a33.gr

Είναι η ευκαιρεία σας τώρα. Τρ'εξτε να με περάσεται μέχρι να πάρω καινούργιο ποντίκι :twisted:  :twisted:  :twisted:  :twisted:  :twisted:
( όπως βλέπω όμως αποδίδει και αυτό που έχω τώρα αν και υποδιέστερο του προκατόχου του) :idea:

Είναι ωραία και δεν μπορώ να τους αντισταθώ.
Τά έχω στο αίμα μου φένεται΄.

Όμως για να σας χαροποιήσω να σας πώ ότι μου χάλασε το mouse μου και τώρα δεν θα μπορώ να αποδίδω με το αναλογικο που εχω για εφεδρικο.
Με ματιασατεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:  :evil:

Δεν φτάνει μόνο η θέληση Ντάμα αλλά χρειάζονται και οι πράξεις γιατί αυτές μετράνε και όχι μόνο η θέληση.

Οι δικές μου εντυπώσεις δεν κερδίζονται με τα λόγια αλλά με τις πράξεις.

Το αν αξίζει τον κόπο η όχι μόνο εσύ θα το κρίνεις και κανείς άλλος.

Εγώ αυτά λέω.

Όταν φτάσεις να αποκαλέσεις τον άλλο πραγματικό φίλο σημαίνει δημιουργείται ένας δεσμός ο οποίος δεν χρειάζεται ούτε ματιά ούτε λαλιά για να καταλάβεις τον άλλο.
Απλά τον νιώθεις όσο <<μακριά>> και αν είναι.

Όσο για αυτό΄.......
Μπορούμε άραγε να ανοιχτούμε,να χτίσουμε μια πραγματική φιλία,να δώσουμε στους άλλους ό,τι και η δική μας καρδιά θα επιθυμούσε?

Νομίζω καλό είναι να απαντήσεις εσύ πρώτη.

Σωστα Ντάμα.
Οι φίλοι σου στη δύσκολη σου στιγμή φένονται.

Πρέπει να είσαι και εσύ εκεί στη δύσκολη τους στιγμή όμως....

Να το θυμάσαι αυτό.

Να είσαι πάντα καλά και να προσέχεις και όλα περαστικά να είναι γρήγορα.

Όταν ο άνθρωπος προσπαθήσει να νικήσει τις φοβίες του τότε το καταφέρνει.Και μαζί με αυτό πετυχαίνει και πολλά άλλα/

Πόσοι όμως προσπαθούν να το κάνουν αυτό??
Υπάρχουν όμως και αυτοί που το προσπαθούν και το κάνουν.

Πολύ ωραία τα παιχνίδια.

Όπως καταλάβατε μου αρέσανε ιδιαίτερα και τα τιμω καθημερινα αν και νέο μέλος.

Είμαι διαθέσιμος να σας βοηθήσω όπου θέλεται με τα παιχνίδια.

Φϊλε ξενύχτη το θέμα δεν είναι να το λές αλλά να το πιστεύεις.

Είναι όμορφη η ζωή κανείς όμως δεν είπε ούτε πιστοποίησε ότι ο θάνατος είναι άσχημος.

Γιαυτό ζούμε όσο καλύτερα τη ζωή μας χωρίς να ενδιαφερόμαστε για το θάνατο ούτε να τον σκεφτόμαστε.

Όσο και να τον σκεφτούμαστε.Όσο και να μας τρομάζει. Όσο και να μην θέλουμε να τον αναφέρουμε, όσο και να προσπαθούμε να κρυφτούμε απο αυτόν όταν θα έρθει η ώρα εκείνος ξέρει που θα μας βρεί.Δεν του ξεφεύγει κανείς.Άρα ποιός ο λόγος να ασχολούμε μαζί του και να μην τον έχω φίλο?

Όποιος γίνει φίλος με το θάνατο και σταματήσει να τον φοβάται τότε χέρεται και τη ζωή.

Κάποιο μέλος ανάφερε ότι ο θάνατος και η ζωή δεν έχουν σχέση.
Και όμως έχουν μια πολυ στένη σχέση.
Χωρίς το θάνατο δεν υπάρχει ζωή και χωρίς τη ζωή δεν υπάρχει θάνατος.

Υ.Π

Έγινα φίλος με το θάνατο για να χαρώ την ζωή και όταν έρθει να με πάρει να φύγω με το χαμόγελο στα χείλη και όχι με το φόβο του ότι πεθαίνω.