[align=justify]Ως γνωστόν στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα (λέμε τώρα…) Έτσι κατά πως φαίνεται οι εκλογές πλησιάζουν και ο «κυρίαρχος» λαός θα κληθεί να δώσει για ακόμη μια φορά την ετυμηγορία του, στο ύψιστο φιάσκο της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας». Το σκηνικό λίγο πολύ γνωστό. Για ακόμη μια φορά το ίδιο στημένο παιχνίδι με την ίδια σημαδεμένη πολιτική τράπουλα, αυτήν την φορά όμως είναι περισσότερο ανακατωμένη. Οι γνωστοί επαγγελματίες απατεώνες του κομματικού κατεστημένου που τρώμε στην μάπα επί δεκαετίες, με τους ίδιους ή με διαφορετικούς κομματικούς σχηματισμούς, θα μας ζαλίσουν τον έρωτα μέχρι την Κυριακή (?) των εκλογών. Κʼ απʼ την Δευτέρα θα μπήξουν κʼ άλλο το παλούκι της κοινωνικής εξαθλίωσης…

Χωρίς ίχνος τσίπας αυτά τα γλοιώδη παράσιτα θα κάνουν για ακόμη μια φορά το μοναδικό πράγμα που έμαθαν να κάμνουν καλά. Το τρολάρισμα σε όλο του το μεγαλείο… Μέσα από τα κανάλια της διαπλεκόμενης οικονομικής μαφίας, οι ξεκούμπωτες ρόμπες θα επιδοθούν σε ένα ακόμη εμετικό ρεσιτάλ θεατρινισμού και ψηφοθηρίας. Η πλύση εγκεφάλου από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης θα χτυπήσει υπερωρίες, με μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση εκφοβισμού και χειραγώγησης της εκλογικής μάζας. Μέχρι τις εκλογές θα ακούτε καθημερινά αυτούς τους κηφήνες που ζουν επί δεκαετίες εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, να διατυμπανίζουν με καμάρι πως έσωσαν την πατρίδα. Μέχρι τις εκλογές θα ακούτε καθημερινά αυτά τα βαρίδια της κοινωνικής προόδου, να μιλούν για πρόοδο, για ανάπτυξη και για κοινωνική δικαιοσύνη. (Και να είστε σίγουροι ότι αν δεν κάνετε τίποτα θα τους ακούτε να λένε τις ίδιες μαλακίες και μετά τις εκλογές…)

Αυτήν την φορά μάλιστα θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο και για έναν ακόμη λόγο. Καθώς διαισθάνονται πλέον την αηδία που προκαλούν στην κοινωνία, αυτά τα σιχαμερά παράσιτα θα προσπαθήσουν αν είναι δυνατόν να μας αποτρέψουν από το να ασκήσουμε το εκλογικό δικαίωμα. Με το μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας να προτιμάει να τους δει κρεμασμένους στην πλατεία συντάγματος, ξέρουν ότι αν ο κόσμος πάει να ψηφίσει, το λιγότερο που θα γίνει θα είναι να μην ξαναδούν την βουλευτική τους έδρα ούτε ζωγραφιστή. Αυτήν την φορά θεωρώ ότι επιδιώκουν συνειδητά την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αποχή του κόσμου από τις εκλογές. Θέλουν πάση θυσία να προστατέψουν το σύστημα κομματοκρατίας. Θέλουν να σιχαθούμε τελείως τις εκλογές. Επιθυμούν διακαώς να απέχουμε απʼ αυτές.

Όπως έδειξαν οι πρόσφατες εκλογικές εμπειρίες το ενδεχόμενο της μαζικής αποχής τους εξυπηρετεί μια χαρά. Η αποχή συντηρεί και ενισχύει – έστω και πλασματικά – την πλαστή εικόνα του δικομματισμού και γενικά των κομμάτων του κοινοβουλευτικού κατεστημένου. Παρόλη την εκλογική αποχή τα κόμματα διατηρούν τα πλασματικά εκλογικά ποσοστά τους, καθώς και τα μαγαζάκια τους εντός του κοινοβουλίου και αυτό είναι το μόνο που τελικά τους ενδιαφέρει. Την βούληση του Ελληνικού λαού την έχουν βέβαια χεσμένη. Αλλά για να πούμε και του στραβού το δίκιο, για ποια βούληση να μιλήσουμε όταν αυτή δεν εκφράζεται απερίφραστα; Η αποχή λοιπόν είναι γιʼ αυτούς το μη χειρότερο κακό. Αν δεν μπορούν να έχουν την ψήφο μας με το μέρος τους, προτιμούν να μην την δουν ούτε εναντίον τους. Αυτήν την φορά θέλουν ένα εκλογικό αποτέλεσμα απόλυτα ελεγχόμενο, καθορισμένο αποκλειστικά από τις αγέλες των κομματόσκυλων που τους απέμειναν και πιστέψτε με, αυτήν την φορά τα κομματόσκυλα τους θα είναι λυσσασμένα όσο ποτέ άλλοτε.

Θα τους κάνουμε λοιπόν την χάρη να απέχουμε; Θα σηκώσουμε έτσι απλά τα χέρια ψηλά, μπροστά στους πολιτικούς εκφραστές της πουστιάς και στην κραταιά μάζα των ηλίθιων οπαδών τους; Θα επιτρέψουμε για ακόμη μια φορά στις αγέλες των κομματόσκυλων και στις ορδές των ηλίθιων υπηκόων να καθορίσουν την πορεία της χώρας; Αηδιάζω ακόμη και στην ιδέα ότι μπορεί να συμβεί ξανά αυτό. Πιστεύω ακράδαντα ότι αυτή την φορά ο λαός χρειάζεται να φερθεί έστω για μια φορά έξυπνα. Έτσι για το γαμώτο, γιατί δεν μπορώ να αποδεχτώ ότι οι ηλίθιοι είναι ανίκητοι. Παρόλη την απογοήτευση και την απολύτως δικαιολογημένη απαξίωση που εκφράζεται για το κοινοβουλευτικό πολίτευμα, αυτήν την φορά ο λαός πρέπει να μιλήσει ξεκάθαρα μέσω των εκλογών. Ίσως έτσι να καταρρεύσουν και τα τελευταία προσχήματα αυτού του εκτρώματος που αποκαλούν «δημοκρατία». Αυτήν την φορά κανείς να μην απέχει από τις εκλογές. Αυτό το λέει ένας άνθρωπος που δεν πιστεύει σε κόμματα και απείχε συνειδητά από τις προηγούμενες εκλογές. Όχι επίσης στον έντεχνο μύθο που καλλιεργήθηκε για την Λευκή ψήφο. Ούτε Άκυρο, ούτε Λευκό.

Αυτήν την φορά θα έχουμε μπόλικες επιλογές. Ψηφίστε οτιδήποτε άλλο εκτός από τα κόμματα και τα πρόσωπα, που βρίσκονται ή πέρασαν μέσα από το κυνοβούλιο. Και γιατί όχι, κάντε και δικό σας κόμμα άμα γουστάρετε. Στο κάτω, κάτω σε μια πραγματική δημοκρατία όσο περισσότερες απόψεις εκφράζονται τόσο καλύτερα. Δεν έχει σημασία αν αυτές οι απόψεις μας εκφράζουν απόλυτα, ελάχιστα, ή καθόλου. Δεν έχει σημασία αν μπουν ή δεν μπουν στο κοινοβούλιο (αν και αυτό κανείς δεν μπορεί να το προεξοφλήσει). Δεν έχει σημασία αν πιστεύουμε ή δεν πιστεύουμε στο κοινοβουλευτικό πολίτευμα. Δεν έχει σημασία αν με την ψήφο μας νομιμοποιούμε ή όχι τον κοινοβουλευτισμό. (Ο κοινοβουλευτισμός ως κατεστημένο που είναι, προς το παρόν νομο-θετεί και νομιμο-ποιείται από μόνος του.)

Αυτό που έχει σημασία στην παρούσα φάση, είναι η κατάρρευση και των τελευταίων προσχημάτων του αποσαθρωμένου κοινοβουλευτισμού. Αυτό που έχει σημασία είναι η ηχηρή αποκαθήλωση των κατεστημένων κομμάτων της κοινο-βολευτικής παρτούζας. Αυτό που έχει πλέον σημασία είναι να μην ξαναδούμε την ίδια τραγελαφική φαρσοκωμωδία με τους ίδιους πάλι παπατζήδες («δεξιούς», «αριστερούς», «κεντρώους», ««φιλελεύθερους»», ««προοδευτικούς»», ««σοσιαλιστές»», ««κομμουνιστές»», ««πατριώτες»»…..) Να μην ξαναδούμε τους σφουγγοκωλάριους της διεθνούς οικονομικής μαφίας να πανηγυρίζουν και να κουνούν με στόμφο το δάκτυλο τους. Να μην ξαναδούμε τους δοσίλογους μέσα ή έξω από την βουλή, να μιλούν εξ ονόματος του λαού και της δημοκρατίας.

Τέλος, αυτό που έχει ύψιστη σημασία τώρα, είναι η επίσημη και αδιαμφισβήτητη έκφραση της λαϊκής βούλησης. Μπορεί βέβαια αυτός ο λαός να μην έχει ακόμη συγκροτημένη βούληση ως προς το τι θέλει, όμως νομίζω ότι μπορεί να είναι απόλυτα ξεκάθαρος ως προς το τι ΔΕΝ θέλει! ΔΕΝ θέλει να ξαναπάρουν τις τύχες του στα χέρια τους, αυτοί που επί δεκαετίες τον απομυζούν και τον εξαπατούν ξεδιάντροπα! ΔΕΝ θέλει μια κάλπικη δημοκρατία! ΔΕΝ θέλει την γλοιώδη υποκρισία των κομματικών μηχανισμών! ΔΕΝ θέλει να υποταχθεί στην παγκόσμια δικτατορία των «αγορών»! ΔΕΝ συναινεί στην εξαθλίωση του! ΔΕΝ συναινεί στο ξεπούλημα του τόπου του! Από ʽκει και πέρα η κοινωνία θα βρει τον δρόμο της.

Αυτήν την φορά λοιπόν, πείτε ΟΧΙ στην κοινωνική ηττοπάθεια, στην άκαρπη ηθικολογία και στον στείρο συναισθηματικό λόγο! Οι επερχόμενες εκλογές πρέπει να γίνουν η γκιλοτίνα της ψευδοδημοκρατίας. Σε αυτές τις εκλογές καθίσταται ύψιστης στρατηγικής σημασίας το εκλογικό ΤΡΟΛΑΡΙΣΜΑ! Αυτές οι εκλογές πρέπει να μείνουν στην ιστορία ως το μεγαλύτερο κοινωνικό τρολάρισμα που έγινε ποτέ εναντίον της κομματοκρατίας.  ΨΗΦΙΣΤΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ!! Ψηφίστε ότι να ʽναι! Ψηφίστε ότι σας καυλώσει! Ψηφίστε με αίσθηση ευθύνης αλλά και με αίσθηση χιούμορ! Διασκεδάστε το! Αυτήν την φορά θα κάνουμε εμείς φάρσα στο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο! Αυτήν την φορά ούτε ένα Λευκό! Ούτε ένα Άκυρο!! Ούτε μια Αποχή!!! Θα παίξουμε την παρτίδα με τους κανόνες τους. Τι κʼ αν δεν μας αρέσουν; Η επόμενη κίνηση είναι δικιά μας και με λίγη εξυπνάδα μπορούμε να κάνουμε ματ![/align]


Ακολουθούν τα ιστορικά αποφθέγματα ορισμένων επιφανών τρολ…

•   "Τρολετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε." - Τρολ Μαρξ

•   "Τρολιασμός ή Βαρβαρότητα." - Τρόλα Λούξεμπουργκ

•   "Τρολική είναι η τέχνη του εφικτού." - Όττο Φον Τρόλμαρκ

•   "Κυβέρνηση είναι μια παρέα τρολ που παρενοχλούν τους υπόλοιπους." - Λεόν Τρολστόι

•   "Από σήμερα δε θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν τρολ." - Ουίνστον Τρόλτσιλ

•   "Είναι ευκολότερο το να κάνεις κριτική από το να τρολάρεις." - Μπέντζαμιν Ντιστρολέλι

•   "Όταν θέλεις κάτι πολύ, τότε όλο το Σύμπαν τρολάρει μαζί σου." - Πάολο Τρολέλιο

•   "Η τρολιά είναι ο καλύτερος διαλογισμός." - Τρολάι Λάμα

•   "Όποιος ελεύθερα τρολάρει, τρολάρει καλά." - Ρήγας Τρολαίος

•   "Τιμή είναι η εξωτερική συνείδηση. Συνείδηση είναι η εσωτερική τιμή. Δόξα και τιμή στο συνειδητό τρολάρισμα." - Άρθουρ Τρολενχάουερ
Άιντε και καλό εκλογικό τρολάρισμα....


Michael Design

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, θα καμάρωνα να λέω στα παιδιά μου τις ιστορίες για την πλατεία. Θα κατάφερνα, μʼ έναν τρόπο, στα στερνά μου, να διηγούμαι τη νέα αφήγηση με τις προσδοκίες της και τη στυφή της γεύση. Νομίζω πως κάθε ελληνική -μεγάλη ή μικρή- αφήγηση, κλείνει τελικά με την απώλεια ενός κάποιου Ερωτόκριτου. Το πολύ να προλάβεις –και αν- να ρίξεις ένα μπινελίκι της τελευταίας στιγμής, αλά Καραϊσκάκη. Κρίμα που δεν είμαι έφηβος. Μα ευτυχώς, που στα κουτιά ROL του μέλλοντος, δεν θα υπάρχει η ιστορία της πλατείας, με τον τίτλο «Ήμουν κι εγώ εκεί».

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, θα καθόμουν για ώρες ήσυχος ακροατής, σταυροπόδι στο πλακόστρωτο της πλατείας, κάνοντας post στο face book με το i-phone. Θα είχα τελειώσει μόλις πέρυσι τη Σχολή Μωραϊτη ή κάποιο Λύκειο των δυτικών προαστίων κι η μάνα μου θα είχε ανοίξει το θερμοσίφωνο, για να κάνω μπάνιο μόλις γυρίσω. Θα είχα καλοκουρεμένα τα μαλλιά μου και θα με συγκινούσε αφάνταστα η αργεντίνικη ιδέα να κουνώ ρυθμικά τις παλάμες μου, επιβραβεύοντας την άμεση δημοκρατία, αντί για τις αγριοφωνάρες των ελληναράδων που μου θύμιζαν τόσο τον πατέρα μου.

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, θα ήμουν σίγουρα άνεργος και θα ένοιωθα κάπως άβολα με το χαρτζιλίκι της γιαγιάς μου, ιδιαίτερα αφού θα μου πλήρωνε και το γυμναστήριο. Όμως το βράδυ στην πλατεία, θα έβλεπα τους μυς μου να οργίζονται κάτω από το σταμπαρισμένο μακό μου, έτσι καθώς η φωνή μου θα ενώνονταν με τους άλλους, που γύρευαν την τιμωρία των υπευθύνων. Ο πατέρας μου θα με έπαιρνε τηλέφωνο να με «κράξει» γιατί είχα αφήσει πάλι το αυτοκίνητο χωρίς βενζίνη, αλλά οι σφυρίχτρες και τα συνθήματα θα μʼ έκαναν να μην ακούσω το τηλέφωνο.

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, θα ήμουν σίγουρα θυμωμένος. Πολύ θυμωμένος. Για όλα αυτά τα σκατά που μας πλακώσανε έτσι απότομα. Για όλους αυτούς τους κομπάρσους που μας κυβερνήσανε. Σάββατο βράδυ θα πήγαινα στο Ρέμο και η μάνα μου θα γκρίνιαζε που κοιμόμουν στο κυριακάτικο τραπέζι. Κι ας μου είχε παραγγείλει dominoʼs. Το απόγευμα θα πέρναγα μια βόλτα απʼ την πλατεία και θα με εξόργιζαν όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι, που πετούν τα κουτάκια του αλουμινίου δεξιά και αριστερά, δίχως να νοιάζονται για την ανακύκλωση.

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, θα ήθελα να «τα χώσω» στον πατέρα μου που ψήφισε αυτούς τους μαλάκες. Πολύ θα το ήθελα. Αλλά θα με συγκρατούσε η τετράγωνη λογική του. Έχεις κάποια άλλη πρόταση ρε; Και πώς νομίζεις ότι καλοπερνάς τόσα χρόνια; Απʼ το μισθό μου ή απʼ την προίκα της μάνας σου! Αν ήμουν ακόμη έφηβος, ο πατέρας μου βάζω στοίχημα, θα δούλευε σε κάποια Δ.Ο.Υ.

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, θα φώναζα με όλη την ψυχή μου ρυθμικά Ελλάς-Ελλάς, με μια γαλανόλευκη στους ώμους, εκεί μπροστά στους μπάτσους, όπως τότε με το euro και τον Ρεχάγκελ. Όπως τότε με τους Ολυμπιακούς του Αβραμόπουλου, σʼ αυτήν την ίδια πλατεία, με την τεράστια γιγαντοοθόνη και τον Χουάν Αντόνιο Σάμαρακ. Ύστερα θα ήμουν σίγουρα εθελοντής. Θα το είχε κανονίσει ο πατέρας μου. Το καλοκαίρι στη Μύκονο, θα είχα το σμαρτάκι της μάνας μου και στο i-pad τη φωτογραφία μαζί της στο venus. Όλα θα ήταν καλά,αν δεν είχαμε αυτούς τους προδότες πολιτικούς.

Θλίβομαι που δεν είμαι έφηβος. Μισώ το όριο των εφήβων. Ζηλεύω με τρόπο παθολογικό το ανυποψίαστο της γιορτής τους στην πλατεία. Σκάω απʼ το κακό μου να αρκεστώ σε ένα πεταμένο μπουκάλι. Θέλω κι εγώ να μου φτάσει –κι ας είναι προς ώρας- ένα άντε γαμήσου. Γυρεύω μανιασμένα μια Βουλή να μπει κάτω απʼ τη μούντζα μου. Χρειάζομαι επειγόντως έναν κυνικό πολιτικό να τον βρίσω χοντρό και να ξεθυμάνω. Ζητώ σαν τρελός, να μου δώσουν πίσω τις ελευθερίες επιλογών μου κι αυτό να μου είναι αρκετό. Απεχθάνομαι τον εαυτό μου, που δεν έχω το πράσινο λέιζερ μου, να φεγγοβολά τον εικονολήπτη του ΣΚΑΙ.
Ντρέπομαι, μπορώ να πω, που δεν είμαι ακόμη έφηβος. Οικτίρω τον δύστυχο εαυτό μου, που δεν αρκείται η γνώμη μου, στην ομοδοξία των εφήβων συμπατριωτών μου. Πόσο θα ήθελα να ήμουν κι εγώ έφηβος, μʼ όλους τους έφηβους μαζί, άπαντες ομοδοξούσι! Άμεση Δημοκρατία Τώρα!
Μα εγώ, σχεδόν, φθονώ την ερωτευμένη με τον τόπο ωριμότητα ή γεροντίλα μου, δεν ξέρω πιά. Λυπάμαι που η αγανάκτηση μου υπερβαίνει τους «θεσμούς». Λυπάμαι που γυρεύω –ακόμη- τούτη η ομογνωμία, να μαρτυρείται ΚΑΙ στην πράξη του καθʼ ενός προσωπικά. Στεναχωριέμαι που στο δικό μου γεροντίστικο μυαλό, δεν μου αρκεί το «αίμα» κάποιων υπευθύνων τριακοσίων. Ο ξεκουτιάρης νους μου, ζητά επιπλέον το «αίμα» του διεφθαρμένου πατέρα μου, απαιτεί ταυτόχρονα το «λιντάρισμα» του «σκυλά» στο διπλανό πρώτο τραπέζι, θέλει να πάρει πίσω το τραπέζι της Κυριακής, μουτζώνει την απονιά των γιατρών ενός νοσοκομείου, πετάει αυγά στον αυταρχικό κλητήρα του Υπουργείου, γιαουρτώνει τον καθηγητή των ιδιαίτερων μαθημάτων, κουνάει περιφρονητικά το κεφάλι του στους θαμώνες του shusi bar, κάνει άσεμνες χειρονομίες στο διευθυντή της τράπεζας Eurobank, ρίχνει στους ώμους την ελληνική σημαία και βολτάρει στα σινιέ καταστήματα στο Κολωνάκι, γράφει με σπρέι το cabrio του γείτονα, πλακώνει στις μάπες το συμμαθητή του που πουλάει μαύρο, βάζει φαγουρόσκονη στο καθώς πρέπει ταγεράκι κάποιας κας δικηγόρου, ανακατεύει με λαδομπογιά τα μανώ της μάνας του, φωνάζει κλέφτη τον προπατζή της γειτονιάς του και καίει σαν φανατικός ναζί την Εspresso στο Σύνταγμα.

Αγανακτώ μʼ αυτούς που δεν αγανακτούν με τον πατέρα τους και με τον εαυτό τους. Αγανακτώ μʼ αυτούς που αγανακτούν για να τη βγάλουν καθαρή. Αγανακτώ μʼ αυτούς που αγανακτούν γιατί δεν φτάνουν τα λεφτά φέτος για διακοπές. Αγανακτώ με τους αγανακτισμένους της οικολογικής ευαισθησίας. Αγανακτώ με τους αγανακτισμένους τηλεθεατές. Αγανακτώ με τους αγανακτισμένους που καθαρίζουν τις τσίχλες απʼ τα πεζοδρόμια. Αγανακτώ μʼ αυτούς που αγανακτούν γιατί κινδυνεύει ο μικρός κόσμος της ευκολίας τους. Αγανακτώ μʼ αυτούς που δεν αγανακτούν για τον εαυτό τους. Αγανακτώ με όλους αυτούς που έκαναν γαργάρα την αγανάκτηση τους για δεκαετίες.

Μα πάνω απʼ όλα ο «σάπιος» νους μου, αγανακτεί με το εντός μου λίγο. Αγανακτεί με το εντός μου κτήνος, μπας και γίνω άνθρωπος. Μπας και αληθέψω μια στιγμή. Γυρεύει, προς τούτο, ταυτοχρόνως, το «κράξιμο» στην μικρή κλίμακα της καθημερινότητας. Βαρύ κριτήριο αλήθειας. Άπαντες ομοδοξούσι, ως αναγκαία συνθήκη. Όλοι μαζί με την ίδια γνώμη. Αλλά και ο καθένας επιμαρτυρεί, για να είναι η συνθήκη και ικανή. Ο καθείς, δηλαδή, προσωπικά αγανακτεί και στον δικό του μικρόκοσμο, για να αληθεύει η ύπαρξη. Αλλιώς τίποτα. Ψευτιές και παραμύθια.

Γιʼ αυτό, το κίνημα των αγανακτισμένων θα γίνει κίνημα αληθινά πολιτικό και ελληνικό, όταν ο πρώτος πιτσιρικάς θα βγει φάτσα κάρτα στην μέση της πλατείας και θα ξεβρακώσει την ψευτοζωή του μπροστά στους άλλους ή όταν ο τελευταίος μεσήλικας θα αυτογιαουρτωθεί σε ένδειξη διαμαρτυρίας μπροστά στα παιδιά του! Καθώς –αν θυμάμαι καλά-το λέει ο ποιητής, η φθορά στη μικρή κλίμακα θα γεννήσει την αφθαρσία στη μεγάλη.

Αν ήμουν ακόμη έφηβος, αν ήμουν ανυποψίαστος για την αλήθεια του τρόπου μας, θα αγανακτούσα δίχως να νοιάζομαι για όλα αυτά. Όταν γερνούσα, θα έφτιαχνα μιαν ιστορία γεμάτη δράκους να την λέω στα παιδιά μου. Γράψαμε ιστορία, θα τους έλεγα. Τότε, εκείνες τις μέρες, λίγο καιρό πριν το νέο Αφιόν Καραχισάρ, εμείς γράψαμε ιστορία στις πλατείες. Ύστερα ήρθαν τα ζόρικα...
Κρίμα, κρίμα μα την αλήθεια, που δεν είμαι ακόμη έφηβος. Θα ήταν –σίγουρα- πιο εύκολα τα πράγματα κι ο γιός του Μητσοτάκη σίγουρα δεν θα ήταν μαζί μου.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ
01.06.2011


ΤΟΞΟΤΗΣ

[size=14]Μια απʼ τις μεγαλύτερες κωμικές μορφές του παγκόσμιου στερεώματος μας είπε σήμερα το στερνό αντίο. Ο θαυμάσιος κόσμος του Θανάση Βέγγου θα παραμείνει μέσα από τις μοναδικές του δημιουργίες ως αντίδοτο στην μιζέρια της εποχής μας, ένας θεραπευτικός συνδυασμός καλοσύνης, ανθρωπιάς και ξεκαρδιστικού γέλιου.

Αντίο καλέ μας άνθρωπε... [/size]


[align=center][/align]

Κ' αναρωτιόμουν, ρε γαμώτο τι φταίει? Τώρα εξηγούνται όλα... :arrow:


1. Kάνετε μπάνιο ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ μία φορά την ημέρα.  Ιδανικό δε, είναι να κάνετε και δύο φορές τη μέρα.


2. Ποτέ δεν ξαναφοράτε ΚΑΝΕΝΑ ίδιο ρούχο από αυτά που φορούσατε πριν κάνετε το μπάνιο σας. Εσείς πλυθήκατε, αυτό βρομάει.


3. Βγάζετε αυτό το χαζοαπαίσιο μπαλάκι από χνούδια που μαζεύεται στον αφαλό σας. Δεν υπάρχει καμμιά δικαιολογία γιατί μαζεύτηκε. Απλά το βγάζετε. Εσείς. Όχι η γκόμενα.

4. Κόβετε τα νύχια σας με τα κατάλληλα εργαλεία. Κατάλληλα εργαλεία το 2011 ΔΕΝ είναι τα δόντια σας. Απαγορεύεται τa νύχια μέσα να είναι γεμάτα βρομιές. Δεν είπα να γίνετε μετροσέξουαλ και να πάτε για μανικιούρ, αλλά κάν' το μόνος σου. Μπορείς.
 
5. Τα πόδια σας βρομάνε και το ξέρετε. Μπορεί να φταίνε τα παπούτσια, δεν διαφωνώ. Πλένετε τα πόδια σας με ιδιαίτερη επιμονή. Αν ακόμα δε λένε να ξεβρομισουν, ψεκάστε τα με τα ειδικά αποσμητικά σπρέι.
 
6. Αν δεν θέλετε να κάνετε αποτρίχωση από άποψη, το σέβομαι. ΑΛΛΑ τρίχες στην πλάτη, τρίχες τύπου δάσος Σέιχ Σου στα οπίσθια και τρίχες στη μασχάλη που είναι μπουρδουκλωμένες μεταξύ τους και κοντεύουν να σφουγγαρίσουν το πάτωμα, πρέπει να περιποιούνται. Επίσης, τρίχες που ξεπετάγονται από ρουθούνια και αυτιά τρομάζουν τον κόσμο. Τις εξαφανίζετε.


7. Όταν ιδρώνετε λες και έχετε μπει στη σάουνα και έχετε αυτούς τους αηδιαστικούς λεκέδες στις μπλούζες σε σχήμα κύκλου κάτω από τις μασχάλες, τουλάχιστον μη σηκώνετε τα χέρια σας ψηλά. Δεν είναι η κατάλληλη ώρα για μονόζυγο.


8. ΔΕΝ ΚΑΘΑΡΙΖΕΤΕ ΤΗ ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΣΑΣ μπροστά σε γυναίκες. Όχι ότι είναι κακό, αλλά ποτέ δεν ξέρετε τι μπορεί να βγει έξω από αυτή την ανασκαφή.
 
9. Σκουπίζεστε καλά στην τουαλέτα και όχι όπως όπως για να τελειώνετε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ξενέρωμα από υπόλειμμα κοπράνων μπλεγμένο σε τρίχες κάπου στο περίνεό σας ή μικρό χαρτάκι κολλημένο πάνω στο πέος.
 
10. Πλένετε τα δόντια σας τουλάχιστον τρεις φορές τη μέρα. Σάπια δόντια, κουφάλες και δυσάρεστη αναπνοή απαγορεύονται διά ροπάλου.


Κανόνες ντυσίματος:
 
1. Eσώρουχο αλλάζετε καθημερινά. Δεν χρειάζεται να γίνει κίτρινο μπρος και καφέ πίσω.
 
2. Κάλτσες αλλάζετε καθημερινά. Αυτές που έχουν τρύπες τις πετάτε. Δεν τις μπαλώνετε. Κάλτσες είναι, όχι κασμίρ, παίρνεις μια ντουζίνα με πέντε ευρώ.
 
3. Δεν φοράτε κιτς φόρμες. Ειδικά όταν βγαίνετε με γκόμενα δεν φοράτε εμφάνιση ομάδας ακόμα κι αν αυτή είναι η Γιουβέντους ή η Μπαρτσελόνα. Καλά για μπλούζα ελληνικού πρωταθλήματος... δεν το αναφέρω καν.
 
4. Όταν φοράτε «τα καλά» σας δεν χρειάζετε να μοιάζετε με γαμπρό από βλάχικο γάμο. Ούτε λαμέ ούτε σατέν, ούτε λαχούρια ούτε παγιέτες ούτε πούλιες (εκτός κι αν τραγουδάτε σε πίστα).
 
5. Μη φτιάχνετε τα μαλλιά σας σαν τινέιτζερ, αν δεν είστε τινέιτζερ. Το πολύ ανακάτωμα, το πολύ σήκωμα της τρίχας κάγκελο στον αέρα και η φράτζα μες στα μούτρα απλά σας γελοιοποιούν.
 
6. Μη φοράτε φαντεζί γυαλιά ηλίου. Άντρες είστε. Ούτε τεράστιους σκελετούς ούτε extreme σχέδια ούτε πορτοκαλί και άλλα τέτοια σπασμωδικά χρώματα που εμπνέουν υποψίες ομοφυλοφιλίας.
 
 
7. Σκουλαρίκια στα φρύδια, στα χείλια, στις μύτες, στους αφαλούς (έλεος) βγάλτε τα. Πάει. Κάποτε μπορεί να ήταν μόδα στους άντρες. Τώρα επιτρέπεται μόνο ένα ζευγάρι μπριγιάν στα αυτιά, κι αυτά βαριά βαριά αν ταιριάζει και με το στiλ σας.
 
8. Ό,τι λείπει από ρούχο, θα έπρεπε να υπάρχει, άρα το αντικαθιστούμε. Κουμπιά που λείπουν, σήματα που ξηλώθηκαν από ρούχα, σπασμένα φερμουάρ, κορδόνια κομμένα και τα λοιπά σάς κάνουν να μοιάζετε με άστεγους.
 
Κανόνες συμπεριφοράς:
 
1. Αν θέλετε  να κλάσετε, να ρευτείτε ή να φυσήξετε  τη μύτη σας, για να κλάσετε απομακρυνθείτε  από τη γκόμενα, για να ρευτείτε ζητείστε τουλάχιστον συγγνώμη και κάντε το, και για να τη φυσήξετε, φυσήξτε  τη αλλά μην ανοίξετε  το χαρτομάντηλο να δείτε  τι έχει μέσα. Επίσης μη σκουπίζετε  τη μύτη σας  όταν τρέχει στο μανίκι σας.
 
2. Τρώτε με κλειστό το στόμα και αν πασαλείβεστε με σάλτσες και άλλες αηδίες που και πού σκουπιστείτε ( σε χαρτοπετσέτα, όχι στο τραπεζομάντηλο)
 
3. Όταν μιλάτε  σε γυναίκα και βλέπετε ότι τη φτύνετε, τραβηχτείτε λίγο παραπίσω ή έστω όταν μιλάτε  στρίψτε εσείς  πιο λοξά να μην την παίρνουν τα σάλια.
 
4.Όταν γνωρίζετε  μια γκόμενα, κοιταξτε  την όταν σας  κοιτάει τουλάχιστον στο πρόσωπο. Όταν δεν σας  κοιτάει μπανίστε  κώλο και στήθος αλλά μη σας πάρει χαμπάρι ξεφτύλα λιγούρια.
 
5. Μη βρίζετε χυδαία και μη βλαστημάτε όταν μιλάτε με μια γκόμενα που μόλις γνωρίσατε. Δεν την ξέρετε ακόμα καλά και μπορεί να μη γουστάρει να ακούει μπινελίκια και καφρίλες. Αν τελικά δεν έχει πρόβλημα, βρίστε τη τουλάχιστον στο σέξ, για να βγαίνει η ένταση χωρίς να δίνετε δικαιώματα στον κοινωνικό περίγυρο.
 
6. Μην είστε αγενείς και τσιγκούναροι. Οι κυρίες προηγούνται στο περπάτημα, στο άνοιγμα της πόρτας και σε άλλα τέτοια μικροπράγματα. Αν σας ζητήσει να της πάρετε ένα πακέτο τσιγάρα _ελεος_ μην της ζητήσετε τα 3.80.
 
7.Ακούτε αυτά που σας λέει η κοπέλα. Ακούω δε σημαίνει κοιτάω κάπου αλλού και κουνάω το κεφάλι μου μέχρι να το βουλώσει , να φύγουμε από το ανούσιο αυτό θέμα και να πάμε για σεξ. Όσο χαζή και να είναι θα καταλάβει ότι βαριέστε και ότι τη γράφετε στα αχαμνά σας. Το πρόβλημα είναι ότι δε θα σας κάτσει μετά.
 
8.ʽΌταν μια γκόμενα είναι αντικειμενικά πολύ ωραία και είναι αδύνατον να σας κάτσει, δεν είναι πόρνη. Σταματήστε να δείχνετε τόση κατωτερότητα και ζήλια διαδίδοντας πως η κάθε όμορφη που δε σας κάθεται είναι βίζιτα. Αυτές είναι σοβαρές κατηγορίες και χρειάζονται αποδείξεις. Η συκοφαντία εκτός από ποινικό είναι και ηθικό αδίκημα.Το πρόβλημα είναι ότι και άσχημη να μην σας κάτσει, πάλι πουτ@@α θα την πείτε και θα βρείτε ένα δισεκατομμύριο λόγους να το δικαιολογήσετε. Άντρες είστε. Μην γίνεστε γυναικούλες.
 
