Στιχοι που μας αγγιξαν

[apol]

στιχοι γνωστων η αγνωστων ποιητων που αγγιξαν τις ευαισθητες χορδες της ψυχης μας...................

[apol]

θα μεινω για παντα
ιδανικος και αναξιος εραστης
των μακρυσμενων ταξιδιων
και των γαλαζιων ποντων
     Ν Καββαδιας

[TetiQ]

:roll:  :drunken:  

Whenever I'm alone with you

You make me feel like I am home again

Whenever I'm alone with you

You make me feel like I am whole again

:hug2:



Whenever I'm alone with you

You make me feel like I am young again

Whenever I'm alone with you

You make me feel like I am fun again

:hug2:



However far away

I will always love you :blobs16:  

However long I stay

I will always love you

Whatever words I say

I will always love you

I will always love you :blobs16: :blobs16:


:hug2:



Whenever I'm alone with you

You make me feel like I am free again

Whenever I'm alone with you

You make me feel like I am clean again

:hug2:



However far away

I will always love you :blobs16: :blobs16: :blobs16:

However long I stay

I will always love you

Whatever words I say

I will always love you

I will always love you :blobs16: :blobs16: :blobs16: :blobs16:

:hug2:

  :oops:   :cry:   :oops:   :cry:


                          :ban:

[apol]

Εμοιζε η αγαπη μας ωραιο βιβλιο
Τωρα που εσυ θα φύγεις
Στα γονατα θα κανω πώς τα αφηνω
Και
Μια προς μια θα αναπολησω τις σελιδες
Τα προσωπα που τοσο τελεια διεγραφησαν
Οσα θαυμασια και συγκλονιστικα συνεβησαν

[apol]

Μεσ' απο το βάθος των καλών καιρών,
oι αγάπες μας πικρά μας χαιρετάνε.

[SoRta_FaiRytALe]

-Παντα εσυ τ'αστερακι και παντα εγω το σκοτεινο πλεουμενο..
Παντα εσυ το λιμανι και εγω το φαναρι το δεξια..
Το βρεγμενο μουραγιο και η λαμψη πανω στα κουπια..
Ψηλα στο σπιτι με τις κληματιδες,τα δετα τριανταφυλλα,το νερο που κρυωνει..παντα εσυ το πετρινο το αγαλμα και παντα εγω η σκια που μεγαλωνει..Το γερτο το πατζουρι εσυ,ο αερας που το ανοιγει εγω..
Επειδη Σ'αγαπω και σ'αγαπω... :53:

[apol]

για τις παλιες αγαπες μη μιλας
στα πιο μεγαλα θελω κανω πισω
δεν αντεξαν μαζι και χαθηκαν μακρια
κρυφτηκαν στις σπηλιες χαμενων παραδεισων
ο,τι αξιζει ποναει , κι ειναι δυσκολο
    απο το τραγουδι των πυξ λαξ οι χαμενες αγαπες πανε στο παραδεισο

[minoraki]

προσωπικα δεν εχω αισθηματα για σενα φιλικα
μοναχα βηματα θιγμενα ερωτικα
που μ αναγκαζουνε να φευγω βιαστικα
προσωπικα εγω τρελλαινομαι το παραμυθι σου
και ναμαι και να φαινομαι
προσωπικα δεν εχω αισθηση
αυτο που ζουμε εαν ειναι αληθεια η παραισθηση.....

.................

[TetiQ]

Πριγκιπα του παραμυθιου
ετσι μοιαζεις μωρο μου
βλεπω χιλιαδες χρωματα
να λουζουν την ψυχη μου...

για λιγο οταν ερχεσε
την ανοιξη μου φερνεις
χωρις να κανεις τιποτα
με μια ματια με σερνεις...

σε μονοπατια ερωτα
ομορφα μαγεμενα
και να φωτιζουν τα ονειρα
με χαδια κεντιμενα...


Πριγκιπα του παραμυθιου
ηρθες παλι για λιγο
στιχο θα κανω τον καημο
με αστερι θα στον στειλω...

[sonia]

’’Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νά 'ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι, τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις, αν μέν' η σκέψης σου υψηλή, αν εκλεκτή συγκίνησης το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει. Τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπας, τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις, αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου, αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νά 'ναι μακρύς ο δρόμος. Πολλά τα καλοκαιρινά πρωία να είναι που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους· να σταματήσεις σ' εμπορεία Φοινικικά, και τες καλές πραγμάτειες ν' αποκτήσεις, σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ' έβενους, και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής, όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά· σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας, να μάθεις και να μάθεις απ' τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη. Το φθάσιμον εκεί είν' ο προορισμός σου. Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου. Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει· και γέρος πια ν' αράξεις στο νησί, πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο, μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ' έδωσε το ωραίο ταξίδι. Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο. Άλλο δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε. Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα, ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.’’

[apol]

επεστρεφε συχνα και παιρνε με,
αγαπημενη αισθησις επεστρεφε και παιρνε με
οταν ξυπνα του σωματος η μνημη
κι επιθυμια παλια ξαναπερνα στο αιμα
οταν τα χειλη και το δερμα ενθυμουνται,
κι αισθανονται τα χερια σαν αγγιζουν παλι

Κ Καβαφης   1912

[Anonymous]

So, so you think you can tell Heaven from Hell,
blue skies from pain.
Can you tell a green field from a cold steel rail?
A smile from a veil?
Do you think you can tell?
And did they get you to trade your heroes for ghosts?
Hot ashes for trees?
Hot air for a cool breeze?
Cold comfort for change?
And did you exchange a walk on part in the war for a lead role in a cage?

How I wish, how I wish you were here.
We're just two lost souls swimming in a fish bowl, year after year,
Running over the same old ground.
What have you found? The same old fears.
Wish you were here.

Για κάποιον που λατρεύω και ήθελα να ήταν πάντα εδώ!!!

Αλλά είναι εδώ μέσα μου!!!

[apol]

ολα ειναι ιδια αν δε τ αγαπας
ολα μενουν ιδια οσο δεν τα πας
και ολα αυτα που ειδες γινονται ξανα
μεσα απο τη δικη σου τη ματια

[kuria]

Και  στο στόμα
σαπίζουν  τα μικρά  πτώματα
των  πεθαμένων λέξεων,
και  δύο μονάχα  ζουν
χοντραίνοντας,
"τσογλάνι",
και  μια άλλη  ακόμα,
θαρρώ:
"ψωμί".

[kuria]

Ησυχία !  
Κοιμάται  η οικουμένη
ακουμπώντας  το τεράστιο  αυτί  της
πάνω  στο χέρι  της  το ολόστικτο
απ' τα  τσιμπούρια των  άστρων.