Νέος κύκλος μετανάστευσης?

[tziger]

Ένα νέο κύμα μετανάστευσης έχει αρχίσει στην χώρα μας εδώ και λίγο καιρό! Πολλά καινούρια μας έχουν εκπλήξει ,βέβαια , το τελευταίο διάστημα (αυστηρά μέτρα,ελλείματα,χρέη κ.λ.π)έρχεται να προστεθεί και το,βουβό ως τώρα , κύμα μετανάστευσης νέων ανθρώπων,επιστημόνων,επαγγελματιών βλέποντας το αδιέξοδο που δημιουργείτε στην Ελλάδα! Νέοι άνθρωποι με σπουδές εδώ και στο εξωτερικό , ή σκέφτονται πολύ σοβαρά να φύγουν ή δεν έχουν σκοπό να επιστρέψουν απο εκεί που σπουδάζουν!

Είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στην Ελλάδα αυτές τις κρίσιμες στιγμές! Θα συμφωνήσω με όλα τα επιχειρήματα περί..ανικανότητας και επικινδυνότητας των πολιτικών κ.λ.π... και ακόμα περισσότερα! Είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα..αλλά έτσι απλά θα φυγομαχήσουμε? Δεν κρίνω επιλογές, αλλά πιστεύω ότι τώρα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε το μυαλό μας ,τις γνώσεις μας,τις δυνάμεις μας για να αλλάξουμε την κοινωνία , την Ελληνική οικονομία!

Λάθη έγιναν πολλά,απο όλους μας,ας διδαχθούμε απο αυτά,ας αυξήσουμε την πίεση και τον έλεγχο της πολιτικής εξουσίας! Αυτοκάθαρση πρώτα και ύστερα να βοηθήσουμε για την κάθαρση της Ελληνικής κοινωνίας

Προσωπικά θα είμαι εδώ ,έτοιμος να ενώσω τις δυνάμεις μου για ότι καλύτερο με όραμα, και χωρίς μιζέρια!



'' Ό,τι ωραίο μυστήριο να 'σαι μονάχος, το μυστήριο να 'σαστε δυό, ή το μέγα μυστήριο να 'μαστε όλοι '' Τάσος Λειβαδίτης

http://mye-day.blogspot.com/2010/05/blog-post_26.html

[rain]

Τρίτη λέει η Μιχαλάκης έχουμε επανάσταση, Παρασκευοσάββατοκυριάκο έχουμε να πάρουμε την Πόλη, να δω πότε θα βρούμε χρόνο να μεταναστεύσουμε.
ρεεεεεεεε μάγκες κάτι χαρούμενο παίζει πουθενά;;;  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:

[Michael_Design]

[quote user="rain" post="337872"]Τρίτη λέει η Μιχαλάκης έχουμε επανάσταση, Παρασκευοσάββατοκυριάκο έχουμε να πάρουμε την Πόλη, να δω πότε θα βρούμε χρόνο να μεταναστεύσουμε.
ρεεεεεεεε μάγκες κάτι χαρούμενο παίζει πουθενά;;;  :mrgreen:  :mrgreen:  :mrgreen:[/quote]

 :cool:

[larus audouinii]

Ωραίο...
Πλάκα πλάκα θυμήθηκα κάτι που μου είχε πει ένας αλλοδαπός που ζει εδω πάνω από 10 χρόνια
Και από την άλλη πλευρά
 Περιμένουν τις  αλλαγές που έχουν υποσχεθεί και  θα γίνουν,  με τον τρόπο θεώρησης της βίζας και της άδειας παραμονής Σήμερα το σύστημα λυμαίνεται την κατάσταση
Μια άδεια που κάνει 50 ευρώ, το σύστημα που τρέφεται από την μετανάστευση και πλουτίζει κάποιους αλλά και ούτε έχει γίνει λόγος, στοιχίζει πάνω από το δεκαπλάσιο Όσοι μένουν πληρώνουν στο ικα και στον ογα
Αν, όταν θα απελευρωθεί,  από τον Σεπτέμβρη λένε πως θα γεμίσουν οι παραλίες μετανάστες και θα πέσουν και άλλο τα μεροκάματα Θα έρθουν παιδιά, γυναίκες, συγγενείς

[pixie]

Στρατόπεδο κράτησης για μετανάστες δημιουργείται στην Κοζάνη?


Σε στρατόπεδο που παραχώρησε το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και θα περιφρουρεί η αστυνομία πρόκειται να μεταφερθούν 1.000 παράνομοι μετανάστες, βάσει απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου κατά τη συνεδρίαση της Δευτέρας.
 

 
Ο κ. Χρυσοχοΐδης ενημέρωσε πως θα καταθέσει τροπολογία στη Βουλή, με την οποία θα δίνεται το ''πράσινο φως'' για τη δημιουργία του πρώτου τέτοιου χώρου στην Ελλάδα σε εγκαταστάσεις που έχει παραχωρήσει ο Στρατός.
 
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, που επικαλείται Το Βήμα, την ευθύνη της περιμετρικής φύλαξης του χώρου θα έχει η Ελληνική Αστυνομία, όμως η αντίστοιχη αρμοδιότητα για το εσωτερικό του στρατοπέδου θα δοθεί σε ιδιωτική εταιρεία (security).


Newsroom ΔΟΛ

[katinaki]

ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΠΕΙΡΑΙΑ  :roll:

[pixie]

Αίσθηση προκάλεσαν δηλώσεις που φέρεται να έκανε η ποιήτρια Κική Δημουλά για τους μετανάστες στη διάρκεια εκδήλωσης γνωριμίας με τη γειτονιά της Κυψέλης.
 
Σύμφωνα με σχόλιο που δημοσιεύεται στην «Εφημερίδα των Συντακτών», η Κική Δημουλά στη διάρκεια περιήγησης στην Κυψέλη φέρεται να είπε ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην περιοχή.
 
Όπως αναφέρει η δημοσιογράφος της στήλης «Τρίτη Ματιά», Άννα Δαμιανίδη, η οποία ήταν παρούσα στην ξενάγηση των Atenistas στην Κυψέλη, μετά την περιήγηση η ποιήτρια είπε ότι δεν αντέχει τους μετανάστες στην Κυψέλη, είναι τόσοι πολλοί που πιάνουν και τα παγκάκια και δεν μπορεί να κάτσει κανείς στην πλατεία.
 
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η ποιήτρια φέρεται να είπε ότι οι μετανάστες κλέβουν και φοβάται να βγει από το σπίτι της.

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» ανέφερε ότι ο Μένης Κουμανταρέας και ο Μενέλαος Καραμαγγιώλης που βρίσκονταν στην περιήγηση έσπευσαν να πουν ότι «στην Κυψέλη μένουν κυρίως οικογενειάρχες που προσπαθούν να ενσωματωθούν».
 
«Περιμέναμε από μία διακεκριμένη ποιήτρια κάτι πιο βαθύ, πιο ανθρωπιστικό; Κάτι φωτεινό, που θα βοηθούσε τη συνύπαρξη με μετανάστες, θα μαλάκωνε τους ανθρώπους; Λάθος μας!» αναφέρει το δημοσίευμα.


Newsroom ΔΟΛ

[black_velvet]

Αυτοί οι καρα-άσχετοι, α-παίδευτοι (άνευ παιδείας δλδ) που γράφουν ό,τι τους κατέβει στην κυριολεξία χωρίς να έχουν διαβάσει ούτε μισό στίχο (στην προκειμένη περίπτωση) του ανθρώπου που βρήκαν αυτή τη φορά να χρησιμοποιήσουν ως το "εξιλαστήριο θύμα" τους μήπως και πουλήσουν μούρη (κατ'αρχήν) και μετά και κανά φύλλο απ' τη... φυλλάδα τους! (διότι μόνο μια φυλλάδα θα δεχόταν να τα δημοσιεύσει αυτά), είναι τουλάχιστον επικίνδυνοι.
Πρόκειται για σαφέστατο δείγμα πλήρους αμάθειας, αποτέλεσμα των πολιτικών των 3 τελευταίων δεκαετίων και των συντονισμένων προσπαθειών να μην έχουν ούτε γνώση ενός κοκόρου οι νεοέλληνες.
Για πρώτη φορά, δηλώνω κι εγώ αγανακτισμένη. Εντελώς όμως!
Και σας παραθέτω ευθύς αμέσως ένα από τα πολλά δημοσιεύματα-απάντηση στις λοιδορίες των αδαών αλλά και κερδοσκόπων "δημοσιογραφίσκων".


ΤΟ ΞΕΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΠΟΙΗΤΡΙΑΣ
Κική Δημουλά: «Αν ήμουν ρατσίστρια θα έφευγα από την Κυψέλη»
Η Κική Δημουλά δεν έγραψε «πολιτική» ποίηση. Εγραψε και γράφει για το γεγονός της ύπαρξής μας, για τον έρωτα και τη ζωή, για τη φθορά και τον θάνατο, για τον χρόνο. Κατά καιρούς την κατακρίνουν για την «απολίτικη» στάση της, χωρίς να υπολογίζουν ότι το άγρυπνο ποιητικό ενδιαφέρον της αφορά σε οτιδήποτε «ανθρώπινο». Κι αυτό περιλαμβάνει πολλά.

Τελευταία τής καταλογίζουν ρατσιστικές διαθέσεις. Η ίδια, απαντώντας στους επικριτές της, δηλώνει «Μπήκα στον στόχο. Αρχίζω να αισθάνομαι ότι πρέπει να μεταναστεύσω σε άλλη χώρα. Μάλλον δεν με θέλει η Ελλάς εδώ πέρα, έτσι φαίνεται. Εγώ δεν έχω καμία σχέση με αυτές τις διαφορές των φυλών. Οι Πακιστανοί που βρίσκονται τουλάχιστον στα φανάρια θα μπορούσαν να έρθουν μάρτυρες υπερασπίσεώς μου. Λυπάμαι πάρα πολύ τους ανθρώπους που υποφέρουν. Δεν είμαι υποχρεωμένη, ως μη ρατσίστρια, να λυπάμαι και τους φονιάδες όμως. Δεν είμαι. Δεν έψεξα κανέναν, δεν κατηγόρησα κανέναν, δεν αντεπιτέθηκα σε αυτούς που μου επιτέθηκαν».
Μίλησε για την εγκληματικότητα στην Κυψέλη, αλλά υπέστη έναν απίστευτο ιντερνετικό κανιβαλισμό, εξαιτίας κάποιων φράσεών της που απομονώθηκαν δημιουργώντας άλλα συναισθήματα. Και αναρωτιέται κανείς γιατί αυτή η επίθεση στην Κική Δημουλά, το όνομα της οποίας οι εκδόσεις «Γκαλιμάρ» έχουν βάλει στο εξώφυλλο της σημαντικής «Ανθολογίας της παγκόσμιας γυναικείας ποίησης». Υπότιτλος: «Από τη Σαπφώ στη Δημουλά».
Με παρότρυνση της εκδότριάς της Κατερίνας Καρύδη («Ικαρος»), η Κική Δημουλά αποδέχτηκε, ως αμετανόητη κάτοικος της Κυψέλης, την πρόσκληση των «Αtenistas» για μία εκδήλωση την Κυριακή των Βαΐων στο 21ο Δημοτικό Σχολείο της Κυψέλης, όπου κατέληξε ένας περίπατος - ξενάγηση στην περιοχή. Η Δημουλά λατρεύει την Κυψέλη και αναπνέει στους δρόμους της. Και μίλησε γι' αυτό. «...εγώ ζω στην Κυψέλη 76 χρόνια και στον ίδιο δρόμο. Είναι κάπως μοιραία τα πράγματα, το δικό μου σπίτι ήταν λίγο πιο κάτω από το πατρικό, οπότε ούτε ατμόσφαιρα ούτε δεσμά άλλαξα εύκολα». Ακόμη κι όταν μετακόμισε σε ιδιόκτητο σπίτι στην Αγία Παρασκευή, δεν άντεξε τα πεύκα και επέστρεψε. «Μα γιατί όλη μου η ζωή διεπράχθη σε αυτό το μέρος».


Ομως αυτή η «περίφημη Κυψέλη» έχει αλλάξει και γι' αυτό μίλησε κι εκείνη, για τα φαινόμενα παραβατικότητας και τον φόβο των κατοίκων. Αναφέρθηκε ειδικά σε ένα οικογενειακό περιστατικό - «Δύο φορές πήγαν την αδελφή μου στο νοσοκομείο, δύο φορές την παραμόρφωσε ένας έξω από το σπίτι...», «Δεν θα κάνω δήλωση να πείσω ότι δεν αποκάλεσα όλους τους κλέφτες δολοφόνους. Είπα μια περίπτωση που συνέβη μέσα στην οικογένειά μου και χρειάστηκε να φτάσουμε στο νοσοκομείο και εννοούσα πόσο τρόμο μού δημιουργεί αυτό το πράγμα», διευκρίνισε στη συνέχεια.
Απομονώνοντας φράσεις και μην παίρνοντας υπόψη τα συμφραζόμενα και την ατμόσφαιρα της εκδήλωσης, με συνομιλητές κι άλλους Κυψελιώτες πνευματικούς ανθρώπους, όπως τον συγγραφέα Μένη Κουμανταρέα και τον σκηνοθέτη Μενέλαο Καραμαγκιώλη, προκλήθηκε μία θύελλα αντιδράσεων στο Διαδίκτυο, που πυροδοτήθηκε από άρθρο της Αννας Δαμιανίδη στην «Εφημερίδα των Συντακτών».


Υπήρχαν, βέβαια, και πολλές φωνές που κατέκριναν τη διαδικτυακή ανθρωποφαγία και τα σχόλια περί ρατσιστικού παραληρήματος και ξενοφοβίας της Δημουλά. Ανάμεσά τους η Σώτη Τριανταφύλλου, η οποία ανέφερε ότι στην Ελλάδα «είμαστε στενοκέφαλοι, φθονεροί και μικροπρεπείς με τους δημιουργούς» και συμπλήρωσε «...Η Κική Δημουλά δεν καταδέχεται να μεταμορφωθεί για να αρέσει στους παλαιοαριστερούς και στους νεόκοπους ψευτοεπαναστάτες...».
Η ίδια η Δημουλά στις ελάχιστες δηλώσεις της δεν έκρυψε την οργή της για τις επιθέσεις, αλλά δεν άφησε και περιθώρια για να την κατηγορήσουν για ρατσισμό: «Η κακοήθεια πρέπει να έχει τροφή αλλιώς πεθαίνει. Αμα τους τη δίνω εγώ αυτή την τροφή, τι να κάνω; Μάλλον κάνω άλλη μια ευεργεσία. Συγχύστηκα ειλικρινά. Δεν το περίμενα αυτό καθόλου. Εδωσα μια ουδέτερη εικόνα, είπα ότι παρά ταύτα αν ήμουν ρατσίστρια θα έφευγα από την Κυψέλη. Τα παιδιά μου έχουν πάει αλλού κι έχω σπίτι να μείνω εκεί που βρίσκονται. Κι, όμως, εγώ κάθομαι μόνη, 82 χρονών σε αυτό το σπίτι», δήλωσε στο maga.gr.


Οσο για τη Χρυσή Αυγή: «Τη Χρυσή Αυγή θα ήθελα να τη σκοτώσω γιατί σκοτώνει αυτούς τους ανθρώπους. Ειλικρινά σας λέω με πιάνει ρίγος που τη βλέπω. Εκεί ναι, θα μπορούσα να τους πυροβολήσω που επιτίθενται σε φτωχούς κακομοίρηδες. Ακουσα για το επιλεκτικό συσσίτιο. Μου σηκώθηκε η τρίχα. Και λένε ότι είμαι εγώ ρατσίστρια;».
Ας ελπίσουμε ότι δεν θα πράξει αυτό που δήλωσε - «Τελικά πρέπει κανείς να κάθεται μέσα στο σπίτι του και να μην ομιλεί», ούτε ότι θα έχουν εφαρμογή στην ίδια οι στίχοι της: «Στις καταιγίδες / καμώνομαι τη γενναία./ Αλλά στους κεραυνούς παραδίδομαι / τρέμω» (από την τελευταία συλλογή της «Τα εύρετρα»).

