Ειδήσεις:

Το φτιάχνουμε ακόμα.. υπομονή ...

Main Menu

Τι σκέφτεστε αυτή τη στιγμή?

Ξεκίνησε από Prigkipissa, Σεπτεμβρίου 03, 2005, 01:55:53 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

Belladona

.... ότι οι οιωνοί μου λένε ότι το 2013 θα είναι καλύτερο ...... εν αναμονή και χείρα κίνει λοιπόν

titica

Τη μανούλα μου που γιορτάζει σήμερα και είναι μόνη......................................................

larus audouinii

Να την χαίρεσαι και να την καμαρώνεις την μανούλα σου.

Την ελληνική επιχειρηματικότητα και πνεύμα!. Στην σύσκεψη των στελεχών της κυβέρνησης για το πρόβλημα της θέρμανσης και την μόλυνση της ατμόσφαιρας προτάθηκε ακόμη και η φορολόγιση στα καυσόξυλα. Γέλασα.
Ανοίγοντας ένα σετ με σκιές σε Χριστουγεννιάτικη προσφορά από κάποιο κατάστημα στο Λονδίνο, 50 ευρώ γνωστής μάρκας με λίγα χρώματα, το πινέλο έγραφε made in china και με την διευκρίνηση στην συσκευασία πως το πινέλο είναι κινέζικο. Το σετάκι μια σταλιά το κουτί τεράστιο και πανέμορφοκατά τα άλλα.
Κάποτε αστειευόμασταν με τα κινέζικα.
Φέτος ως μια ελκυστική λύση για το πρόβλημα της θέρμανσης δοκιμάζουμε ένα σύστημα κινέζικο που τροποποιεί τον καυστήρα ώστε να λειτουργεί μόνο με την (μικρή) κατανάλωση ρεύματος (νυχτερινό). Η γνωστή εταιρία μεταφοράς από την Κίνα το έφερε στις πόρτες μας και από την εμπειρία ως τώρα με σωστό προγραμματισμό και λειτουργία συμφέρει ακόμη και από την αγορά ξύλων για το τζάκι. Καλύπτει και το ζεστό νερό γλυτώνοντας και από τα επιπλέον έξοδα του ηλιακού. Το εγκαταστήσαμε τρια σπίτια προς το παρόν με δοκιμή για φέτος, βλέποντας και το κόστος με την άνοδο της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος για να το βάλουν και άλλοι. Το ιδανικό θα ήταν να βρεθεί τρόπος πράσινου ηλεκτρικού ρεύματος ..

larus audouinii

Αν τα πάρω και άλλο θα το φτιάξω το λειτουργικό του α33 με τα βιντεάκια αλλα δεν έχω την πολυτέλεια. Καλο σς βράδυ.

larus audouinii

[quote user="larus audouinii" post="372163"]Αν τα πάρω και άλλο θα το φτιάξω το λειτουργικό του α33 με τα βιντεάκια αλλα δεν έχω την πολυτέλεια. Καλο σς βράδυ.[/quote]

Τελικά ανεβαίνουν πολύ εύκολα. Αρκεί να τα έχεις πάρει κιόλας.
Υπάρχουν βέβαια και λαμόγια που κρύβονται πίσω από ένα στικάκι. Το ζήσαμε και αυτό.

Rizla

[size=14]Αθωώθηκαν οι 6 από τους 8 αστυνομικούς για την υπόθεση της ζαρντινιέρας
[/size]

Ποινή φυλάκισης 2,5 ετών επέβαλε πριν από λίγο το Πενταμελές Εφετείο σε δύο αστυνομικούς που κατηγορούνται ότι συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό του Κύπριου Αυγουστίνου Δημητρίου
Λίγο νωρίτερα και ο εισαγγελέας της έδρας είχε προτείνει την αθώωση των 6 από τους 8 αστυνομικούς υποστηρίζοντας πως οι αστυνομικοί που κατηγορούνται για συνεργεία σε επικίνδυνη σωματική βλάβη δεν συμμετείχαν στον ξυλοδαρμό του Κύπριου φοιτητή, ενώ και οι ενέργειές τους είχαν μόνο σκοπό απλώς τη σύλληψη.


πρεπει να ζω στην χειροτερη χωρα του κοσμου...

saliara

[quote user="Rizla" post="372297"]πρεπει να ζω στην χειροτερη χωρα του κοσμου...[/quote]
Και το παιδί φυσικά πήγε στη χώρα του και φοβάται να βγεί έξω..
Μην τρομάξεις... αλλά βγάλε το πρέπει να απ' τη πρότασή σου... :razz:




.... Δε μπορώ να καταλάβω πως όταν πάω να διαβάσω με πιάνει νύστα και όταν αφήνω το βιβλίο δεν μπορώ να κοιμηθώ!!! :roll:

larus audouinii

Πρέπει να ζω στη χειρότερη χώρα του κόσμου.

