Λες να πηρα κιλα..και δεν ΚΟΥΜΠΩΝΕΙ...;

βερνίκι

Οταν τον βλεπω να σφυριζει..  

Ταντάο Αντο  Ο άνθρωπος που με τσιμέντο γράφει ποιήματα...θεωρείται ο κορυφαίος σήμερα αρχιτέκτονας, αν και δεν σπούδασε ποτέ αρχιτεκτονική... διακριθείς πρόσφατα με το Νομπέλ Αρχιτεκτονικής ,Βραβείο Πρίτζκερ.



Ο
ΘΑΝΑΣΗΣ ΛΑΛΑΣ
συναντά τον Ταντάο Αντο...
 

[size=18]...Θέλετε να πείτε ότι υπάρχει μια ιδανική απόσταση που αποτελεί το μέτρο για να αναπτυχθούν οι σχέσεις των ανθρώπων και των αντικειμένων; [/size]

«Βεβαίως! Αυτό είναι η αρχιτεκτονική γενικότερα. Η αρχιτεκτονική του χώρου, η αρχιτεκτονική των ανθρωπίνων σχέσεων. Παρατηρώντας τα μεγάλα αρχιτεκτονικά έργα του δυτικού πολιτισμού, διακρίνουμε σε όλα ένα μέτρο που καθορίζει τη ζωή των ανθρώπων μέσα στον χώρο, των αντικειμένων μέσα στον χώρο και έξω από αυτόν. Για να γίνω λίγο πιο σαφής, κάθονται δύο άνθρωποι και μιλούν... Λίγο πιο κοντά αν κάθονται από ό,τι πρέπει η ακοή μειώνεται γιατί δυσανασχετούν τα σώματα, ενοχλούνται. Υπάρχει μια απόσταση που οι άνθρωποι ενοχλούνται και δεν μπορούν να αφεθούν στην κουβέντα τους, για παράδειγμα. Αρα όταν φτιάχνεις ένα καθιστικό χώρο πρέπει να έχεις υπόψη σου την ιδανική απόσταση όπου οι άνθρωποι μπορούν να συνομιλήσουν χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλον! Αν κανείς το πάρει αυτό από την αρχιτεκτονική του χώρου και το εφαρμόσει στην αρχιτεκτονική των ανθρωπίνων σχέσεων, θα δει ότι οι σχέσεις που αντέχουν στον χρόνο έχουν να κάνουν με τις σωστές αποστάσεις μεταξύ των ψυχών των ανθρώπων που προσπαθούν να ζήσουν επικοινωνώντας! Γι' αυτό και η αρχιτεκτονική για μένα δεν είναι παρά η λογική που επεμβαίνει στον χώρο και στον χρόνο και δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες για να συμβιώσουν οι άνθρωποι και τα αντικείμενα με τη φύση! Είμαι βέβαιος πια ότι αυτό που κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια είναι να βρούμε το μέτρο που κάνει τις σχέσεις μας πιο απλές μέσα σε έναν κόσμο λαβυρινθώδη!».

[size=18] Επισκέπτεσθε τα κτίρια που έχετε χτίσει; [/size]

«Πάντα θέλω να βλέπω τα παιδιά μου. Ο αρχιτέκτονας είναι ο γονιός που γεννάει ένα κτίριο... Μετά, σαν πράξη υιοθεσίας το αφήνει στα χέρια των θετών γονιών, που είναι αυτοί που θα το κατοικήσουν, αυτοί που θα το μεγαλώσουν, θα του δώσουν τη μεγαλοσύνη που του αναλογεί...».


[size=18]Τι είναι κακόγουστο; [/size]

«Ο,τι ξεπερνιέται αλλά εμείς επιμένουμε να το κάνουμε σημαία! Το ωραίο δεν ξεπερνιέται ποτέ!».

 [size=18]Τι είναι ωραίο; [/size]

«Ο,τι είναι φορέας ιδεών... Ο,τι συνεχίζει να μας αναστατώνει».

του Ταση Παπαιωαννου απτο βιβλιο "Η αρχιτεκτονικη του καθημερινου"