ΚΩΣΤΑΣ Γ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ:
Ενοχλεί το εκτόπισμα του λόγου της...
Κώστας Γ. Παπαγεωργίου, ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας, συγγραφέας του τελευταίου βιβλίου για την ποιήτρια «Κική Δημουλά. Χρονικογράφος του εφήμερου» (Κέδρος, 2013)
«Εκτιμώ και αγαπώ την Κική Δημουλά ως ποιήτρια, ως καθημερινό άνθρωπο και, βέβαια, ως πάσχουσα πνευματική οντότητα. Και θεωρώ ότι απόδειξη, καθρέφτη της αγαστής συνύπαρξης αυτών των ιδιοτήτων αποτελεί το σημαντικότατο ποιητικό έργο της. Ενα έργο αισθητικά -άρα και ηθικά- τόσο αρραγές, που δεν αφήνει περιθώρια υστερόβουλων βλέψεων, τουλάχιστον στη δημιουργό του.
Δημιουργεί, ωστόσο, τις προϋποθέσεις της υστεροβουλίας -θα προσέθετα και της μισαλλοδοξίας- σε τρίτους, που τους είναι δύσκολο να δεχτούν και να πιστέψουν ότι είναι δυνατόν σε μια εποχή ιδεολογικά ανερμάτιστη, κοινωνικά διαμελισμένη και σε έναν τόπο κατακερματισμένο, όχι απλώς ένας ποιητής αλλά μια γυναίκα ποιήτρια κατάφερε εδώ και χρόνια να περιβάλλεται με την αίγλη -γιατί περί αίγλης πρόκειται- της αγάπης των αναγνωστών της.
Μάλιστα μόνο των αναγνωστών της και όχι των όποιων "ιδεολογικών ή άλλων συνοδοιπόρων" της, αφού η Κική Δημουλά ποτέ δεν επικαλέστηκε άλλη ιδιότητα πέραν αυτής της ποιήτριας· εκτός κι αν θεωρούνται συνοδοιπόροι όλοι όσοι με πυξίδα την ποίησή της περιπλανήθηκαν και περιπλανιούνται σε τοπία και τόπους εξαίσιους. Ας το πω απερίφραστα: η Κική Δημουλά ενόχλησε και ενοχλεί κάποιους που ως ποιήτρια υπερέβη τα εσκαμμένα· που έτυχε -δεν είναι της παρούσης να πιθανολογήσω τα αίτια- να μην έχει μόνο ο ποιητικός της λόγος το εκτόπισμα που όλοι παραδεχόμαστε ότι έχει αλλά και ο "κοινωνικός" -εγώ θα έλεγα ο καθημερινός-, αυτόν που διατυπώνει στις κατ' ιδίαν στιγμές της, έστω κι αν τον διατυπώνει εις επήκοον τρίτων.
Κι επειδή τους είναι κάπως δύσκολο να καταπιαστούν με την ποίησή της, περιορίζονται σε πτυχές της κοινωνικής της καθημερινότητας και μάλιστα εντέχνως απομονώνοντάς τις από τις συνθήκες και τα όποια συμφραζόμενα, ώστε να αποκτήσουν τη βαρύτητα που κάθε φορά εκείνοι επιθυμούν.
Ετσι και τώρα: αφαιρώντας της το δικαίωμα της ιδιωτικότητας, υποτάσσοντας τα πάντα στις αδηφάγες, ανθρωποφάγες αξιώσεις της διαδικτυακής σκοπιμότητας-δημοσιότητας, την κατηγορούν ως ρατσίστρια. Είναι να γελάει, αλλά, πάνω απ' όλα, να λυπάται κανείς».
ΝΙΚΟΣ ΔΗΜΟΥ:
Μισούν τη Δημουλά γιατί είναι επιτυχημένη κι αυτό στην Ελλάδα είναι αμάρτημα
Νίκος Δήμου, συγγραφέας του πρώτου βιβλίου για την Κική Δημουλά, «Στην τετράγωνη νύχτα της φωτογραφίας» (Στιγμή, 1990), που έχει μεταφραστεί σε πολλές ξένες γλώσσες
«Τα αισθήματά μου για την Κική Δημουλά είναι πάντα θετικά και ήμουν ο πρώτος που έγραψε γι' αυτήν. Εκανε όμως ένα λάθος. Δεν είμαι σύμφωνος με αυτά που είπε. Πιστεύω ότι έγιναν δύο λάθη: Το ένα είναι της Δημουλά, που μίλησε με μια ελαφρότητα και αφέλεια για το θέμα και σίγουρα δεν σκέφτηκε τις προεκτάσεις αυτών που είπε. Ανήκει σε μια γενιά που δεν ήταν γνωστή η έννοια του πολιτικώς ορθού.
Το άλλο λάθος ήταν ότι η Αννα Δαμιανίδη, την οποία επίσης εκτιμώ, έγραψε κατά τη γνώμη μου ένα πολύ σκληρό ειρωνικό άρθρο εναντίον της, στο οποίο παρουσίασε τις απόψεις ακόμη χειρότερες απ' ό,τι ήταν στην πραγματικότητα.
Αν δει κανείς την απομαγνητοφώνηση των όσων είπε η Δημουλά, ήταν διαφορετικό το συναίσθημα που προκαλούσαν οι λόγοι της σε σχέση με αυτό που παρουσιάστηκε. Εγώ θα περίμενα και από τη Δαμιανίδη περισσότερο σεβασμό και όχι εκμετάλλευση ορισμένων εκφράσεων προκειμένου να την παραδώσει στον κανιβαλισμό του Ιντερνετ.
Η Κική Δημουλά βρίσκεται στην μπούκα, τη μισούν. Πρώτον διότι είναι επιτυχημένη - στην Ελλάδα το να είσαι επιτυχημένος είναι αμάρτημα. Δεύτερον διότι δεν είναι αριστερή, το οποίο επίσης είναι αμάρτημα, ειδικά για τους πνευματικούς ανθρώπους. Κυριάρχησε, κατά τον Στέλιο Ράμφο, το πρώτο συναίσθημα των Ελλήνων που είναι ο φθόνος.
Η Δημουλά δεν πιστεύω ότι είναι ρατσίστρια. Ρατσιστής είναι εκείνος ο οποίος υποβαθμίζει τον άλλον, τον διαφορετικό, τον θεωρεί κατώτερο.
Είναι εκείνος ο οποίος θεμελιώνει διαφορές και διακρίσεις. Η Δημουλά δεν έχει τέτοια συναισθήματα, ούτε σ' αυτά που είπε υπάρχει μια ξεκάθαρη θεμελίωση διακρίσεων. Παρ' όλα αυτά, ο λόγος της ήταν απερίσκεπτος. Από τη μεν Δημουλά θα ζητούσα περισσότερη περίσκεψη, από τους άλλους περισσότερο σεβασμό».

