Άνοιξα σήμερα το πρωί το παράθυρο να αερίσω στο εργαστήριο πριν ξεκινήσω να δουλεύω... Και μπήκε μια μέλισσα...
Δεν την πήρα χαμπάρι κι έκλεισα το παράθυρο, αλλά μετά από λίγο μου τράβηξε την προσοχή το βζιν-βζιν-βζιν...
Για να την απελευθερώσω την καημένη -αλλά να μην παγώσω κι εγώ- ξανάνοιξα μια χαραμάδα το παράθυρο κι επέστρεψα στην δουλειά μου... Ε, πέρασε πόση ώρα, κι αυτή η δόλια εκεί! Πάνω-κάτω στο τζάμι, λες και ως δια μαγείας θα γινόταν ξαφνικά μια τρύπα!
Ανέβαινε τσούκου-τσούκου, ανέβαινε, έφτανε να αγγίξει το ξύλο και τσουπ, πάρτην κάτω! Και παμ' πάλι από την αρχή, όλη τη διαδρομή ως το ξύλο και πάλι κάτω... Κι όλη αυτή την ώρα να την λοξοκοιτάζω και να αναρωτιέμαι, μα δεν το νιώθει το αεράκι που έρχεται δυο εκατοστά πιο κει?! Να κάνει λίγο δεξιά και να φύγει η άμοιρη...
(Σημειωτέον ότι έχω βαθιά ψυχολογικά τραύματα από τσίμπημα σφήγγας, δεν υπήρχε περίπτωση να την αγγίξω, να της κάνω αέρα για να τη διώξω ή τίποτα τέτοιο... Και που έμεινα ήρεμη να την κοιτάω πολύ ήταν :P )
Και φτάνω στο φιλοσοφικό ερώτημα...:
Πόσες φορές δεν έχει τύχει η διέξοδος να είναι δίπλα μας, κι όμως εμείς να επιμένουμε να κοιτάμε μόνο μπροστά...!
θα θελα να δω τι θα απαντήσει η Ιζαμπέλλα σε αυτό
Η διέξοδος μπροστά είναι πάντα.
Αν είναι δίπλα, αυτό συμβαίνει γιατί εμείς, κάποια στιγμή, στρίψαμε. ]
Εγώ πάντως θέλω να δηλώσω την συμπαράστασή μου στη μελισσούλα-μελισσάκι.
[size=24]Βζζζζζζιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιινννννννννννννννννννννννννν![/size]
...ζουζούνισμα...διεξοδικό...
Εγώ πιστεύω ότι δεν έχει σημασία αν η διέξοδος βρίσκεται ευθεία,αριστερά ή δεξιά. Το θέμα είναι ότι υπάρχει. Θεωρώ ότι για να κοιτάζουμε ΜΟΝΟ ευθεία (και αυτό φυσικά συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις) σημαίνει ότι θα υπάρχει κάποιος λόγος. (προσωπικός και διαφορετικός για τον καθένα μας)...
σε καμιά περίπτωση πάντως,δε τίθεται θέμα μαζοχισμού... (έτσι νομίζω εγώ τουλάχιστον)
είναι πιο πιθανό να παίζει ρόλο η χαζομάρα...και η αφηρημάδα (βλέπε μέλισσα) . 8)
(και ναι,υπάρχουν πολλοί που είναι τόσο αφηρημένοι,που πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται καν...ότι υπάρχει κάποιος τρόπος λύτρωσης > το έχω πάθει και εγώ ]
Επειδη ειναι μελισσα γινεται λογος..
Αν ηταν κοτοπουλο θα κλειναμε πορτες παραθυρα και στο ταψι..! :D
χτες μπήκε μια γάτα στο σαλόνι μου ]
...και βρέθηκες σε αδιέξοδο; 8)
Παράθεση από: "Rakendytos"Επειδη ειναι μελισσα γινεται λογος..
Αν ηταν κοτοπουλο θα κλειναμε πορτες παραθυρα και στο ταψι..! :D
Διαφωνώ. Αν είχε μπει άντρας,θες να πεις..
Παράθεση από: "Enia"Για να την απελευθερώσω την καημένη [/b]
σιγα μην ηθελες να την απελευθερωσεις :P :P :P
φοβοσουν γι αυτο ανοιξες το παραθυρι
Νατασούκομ... :tongue:
όχι πως έχεις εντελώς άδικο... :oops: αλλά έχω αντιμετωπίσει χειρότερα θηρία... :lol: δεν με άγχωσε ιδιαίτερα η μελισσούλα... 8)
η Μελισσα δεν είναι τίποτα εμείς συνήθως φθινόπωρο και άνοιξη έχουμε ποντίκια από ένα ρέμα κόντυνο και γίνετε κολάσει..
πάντως το θέμα της διέξοδου, είναι κάτι που σίγουρα απασχολεί όλους μας πόσες φορες δεν έχουμε αναρωτηθεί πια είναι η λύση και τελικά...βρησκουμε την πιο πολύπλοκη!!!
ΣΕ ΑΥΤΟ ΙΣΩΣ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΙΚΟΣ...ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ !
Παράθεση από: "heinrich"θα θελα να δω τι θα απαντήσει η Ιζαμπέλλα σε αυτό
αν δεν εφευγε με το καλό, θα την σκοτωνα.
απλα τα πραγματα.
Για την έξοδο - λύση που είναι δίπλα μας και δεν την βλέπουμε λέει... άσε τα τουίστινγ σε τα μας... :P :P :P :P :P
Απο εκεί και πέρα, πάντα με γνώμονα το παράδειγμα της μέλισας, αυτό που φαίνεται ως "λύση δίπλα μας" μπορεί και να μην είναι.
Μπορεί, δηλαδή, η μέλλισσα όταν πλησίαζε την έξοδο να ένοιωθε κρύο και το κρύο να σήμαινε θάνατο για εκείνη, οπότε δεν πήγαινε προς την έξοδο. Την ίδια στιγμή, πάνω στο τζάμι χτύπαγε ο ήλιος, το φως και ήθελε το φως.
Η "λύση" των άλλων, πολλές φορές δεν είναι το ιδανικό το δικό μας. Δεν είναι η δική μας λύση αλλά ένα επιπλέον πρόβλημα.
Εγώ αυτό σκέφτομαι... μπορεί να λέω και αρλούμπες.
Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης.
Υ.Γ. Αυτό που πάντα θαυμάζω στις μέλισσες είναι αυτό που περιέγραψες ως "..να πέφτει και να ξανασηκώνεται...".
Όπως και η ΠΑΝΑΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑα ένα πράγμα.
Παράθεση από: "Pappas10"Όπως και η ΠΑΝΑΘΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑα ένα πράγμα.
i melisses einai perifano zoo kai den exei kamia sxesei me ton pana8hnaiko sou... :twisted:
περήφανο ζου είναι η Ξένια της γειτονιάς μου που δεν καταδέχεται φωτογραφίσεις
:24: α, ρε πάτερ! :D
έχεις κι εσύ τα δίκια σου...
ισχύει όμως κι αυτό που είπε η αθηνά... ο πανικός είναι κακός σύμβουλος...
το πρόβλημα είναι ότι συνήθως μόνο εκ των υστέρων -όταν έχει γίνει πια η επιλογή- μπορούμε να τα δούμε ψύχραιμα τα πράγματα.
και τότε είτε την κάνεις γαργάρα, είτε χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο... είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας... :roll: