Ειδήσεις:

Το φτιάχνουμε ακόμα.. υπομονή ...

Main Menu

Τι σκέφτεστε αυτή τη στιγμή?

Ξεκίνησε από Prigkipissa, Σεπτεμβρίου 03, 2005, 01:55:53 ΜΜ

« προηγούμενο - επόμενο »

κώστας

eLe

pixie

Μωρέ μήπως να προσθέσω κι εγώ κάτι στο προφάϊλ του ''κώστας''? Η συμπάθεια που τούχω είναι γνωστή άλλωστε! :razz:  :mryellow:

Ευθεία γραμμή με τα φώτα ήσυχα και χαμηλωμένα στα σημεία. Σεμνός ''νέος'' με ενισχυμένες τις πρακτικές πλευρές, εμένα μου δίνει την τέλεια εικόνα του σοβαροφανούς και συντηρητικού τρόπου ζωής. Άτομο του καθήκοντος με πολλές αναστολές, χαλιναγωγεί τις εξωστρεφείς απολαύσεις [πώς είναι ο D33 πχ.? καμία σχέση] και νομίζω πως του αρέσει να είναι χρήσιμος στους άλλους. Καλά, περί οξυτάτης αντίληψης και κριτικού πνεύματος έως εξαντλήσεως των πάντων δεν χωρεί αμφιβολία περί τούτου. Το κακό είναι ότι κριτικάρει χωρίς να δέχεται έστω και την παραμικρή κριτική! [Ψιτ, κοίτα μην τα βάλεις τώρα ξανά μαζί μου, θα φάμε τα μουστάκια μας!!! :evil:  :mad:  :lol: ]

Σχολαστικός παρατηρητής των άλλων, αναλύει διαρκώς και όπως κάθε σοβαρός τελειομανής εγωϊστής αποδέχεται μόνο τις γνώσεις που αποκτώνται με τη δική του λογική, κρίνει με καυστικότητα πολλές φορές αλλά για τον εαυτό του έχει μια τεράστια αυτοεπιείκεια! Κάνει άλλωστε ποτέ λάθη? Όχι βέβαια, αδιαπραγμάτευτο αυτό, αφού εκείνος αισθάνεται πως δεν γίνεται ένα τόσο εύστροφο άτομο να κάνει λάθη! :smile:

Και, ναι, θα μπορούσε να έχει άμεση σχέση με τα μαθηματικά. ;-)  :idea:

pixie

Με εντυπωσίασε το παρακάτω βίντεο!



larus audouinii

[quote user="κώστας" post="375258"][align=justify][/align][/quote]

Ζητώ συγνώμη.
Δεν το είπα τόσο σοβαρά όμως. Στην τελική και παράπονο να εκφράζω ο Θεός δίκιο θα μου έδινε.
Αν το θέμα γυρίζει σε συντακτικά λάθη, Ο.Κ.
"Αποστειρωμένος τύπος" γενικότερα δεν είσαι.

larus audouinii

[quote user="pixie" post="375260"]Μωρέ μήπως να προσθέσω κι εγώ κάτι στο προφάϊλ του ''κώστας''? Η συμπάθεια που τούχω είναι γνωστή άλλωστε! :razz:  :mryellow:

Ευθεία γραμμή με τα φώτα ήσυχα και χαμηλωμένα στα σημεία. Σεμνός ''νέος'' με ενισχυμένες τις πρακτικές πλευρές, εμένα μου δίνει την τέλεια εικόνα του σοβαροφανούς και συντηρητικού τρόπου ζωής. Άτομο του καθήκοντος με πολλές αναστολές, χαλιναγωγεί τις εξωστρεφείς απολαύσεις [πώς είναι ο D33 πχ.? καμία σχέση] και νομίζω πως του αρέσει να είναι χρήσιμος στους άλλους. Καλά, περί οξυτάτης αντίληψης και κριτικού πνεύματος έως εξαντλήσεως των πάντων δεν χωρεί αμφιβολία περί τούτου. Το κακό είναι ότι κριτικάρει χωρίς να δέχεται έστω και την παραμικρή κριτική! [Ψιτ, κοίτα μην τα βάλεις τώρα ξανά μαζί μου, θα φάμε τα μουστάκια μας!!! :evil:  :mad:  :lol: ]

