στασου αφουγκρασου τη στιγμη
τραβα απ' τη δυναμη της
επεστρεψε στη μανα γη
κορμι εισαι απ' το κορμι της
μην τρεχεις γυρω σαν τρελος
τη μερα μη και προλαβεις
τα ονειρα σου γιναν ατμος
μα που να το καταλαβεις
ποτε δεν ησουν καλλιτεχνης
μητε και καν δημιουργος
στραβαδι ησουνα της τεχνης
και της ζωης σου ναυαγος
στο πιο μεγαλο σου ταξιδι
δε πηρες την πυξιδα σου
τα αστρα τα χες για στολιδι
κι εχασες την πατριδα σου...
και οταν ψυχανεμίζεσαι εσύ
κάποιου στραβά πάει η μέρα
τράβα την μπρίζα απ' το πισί
και σταμάτα την φοβέρα
Τωρα εξηγειται το κριθαρακι στο ματι μου ... :P
βρε hein δες το λογικα
μη μου ρχεσαι απο πισω
γιατι αν γυρισω ξαφνικα
μπορει να σε πατησω...
Κυρια αστο ιντερνετ..και τα μοιραια καλλη
πανε να σφαξεις κοκορα.. αναβω το τσουκαλι..
για να σ' αναψει το τσουκαλι μονο με το πετρελαιο
τραβα φωναξε τον παππα να κανουμε ευχελαιο...
μη νοιαζεσαι για την φωτια...θα παω να φερω ξυλα
τον κοκκορα τεμαχισε..και ασε την σπαριλα.. :D
(ωρε.. και δεν εχω πιει μπυρα ακομα..)
εγω δεν ειμαι βαρβαρη πουλια να τεμαχιζω
μα αν θες κοψιδια ετοιμα προθυμα τα τσακιζω... :lol:
:24: :24:
Βαλε ροβυθια στο νερο..κοψε κομματια πρασο..
πειναω γαμω την πιστη μου..και εμεινα στον ασσο..
Λάθος ψυχανεμίστηκα πως ήτανε σοφία
μα βρήκα πρασα και πουλερικά να γίνονται κοψίδια :lol:
Κι εγώ που κρεατικό στο στόμα δε βάζω
παίρνω το πράσο γρήγορα και το νταβά ετοιμάζω :lol:
:cheers:
πιασε το πρασο ματια μου..ψησε και καμια ρεγγα
και το γλυκο παρατατο..δεν ειμαι για μαρεγκα.. :P
τζαμπα ψυχανεμιζομαι μ' ολους εσας τριγυρω
σκοτωνετε και τη μανα σας για μια μεριδα γυρο :P
Δεν θέλω στίχους να φωνάξω
Βαριέμαι τις αναφορές
στη συμπολίτευση θα γράψω
δυό τρεις κουβέντες τυπικές
Ψυχανεμίσματα αναφέρεις
απώλειες στόχου και ζωής
πάλι για άλλους υποφέρεις
πάλι πληγές ψάχνεις να βρεις
Μα ως απάντηση λαμβάνεις
εύκολων λόγων συμβουλές
ξέρω το μήνυμα το πιάνεις
αφού μπορείς θέλεις δεν θες
Και το γυρίζεις στα παϊδάκια
σε συνταγιές μαγειρικής
σε όρνεα που μικρά πουλάκια
γίνονται αν δίπλα τους σταθείς
Γι' αυτό αρνούμε ν' απαντήσω
στίχους δεν θέλω άλλους να πω
ωσάν απόφθεγμα θ' αφήσω
ΠΑΝΑΘΑ ΜΟΥ ΣΕ ΑΓΑΠΩ.... :P :P :P :P :P
δε θα αλλαξω εγω τον κοσμο
υπηρχε κι απο μενα πριν
μον θα μυριζω παντα δυοσμο
στο παλαι ποτε μα και στο νυν
εγω δε γινομαι θρησκεια
δεν αντεχω να με προσκυνουν
μονο τα προσωπα τα οικεια
αφηνομαι να μ' αγαπουν
ευλογημενη η καταρα
να αντιλαμβανομαι οτι λες
μα στην ψυχη μου μια ανταρα
σαν δε σου δινω ολα οσα θες
οσο μακραινει το ταξιδι
η επιστροφη πιο οδυνηρη
και να κλειστω παλι σα στρειδι
εσυ θα με νιωσεις... δε μπορει
κρεατικα και ραπανακια
βαλτα λοιπον σε μια γαβαθα
τροφη για ολα τα παιδακια
μα μη με ξαναπεις ΠΑΝΑΘΑ :P :P :P
και εχοντας ως μουσους φιλους και αφυλους συνεχιζω το ψυχανεμισμα...
