Αφιερώστε στον εαυτό σας ...

[ASSOS]

Θέλω να ζήσω        
 
Στίχοι: Θάνος Σοφός
Μουσική: Γιώργος Νιάρχος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρινέλλα

...

Θέλω να ζήσω θέλω να ζήσω
Ότι δεν γνώρισα να το γνωρίσω
Να ζω την κάθε μου στιγμή
με την καρδιά με το κορμί
Απ' την ρουτίνα μου να βγω
Να πω πως έζησα κι εγώ
Θέλω να ζήσω θέλω να ζήσω

Θα γίνω ελεύθερο πουλί
Ξέγνοιαστα να πετάω
Και δεν θα μπαίνω σε κλουβί
Όσο κι αν αγαπάω
Τον έλεγχο και τη σκλαβιά
Καθόλου δεν τα πάω

Την περασμένη μου ζωή
Όλη την ακυρώνω
Για να προλάβω το παρόν
και τον χαμένο χρόνο
Και από σήμερα θα ζω
Για την καρδιά μου μόνο

[saliara]

Είμαι εδώΣτίχοι: John Rzeznik Μουσική: John Rzeznik Πρώτη εκτέλεση:Μιχάλης Χατζηγιάννης  

Τι μ' έχει φέρει ως εδώ,
μια απάντηση ζητώ,
Μια στιγμούλα,
γλυκιά μου αγκαλιά
Κι εσύ
που νομίζεις  πως μπορείς
κάτι νέο να μου πείς
Δε με ξέρεις
και δε θα με μάθεις ποτέ, δυστυχώς
Μα κι αν δεν το θέλεις,
θα το δεις  
πως δεν είμαι πια παιδί
μη διατάζεις και μη μ'αγνοείς
Το ποιος θα μου μάθει τη ζωή
την αλήθεια αν θα μου πει
Δε με ξέρεις,
δεν είμαι εδώ  

Στη γη
θέλω πια να περπατώ
και ν' αγγίζω ο,τι δω,
να γελάσω,
να ζήσω κι εγώ
Γιατί
να μ' αλλάξουν προσπαθούν
να μ'ακούσουν δε μπορούν
δε με ξέρουν κι ας είμαι εδώ  

Μα εσύ
την αλήθεια έχεις δει
και σε μένα έχεις βρει  
ένα λόγο ν'αρχίσεις ξανά
Γι'αυτό δε φοβάμαι τώρα πια,
έχω εσένα συντροφιά,
η καρδιά μου ανοίγει καινούρια φτερά
Ποιος το ξέρει να μου πει
τι ζητάει η ψυχή
Τότε είχα ένα όνειρο  
που έγινε στάχτη με μιας
 Τώρα έχω αλλάξει
κι ο δρόμος μου δε σταματά  

Στη γη θέλω πια να περπατώ
και ν'αγγίζω ό,τι δω,
να γελάσω,
να ζήσω κι εγώ
Εδώ, θα ανήκω πια εδώ
έχω δύναμη, μπορώ
Τώρα ξέρω ποιος είμαι εγώ
ξέρω πια ποιος είμαι εγώ
Είμαι εδώ, είμαι εδώ...

[Enia]

Το ξέρω πως δεν σου φέρομαι όπως τον παλιό καιρό
και την αγάπη σου την έχω ως κάτι δεδομένο
Στις σκέψεις μου μέσα κλείνομαι και σε παραμελώ
κι είναι το προσωπάκι σου συννεφιασμένο

[size=18]Μα στο 'χω πει τώρα τελευταία
ότι είσαι πιο ωραία από ποτέ
στο 'χω πει μάτια μου θλιμμένα
ότι θα 'κανα για σένα οτιδήποτε
Στο 'χω πει τώρα τελευταία
ότι είσαι πιο ωραία από ποτέ
Στο 'χω πει τώρα τελευταία
ότι σ' αγαπάω πιο πολύ από ποτέ[/size]