της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΡΟΥΜΠΟΥΛΑ

[black_velvet]

Ακολουθεί απομαγνητοφωνημένη η ομιλία της Κικής Δημουλά απ'όπου απομονώθηκαν κάποιες φράσεις προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία εντυπώσεων.
Και τελικά, χαρακτηρίζουν μόνον αυτούς που είχαν αυτή τη "φαεινή" ιδέα, και όχι φυσικά την ποιήτρια:

Το πλήρες κείμενο των -απομαγνητοφωνημένων- δηλώσεων της Κικής Δημουλά, όπου περιλαμβάνεται και το επίμαχο κομμάτι με τα παγκάκια και τους μετανάστες δημοσίευσε η εφημερίδα "Τα Νέα".

Οι δηλώσεις έγιναν το πρωί της Κυριακής των Βαΐων, όταν οι Atenistas διοργάνωσαν περίπατο-ξενάγηση στην Κυψέλη με στάσεις και διηγήσεις σε μια σειρά ιστορικών κτιρίων της αστικής περιοχής.

Ακολουθεί ολόκληρη η παρέμβαση της Κικής Δημουλά:

«Καλησπέρα λοιπόν στους γείτονες τους αγαπητούς... Ε, όλοι γείτονες είστε, όλη η Αθήνα είναι μια γειτονιά... Τέλος πάντως εγώ ζω στην Κυψέλη 76 χρόνια και στον ίδιο δρόμο. Είναι κάπως μοιραία τα πράγματα,το δικό μου σπίτι ήταν λίγο πιο κάτω από το πατρικό οπότε ούτε ατμόσφαιρα ούτε δεσμά άλλαξα εύκολα.

