Υλικά
480 γρ. κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά
5 κρόκοι αυγών
4-5 κουταλιές σούπας ροδόνερο
100 γρ. ζάχαρη
λίγες σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής

Τρόπος Παρασκευής
Σε κατσαρολάκι βάζουμε τη κρέμα γάλακτος σε μέτρια φωτιά.
Μόλις η κρέμα αρχίσει να αφρίζει, κατεβάζουμε από τη φωτιά.
Χτυπούμε στο μίξερ τους κρόκους μαζί με τη ζάχαρη για 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε λίγη λίγη τη κρέμα γάλακτος και ανακατεύουμε.να ενωθούν τα υλικά μας.
Βάζουμε το μείγμα σε μπεν μαρι σε μέτρια φωτιά και το αφήνουμε για 5 λεπτά ανακατεύοντας συνέχεια.
Προσθέτουμε το ροδόνερο και το χρώμα ζαχαροπλαστικής.
Βάζουμε το παγωτό σε δοχείο και το τοποθετούμε στη κατάψυξη.

Μικρά Μυστικά
Όταν το παγωτό μας μισοσφίξει.. το χτυπάμε ελαφρά με το μίξερ
αυτό το βοηθάει να γίνει αφράτο ...

καλή επιτυχία!

Υλικά
2 μέρη λευκό ρούμι
1 μέρος triple sec/Grand Marnier/Cointreau
Χυμό απο ένα λάιμ
Σιρόπι ζάχαρης ή άχνη ζάχαρη ανάλογα με το πόσο γλυκό θέλουμε το ποτό
Παγάκια

Τρόπος παρασκευής
Ρίχνουμε τα υλικά σε ένα σέηκερ με πάγο και ανακατεύουμε.
Στραγγίζουμε σε ένα ποτήρι κοκτέηλ.
Γαρνίρουμε με μία φετούλα λάιμ.

Υλικά
2 μέρη λευκό ρούμι
1 μέρος χυμό λάιμ
1/2 μέρος triple sec ή Grand Marnier/Cointreau
1 κουταλιά ζάχαρη άχνη
1 φλυτζάνι πάγο (ή αντίστοιχο όγκο παγάκια)
5 φρέσκες φράουλες

Τρόπος παρασκευής
Βάζουμε όλα τα υλικά στο blender και τα ανακατέυουμε έως ότου αποκτήσουν την σύσταση γρανίτας
Σερβίρουμε σε ποτήρι μαργαρίτας και γαρνίρουμε με μία φράουλα

Μικρά Μυστικά
Αντικαθιστούμε το ρούμι με λευκή τεκίλα για μια Strawberry Margarita

Υλικά
3 μέρη ποιοτικό σκούρο ρουμι (πχ Havana club 7 anos)
½ μέρος Cointreau/triple sec
1 μέρος χυμό lime
½ μέρος σιρόπι αμύγδαλο (Σουμάδα)
σιρόπι ζάχαρης ή αχνη ζάχαρη (προαιρετικά, αναλογα ποσο γλυκο θέλουμε το ποτό μας)
σιρόπι grenadine (ελάχιστο για το χρώμα)
χυμό ανανά (Αν είστε ιερόσυλοι)

Τρόπος παρασκευής
Χτυπάμε όλα τα υλικά στο σέικερ με πάγο και στραγγίζουμε σε χαμηλό ποτήρι με παγάκια/τριμμένο πάγο
Γαρνίρουμε με δυόσμο
Αν βάλετε χυμό ανανά σερβίρετε σε ψηλό ποτήρι

Υλικά
4 μέρη Ουίσκι (Scotch, Single malt, Bourbon, Canadian, ο,τι σας βρισκεται και σας αρέσει)
1 μέρος γλυκό κόκκινο βερμούτ. πχ Martini Rosso.
(Μπορουμε να βαλουμε και λιγοτερο/περισσοτερο αν θελουμε το ποτο μας πιο ξηρο/πιο γλυκο)
1 dash (1/16 κ.γ.) Angostura bitters
1 κερασάκι Maraschino για το γαρνίρισμα

Τρόπος παρασκευής
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά στο σέικερ με πάγο,
στραγγίζουμε σε παγωμένο ποτήρι του martini (τριγωνικό) και γαρνίρουμε με το κερασάκι
Οπως σε όλα τα κοκτέιλ, ο πάγος θα πρέπει να είναι πολύ σκληρός και πολύ κρύος.
Το δε ανακάτεμα θα πρέπει να είναι σύντομο ώστε τα υλικά να κρυώσουν και να αναμειχθούν,
χωρίς όμως να προλάβει ο πάγος να λειώσει και να αραιώσει το ποτό!!!

Μικρά Μυστικά
αν χρησιμοποιήσουμε scotch φτιάχνουμε ένα Rob Roy
αν αντί για ουίσκι βάλουμε brandy φτιάχνουμε ένα Brandy Manhattan
αν αντί για ουίσκι βάλουμε μαύρο ρούμι, φτιάχνουμε ένα Cuban Manhattan

Υλικά
1/2 μπουκάλι καλής σαμπάνιας
50 ml cream de cassis
θρυματισμένος πάγος
λίγα φρούτα του δάσους
λίγη ζάχαρη

Τρόπος παρασκευής
Σε ποτήρια σαμπάνιας που στο χείλος τους βάλαμε ζάχαρη προσθέτουμε πάγο που θρυματίσαμε.
Προσθέτουμε σαμπάνια καλής ποιότητος και λίγη cream de cassis.
Σε μιά οδοντογλυφίδα περνάμε φρούτα του δάσους και ανακατεύουμε.

Υλικά
2 μέρη Brandy/Cognac
1 μέρος χυμο λεμόνι (περισσότερο/λιγότερο αναλογά με το πόσο ξινό/γλυκό θέλουμε το ποτό μας)
1 μέρος Cointreau/Grand Marnier/Λικερ Triple sec

Τρόπος παρασκευής
Χτυπάμε τα υλικά στο σέικερ με πάγο και στραγγίζουμε σε ποτήρι του martini (τριγωνικό).
Γαρνίρουμε με ροζέτα απο φλούδα λεμονιού.

Μικρά Μυστικά
Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το Brandy με σχεδόν οποιοδήποτε απόσταγμα θέλουμε.
Ρούμι, Τζιν, Bourbon, Scotch, Τεκίλα, ακόμα και σαμπάνια (Ritz sidecar).

Υλικά
250 ml πολτός από λευκόσαρκα (αυστηρά) ροδάκινα (περίπου 6 ροδάκινα)
1 μπουκάλι ξηρός αφρώδης οίνος

Τρόπος παρασκευής
Πλένουμε καλά τα ροδάκινα, τα κόβουμε στη μέση και αφαιρούμε το κουκούτσι.
Ρίχνουμε τα κομμάτια στο μίξερ και τα πολτοποιούμε έτσι ώστε να πάρουμε ένα πολτό πολύ υδαρή, ρευστό.
Μετράμε 250 ml από αυτόν τον πολτό και τα αδειάζουμε σε μία καράφα.
Τον αραιώνουμε με τον αφρώδη οίνο, καλά παγωμένο.
Το σερβίρουμε αμέσως.

Μικρά Μυστικά
Το κοκτέιλ πρέπει να καταναλωθεί αμέσως.
Ο αφρώδης οίνος δεν αντέχει να... περιμένει.
Θα ξεθυμάνει, θα πάψει να ʽναι αφρώδης και... η απόλαυση χάθηκε.

Αν θέλετε να παίξετε λίγο με το χρώμα..μπορείτε να βάλετε 2 φράουλες στον πολτό.

Υλικά
1 ανανάς φρέσκος
8-9 κεράσια
5-6 κομμάτια σάρκα καρυδιού

Τρόπος παρασκευής
Καθαρίζουμε και κόβουμε τον ανανά σε φετες ή λωρίδες και τον καταψυχουμε τουλαχιστον 2 ωρες.
Βγάζουμε τα κουκουτσια απο τα κεράσια.
Βαζουμε στη ακρη 3 κερασια για διακοσμηση
Βαζουμε τον ανανά και τα κερασια στον μπλεντερ (προσοχη μη γινει υγρος ισα για να ψιλοκοπουν τα υλικα)
Σερβιρεται με τα υπολοιπα κερασια και καρυδοψυχα.

Μικρά Μυστικά
Μην βάλετε ζάχαρη!!! Ο ανανάς είναι αρκετά γλυκός.

Υλικά
480 γρ. κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά
1 1/2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας
115 γρ. τυρί Φιλαδέλφεια
3 κρόκοι αυγών
130 γρ. ζάχαρη
500 γρ. κεράσια (χωρίς κουκούτσια)
50-65 γρ. ζάχαρη
χυμός από ένα λεμόνι

Τρόπος παρασκευής
Σε κατσαρολάκι βάζουμε τη κρέμα γάλακτος μαζί με το εκχύλισμα βανίλιας σε μέτρια φωτιά.
Μόλις η κρέμα αρχίσει να αφρίζει, κατεβάζουμε το κατσαρολάκι από τη φωτιά.
Βάζουμε τα κεράσια μαζί με τη ζάχαρη (50-65 γρ) και το χυμό λεμονιού στο multi και αλέθουμε.
Χτυπούμε στο μίξερ τους κρόκους μαζί με τη ζάχαρη για 2-3 λεπτά.
Προσθέτουμε το τυρί και τέλος λίγη λίγη τη κρέμα με τη βανίλια.
Βάζουμε το μείγμα σε μπεν μαρί σε μέτρια φωτιά και το αφήνουμε για 5 λεπτά ανακατεύοντας συνέχεια.
Τέλος προσθέτουμε τον πουρέ από κεράσια και ανακατεύουμε καλά με μια σπάτουλα.
Βάζουμε το παγωτό σε δοχείο και το τοποθετούμε στη κατάψυξη.

Μικρά Μυστικά
η συνταγή ήταν για φράουλες αλλά .. εγώ με το κόλλημα που έχω για κεράσια ... την άλλαξα!!!
υποθέτω ότι γίνετε και με άλλα αντίστοιχα φρούτα ...
επίσης μπορείτε να βάλετε στο μείγμα και ξηρούς καρπούς

καλή επιτυχία!

Υλικά
250 γρ μαργαρίνη
2 κουβερτούρες
5 κουταλιές σούπας κορν-φλάουρ
1 γάλα εβαπορέ μεγάλο
1 ποτήρι νερό μεγάλο
5 κουταλιές γλυκού ζάχαρη
2 πακέτα πτι-μπερ μπισκότα

για τη σαντιγύ
1 morfat κονσέρβα
1 ζαχαρούχο γάλα
1 βανίλια

Τρόπος παρασκευής
Σε μια μεγάλη κατσαρόλα βάζουμε το βούτυρο και τις κουβερτούρες να λιωσουν (χαμηλή φωτιά ή μπεν μαρί).
Διαλύουμε το κορν-φλάουρ σε λίγο γάλα, το ρίχνουμε και ανακατεύουμε καλά.
Μετά προσθέτουμε το νερό και τη ζάχαρη και ανακατεύουμε συνεχώς.
Τέλος αφού βγάλουμε τη κατσαρόλα από το μάτι, ρίχνουμε τα μπισκότα θρυμματισμένα και τα ανακατεύουμε στο σοκολατένιο μείγμα.
Χτυπάμε το μόρφατ με το ζαχαρούχο και τη βανίλια στο μίξερ αρκετά καλά.
Σε ενα πυρέξ ή ταψί στρώνουμε το σοκολατένιο μείγμα και από πάνω τη σαντιγύ και το τοποθετούμε στο ψυγείο να πήξει καλά.
Στολίζουμε με τρούφα ή τριμένη σοκολάτα ή τα αγαπημένα μου μαρασκίνο !!!

καλή επιτυχία!

Μικρά Μυστικά
Εναλλακτικά θα μπορούσατε να αντικαταστήσετε το μέρος της σαντιγύς με κρέμα ζαχαροπλαστικής.
επίσης στο στόλισμα μια άλλη πρόταση είναι τρίμένα μπισκότα (κατά προτίμηση σοκολάτας) ή φέτες αμύγδαλο.

Υλικά
700 γρ. κρέας μοσχαρίσιο ή ό,τι κρέας μας αρέσει, ακόμη και λουκάνικα (όχι χωριάτικα) , ακόμη και συνδυασμό κρεάτων, κομμένα σε κομμάτια
Πατάτες γύρω στις 10 μέτριες, κομμένες σε μικρά κομμάτια
3-4 καρότα
1-2 κρεμμύδια
Κουνουπίδι
80-100 γρ. βιτάμ για το τσιγάρισμα
1 κύβο βοδινό
Αλάτι-πιπέρι

Τρόπος παρασκευής
Αλατοπιπερώνουμε και τσιγαρίζουμε σε μεγάλο τηγάνι καλά τα κομματάκια κρέατος στο βούτυρο.
Μετά από λίγο ρίχνουμε και το κρεμμύδι.
Τα αδειάζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα και γεμίζουμε το τηγάνι μας με νερό για να πάρει τη γεύση από το κρέας
και κατόπιν το αδειάζουμε στην κατσαρόλα μαζί με το κρέας, το νερό να το σκεπάζει.
Ρίχνουμε τον μισό κύβο και βράζουμε γύρω στην μισή ώρα να μαλακώσει το κρεατάκι μας.
Όταν μαλακώσει, ρίχνουμε τις πατάτες σε κομμάτια, τα καρότα σε ροδέλες, το κουνουπίδι και τον υπόλοιπο κύβο.
Αν χρειαστεί, προσθέτουμε νερό, να 'ναι σχεδόν μέχρι την μέση, δεν θέλουμε να γίνει σούπα.
Ελέγχουμε κι αν χρειαστεί κι άλλο προσθέτουμε βρασμένο νεράκι.
Ελέγχουμε και το αλατοπίπερό του και προσθέτουμε κατά βούληση.
Όταν μαλακώσουν και τα λαχανικά είναι έτοιμο.

Μικρά Μυστικά
Οι πατατούλες να είναι κομμένες σε μικρά κομμάτια. Μια μέτρια πατάτα περίπου 8-10 κομμάτια.
Μπορείτε να προσθέτε ότι άλλα λαχανικά θέλετε π.χ. κολοκύθι, μελιτζάνα (όπως στο κλέφτικο)

καλή επιτυχία!

   

Υλικά
170 γραμ. ψαρονέφρι
1 μελιτζάνα
1 φέτα πιπεριάς Φλωρίνης
2 λεπτές φέτες τυρί φέτα
2 πατάτες
λίγο τυρί gouda
2 κουτ. σούπας πάστα ντομάτα
ελαιόλαδο
μαϊντανό

Τρόπος παρασκευής
Τηγανίζουμε τις πατάτες και τις μελιτζάνες
Τις βγάζουμε σε ένα πιάτο με απορροφητικό χαρτί κουζίνας, έτσι ώστε να ρουφήξουν το λάδια.
Αλατοπιπερώνουμε το ψαρονέφρι, το αλείφουμε με λίγο λάδι και το ψήνουμε στη σχάρα.
Φτιάχνουμε ένα πύργο με τα υλικά μας σε ένα πυρίμαχο μπολ ως εξής:
Στη βάση τοποθετούμε την πιπεριά, τη φέτα, την ντομάτα, την μελιτζάνα, πάνω τους το ψαρονέφρι, τις πατάτες και τέλος το gouda.
Ψήνουμε για λίγο στο φούρνο μέχρι να λιώσει το τυρί.

Μικρά Μυστικά
Εγώ προτιμώ να τα ψήνω στο γκριλ τα λαχανικά μου κι όχι να τα τηγανίζω.
κρατάνε όλη τη γεύση τους κι είναι και πιο υγιεινά.
Μπορείτε επίσης να το κάνετε με μικρές μπουκίτσες χοιρινού.
αυτό βοηθάει στο να σερβιριστεί σαν μεζές .. αλλά για τραπέζι "στρώνει" καλύτερα το φιλετάκι.

καλή επιτυχία

Υλικά
2 λίτρα νερό
500 γρ. ρύζι καρολινα
1 κρέμα γιώτης βανίλια
1 νουνού ζαχαρούχο
4 κουταλιές ζάχαρη
κανέλα σκόνη

Τρόπος παρασκευής
Βάζουμε το νερό με το ρύζι να βράσουν, μολις πάρει βράση ρίχνουμε το ζαχαρούχο γάλα
και την ζάχαρη και τα αφήνουμε να βράσουν.
Σε μία κούπα με λίγο νερό διαλύουμε την κρέμα γιώτης.
Μόλις δούμε ότι το ρύζι έχει βράσει ρίχνουμε την κρέμα.
Ανακατεύουμε καλά και το αφήνουμε 2 λεπτά.
Κατεβάζουμε απο την φωτιά και έτοιμο!
σερβίρουμε σε μπωλάκια ή κούπες και πασπαλίζουμε με κανέλλα (προαιρετικά)

Μικρά μυστικά
Ενώ είναι τέλειο χλυαρό .. εμένα μου αρέσει πολύ και από το ψυγείο !!!
σαν εναλλακτική του παγωτού ίσως ...  ;-)

Υλικά
8 φύλλα χωριάτικα
άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα
κανέλλα για πασπάλισμα
ελαιόλαδο

Για την κρέμα:
1 λίτρο γάλα φρέσκο
1 αυγό
λίγη κανέλλα σκόνη
2 βανίλιες
7 κ.σ ζάχαρη
8 κ.σ γεμάτες αλεύρι (μαλακό αλεύρι για όλες τις χρήσεις)
1 κ.σ γεμάτη βιτάμ
1 πρέζα αλάτι (ελάχιστο)

Τρόπος παρασκευής

Για την κρέμα, βάζουμε σε μία κατσαρόλα σε χαμηλή φωτιά το γάλα, το αλεύρι την κανέλλα,
την ζάχαρη και το αλάτι και ανακατεύουμε συνεχώς μέχρι να πήξει.
Όταν μας πήξει η κρέμα την κατεβάζουμε από την φωτιά και προσθέτουμε το βιτάμ,
τις βανίλιες και το αυγο και απλά ανακατεύουμε καλά.

Λαδώνουμε το ταψάκι μας και βάζουμε τα 4 φύλλα ραντιζοντάς το καθένα με λάδι.
Μετά προσθέτουμε την κρέμα και ξανά τα 4 φύλλα (ραντιζοντάς τα με λάδι)
Ψήνουμε στους 180 για μια περίπου ώρα.
'Οταν πάρουν τα φύλλα, η πίτα είναι έτοιμη.
Τέλος τη πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλλα..

Λίγα μυστικά ακόμα
Το μυστικό της συνταγής αυτής είναι οτι θέλει καλό ανακάτεμα όταν φτιάχνουμε την κρέμα μας
και ότι πρέπει να την ελέγχουμε όταν ψήνεται.. Μπορεί να χρειαστεί και λιγότερο από μια ωρα ψήσιμο.

Εάν ανοίγετε και μόνοι σας φύλλο τόσο καλυτερα!

Mην επιχειρήσετε να διαλύσετε άνθος αραβοσίτου στην κρέμα διότι δεν θα δέσει το μίγμα μας!

