Η νέα μορφή καπιταλισμού, η καταναλωτική παγκόσμια αγορά, οδηγείται με γοργούς ρυθμούς σε αδιέξοδο. Και αυτό φαινόταν λογικό όσο και αν κάποιοι δεν θέλανε να το δούνε. Η κατανάλωση, για να μπορεί να υπάρξει, πρέπει να υπάρχει χρήμα στις μεγάλες μάζες του κόσμου. Πρέπει οι καταναλωτές πολίτες να έχουν εισόδημα, για να μπορούν να το χρησιμοποιούν για τις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών. Το χρήμα όμως που κινείται στην αγορά, μετεφέρεται προς τις πολυεθνικές και απο εκεί πάει σε λίγες οικογένειες. Τα κέρδη πολυεθνικών και πιστωτικών επιχειρήσεων αυξάνονται, αλλά την ίδια στιγμή τα ημερομίσθια των εργαζομένων "παγώνουν". Έτσι αν και υπάρχει σαν πρότυπο της κοινωνίας μας η life style ζωή, δεν υπάρχουν τα χρήματα για να την ζήσουμε. Στην προσπάθεια να αυξήσουν το εισόδημά τους οι πολίτες, αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη και τρίτη δουλειά. Αυτό όμως μειώνει τον ελεύθερο χρόνο, που έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί ο καταναλωτής να "αγοράσει".
Η καταναλωτική υστερία οδηγείται στην αυτοκτονία. Η Δημοκρατία των καταναλωτών καταρρέει.
Αν η κατανάλωση μειωθεί κινδυνεύει το οικονομικό σύστημα να πέσει εκ των έσω τότε τι θα ακολουθήσει;
...η μετριοπαθεια!!!
:lol:
...αναγκαστικα οι συγχρονοι ανθρωπιδες θα συμβιβαστουν μ΄εννοιες οπως κοστος ευκαιριας & ιεραρχηση αναγκων - επιθυμιων...
:bowdown:
...αν & μακροπροθεσμο για τις "δυτικες" κοινωνιες...ο κοινος νους & η συνειδητοτητα του "αυτονοητου" θα επικρατησουν...
:twisted:
...διαφορετικα οι κοινωνικες συγκρουσεις θα πολλαπλασιαστουν...ενδεχομενως & διακρατικες ή & ομοσπονδες διεθνικες :!:
...περα απο το lifestyle...προκυπτουν ζητηματα ΠΟΡΩΝ , ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ , ΡΥΠΩΝ & παραπλευρων συνεπειων...
:cry:
...για να μην προτρεξω στον πολεμο του Η2Ο...
:evil:
...η συμπεριφορικη & πρωτιστως διανοητικη μας συμμορφωση με τα νεα δεδομενα & την ορθη διαχειριση τους ειναι ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ....
...αν λοιπον ΕΜΕΙΣ λιγο(x2) & σιγα(x2)...ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ συμπεριφορες ολα θα μεταλλαχτουν...
...ο κεφαλαιοκρατισμος θα δωσει την θεση του σε εναν κρατικιστικο ή & διεθνικο ελεγχο των παγκοσμιοποιημενων οικονομιων...η επιχειρηματικοτητα & η ιδιωτικη αναπτυξη - επεκταση θα αποκτησει "πλαφον" (οπως καθε τι εμβιο & μη στο συμπαν!) & η οικολογια θα κατεχει κομβικο σημειο στην διαχειριση καθε ανθρωπινης δρασης - στασης.
:twisted:
...το 1ο βημα - προκληση για ΟΛΟΥΣ μας...ειναι η απεμπλοκη απο ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ , ΜΟΝΟΜΑΝΙΕΣ & ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΥΣ...
:salut:
Σταυρο
καποτε λεω
ημου συμβουλος σε ενα υπουργειο (;αλλιως μας ονομαζαν τοτε) και προσπαθουσα να ετοιμασω νομο πλαισιο που θα δηπε τους κταναλαωτικους συνετιαρισμους
τοτε λοιπον ενα μεγαλο σετελεχος (καθηγητης της Παντειου.καταλαβαινεις ποιος), μου εμπιτεθηκε χεορογραφα τυ , που αφοσουσαν την μεταλλαξη της θεψριας της υπεραξιας στην θεωρια του καταναλωτισμου
οπως ακιβως το αναφερεις εσυ
το τελος λες
το κυκνειο ασμα
ειναι γεγονος, οτι η βιομηχανικη παραγωγη μεωνεται συνεχως
η νεα τεχνολογικη επανασταση
εχει αταργησει την ενοια του προνοντος
την μαζικη εργασία
την εδα της επιχειρησης
και πολλα αλλα
ετσι λοιπον η αγροα μετακυλιεται απο το προιοντα ( τα αγαθα) στις υπηρεσιες
ο καπιταλοσμος μπορει να μεταλλασσεται με μαγαλη ευκολια
ετσι οι παροχοι των υπηρσιων ειναι αυτοι που σγγκεντρωνουν οχι πλουτο, αλλα τεχνογνωσια
η κερδοφορια τους εχει σχεση με την πωληση υπηρεσιων
εδω δημιουτγειται η νεα κυριαρχη αντιθεση
κυριοι του ετγου - εργολαβοι-παραγωγοι
αλλ και η αντιφαση του συστηατος
καλειται ο παραγωγος να αγορασει το εργο του
ως τι?
