Μέλη
  • Σύνολο μελών: 7,374
  • Latest: iguzovec
Stats
  • Σύνολο μηνυμάτων: 360,323
  • Σύνολο θεμάτων: 11,759
  • Online today: 438
  • Online ever: 1,061 (Οκτωβρίου 10, 2023, 08:28:42 ΠΜ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
  • Users: 1
  • Guests: 171
  • Total: 172
  • Leon

Γιατί να υιοθετήσω ένα αδεσποτάκι;

Ξεκίνησε από drusilia, Δεκεμβρίου 06, 2008, 02:25:47 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

drusilia

Τα βλέπουμε γύρω μας, στο δρόμο, μαλλιαρές φατσούλες, άλλα ταϊσμένα και υγιή, άλλα άρρωστα και λυπημένα.
Γατάκια και σκυλάκια, ζουν τη δική τους ζωή και περιπέτειες, στο περιθώρειο της δικής μας κοινωνίας, της ανθρώπινης.
Διασαυρωνόμαστε μαζί τους. Είτε τα προσπερνάμε με αδιαφορία, χαμένοι στον δικό μας κόσμο και προβλήματα, είτε τους ρίχνουμε μια ματιά, με περιέργεια, θλίψη ή αδιαφορία, είτε σταματάμε να τα χαϊδέψουμε και να τους χαμογελάσουμε.
Κάποιοι απο εμάς τους έχουμε δώσει μια θέση στην ζωή μας. Κάποιοι τα ταίζουμε, άλλοι τα πάμε στον γιατρό αν αρρωστήσουν, άλλοι προσπαθούμε να τους βρούμε ένα σπίτι, όταν για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορούν να ζήσουν στο δρόμο.
Όλοι εμείς που είμαστε πιο κοντά τους έχουμε δει τις δυσκολίες και τον πόνο τους και έχουμε κλάψει όταν μας τα δηλητηριάζουν οι γείτονες ή όταν μας τα χτυπήσουν αυτοκίνητα. Ας μην μιλήσουμε για αυτό όμως εδώ.
Ας προσπαθήσουμε για λίγο να μπούμε στην θέση τους, να δούμε τον κόσμο από τα μάτια τους. Είναι ζωάκια που εδώ και χιλιάδες χρόνια έχουν εξημερωθεί, που σημαίνει ότι γεννετικά πλέον ειναι προγραμματισμένα να ζουν με τον άνθρωπο. Θάλουν και χρειάζονται να συμβιώσουν μαζί μας, το αποζητούν. Θέλουν να μας προσφέρουν και να τους προσφέρουμε. Στις απάνθρωπες πόλεις που ζούμε όμως έχει χαθεί αυτή η σχέση συμβίωσης και αλληλεξάρτησεις με τα κατοικίδια, γατούλες και σκυλάκια, που ήταν δεδομένη σε άλλες εποχές. Τα κατοικίδια πλέον ειναι υποχρεωμένα να ζήσουν και να τα βγάλουν πέρα μόνα τους, χωρίς εμάς. Και ειναι αναγκασμένα να το κάνουν σε ένα περιβάλλον που δεν μπορεί καν να τους προσφέρει τα απαραίτητα.
Στην πόλη δεν υπάρχουν ποτάμια και ρυακια να πιουν νερο, μονο λακούβες με βρωμόνερα. Δεν υπάρχουν ζωντανά θηράματα να κηνυγήσουν, μόνο σκουπίδια. Τα κατοικίδια μας, που τα εξημερώσαμε για να μας βοηθάνε και να μας συντροφεύουν, έγιναν πλέον ρακοσυλλέκτες και ζητιάνοι. Τι να την κάνεις τη γάτα όταν υπάρχει το ποντικοφάρμακο ή το σκύλο αν έχεις συναγερμό και κλειδαριές;
Ένα ζωάκι όμως έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει από την πρακτική του χρηστικότητα. Είναι μια ψυχούλα, με χαρακτήρα, συναισθήματα και επιθυμίες, με διάθεση για τρυφερότητα και επικοινωνία, για παιχνίδι και διασκέδαση.
Όσοι απο εμάς συγκατοικούν με ένα ζωάκι ξέρουν καλά την χαρά να μπαίνεις στο σπίτι και μια ψυχούλα να σε υποδέχεται με ενθουσιασμό.
Την ευτυχία να κάθεσαι τον χειμώνα στον καναπέ με το γατάκι σου να κοιμάται διακριτικά δίπλα σου.
Να πηγαίνεις βόλτα με το σκυλάκι σου και να μοιράζεσαι τον ενθουσιασμό της εξερεύνησης της γειτονιάς σου.
Να χαλαρώνσεις με την γατούλα σου στο μπαλκόνι, απολαμβάνοντας τον ήλιο.
Να κάνεις δουλειές στο σπίτι με μόνιμη συντροφιά να σε ακολουθεί από δωμα΄τιο σε δωμάτιο.
Να έχεις ένα χαζοχαρούμενο πλασματάκι δίπλα σου να σου φτιάχνει το κέφι όταν είσαι λυπημένος.

Ναι, τα κατοικίδια έχουν θέση στην ζωή μας. Και κυρίως θέση έχουν τα αδέσποτα. Που έχουν ζήσει στον δρόμο και καταλαβαίνουν πόσο δύκολο είναι. Που μπορούν να εκτιμήσουν την αξία που έχει ένα πιάτο φαγητό, φρέσκο νερό και ύπνος σε μια κουβερτούλα. Για αυτό και ένα πρώην αδεσποτάκι, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές γίνεται ο ποιος πιστός και τρυφερός σύντροφος, ειδικά όταν το υιοθετήσουμε ενήλικο και έχει κατανόηση και εμπερία του τι σημαίνει να ζεις στον δρόμο.

Ακόμα κι αν δεν είχατε ποτέ μέχρι τώρα ζωάκι, σας προτείνω ανεπιφύλακτα να το δοκιμάσετε.  :mryellow:
[albumimg]11627[/albumimg] [albumimg]11699[/albumimg]

[albumimg]11717[/albumimg] [albumimg]11612[/albumimg]

171 Επισκέπτες, 1 Χρήστης