Κάποτε σε νανούριζα στην αγκαλιά μου ως το πρωί
τώρα στου κρεβατιού την άκρη ξαπλώνεις δακρυσμένη
Είναι η συνήθεια έγκλημα κι η αγάπη φυλακή
και μέσα εσύ μια Παναγιά φυλακισμένη

[size=18]Μα στο 'χω πει τώρα τελευταία
ότι είσαι πιο ωραία από ποτέ
στο 'χω πει μάτια μου θλιμμένα
ότι θα 'κανα για σένα οτιδήποτε
Στο 'χω πει τώρα τελευταία
ότι είσαι πιο ωραία από ποτέ
Στο 'χω πει τώρα τελευταία
ότι σ' αγαπάω πιο πολύ από ποτέ[/size]

[th1963]

Μην κάνεις ποτέ σχέδια για την ζωή...γιατί αυτή έχει πάντα άλλα για σένα.

[fistiki]

Έτσι κάνουν οι καρδιές    

Ποιο φως σε τυφλώνει
και φεύγεις ξαφνικά
ποια νύχτα σε πέρνει σε άλλη αγκαλιά

Στο φεύγω σου λάμπεις κ'αστράφτει η μοναξιά
Με καίει το λίγο που
κρύβεις στην καρδιά

Έτσι κάνουν οι καρδιές που λίγο αγαπάνε
τόσο λίγο μόνο μπορείς
μες στις δύσκολες στιγμές
σ'αφήνουν σε ξεχνάνε
μες στο λίγο πάντα θα ζεις

Έτσι κάνουν οι καρδιές που λίγο αγαπάνε
τόσο λίγο μόνο μπορείς
μες στις δύσκολες στιγμές
σ'αφήνουν σε ξεχνάνε
μες στο λίγο πάντα θα ζεις

Ανόητα λόγια
ασήμαντες στιγμές
φτηνές υποσχέσεις που γίνονται πληγές
το λίγο που νιώθεις
δεν με φωτίζει πια
και γίνομαι νύχτα
να μην με δεις ξανά

Έτσι κάνουν οι καρδιές που λίγο αγαπάνε
τόσο λίγο μόνο μπορείς
μες στις δύσκολες στιγμές
σ'αφήνουν σε ξεχνάνε
μες στο λίγο πάντα θα ζεις

Έτσι κάνουν οι καρδιές που λίγο αγαπάνε
τόσο λίγο μόνο μπορείς
μες στις δύσκολες στιγμές
σ'αφήνουν σε ξεχνάνε
μες στο λίγο πάντα θα ζεις

[Rakendytos]

Φασμπίντερ και ξερό ψωμί

Πανούσης Τζίμης
 

 
Τρίζουν τα κόκαλα του Μακρυγιάννη
του Μπαρμπαγιάννη του Κανατά
κάτι ξενέρωτοι Αμερικάνοι
κάτι ροκάδες του κερατά
πήραν φαλάγγι μπαγλαμάδες και μπουζούκια
μα δεν πειράζει πατριώτες είμαστε εφτάψυχοι
 

 
Φράνσις Φορντ Κόπολα Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί  
Πόσο θ’ αντέξουνε ο Μάρκος κι ο Τσιτσάνης
δεν έχουν κάνει ούτε ένα videoclip
σαν τα κοράκια σου χιμάνε όταν πεθάνεις
οι κομπανίες με τους πράκτορες της Κ.Υ.Π
Γίναν οι μάγκες φεμινίστριες με ταγάρια
μα δεν πειράζει πατριώτες
είμαστε εφτάψυχοι
 
Φράνσις Φορντ Κόπολα Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί  
 
Με σέξι πόζες κοριτσιών στην Ελασσόνα
με Παλαιστίνιο εραστή εκτελεστή
θα καβαλήσουμε κι ετούτο το χειμώνα
μπροστά στην τηλεοπτική μας θαλπωρή
σαν τους ανάπηρους που βλέπουνε αγώνα
μα δεν πειράζει πατριώτες
είμαστε εφτάψυχοι
 
