Πριν λίγες μέρες πήγα στη δουλειά. Και μια και δεν είχα προλάβει να μαγειρέψω εκείνη τη μέρα, πήρα απ' έξω μια μακαρονάδα...
Την παίρνω, λοιπόν, μαζί μου στη δουλειά, την ανοίγω και βλέπω οτι είχαν ξεχάσει να μου βάλουν τυρί!
Πού να το βρω το τυρί εκεί πέρα; Να φύγω για να πάω κάπου να βρω δε μπορούσα, να μου φέρουν ήταν αδύνατον, τα έφαγα λοιπόν κι εγώ χωρίς τυρί! :wink:
Παρατήρησα, λοιπόν, οτι τα ευχαριστήθηκα περισσότερο απ' όσο περίμενα...
Αν ήμουν σπίτι μου θα έβγαινα έξω και θα έψαχνα να βρω τυρί - με αποτέλεσμα να κρυώσουν, χώρια που θ' ανέστειλα και την όρεξη μου! Τελικά, φαντάζομαι οτι θα τα είχα ευχαριστηθεί λιγότερο...
Σας έτυχε ποτέ να ευχαριστηθείτε ιδιαιτέρως κάτι επειδή ακριβώς αυτό το ''κάτι'' ήταν η μόνη επιλογή που είχατε;
Όχι... Και όσο για τα μακαρόνια, αν δεν έχουν τυρί δεν τα τρώω καθόλου, μου έχει τύχει άλλωστε πολλές φορές να ξεμείνω από τυρί. Προτιμώ να μη φάω τίποτα. Δεν είμαι από εκείνους που βολεύονται με εναλλακτικές λύσεις όταν μου αρέσει κάτι και, κυρίως, δεν μου άρεσε ποτέ η ιδέα πως για οτιδήποτε δεν θα έχω περιθώριο επιλογής. Αν λοιπόν συμβεί κάτι τέτοιο, γενικά μιλάω, όχι μόνο για τα μακαρόνια, κάθομαι υπομονετικά και περιμένω μέχρι να μπορέσω να έχω εκείνο που θέλω.
Μια χαρα τα μακαρονια..και χωρις τυρι..
Το τυρι δεν λεει ..χωρις μακαρονια :(
Αν εισαι εθισμενος στις μακαροναδες δεν μπορει να σε καλυψει κανενα τυρι..
Nαι αμέ...!
Μερικές φορές εκτιμάμε καλύτερα αυτά που έχουμε όταν σταματήσουμε να ψάχνουμε αυτά που δεν έχουμε.. :)
Παράθεση από: "Argiro"Δεν είμαι από εκείνους που βολεύονται με εναλλακτικές λύσεις
δεν ειναι κακο να εχουμε εναλλακτικες λυσεις.....δεν ειν'καθολου κακο.....
συνηθως οι εναλλακτικες λυσεις μας βγαζουν απο δυσκολες καταστασεις....κατ εμε καλο ειναι να εχουμε κρυμμενο καπου εναν ασσο....
Για όλα φταίει το γεγονός της προσαρμοστικότητας του ανθρώπου. Η προσαρμοστικότητα συνάδει με την εναλλακτικότητα επιλογών και η αλήθεια είναι ότι όσο περισσότερο ευέλικτος είναι κανείς στις επιλογές του τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες επιβίωσης έχει. Προφανώς εξαιρούνται οι ιδέες και οι ιδεολογίες από τον κανόνα καθώς αυτές δεν προσφέρουν επιβίωση αλλά ζωή. Νομίζω αντιλαμβάνεστε τη διαφορά.
GIA NA KATALABW TWRA
EMEIS EDW FILOSOFOUME TO TIRI?
H' OTI MPOREI STHN DOULIA TOU NA TRWEI KAI MAKARONADA KAI NA BGENOUN PROBLIMATISMOI
AXXX PWS 8A ZISW XORIS TIRI ??
Παράθεση από: "Brasidas"GIA NA KATALABW TWRA
EMEIS EDW FILOSOFOUME TO TIRI?
H' OTI MPOREI STHN DOULIA TOU NA TRWEI KAI MAKARONADA KAI NA BGENOUN PROBLIMATISMOI
AXXX PWS 8A ZISW XORIS TIRI ??
Άστο καλύτερα... :wink:
μπα; μιλάει και ο νικολάκης; νικολάκη,άμα σε βλέπω ξέρεις τι παθαίνω ε; ]
Παράθεση από: "Nasia9"μπα; μιλάει και ο νικολάκης; νικολάκη,άμα σε βλέπω ξέρεις τι παθαίνω ε; ]
... :?:
Παράθεση από: "kapoia_za"Nαι αμέ...!
Μερικές φορές εκτιμάμε καλύτερα αυτά που έχουμε όταν σταματήσουμε να ψάχνουμε αυτά που δεν έχουμε.. :)
Και πότε συμβαίνει αυτό;
Πότε και υπο ποιές προΰποθέσεις σταματάμε να ψάχνουμε αυτά που δεν έχουμε;
δε σου λέω ]
Παράθεση από: "Nikos28"Πριν λίγες μέρες πήγα στη δουλειά. Και μια και δεν είχα προλάβει να μαγειρέψω εκείνη τη μέρα, πήρα απ' έξω μια μακαρονάδα...
Την παίρνω, λοιπόν, μαζί μου στη δουλειά, την ανοίγω και βλέπω οτι είχαν ξεχάσει να μου βάλουν τυρί!
Πού να το βρω το τυρί εκεί πέρα; Να φύγω για να πάω κάπου να βρω δε μπορούσα, να μου φέρουν ήταν αδύνατον, τα έφαγα λοιπόν κι εγώ χωρίς τυρί! :wink:
Παρατήρησα, λοιπόν, οτι τα ευχαριστήθηκα περισσότερο απ' όσο περίμενα...