Συμβουλή :
"Εάν θέλεις κάτι που ποτέ δεν είχες, πρέπει να κάνεις πράγματα που ποτέ δεν έκανες.



pinnokio.blogspot

συνέντευξη του καθηγητή οικονομίας Χόρμαν στην αυστριακή εφημερίδα MeinBexirk.at
μετάφραση-απόδοση]

Ο Franz Hörmann, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς JKU, ασκεί έντονη κριτική στο σημερινό οικονομικό σύστημα. Μιλά για τις τράπεζες και για το πως πολύ σύντομα θα εξαφανιστούν τα χρήματα μας.

BezirksRundschau: Πότε, πως και με ποιό τρόπο θα εξαφανιστούν τα χρήματα μας?

Franz Hörmann: Ήδη φέτος μέσα από την πλήρη χρεοκοπία. Όταν ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες- αλλά ούτε και οι δέκα από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες, δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε ακόμα και τους τόκους για το δημόσιο χρέος, αυτό αποτελεί τον ορισμό της χρεοκοπίας. Αυτό έχει ως άμεση συνέπεια ότι όλα τα κρατικά ομόλογα, τα οποία ισχύουν ως κάλυψη των χρημάτων, είναι άνευ αξίας. Κατά συνέπεια, και τα χρήματα επίσης είναι άνευ αξίας. Αυτό είναι ένα απλό πράγμα και συμβαίνει  με μαθηματική ακρίβεια αναγκαστικά εντός του τρέχοντος έτους.


BezirksRundschau: Πρόκειται για ένα υπερ-πληθωρισμό;


Hörmann: Όχι. Απλά άνευ αξίας. Απλά θα τελειώσουν τα χρήματα στην πλειοψηφία του σημερινού πληθυσμού. Δεν θα πάρουν περισσότερα επειδή δεν θα έχουν πλέον εισόδημα. Θα υπάρχει ανεργία σε μια απίστευτη κλίμακα, διότι κανείς δεν μπορεί πλέον να αγοράσει προϊόντα. Οι άνθρωποι που αποπληρώνουν μάλιστα τα χρέη τους προς τράπεζες κάνουν τώρα ένα μεγάλο λάθος, διότι τα χρήματα αυτά καταστρέφονται (εκμηδενίζονται). Όποιος τώρα λέει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίση, αποταμιεύω και ξεπληρώνω το χρέος κάνει ακριβώς το λάθος πράγμα. Το να αποπληρώνει χρέη, συμπεριλαμβανομένου του κρατικού χρέους, είναι ένα λάθος, διότι από τα χρέη δημιουργούνται χρήματα και μέσω της επιστροφής τους καταστρέφονται.


BezirksRundschau: Πως?


Hörmann: Μέσω της τιμής κράτησης. Εάν η οφειλή αποσβεστεί, τα χρήματα ως νόμιμο μέσο πληρωμής φεύγουν. Δεν πρόκειται δηλαδή για τις ετικέτες ή τα νομίσματα. Δεν πρόκειται ούτε για τις ηλεκτρονικές κουκίδες. Πρόκειται για την τιμή κράτησης (Buchungssatz). Μέσα από μια επέκταση του ισολογισμού δημιουργείται και από μια μείωση των συνολικών στοιχείων του ισολογισμού καταστρέφεται. Τότε αν το δούμε νομικά έχει φύγει (το χρήμα). Και τα χρήματα που οι τράπεζες δανείζουν, δεν τα έχουν. Όταν μια τράπεζα καθιστά διαθέσιμο ένα δάνειο 100 (Ευρώ π.χ.) , δεν έχει τα χρήματα. Τι κίνδυνο έχει κατ' αυτό τον τρόπο η τράπεζα;

BezirksRundschau: μηδέν;


Hörmann: μηδενικό κίνδυνο, σωστή απάντηση. Θα πρέπει κατά το δίκαιο των υποχρεωτικών ελάχιστων αποθεματικών, να έχει μόνο το 2 %. Εάν η τράπεζα έχει πράγματι μόνο το 2 τοις εκατό των χρημάτων, αλλά μπορεί να εισπράξει 6% με τόκους, έχει περιθώριο κέρδους 200%. Το περιθώριο αυτό συναντά κανείς συνήθως μόνο στη διακίνηση ναρκωτικών και την πορνεία. Όχι, μια στιγμή, η πετρελαϊκή βιομηχανία έχει 800%. Και επειδή ακόμα και με δάνεια οι ίδιες οι τράπεζες μπορούν να δημιουργήσουν χρήματα, μπορούν βεβαίως πάντα να δημιουργήσουν το δικό τους κεφάλαιο. Ως εκ τούτου, οι περιορισμοί για το ίδιον κεφάλαιο, όπως η "Βασιλεία 2" (Basel 2|) ούτως ή άλλως αναιρούνται Η."Βασιλεία 2" εξάλλου είναι μια εφεύρεση των αμερικανικών τραπεζών. Στην Αμερική υπήρξε ποτέ εισήχθη. Χρησιμεύει μόνο ως όπλο εναντίον των ξένων τραπεζών.



BezirksRundschau: Δεν εξυπηρετεί το "Βασιλεία 2" την προστασία των τραπεζών?


Hörmann: Όποιος ισχυρίζεται ότι ένα Bankrun ή κάτι τέτοιο έχει να κάνει με ιδίον κεφάλαιο, παίρνει ένα "μη επαρκής" στον τομέα της λογιστικής. Αυτό είναι απλά ηλίθιο και λάθος. Αλλά φυσικά, αυτό το λένε οι τραπεζίτες. Ακόμη και ο κυβερνήτης Novotny είπε, "τα δάνεια καλύπτονται από τις καταθέσεις των αποταμιευτών". Και τώρα πρέπει να του πει κάποιος ότι δεν κατανοεί τους ισολογισμούς των τραπεζών. Γιατί τι είναι οι καταθέσεις στο τραπεζικό ισολογισμό? Αυτά είναι χρέη για την Τράπεζα. Πρόκειται για χρήματα που χρωστάει τους καταθέτες της η τράπεζα. Και πώς μπορούν να καλυφθούν με χρέη τα δάνεια; Διότι τα νομίσματα, τα χαρτονομίσματα, τα χρήματα δεν τα κρατά η τράπεζα. Δεν είναι ο Σκρουτζ Μακ Ντακ. Δεν τα ρίχνουν στα θησαυροφυλάκια για να κάνουν μπάνιο εκεί μέσα. Αυτά (τα χρήματα) βρίσκονται αμέσως σε οποιοδήποτε σημείο της κεφαλαιαγοράς, παίζονται στο τζόγο και μπορεί να επανέλθουν πάλι, ίσως και όχι.

BezirksRundschau: Και η Αυστρία λοιπόν θα πτωχεύσει  όπως η Ελλάδα;


Hörmann: Όλα τα κράτη αναπόφευκτα θα πτωχεύσουν, διότι οι οφειλές δεν μπορεί να πληρωθούν. Αυτό είναι αδιανόητο, επειδή δεν υπάρχουν χρήματα. Το να πούμε ότι βρίσκονται στους λογαριασμούς ταμιευτηρίου, τότε αυτό είναι μια ηλίθιότητα, γιατί σαν μετρητά δεν είναι διαθέσιμα. Αυτά είναι απλές καταχώρηση σε μια λογιστική γραμμή και είναι τα χρέη των τραπεζών. Έχουμε σήμερα μια κατάσταση όπου τα κέρματα και τα χαρτονομίσματα αποτελούν νόμιμο μέσο πληρωμής. Το λεγόμενο λογιστικό χρήμα όμως δεν αποτελεί νόμιμο χρήμα (μέσο πληρωμής), αυτό ακριβώς αποτελεί μια απλή αξίωση. Αν πάτε σήμερα τα χρήματά σας στην τράπεζα, τότε πλέον δεν ανήκουν σ' εσάς. Παραιτείστε της περιουσίας σας (ιδιοκτησίας σας). Επειδή η κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό αποτελεί τη λεγόμενη συλλογική παρακαταθήκη της τράπεζας. Εκεί, πλέον έχετε μόνον ένα αίτημα (μια αξίωση) για τα χρήματά σας. Έτσι, η τράπεζα μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να πει "Λυπάμαι, έχω σπαταλήσει τα χρήματα ή τα ξόδεψα ή τα έπαιξα και τα έχασα" Δεν θα τα λάβετε πλέον. Αυτό στη σημερινή μορφή των τραπεζών επιτρέπεται από το νόμο.

BezirksRundschau:  Χρεώνεται το κράτος στην κεφαλαιαγορά;
Hörmann: Οχι, όχι στην αγορά κεφαλαίων, είναι χρεωμένο στις ιδιωτικές τράπεζες. Η κεδαλαιαγορά  δεν υπάρχει ως θεσμικό όργανο . Αυτό είναι μόνο ένα παιχνίδι λέξεων. Υπάρχουν μόνο οι συμμετέχοντες στην αγορά κεφαλαίων. Αυτοί παίζουν μεταξύ τους παιχνίδια. Είναι όπως σε ένα δωμάτιο πόκερ. Δεν χρωστάς τίποτα στην αίθουσα πόκερ. Χρωστάς κάτι στον παίκτη ατομικά. Έτσι και το κράτος χρωστά κάτι στις μεμονωμένες τράπεζες. Αυτό είναι φυσικά εντελώς παράλογο, γελοίο και περίεργο, διότι οι τράπεζες, όπου το ίδιο το κράτος έχει χρέη είναι ακριβώς εκείνες οι τράπεζες τις οποίες έχει  τώρα σώσει  με φόρους. Αυτή είναι η ανοησία σε αυτό το κατασκεύασμα.


BezirksRundschau: τα χρήματα μας εξαφανίζονται, μετά τι γίνεται;


Hörmann: Αρχικά έρχεται κάτι σαν λειτουργικό χρήματα, όπως κουπόνια για τρόφιμα, για την κάλυψη των βασικών αναγκών.


BezirksRundschau: Περιφερειακή νομίσματα;

Hörmann: Οχι, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Δεν έχουν καμία τύχη, διότι εφαρμόζεται μόνο σε μια πολύ μικρή περιοχή.

BezirksRundschau:  Τα δωρεάν(ελεύθερα) χρήματα του Wörgl στο Τυρόλο λειτούργησαν όμως καλά;

Hörmann: Οχι, δεν μπορεί να λειτουργήσει ούτε αυτό γιατί τότε είχαν καταθέσει 7000 Σίλινγκ σε μια τράπεζα για την κάλυψη, και αν γίνει έτσι τότε δεν θα τα έχουμε(τα χρήματα με την κατάθεση τους). Δημιουργούμε?αμτλούμε απλά οι ίδιοι μας από τον αέρα τα χρήματα που θέλουμε να έχουμε, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Νομίσματα, αυτά καθαυτά έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχουν. Γιατί με τα χρήματα πληρώνουμε πάντα μια τιμή. Αλλά η τιμή είναι μια σχέση αξιών, ένα μέγεθος δίχως διαστάσεις. Αυτό σημαίνει πως Schilling, ευρώ, δολάριο, γιεν, στερλίνα, όλα τους είναι μια πλήρη ανοησία διότι μια αναλογία δεν μπορεί να κατέχει ένα αριθμό διαστάσεων. Αυτό το εξάρτημα, δολάριο, ευρώ, λίρα αποτελούσε αρχικά ένα εθνικό έμβλημα (σήμα κυριότητας). Αυτό το επισύναπταν οι κυρίαρχοι στα  βασίλεια τους ως πιστοποιητικό έγκρισης της συναλλαγής.Αυτοί είπαν: αυτή είναι η σφραγίδα μου, με αυτό επιτρέπω μια οικονομική δραστηριότητα στην επικράτεια μου. Ακολούθως, βλακωδώς θεωρήθηκε ως κάποια αξία, ώστε να κερδοσκοπούν με αυτό. Πρόκειται για ένα έμβλημα κυριαρχίας, το οποίο θεωρεί κανείς ως αξία και θέλει να το πουλήσει- αυτό είναι άρρωστο. Είναι ένα έμβλημα και τίποτα άλλο.

(Ας σκεφτούμε εδώ πόσα δις μας κόστισαν ήδη αυτά τα "εμβλήματα"... για να μην πω πως μας περνούν για..."βλήματα"... Χαλάλι τους εμείς επενδύουμε σε πραγματικές αξίες!)
 

BezirksRundschau: Αναφέρεσται σε Υψηλότητες. Σε ποιο βαθμό είναι  το οικονομικό μας σύστημα ένα σύστημα καμωμένο για "ελίτ";


Hörmann: Κατά εκατό τοις εκατό, δεν ήταν ποτέ κάτι άλλο. Τα μέλη της οικογένειας και οι φίλοι των πολιτικών έχουν τις δικές τους τράπεζες και μπορούν να τους δίνουν - όποτε θέλουν - δάνεια, προνομιούχες μετοχές, αξιόγραφα (χρεόγραφα), για τα οποία γνωρίζουν ότι οι δείκτες τους είναι σε αύξουσα πορεία, και έτσι τους παρέχουν συνεχώμενα χωρίς ρίσκο κέρδη. Με μαζικό τρόπο και έτσι. Αυτό , όπως βλέπουμε συμβαίνει στην Καρινθία (Kärnten ) ακόμη και σε τοπικό επίπεδο. Πιθανώς ακόμη και στο επίπεδο της κοινότητας, αν πρόκειται για κοινοτική τράπεζα. Οι τράπεζες είναι ιδιωτικά πιεστήρια χρήματος.

BezirksRundschau:: Ο οικονομολόγος Στέφαν Schulmeister  δήλωσε πρόσφατα στο πανεπιστήμιο Linz , ότι τα οικονομικά είναι μια αυτιστική επιστήμη. Τι λέτε;


Hörmann: Οι αλλαγές που έχουμε τώρα, θα οδηγήσουν στο να μην υπάρχουν πλέον επιστήμες οικονομικών. Τα Οικονομικά ήδη τώρα, όπως αναφέρονται σήμερα στα σχολικά βιβλία, δεν έχουν καμία δικαιολογία ύπαρξης. Καμία. Ο καθένας που υποστηρίζει ακόμη και σήμερα κάτι τέτοιο, θα πρέπει πραγματικά να μπορεί να το στηρίξει με υπευθυνότητα με την ίδια τη συνείδησή του. Χρειαζόμαστε ψυχολογία, χρειαζόμαστε κοινωνιολογία, χρειαζόμαστε τεχνολογία και χρειαζόμαστε μια άλλη εικόνα ανθρώπου. Τα Οικονομικά και τα Νομικά δεν είναι επιστήμες. Διότι κάτι που δεν μπορώ να το ελέγξω, αλλά για λόγους τους οποίους δεν μπορώ να εξηγήσω, θέλω να το επιβάλω στους άλλους σαν κανόνα, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την επιστήμη. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από βιτρίνες για τη διατήρηση των προτύπων κυριαρχίας. Αυτά τώρα καταρρέουν, μέσα από την ελεύθερη δικτύωση της πληροφορίας.



TOXOTIS

[align=justify]Το λεξιλόγιο των ανθρώπων φανερώνει πολλά. Φανερώνει τον χαρακτήρα τους, τις επιθυμίες τους, τα ενδιαφέροντα τους, τα συναισθήματα τους, τα απωθημένα  τους. Η ομιλία των ανθρώπων είναι ένας τρόπος μετάδοσης των συνειδητών ή ασυνείδητων μηνυμάτων της ψυχής τους. Οι λέξεις και η επιλογή τους, πολλές φορές φανερώνουν περισσότερα από την απλή εννοιολογική σημασία τους. Φανερώνουν τις κρυφές αδυναμίες και τα ασίγαστα πάθη των ανθρώπων. Ο καθιερωμένος λεκτικός κώδικα φανερώνει επίσης ορισμένα συλλογικά μηνύματα και ασυνείδητα κοινωνικά απωθημένα. Ουδέν κρυπτόν υπό του ήλιου για όσους έχουν μάτια που ξέρουν να βλέπουν, αλλά και για όσους έχουν αφτιά που ξέρουν νʼ ακούν…

Το σεξουαλικό ή γενετήσιο ένστικτο παίζει κυρίαρχο ρόλο στην ζωή των ανθρώπων, γιαυτό έχει αποκληθεί και βασικό ένστικτο. Αποτελεί άλλωστε την διαδικασία της ανθρώπινης αναπαραγωγής, την πηγή της ζωής. Ένα από τα πράγματα που φανερώνει η ομιλία των ανθρώπων είναι ακριβώς αυτός ο κυρίαρχος ρόλος του σεξουαλικού ενστίκτου στην ζωή τους. Είναι εκπληκτικό αν αναλογιστεί κανείς σε πόσο πολλές καθημερινές κουβέντες περιέχονται λέξεις που εννοιολογικά παραπέμπουν σε σεξουαλικές δραστηριότητες. Οι άνθρωποι εκφράζονται για το σεξ σε κάθε ευκαιρία.