Σχολαστικός παρατηρητής των άλλων, αναλύει διαρκώς και όπως κάθε σοβαρός τελειομανής εγωϊστής αποδέχεται μόνο τις γνώσεις που αποκτώνται με τη δική του λογική, κρίνει με καυστικότητα πολλές φορές αλλά για τον εαυτό του έχει μια τεράστια αυτοεπιείκεια! Κάνει άλλωστε ποτέ λάθη? Όχι βέβαια, αδιαπραγμάτευτο αυτό, αφού εκείνος αισθάνεται πως δεν γίνεται ένα τόσο εύστροφο άτομο να κάνει λάθη! :smile:

Και, ναι, θα μπορούσε να έχει άμεση σχέση με τα μαθηματικά. ;-)  :idea:[/quote]

Μάλλον όχι όμως άμεση σχέση με τα μαθηματικά, κάτι σαν καθηγητής δηλαδή.
Τελικά αν σου μπει και σένα κάτι στην σκέψη, δύσκολα βγαίνει. Και από ότι κατάλαβα μεταξύ μας όλοι έχουμε, όπως είναι και φυσικό, και πολλά κοινά.

Πως γίνεται ένα άτομο του καθήκοντος και που του αρέσει να είναι χρήσιμος στους άλλους, συνάμα να είναι και τόσο μεγάλος εγωιστής; Αναφέρομαι σε αυθεντικούς χαρακτήρες.
Πιστεύω πως η απόσταση, συχνά, του φαινεσθαι και είναι, είναι τουλάχιστον μεγάλη.
Εννοώ πως πίσω από όλη την εικόνα του νέου κρύβονται πολλά περισσότερα, ανησυχία, ευαισθησία, ειλικρίνεια, αμεσότητα.

pixie

Αχ, Στέλλα μου, δύσκολα να μιλήσει κανείς για ειλικρίνεια γιατί η έννοια αυτή είναι πολυπρόσωπη και ερμηνεύεται συνήθως με αρκετό υποκειμενισμό.
Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι όλοι αναφερόμαστε στην ειλικρίνεια αλλά για τόσο διαφορετικούς όσο και για αντίθετους λόγους! :smile:

κώστας

[align=justify]
β) Αν ... τότε ...     [Α,Ψ]
γ) Αν ... τότε ...     [Ψ,Α]
δ) Αν ... τότε ...     [Ψ,Ψ]
Όσο και αν φαίνεται περίεργο, η μόνη συνολικά ψευδής πρόταση είναι η (β).[/color]
[/align]
eLe

kuria

ΑΠΟΣΤΕΙΡΩΣΗ σε ζωντανους οργανισμους κομματακι δυσκολο (ΑΔΥΝΑΤΟ) να γινει...
ΣΤΕΙΡΩΣΗ οποτε θελουμε...  :lol:






 :arrow: σε ανθρωπινους ιστους γινεται αντισηψια...

αντε μες την παραπληροφορηση ειμαστε εδω μεσα...  :razz:
εκεί που τα θέλω εκτοπίζουν τα πρέπει...

larus audouinii

χαχαχαχα Εσείς οι δυο οι από επάνω ομάδα φτιάξατε ;

Παραμένω άκαπνη! Να το ξαναγράψω μήπως ;  Κράτησα γεμάτο το τελευταίο πακέτο ...τελικά ενθύμιο.

κώστας

eLe

κώστας

[size=13]kuria
να συμφωνήσουμε ότι το ουσιαστικό είναι η καταπολέμηση της εκφυλιστικής σήψης. Ακόμη καλύτερα αν χρησιμοποιούμε διάφορα και διαφορετικά όπλα και τεχνικές για τον σκοπό.
[/size]
eLe

Nikos Apomakros

Δε ξέρω, μ' αρέσει η "αποστείρωση" ως μη κυριολεκτική έννοια.

