Αποχρώσεις

[fortune]

Μπραβο βρε Νικολα!!Μου αρεσε η ιστορια σου!!Ωραια  αφηγηματικη ...αλλα και με μυνηματα...!!!

Για να δουμε και τους υπολοιπους...

[papadia]

......ειναι η πρωτη φορα που συμμετεχω.... συγχωρειστε με για τυχον λαθη.....



            λοιπον βαζω 5 λεξουλες...

             Ζωη

             Θανατος

             Γενεση

             Απογνωση

             Απελπισια

[pixie]

Τα συγχαρητήριά μου Νίκο!  :grin:  
Λέω να συνεχίσω κι εγώ...


Κάποτε, στο βασίλειο των ξωτικών, ζούσε μια καλοσυνάτη μεταξομαϊμού. Η αλήθεια στον μύθο είναι πως έβλεπε τη ζωή σαν υπέροχο παιχνίδι γεμάτο αυταπάτες.

Σ' έναν πολύ μυστηριώδη δρόμο, οι βελανιδιές και οι ασημόφυλλες λεύκες έσμιγαν σχηματίζοντας κάτι σαν σκοτεινό καράβι που οδηγούσε στο άγνωστο...
Εκεί, στη στραβή διχάλα ενός δέντρου που όμως της ερχόταν λουκούμι, συνήθιζε να κουρνιάζει η μεταξομαϊμού σαν μικρή, σκούρα, βελουδένια μπάλα με την κόκκινη ουρά της - στις αποχρώσεις της φωτιάς - δεμένη φιόγκο! 'Εκανε μάλιστα κάθε προσπάθεια να υπερασπίζεται τον χώρο της από τους εισβολείς.
'Ολο κοιτούσε το μαύρο διάστημα πέρα από τον ουρανό πλάθοντας όνειρα και τραγούδια έρωτα και αγάπης... Περνούσε ώρες να σκέφτεται ξύνοντας τη στίλβη των πραγμάτων. Δεν είχε αμφιβολία πως το άγνωστο σήμαινε ελευθερία και κανείς δεν έπρεπε να υποκύπτει ...

Μερικές φορές της άρεσε να οργανώνει μάχες με την παρέα των ήσυχων ξωτικών [είχε αδυναμία στο πιο ασχημούλι τον Νίκο  ;-)  ]. Πηδούσε από κλαδί σε κλαδί τραβώντας και πετώντας ώριμα βατόμουρα και κουκουνάρια, σωστή βροχή πάνω τους μήπως τα ξυπνήσει, να δουν το αληθινό νόμισμα της ζωής!!!



ΥΓ. Πιθανόν να έχω υπερβεί μερικές λεξούλες [δεν τις μέτρησα], δυστυχώς δεν έχω χρόνο να το επεξεργαστώ! :oops:
Οι λέξεις της papadia δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, μπήκαν πριν λίγο...

[black_velvet]

Βοηθήστε με λίγο να καταλάβω γιατί η δημοσίευση  της 2ης ιστορίας από την pixie τόσο γρήγορα με μπέρδεψε:

Με τις ίδιες 20 λέξεις γράφει το κείμενό του όποιος θέλει;

Ή μετά τη δημοσίευση κάποιου κειμένου (ιστορίας, ποιήματος κλπ κλπ), θα πρέπει να υπάρξουν 20 νέες λέξεις για την δημιουργία του νέου κειμένου;

Ή ο καθένας γράφει όποτε θέλει, ό,τι θέλει, χρησιμοποιώντας όποιες λέξεις επιλέξει; (αυτό όμως, μπορεί να γίνει σε άλλες ενότητες και δε νομίζω πως έχει καμία απολύτως σχέση με το συγκεκριμένο κάλεσμα/παιχνίδι).


Ευχαριστώ,
Κ.

[Nikos Apomakros]

Κανονικά το παιχνίδι έχει ως εξής. Βάζουμε από πέντε λέξεις ο καθένας (πριν αρχίσουν οι ιστορίες)
και μετά χρησιμοποιώντας ο καθένας αυτές τις λέξεις (ανάμεσα σε αρκετές άλλες) φτιάχνει την
δική του ιστορία (γι' αυτό και το ονόμασα "αποχρώσεις").