Ας εξετάσουμε για παράδειγμα τις βρισιές. Στον λεκτικό κώδικα οι βασικές εκφράσεις που εννοιολογικά προσδιορίζονται ως προσβλητικές ή υβριστικές, είναι αυτές που εμπεριέχουν σεξουαλική δραστηριότητα. Να μερικά παραδείγματα. Θέλουμε να εκφράσουμε την ανοησία ή την μειωμένη αντιληπτικότητα κάποιου και τον αποκαλούμε Μαλάκα (αυνανιζόμενος) και τις ενέργειες του ως Μαλακίες (εκσπερματώσεις παραγόμενες από αυνανισμό). Η ανοησία δηλαδή, συνδέεται με την πράξη της σεξουαλικής αυτοϊκανοποίησης και οι ανόητες ενέργειες με το προϊόν της σεξουαλικής αυτοϊκανοποίησης. Θέλουμε να εκφράσουμε την κακεντρέχεια, τον υποκριτισμό και την υστεροβουλία κάποιου και τον αποκαλούμε Πούστη (ομοφυλόφιλος) και τις ενέργειες του πουστιές. Σʼ αυτήν την περίπτωση αυτές οι ιδιότητες συνδέονται με την σεξουαλική προτίμηση ενός αρσενικού προς άτομα του ιδίου φύλου. Να ακόμη ένα παράδειγμα. Θέλουμε να εκφράσουμε απαξίωση για τις επιλογές μιας γυναίκας και την αποκαλούμε Πουτάνα (πόρνη). Η απαξίωση σε αυτήν την περίπτωση εκφράζετε κρεμώντας στο άτομο την ταμπέλα της επαγγελματικής προσφοράς σεξουαλικών υπηρεσιών επʼ αμοιβή.

Είναι επίσης ενδιαφέρον ότι και για πολλές δυσάρεστες καταστάσεις εκφραζόμαστε επίσης με σεξουαλικούς προσδιορισμούς. Για παράδειγμα όταν θέλουμε να εκφράσουμε το γεγονός ότι περάσαμε μια δύσκολη κατάσταση, λέμε Γαμήθηκα (συνουσιάστηκα). Όταν περιμένουμε να περάσουμε μια δύσκολη κατάσταση, λέμε ότι με περιμένει Γαμήσι (συνουσία), Πούτσα (ανδρικό γεννητικό μόριο), Κωλοδάχτυλο (το μεσαίο συνήθως δάχτυλο που χρησιμοποιείτε ως μέσο σεξουαλικού ερεθισμού) κλπ. Επίσης για την έκφραση απειλής ή εκφοβισμού προς κάποιον, αναφέρεται η φράση "θα σε Γαμήσω", μια έκφραση δηλαδή που παραπέμπει σε συνουσία και μάλιστα σε σοδομισμό όταν αυτή απευθύνεται σε αρσενικά άτομα.

Τα γεννητικά όργανα αναφέρονται για να αποδώσουν διάφορες ιδιότητες και καταστάσεις, πολλές φορές αντιφατικές μεταξύ τους. Το θάρρος, η ντομπροσύνη, η ευθύτητα, ταυτίζονται συνήθως με τους όρχεις (αρσενικά γεννητικά αξεσουάρ) και το μέγεθος τους. Για παράδειγμα η έκφραση "αυτός έχει μεγάλα Αρχίδια" προσδιορίζει κάποιον που αντιμετωπίζει με θάρρος μια κατάσταση ή που λέει με παρρησία την αλήθεια. Όμως και κάποιος κακόβουλος και υστερόβουλος άνθρωπος προσδιορίζεται επίσης ως "μεγάλο Αρχίδι". Φαντάζομαι ότι κάποιος που πάσχει από ελεφαντίαση αποτελεί υπέρτατη προσωποποίηση θάρρους και ευθύτητας, αλλά συγχρόνως θα μπορούσε να αποτελεί και υπέρτατη προσωποποίηση κακόβουλου ανθρώπου. Διαλέγεις και παίρνεις…

Να ένα ακόμη παράδειγμα αντιφατικών προσδιορισμών. Η θηλυκή γενετήσια περιοχή αναφέρετε για να εκφράσει αντιφατικές καταστάσεις. Το Μουνί (αιδοίο) αναφέρεται πολλές φορές για να εκφράσει μια άσχημη εικόνα, αλλά αναφέρεται επίσης και για να εκφράσει την γυναικεία ομορφιά και γοητεία. Μια δυσάρεστη κατάσταση ή μια ζημιά αποκαλείτε συχνά ως Μουνί (Μουνί τα έκανες ρε μαλάκα…). Όμως και μια πολύ όμορφη γυναίκα αποκαλείτε συχνά ως πολύ ωραίο Μουνί. Κάποιος που πηγαίνει σε ραντεβού με μια όμορφη γυναίκα που του αρέσει πολύ, εξιστορεί την επόμενη μέρα στον κολλητό του:
- "Εχθές ρε μαλάκα βγήκα με ένα πολύ ωραίο μουνί. Πήγαμε ήπιαμε καφέ."
- "Ναι ρε σε είδα. Πολύ μουνάρα ρε μαλάκα…"

Προσπάθησα να φανταστώ την κυριολεκτική εικόνα αυτού που περιγράφει ένας τέτοιος διάλογος. Σκέφτηκα δηλαδή πως θα ήταν να βγει για βόλτα ένας άντρας με ένα αιδοίο αποκομμένο από το υπόλοιπο σώμα μιας γυναίκας. Βόλτα λοιπόν σε έναν πολυσύχναστο πεζόδρομο ο άντρας με το αιδοίο και κατόπιν κάθονται και οι δυο σε μια καφετέρια. Παραγγέλνουν τον καφέ τους και ο άντρας πιάνει συζήτηση με το αιδοίο. Ο καφές έρχεται και ο άντρας γοητεύεται από τον τρόπο που το αιδοίο ρουφάει τον καφέ με τα αιδιόχειλα του… Θα μπορούσαμε να φανταστούμε και μια αντίστροφη εικόνα. Μια γυναίκα να βγει βόλτα για καφέ με ένα πέος. Θα κάθονταν αντικριστά από το πέος και θα έπιαναν κουβέντα. Βέβαια υποψιάζομαι ότι η όλη κουβέντα θα ήταν τελικώς για τον πούτσο…

Η σεξουαλική δραστηριότητα, αυτό το ασίγαστο ένστικτο των έμβιων όντων, κεντρίζει συνεχώς το ενδιαφέρον των ανθρώπων. Το ενδιαφέρον αλλά και αξιοπερίεργο της υπόθεσης είναι ότι ενώ η σεξουαλικές εμπειρίες αποτελούν συνήθως ευχάριστες και επιθυμητές εμπειρίες, εντούτοις πολύ συχνά η λεκτική τους αναφορά χρησιμοποιείται για να περιγράψει και να προσδιορίσει δυσάρεστες και ανεπιθύμητες καταστάσεις και ιδιότητες. Αυτό ίσως να υποδηλώνει ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες έχουν αναπτύξει λανθασμένες αντιλήψεις όσον αφορά την σεξουαλική δραστηριότητα.

Αυτές οι λανθασμένες σεξουαλικές αντιλήψεις δημιούργησαν προφανώς ορισμένα δυσλειτουργικά κόμπλεξ στον ψυχισμό των ανθρώπων. Αυτά τα κόμπλεξ αντικατοπτρίζονται  στον μπερδεμένο και αντιφατικό λεκτικό κώδικα των ανθρώπων. Ο λεκτικός κώδικας δεν μπορεί να κρύψει το βασικό μέλημα των κατεστημένων κοινωνικών δομών για τον τρόπο με τον οποίον επιθυμούν να αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τα σεξουαλικά τους ένστικτα. Ο έλεγχος και η εξουσία είναι το παν για τους κατεστημένους θεσμούς. Από αυτόν τον έλεγχο λοιπόν και την εξουσία των κατεστημένων ανθρώπινων θεσμών δεν θα μπορούσε να ξεφύγει και η καθιερωμένη αντίληψη που πρέπει να έχουν για το σεξ, τα ανθρώπινα υποχείρια τους.

Εξουσία, Έλεγχος, Υποταγή. Το βασικό ένστικτο της σεξουαλικής δραστηριότητας έπρεπε οπωσδήποτε να τεθεί υπό έλεγχο από τα κέντρα εξουσίας, καθώς είναι πολύ επικίνδυνο για τις εξουσιαστικές δομές αν αφεθεί ανεξέλεγκτο. Το σεξ εκτός από υγρά παράγει και συναισθήματα. Δεν μπορείς να ελέγξεις τους ανθρώπους αν δεν καταφέρεις να ελέγξεις την σεξουαλικότητα τους και τα συναισθήματα που αυτή τους δημιουργεί. Οι σεξουαλικές αντιλήψεις των ανθρώπων και τα παράγωγα συναισθήματα έπρεπε να ταιριάζουν στα μέτρα των εξουσιαστικών δομών. Το απόλυτο συναίσθημα που μπορεί να παράγει το σεξ είναι ο Έρωτας. Ο Έρωτας είναι το σημαντικότερο συναίσθημα που μπορεί να βιώσει ένας άνθρωπος. Ο αυθεντικός έρωτας είναι η πηγή της ανθρώπινης δημιουργικότητας, η ουσία και η ολοκλήρωση της ανθρώπινης υπόστασης. Ένας άνθρωπος που ερωτεύεται είναι ικανός να δημιουργήσει θαύματα, μπορεί να νιώσει ευγνωμοσύνη για όλα όσα υπάρχουν γύρω του και μπορεί να αγαπήσει όλον τον κόσμο. Η αγάπη όμως δεν συμφέρει στην εξουσία. Ποιος έχει διάθεση για πολέμους όταν γνωρίσει τον αυθεντικό Έρωτα; Πως μπορούν να υποταχθούν άνθρωποι με ανυπότακτα συναισθήματα; Ποιος δίνει σημασία στην εξουσία (ποιος την γαμεί) όταν έχει γνωρίσει ένα πλάσμα που του έχει "κλέψει" το μυαλό και την καρδιά; "Make love not war" έλεγαν τα παιδιά των λουλουδιών που είχαν αρχίσει να πιάνουν το νόημα, αλλά στο τέλος το χάσανε και αυτοί από τα πολλά ναρκωτικά και τις πολλές παρτούζες…

Το σεξ όμως αποτελεί αναγκαίο κακό για την εξουσία. Αν σταματήσουν να δουλεύουν οι σεξουαλικές μηχανές τότε σταματάει και η παραγωγή ανθρώπινων υποχείριων για τις εξουσιαστικές δομές. Άρα λοιπόν το πρόβλημα που έπρεπε να επιλύσει η εξουσία ήταν ναι μεν στο σεξ, αλλά όχι στο επικίνδυνο γʼ αυτήν παράγωγο του Έρωτα. Ο ερωτισμός έπρεπε να εκλείψει, η ψυχή έπρεπε να είναι απούσα από το σεξ. Εξουσία και Αγάπη δεν συμβαδίζουν. Κατά συνέπεια Εξουσία και Έρωτας δεν συμβαδίζουν. Όμως Εξουσία και Φόβος συμβαδίζουν. Γιαυτό έχει λεχτεί ότι το αντίθετο της αγάπης δεν είναι το μίσος αλλά ο φόβος. Το μίσος είναι παράγωγο του φόβου. Έτσι λοιπόν γίνετε κατανοητός ο λόγος για τον οποίο το σεξ έπρεπε να καταστεί από τις κατεστημένες δομές ως κάτι βρώμικο,  δυσάρεστο, ανεπιθύμητο, απαγορευμένο. Γίνονται επίσης κατανοητοί οι λόγοι για τους οποίους οι υβριστικοί προσδιορισμοί που χρησιμοποιούνται για να προσβάλουν ή να μειώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, περιστρέφονται ως επί το πλείστον γύρω από την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Για τους ίδιους λόγους οι περιγραφές πολλών δυσάρεστων καταστάσεων περιέχουν σαφείς σεξουαλικούς υπαινιγμούς  και προσδιορισμούς.

Από αρχαιοτάτων χρόνων οι εξουσιαστικές δομές δημιουργούσαν ανέραστες κοινωνίες. Τέτοιες έπρεπε να δημιουργήσουν για να επιβιώσει η εξουσία. Τελικά το βασικότερο που έπρεπε να ταυτιστεί με το σεξ ήταν αυτή καθʼ αυτή η έννοια της πατριαρχικής εξουσίας. Η απόλυτη έκφραση της εξουσίας είναι η σεξουαλική εξουσία, δηλαδή η νομή και κατοχή –με νομικούς όρους– πάνω στο σώμα ενός ανθρώπου. Το σεξ έπρεπε να θεωρηθεί ως λάφυρο αλλά και να αποτελεί την αναγνώριση της εξουσίας των πιο δυνατών αρσενικών της αγέλης. Η εξουσία των πιο δυνατών αρσενικών της αγέλης τους παρέχει την δυνατότητα να γαμάνε όλες τις θηλυκές, οι οποίες υποτάσσονται στην εξουσία τους και άμα λάχει γαμάνε και κανένα αρσενικό που δείχνει να μην καταλαβαίνει ποιος κάνει κουμάντο. Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι για παράδειγμα η έκφραση "ΘΑ ΣΕ ΓΑΜΗΣΩ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ…" εκφράζει αυτού του είδους την επιθυμία για επιβολή εξουσίας. Στις σύγχρονες ανθρώπινες κοινωνίες η δύναμη εκφράζεται κυρίως με το χρήμα οπότε όποιος διαθέτει το μπακαγιόκο γαμεί και δέρνει στην κυριολεξία…

Αυτού του είδους το εξουσιαστικό σεξ δεν παράγει βέβαια Έρωτα, παράγει όμως φόβο και υποταγή, πράγματα πολύ χρήσιμα στις εξουσιαστικές δομές. Το βασικότερο όμως που επιτυγχάνει είναι να διαστρέφει την επιθυμία του ανθρώπου να γνωρίσει τον αληθινό Έρωτα. Αυτή η ασίγαστη επιθυμία μεταλλάσετε πλέον σε μια ασίγαστη επιθυμία για όλο και περισσότερη εξουσία, καθώς η εξουσία υποκαθιστά τον έρωτα. Η διαφορά των δυο συναισθημάτων είναι ότι ενώ ο πόθος του Έρωτα καταλήγει στην ψυχική κορύφωση και ολοκλήρωση με το αντικείμενο του πόθου του, το πάθος της εξουσίας είναι μια καύλα που δεν γνωρίζει ποτέ κορύφωση και ολοκλήρωση. Δεν ικανοποιείται με τίποτα. Θέλει συνεχώς παραπάνω. Η καύλα της εξουσίας δημιουργεί τα γνωστά πρεζάκια της εξουσίας που ακόμη και αν γαμήσουν τους πάντες και τα πάντα, θα παραμένουν μονίμως ανικανοποίητοι…

Μʼ αυτά και μʼ αυτά λοιπόν κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το βασικότερο ίσως πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι σεξουαλικό. Η βασικότερη ρίζα των ανθρώπινων προβλημάτων έγκειται στις διαστροφικές κοινωνικές αντιλήψεις γύρω από την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Η ηδονή που παράγει το σεξ έχει μεταλλαχτεί από μια υπέρτατη έκφραση ερωτικής λατρείας, θαυμασμού και επικοινωνίας δυο ανθρώπινων ψυχών, σε ένα ακόμη ευτελές προϊόν η διατίμηση του οποίου καθορίζεται από την προσφορά και την ζήτηση. Έχει μεταλλαχθεί σε μέσο εξουσιαστικής επιβολής, ανταγωνισμού, καταναγκασμού και υποταγής των ανθρώπινων ψυχών. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η δημιουργία ανάπηρων ψυχών. Η απόλυτη κυριαρχία των υποκατάστατων έναντι των γνήσιων συναισθημάτων.

Οι άνθρωποι πρέπει να περπατάνε με τα δεκανίκια της εξουσίας. Προσφέρτε τους και μερικά καθρεφτάκια για να μένουν απασχολημένοι και να αυνανίζονται μʼ αυτά. Καλύτερα να σπαταλούν άσκοπα την ενεργητικότητα τους παρά να γνωρίσουν την δύναμη που μπορεί να τους μετατρέψει σε θεούς. Οι άνθρωποι δεν πρέπει να γνωρίσουν τον Έρωτα, είναι επικίνδυνος. Τα φτερά του έρωτα πρέπει να κοπούν γιατί οι άνθρωποι μπορεί να πετάξουν στα ουράνια, μακριά από εμάς.[/align]



Michael Design

[align=center][/align]

[align=center]ΜΑΥΡΗ ΦΑΤΡΙΑ[/url]

Στο καναβάτσο η Δημοκρατία

1.α) Απαγορεύεται η κίνηση και στάθμευση γεωργικών οχημάτων στο οδικό δίκτυο ( εθνική οδό , αγροτικοί και δασικοί δρόμοι)  από τις 8 το πρωί της Τετάρτης έως τις 8 το πρωί της Παρασκευής.

β)Απαγορεύεται κάθε δημόσια, υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία κατά το ίδιο ως άνω χρονικό διάστημα …

2.Η πραγματοποίηση ή απόπειρα (?) πραγματοποίησης συνάθροισης και πορείας στους ανωτέρω τόπους και χρόνο θα αντιμετωπίζεται με κάθε νόμιμο μέσο, οι δε συμμετέχοντες σε τέτοια εκδήλωση θα διώκονται ….