.............................................................................................
αν προχωρουσα
κι αλλο θα ημουν ονεος Μαρξ
αλλα δεν δυναμαι
7~
η κατανάλωση έχει αρνητικές επιπτώσεις για τον ολόκληρο τον πλανήτη. Η φύση δέχεται πραγματικά μια σκληρή επίθεση από τον άνθρωπο που προσπαθεί από παντού να κερδίσει.
Ο επαναστάτης του μέλλοντος θα είναι αυτός που θα δώσει στους πολίτες ελεύθερο χρόνο, όχι για να καταναλώνουν αλλά για να απολαμβάνουν τη ζωή.
Οι πολιτικοί έχουν ξεφύγει...Αποφασίζουν και διατάζουν και δεν μας ρωτάνε....
Αυξάνουν το ΦΠΑ μεγαλώνουν τους φόρους όποτε θέλουν αυτοί και όταν μιλάνε στο λαό διαβάζουν αυτά που τους γράφουν οι σύμβουλοι δημοσίων σχέσεων...δεν ακούω πολιτικούς αλλά λόγια που χαιδεύουν τα αυτιά...
1 στους 5 Έλληνες κάτω από τα όρια φτώχειας και κανεις δεν μιλά.
Δεν καταλαβαίνουν ότι οι αποφάσεις τους επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή... την δική μας ζωή.
Όχι δεν τους χαρίζω τη ζωή μου.
Αν αυτός είναι ο τρόπος που θέλουν να κυβερνάνε εγώ δεν τον θέλω. Μην μιλανε για δημοκρατίες και όλα αυτά τα μεγάλα λόγια. Δεν υπάρχει η δύναμη του πολίτη, δεν μας βλέπουν σαν πολίτες, αλλά σαν καταναλωτές που η ζωή τους δεν αξίζει παρά μια χούφτα ευρώ. Κανείς δεν τους ελέγχει και δεν θέλουν τον έλεγχο. Κακομαθημένοι και αυταρχικοί !!!
Η καταναλωτική η κοινωνία τρέμει από τα θεμέλια.
Δε νομίζω οτι τα πράγματα είναι τόσο ''τραγικά'' - παρόλο που η κατάρρευση του καταναλωτισμού θα ήταν ευχής έργο...
Κατ' αρχάς, οι μεγαλύτερες πληθυσμιακά αγορές σήμερα είναι η Ινδία και η Κίνα, που συγκεντρώνουν το ένα τρίτο (και παραπάνω) του παγκόσμιου πληθυσμού. Απο αυτές, η μια είναι δυτικότροπη και η άλλη εκδυτικίζεται, κάτι που σημαίνει - αν μη τι άλλο - οτι κάποια στιγμή θα ''ξυπνήσουν'' και θα διεκδικήσουν κι αυτοί το ''ιερό'' δικαίωμα στη χλιδή και στην κατανάλωση. Εγγύηση γι' αυτό είναι η ίδια η παγκοσμιοποιημένη κοινωνία της πληροφορίας και της εικόνας. Άλλωστε, αυτή η διαδικασία έχει ήδη ξεκινήσει...
Τι μας κάνει να πιστεύουμε οτι δε θα φτάσουν κι αυτοί οι λαοί στα καταναλωτικά επίπεδα που έχουν φτάσει οι Δυτικοί; :?:
Και που θα είναι το πρόβλημα, όταν φτάσουν; Μήπως θα έχουν κάποια οικονομικά μετρήσιμη σημασία οι καταναλωτικές επιδόσεις της υποσαχάριας Αφρικής, π.χ; :?:
Πέραν αυτού...
Απ' όσο γνωρίζω (παρόλο που δεν έχω επίσημους δείκτες και στατιστικές υπόψη μου) το μεγαλύτερο εμπόριο σήμερα γίνεται στα όπλα, στο σεξ και στο πετρέλαιο.
Οπότε πάλι, πού είναι το πρόβλημα;
Οι δυτικοί και δυτικότροποι θα συνεχίσουν (ελέω καταναλωτισμού) να αγοράζουν δονητές και τσόντες, οι ''τριτοκοσμικοί'' θα συνεχίσουν να σφαγιάζονται (ελέω περιφερειακών συγκρούσεων) και όλοι μαζί θα συνεχίσουν να ρουφάνε πετρέλαιο για να κινούν τα αυτοκίνητά τους, τα αεροπλάνα τους, τα πλοία τους κ.ο.κ.
Όσο υπάρχουν Playboy και Μπαζούκας δε θα συντρέχει κανένας λόγος ανησυχίας, ούτε για τον καταναλωτισμό ούτε και για τις σάπιες παραφυάδες του...
Παράθεση από: "reporter345"Τα κέρδη πολυεθνικών και πιστωτικών επιχειρήσεων αυξάνονται, αλλά την ίδια στιγμή τα ημερομίσθια των εργαζομένων "παγώνουν". Έτσι αν και υπάρχει σαν πρότυπο της κοινωνίας μας η life style ζωή, δεν υπάρχουν τα χρήματα για να την ζήσουμε. Στην προσπάθεια να αυξήσουν το εισόδημά τους οι πολίτες, αναγκάζονται να κάνουν δεύτερη και τρίτη δουλειά. Αυτό όμως μειώνει τον ελεύθερο χρόνο, που έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορεί ο καταναλωτής να "αγοράσει".
Να συμπληρώσω κάποια πράγματα που παρέλειψα προηγουμένως...
Σταύρο, κατ' αρχάς συγχαρητήρια για το θέμα σου, που δίνει άφθονα ερεθίσματα τόσο για σκέψη όσο και για συζήτηση!
Έχω, όμως, ορισμένες αντιρρήσεις - ειδικά σε σχέση με την περικοπή απο το κείμενό σου, που έκανα quote...
Κατ' αρχάς, η δεύτερη και η τρίτη δουλειά (και η κόπωση που συνεπάγονται) μπορεί να μειώνουν τον ελεύθερο χρόνο των καταναλωτών, όμως τα οφέλη που συνεπάγονται για τον καταναλωτισμό είναι περισσότερα απο τη ζημιά που επιφέρει η προαναφερθείσα μείωση του χρόνου. Και ο λόγος είναι απλός:
Όσο πιο κουρασμένος ψυχοσωματικά και περιορισμένος χρονικά είναι ένας υποψήφιος καταναλωτής, τόσο πιο πιθανό θα είναι να δει τηλεόραση μόλις πάει σπίτι του (αντί, ας πούμε, να πάει μια βόλτα στο πάρκο ή στην παραλία) και τόσο πιο δεκτικός θα γίνει απέναντι στα διαφημιστικά μηνύματα που θα του προβληθούν!
Η πλύση εγκεφάλου λειτουργεί πολύ καλύτερα όταν ο αποδέκτης της έχει μειωμένες αντιστάσεις. Αυτό αποδείχτηκε και στα πειράματα του Παυλώφ (με την υποβολιμότητα που εμφάνιζαν τα πειραματόζωα όταν έφταναν σε σημείο ψυχοσωματικής εξάντλησης) αλλά και σε βασανιστήρια που έχουν, κατά καιρούς, εφαρμοστεί σε ανθρώπους.
Κατά δεύτερον, δεν πρέπει να ξεχνάμε την ανερχόμενη (πιστεύω) τακτική της παράδοσης προΐόντων στο σπίτι - telemarketing π.χ, ή ακόμα και απο supermarket για αγορές απο ένα ποσό και πάνω... Ακόμα και στο χώρο των βιβλίων (!) έχει διεισδύσει η τηλεοπτική υποβολή, με τηλεφωνική τους παραγγελία και ταχυδρομική τους παράδοση - ονόματα δε λέμε, είναι γνωστά!
Όπως κι αν έχει το πράγμα, πάντα θα έχει κανείς το χρόνο για να βγει και να αγοράσει, όσο περιορισμένος κι αν είναι...
Σε ο,τι αφορά το πάγωμα των μισθών, μην ξεχνάς τη σημαντικότατη παράμετρο του πλαστικού χρήματος και των ''εξυπηρετήσεων'' που κάνουν οι τράπεζες υπο μορφή δανείων κ.ο.κ. - που τελούν εν αγαστή συμπνοία με τον καταναλωτισμό και τις παραφυάδες του, φυσικά εις βάρος δικό μας!
Αφού λοιπόν το κέρδος είναι ο μόνος σκοπός, βλεπουμε ότι οι εργοδότες βγάζουν το σκληρό και απάνθρωπο πρόσωπό τους, με σκοπό την επιβίωσή τους.
Και είναι φυσικό όταν υπάρχει δράση υπάρχει και αντίδραση. Η σκληρότητα φέρνει και τη βιαιότητα.
Παράδειγμα στο εξωτερικό πολλές πολυεθνικές επιχειρήσεις, ζητάνε από τις γυναίκες εργαζόμενες να κάνουν υποχρεωτικές στειρώσεις. Δεν ένδιαφέρονται για την ανθρώπινη πλευρά των εργαζομένων, αφού υπάρχει πληθώρα εργατικό δυναμικό που εισάγεται από τις εξαθλιωμένες τρίτες χώρες. Για την εξαθλίωση αυτών των χωρών βέβαια φταίνε οι ίδιες οι πολυεθνικές.
Όσον αφορά τις ανεπτυγμένες χώρες, υπάρχουν τρόποι για να μην υπάρχουν γεννήσεις, είναι η καταναλωτική ευδαιμονία, αλλά και η ανασφάλεια στις γυναίκες, που απλόχερα χαρίζεται από τα μέσα ενημέρωσης.
θα εχετε παρατηρήσει τον τελευταίο καιρο τις κοινωνικες πρωτοβουλίες, στις οποίες προβαινουν διαφορες μεγαλες εταιρείες .
οι πρωτοβουλίες αυτές δεν εχουν ιδεοιλογια ή κοινωνικου;ς στοχους , απλα δινουν ενα αλλοθι στις απανθρωπες πολιτικές τους
περιβαλολονται τον μανδυα της κοινωνικης ευαισθησίας
οπως η Ηρα καθε πρωι λουζοταν για να φαινεται παρθενα !!!!!!!!
αλλα
δυοιν θατερον
σε απλα ελληνικά ή με τον αστυφυλαξ ή με τον χωροφύλαξ !!!!!!!!!!!!!!
Πέρασαν τόσα χρόνια Μπόμπυ από τότε που έφυγες. Καλέ μου φίλε Ιρλανδέ σίγουρα πολλοί θα σε ξέχασαν. Εγώ όμως τότε ένα πιτσιρίκι στους ώμους του πατέρα μου, θυμάμαι που βρέθηκα στη κηδεία σου και ρούφαγα τις εικόνες που έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ποτέ δεν σε συνάντησα και τότε δεν πολυκαταλάβαινα πως και γιατί τα έκανες όλα αυτά. Σαν μια εικόνα που θα μείνει στο μυαλό μου είναι να ακολουθώ το πλήθος και να ακούω διάφορα τραγούδια. Ένιωθα υπερήφανος ένιωθα πολύ μεγάλος. Θυμάμαι έπαιζαν τραγούδια και μουσική και τραγούδαγε το πλήθος. Ξαφνικά ακούω και ένα ελληνικό και δάκρυσα. Τόσο μακρια από την Αθήνα να ακούω το τραγούδι του Θεοδωράκη "ήταν πρωί του Αυγούστου". Ήταν η πρώτη φορά που δάκρυσα για ένα νεκρό. Καλά να περνάς εκεί που είσαι Μπόμπυ Σάντ και ελπίζω κάποια στιγμή να σε συναντήσω.......νομίζω έχουμε πολλά να πούμε εκεί που θα βρεθούμε.
Ο σεμνός και ταπεινός Ζαχόπουλος το συνήθιζε να ρίχνει στο κρεβάτι για να γαμάει κοπέλες που ήταν με σύμβαση και υποσχόταν να τις μονιμοποιήσει. Αυτό το ήξερε και ο νομικός σύμβουλος της ΓΣΕΕ αλλά έκανε μόκο γιατί ο Γενικός ήταν «φίλος». Βέβαια τον «κύριο» Γενικό με την μακρόχρονη θητεία, που το πολιτικό του κόμμα έχει σημαία του την «ηθική», τον είχε βάλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός και αποφάσιζε τον αποχαρακτηρισμό των αρχαιολογικών χώρων και διαχειριζόταν το χρήμα του κρατικού τζόγου, που το μοίραζε σε κολλητούς του, που έκαναν στα «χαρτιά» μια ΜΚΟ και το «έπαιζαν» ότι κάνουν κοινωνικό έργο (αλήθεια αν κάνω και εγώ μια ΜΚΟ που θα την λέω «οι φίλες του πούτσου μου» θα πάρω καμία επιδότηση;). Ο κ. Ανδριανός, δημοσιογράφος διπλοθεσίτης που πίνει καφεδάκι στο Κολωνάκι, για να προστατέψει την εξουσία και το αφεντικό του χρησιμοποιεί το δημοσιογραφικό απόρρητο. Την ίδια στιγμή το MEGA, το κανάλι που «δήθεν» κάνει αντιπολίτευση, καρφώνει μια 35χρονη που πήγε να δείξει ένα dvd στην Τρέμη, δηλαδή καρφώνει την πηγή της πληροφόρησης του, με αποτέλεσμα η κοπέλα να οδηγηθεί στην φυλακή. Ο Όμιλος Λαμπράκη, που τις θέσεις των μεγαλοδημοσιογράφων τις κατέχουν κληρονομικά οι «απόγονοι», ξεκινά πόλεμο και καρφώνει ότι την κασέτα την έδωσε στο Μαξίμου ο Τριανταφυλόπουλος, αλλά ο Μάκης δεν ξέρει ότι ο Θέμος, που είναι συνεταίρός του στο ΘΕΜΑ, έιδε την 35χρονη και την κασέτα. Την ίδια στιγμή ο Σπύρος Καρατζαφέρης βλέπει «όνειρα» για μια γυναίκα δημοσιογράφο, που δεν αγαπά την δουλεία της και προτιμά να δώσει την κασέτα στη κυβέρνηση, για να πάρει «αντιπαροχή» μια θέση στη Βουλή. Η δημοσιογραφία έπαψε να ελέγχει την εξουσία και χέρι χέρι πάνε στα μαγαζιά στην Ερμού για ψώνια. Μετά ξυπνά και η «κόρη» και κάνει «κονέ» με τον Μπένι και τον υπουργό που έπιασε την 17Ν, για να ιδρύσουν ένα κόμμα, να βάλουν και κάνα μεγαλοδημοσιογράφο μέσα και να κυβερνήσουν αυτόν τον παραδεισένιο τόπο.
Τελικά οι δικαστές ρίξανε στη φυλακή την 35χρονή που πήδαγε η εξουσία, για να μην αποκαλύψει πως εργάζεται η εξουσία για να λύσει τα προβλήματα του πολίτη. Α ρε γαμιόληδες που κονομάτε και κοροϊδεύετε τον κοσμάκι, θα σας γαμήσουμε τις κόρες και τις γυναίκες σας, για να δείτε την γλύκα και θα ρίξουμε στο ίντερνετ τις εικόνες, να σας πάρουν πρέφα σε όλο τον κόσμο τι κουμάσια είσαστε.
Όλοι μιλάνε λένε λόγια πολλά χωρίς ουσία....κανείς δεν απαντά στο ερώτημα γιατί -σε μια χώρα σαν την Ελλάδα που είναι τόσο διεφθαρμένη- ένα πολιτικό πρόσωπο να αποφασίσει να αυτοκτονήσει;
Θυμίζουμε ότι ο τελευταίος πολιτικός που αυτοκτόνησε στη χώρα μας ήταν το 1941 κάποιος Κορυζής, τότε πρωθυπουργός, όταν η Ελλάδα κατακτήθηκε από τους Γερμανούς.
Αυτό ρωτά ο κόσμος και ούτε οι πολιτικοί ούτε οι μεγαλοδημοσιογράφοι - εκδότες απαντάνε. Το χρήμα του τζόγου είναι αρκετό για να κλείνει στόματα.
Βέβαια μαθαίνουμε τώρα και μια ακόμη "μεσολάβηση". Ο κομιστής είναι τώρα βουλευτή της ΝΔ, που έγινε μεσολαβητής του ΣΔΟΕ (που τον διοικεί αυτός που ήταν στα Ολυμπιακά Ακίνητα και τα ξεπουλούσε) και πήγε στον Μάκη να συμφωνήσει την απόκρυψη του σκανδάλου Ζαχόπουλου με αντάλαγμα(;) το πόθεν αίσχος ενός λογαριασμού του Θέμου (το αγαπημένο παιδί του Μπόμπολα και μετέπειτα του Κοκαλη, τελευταία σελίδα στο Εθνος ήταν δικιά του και εκδότης του Πρωταθλητή) στη Γαλλία 5 εκατ. ευρώ. Ο Μάκης βέβαια το ήξερε εδώ και ένα μήνα αλλά δεν το έλεγε, αν και γνώριζε ότι έριξε μηνυση ο Θέμος στους κακούς blogers που το αποκάλυψαν.
Το αποκορύφωμα της γελοιότητας, ο αρχισυντάκτης του Πρώτου Θέματος ρωτάτε απο μεγαλοδημοσιογράφο της TV, για τα 5 εκατ. ευρώ και το αν πιστεύει ότι είναι παράνομα και απαντά...."ειναι λογικό ποσό για έναν αστέρα σαν το Θέμο"....Πως μπορεί αυτός ο ανθρωπος να δει στα μάτια τους εργαζόμενους στην εφημερίδα του που έχουν μισθούς 600 ευρώ το μήνα;
Όλοι έχουν χάσει το γήπεδο και βρίσκονται εκτος πραμγατικότητας ή είναι τόσο αποξενωμένοι από τον υπόλοιπο κόσμο;
Μια χαρά εντός πραγματικότητας είναι αγαπητέ.
Υπάρχει πάντα αυτή η μυστηριώδης σχέση μεταξύ τσοπάνη και προβάτων]
Παράθεση από: "reporter345"Το αποκορύφωμα της γελοιότητας
Στα σοβαρά τώρα, άμα ειναι να σηκώσεις τη πέτρα υποψιάζεσαι τι θα βρεις απο κάτω εκ των προτέρων και δε χρειάζεσαι να έχεις και γνώσεις παραπάνω από όσο έχει μια χαρωπη νοικοκυρά
Αυτή η κατρακύλα του τσομπάνη χωρίς παντελόνια και των προβάτων ή το κατρακύλι έχει σταματημό σε καμμια στροφή ?
και ξεκινάει απο εκκλησία, πολιτικους, δημοσιογράφους κτλπ ως το τέρμα
Νομίζω πως όλα αυτά οφείλονται στην παγκοσμιοποίηση, της οποίας οι συνέπειες έχουν ήδη αρχίσει να φαίνονται. Παλαιότερα, πριν αρχίσει να εφαρμόζεται, τουλάχιστον εδώ στην Ελλάδα, όταν κάποιοι αναφερόμαστε στα προβλήματα που θα υπάρξουν εξαιτίας της, οι υπόλοιποι που δεν το καταλάβαιναν είτε μας έλεγαν οπισθοδρομικούς είτε ρατσιστές. Αυτό το τελευταίο το έλεγαν γιατί όταν ξέρεις τι ακριβώς σημαίνει παγκοσμιοποίηση είναι φυσικό να είσαι εναντίον της εισροής αλλοδαπών εργατών, ειδικά σε μια χώρα η οποία δεν διαθέτει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να τους απορροφήσει χωρίς συνέπειες. Όμως η αντίδραση δεν είναι ρατσιστικού περιεχομένου αλλά ρεαλιστικού.
Τώρα πια αυτό έχει αρχίσει να γίνεται εμφανές σε αυτούς που δεν βλέπουν μονόπλευρα κάποια πράγματα. Θα ξεκινήσω από την αρχή για το πώς πιστεύω πως έχουμε φτάσει σήμερα σε αυτό το σημείο. Όλα ξεκινούν από την απελευθέρωση του εμπορίου. Μας έλεγαν πως αυτή η απελευθέρωση θα μας κάνει όλους πλούσιους. Αυτό όμως δεν γίνεται γιατί υπάρχει μια ανισότητα ανάμεσα στους εμπόρους και τους παραγωγούς όλων των εθνών του πλανήτη, εφόσον μιλάμε για παγκόσμια απελευθέρωση και τη δυνατότητα των παραγωγών και των εμπόρων να κινούνται σε μια παγκόσμια αγορά. Το γεγονός πως ο κεφαλαιοκράτης ενός ασθενέστερου οικονομικά κράτους είναι ανίκανος να ανταγωνιστεί αυτόν του κράτους που διαθέτει περισσότερο χρήμα από μόνο του λέει ποιος τελικά θα είναι κερδισμένος στη μάχη του ελευθέρου εμπορίου. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για τον απλό έμπορο ή βιοτέχνη του ασθενέστερου οικονομικά κράτους, ο οποίος θα εξαφανιστεί κυριολεκτικά από την επέλαση των διεθνών πολυκαταστημάτων -έτσι κι αλλιώς ο μεγαλοκαρχαρίας θα πάρει τα εργοστάσιά του και θα τα πάει σε άλλα κράτη, με χαμηλότερα ημερομίσθια, γι αυτόν λοιπόν υπάρχει εναλλακτική λύση.
Με τον τρόπο αυτό παρατηρείται η μείωση θέσεων εργασίας και ειδικά σε χώρες σαν την Ελλάδα, η οποία σε πείσμα της οικονομικής της κατωτερώτητας φέρνει ξένους εργαζόμενους τη στιγμή που δεν μπορεί να απορροφήσει ούτε τους δικούς της.
Ένα άλλο μειονέκτημα αυτής της πολιτικής είναι πως τα χρήματα του κάθε κράτους δεν κυκλοφορούν μέσα στο ίδιο το κράτος, αλλά ξεφεύγουν και διαχέονται στα άλλα κράτη. Με λίγα λόγια, αν κάποιος προσλαμβάνει ξένους εργαζόμενους τα χρήματα που τους δίνει δεν μένουν μέσα στο ίδιο το κράτος, γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των χρημάτων θα το στείλουν στη χώρα τους. Από την άλλη μεριά, προσλαμβάνοντας αυτούς τους εργαζόμενους, οι εργαζόμενοι της χώρας για την οποία μιλάμε μένουν άνεργοι, με συνέπεια να μην έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν στην ντόπια κατανάλωση λόγω μειωμένης αγοραστικής δύναμης. Έτσι λοιπόν έχουμε τα ντόπια προϊόντα που δυσκολεύονται οι έμποροι να πουλήσουν στους ντόπιους καταναλωτές, οι οποίοι προτιμούν να αγοράζουν τα ξένα προϊόντα, π.χ. κινέζικα και ισπανικά, τα οποία είναι φθηνότερα. Έτσι λοιπόν ο φαύλος κύκλος της οικονομίας συνεχίζεται και η εθνική οικονομία δεν γίνεται να ορθοποδήσει, αντιθέτως, όσο περνάει ο καιρός θα γίνεται χειρότερη.
Από την άλλη πλευρά η κυβέρνηση του κάθε κράτους, προκειμένου να φέρει ξένους επενδυτές, τους χρεώνει με λιγότερους ή καθόλου φόρους απʼ ό,τι τους ντόπιους (όπως ακούγεται για τους Κινέζους, τους οποίους λένε πως δεν τους φορολογούν καθόλου ή ελάχιστα) και προσαρμόζει τις κρατικές δαπάνες που αφορούν στις κοινωνικές παροχές σύμφωνα με αυτό που θέλουν αυτοί οι επενδυτές που προσπαθεί να προσελκύσει. Έτσι λοιπόν αυτοί οι επενδυτές θα ρυθμίζουν πια και τα επιτόκια των τραπεζών και με τις ρυθμίσεις που αυτοί επιλέγουν γιατί έτσι τους συμφέρει, με συνέπεια να πέφτει η εγχώρια ζήτηση δανείων, εφόσον τα επιτόκια αυτά δεν συμφέρουν τους ντόπιους εμπόρους και βιοτέχνες λόγω των υψηλών επιτοκίων. Από την άλλη μεριά προσπαθούν, δίνοντας δάνεια στον κόσμο με μικρότερη οικονομική επιφάνεια, να κρατούν αυτόν τον κόσμο κάτω από τον έλεγχό τους, ώστε να μην διαμαρτύρεται για την αντιλαϊκή πολιτική της κάθε κυβέρνησης και να σκύβει το κεφάλι στον κάθε εργοδότη που καταστρατηγεί τα λαϊκά κεκτημένα, επειδή ακριβώς θα φοβάται πως θα τον απολύσουν και δεν θα μπορέσει να πληρώσει τα δάνεια που έχει πάρει.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Οι παράμετροι της παγκοσμιοποίησης και οι συνέπειές της σε κάθε κράτος ανάλογα με το βαθμό ανάπτυξης που έχει είναι πάρα πολλές. Διαφορετικές συνέπειες έχουν όλα αυτά στην Ελλάδα, η οποία δεν είναι σαν τη Γερμανία ή τη Γαλλία όσον αφορά στην οικονομική ευρωστία που είχε πριν εφαρμοστεί η παγκοσμιοποίηση και διαφορετικές σε χώρες όπως η Κύπρος για παράδειγμα, η οποία έχοντας ένα πολύ ισχυρό νόμισμα είναι σε διαφορετική θέση οικονομικά απʼ ό,τι η Ελλάδα. Παρόλα αυτά, με την πάροδο του χρόνου, οι συνέπειες θα φανούν και σε δυνατότερες οικονομικά χώρες. Απλώς καθυστερούν περισσότερο και σύμφωνα πάντα με τη συνειδητοποίηση του κόσμου και πώς αντιδρά σε αντιλαϊκές πολιτικές.
Εξαιτίας λοιπόν των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης, οι οποίες μόλις τώρα έχουν αρχίσει να φαίνονται, έχει αρχίσει κάθε κράτος να σκέφτεται πώς θα ξεπεράσει αυτή την κρίση και ο κόσμος στρέφεται προς τη λογική της οικονομικής ανάπτυξης της οικονομίας του δικού του κράτους και έχουν αρχίσει να σκέφτονται πως θα πρέπει να ενισχύσουν τις δικές τους, τοπικές οικονομίες, οι οποίες βάλλονται από την παγκόσμια αγορά. Παρατηρείται λοιπόν ένα φαινόμενο, στο οποίο τα κράτη στρέφονται σε συντηρητικά κόμματα, έως ακροδεξιά, τα οποία τους υπόσχονται την ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας. Νομίζω πως αυτό είναι μια ακραία λύση και απλώς ενισχύουν κόμματα τα οποία το μόνο που θέλουν είναι να μπουν στη Βουλή και στην πραγματικότητα δεν έχουν κανένα πρόγραμμα με το οποίο θα δοθεί κάποια λύση.
Προσωπικά πιστεύω πως αν κατανοήσουν οι άνθρωποι σε όλα τα κράτη πως η παγκοσμιοποίηση δεν είναι αναπόφευκτη και πως υπάρχει λύση, χωρίς να υπάρχει λόγος να καταφύγουμε σε συντηρητικές και ακροδεξιές κυβερνήσεις, τότε θα βρουν τον τρόπο να ξεφύγουν απʼ όλη αυτή την περιπέτεια στην οποία έχουμε βρεθεί όλοι. Η λύση νομίζω βρίσκεται στην παγκόσμια συνεργασία όσων σκοπεύουν να αγωνιστούν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Η τοπική αντίδραση κάθε κράτους ξεχωριστά δεν νομίζω να οδηγήσει πουθενά, γιατί αυτή σίγουρα θα καταπνιγεί εν τη γενέσει της, εφόσον κανείς δεν σου παραχωρεί ποτέ αμαχητί τα προνόμιά του, αυτό είναι ένας απαράβατος κανόνας. Και εφόσον η επίθεση του κεφαλαίου είναι παγκόσμια, παγκόσμια πρέπει να είναι και η αντίδραση.
Αυτά σχετικά με το θέμα που ετέθη, τη νέα μορφή δηλαδή του καπιταλισμού και πώς η παγκόσμια καταναλωτική αγορά οδηγείται σε αδιέξοδο και όχι σε αυτά που ειπώθηκαν μετά σχετικά με τη διαφθορά των ελληνικών κυβερνήσεων, για την οποία μάλλον εμείς οι ίδιοι φταίμε που τους την επιτρέπουμε. Δεν νομίζω πως αυτή η διαφθορά είναι αποκλειστικό προνόμιο της παγκοσμιοποίησης, μάλλον είναι αποτέλεσμα του επιπέδου του λαού που την ανέχεται.
Ας παραθέσω και τη δικη μου αποψη περι του θεματος.
Η κοινωνία μας πάσχει απο ανθρώπους. Τα παντα εχουν διαβρωθεί και μποχα της συψης μας εχει κατακλύσει. Τι φταιει για αυτο? Ριξτε μια ματιά τα τελευταία 25 χρόνια. Κυριαρχησαν στην ελληνικη κοινωνία τα λαμόγια οι εργολάβοι οι αγράμματοι οι βαμένες γκομενες τα μπουζουκια η μερσεντε !! και η μπε-μπα!! Αξίες ιδανικά κλπ ησαν στον καλαθο....
Ο ιδιος ο Παπανδρεας λανσαρε στο λαο το προτυπα του πηδηχταρα και της γκομενας πιπατζους....
Δεν υπαρχουν ταλεντα πουθενα...Δες ποδοσφαιρο πολιτικη καλες τεχνες (αληθεια εχει αναρωτηθει κανεις εαν πεθανει και ο Μικης τι θα εχουμε?) δεν υπαρχει αδερφια τιποτα ορθιο.
Μας κυβερνα η μετριοτητα η αρπαχτη οι αδερφες με οτι σημαινει αυτο.
Η μονη λύση ειναι οποιος μπορει να την κανει και να φυγει εξω καλος οι υπόλοιποι βοηθεια μας.
[size=18]ΤΟ ΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΕΛΠΙΔΑΚΙ...... ΖΩΗ ΣΕ ΛΟΓΟΥ ΜΑΣ[/size]
«Δεσμευόμαστε να εξαλείψουμε την πείνα και να διασφαλίσουμε τροφή για όλους, σήμερα και αύριο», αναφέρεται γενικόλογα στη τελική διακήρυξη που υιοθετήθηκε στη Σύνοδος Κορυφής για τη διατροφική κρίση, του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO), στη Ρώμη. Γίνεται επίσης έκκληση για περισσότερες προσπάθειες προς την κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησης του διεθνούς εμπορίου στην γεωργία «με την μείωση των φραγμών στο εμπόριο και των πολιτικών που διαστρέφουν τη λειτουργία της αγοράς». Θα συμφωνήσουν και σε κάποιο ετήσιο επίδομα που θα δίνουν στις φτωχές χώρες και με αυτό τον τρόπο έλυσαν όλα τα προβλήματα, σε μια συνάντηση που δεν έδωσε τελικά τίποτα καινούργιο.
Σοβαρά θέματα, όπως συχνά συμβαίνει σε αυτές τις συναντήσεις, δεν τόλμησαν να τα «αγγίξουν». Δεν μίλησαν για παράδειγμα για τον «αυτοσκοπό» του καπιταλισμού της ελεύθερης αγοράς, που είναι το κέρδος μόνο των επιχειρήσεων, αλλά όχι η αύξηση του εισοδήματος των αγροτών - παραγωγών και των πολιτών - καταναλωτών. Δεν τόλμησαν να συζητήσουν για τα κέρδη των πετρελαϊκών επιχειρήσεων. Δεν είπαν κουβέντα για την αύξηση τους κόστους καλλιέργειας, με την άνοδο στις τιμές των φυτοφαρμάκων και των λιπασμάτων, αλλά και την αύξηση των ζωοτροφών, που οδηγεί την κτηνοτροφία σε σίγουρη χρεωκοπία. Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, με την ενθάρρυνση της Βραζιλίας, αρνήθηκαν να υπογράψουν ένα κείμενο που θα «δαιμονοποιεί» τα βιοκαύσιμα, όπως επιθυμούσαν οι Ευρωπαίοι. Η Βραζιλία έχει υπερασπιστεί επανειλημμένως την παραγωγή καυσίμων που προέρχονται από την επεξεργασία κυρίως ζαχαροκάλαμων και σιτηρών. Καμία αναφορά δεν έγινε για το διαφημιζόμενο πρότυπο του δυτικού τρόπου ζωής, το όνειρο για εύκολο χρήμα και το life style στα μεγάλα αστικά κέντρα, που οδηγεί τους νέους να εγκαταλείπουν την ύπαιθρο και τα χωράφια τους, για να πηγαίνουν στις παραγκουπόλεις, με σκοπό να βρούνε μια καλύτερη τύχη. Δεν αναφέρθηκαν, ίσως γιατί δεν τους συνέφερε επειδή οι δυτικές χώρες θέλουν φτηνό εργατικό δυναμικό, για τους χιλιάδες μετανάστες, που με το «εμπόριο ονείρου» που τους «ταΐζουνε» δίνουν μέχρι και 4.000 δολάρια, για να βρουν μια καλύτερη δουλειά στις αναπτυγμένες χώρες. Για να αυξήσουν γρήγορα οι εταιρείες τροφίμων τα κέρδη τους, γέμισαν διαφημίσεις τις αναπτυσσόμενες χώρες με τις διατροφικές συνήθειες του δυτικού κόσμου, αλλά δεν μελέτησαν με προσοχή αν έφταναν τα τρόφιμα που παράγουν όσοι γεωργοί και κτηνοτρόφοι απέμειναν, για τα εκατομμύρια των Αφρικανών και Ασιατών καταναλωτών που άλλαξαν τις διατροφικές συνήθειες τους. Τέλος το βασικότερο στον καπιταλισμό είναι η «καταναλωτική δύναμη» των πολιτών. Αν τα χρήματα δεν φτάνουν τότε μειώνονται οι καταναλωτικές αγορές, που αλυσιδωτά οδηγούν σε λουκέτα στις επιχειρήσεις. Βέβαια κάποιοι ποντάρουν στο ότι τα τρόφιμα δεν μπορεί να τα μειώσει ο καταναλωτής, αλλά ξεχνάνε ότι οι περισσότερες κοινωνικές αναταραχές (επαναστάσεις) στην ιστορία έγιναν μετά από αυξήσεις των τιμών στα τρόφιμα. Οι πολιτικοί ξεχάσανε το Αμερικάνικο σύνθημα της δεκαετίας του 30 που έλεγε «δώστε χρήμα στους καταναλωτές για να αγοράζουν φτηνά προϊόντα». Δηλαδή δεν μπορούν να καταλάβουν το βασικό θεώρημα που λέει ότι με χρεωμένους και φτωχούς πολίτες δεν μπορεί να αντέξει το μοντέλο της φιλελεύθερης οικονομίας.