Ίσως γιατί στον δικό μου κόσμο και πάντα αλληγορικά, υπάρχουν πολλά
είδη μικροβίων. Ίσως και για τα πάντα. Πχ το μικρόβιο της κριτικής σκέψης,
της τάσης για φιλοσοφία (έστω αμπελό- κατά πολλούς), ακόμα και της χαράς
ή της μελαγχολίας, της αναπόλησης ή της πλήρους αδιαφορίας.

Έτσι, η "στείρωση" ως λέξη που εκφράζει παρέμβαση/έργο/δράση
κάποιων πάνω σε ένα δικό μου οποιοδήποτε μικρόβιο, δε μου ταιριάζει.
Ή δεν με ικανοποιεί.

Η αποστείρωση όμως...


Ναι, έχω ακόμη το μικρόβιο της διαφωνίας ;)

pixie

Την καλησπέρα μου!  :smile:

Κοίτα, Νίκο, νομίζω πως η έννοια ''αποστείρωση'' έχει σχέση και με την έννοια ''απόμακρος''.

Εγώ τώρα τη ζωή μου... όχι, δεν θα την ήθελα τυλιγμένη σε αποστειρωμένες γάζες... είναι ελκυστικός ο εθισμός στα ''μικρόβια''.

Nikos Apomakros

Πιθανώς δεν ήμουν σαφής γιατί έχω την εντύπωση ότι διαφωνούμε
λέγοντας το ίδιο πράγμα. Εκεί που διαφοροποιούμαστε ίσως, είναι στο
ότι προσωπικά δεν θεωρώ τον εαυτό μου εθισμένο σε συγκεκριμένα
"μικρόβια", αλλά τα "μικρόβια" αυτά κομμάτι του εαυτού μου.

Πάντως η "αποστείρωση" στην οποία αναφερόμουν, προέρχεται από
άλλους προς εμάς, οι οποίοι αποφασίζουν αυθαίρετα ποιού είδους
"οργανισμοί" είναι ωφέλιμοι και ποιοί επικίνδυνοι ή βλαβεροί.

Δεν ανέφερα τυχαία την κριτική σκέψη ή την εμβάθυνση σε πράγματα
και πραγματικότητες, ακόμα κι όταν είναι φαινομενικά άσκοπη, άκαιρη
ή παντελώς άσχετη με αυτό που τίθεται ανα καιρούς ως το ζητούμενο,
ο στόχος ή και το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αν και θα προτιμούσα να αποφύγω θρησκευτικές αναφορές, χαρακτηριστικό
παράδειγμα αποστείρωσης από τα μικρόβια της αμφισβήτησης και αμφιβολίας,
για σαφέστατους λόγους, ήταν το "Πίστευε και μη ερεύνα", ενώ σε παρόμοιες
"γάζες" κατέφευγε, καταφεύγει και θα καταφεύγει παγκοσμίως κάθε είδους
εξουσιαστική αρχή, πολιτική, θρησκευτική, εκπαιδευτική, οικογενειακή κτλ.

Σε τέτοιες αποστειρώσεις αναφέρομαι.

Nikos Apomakros

Σημαντική σημείωση:

λέγοντας "μ' αρέσει η αποστείρωση ως έννοια" δεν ήθελα με τίποτε να
εκφράσω ότι μου αρέσει η ίδια η αποστείρωση, αλλά η αλληγορική χρήση
της συγκεκριμένης λέξης σε διάφορα θέματα όπως πχ αυτά που προανέφερα.

ΥΓ2: Και ναι, είμαι τυλιγμένος με πολλών ειδών γάζες  :mryellow:
άλλες τις γνωρίζω ή και τις αναγνωρίζω, άλλες πάλι όχι, όπως νομίζω όλοι μας
κι αυτές είναι μάλλον οι χειρότερες, μιας και δεν θεωρούνται ως ξένο σώμα
(κι εδώ πονηρά παραπέμπω στην αρχή του προηγούμενού μου μηνύματος, Pixie)

Παράθεσηδεν θεωρώ τον εαυτό μου εθισμένο σε συγκεκριμένα
"μικρόβια", αλλά τα "μικρόβια" αυτά κομμάτι του εαυτού μου.