Απόφαση κάποιου ταξίαρχου της επταετίας που επιβάλλει το στρατιωτικό νόμο στο νομό του;

Όχι !…..Είναι απόφαση ενός ταξίαρχου Αστυνομικής Διεύθυνσης εν καιρώ πλήρους Δημοκρατίας επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου και Υπουργού Πολιτικής Προστασίας Χρήστου Παπουτσή!

Στο καναβάτσο το Σύνταγμα της Ελλάδας

Σύνταγμα της Ελλάδας. Άρθρο 9 .1. «Η κατοικία του καθενός είναι άσυλο. Η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη. Καμία έρευνα δεν γίνεται σε κατοικία, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος και πάντοτε με την παρουσία εκπροσώπων της δικαστικής εξουσίας» .
Την ίδια ώρα εν καιρώ πλήρους Δημοκρατίας επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου και Υπουργού Πολιτικής Προστασίας Χρήστου Παπουτσή , κάτοικοι της Κερατέας καταγγέλλουν (ΕΤ3) ότι αστυνομικοί με ιδιαίτερο βίαιο τρόπο εισέβαλαν στα σπίτια τους χωρίς συνοδεία εισαγγελέα όπως σαφώς ορίζει το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Βίντεο δείχνει αστυνομικό να προτάσσει το υπηρεσιακό του όπλο ενάντια στους πολίτες.
Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, όχι μόνο δεν αποδοκίμασε τα ανωτέρω , αλλά παρέσχε πλήρη πολιτική κάλυψη, αποκαλύπτοντας ότι αποτελεί συνειδητή κυβερνητική επιλογή.

Τα πράγματα δεν είναι απλά]ΤΟ ΚΛΥΣΜΑ[/url]

[align=justify]Κάποιοι βιάστηκαν να απαξιώσουν τους σύγχρονους νεοέλληνες επαναστάτες του καναπέ, όμως ελάχιστοι ήταν αυτοί που αντιλήφτηκαν ότι το Ελληνικό δαιμόνιο ξαναχτύπησε, αυτήν την φορά στο πεδίο των επαναστάσεων. Οι Έλληνες φέρνουν στο προσκήνιο την σύγχρονη κουλτούρα στις επαναστάσεις και δείχνουν σε όλους τους λαούς τον αποτελεσματικότερο τρόπο για να ανατρέψουν τα πολιτικοοικονομικά κατεστημένα που τους ρουφούν το αίμα. Η σύγχρονη νεοελληνική επαναστατική κουλτούρα, αποτελεί ασφαλώς μια προέκταση της ευρύτερης νεοελληνικής φιλοσοφίας και κουλτούρας. Για να προσδιορίσω με μια λέξη αυτήν την κουλτούρα, θα δανειστώ των νεολογισμό ενός καλού διαδικτυακού φίλου, που νομίζω ότι αποτυπώνει επαρκώς αυτήν την φιλοσοφία. Θεωρώ λοιπόν ότι η νεοελληνική φιλοσοφία που από δω και στο εξής θα αντικατοπτρίζεται και στις σύγχρονες λαϊκές επαναστάσεις, χαρακτηρίζεται από τον σταρχιδισμό. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από αυτήν την λέξη το νόημα είναι πως οι νεοέλληνες γενικώς αρέσκονται να τα γράφουν όλα εκεί που δεν πιάνει το μελάνι…

Μία έκφραση λοιπόν αυτής της κουλτούρας αποτελεί και το πρωτοποριακό επαναστατικό κίνημα που αναπτύσσεται τους τελευταίους μήνες σαν επιδημία σε ολόκληρη την Ελλάδα. Σε ολόκληρη την χώρα, απλοί Έλληνες πολίτες αναπτύσσουν ως κίνημα ένα πρωτοποριακό επαναστατικό φαινόμενο που μπορεί να εξελιχθεί στην ισχυρότερη επανάσταση όλων των εποχών. Το όνομα του κινήματος εξίσου πρωτότυπο: ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!!! Αυτή είναι μια μορφή επανάστασης που χτυπάει το σύστημα επί της ουσίας εκεί που πονάει. Εκεί που οι άλλες μορφές εξέγερσης αποδεικνύονται απλά αναποτελεσματικές, το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ χτυπάει ακριβώς στην ρίζα του προβλήματος. Εκεί που οι δυναμικές και ενίοτε βίαιες εξεγέρσεις δεν φέρνουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα, το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ χτυπάει το κατεστημένο χωρίς να ανοίξει ρουθούνι.

Ο Μοχάτμα  Γκάντι, ο μεγαλύτερος ίσως πολιτικός επαναστάτης του 20ου αιώνα, αυτός που διέδωσε την επανάσταση της πολιτικής ανυπακοής, εξέθεσε τις 4 φάσεις μιας επανάστασης: "Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και μετά νικάς…" Επί μήνες το κατεστημένο προσπάθησε να αγνοήσει και να αποσιωπήσει την ανάπτυξη του "ιού" ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, ελπίζοντας ότι το όλο θέμα δεν θα είχε απήχηση στην κοινωνική μάζα και τελικά θα ξεθύμαινε ως ένα περιθωριακό φαινόμενο. Όμως δυστυχώς για το κατεστημένο τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι. Το φαινόμενο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ξεκίνησε κατʼ αρχήν από μερικούς δεκάδες οδηγούς που αρνούνταν να πληρώνουν τα διόδια και αναπτύχτηκε επί μήνες στην αφάνεια με μοναδική δημοσιότητα αυτή του ίντερνετ. Το φαινόμενο αυτό έχει πλέον μεταδοθεί σαν μεταλλαγμένος ιός και σε πολλούς επιβάτες των μέσων μαζικής μεταφοράς που αρνούνται να πληρώνουν εισιτήριο. Το φαινόμενο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ αναπτύσσεται πλέον καθημερινά με γεωμετρική πρόοδο και με ρυθμό που είναι αδύνατον να αγνοηθεί από τα μέσα ενημέρωσης, ενώ είναι απροσδιόριστο σε πόσους ακόμη τομείς της καθημερινότητας μπορεί να μεταδοθεί.

Αυτά τα φαινόμενα λοιπόν θορύβησαν έντονα το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, πράγμα που αναγκαστικά μας μετέφερε στην δεύτερη φάση της επανάστασης. Όπως συμβαίνει πάντοτε με κάθε επανάσταση, το κατεστημένο προσπαθεί να απαξιώσει ηθικά τόσο την επανάσταση όσο και τους επαναστάτες. Αυτό ακριβώς προσπαθεί να κάνει και τώρα. Σε αυτήν την φάση οι πολιτικές μαριονέτες καθώς και οι παρατρεχάμενοι δημοσιογράφοι, δίνουν ακόμη ένα ρεσιτάλ λαϊκισμού και υποκρισίας… Το κατεστημένο, προσπαθεί να πλήξει κυρίως από ηθικής απόψεως το επαναστατικό φαινόμενο του ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και παράλληλα με αόριστες απειλές προσπαθεί να εκφοβίσει την ευρεία κοινωνική μάζα ώστε να συγκρατήσει όσο μπορεί μια μαζική κοινωνική ανυπακοή. Έτσι λοιπόν ακούμε τους κρατούντες να αναφέρονται σε αυτό το κίνημα ως μια κίνηση που στερείται πολιτικού υποβάθρου, δίνοντας του την απλή και βολική ερμηνεία των απλά τζαμπατζήδων. Πολιτικοί και δημοσιοκάφροι προσπαθούν να αναπτύξουν μια ρηχή λαϊκίστικη επιχειρηματολογία, ενδύοντας την με την προβιά της χαρακτηριστικής ψευδοηθικής τους. Μα καλά είναι σωστό να μην πληρώνεις για κάτι που χρησιμοποιείς; Είσαι ανεύθυνος; Πως θα γίνουν οι δρόμοι; Πως θα συντηρηθεί το οδικό δίκτυο; Εκμεταλλεύεσαι τους συμπολίτες σου; Κορόιδα είναι αυτοί που πληρώνουν; Αμφισβητείς την νομιμότητα; Θες να καταρρεύσει η πατρίδα; Η αμηχανία τους να αντιμετωπίσουν την κατάσταση είναι πλέον ολοφάνερη. Οι μισοί με περίσσιο θράσος λοιδορούν ως απλά τζαμπατζήδες αυτούς που δεν πληρώνουν και παράλληλα δηλώνουν πως επεξεργάζονται νόμους που θα ποινικοποιούν την άρνηση πληρωμής και οι άλλοι μισοί αναγνωρίζουν ως δίκαια κάποια από τα αιτήματα των τζαμπατζήδων πολιτών και υπόσχονται πως θα μειώσουν τις τιμές των διοδίων και των εισιτηρίων για κάποιες κοινωνικές ομάδες. Επιχειρήματα του κώλου και παζάρι κατευνασμού μπας και σώσουν την παρτίδα…

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα απʼ την αρχή. Η αλήθεια είναι ότι το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ έχει εξʼ ορισμού πολιτικό υπόβαθρο, αλλά βέβαια καμία σχέση με οποιοδήποτε κόμμα. Εντάξει, ενίοτε δράττονται της ευκαιρίας και οι απλά τζαμπατζήδες και είναι καλοδεχούμενοι και αυτοί στην παρέα. Όμως η αρχή έγινε από συνειδητοποιημένους ενεργούς πολίτες που γνωρίζουν και υπερασπίζονται τα συνταγματικά δικαιώματα τους και οι οποίοι συνεχίζουν να διοργανώνουν δράσεις και εκστρατείες για την ενημέρωση των συμπολιτών τους. Για να καταλάβουμε όμως τι σημαίνει το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, πρέπει κατʼ αρχήν να έχουμε συνειδητοποιήσει τι σημαίνει το ΠΛΗΡΩΝΩ και ποιοι είναι αυτοί που πληρώνουν.

Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, Πληρώνω σημαίνει συνεισφέρω από τον εαυτό μου στον βαθμό που μου αναλογεί, για το σύνολο των αγαθών που απολαμβάνω μέσα σε αυτήν. Αν πληρώνω λιγότερο απʼ όσο μου αναλογεί ή αν δεν πληρώνω καθόλου, τότε είμαι παράσιτο και ζω εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Αν πληρώνω περισσότερο απʼ όσο μου αναλογεί τότε είμαι σκλάβος και κάποιοι ζουν εις βάρος μου. Ο χρόνος δεν είναι χρήμα. Ο χρόνος είναι ζωή και όλοι πληρώνουμε με τις ζωές μας. Τι δικαιούται ή τι αναλογεί στον καθένα μας σε αυτήν την ζωή; Τα πάντα, αφού τα πάντα υπάρχουν σε επαρκείς ποσότητες για όλους. Σε ποιον χρωστάμε σε αυτήν την ζωή; Σε κανέναν, αφού κανένας δεν έφερε τίποτα δικό του όταν γεννήθηκε σε αυτόν τον κόσμο και κανένας δεν θα πάρει τίποτα μαζί του όταν φύγει από αυτόν. Άρα λοιπόν πρέπει ή δεν πρέπει να πληρώνουμε; Ασφαλώς και πρέπει να πληρώνουμε όλοι. Σε μια ευνομούμενη και εύρυθμη πολιτεία όλοι χρειάζεται να πληρώνουμε, να προσφέρουμε δηλαδή ένα μέρος από τον χρόνο μας, δηλαδή από τις ζωές μας σε ένα συνεχές αλισβερίσι ώστε να απολαμβάνουμε όλοι ισότιμα τα αγαθά που θέλουμε.

Αυτά όσον αφορά την θεωρία. Τι γίνεται στην πράξη; Στην πράξη πληρώνουν μονίμως με τις ζωές τους οι πολλοί για να λυμαίνονται τα πάντα οι ελάχιστοι. Όταν δυνητικά όλοι μπορούν να απολαμβάνουν τα πάντα, κάποιοι φρόντισαν ώστε οι πολλοί να μην έχουν σχεδόν τίποτα και οι ελάχιστοι να έχουν τα πάντα. Αυτοί οι ελάχιστοι που ρουφάνε το αίμα των υπόλοιπων εκατομμυρίων, δεν τους καίγετε καρφί αν ζεις ή αν πεθαίνεις. Η ύπαρξη σου τους νοιάζει μονάχα για να σε πηδήξουν. Όλοι αυτοί οι βολεμένοι υπουργοί, πρωθυπουργοί, βουλευτές, γραμματείς και φαρισαίοι, με τους φανερούς μισθούς των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και τις κρυφές μίζες των εκατομμυρίων ευρώ, αυτοί που συνταξιοδοτούνται με 2 βουλευτικές θητείες και εσένα θα σε στείλουν να συνταξιοδοτηθείς στα 75, αυτοί που απολαμβάνουν τζάμπα τηλέφωνα, τζάμπα ναύλα, τζάμπα ξενοδοχεία, τζάμπα φαγοπότια σε δεξιώσεις, αυτοί λοιπόν οι αρχιτζαμπατζήδες έχουν το απίστευτο θράσος να σε λοιδορούν ως τζαμπατζή για το διόδιο ή για το εισιτήριο που δεν πληρώνεις και δεν τους νοιάζει ούτε αν έχεις ή δεν έχεις για να το πληρώσεις. Αυτοί που είναι υπεύθυνοι για τα υπερκοστολογημένα δημόσια έργα, αυτοί που κατασπατάλησαν και υπεξαίρεσαν τον δημόσιο πλούτο ολόκληρων γενεών, αυτοί που καταστρατήγησαν το σύνταγμα και τους νόμους, αυτοί που πίνουν στην υγειά του μαλάκα του Έλληνα, έχουν το απίστευτο θράσος να σου θέτουν ηθικά διλλήματα.

Αυτά τα ξετσίπωτα λαμόγια του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου, έχουν επίσης το θράσος να απειλούν ακόμη και με φυλάκιση όσους δεν πληρώνουν το διόδιο ή το εισιτήριο του ενός υρώ. Όμως για να λέμε την αλήθεια, κάποιοι επιτέλους σε αυτόν τον τόπο πρέπει να μπούνε στην φυλακή. Αφού λοιπόν κανένας πρωθυπουργός ή υπουργός δεν πήγε και ούτε πρόκειται να μπει ΠΟΤΕ στην φυλακή για κανένα σκάνδαλο υπεξαίρεσης και διασπάθισης δισεκατομμυρίων υρώ του Ελληνικού λαού, αφού ο Μαντέλης, ο Τζουκάτος, ο Βουλγαράκης, ο Καραμανλής, ο Σημίτης, ο Μητσοτάκης, ο Τσοχατζόπουλος, τα λαμόγια του χρηματιστηρίου, τα λαμόγια των δομημένων ομολόγων, τα λαμόγια των ολυμπιακών, τα λαμόγια του Βατοπεδίου, τα λαμόγια της SIEMENS, κυκλοφορούν ακόμη ελεύθερα και δεν πρόκειται ΠΟΤΕ κανείς να τους αγγίξει, ίσως να είναι πρέπων για την διατήρηση της έννομης τάξης, να πάμε στην φυλακή εμείς για τα διόδια και για το εισιτήριο του ενός υρώ. Αυτό είναι το κράτος δικαίου που ευαγγελίζονται.

Εγώ πάντως δηλώνω πως είμαι έτοιμος να πάω στην φυλακή για να ξεπληρώσω τουλάχιστον το ηθικό χρέος μου απέναντι σε αυτό το κράτος, γιατί αν περιμένουν πως θα πάρουν δεκάρα τσακιστή από μένα πλανώνται πλάνη οικτρά. Και εδώ που τα λέμε τι μέσα, τι έξω, σχεδόν το ίδιο είναι. Και επειδής τώρα τελευταία δυσκολεύομαι και κάπως να τα φέρω βόλτα, ας με βάλουν τουλάχιστον μέσα ώστε να αναλάβουν και τα έξοδα της διαβίωση μου. Εδώ που τα λέμε ίσως το θέμα να έχει και την θετική του πλευρά. Ίσως έτσι να τονωθεί η Ελληνική οικονομία και η παραγωγικότητα, γιατί αυτοί που δεν πληρώνουν είναι πλέον εκατοντάδες χιλιάδες και για να τους χώσουν όλους αυτούς φυλακή, θα πρέπει λογικά να χτίσουν πολλές καινούργιες φυλακές. Οπότε να και πάλι η άνθηση στην οικοδομική δραστηριότητα, να καινούργιες θέσεις εργασίας για εργάτες και δεσμοφύλακες. Μια φιλική συμβουλή θα δώσω μονάχα στους φωστήρες πολιτικούς που σκοπεύουν να ποινικοποιήσουν την άρνηση πληρωμής. Φροντίστε να μελετήσετε καλά το σύνταγμα και τις διεθνείς συμβάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εμείς έτσι κʼ αλλιώς δεν πρόκειται να σας πληρώσουμε, προσέχτε μην μας πληρώσετε κʼ από πάνω…

Σε όλους αυτούς λοιπόν τους αρχιτζαμπατζήδες που δεν πρόκειται να πληρώσουν ποτέ για όσα καταχράστηκαν, λέω πως και εγώ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ!!! Δεν πρόκειται να ξαναπληρώσω διόδια, εισιτήρια, πρόστιμα, ΕΡΤ, φόρους, τέλη κυκλοφορίας, Φ.Π.Α., ασφαλιστικές εισφορές και θα δούμε και τι άλλο ακόμη. Δεν πρόκειται να πληρώσω την κρίση σας και τους διεθνείς τοκογλύφους!!![/align]


[align=center] [/align]


Michael Design

Σε μία Ισπανίδα, ανήκει πλέον ο Ηλιος, δισεκατομμύρια χρόνια μετά τον σχηματισμό του, όπως ανακοίνωσε την Παρασκευή στην ιστοσελίδα της η εφημερίδα «La Voz de Galicia».

Η Ισπανίδα παρουσιάστηκε ενώπιον ενός συμβολαιογράφου για να ανακηρυχθεί ιδιοκτήτρια του άστρου.

«Είμαι ιδιοκτήτρια του Ηλιου, ενός αστεριού φασματικού τύπου G2, που βρίσκεται στο κέντρο του ηλιακού μας συστήματος, σε απόσταση περίπου 149,6 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από την Γη», αναφέρει η συμβολαιογραφική πράξη, σύμφωνα με την εφημερίδα.

Η νέα ιδιοκτήτρια του Ηλιου, Ανχελες Ντουράν, εξήγησε στην εφημερίδα ότι υπάρχει μια διεθνής σύμβαση που «απαγορεύει στις χώρες να είναι ιδιοκτήτριες πλανητών». Η σύμβαση δεν αφορά μεμονωμένα άτομα...

«Μάλιστα, υπάρχει ένας Αμερικανός που με παρόμοια συμβολαιογραφική πράξη στοχεύει να γίνει... ιδιοκτήτης της Σελήνης και σχεδόν όλων των άλλων πλανητών» ανέφερε η Ισπανίδα στην εφημερίδα.

 Η κ. Ντουράν, η οποία μένει στην πόλη Σαλβατέρα ντε Μίνιο, στην βορειοδυτική Ισπανία, σημείωσε ότι έγινε ιδιοκτήτρια του Ηλιου έχοντας την «επικαρπία»,... επειδή δεν υπάρχει ένας μόνο ιδιοκτήτης που να είναι γνωστός εδώ και 5 δισεκατομμύρια χρόνια.


e-go.gr




τυφλώθηκα... :cool:

[align=justify]"Αν 20 εκατομμύρια άνθρωποι αποσύρουν τις καταθέσεις τους το σύστημα θα καταρρεύσει (...). Η επανάσταση θα γίνει μέσω των τραπεζών": αναφέρει ένα βίντεο που ανέβηκε στο διαδίκτυο στο οποίο ο γάλλος πρώην ποδοσφαιριστής Ερίκ Καντονά κάνει έκκληση σε όλους να αδειάσουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς.

 "Για να μιλήσουμε για επανάσταση, δεν θα πάρουμε τα όπλα, δεν θα σκοτώσουμε ανθρώπους. Μπορούμε να κάνουμε κάτι απλό (...) Το σύστημα είναι δομημένο πάνω στη δύναμη των τραπεζών. Οπότε μπορεί να καταστραφεί μέσω των τραπεζών", εξηγεί ο πρώην επιθετικός της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 44 ετών, σε αυτό το βίντεο με ημερομηνία 6 Οκτωβρίου.

"Αντί να βγεις στους δρόμους και να διανύσεις χιλιόμετρα (για να διαμαρτυρηθείς), πήγαινε στην τράπεζά σου και απόσυρε τις καταθέσεις σου", προτείνει ο Καντονά.

Το βίντεο, που τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στην εφημερίδα Presse Ocean, έχει υπότιτλους σε πολλές γλώσσες και μέχρι στιγμής το έχουν δει δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι.

"Αν υπάρξουν 20 εκατομμύρια άνθρωποι που αποσύρουν τις καταθέσεις τους το σύστημα θα καταρρεύσει χωρίς όπλα, χωρίς αίμα, τίποτα", υπογράμμισε.

"Τρία εκατομμύρια, δέκα εκατομμύρια και τότε θα υπάρξει πραγματική απειλή. Και τότε θα γίνει η πραγματική επανάσταση. Η επανάσταση θα γίνει μέσω των τραπεζών", πρόσθεσε ο Καντονά.

Σε μία σελίδα δικτύου κοινωνική δικτύωσης περίπου 12.000 άνθρωποι δηλώνουν ότι επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αυτή την κίνηση υπό τον τίτλο: "Επανάσταση! Στις 7 Δεκεμβρίου θα αποσύρουμε όλοι τις καταθέσεις μας από τις τράπεζες".[/align]


Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ







[align=center][/align]

[align=justify]Για να λέμε και του χοντρού το δίκιο, όσο και αν προκαλεί οργή και αηδία η αλαζονική θρασύτητα και ο κυνισμός του παχύδερμου Πάγκαλου, πρέπει να ομολογήσω ότι εμπεριέχει ορισμένες πικρές αλήθειες. Αυτές οι πικρές αλήθειες αφορούν το σώμα μιας ολόκληρης κοινωνίας. Τον τελευταίο καιρό τα μηνύματα του Πάγκαλου είχαν ως αποδέκτες την ίδια την κοινωνία που τον εκλέγει ως εκπρόσωπο της. Τι μας είπε λοιπόν το παχύδερμο Πάγκαλος; Ότι «τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί», ότι «οι δυο στους τρεις δημοσίους υπαλλήλους είναι άχρηστοι», ότι «όσοι δεν ψήφισαν είναι άχρηστοι» και ότι το «μνημόνιο είναι ευτυχία για τον τόπο»…

Όταν λοιπόν ο Πάγκαλος λέει ότι τα λεφτά τα φάγαμε όλοι μαζί, έχει απόλυτο δίκιο. Όταν ως πολίτης εκλέγεις την ηγεσία ενός ολόκληρου κράτους με μοναδικό πολιτικό κριτήριο πως θα βολέψεις σε καμία θεσούλα τον εαυτό σου ή τα παιδιά σου, τότε συμμετέχεις και εσύ στο φαγοπότι και ασελγείς και εσύ εις βάρος του λαού που υποστηρίζεις ότι είσαι μέλος. Δεν εκλέγεις βουλευτές με βούληση, αλλά βολευτές για να σε βολέψουν. Όταν φορούσες με περηφάνια τα χαζοχαρούμενα μπλουζάκια με τον Φοίβο και την Αθηνά, και πανηγύριζες για τους Ολυμπιακούς Αγώνες των 22 δις που θα γινόταν στην Ελλάδα, συμμετείχες και εσύ στο τρελό φαγοπότι των 22 δις. Δεν έχει σημασία αν εσύ δεν έφαγες τίποτα. Τους έβλεπες, συμμετείχες και χειροκροτούσες την κενοδοξία της συμμορίας τους. Όταν δεν τους έφτυσες κατάμουτρα αλλά σερνόσουνα πίσω απʼ όλους αυτούς που θησαυρίζουν καπηλευόμενοι τις πατριωτικές, θρησκευτικές και οπαδικές σου ψευδαισθήσεις, δεν δικαιούσαι να τους μέμφεσαι ως κλέφτες. Αν έκλεψαν, έκλεψαν υπό τις επευφημίες σου. Όλοι αυτοί λοιπόν που τους κατηγορείς άδικα ως κλέφτες, τρέφουν τις αυταπάτες σου που επιμένεις ακόμη να διατηρείς ζωντανές και οι αυταπάτες κοστίζουν ακριβά…

Όταν αποδέχεσαι την ταυτότητα του Έλληνα και είσαι περήφανος που «είσαι» Έλληνας, αποδέχεσαι και το βασίλειο της μετριότητας, της κακεντρέχειας και του ωχαδερφισμού, που χαρακτηρίζει την σύγχρονη νεοελληνική κοινωνία. Αποδέχεσαι ως ηγέτες σου όχι τους άριστους αλλά τους μέτριους. Δεν φταίει για την κατάντια της κοινωνία σου η μετριότητα και ανεπάρκεια των ηγετών που εκλέγεις. Φταίνε τα δικά σου μέτρια, κοντόφθαλμα και ανεπαρκή κριτήρια που τους φέρνουν στην εξουσία. Φταίει ότι εσύ ο ίδιος είσαι ανυπόφορα μέτριος και φοβάσαι τους ικανούς και άριστους. Δεν δικαιούσαι να λες ότι οι πολιτικοί σε εξαπάτησαν και χαντάκωσαν την χώρα σου. Αυτοί μπορεί να γνώριζαν, αλλά γνώριζες και εσύ. Τους τρως στην μάπα επί δεκαετίες. Αρκέστηκες όμως στο να βαυκαλίζουν την μικροαστική σου συνείδηση. Έχεις μνήμη χρυσόψαρου, γιαυτό και είσαι καταδικασμένος να ζεις την ζωή σου μέσα σε μια γυάλα με μπαγιάτικο νερό. Ξεχνάς ή σε βολεύει να ξεχνάς. Ξέχασες ότι ο Πάγκαλος ήταν αυτός που αντιμετώπισε την σημαία του έθνους σου ως κουρελόπανο τότε το ʽ96 σε μια βραχονησίδα. Και όντως είναι κουρελόπανο αφού όπως είχε πει και ο συγχωρεμένος Βασίλης Διαμαντόπουλος "αυτό το πανί αντιπροσωπεύει μια σαπίλα σήμερα…" Εφόσον λοιπόν εξακολούθησες να επιβραβεύεις τους ίδιους και τους ίδιους με την ψήφο σου ως αντιπρόσωπους σου, δεν δικαιούσαι να τους κατηγορείς ως προδότες της χώρας σου. Εσύ ο ίδιος πρόδωσες την χώρα σου και με την ψήφο σου μετέτρεψες και εσύ σε κουρελόπανο την σημαία, για την οποία κατά ταʼ άλλα κόπτεσαι.

Όταν ένας άχρηστος κηφήνας τύπου Πάγκαλου, ο οποίος δεν παρήγαγε απολύτως τίποτα στην ζωή του, αρχίζει να κρίνει την παραγωγικότητα της κοινωνίας και να χαρακτηρίζει ως άχρηστες και αντιπαραγωγικές ολόκληρες συντεχνιακές ομάδες, πάει να πει ότι αυτή η κοινωνία γέμισε με κηφήνες και στέρεψε από μέλισσες. Και ως γνωστόν οι κηφήνες είναι ανίκανοι να επιβιώσουν χωρίς μέλισσες. Ο αρχικηφήνας λοιπόν Πάγκαλος, καλείτε ως εκλεγμένος εκπρόσωπος όλων των υπόλοιπων κηφήνων, να πει τα πράγματα με τʼ όνομα τους. Σε μια τέτοια κοινωνία λοιπόν κοινο-βολευτικού πολιτεύματος, έχει απόλυτο δίκιο να λοιδορεί το παχύδερμο Πάγκαλος, όσους αρνούνται να τον ξαναβολέψουν με την ψήφο τους.

Η αποκρουστική εικόνα αλλά και η αλαζονική θρασύτητα αυτού του υπέρβαρου κηφήνα, είναι κατʼ ουσίαν ο καθρέφτης της αισθητικής αλλά και της νοοτροπίας της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας που εξακολουθεί να του δίνει εξουσία. Μια κοινωνία που συνεχίζει να εκλέγει, να αποδέχεται και να ανέχεται ως αντιπρόσωπους της, αποκρουστικές φυσιογνωμίες σαν αυτή του Πάγκαλου, δεν πρέπει να την λυπάσαι. Αυτή η κοινωνία αποκομίζει αυτό ακριβώς που της αξίζει.[/align]



 [align=center][/align]



http://michaeldesign.blogspot.com/

Μερικές προτάσεις για όσους έχουν την κακή συνήθεια να βρίζουν ή να ομιλούν ελευθεριοστόμως και προσπαθούν να αυξήσουν το πρεστίζζζζ τους ή να δείχνουν τουλάχιστον ποιο κόσμιοι, ή απλά για τους λάτρεις της αρχαίας Ελληνικής γλώσσας...  ;-)

Αφόδευε εντός = Χέσε μέσα

Λάβε κίναιδε = Πάρ' τα πούστη...

Ύπαγε γαμηθείναι = Άϊ γαμήσου...

Όδευε εις συνουσίαν = Άντε γαμήσου...

Λάβε τους όρχεις ημών = Πάρ' τα αρχίδια μας

Εσύ εστί για τον πέο = Είσαι για τον πούτσο...

Λάβε έναν αυνανιστήν = Πάρε ένα μαλάκα...!

Κάμνω σε τι, μήτηρ; = Τι σου κάνω μάνα μου;

Άλφα τράπεζα πίστεως = Πρώτο τραπέζι πίστα

Αφόδευε υψηλά και ηγνάντει = Χέσε ψηλά κι αγνάντευε

Ίνα πέρδεις επί τοις όρχεσίν μου = Θα μου κλάσεις τα αρχίδια...!

Είχον τε κνησμόν οι όρχεις μου = Και με τρώγαν τα αρχίδια μου...!

Άντε κάνε έρωτα παθητικά σερβιέτα = Άντε γαμήσου μουνόπανο...!

Ποιώ έρωτα δια το αιδοίο της μητρός σου = Γαμώ το μουνί της μάνας σου...!

Σου συνουσιάζεται ο οίκος που διαμένεις ομοφυλόφιλε = Σου γαμιέται το σπίτι πούστη...

Ευμεγέθους σωματικής διάπλασης ατομικός εραστής = Χοντρομαλάκας...

Θα σου συνουσιάσω τον οίκο όπου διαμένεις παλιό ομοφυλόφιλε = Θα σου γαμήσω το σπίτι παλιόπουστα...!!!

Της επιχρήμασις εκδηλωμένης γυναικός το σίδερον κιγκλίγωμα = Της πουτάνας το κάγκελο...

Τα εκ μεταξίου γενόμενα εσωενδύματα εκ μεταξίου γενόμενα οπίσθια απαιτούσι = Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και μεταξωτούς κώλους...

Λάβε πέντε, ω αυνανιστά (συνοδευόμενον από έκτασιν των δακτύλων της μίας χειρός) = Πάρε πέντε, ρε μαλάκα...! (μαζί με φάσκελο)

Συγγνώμη εύειδες κοράσιον, ο σος πατήρ σακχαροπλάστης ετύγχανε ών; = Συγγνώμη κοπελιά, ζαχαροπλάστης ήταν ο πατέρας σου;

Η παλινδρομική κίνηση ισχύως επί καθέτου αξόνως, βαίνουσα συνεχώς αυξανόμενης εντάσεως και εκπέμπουσα υδάτινα βλήματα επί φανταστικού στόχου = μαλακία...

Λαβέ ταύτα Ελισσάβετ και ποίησέ τα επί πλαισίου = Πάρτα Λίζα και κάντα κορνίζα!

Εκοπρίσθη η φοράς παρά τοις αλωνίοις = Χέστηκε η φοράδα στο αλώνι...

Μη μου τους όρχεις τάρατε = Μη μου πρήζετε τα αρχίδια...

Χαίρε ημάς το πλατύφυλλο = Χαιρέτα μας τον πλάτανο...

Έξω κύον εκ τας οικίας = Έξω πούστη απ'την μπαράκα (πρόχειρη κατοικία)

Ταύτα λαβείν μωρή νοσούσα = Πάρ' τα μωρή άρρωστη...

[align=center]ΟΙ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ  ΟΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!![/align]


Άρθρο του καθηγητή οικονομικών Λιότσιου Σ.Βασίλη

[align=justify]Τα ψέματα τελείωσαν ! Στις προσεχείς εκλογές ,οι Έλληνες θα βρεθούμε μπροστά σε ιστορικό μεταίχμιο .Θα είναι Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ,Ο ΛΑΟΣ ΝΑ ΑΠΟΦΑΝΘΕΙ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ) ΑΝ ΘΕΛΕΙ Η ΟΧΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ. Μετά, μόνο με όπλα (και ό,τι αυτό συνεπάγεται ) θα μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα , βλέπε τον πλήρη εξευτελισμό της ζωής μας και την οριστική πτώχευση της χώρας μας και των παιδιών μας.

ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ (ΔΗΘΕΝ) ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ όπως θέλουν να τις εμφανίσουν οι πράκτορες των Rothschild και του ΔΝΤ που φωλιάζουν στην κυβέρνηση παπανδρέου.

Οι υποψήφιοι των δύο μεγάλων κομμάτων όχι μόνο πρέπει να καταψηφιστούν , αλλά ούτε καν να μπορέσουν να μιλήσουν ,ούτε να εμφανιστούν σε συγκεντρώσεις !

Ντομάτες ,αβγά (από τα φθηνά) και αποδοκιμασίες , πρέπει να είναι η καθημερινότητά τους !

Υπερψήφιση των υποψηφίων του ΠΑΣΟΚ (όσο άξιοι και αν είναι) θα σημαίνει κατʼ ουσία δήλωση αποδοχής – “αντοχής” , όπως το θέτει ο γιωργάκης – του μνημονίου και μην αισθάνεστε άσχημα γι αυτό .Κάθε περιφερειάρχης και κάθε δήμαρχος ,στην πράξη δεν θα έχει καμιά δυνατότητα παρέμβασης και άσκησης πολιτικής και το μόνο που θα κάνει είναι να …διαχειρίζεται τα ανύπαρκτα χρήματα του μνημονίου ! Άρα αλλού είναι ο στόχος !

