a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Καλλιτεχνικός καφενές => Μήνυμα ξεκίνησε από: Rakendytos στις Οκτωβρίου 18, 2007, 12:40:05 ΠΜ
Ειναι κατι ωρες που δεν οδηγουν πουθενα..
τριγυριζουν αδεσποτες
στους σκοτεινους δρόμους του μυαλου..
Βγαινουν στις λεωφορους
τρελαινονται απ την ταχυτητα..
ξεφευγουν και πλανιονται
ασκοπα (οσο) και αβεβαια..
Ειναι κατι ωρες που
δεν παρηγορουνται με τιποτα..
ειναι διαρκως με ποτηρια
που αδειαζουν και ξαναδειαζουν..
Με αποτσιγαρα που σβηνουν και ξανασβηνουν..
και με ενα απέραντο κενο
που απλωνει και ξεδιπλωνει πτυχες ζωης
που ακομα δεν γενηθηκαν..
διχως νοημα και σχημα..
Μοναχα με την αισθηση της "ασφυξιας"
..στα χείλη που τρεμοπαιζουν
Απο ριγος..