Αν ήμουν σπίτι μου θα έβγαινα έξω και θα έψαχνα να βρω τυρί - με αποτέλεσμα να κρυώσουν, χώρια που θ' ανέστειλα και την όρεξη μου! Τελικά, φαντάζομαι οτι θα τα είχα ευχαριστηθεί λιγότερο...
Σας έτυχε ποτέ να ευχαριστηθείτε ιδιαιτέρως κάτι επειδή ακριβώς αυτό το ''κάτι'' ήταν η μόνη επιλογή που είχατε;
poli oreo 8ema..nai mou exei tuxh...safos...kai polles fores kapia tetoia mikropragmata einai toso glika..ego etsi ta vrisko giati katalabenoume telika oti kapia pragmata isos ta kanoume kai apo sini8ia isos i pina einai megali kai leme ..mexri na mas ferei tiri o delivery 8a kriosoun kai paei 8a xalasei i orexi mas..aplos ma8ainoume na simvivazomaste :wink:
borei na fenete ligo kouto allou mou aresei pou se kapies stigmes andilambanomaste oti telika kati to dedomeno gia mas..den einai!...
ego exo mia kaki sini8ia to alati ..trelenomai..kai an einai analata dne boro na ta fao..omos upo alles sin8ikes dne 8a ta etroga?.. :roll:
Κάποτε περπατούσα σε ένα χωράφι που είχε μόνο αγγουριές...
Το τι ευχαρίστηση πήρα...δεν μπορώ να σας το περιγράψω...
Αναπολώ ακόμη τις στιγμές...
Μιας και έγινε λόγος για αγγούρια,θυμήθηκα κάτι.... τα αγγουράκια ποτέ μου άρεσαν ιδιαίτερα...μάλιστα όταν τα έβλεπα στη σαλάτα...τα απέφευγα ! Σε ένα τραπέζι μια φορά,έφαγα καταλάθος ένα μικρούλι,και διαπίστωσα...πως τελικά δεν είναι και τόσο αηδία! ]
Μπράβο τέκνον μου.
Στο επόμενο γράψε μας μία έκθεση για τη "χρησιμότητα των αγγουριών" (μικρών τε και μεγάλων). ]
Μη μου βάζεις ιδέες !
Παράθεση από: "Nasia9"Μιας και έγινε λόγος για αγγούρια,θυμήθηκα κάτι.... τα αγγουράκια ποτέ μου άρεσαν ιδιαίτερα...μάλιστα όταν τα έβλεπα στη σαλάτα...τα απέφευγα ! Σε ένα τραπέζι μια φορά,έφαγα καταλάθος ένα μικρούλι,και διαπίστωσα...πως τελικά δεν είναι και τόσο αηδία! ]
tis upe8rou ta aggourakia einai mourlia!..exei sthn laiki!
ΠαράθεσηNikos28 :
Και πότε συμβαίνει αυτό;
Πότε και υπο ποιές προΰποθέσεις σταματάμε να ψάχνουμε αυτά που δεν έχουμε;
Mαλλον όταν καταλαβουμε οτι δε μας ειναι και τοσο απαραιτητα...
Δε σου χει τυχει ?
ή όταν...τα βρούμε.
το ένα δεν αποκλύει το άλλο...
Η απάντησή μου ήταν συμπληρωματική. Άρα...συμφωνώ.
:oops:
...Ευτυχώς υπάρχει η κινητήρια δύναμη που λέγεται ανικανοποίητο. ]
ασε...και τρωμε τυρί χωρίς μακαρόνια....
Ελπίζω...όχι χωρίς σάλτσα...γιατί αυτό ξεπερνάει κάθε όριο, αγγίζοντας (αν όχι ξεπερνώντας) τον μαζοχισμό... ]
Παράθεση από: "kapoia_za"ΠαράθεσηNikos28 :
Και πότε συμβαίνει αυτό;
Πότε και υπο ποιές προΰποθέσεις σταματάμε να ψάχνουμε αυτά που δεν έχουμε;
Mαλλον όταν καταλαβουμε οτι δε μας ειναι και τοσο απαραιτητα...
Δε σου χει τυχει ?
Ναι, μου' χει τύχει. Αλλά μόνο όταν υποχρεώθηκα να στερηθώ κάτι που είχε σημασία για μένα...
Μόνο τότε κατάλαβα οτι δε μου ήταν απαραίτητο.
Anyway, τι σημασία έχουν όλ' αυτά θα πει κανείς τώρα...
Σε 100 χρόνια δε θα υπάρχει τίποτα απ' όσα θέλουμε, ψάχνουμε, βρήκαμε, ή στερηθήκαμε.
Η άβυσσος της ιστορίας τα χωράει όλα μέσα της - περιττά και αναγκαία...
Λες να μας νοιάζει αν θα υπάρχει τίποτα σε 100 χρόνια από αυτά που θέλουμε τώρα;... Οι επερχόμενες γενεές κάτι θα έχουν εφεύρει για να επιθυμούν και κανείς δεν ξέρει να πει σίγουρα πού θα είμαστε εμείς τότε. 8)
τα πάντα βρίσκονται στο μυαλό μας!
Για μένα το χειρότερο φαγητό μπορεί να είναι ικανοποιητικό όταν συνοδεύεται από καλή παρέα και το αντίστροφο.
Γενικότερα όμως,προσωπικά μιλώντας ,η απόλαυση στο φαγητό είναι θέμα περισσότερο ψυχολογίας παρά γευσης! :)
συνηθως δεν συμβιβαζομαι
εχει τυχει ομως