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ! Σʼ ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ , ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΡΩΤΗΣΕ - ΩΣ ΟΦΕΙΛΕ – ΕΑΝ ΤΟ ΘΕΛΑΜΕ !!!

Ο λαός πρέπει να υπερψηφίσει άλλες υποψηφιότητες (όποιες θέλει) των μικρών κομμάτων και όχι λευκό .Οι εκλογές αυτές είναι πολιτικές : Πρέπει το μνημόνιο και το κυβερνών κόμμα των εξαγορασμένων ,να καταβαραθρωθεί ! Πρέπει το φαύλο αυτό πολιτικό κατεστημένο να ηττηθεί κατά κράτος !!!

Σʼ αυτές τις εκλογές ,ψηφίζουμε ή όχι ,τον άνθρωπο ,που πρωτοτύπησε στο ψέμα , όταν ,άλλα σοσιαλιστικά και αναπτυξιακά έταζε προεκλογικά και άλλα νεοφιλελεύθερα και αισχροκαπιταλιστικά έκανε (και συνεχίζει να κάνει) μετά !

Ψηφίζουμε ναι ή όχι ,στην ολοκλήρωση της υποδούλωσης και της εξαφάνισης του Έθνους μας από τους ,πράκτορες των τραπεζιτών και του ΔΝΤ, υπουργούς πλέον της κυβέρνησης παπανδρέου !

Ψηφίζουμε ναι ή όχι ,στη οριστική πτώχευση που ο γιωργάκης διατεταγμένα επιχειρεί και φαίνεται πως επιτυγχάνει !

Ψηφίζουμε ναι ή όχι ,στους ανθρώπους που αισχρά κατακρεούργησαν τους φτωχούς, για να γίνουν πλουσιότεροι οι …ζάμπλουτοι ,μέσα από ασφαλιστικά και άλλα, υπέρ των λίγων, νομοσχέδια !

Ψηφίζουμε ναι ή όχι ,στους ανθρώπους που αποτελούν το Δούρειο Ίππο των Rothschild ,της Goldman Sachs και του Soros στη χώρα μας και φορούν την τήβεννο των κυβερνόντων. Σημειώστε ότι ο γιωργάκης έχει συμβούλους (πόσους ποιός ξέρει !) πρώην αξιωματούχους των παραπάνω …κρεοπωλείων !?

Στις επόμενες εκλογές τιμωρούμε ή όχι τους ψεύτες και τους καταχραστές του Δημοσίου χρήματος .Τιμωρούμε ή όχι τους ανθρώπους που – βάσει σχεδίου – οδηγούν σε αφανισμό τη μεσαία τάξη ,καταλήστεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και καταχρέωσαν τη χώρα μας (εμάς και τα παιδιά μας δηλαδή) με δάνεια, που είναι μαθηματικά αδύνατον να αποπληρωθούν !

Στις επόμενες εκλογές ραπίζουμε ή όχι, τα …όντα που μας …“εξασφάλισαν” 280  (πληθωριστικά κιόλας) σύνταξη μετά από 40 χρόνια δουλειάς (!?),(Ποτέ δηλαδή ! )

Ψηφίζουμε ναι ή όχι ,στην Υπουργό παιδείας που έλαμπε όταν ανακοίνωνε με απίστευτη χαιρεκακία ότι φέτος θα προσληφθούν …κάποιες χιλιάδες εκπαιδευτικών λιγότεροι , λες και πρόκειται για καυσόξυλα στο τζάκι της λέσχης bildelberg που “συχνάζει” και …επιμορφώνεται !

Στις επερχόμενες εκλογές ,καταποντίζουμε αυτούς, που κόντρα στο Ελληνικό σύνταγμα ,στο Ευρωπαϊκό δίκαιο και τις δημοκρατικές αρχές (Οκτώβριο βγαίνει η απόφαση του Συμβουλίου Της Επικρατείας ,για τη συνταγματικότητα ή όχι του Μνημονίου) ,υποθήκευσαν και σκοπεύουν σε λίγο να ξεπουλήσουν σε εξευτελιστικές τιμές ,τον πλούτο του Ελληνικού Κράτους ,τον πλούτο του λαού δηλαδή, ώστε να φέρουν σε πέρας την αποστολή για την οποία τους επέλεξαν και σκηνοθέτησαν.

Σε αυτές τις κατʼ επίφαση “αυτοδιοικητικές” εκλογές δεν ξεγελιόμαστε από …ευσεβείς προρρήσεις για ανάκαμψη που θα προέρθει …κάπως ! Ξέρουμε πως η οικονομία σχεδιασμένα έχει μπει στο γνωστό νομοτελειακό φαύλο κύκλο της ύφεσης (νομισματικής στρέβλωσης) - που συνοδεύεται κιόλας από στασιμοπληθωρισμό - και μαθηματικά είναι καταδικασμένη. (Πρόκειται ακριβώς για την ίδια κατάσταση που υπήρχε λίγο μετά την οικονομική κρίση του ʼ29 –ʽ 30 , όπου ενώ έπρεπε να αυξηθεί η προσφορά χρήματος ,για να καταπολεμηθεί η ύφεση ,αυτή ,μειώθηκε (από τις τράπεζες) ακόμα περισσότερο ,προκαλώντας επιδείνωση της κρίσης και έτσι ,την επιδιωκόμενη υφαρπαγή όλων σχεδόν των περιουσιακών στοιχείων των φτωχών στους οποίους πρόσφεραν ανεργία ,λουκέτα και δυστυχία ).

Η κατάσταση θα εξελίσσεται κάπως έτσι :Το ΑΕΠ θα μειώνεται λόγω έλλειψης επενδύσεων και παραγωγικότητας ,η ανεργία θα αυξάνει συνεχώς ,άρα η φοροδοτική ικανότητα των πολιτών και η ζήτηση θα μειώνεται ,άρα επιχειρήσεις θα κλείνουν ,τα έσοδα του κράτους θα παρουσιάζουν ολοένα και μεγαλύτερη υστέρηση (και από ΦΠΑ) και έτσι θα επιβάλλονται νέα μέτρα και περικοπές εισοδημάτων τα οποία θα επιρρώνουν εκ νέου την μείωση της ζήτησης και την περαιτέρω μείωση εσόδων για το κράτος .

Σε όλο αυτό το διάστημα, οι τόκοι των επανωτών δανείων (παλιών και νέων) θα κεφαλαιοποιούνται, το δημόσιο έλλειμμα θα παρουσιάζει αύξηση (και ως ποσοστό του ΑΕΠ) ,οι “αγορές” (δηλαδή οι ίδιοι άνθρωποι που μας πτωχεύουν) φυσικά δεν θα μας δανείζουν καν και έτσι θα έρθει η “μεγάλη στιγμή” που θα πάμε σε οριστική πτώχευση , η οποία θα προσπαθήσουν να είναι …“ελεγχόμενη” (αργή ,άρα ανεπαίσθητη , για να μην επαναστατήσει ο λαός) . Έτσι, θα αρχίσει κάτω από το χαλί και με διαδικασίες εκτός του συντάγματος, που δεν θα δημοσιοποιούνται καν ,το πλιάτσικο του εθνικού μας πλούτου, και της εθνικής μας κυριαρχίας ! Ο γιωργάκης ήδη έδωσε “δείγμα γραφής” στον ανασχηματισμό : “Φώναξε” στο νέο υπερμέγεθες κυβερνητικό σχήμα ,όσο γινόταν περισσότερους για δύο λόγους : Πρώτον για να φάνε τα τελευταία ψίχουλα όσο το δυνατόν περισσότεροι ,τώρα που μπορεί πρόωρα να πλησιάζουνε στο τέλος ,στην πλήρη δηλαδή εκλογική καταβύθιση του ΠΑΣΟΚ και δεύτερο ,να καταστήσει συνένοχους όσο το δυνατόν περισσότερους , ώστε να επιμεριστεί η οργή του λαού και οι ευθύνες ,αλλά και να έχει προστάτες – υποστηρικτές αυτούς που …έφαγαν μαζί και ανέλαβαν υπουργεία …Τι θα κάνει δηλαδή ο λοβέρδος ,δεν θα υπεραμυνθεί την πολιτική παπανδρέου ,όταν ο ίδιος ήταν χασάπης της …Συγνώμη υπουργός της ήθελα να πω….

Σʼ αυτές τις εκλογές πρέπει να απαντήσουμε αν θέλουμε αυτό το σενάριο να γίνει βεβαιότητα, ή αν πάρουμε επιτέλους τις τύχες μας στα χέρια μας.70 δις  μαζί με άλλα υπερδιπλάσια κέρδη βρίσκονται “εγκλωβισμένα” στις τράπεζες ,για τη “στήριξη” (λέει) του τραπεζικού συστήματος. Στην πραγματικότητα ,βρίσκονται εκεί βάσει του ίδιου σχεδίου για να μειωθεί η προσφορά χρήματος και έτσι να …σιγουρευτεί η πτώχευση και η μεταφορά πλούτου (βλέπε κλοπή) που επιδιώκεται.

Οι τράπεζες είχαν αύξηση του ενεργητικού τους πέραν του 100% (καταμεσής της κρίσης) και νέα υπερκέρδη και δεν κληθήκαν από τον γιωργάκη να συνεισφέρουν ούτε 1  στην οικονομία μέσω μιας έκτακτης φοροεισφοράς (?!) ελάχιστης γι αυτές ,αλλά σωτήριας για το κράτος μας.

500 δις  διακινούνται μέσω offshore (υπεράκτιων) εταιριών ,ενώ το δημόσιο έλλειμμα είναι κοντά στα 330 δις  και το κράτος έχει …υστέρηση εσόδων από συνταξιούχους και μισθωτούς ,τους οποίους ξανατιμωρεί με νέα χαράτσια !!!

Αν σκεφτείτε ότι όλα αυτά γίνονται για ζωγραφισμένα χαρτιά (για κοπανιστό αέρα δηλαδή) η αποκλειστική έντοκη κοπή των οποίων παραχωρήθηκε ,από ξεπουλημένες κυβερνήσεις σε ιδιώτες , καταλαβαίνουμε ένα πράγμα :

Δεν υπάρχει στην πραγματικότητα “χρήμα” ! Το σημερινό ειδικά χρήμα δεν έχει καμία εσωτερική αξία ,είναι ζωγραφισμένο χαρτί ! Όλα είναι ένα εκνευριστικά απλό και αισχρό κόλπο ,που χρησιμοποιεί εξωφρενική απαίτηση επιτοκίου κοπής και δανεισμού χρήματος από ιδιώτες – τραπεζίτες στα κράτη και λογιστικούς αριθμούς στους υπολογιστές !

Δεν κάνουν ό,τι κάνουν για το …“χρήμα”. Αυτό το έχουν οι ίδιοι στις τράπεζές τους και κόβουν επίσης και νέο όσο θέλουν, ποιος θα τους ελέγξει ; Οι ανά τον κόσμο διορισμένοι από αυτούς (με υπαλληλική σχέση) πρωθυπουργοί σαν το γιωργάκη ,ή τα πλήρως ελεγχόμενα απʼ αυτούς ΜΜΕ ;

ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΤΟ : ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΣΟ ,ΤΟ ΟΠΛΟ ,ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΟΥΝ ΣΚΟΠΟΙ ΠΟΥ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΑΘΑΡΑ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΟΥΝ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΥΝ :

Α) ΥΠΕΞΑΙΡΕΣΗ (κλοπή δηλαδή) ΠΛΟΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΠΗΓΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ , ΚΥΡΙΩΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ,

Β) ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΕΝΟΣ ΕΥΝΟΙΚΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΓΑΙΩΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ

Γ) Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΩΝ ΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ !!!

Βρίσκουμε ένα φτωχό στόχο ,τον δανείζουμε ,ξέροντας ότι ποτέ δεν θα μπορέσει να ξεχρεώσει το δάνειο, τον πτωχεύουμε και έτσι ορμάμε “νόμιμα” στις πηγές πλούτου που έχει και χρειαζόμαστε ! Είναι απλό και παλιό ,όσο οι Rothschild !

Το θέμα είναι τι θα κάνουμε στις επόμενες εκλογές και πως θα περάσουμε το μήνυμα ότι ο Έλληνας ξύπνησε ,κατανοεί τι γίνεται στο περιβάλλον του και αντιδρά δυναμικά !

ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ , ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ,ΥΠΕΡΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ (ΟΧΙ ΛΕΥΚΟ) ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΕΤΣΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ …ΚΗΝΣΟΡΕΣ ΤΟΥ ΔΝΤ , ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΤΟΥΣ …ΘΕΡΑΠΟΝΤΕΣ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ !

ΛΕΜΕ ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ! ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΛΛΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ , ΟΥΤΕ ΧΡΟΝΟ !!!

Τώρα ξέρουμε και δε φοβόμαστε τη μετά μνημονίου εποχή ! Τίποτε δεν θα πάθουμε ,κανείς δεν μπορεί να μας κάνει τίποτε αν δεν είμαστε ηλίθιοι ! Αυτά που θα χάσουν με την έξοδό μας από το μνημόνιο την Ε.Ε και το Ευρώ ,είναι πολύ περισσότερα από αυτά που θα κερδίσουν κυνηγώντας μας !

(Θυμίζω ότι στην Ε.Ε ,δεν υπάρχει καν πρωτόκολλο, που να προσδιορίζει τις διαδικασίες αποχώρησης μιας χώρας !)

Δεν θα πάθουμε τίποτα ,δεν μπορούν να μας κάνουν τίποτα !!!

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ !!!

Λιότσιος Σ.Βασίλης

Καθηγητής Οικονομικών



ΥΓ : Οι προτάσεις - λύσεις και ενέργειες στην (κατʼ ευχήν πλέον) περίπτωση που βγούμε από την Ε.Ε και το μνημόνιο, έχουν κατατεθεί σε παλιότερα άρθρα μου και πιστέψτε με είναι πολύ εύκολες και απλές, όπως πραγματικά είναι και η επιστήμη της οικονομίας !

ΥΓ 2 : Θα δείτε ότι σε λίγο θα ξεσπάσει…“κάτι” στο χώρο της αριστεράς, που θα τους “διασπάσει” δήθεν (όπως λίγο πριν τις προηγούμενες εκλογές …ξέρετε !) και έτσι τα ΜΜΕ θα επιβάλλουν στους ψηφοφόρους την εξής λογική : “…άντε ,να μην ψηφίσεις τον γιωργάκη που, τι να κάνει κι αυτός ο καημένος …δε γίνεται αλλιώς...Και να ψηφίσεις ποιους ; …Αυτοί είναι διαλυμένοι…!; Απʼ την άλλη (προσέξτε το σκηνικό !) ,το ΚΚΕ τα λέει …ξύλινα , ζητάει να φύγουμε από την ΕΕ – που σβήσαμε αν μας διώξουν – και να πάμε πού ; που θα βρούμε …λεφτά ; Θα πτωχεύσουμε ,τρόμος ,άρα… πάλι ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ! Ναι στο μνημόνιο δηλαδή , αφού και οι δύο ,ο ένας αναφανδόν και ο άλλος “ναι μεν αλλά” (ναι δηλαδή !) έχουν αποστολή να το επιβάλλουν !

Παρακολουθείστε αυτήν την παράσταση που ,είμαι σίγουρος ότι θα ξεσπάσει και θα καταλάβετε τι εννοώ όταν λέω πως η Ελλάδα, αυτή τη στιγμή ,είναι η χώρα με τους περισσότερους ,ανά τετραγωνικό μέτρο ,πράκτορες !!!

ΥΓ 3 : Ο …άλλος ,ο κωσταντόπουλος ; Αφού ξεφτιλίστηκε πολιτικά αποδεχόμενος ,σαν καλός υπάλληλος ,τη θέση του “προέδρου” της ΠΑΕ Παναθηναϊκός από τον πολιτικό του εχθρό τον καπιταλιστή βαρδινογιάννη, τώρα πετάχτηκε σαν στημένη λεμονόκουπα με απόφαση μιας νυκτός των βιομηχάνων ! Τι εξευτελισμός για έναν πολιτικό άντρα, πρώην αρχηγό αριστερού κόμματος ! Άραγε , ήτανε και τότε υπάλληλός του, τι λέτε ;

ΥΓ 4 : Η χρήση μικρών γραμμάτων στα κύρια ονόματα των παραπάνω πολιτικών ,τραπεζιτών και επιχειρηματιών είναι εσκεμμένη και έχει απόλυτη σχέση με την …πραγματικότητα ! [/align]


Πηγή: TOXOTIS

[size=14]Άιντε, κλείστε τραπέζι...[/size] :cool:

 :arrow:

:roll: χμμμ... τι θέλει να πει άραγε ο ποιητής :?:
 

:cool:

[align=justify]Ο απλά… άνθρωπος είναι η απόλυτη… μειοψηφία. Είναι η απάντηση στις εξής ηλίθιες ερωτήσεις. Ποιος είσαι, τι πιστεύεις, ποιον υποστηρίζεις, που ανήκεις, ποιον πολεμάς, πως προσδιορίζεσαι βρε αδερφέ. Αν η απάντηση στα περισσότερα από τα παραπάνω, είναι Δε ξέρω/Δεν απαντώ, και δε προέρχεται από πλήρη άγνοια και ωχαδερφισμό, αλλά από την αμφιβολία και το συνεχές ψάξιμο, τότε μπορεί να είσαι απλά… άνθρωπος!!! Σοβαρή ανακάλυψη θα μου πείτε. Κι όμως καμιά φορά επειδή τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται, τελικά αγνοούνται.

