σε τρια πολυ αγαπημενα μου πλασματα,  που εχουν φυγει οριστικα απο τη ζωη.. ... πλασματα που με αγαπησαν σε υπερθετο βαθμο και τα αγαπησα και εγω τοσο μα τοσο πολυ.

και τα οποια μου λειπουν αφανταστα..

δε ξερω σε ποιους απο σας λειπουν καποιοι/ες/α αλλα εγω ετσι νοιωθω.

ενα κενο που δε συμπληρωνεται με τιποτα...

Και οι επομενες σελιδες του τετραδιου της ζωης επηρρεαζονται αναποφευκτα με ερωτησεις.... μηπως οτι αγαπαω τελικα πεθαινει??
μηπως δεν πρεπει να αγαπαω τελικα???

μηπως.... μηπως.. μηπως..... ανεξελεγκτα μηπως...
μηπως αν δεν υπηρχα εγω εκεινα ζουσαν.... γιατι τελικα σχεδον ειμαι βεβαιη πως οτι αγαπω πολυ πεθαινει....

μηπως δεν πρεπει να ξαναγαπησω ποτε τιποτα για να το σωσω?


....................

Λοιπον, συμφορουμιαστες, ΒΟΗΘΕΙΑ!!!

η Εβιτα πηρε ενα ζευγαρι παπαγαλων.... (μιλανε υποτιθεται)


Παρακαλουμε να μας βρειτε ονοματα για ενα αρσενικο και ενα θηλυκο..
τα εξοδα της βαπτισης (κεχρι, νερο και πεπονι) θα τα αναλαβει η διευθυνση του α33 (αν οχι αυτη, τα αναλαμβανω εγω)

Ακουμε προτασεις λοιπον....


                                   

Εγω λεω..... χασιμο χρονου τελικα...