(απο τα σκωπτικα μου...)
τι φταιω εγω εαν εσυ γυναικα δε σταυρωνεις
ειναι που εισαι μιζερος κι ολες τις ξενερωνεις
δε φτανει μονο το κορμι και μια ωραια μουρη
για να σου κατσει θηλυκο μη γινεσαι γαϊδουρι
κοψε λοιπον τη γκρινια σου σταματα τη μουρμουρα
αλλιως βλεπω για ταιρι σου μονο καμμια γαϊδουρα
πάλιν εξεχάστηκα
και στο θέμα μόλις μπήκα
εγέλασα και μούντζωσα
τα μούτρα μου με μια πίκρα :lol:
επειτα τα σκωπτικά
απο βιασύνη μου μεγάλη
σωθικά τα διάβασα
κι απόρησα με ζάλη
μουρμούρησα ψιθυριστά
τι ναναι τουτο πάλι
και μια γαΙδούρα ένιωσα
να τραβά το χαλινάρι :P
και Τότε εκατάλαβα
πως η kuria βγαίνει
κατάρα είναι τα σκωπτικά
κι αμέσως ξεδειλιαίνει :lol:
τα δυστυχα τα διστιχα τα καναμε σφεντονα
κι αιντε να βρεις πως βρεθηκες στο ματι του κυκλωνα
με επιασε ενα σφιξιμο καταμεσα στο στηθος
σαν ειδα πως πιστευανε πως ημουν μονο μυθος
τους εσπρωχνα ξεφωνιζα καποιος να με προσεξει
μα αυτοι συναγωνιζονταν εγκωμιο ποιος θα πλεξει
κι ηθελα τοσο να τους πω πως ημουνα μαζι τους
κομματι αναποσπαστο της τωρινης ζωης τους
(αποσπασμα απο τη σκια μου)
εκει οπου γυροφερνα αναμεσα στους ανθρωπους
και να μ΄ακουσουν πασχιζα με ολους μου τους τροπους
ειδα σκιες στα σκελια τους να ναι παραταγμενες
μακροστενες κοντοφαρδες μα ολες σχηματισμενες
το βλεμμα σα χαμηλωσα και κοιταξα μπροστα μου
με τρομο διαπιστωσα πως ελειπε η δικια μου
(αποσπασμα απο τη σκια μου)
Χρόνια περνάνε, τα πάντα αλλάζουν,
ως κι οι αγάπες που μας κουράζουν...
Θα σε γνωρίσω, θα με γνωρίσεις,
μέσα στο βλέμμα μου φτάνει να ζήσεις.
Ζω με τη σκέψη σου, έξω χαράζει
το "σ' αγαπώ" μου μη σε τρομάζει
Ζω μ' ένα όνειρο, να σ' ανταμώσω
έν' άγγιγμά σου στο κορμί μου να νιώσω
Αν με ζητήσεις ξέρεις που θα 'μαι
στη σκέψη μου μέσα μαζί σου κοιμάμαι
Τα "θέλω" μου ψάχνω πως να τα ζήσω
την ευτυχία εγώ ν' απαιτήσω
Ζω με τη σκέψη σου, έξω χαράζει
το "σ' αγαπώ" μου μη σε τρομάζει
Ζω μ' ένα όνειρο, να σ' ανταμώσω
έν' άγγιγμά σου στο κορμί μου να νιώσω
(απο τα σκωπτικα μου...)
στο επομενο το εργο μου θα βγαλω τα σωψυχα μου
τον πονο μου και τον καημο κι ολα τα κερατα μου
θα πω για εξαθλιωση και για κοινωνικη αδικια
κι αν ματια δε δακρυσουνε να μη με λεν μαρια
τη φημη μου στα περατα να φτασει θα αναλαβουν
εκεινοι που θαυμαζουνε οτι δε μπορουν να καταλαβουν
και οσοι με διαβασουνε πνιγμενοι στη μαστουρα
ολη μου η σχιζοφρενεια θα τους φανει κουλτουρα
οταν σκαλωσει το μυαλο
μην κανεις βιαιες κινησεις
γιατι σαν σκισεις τον ιστο
τοτε μπορει να το διαλυσεις
(αυτός ο τέταρτος μας σκαλώνει)
Για να ξελαμπρικάρει το μυαλό
αφέσου ελευθερα και φύγε
μόνο αν δώσει το Ο.Κ η καρδιά
το συναίσθημα κινεί την ιστορία
και χωρίς εισιτήριο...
:roll: :roll: :roll: