To φεγγάρι πάνω Θεέ μου...

[kataigida]

Τα λόγια σου μαχαίρι στην καρδιά
την ώρα που μου είπες το αντίο
τον λόγο σου δεν κράτησες
μονάχο με παράτησες
μεσ' στη νύχτα και στο κρύο

Τα λόγια σου μαχαίρι στην καρδιά
χωρίς εσένα είπα θα πεθάνω
από τον αδη γύρισα
μη φεύγεις σού ψιθύρισα
μείνε λίγο παραπάνω

Κι έχει ένα φεγγάρι απόψε
που με κάνει κι αρρωσταίνω
Έχει ένα φεγγάρι απόψε
που μελαγχολώ
Έχει ένα φεγγάρι απόψε
σαν κι εμένα δακρυσμένο
Πες μου πως θα έρθεις πάλι
σε παρακαλώ

Τα λόγια σου μαχαίρι στην καρδιά
γυρνάς μεσ' στο μυαλό μου και πονάω
κι απόψε δεν κοιμήθηκα
τα μάτια σου θυμήθηκα
γύρνα πίσω σ' αγαπάω

Κι έχει ένα φεγγάρι απόψε
που με κάνει κι αρρωσταίνω
Έχει ένα φεγγάρι απόψε
που μελαγχολώ
Έχει ένα φεγγάρι απόψε
σαν κι εμένα δακρυσμένο
Πες μου πως θα έρθεις πάλι
σε παρακαλώ

Κι έχει ένα φεγγάρι απόψε
που με κάνει κι αρρωσταίνω
Έχει ένα φεγγάρι απόψε
που μελαγχολώ
Έχει ένα φεγγάρι απόψε
σαν κι εμένα δακρυσμένο
Πες μου πως θα έρθεις πάλι
σε παρακαλώ..

[black_velvet]

[/color]

[Crazy]

σήμερις λέει είναι η πανσέληνος ...
και το ξέρω (το νιώθω στο πετσί μου) εσύ πάλι θα μεταμορφωθείς !!!
μόνο που αυτή τη φορά .. δε θα είμαι εγώ η βορά σου ...

[DaisyDuck]

Neville Brothers - Yellow Moon

[kataigida]

[kataigida]

Είναι φορές που μου λείπεις..
κάποιες στιγμές να.. σαν κι αυτή..
Αναζητώ της αγκαλιάς σου τη γαλήνη,
τη σιωπή σου..
Τα μάτια σου αναζητώ
Να σε θωρώ μόνο θέλω,
να σε αγγίζω..
Αρκεί..
Απλώνω το χέρι να χαϊδέψω τα μαλλιά σου
και η αίσθηση λειψή μένει..
Είναι αυτό το λίγο,
το λιγότερο από το λίγο..
που την επιθυμία αφήνει ακόρεστη
Είναι αυτό το πολύ,
το περισσότερο από το πολύ
που με τρελαίνει..
Σαν το φεγγάρι το σημερινό,
το ολόγιομο.. που πριν καλά καλά γεμίσει
ν΄ αδειάζει πάλι ξεκινά
Έλλειψη.. έκλειψη..
Όπως και να το πω,
χαμηλώνει το φως..
Μια στάλα λείπει απόψε απ΄το φεγγάρι..
Που είσαι;

http://aiolos.pblogs.gr/2008/05/panselhnos.html

[kataigida]

[kataigida]

[black_velvet]

[align=center]
[size=14]Billie Holiday - I wished on the Moon[/size]

[/align]

[pixie]

Φεγγάρια σκοτεινά
θερίζουνε ξανά
τους έρωτες των δρόμων.
Κι από κει
μια ώρα διαρκεί
ο βίος των εντόμων..

Σʼ αγαπάω και βυθίζομαι
στη ρωγμή κι απελπίζομαι.
Έπεται γιατί ντρέπεται
η κραυγή του θηρίου.
Σʼ αγαπάω σαν οτιδήποτε
κόσμε μου έρημε κι αλύτρωτε.
Τα τρωτά απορρίπτονται
στα υπόγεια του κτιρίου...

Χαμένη κιβωτός
ο μέσα εαυτός
που δεν ολοκληρώνει.
Κι από δω
αυτά μπορώ να δω
και τη ζωή σαν χιόνι...

Τα Φεγγάρια
Από την ταινία ''Πεθαίνοντας στην Αθήνα''

[kataigida]

[pixie]

Της Αλκυόνης Παπαδάκη

– Τι όμορφα που είναι τα χρώματα! Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο, να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
 
Το αστέρι έκλεισε τα μάτια του και ακούμπησε στο φράκτη. Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
 
– Και η αγάπη; Ξέχασα να σε ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
– Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού, απάντησε το δέντρο.
 
– Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
– Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, όταν είναι πανσέληνος!
 
– Έτσι ε; Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού, είπε το αστέρι...
 
Κοίταξε μακριά στο κενό...
Και δάκρυσε...

[kataigida]

[jcdenton]