καλή επιτυχία!

Τα αγαπημένα μας ....

Υλικά
3 φλυτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φλυτζάνι ζάχαρη
1 φλυτζάνι γάλα
1/2 φλυτζάνι βούτυρο
4 αυγά
3 κουταλάκια bakin powder
2 βανίλιες
1/4 μαρμελάδα

Διαδικασία
Χτυπάμε τους κρόκους με τη ζάχαρη καλά και προσθέτουμε σταδιακά το αλεύρι,
το γάλα, το βούτυρο λιωμένο(!), τις βανίλιες και το bakin.
Δουλεύουμε το μίγμα αρκετά ώστε να γίνει μια μαλακή ζύμη.
Το αφήνουμε 10 λεπτάκια να σταθεί.
Σε βουτυρωμένα ταψιά βάζουμε όσο μπορούμε ομοιόμορφα τα μπισκότα
και τα αλείφουμε με το ασπράδι των αυγών (ή και όχι .. εγώ δε το προτιμώ...).
Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο για 15 λεπτά.
Μόλις κρυώσουν λίγο βάζουμε μαρμελάδα και τα ενώνουμε ανά δύο.
Κανονικά βγαίνουν περίπου 20 μπισκότα σε κάθε δόση. (Εξαρτάται από το μέγεθος που τα ψήσατε)

Μυστικό
Για να διατηρηθούν περισσότερο καιρό μαλακά κι αφράτα, τα φυλάμε σε κλειστό δοχείο.

Καλή επιτυχία

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου Θεσσαλονίκης αντιτίθεται στη συμμετοχή των μαθητών του στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου εκφράζοντας τις παιδαγωγικές αντιρρήσεις στο θεσμό της μαθητικής παρέλασης. Του Aρίστου Αναγνώστου.

«Η ολοκληρωτική νοοτροπία, ο αποκλεισμός και οι διακρίσεις, ο μιλιταρισμός, η ψυχολογία μαζικής πειθαρχίας και η αφομοίωση δεν έχουν προφανώς καμιά σχέση με την κατάκτηση της ιστορικής γνώσης και την κριτική προσέγγιση της συλλογικής μνήμης από τους μαθητές Αν κάτι πρέπει να διδάσκονται τα παιδιά από τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο είναι αυτό που χιλιάδες άνθρωποι διαδήλωναν στους δρόμους με τη λήξη του πολέμου: “Ποτέ πια πόλεμος, ποτέ πια φασισμός στη γη” Κι αυτό φυσικά δε μπορεί να γίνει μέσα από την παρέλαση, το αντίθετο μάλιστα», αναφέρει στην ανακοίνωσή του ο Σύλλογος των δασκάλων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού.

Παρέλαση με το ζόρι

Ωστόσο, παρά την άρνηση των δασκάλων, οι μαθητές του 1ου Πειραματικού θα παρελάσουν με …άνωθεν επιβολή. Αυτή είναι η απόφαση του Διευθυντή του 1ου Γραφείου της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης.

Η απόφαση αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Εποπτικού Συμβουλίου των Πειραματικών Δημοτικών Σχολείων του ΠΤΔΕ-ΑΠΘ, το οποίο απαρτίζουν ο επίκουρος καθηγητής, Αθανάσιος Αϊδίνης και οι λέκτορες Τάσος Λιάμπας και Έφη Παπαδημητρίου. Με ομόφωνη απόφασή του το εποπτικό Συμβούλιο εκφράζει την υποστήριξή του στο Σύλλογο Διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δημοτικού Σχολείου για τις παρελάσεις, θεωρώντας τις «ως συντηρητικά ιδεολογικά σύμβολα και αναχρονιστικές πρακτικές που αντιτίθενται στην υπόσχεση της Παιδαγωγικής ως Επιστήμης της Εκπαίδευσης για ένα ανθρώπινο και δημοκρατικό σχολείο για όλα τα παιδιά, που προετοιμάζει το δημιουργικό, κοινωνικό, ικανό για συνεργασία και ολόπλευρα ολοκληρωμένο άνθρωπο».