Φράνσις Φορντ Κόπολα Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ και ξερό ψωμί

[junkie]

Τη νύχτα που τ' αστέρια όλα τα μέτρησες
τη νύχτα που είδες δρόμο στο φλυτζάνι
τη νύχτα που τον ταχυδρόμο έδιωξες
και φόρεσες καρό φουστάνι

Τη νύχτα που δεν έφερε πρωί
μόνο μια μάζα που το σύμπαν αυλακώνει
και έμεινα μισότρελο παιδί
να σκίζω ρούχα, ρούχα στο μπαλκόνι

Γυριστρούλα σε φοβάμαι
γυριστρούλα δεν κοιμάμαι...

Τη νύχτα που όλα τα έσβησες
Και που καθε πρώην σου φερνε ζάλη
Τη νύχτα που τα λόγια σου τα μέτρησες
Και μου πες κράτα με θα φύγω πάλι

Γύρι γυριστρούλα κοσμική
Γύρι γυριστρούλα της ανίας
Παρθένα με το γιασεμί
και αποτέλεσμα πολυκοσμίας

Γυριστρούλα σε φοβάμαι
γυριστρούλα δεν κοιμάμαι...

[junkie]

Στα μονοπάτια του καημού
στη γέφυρα του στεναγμού
μ' έκαν' η μάνα μου
Μια φθινοπωρινή βραδιά,
ζωή την κρύα σου καρδιά
είδαν τα μάτια μου

Με κουδουνίστρες πλαστικές
όμορφες και χρωματιστές
με νανουρίζανε
Και τα ματάκια τα μικρά
είδαν του κόσμου τ' αγαθά
και συμφωνήσανε
 
Ήταν το γάλα μου πικρό
και το νεράκι μου γλυφό
που με μεγάλωνε
Κι απέναντι στη κούνια μου,
η μοίρα η κακούργα μου
και με καμάρωνε

Ήταν το κλάμα μου μουντό
σαν κάτι να 'θελα να πω,
μα δεν με νιώσανε
Μια λυπημένη αναπνοή
για την πουτάνα τη ζωή
που μου χρεώσανε
 
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
δεν με ρωτήσανε ζωή, μα σε συνήθισα
Σαν πληγωμένο αετόπουλο στο χώμα,
ψάχνω τη δύναμη να κρατηθώ ακόμα

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν, έτσι ξεκίνησα,
άλλα μου δείξανε και άλλα εγώ αντίκρισα
Θεέ μου κι ας ήξερα ποια μέρα θα πεθάνω
και του θανάτου μου γενέθλια να κάνω

Πάνω σε λάσπες και καρφιά
στ' άδικου κόσμου τη φωτιά πρωτοπερπάτησα
Ισορροπία σταθερή
για να προλάβω τη ζωή,
όμως την πάτησα

Μονό το "α" και το "χ"
στη σχολική μου εποχή
πρωτοσυλλάβισα
Γι αυτό το "αχ" και το "γιατί"
όπου βρεθώ μ' ακολουθεί
κι ας τριαντάρισα
 
Έτσι περνούσε ο καιρός
και γω στο δρόμο μου σκυφτός
έκανα όνειρα
Έτυχε να 'μαι απ' αυτούς
που κολυμπάνε στους αφρούς
και στα λασπόνερα

Στάζει το αίμα της ψυχής,
σαν τις σταγόνες της βροχής
όμως ποιος νοιάζεται
Και την αόρατη πληγή
που μέσα μου αιμορραγεί
ποιος την μοιράζεται

Έτσι ξεκίνησα λοιπόν...

[fistiki]

Σπασμένα φτερά      
- Μιχάλης Ρακιντζής


Play dj στο φουλ μουσική
ν' ανεβάσεις μια down ψυχή
ρίξε φώτα, ρίξε καπνούς
στους πιο γρήγορους τους ρυθμούς.