Άπό εδώ που γράφω η οθόνη είναι τεράστια, μια πολυτέλεια κάπου των τριών γραφείων, όσο για το μέγεθος της  γραμματοσειράς βγάζει μάτι...
Αλλάζω το τοπίο.. Αφορμή το γεγονός από τα ωραία νέα μιας καλής φίλης.
Θα γράψω λοιπόν για γνωστές και φίλες μου. Αλλιώς τσακαλάκια,τα ονόματα δεν έχουν σημασία.
Μεταξύ τους έχουν κάποιο κοινό, η ενασχόληση σε κάποια φάση της ζωής τους με το αντικείμενο των Πρώτων Βοηθειών, την προσφορά, την αλλαγή στάσης ζωής.
Η Μαρία αποφάσισε σε ηλικία άνω των 35 να μπει στην Ιατρική. Χωρισμένη με μια κόρη που σπούδαζε στην Κρήτη Ιατρική δούλευε πολύ σκληρά για να τα βγάλει πέρα. Κατάφερε όμως να πάρει το πτυχείο της στο Πανεπιστήμιο στα Γιάννενα, αφού πρώτα ξαναμπήκε στις αίθουσες σε νυχτερινό και τελείωσε το Λύκειο. Κάπως έτσι και η Κατερίνα, ξανά στο Λύκειο με δυο παιδιά, στήριγμα ο άνδρας της, τελείωσε την Γεωπονική στην Θεσ/κη δουλεύοντας,μεγαλώνοντας το εγγόνι της και βοηθώντας την οικογένεια της. Γλυκιά κοπέλα, όπως όλες τους, και δεν θα ξεχάσω την στήριξη τους στα δύσκολα.
Η Σούλα, στέλεχος μιας μεγάλης οικογενειακής εταιρίας με σκληρή δουλειά, με πολλές εργατώρες καθημερινά στην εταιρία μέχρι αργά μόνη της, φέτος ούτε δέντρο πρόλαβε να στολίσει, κατάφερε να είναι από τις καλύτερες και ικανές εκπαιδεύτριες που έχω γνωρίσει με τσαγανό, ικανότητες αλλά κυρίως ποιότητα χαρακτήρα και σοβαρότητα που σπανίζει. ΜΙα ακόμη στιγμή που δεν θα ξεχάσω είναι όταν μια καλή μας φίλη στα 35 έπαθε έμφραγμα στα χέρια μας, δυο μέρες πριν τον γάμο της. Όλα πήγαν καλά. :grin: Έχει καταφέρει με την πρώτη το πτυχείο της ΕΕΠΦ.
Η  Έφη ξαναέκτισε την ζωή της από την αρχή με υπευθυνότητα και σοβαρότητα, άφησε ένα πολυτελές σπίτι και δουλειά. Σενάρια ζωής. Μπήκε σε παραϊατρική σχολή αρχικά μετά τα 35, το περίεργο είναι πως όλες τους σχεδόν τα κατάφεραν πολυ καλά, δούλεψε πολύ σκληρά, αγόρασε σπίτι αλλά πρόλαβε ενώ εργαζόταν μόνιμα σε Κλινική και πολλές ώρες υπερωρίες, με ένα παιδί, να τελειώσει δεύτερη σχολή, του Εκαβ, να αποκτήσει μεγάλη εμπειρία και παράλληλα να συνεχίσει την εθελοντική εργασία, όπως όλοι οι άλλοι. Η Μαρία με δυο παιδιά μετά τα 35, αποφάσισε να γίνει εντατικολόγος. Διασκέδαζα με τις απίστευτες επιστημονικές ορολογίες που καταλάβαινα αλλα ρεαλιστικά ήταν σε μεγάλο βαθμό για μια απλή καθημερινή κάκωση. Διάβασμα και πρακτική...στην πράξη. Χάρηκα πολύ για το τρίτο παιδί της που θα έρθει με μεγάλη ηλικία, όσο για την διαφορά που θα έχουν μεταξύ τους ηλικιακά δεν έχει σημασία. Αν συνεχίσω την λίστα θα γράψω πολλά ακόμη παραδείγματα, ειλικρινά. Το κοινό είναι μητέρες να σπουδάζουν παράλληλα με τα παιδιά τους, άνισα παράλληλα με πολλες άλλες υποχρεώσεις που όμως βγαίνουν καταπληκτικά.
Το συμπέρασμα είναι στην κρίση του καθενός για την προσωπική ευημερία και στην κρίση αλλά κυρίως στο πρόσωπο της  ατομικής στάσης απέναντι στην ζωή και την κοινωνία.

pixie

Την Στέλλα! Με εντυπωσίασες με όσα αναφέρεις και κατάφερες να προσφέρεις και πάλι τόση θετική ενέργεια με το ανθρώπινο πρόσωπό σου!