Εζησα τα ωραία χρόνια της κυψέλης όσο μπορεί κανείς να δει το ωραίο όταν είναι παιδί που προέχει πάντα αυτή η νεότητα και φτιάχνει τα πράγματα πάντα όπως τα θέλει.

Η Κυψέλη ήταν παράδεισος, η οδός Πυθίας που έζησα ήταν ωραίες μονοκατοικίες με κήπους όλα τα σπίτια, γνώριμοι οι κάτοικοι πάρα πολύ, γραφική η Φωκίωνος Νέγρη όπου κατηφόριζα για το Γυμνάσιο το 6ο για την οδό Επτανήσου.

Τώρα έχουν φυτρώσει πάρα πολλά καφενεία εκεί ,τέλος πάντων έζησα εκεί αφού ήταν του πατέρα μου το σπίτι, μετά παντρεύτηκα το 1954, πήγα δυο γωνίες παρακάτω έζησα και εκεί για 15 χρόνια με μια συνεχή νοσταλγία καθώς άρχισαν να χαλάνε τα πράγματα στην περιοχή να φυτρώνουνε οι πολυκατοικίες οι άχαρες και να γκρεμίζονται εικόνες στην ουσία όχι σπίτια, εικόνες που είχαμε επί χρόνια ενστερνιστεί και άρχισα να γκρινιάζω και να λέω: "Θεέ μου θα φύγω από εδώ θα πάω κάπου αλλού".

Επεισα τον απρόθυμο Αθω Δημουλά και πήραμε ένα δάνειο και πήραμε ένα διαμέρισμα στην Αγία Παρασκευή όπου ζούσε και ο γιος μου εκεί παντρεμένος.

Αγοράσαμε λοιπόν με κόπο και ένα δάνειο ένα σπίτι στην Αγία Παρασκευή και σε έξι μήνες ξαναμετακόμισα στην οδό Πυθίας 26. Είχα μάλιστα καταφύγει σε έναν γιατρό στην γειτονιά, ορθοπεδικό-ποιητή, τον Δημητρη Παπαδίτσα - ήταν στην οδό Πατησίων - του λέω: "Κάτι μου συμβαίνει έχει πλακωθεί η καρδιά μου..."

Μου λέει: "Τα πεύκα σε πειράζουν», τέλος πάντων, με πολύ μεγάλη δυσαρέσκεια του Αθω Δημουλά μεταφέρθηκα πάλι στην οδό Πυθίας 26, ευφρόσυνα και ευδαίμων.

Εκείνος άπαξ και τον πήγα εκεί δεν είχε μεγάλη μανία, δεν άντεχε και τις μετακινήσεις δεν ήταν και της αντοχής άνθρωπος πάντα αλλά υπέκυψε αφού εγώ δεν ήμουν υποχωρητική κι έζησα αρκετά χρόνια ώσπου πριν εφτά χρόνια η κόρη μου αγόρασε ένα σπίτι, τρία σπίτια πιο κεί, από το πατρικό της Φαέθοντος δηλαδή, έμεινε εκεί οκτώ χρόνια, της ντάντεψα τα παιδιά της και αίφνης κατελήφθη κι αυτή από την μανία του προαστίου, έφυγε εντέλει και με πολύ λύπη το έζησα αυτό: συγχρόνως να εγκαταλείψω το συζυγικό μου σπίτι, διότι είχε πάρα πολλές σκάλες και όντως είχα μεγαλώσει πια αρκετά για να μην μπορώ να σαλτάρω.

Έτσι μεταφέρθηκα Φαέθοντος πάλι 26, γωνία Πυθίας. Επομένως η Πυθία δεν έφυγε από το οπτικό μου πεδίο και ζω τώρα εκεί όχι πάρα πολύ συμφιλιωμένη με την αλλαγή.

Τώρα όσοι αναρωτιούνται γιατί δεν ήθελα να φύγω...

Μα γιατί όλη μου η ζωή διεπράχθη σε αυτό το μέρος. Πουθενά αλλού. Ό,τι έζησα σημαντικό και δεν έζησα - και κακά και αρρώστιες και δυσάρεστα και εκπλήξεις - έγιναν σε αυτή την περίφημη Κυψέλη.