Δάσκαλοι: Η Ιστορία μιλά από μόνη της

Ο Σύλλογος διδασκόντων του 1ου Πειραματικού Δ. Σ. Θεσσαλονίκης του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ θυμίζει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ότι: «Το μαθητικό συμπλήρωμα στις στρατιωτικές παρελάσεις ξεκίνησε στα χρόνια του Μεταξά, όταν η ομοιομορφία της εμφάνισης μαθητών και μαθητριών ήταν δεδομένη, ενώ η στρατιωτικοποίηση της νεολαίας ( Ε.Ο.Ν.) ήταν βασικός στόχος του καθεστώτος. Από τότε οι μαθητικές παρελάσεις συνεχίζονται αδιάλειπτα καθοριζόμενες από ένα θολό νομοθετικό πλαίσιο -«προαιρετικά και με το ζόρι», παρά την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό δικαστήριο ανθρωπίνων δικαιωμάτων για το θέμα της υποχρεωτικότητας της συμμετοχής μαθητών και εκπαιδευτικών σ΄ αυτές. Η μόνη περίοδος που τέθηκε ουσιαστικά ζήτημα κατάργησής τους ήταν αμέσως μετά τη χούντα. Όμως οι παρελάσεις έμειναν ανέγγιχτες από οποιαδήποτε απόπειρα «εκσυγχρονισμού» ακολούθησε και έτσι μέχρι σήμερα μαθητές και μαθήτριες συνεχίζουν να παίζουν τα στρατιωτάκια με τους εκπαιδευτικούς (και ιδίως τους/τις γυμναστές/τριες) σε ρόλο «επιλοχία».

Από τη σκοπιά της παιδαγωγικής

«Προφανώς, η μαθητική παρέλαση (και μάλιστα στρατιωτικού τύπου) δεν αντέχει ούτε τη στοιχειώδη κριτική προσέγγιση από οποιαδήποτε σύγχρονη παιδαγωγική σκοπιά. Αφού όλα στην παρέλαση παραπέμπουν σε παιδαγωγικούς αρχαϊσμούς στρατιωτικού τύπου. Γι’ αυτό και όλη η προετοιμασία είναι μια ξεκομμένη δράση στο χώρο του σχολείου. Συναντά τη χαρούμενη αποδοχή των μαθητών/τριών, μόνο γιατί γίνεται «έξω» και αντιμετωπίζεται με την ιλαρότητα ενός παιχνιδιού ρόλων. Έτσι όμως η «εγχάραξη» επιτυγχάνεται πολύ ευκολότερα, αφού οι «συνθήκες πρόσληψης» είναι σχεδόν ιδανικές (πολύ θα θέλαμε ένα μεγάλο μέρος της καθημερινής εκπαιδευτικής διαδικασίας να γίνεται «έξω» και με «παιχνιώδη» διδακτική προσέγγιση).

Όμως τι ακριβώς «εγχαράσσεται»;

α) Διαχωρισμός-διακρίσεις: αγόρια μπροστά, κορίτσια πίσω (ολοφάνερα σεξιστικό), αλλά και ψηλοί/ές μπροστά, κοντοί/ές πίσω (ολοφάνερα ακατανόητο). Και κυρίως άξιοι/ες ξεχωριστά -η Ελλάδα της σημαίας-πληβείοι πίσω. Μάλιστα η εξάδα μόνο πηγαίνει συνήθως στη Δοξολογία και πάντα μπροστά- ξεκομμένη από τον υπόλοιπο μαθητικό όχλο. Εδώ, συναντάμε και το μεγάλο θέμα της απόρριψης των παιδιών με αναπηρίες. Η εγκύκλιος που επιτρέπει και τη συμμετοχή ανάπηρων στην πράξη περιορίζεται στους/ις σημαιοφόρους και αποτελεί καταφανώς επικοινωνιακό τρικ, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γενικευτεί, αφού οι απαιτήσεις για τη συμμετοχή στα «παρελαύνοντα τμήματα» δεν σέβονται διόλου τις ιδιαίτερες δυσκολίες και ανάγκες αυτών των παιδιών.

