σκοτώνουν τη μέρα
Με τα μαύρα γυαλιά και το άσπρο φουστάνι
να κοιτάς μακριά τη φωτιά στο λιμάνι.

[Gerogriniarhs]

Βάαααλε το κόκκινο φουστάνι,
εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις πυρκαγιά.
Έλαααα και μη μετράς την ώρα,
τα νιάτα είναι δώρα που καίνε σαν φωτιά.

[kuria]

Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
αχ ένα βράδυ στη κάμαρα μου
Έλα κοντά μου στην αγκαλιά μου
να σε χορτάσω με τα φιλιά μου.

[Gerogriniarhs]

Σήμερα σ'έχω αγκαλιά
και με αμέτρητα φιλιά
θα σε γεμίσω
και στο γλυκό το δειλινό,
ακόμα και τον ουρανό
θα σου χαρίσω.

[kuria]

Mην τον ρωτάς τον ουρανό
το σύννεφο και το φεγγάρι
το βλέμμα σου το σκοτεινό
κάτι απʼ τη νύχτα έχει πάρει

[Gerogriniarhs]

Αυτό το σπίτι που το βλέπεις σκοτεινό,
τον παλιατζή απόψε να 'ρθει περιμένει...
για να μαζέψει ακόμα ό,τι μένει
από μια αγάπη που χτυπήθηκε σκληρά
κι από του μαύρου χωρισμού τη συμφορά.

[kuria]

Ακόμα κι αν πρέπει να παραδώσω όλες μου τις ελευθερίες
ακόμα κι μου πούνε να αλλάξω ιδέες και θεωρίες
θα σ' αγαπάω μακριά σου ούτε λεπτό να ζήσω δεν μπορώ

[Crazy]

Δώσ'μου μια μέρα
Να κατοικήσω στα μάτια σου
Δώσ'μου μια νύχτα να παραδώσω ψυχή
Σαν τον αγέρα
Σφυρίζω στα μονοπάτια σου
Τη μοναξιά μου δεν την ξεπλένει η βροχή

[katinaki]

σου σφυρίζω για να βγεις σου σφυρίζω
και σιγομουρμουρίζω σ' αγαπώ σ' αγαπώ

[Stilvy]

σ'αγαπώ για το τώρα το πριν το μετά και το πάντα
σ'αγαπώ η καρδιά μου τρελάθηκε βαράει σαν ξεκούρδιστη μπάντα
σ'αγαπώ θα με βρείς το πρωί όταν όλα τα φώτα θα σβήσουν
θα'μαι εδώ και ξανά όπως όλα τελειώνουν έτσι θ'αρχίσουν

[kuria]

Φώτα απόμακρα αργές μουσικές
στάχια σε ηφαίστεια δίνη
ήρθαν τα νέα σου χτες ή προχτές
που είχε ρεπό η σελήνη
Σε είδε ο Χόρχε να σκάβεις στοά
στο Κατμαντού απ' τις Μυκήνες
νύχια αγγέλων στο μπράτσο δεξιά
και στο άλλο μωβ νυχτερίδες

[Crazy]

Τα λόγια σου γεμάτα προσβολές
όσα κι' αν ζήσαμε τέλειωσαν μου λες
στα ίχνη που αφήσαν ποιητές
φωλιάζουν νυχτερίδες και σκιές
πάνω στα ίχνη που αφήσαν ποιητές
φωλιάζουν νυχτερίδες και σκιές

[kuria]

Ίχνη πικρού Σαββάτου στα αποτσίγαρα της Κυριακής
ρόδα με αγκάθια κάκτου στα προσπεράσματα της άσπρης γραμμής
πόθοι σε ξένο σώμα ποιος σου ορκίστηκε και θέλεις πολλά
λάθη σε τρύπιο στρώμα να σε σκιάζουν του Καβάφη κεριά

[Gerogriniarhs]

Στρώσε το στρώμα σου για δυόοοοοοο,
για σένα και για μένααααααα,
ν' αγκαλιαστούμε απ' την αρχήηηηηηηηη,
να 'ναι όλα 'ναστημένααααα.