Μέχρι να τελειώσουν οι ιστορίες δεν προσθέτουμε άλλες λέξεις γιατί ουσιαστικά χαλάμε κάπως
την απόχρωση. Όταν όλοι (ή έστω όσοι αποφασίσουν να συμμετέχουν) έχουνε πει την ιστορία τους
τότε προχωράμε σε νέες λέξεις (5 ο καθένας) και μόλις μαζευτούν 20+ σε νέες ιστορίες κ.ο.κ.

[larus audouinii]

Πολύ καλή προσπάθεια παιδιά ..μπράβο και στους δυο.
Αυτό θα πει παιχνίδι στο διαδίκτυο.

Ο Nikos θα μας λύσει τις απορίες...

[larus audouinii]

ΠΟυ σημαίνει πως θα πρέπει να γραψουμε, κύριε, κύριε, την εκθεσούλα μας.  ;-)
Εχω ΚΑΙ αρκετότατο διάβασμα εκτός φόρουμ  :grin: .... μόλις είμαι λίγο ξεκούραστη με διαθεση θα το μαγειρέψω.

[titica]

Μια φορά κι ένα καιρό ήταν ένα καράβι(σαπιοκάραβο) ονόματι ''Captain Νikos''. Και τι δεν είχε τραβήξει αλήθεια αυτό το σκαρί!!Oργάνωνε μικρές ήσυχες συνήθως κρουαζιέρες αλλά και στα κύματα που συναντούσε στο δρόμο του ποτέ δεν είχε υποκύψει.
Οι επιβάτες του; 'Ανθρωποι κυρίως μεσήλικες αλλά ονειροπόλοι με τη φωτιά ακόμα στην καρδιά. 'Ανθρωποι που είχαν ζήσει στη στίλβη της καθημερινότητας και υπερασπιζόταν πλέον την αξία ενός μύθου κι ας αποδεικνυότανε αυταπάτη. Άνθρωποι που δεν σταματούσαν την προσπάθεια και μάχονταν για το ιδανικό του έρωτα αναζητώντας το νόμισμα της αγάπης.


.............................................................

''Ήταν ένα μικρό καράβι...........ήταν ένα μικρό καράβι...............'' ο ήχος από το γνωστό τραγούδι στα χείλη τους έδειχνε μια παιχνιδιάρικη διάθεση και μια παιδική καλοσύνη. Ήταν βέβαια και το λικεράκι με το παραδοσιακό λουκούμι που συντελούσαν στην ευφορία!! Κάθε αμφιβολία, κάθε αρνητική σκέψη, όλα τα στραβά και τα άσχημα της ζωής ξεχνιότανε με τρόπο μαγικό στην υπέροχη αυτή παρέα...............

[larus audouinii]

:grin:

Λοιπόν....για να δω αν θα γράψω όλες τις λέξεις ...

Ήταν ένα μικρό κοριτσάκι που το λέγαν Αγάπη.
Ζούσε με τις τρεις αδερφές της, την Καλοσύνη, την Αυταπάτη,την Αμφιβολία και τον μεγαλύτερο τους αδερφό τον Έρωτα.
Μια μέρα η Αυταπάτη έπεισε την παρέα να περάσουν πιο πέρα από τον γνώριμο δρόμο, στο "Στραβό Απαγορευμένο Δάσος".
Υπήρχε ο μύθος πως εκεί που τελειώνει, στην ακτή, υπήρχε το καράβι του πειρατή Μαυρογένη,  (... :grin: )
Ο ¨Ερωτας την βοήθησε σε αυτή την προσπάθεια.
Την αυγή καθώς περνούσαν τα πρώτα δέντρα, το αηδόνι τους είπε: Είδατε τι υπέροχο είναι το τραγούδι μου;
Και έτσι ξέχασαν τον άσχημο φόβο.
Το σουρούπωμα όμως, με το σκοτάδι, έφτασαν η απελπισία και η απόγνωση. Είχαν χαθεί.
Άναψαν μια φωτιά. Στην στίλβη της η Αμφιβολία δεν ησύχαζε, η Αυταπάτη φώναζε το ίδιο όνειρο της. Η Καλοσύνη σιωπηλά μοιράστηκε στα πέντε το λουκούμι της, σαν να ήθελε να πει όχι το ίδιο λάθος ...και ο Έρωτας γελούσε.
Ο Νίκος-υλοτόμος-βρέθηκε να περνάει από κει. Έτσι γεννήθηκε μια μεγαλύτερη παρέα.
Τους τράβηξε πίσω πάλι την αυγή, στον δρόμο, διηγώντας τους τον θάνατο του Μαυρογένη, την αλήθεια στην σιωπή της Αγάπης και την προσπάθεια της Αυταπάτης να τους ξεγελάσει.