Θα πει κανείς, δεν έβλεπα τις παραμορφώσεις;

Ξέρετε, ο άνθρωπος έχει και μια φαντασία. Μπορούσε κανείς να γκρεμίζει τα εξαμβλώματα και να προκύπτουν από κάτω παλιές μορφές του τόπου. Νομίζω πως γεωγραφήθηκε αρκετά η αφοσίωσή μου στην Κυψέλη, αν έχετε κάτι άλλο ρωτήστε με...

Μην ξεχνάμε πως οι ξένοι που βρέθηκαν εδώ ήταν λόγω της φτώχειας των χωρών εκείνων. Ηλθαν να ζήσουν εδώ πέρα. Οι ξένοι (οι Αλβανοί τουλάχιστον) επιστρέφουν βέβαια στις πατρίδες τους. Το μόνο που κάνω για την Κυψέλη είναι να ζω ακόμη εκεί.

Θα πρέπει να το πούμε πάντως και αυτό, πρέπει να πω όμως ότι είναι και ένας συνεχής κίνδυνος, κινδυνεύουν οι ντόπιοι από κλοπές φοβερές ακόμη και στον δρόμο.

Σας λέω ένα πάρα πολύ συγκεκριμένο πράγμα: Πυθίας 42 ήταν το πατρικό μου όπου ζει σε ένα διαμέρισμα η αδελφή μου. Δύο φορές την πήγαν στο νοσοκομείο, δύο φορές την παραμόρφωσε ένας έξω από το σπίτι διότι δεν έβρισκε τα κλειδιά για να μπει μέσα...

Την πρώτη φορά και εκείνη και τον άνδρα της επί δύο ώρες τους έκλεισαν το στόμα, τους έκλεισαν στο μπάνιο και έκλεβαν το σπίτι ανενόχλητοι.

Περιορισμένα περιστατικά ναι αλλά ο φόβος είναι απεριόριστος. Δεν θέλω να πω ότι οι ξένοι της Κυψέλης είναι και ληστές.

Πάντως εάν πάει κανείς στην πλατεία της Κυψέλης, δεν έχει χώρο να πατήσει. Στα δε παγκάκια κάθονται άνθρωποι ξένοι - πολύ φυσικό βέβαια πώς να περάσουν την ώρα τους - και παίζουν κάτι δικά τους χαρτιά και με χαρτάκια γεμίζει ο τόπος.

Βεβαίως οι Κυψελιώτες έχουν εκτοπιστεί, αυτό είναι μια πραγματικότητα, βεβαίως τους αγάπαμε τους ξένους αφού φύγαν από εκεί για έλθουν και να ζήσουν να δουλέψουν αλλά κάπως πρέπει να μοιραστούν οι χώροι.

Παίζαμε πεντόβολα ώρες ολόκληρες στα σκαλάκια του σπιτιού. Ητανε μια άλλη κατάσταση, την νοσταλγώ πάρα πολύ και δεν ξέρω αν αυτός είναι ο λόγος που δεν ακολούθησα την κόρη μου στο προάστιο ή απλά ο φόβος να προσαρμοστώ στο καινούριο.

Εγώ συνήθισα με τους ξένους, να ξυπνώ και να τους βλέπω. Έχω συναντήσει πολλούς μαύρους με καρότσια του σούπερ μάρκετ... έχει όμως κι έναν μόδιστρο πακιστανό η γειτονιά μου που δεν τον φτάνει κανείς στο διόρθωμα, Φαέθοντος βρίσκεται... και ανδρικά και γυναικεία.

Είναι περιοχή μετάβασης η Κυψέλη, όλοι σχεδόν έχουν ζήσει εδώ. Φιλόξενη περιοχή.

Μετάβασης, διότι κρίθηκε αυτομάτως επειδή ήταν προσιτή, δεν μπορούσαμε να πάμε στο Κολωνάκι. Μακάρι να μην υπήρχε αυτό το θέμα της πείνας, μακάρι οι φυλές του κόσμου να ήταν ανακατωμένες, εδώ πια είναι ένα πρόβλημα πώς συντηρούνται αυτοί οι άνθρωποι.

Ευχαριστήθηκα πολύ σήμερα που ήμουν με τους Κυψελιώτες, πάρα πολύ».