larus audouinii

Μάγια μου, είναι πέρα ως πέρα η πραγματικότητα, αληθινές ιστορίες, η ζωή.
Ας το συνεχίζω, να μείνει το μήνυμα.
Όταν η Σούλα έδωσε εξετάσεις για το πτυχείο της Ελληνικής Εταιρίας Επέιγουσας Π. Φ τα κατάφερε πολύ καλά, καλύτερα και από γιατρούς και φοιτητές στην Ιατρική γιατί είχε το μικρόβιο, την λατρεία και τον τσαγανό των Π.Β, και την εμπειρία βέβαια από την τριβή σε πεδίο.
Όλοι έχουμε όνειρα σε κάποια γωνία, πράγματα που θα θέλαμε να κάνουμε. Μην ξεχνάμε τα όνειρά μας ! Χορός, ζωγραφική, φωτογραφία, εθελοντισμός ό,τι άλλο.
Σε κάποιους ανθρώπους έρχεται μια ευκαιρία, ο χώρος για να αλλάξει ο τρόπος σκέψης. Το σημαντικό είναι να βρει κάποιος τον λόγο της ύπαρξης του, τις ικανότητες του, την υπέρβαση. Εδώ αναφέρθηκα στις βάσεις μιας εθελοντικής οργάνωσης από εμπειρία δυστυχώς, δεν είναι απαραίτητο σίγουρα όμως να είναι αυτό.
Το να "δουλεύεις" καταρχήν δηλαδή σαν παράδειγμα με τους κατάλληλους εκπαιδευτές θυμάσαι στην πράξη πως τα όρια της ανθρώπινης δύναμης, πίστης και ικανότητας είναι μεγάλα. Αυτ'ο, το πάθος για κάτι είναι το μεγαλύτερο κίνητρο.  Έχει πολύ μεγάλη σημασία βεβαια ο χαρακτήρας του εκπαιδευτή, του μέλους του ΔΣ  και των υπόλοιπων μελών. Τίποτε δεν έχει αξία να γίνεται για το εγω και την προσωπική ανάδειξη. Έχει χαθεί  η φιλοσοφία, η πορεία, ο δρόμος τελικά.
Με την Κική κάναμε μαζί πολυ παρέα, ραδιόφωνο και πολλά άλλα. Θυμάμαι στην πράξη την αμηχανία μπροστά σε ένα δύσκολο περιστατικό. Δεν το είχε και δεν το έχουν όλοι οι άνθρωποι, φυσικό. Έβλεπα τον πρώτο γιό της, τον καμάρωνα στην τηλεόραση με τον καθηγητή ενός Πανεπιστημίου, έπεφτα πάνω σε διάφορα άρθρα. Όταν πέρασε και ο δευτερος στο Πανεπιστήμιο έκανε αυτό που ήθελε και τα κατάφερε. Πέρυσι σε ένα πρώτο συνέδριο στα εργαστήρια ήταν πολύς κόσμος με ένα πάθος. Η Κική, η υποφαινόμενη και άλλοι βρεθήκαμε άλλη μια φορά με κοινά, εκείνη ως πλήρωμα του Εκαβ. Μπήκε στην σχολή φυσικά, η δίψα και η διάθεση να βγεί να προσφέρει, να σώσει μια ζωή, και με τον σπόρο του "εθελοντή", όχι του επαγγελματία που από ανάγκη μπήκε στην σχολή, το πιστεύω και έχω τους λόγους μου, αυτό μόνο έγινε πράξη, τίποτε άλλο.
Όταν βρεθεί το πεδίο λοιπόν θα μπορούσε κάποιος να διδάξει παιδιά και σίγουρα πολλά πράγματα, αν τα έχει και κάποια συμπάθεια. Από τις γνώσεις ενός εκπαιδευτή και κάποια ουσιώδη για την ζωή παραπέρα. Να καλλιεργήσει το μικρόβιο της φωτογραφίας, της στιγμής, να μπει στην σχολή και να γίνει ο επίσημος κατά κάποιο τρόπο φωτογράφος, η βρεφονηπιοκόμος παράλληλα σπουδάζοντας με την κόρης της , ο καλλιτέχνης και ζωγράφος που και θα δημιουργήσει τόσο όμορφα πράγματα για να προσφέρει από τα έσοδα, θα βρει χρόνο για να μάθει χορό, πολυ καλά χορό. Απλά όσο και να πιεζόμαστε, όσο και να μην φτάνουν τα χρήματα, όταν ΘΕΛΟΥΜΕ κάτι υπάρχει ο δρόμος! Ο άνθρωπος έχει απίστευτες δυνατότητες, αρκεί να το θέλει. Οι μεγάλοι δάσκαλοι διδάσκουν στη ζωή τα πράγματα να τα βλέπυμε νοητικά από ψηλα.

papadia

.......θλιψη...θλιψη.....θλιψη.....

 ....θλιψη....θλιψη...μισος..πολυ μισος για ολους αυτους που μας καταντησαν ετσι
...οσο μπορω...οταν μπορω...

papadia

...οσο μπορω...οταν μπορω...


saliara

... Που να' ναι άραγε ο Ρακένδυτος???
Τι μορφή κι αυτή...

Belladona