[fortune]

:roll:  :roll:  :roll:

Βλεπω υπεροχες προσπαθειες μεχρι στιγμης...τετοιες ,που νομιζω οτι ο α33...θα βγαλει νεους λογοτεχνες... :cool:  :cool:

Για να δουμε και τους υπολοιπους...

[larus audouinii]

[quote user="fortune" post="356883"]:roll:  :roll:  :roll:

Βλεπω υπεροχες προσπαθειες μεχρι στιγμης...τετοιες ,που νομιζω οτι ο α33...θα βγαλει νεους λογοτεχνες... :cool:  :cool:

Για να δουμε και τους υπολοιπους...[/quote]

Πως θα μάθουμε να λέμε παραμύθια στα εγγόνια μας ντε.... :razz:  :grin:

[pixie]

[quote user="larus audouinii" post="356880"]Λοιπόν....για να δω αν θα γράψω όλες τις λέξεις ....[/quote]

Ε, καλά... κι αν μείνανε και κάποιες λεξούλες απέξω [νομίζω 7], αυτό δεν αλλάζει κάτι.
Νομίζω πως η συνολική προσπάθειά σου larus μου ήταν πολύ καλή!!! :grin:

Καλή συγγραφική συνέχεια! :smile:



ΥΓ. Οι λέξεις της papadia, επειδή μπήκαν εκ των υστέρων δλδ. μετά τη δημοσίευση της πρώτης ιστορίας, δεν θα χρησμοποιηθούν σ' αυτό το κύκλο. Η papadia όμως συμμετέχει κανονικά με τις 29, απλά δεν βάζει στην ιστορία τη δική της πρόταση[λέξεις]! :smile:

[pixie]

Πολύ θα ήθελα να δω στην ενότητα αυτή κι άλλη προσπάθεια...

Πού είστε οι υπόλοιποι παιδιά?

Νίκο? Να βάλουμε 5 νέες λέξεις - για όποιους ενδιαφέρονται βέβαια -  πάμε άλλη μια προσπάθεια?

Τι προτείνεις? :smile:

[Nikos Apomakros]

Ναι φυσικά. Μ' αρέσουν οι αποχρώσεις
(του μαύρου...  :lol: )

Δεν θα κάνω όμως την αρχή όσον αφορά στην ιστοριούλα.
Α, και τις λέξεις από αύριο γιατί πρέπει να πιάσω έστω ένα τρίωρο ύπνου πριν πάω δουλειά...

Καληνύχτες λοιπόν

[pixie]

Λέω να ξεκινήσουμε με την προηγούμενη συμμετοχή της papadia εδώ και να αναφερθούν οι 5 λέξεις που είχε βάλει εκ των υστέρων, οπότε να χρησιμοποιηθούν τώρα σ' αυτόν τον κύκλο γράφοντας ο καθένας την ιστορία του! Και η papadia εννοείται εφόσον συνεχίζεται το ενδιαφέρον της...

Α, είναι και η kuria που χρωστάει ιστορία!!!

[quote user="papadia" post="356726"]

             Ζωή

             Θάνατος

             Γένεση

             Απόγνωση

             Απελπισία[/quote]


Και οι δικές μου 5 λέξεις είναι:

Μαύρο

Σκοτάδι

Μικρή

Βελτίωση

Δωμάτιο