Δεν πάει η θλύψη σ' αυτό το μουτράκι
ό,τι κι αν συμβαίνει ανέβα λιγάκι
τα γκάζια dj τι σου συμβαίνει
γιατί ταξιδεύεις στον κόσμο σου απόψε.

Χωορεύεις μόνη και πίνεις
και ρίχνεις μπροστά τα μαλλιά
το ξέρω πώς κάποια δάκρυα
κυλάνε και θες να τα κρύψεις
είσαι ένας άγγελος που όμως
έχεις σπασμένα φτερά.

Μη λυπάσαι φύγε μακριά
αυτός χάνει που δε σ'αγαπά
θα το καταλάβει, θα το δει
σαν και σένα καμιά δε θα βρει

[Rakendytos]

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια θα συμμορφωθώ
Μα είναι δώρο άδωρο ν' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό τζάμπα σωστός με το στανιό
 
 
Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσα μου
το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος  κι ο χαρακτήρας μας..
 
 
Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη μ' έβγαλαν σωστό
Ξημερώματα στο δρόμο ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου και χάνω το μυαλό μου
 
Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσα μου
το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος  κι ο χαρακτήρας μας..

[voliwtisa]

Σκοτάδι πυκνό
κι ακούω τα βήματα
μα προς τα που τρέχεις
έρχεσαι ή φεύγεις

Βουτιά στο κένο
μέσα στα κύμματα
δεν ξέρω τι θέλεις
και τι αντέχεις

Να μέινεις εδώ
να φτάσουμε ως το τέρμα
να μέινεις εδώ
να δούμε αν στ'αλήθεια αγαπιόμαστε

Φοβάμαι γι'αυτό
σε θέλω πια μόνο για μένα
να μείνεις εδώ
να γίνουμε ένα

Να μείνεις εδώ
εσύ δε συγκρίνεσαι
το νοιώθω βαθιά μου
φως μου σκιά μου
για σένα είμαι εγώ
μην απομακρύνεσαι
απ'την αγκαλιά μου
τα όρια μου

Να μέινεις εδώ
να φτάσουμε ως το τέρμα
να μέινεις εδώ
να δούμε αν στ'αλήθεια αγαπιόμαστε

Φοβάμαι γι'αυτό
σε θέλω πια μόνο για μένα
να μείνεις εδώ
να γίνουμε ένα

[Enia]

Τα πεσμένα φύλλα των δέντρων κι ο χειμώνας που έρχεται
Οι μεγάλοι αδιάβατοι δρόμοι, οι πόλεις που κρύβομαι
Κι όλα αυτά τα ατέλειωτα ξενύχτια, ποτά και τσιγάρα
Δε θα μ' εμποδίσουν κοντά σου να φτάσω
Οι οθόνες, οι άδειοι σταθμοί, η λύπη των φίλων μου
Τα ψεύτικα, αδιάφορα λόγια, οι όρκοι στο τίποτα
Οι παλιές μου αγάπες φαντάσματα και τ' άδειο μου σπίτι
Δε θα μ' εμποδίσουν κοντά σου να φτάσω

Δε θα μ' εμποδίσουν το δρόμο να βρω
Το δρόμο στην καρδιά σου
Δε θα μ' εμποδίσουν πως είναι ν' αγαπάς
Ξανά να θυμηθώ

Δε θα μ' εμποδίσουν κοντά σου να γυρίσω

Σ' έχω χάσει χρόνια πολλά, φταίω εγώ που φοβήθηκα
Να ζήσω κρατώντας το χέρι σου, να μείνω κοντά σου
Όμως όλες αυτές οι ενοχές, τα λάθη κι οι τύψεις μου
Δε θα μ' εμποδίσουν κοντά σου να φτάσω

Κι αν εσύ δε θυμάσαι, κι αν εσένα δε σε νοιάζει πια
Μη με στείλεις πίσω στον κόσμο που από σένα με χώρισε
ʼσε με να γίνω το νερό και το ψωμί σου
Το γέλιο και το κλάμα σου