Ο απλά… άνθρωπος ξεχωρίζει από την τρομερή δυσκολία του να ενταχθεί και να προσαρμοστεί μέσα στα σύνολα. Δεν είναι ούτε μαύρος, ούτε άσπρος, ούτε αριστερός, ούτε δεξιός, αν και δεν αποκλείει τίποτα από όλα αυτά. Μπορεί για ένα διάστημα, λίγων ωρών εώς και μίας ζωής, να προσδιοριστεί επιλέγοντας μια ιδιότητα ενός μεγαλύτερου συνόλου, χωρίς όμως να ξεχνάει τη μεταβλητότητα και τη δυναμική της εξέλιξης του. (κάτσε να το ξανασκεφτώ αυτό μʼ άρεσε...)

Ο απλά... άνθρωπος δεν είναι μηδενιστής, δεν αρνείται τα πάντα και το νόημα τους. Αντιθέτως το να είσαι μηδενιστής, είναι μία ιδιότητα, και όπως όλες οι ιδιότητες, αν την κουβαλάς για πολύ καιρό, στο τέλος σε καταπίνει και κάνει αυτή κουμάντο, όχι εσύ. Μας εμπεριέχουν οι ιδέες και οι θεωρίες, ενώ θα έπρεπε αυτές να εμπεριέχονται μέσα μας. Δεν είναι ανάγκη να μη πιστεύεις σε τίποτα, δεν είναι ανάγκη να πιστεύεις σε κάτι, δεν είναι ανάγκη να πιστεύεις τα πάντα. Κάποιοι άνθρωποι είναι αρκετά περίπλοκοι, σαν μηχανισμοί, τόσο που δε μπορούν να είναι πια μονοδιάστατοι. Ούτε μπορούν πλέον να κινούνται μεταξύ των επιλογών που μας δίνουν, όμοιες με σημεία επάνω σε γραμμή δύο διαστάσεων. Κάποιοι ξεφεύγουν στη τρίτη διάσταση και αν τους «τσακώσουνε» και ʽκει, θα φτιάξουν κι άλλη διάσταση για να τη κοπανήσουν, κ.ο.κ. Έτσι καταλαβαίνουν σε μεγάλο βαθμό το πόσο περιοριστική είναι η ζωή επάνω σε μία γραμμή. Σαν να κινείσαι συνεχώς σε ένα δρόμο, ζώντας τον ίδιο και τη θέα του, ενώ παράλληλα υπάρχουνε χιλιάδες δρόμοι, και ανάμεσα τους απέραντες εκτάσεις αχαρτογράφητης γης.

Τι θέλω να πω; (καλή ερώτηση, αλλά ελπίζω να μη περιμένετε την απάντηση...)

Το να προσπαθείς να προσδιορίσεις τη θέση σου και να κάνεις τις επιλογές σου, μέσα από ένα έτοιμο και λαμπερό, αλλά πάντα περιορισμένο, πακέτο έτοιμων προκάτ και συμβατικών επιλογών-επιταγών της κοινωνίας μας, δεν καλύπτει όλους τους ανθρώπους. Πάντα κάποιοι ξεφεύγουνε, δημιουργώντας υπόλοιπο στους υπολογισμούς. Τα υπόλοιπα της διαίρεσης. Μας διαιρούν συνεχώς. Προσπαθούν να μας χωρέσουν όλους σε σύνολα και ομάδες, γιατί έτσι είμαστε πιο ευκολόχρηστοι. Αλλά σε κάποιες διαιρέσεις κάτι περισσεύει, και σε κάποιες πιο σπάνιες αυτό που περισσεύει, δε πιάνεται ποτέ (π.χ. ο αριθμός π). Όπως είναι λογικό τα υπόλοιπα των διαιρέσεων είναι μία μικρή μειοψηφία. Είναι η απόλυτη μειοψηφία. Είναι ένα λάθος του συστήματος, χωρίς να αποκλείεται να είναι μέρος του, μια αντί-μάζα κρίσιμη , ελάχιστη αλλά και απρόβλεπτη , αρμονική μέσα στη χαοτικότητα της. Φτάνει τώρα γιατί παρασοβαρευτήκαμε.

Ο απλά... άνθρωπος δεν χωράει στα σύνολα, δυστυχώς για αυτόν ίσως να μην χωράει πουθενά. Τα σύνολα και οι μαζάνθρωποι ανήκουν σε διάφορα και σε διάφορους, και ταυτόχρονα πιστεύουν ότι τους ανήκει η ζωή, η πραγματικότητα, η γη , τα πάντα. Έχουν μια θρασύτατη αδιαλλαξία και θεωρούν πως ο τρόπος τους, είναι ό μόνος σωστός . Άνθρωποι ανίκανοι να φτιάξουν έστω και μία δική τους «αλήθεια», μέσα από την αναζήτηση της γνώσης. Πιστεύουν στις «αλήθειες» που απλόχερα τους δίνουν οι γνωστοί άγνωστοι εξουσιαστές μας, έτοιμοι ακόμα και να σκοτώσουν ή και να σκοτωθούν, για χάρη τους. Και το χειρότερο είναι πως έχουν την απαίτηση να πεθάνουμε όλοι για τις δικές τους... αλήθειες. Η δύναμη των μαζών και των κοπαδιών είναι απλά και μόνο ο όγκος τους. Ιδεολογικά και πνευματικά καμία μάζα, σύνολο, ή όπως αλλιώς θες πες το , όσο πολυάριθμο και αν είναι δε μπορεί να συγκριθεί με ένα φωτισμένο άνθρωπο. (και δεν εννοώ πεφωτισμένο, θα προτιμούσα κάποιον αυτό-φωτιζόμενο.) Έξω από το κοπάδι Προσπαθώντας να μείνεις έξω από τα σύνολα αρχίζουν τα ζόρια. Υπάρχουν και τα μικρότερα κοπάδια (συγγνώμη σύνολα), μέσα στα οποία θα βρεις και άλλους αντιφρονούντες προς το κυρίαρχο κοπάδι. Συνήθως όμως, ακόμα και αυτές οι μικρές ομάδες αξιόλογων πολλές φορές ανθρώπων, ζητάνε από εμάς να σημαδευτούμε με τη σφραγίδα τους. Να μας προσδιορίζουν και να μας εξηγούν. Αλίμονο!!! Ο κάθε άνθρωπος πρέπει να μπορεί να προσδιορίζει, να αντιλαμβάνεται και να χρησιμοποιεί, όπως αυτός θέλει οποιαδήποτε θεωρία και ιδεολογία. Όχι το αντίστροφο. Φτάνει πια!!! Ακόμα και οι μικρές ανατρεπτικές ομάδες, θέλουν να μας καταπιούν και να μας ορίζουν σύμφωνα με την ιδεολογία τους και τις «αλήθειες» τους. Ακόμα και αν σε κάποια φάση της ζωής μας αυτές συμβαδίζουν με τις προσωπικές μας ανακαλύψεις και ανάγκες μας, απαιτούν μία σταθερότητα και μία ακαμψία που εμένα προσωπικά με τρομάζει. Τι γίνεται αν ξεφύγουμε και από τα μικρότερα σύνολα, ακόμα και από τα πλέον ενδιαφέροντα και αντιδραστικά; Μένουμε μόνοι, αποκλεισμένοι από τις χαρές των άλλων προβάτων, καθόμαστε στη γωνία μας, και δε μας παίζει κανείς. Στʼ αρχ... μας, θα πουν μερικοί. Καλύτερα έτσι, ποιος ξέρει, μπορεί. Όμως νομίζω, πως κανείς δεν είναι, και ούτε θα έπρεπε να είναι μόνος του. Υπάρχουν και άλλοι που ξεφύγανε. Όχι πολλοί. Λίγοι αλλά αρκετοί. Είναι οι «υπόλοιποι» των υπολογισμών και κυκλοφορούν ανάμεσα μας. Αν τους μαζεύαμε θα κάναμε μία μικρή ομάδα. Αλλά αυτό δε γίνεται. Δε φτιάχνεις κοπάδι μαζεύοντας ανθρώπους που απεχθάνονται τα κοπάδια. Πώς να εντάξεις σε σύνολα τα υπόλοιπα των συστηματικών διαιρέσεων, άτομα πνευματικά αυτονομημένα, άτομα μη προβλέψιμα; Δε γίνεται. Τι γίνεται; Το γεγονός ότι δε μπορούμε να φτιάξουμε σύνολο, από τα «υπόλοιπα» των υπαρχόντων συνόλων, δε σημαίνει πως οι άνθρωποι που αυτονομήθηκαν πνευματικά πρέπει να είναι αποκλεισμένοι. Νομίζω πως μεταξύ τους μπορούν να συν-αναζητήσουν κάποια από τα παρακάτω (όπως και άλλα πολλά που θα τα βρουν μεταξύ τους).

• Επικοινωνία Μπορεί ο κάθε άνθρωπος να επικοινωνεί με άλλους «αυτοαποκλεισμένους», χωρίς να είναι αναγκαία η ύπαρξη κοινών ιδεών και θέσεων. Θα μπορούν να ανταλλάσουν απόψεις, να συν-ζητούν, να ψάχνουν, .,.,.,.,.,.

• Αλληλεγγύη Συμπαράσταση ηθική ή και υλική εάν χρειαστεί, ώστε κανείς να μην αισθάνεται και να μην είναι αθέατος και απομονωμένος.

• Δράση Μετά από κόπο, ίσως συμφωνηθούν και κάποιες μορφές αντίδρασης και αντίστασης απέναντι στο σύστημα και τις μάζες, χωρίς όμως να επιζητείται η επικράτηση των «δικών» μας ιδεών, αλλά με τη λογική του «αφήστε μας ήσυχους, η ζωή μας δεν είναι δική σας υπόθεση, μάθετε να ανέχεστε το διαφορετικό,» και άλλες σχετικές αηδίες.

Δίκτυο Απλά… Ανθρώπων
Οι απλά… άνθρωποι, νομίζω πως μπορούν να συνυπάρχουν και να εξελίξουν τη δυναμική τους, χωρίς να ομαδοποιηθούν , χωρίς να χρειαστεί να φτιάξουν κάποιο σύνολο. Θα μου άρεσε να φτιάξουμε κάτι άλλο, ας πούμε… ένα δίκτυο. Και μάλιστα χωρίς κεντρικό server. Ένα δίκτυο αυτόνομων κόμβων. Χωρίς ηγέτες, αρχηγούς, αντιπροσώπους, προέδρους (και κάθε λογής βαρεμένους). Από την άλλη, ίσως θα ήταν χρήσιμη η οργάνωση. Χωρίς όμως οργανωτές και υπευθύνους. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Δύσκολα, πολύ δύσκολα. Αλλά νομίζω πως θα άξιζε τον κόπο μία προσπάθεια αναζήτησης τρόπων οργάνωσης μίας τέτοιας συν-ύπαρξης, σε θεωρητικό αλλά και σε πρακτικό επίπεδο. Ακόμα όμως και αυτός ο τρόπος που ίσως συμφωνηθεί, δε πρέπει να παγιωθεί ως κανόνας λειτουργίας. Προσωπικά, νομίζω, πως θα μπορούσε να λειτουργήσει ένα τέτοιο δίκτυο, έχοντας σχετική οργάνωση (όχι διοίκηση), η οποία θα επιτελείται όχι από εκλεγμένους ή από τους αξιότερους, αλλά από «τυχαίους». Τι εννοώ; Απλά, ας πούμε ότι έχουμε μία οποιαδήποτε θέση οργάνωσης. Ξεκινάμε την παρακάτω διαδικασία:

• Ποιος θέλει να αναλάβει και ταυτόχρονα πιστεύει πως μπορεί κάτι να καταφέρει σε αυτή τη συγκεκριμένη θέση;

• Μαζεύουμε όσους δηλώσαν συμμετοχή.

• Αν ο αριθμός των ενδιαφερομένων είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των θέσεων γίνεται κλήρωση.

• Εάν οι ενδιαφερόμενοι είναι λίγοι ή απλά δύο , ίσως και να συμφωνήσουν χωρίς κλήρωση να μοιραστούν τη θέση, χρονολογικά ή όπως αλλιώς θέλουν

Τυχαία επιλογή ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν και νομίζουν πως μπορούν. Πως αλλιώς μπορείς να επιλέξεις ανάμεσα σε ανθρώπους; Η οργανωτική αυτή θέση, επειδή θα καταλαμβάνεται με αυτόν τον τρόπο της τυχαίας επιλογής, δεν είναι σύμβολο εξουσίας, γιατί ο άνθρωπος δεν επιλέχθηκε και δεν εκλέχθηκε από κανέναν. Δεν του έδωσε δηλαδή κανένας μαλάκας ψηφοφόρος, το δικαίωμα να έχει ψευδαισθήσεις πως είναι σημαντικότερος και αξιότερος των υπολοίπων. Αν κάποιος έχει αντίρρηση με τον τρόπο που «οργανώνει» ο κληρωτός, απλά του το λέει. Ακόμα κι αν διαφωνούν όλοι , δεν τον διώχνουν. Απλά του το λένε. Αν θέλει φεύγει, δεν έγινε και τίποτα. Δε θα χάσει κανένα προνόμιο. Ούτε θα μειωθεί στα μάτια κανενός. Ειλικρίνεια μέχρι ωμότητας, αλλιώς μάλλον δε γίνεται. Όχι στους ηγέτες και τα συνθήματα. Σίγουρα σε μια καινούρια προσπάθεια των απλά ανθρώπων, γεμάτων με ενέργεια και θέληση, θα υπάρχουν και κάποιοι θερμότεροι, που θα θελήσουν, με όλη τους την καλή διάθεση, να βοηθήσουν τους υπόλοιπους, να τους τονώσουν, να τους οργανώσουν και να τους εμπνεύσουν. Με λίγα λόγια θα θελήσουν να τραβήξουν το βαρύ φορτίο του αρχηγού.

- Δύσκολή δουλειά , αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει

- Όχι ρε μεγάλε, δε χρειαζόμαστε τις θυσίες σου... να ʽσαι καλά.

Δε χρειάζονται ηγέτες, αρχηγοί, ήρωες, διοικητές και ότι παρόμοιο. Δεν είναι καν αναγκαίο κακό. Είναι απλά κακό. Χρειάζεται από μέρους του απλά ανθρώπου, η απαραίτητη συγκράτηση των πρωτόγονων ορμών του, ώστε να αποφευχθεί ο φανατισμός και η προσήλωση έστω και σε νέες ιδέες. Δεν υπάρχουν νέες ιδέες. Καμία νέα ιδεολογία. Κανένα κίνημα. Κανένας αρχηγός. Κανένα σύνθημα. (εξαιρούνται τα ευφυή και αυτοσαρκαστικά). Οι πωρωμένοι, οι κολλημένοι, οι συντηρητικά και δογματικά προσηλωμένοι σε επαναστατικές και προοδευτικές ιδεολογίες, είναι γραμμένοι αλλού (βλέπε αριστερά). Ο απλά… άνθρωπος θέλει να ξεφύγει και από αυτά, τα μικρότερα κοπάδια (που τάζουν καινούρια πιο όμορφα σκοτάδια.). Αυτό δε σημαίνει πως δε χρειάζεται ενθουσιασμός και συμμετοχή. Το αντίθετο . Απλώς προέχει ο σεβασμός στο διπλανό μας. Η κατανόηση και η ανεκτικότητα. Δεν είναι όμορφο να κάνουμε το διπλανό μας να αισθάνεται μειονεκτικά. // Είμαστε όλοι ίσοι , είμαστε όλοι διαφορετικοί. Ο κάθε άνθρωπος είναι και ένα σύμπαν. Χρειάζεται δυνατός πνευματικός αγώνας, ώστε να επικρατήσουμε του εγωιστή εαυτού μας. Το ότι δεν επιθυμούμε τη δημιουργία συνόλου ανθρώπων, δε σημαίνει πως ο αυτονομημένος πλέον άνθρωπος θα είναι «εγωκεντρικός». Το αντίθετο. Ο απλά άνθρωπος αναπτύσσεται πνευματικά, μέσα από την αναζήτηση και την αμφιβολία , γεμίζει εσωτερικά με «φως», και αυτό το φως μετά μοιράζεται στους γύρω μας . Χωρίς να απαιτείται καμία προσπάθεια για κάτι τέτοιο. Είναι κάτι που γίνεται από μόνο του. Αυτό το «φως», που ο καθένας το αντιλαμβάνεται όπως θέλει, μοιράζεται αλλά δε διαιρείται. Αντιθέτως πολλαπλασιάζεται, όσο πιο πολύ μοιράζεται τόσο μεγαλώνει.[/align]



[size=14]Ακατάταχτοι[/size]