Αποχρώσεις

[Nikos Apomakros]

Προτείνω το εξής παιχνίδι...

Πέντε τουλάχιστον χρήστες θα πρέπει να δώσουν από τέσσερις λέξεις της επιλογής τους. Μόλις μαζευτούν είκοσι (ή παραπάνω) λέξεις, θα φτιάξει ο καθένας που θέλει να συμμετέχει, μια ιστοριούλα, ένα κείμενο ή ένα ποίημα όπου θα τις χρησιμοποιεί, με θέμα της επιλογής του (ή και ασυνάρτητα).

Θα μπορεί βέβαια να χρησιμοποιήσει και άσχετες ανεξάρτητες λέξεις στο ενδιάμεσο, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη διαφοροποίηση στα γραφόμενα, η κάθε δημιουργία όμως δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 150 λέξεις συνολικά.

Τι λέτε;

[pixie]

Αυτό το έχουμε ξανακάνει, και έχουμε γράψει ιστοριούλες... λέμε τώρα... :mryellow:

Βέβαια δεν υπήρχαν προκαθορισμένες λέξεις ούτε κεντρική ιδέα οπότε ό,τι επιθυμούσε ο καθένας το έγραφε! Ξεκινούσε ο πρώτος και η ιστορία συνεχιζόταν με πλοκή βασιζόμενη πάνω στο αρχικό ποστ.


Αν ρωτάς εμένα, μέσα! Τρελαίνομαι για μυθοπλασία...  ;-)  :grin:

[Belladona]

[size=14]+ 1[/size]

[Nikos Apomakros]

Μένει να μαζευτούν τουλάχιστον 2-3 ακόμα επομένως, δεν νομίζω ότι θα υπάρξει πρόβλημα

Λέω τις λέξεις μου χμμμ

1) Φωτιά
2) Όνειρο
3) Μάχομαι
4) Καλοσύνη

[pixie]

1] Αυταπάτη
2] Στίλβη
3] Έρωτας
4] Μύθος

[Belladona]

1.-Αγάπη
2.-Αμφιβολία
3.-Σκέπτομαι
4.-Υπερασπίζω

[pixie]

Παιδιά, μήπως θα μπορούσε να γίνει κάτι και μ' αυτό το παιχνίδι?  

Με τον ενθουσιασμό μείναμε οι υποθετικοί συγγραφείς...   :mrblue:

Κάποιος/α υποψήφιος/α???


Νομίζω πως υπάρχουν αρκετοί ενδιαφερόμενοι στα πέριξ... :smile:

[Nikos Apomakros]

Είναι μόλις 12 οι λέξεις που μαζεύτηκαν..

[kuria]

τραβηγμα
λουκουμι
στραβο
νομισμα
παιχνιδι

[Nikos Apomakros]

Μιας και η κυρία έβαλε πέντε λέξεις αντί για τέσσερις... και περιμένουμε να μαζευτούν συνολικά
είκοσι λέξεις προκειμένου να κάνουμε μια αρχή... αν βάζαμε και οι υπόλοιποι μια πέμπτη λέξη θα
είχαμε το θεμιτό νούμερο των είκοσι... χωρίς να προστεθεί κάποιος. Βέβαια όσο περισσότεροι τόσο
καλύτερα... αλλά απ' το ολότελα...

[pixie]

Σωστά... οπότε και η 5η δική μου λέξη είναι:

Οργανώνω

[titica]

1) Αλήθεια

2) Ησυχία

3) Τραγούδι

4) Προσπάθεια

5) Υπέροχα

[Nikos Apomakros]

η πέμπτη μου λέξη είναι χμμμ... "υποκύπτω"

και μιας και συμπληρώσαμε το κατώτατο όριο που είχε τεθεί... θα έχω την ιστοριούλα μου
έτοιμη / δημοσιευμένη ελπίζω μέσα στο σαββατοκύριακο.

[larus audouinii]

Παίζω και εγώ ...
Δεν είμαι σίγουρη για το πόσο θα βοηθήσω Νίκο. Λέξεις που δεν βάλατε...

Νίκος  :lol:
Δρόμος
Καράβι
Παρέα
Άσχημο

[Nikos Apomakros]

Κι όταν λέω ότι έχω μνήμη χρυσόψαρου... δεν με παίρνουν στα σοβαρά.
Θυμήθηκα σήμερα το μεσημέρι ότι κάτι είχα υποσχεθεί εδώ και δεν το τήρησα...
Κι ενώ είμαι στη δουλειά... και γίνεται κι ένας ψιλοπανικός σήμερα
δεν είχα παρά να δώσω προτεραιότητα στην υπόσχεση... και να κάνω ότι μπορώ.
Λυπάμαι μόνο που το ξέχασα και δεν έγραψα κάτι με την ησυχία μου.


Μια φορά κι έναν καιρό...
έζησε στον κόσμο αυτό,
για λίγα μόλις δευτερόλεπτα,
μια ονειροπόλος σπίθα
που πήρε τον δρόμο το στραβό,
μακριά απ' την υπόλοιπη φωτιά
για να περάσει, όπως έλεγε, υπέροχα,
με δικά της τραγούδια και χορούς,
παιχνίδια ρίσκου κι ελιγμούς
γύρω απ΄την αγάπη και τον έρωτα.
Κι ήταν η πρώτη φορά στα χρονικά,
που σπίθα ζούσε ανέμελα το όνειρο,
δίχως τα ξύλα, τη φωτιά να την κρατούν
αθάνατη μεν αλλά κοντά τους, όμηρο.

Κι έτσι αλήθεια ξεκίνησε η όλη ιστορία,
με τις σπίθες να μην βρίσκουν ησυχία,
στον πειρασμό να υποκύπτουν, να οργανώνονται
και στη προσπάθεια να πετάξουνε παρέα,
στη στίλβη που εκχέει η αυταπάτη,
να μάχονται σκεπτόμενες εκείνες
πως αν σβήσουνε... θα σβήσουνε ωραία.

Κι η δόλια η μάνα τους φωτιά
θες από αμφιβολία ή και καλοσύνη
το δικαίωμά τους υπερασπίστηκε
καμμιά στον μύθο πίσω να μη μείνει
τα άσχημα που πέρασε αυτή
να μην περάσει άλλη κόρη
λουκούμι να περάσουνε ζωή
σαν από λίμνης νόμισμα κι ευχή
τραβώντας ρότα στο δικό τους το καράβι
πριν να πέσει καθεμιά ξεχωριστά
στο αναπόφευκτο... απόλυτο σκοτάδι.

Νίκος...  ;-)