Ειναι βραδυ...Ειναι η ωρα που προσπαθω να μη σκεφτομαι..να παραμεριζω τα εμποδια της ημερας και να αφηνομαι στον εαυτο μου ..Να αναλογιζομαι το περασμα της μερας...να εντοπιζω τα ασχημα της ..αλλα και τα καλα της..
Να τα ζυγιζω...και να νιωθω ..ομορφα..Και τουτη τη στιγμη ειμαι ευτυχισμενη...(σας φαινεται υπερβολικο ..Ε? )
Δεν θελω, να βρω σταθμο..ουτε λιμανι...να ταξιδευω θελω...Να ταξιδευω και να μαθαινω....