Κι όσα μαζί σου μοιράστηκα κι ύστερα πρόδωσα ξανά και ξανά

Δε θα μ' εμποδίσουν το δρόμο μου να βρω
Το δρόμο στην καρδιά σου
Δε θα μ' εμποδίσουν πώς είναι ν' αγαπάς
Ξανά ν' ονειρευτώ
Δε θα μ' εμποδίσουν κοντά σου να γυρίσω. [/color]

[voliwtisa]

Κοιτάζω μεσ'τα μάτια σου αυτά που χεις ποθήσει
αυτά που θα θελες να ζεις
και που δεν έχεις ζήσει
Κοιτάζω μεσ'τα μάτια σου να βρω τη μοναξιά μου
ποια ειν'εκεινη η φωτιά που τρέφει τα ονειρά σου

Στης καρδιάς μου το γρίφο
εσύ βρήκες την άκρη
κάθε χτύπος σου λέει
καλώς ήρθες αγάπη

Κοιτάζω μεσ' τα μάτια σου να δω τι περιμένεις
τι θες αλήθεια απ τη ζωή
τι λες οταν σωπαίνεις
κοιτάζω ποσο θα θελες να φύγεις να πετάξεις
με της αγάπης τα φτερά πολυ ψηλά να φτάσεις

[Enia]

Μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα ξεκινήσουμε λοιπόν
γλιστρούν τα όνειρα στον ύπνο όπως τα τρένα στο σταθμό
και στην ανάσα σου γυρεύω κάποιο αρχαίο σκηνικό

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

Μια αχτίδα φως περνά τις γρίλιες και σβήνει αυτά που γίναν χθες
πώς μπλέκουν λέω οι ιστορίες και των ανθρώπων οι τροχιές
μες στο φτηνό ξενοδοχείο και στα σεντόνια των πολλών
μες σε καθρέφτες δίχως μνήμη θα τελειώσουμε λοιπόν

Ίσως φταίνε τα φεγγάρια που 'μαι τόσο μοναχή
νιώθω πως γερνώ τα βράδια και χρωστάω στη ζωή
ίσως φταίνε τα φεγγάρια και πολλοί με λεν τρελή
που όλο ψάχνω στα σκοτάδια μήπως κάτι και συμβεί
ίσως φταίνε τα φεγγάρια ίσως πάλι φταις κι εσύ

[black_velvet]

Στίχοι - Μουσική]
Πρώτη εκτέλεση]
Άλλες ερμηνείες]

Κάποτε έχτιζα ένα όνειρο τη μέρα,
τώρα η στράτα μου δεν πάει παραπέρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.

Κάποτε κοίταζα τον ήλιο μες στα μάτια
κι αυτό τον ήλιο μου τον κάνανε κομμάτια,
φεύγω, τώρα φεύγω.

Τώρα ο ουρανός δε με φοβίζει όσο κι αν βρέχει,
τώρα η ελπίδα μου ταυτότητα δεν έχει,
φεύγω, τώρα φεύγω.

Φεύγω, φεύγω και παίρνω την καρδιά μου,
κι ένα τραγούδι συντροφιά μου, φεύγω, φεύγω.

Φεύγω, κι αφήνω πίσω μου συντρίμμια,
αρρωστημένους και αγρίμια, φεύγω, φεύγω,
φεύγω, τώρα φεύγω.

Δεν το αντέχω να βουλιάζω μές στο ψέμα,
τώρα κατάλαβα πως ήμουν ένα δέμα,
φεύγω, τώρα φεύγω.

θέλω να ζήσω τη ζωή μου έξω απ' τα μέτρα,
τώρα που σκλήρυνε η καρδιά μου σαν την πέτρα,
φεύγω, τώρα φεύγω.

Τώρα ο κόσμος και οι φωνές δεν με τρομάζουν,
τώρα τα χέρια μου ένα σύνθημα χαράζουν,
φεύγω, τώρα φεύγω!