β) Θηριοδαμαστικός παβλοφισμός: Όλοι/όλες περπατάμε με το ίδιο αφύσικο βήμα, μετά από πολύωρη, μάλιστα, εκγύμναση, που μετατρέπει το σχολείο σε τσίρκο. Για να μπορούμε να «στοιχιζόμαστε» βλέποντας μόνο το κεφάλι του μπροστινού μας και να «ζυγιζόμαστε» ρίχνοντας ματιές στο πλάι στο/στη διπλανό/ή μας και εντέλει να κινούμαστε σαν ρομποτάκια με το ρυθμό που επιβάλλει -παβλοφικά-η σφυρίχτρα ή το «ένα στο αριστερό».

γ) Αγελισμός - ομοιομορφία: συνδέεται με το προηγούμενο όσον αφορά στην κίνηση στο χώρο, αλλά επεκτείνεται και στην ενδυμασία. Την πιο ορατή προσπάθεια υποταγής του ατόμου στη μαζική ομοιομορφία του συνόλου. Τώρα τελευταία, μάλιστα, έχουμε σύνδεση του εθνικοσοσιαλιστικού αυτού κατάλοιπου με το θεσμό της χορηγίας. Συνήθως φροντιστήρια «χορηγούν» μέρος (φουλάρια, γιλέκα, μπερέδες κ.λ.π.) της ενδυμασίας.

δ) Υποβιβασμός του ελεύθερου πολίτη σε υποταγμένο «υπήκοο»: Από ποιο φεουδαρχικό χρονοντούλαπο άραγε βγαίνουν αυτοί οι «επίσημοι» που στέκονται κάθε φορά στην εξέδρα (δεσπότης, στρατηγός, νομάρχης -οι αρχές και εξουσίες του τόπου) επιθεωρώντας με βλοσυρό βλέμμα τους υπηκόους τους, καθώς αυτοί τους «αποδίδουν τιμές» (γιατί άραγε;) στρέφοντας την κεφαλή δεξιά (ενώ ταυτόχρονα κοιτάνε λοξά τη «στοίχισή» τους και ακόμα πιο λοξά τη «ζύγισή» τους);

ε) Κιτς και αισθητική κακογουστιά: Εκτός από τον τρόπο που κινούμαστε και τα ρούχα που φοράμε στην παρέλαση ακούμε και μουσική (δεν υπάρχει τελετουργία χωρίς μουσική υπόκρουση άλλωστε, εκτός από αυτές που απαιτούν πλήρη σιωπή). Και τι μουσική! Στρατιωτικά εμβατήρια (την κακοποίηση, δηλαδή, της όποιας συμφωνικής παράδοσης της Δύσης) που επενδύουν μουσικά κάποια άτεχνα στιχάκια εθνικιστικού κρεσέντου.

στ) Eθνικιστική μονοπολιτισμικότητα: Παρά τα ρητορικά φληναφήματα περί «σεβασμού των πολιτισμικών διαφορών» οι παρελάσεις αποτελούν έναν ακόμη μηχανισμό (τον πιο χοντροκομμένο, ίσως) για την επιβολή είτε της αφομοίωσης είτε της ρατσιστικής απόρριψης και του αποκλεισμού του «διαφορετικού» από την εκπαιδευτική διαδικασία. Οι «καθιερωμένες» πλέον αντιπαραθέσεις γύρω από το ζήτημα των αλλοδαπών σημαιοφόρων το αποδεικνύουν περίτρανα.

Πηγή άρθρου: http://www.tvxs.gr/v24242
Πηγή φωτογραφίας: http://nikosth.blog.com/