a33.gr

Ο Κόσμος της Τέχνης => Ποίηση Λογοτεχνία => Μήνυμα ξεκίνησε από: tristana στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:09:30 ΜΜ

Τίτλος: ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΑΣΚΑΡΑΤΟΣ
Αποστολή από: tristana στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:09:30 ΜΜ
Ο Ανδρέας Λασκαράτος (1811-1901) ήταν αξιόλογος σατιρικός ποιητής και πεζογράφος από την Κεφαλλονιά. Αφορίστηκε από την Εκκλησία εξ' αιτίας των σατιρικών βελών κατά του επίσημου κλήρου.


Ο Ανδρέας Λασκαράτος γεννήθηκε το 1811 στο Ληξούρι, σε μία περίοδο που τα Επτάνησα περνούσαν από την Γαλλική στην Αγγλική προστασία. Από τη φύση του ήταν πνεύμα ιδιαίτερα ανήσυχο, έξυπνος και ετοιμόλογος. Υπήρξε έντονα σατυρικός και σταθερός στις απόψεις του, παραδίδοντας έργα που έρχονται σε σύγκρουση με τις αντιλήψεις της εποχής του. Το γεγονός ότι δε δίσταζε να εκφράζει ελεύθερα και ανεπηρέαστα τις απόψεις του στηλιτεύοντας την υποκρισία, αποτέλεσε την κύρια αιτία για τη φυλάκιση, τους διωγμούς και τους αφορισμούς που γνώρισε κυρίως από την εκκλησία. Έζησε ολόκληρη τη διαδικασία της ένωσης με την Ελλάδα και μάλιστα αγωνίστηκε σκληρά ενάντια στα πιστεύω των ριζοσπαστών για άνευ όρων παράδοση των ιονίων νήσων στην Ελλάδα. Διέμεινε κατά τη διάρκεια των διωγμών του ανά περιόδους στην Κέρκυρα, τη Ζάκυνθο, το Λονδίνο, ενώ τα τελευταία χρόνια βρέθηκε στο Αργοστόλι. Ως γόνος πλούσιας οικογένειας γαιοκτημόνων σπούδασε νομικά στο Παρίσι, όμως το επάγγελμα του νομικού το εξάσκησε μόνο όταν είχε οικονομική ανάγκη. Υπήρξε και μαθητής του Ανδρέα Κάλβου, ενώ γνώρισε και τον Διονύσιο Σολομό, κάτι που ασφαλώς επηρέασε την μετέπειτα πορεία του. Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία, την ποίηση, ενώ είναι πιο γνωστός ως λιβελογράφος. Ήταν παντρεμένος με την Πηνελόπη Κοργιαλένειου, από γνωστή και εύπορη οικογένεια του νησιού, με την οποία απέκτησε δύο γιους και εφτά κόρες. Εξέδωσε αρκετές σατυρικές εφημερίδες όπως ο "λύχνος", καυτηριάζοντας αδιακρίτως την ανηθικότητα, την αδικία, την υποκρισία. Πολλές φορές φέρθηκε εναντίων των πολιτικών και της ανικανότητάς του, ενώ πολέμησε σκληρά έναντι των θρησκευτικών προλήψεων και δοξασιών, κυρίως δε κατά της αυθαιρεσίας της θρησκευτικής αρχής. Κυριότερα έργα του είναι]
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:11:38 ΜΜ
Ας έχουμε και την ευγενική του φυσιογνωμία...
Τίτλος:
Αποστολή από: κώστας στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:15:29 ΜΜ
Άσχετο αλλά..έχω να παρατηρήσω ότι
πρώτον, δεν μάρκαρες το αρχικό "Ο" ώστε να βαφτεί ομοιόμορφα το κείμενο και
δεύτερον, δεν μάρκαρες το τελικό "a" από το link.
...Με λίγα λόγια όλο κυρίως θέμα είσαι...από πρόλογο κι επίλογο...νάδα (που θα έλεγε κι ο Santana).
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:26:32 ΜΜ
Θέλεις να βάλεις κανένα ποίημα του Λασκαράτου ή να πάω σου απαντήσω
με κανένα δικό μου σατιρικό ποιηματάκι;

Δεκτές και σωστές οι παρατηρήσεις. Για μπες κι εσύ στο κυρίως θέμα.

(Δεν θα ήθελα με τίποτε να σε είχα καθηγητή!!!!! Δεν σου ξεφεύγει τίποτε;
ΧΕΧΕΧΕ Α, τα, τα... "γεροντοκόρος"!!!!!  ]
Τίτλος:
Αποστολή από: κώστας στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:28:58 ΜΜ
Ώχου, απλά μωρέ...έχω τις μαύρες μου  ]
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:29:20 ΜΜ
Επίσης μόλις έβαλα ένα σουβέρ κάτω από το ποτήρι μου, διότι δεν το έχεις
σε τίποτα με το τρίτο μάτι σου να μου την κάνεις την παρατήρηση.  ]
Τίτλος:
Αποστολή από: κώστας στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:32:49 ΜΜ
Καλά έκανες γιατί είχε πέσει μία σταγόνα στο γραφείο  ]
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Δεκεμβρίου 05, 2007, 07:40:04 ΜΜ
Σου έγραψα κι εγώ κάτι στιχάκια
σαν μαντολάτα είν' γλυκά
γεμάτα με μεράκια.  ]
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:07:33 ΠΜ
Νά, νά ’ρχεται η γλυκιά Άνοιξη
λουλουδοστολισμένη,
απάνου σ’ ένα γάιδαρο
αντρίκεια καθισμένη.
 
Κι οπίσωθέ της τρέχουνε
κοπάδια γκαριστάδες,
όλοι ζουρλοί από το αίσθημα,
όλοι ζεστοί εραστάδες.
 
Κλοτσούν τετραποδίζοντες
και κλαίνε οχ’ τη χαρά τους,
και ζωντανή στα μάτια τους
θωρείς τη βουρλισιά τους.
[...]
Άνοιξη, γλυκιά μου Άνοιξη,
συντρόφισσσα τω νιώνε,
οίστρε κοινέ αξεχώριστα
σερνικοθηλυκώνε!...
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:08:58 ΠΜ
Εικόνα αγαπητή της γυναικός μου,
τώρα έλα καν εσύ στη συντροφιά μου·
κατοίκα πάντα μέσα στην καρδιά μου
και φύλα με οχ τσι πλάνεσες του κόσμου.
 
Εσύ για με προστάτης άγγελός μου,
άμεμπτα φύλαε τα πατήματά μου·
και προτού σκοτισθούν τα λογικά μου,
πρόλαβε, τρέξε συ, και λάμψε εμπρός μου.
 
Ναι, το φως σου ξυπνάει την αρετή μου,
και πιστόνε σ’ εσένα με βασταίνει,
γιατί τόσο σ’ αισθάνομαι δική μου,
 
τόσο με την ψυχή μου ζυμωμένη,
που δεν ηξέρω πλέον στη διαλογή μου
πώς να σε πω]
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:09:55 ΠΜ
Γιατί αν εκειό το ράσο που φορείτε
δεν σας δικάει να ζείτε με τιμή,
γιατί δεν το πετάτε να γενείτε
πραματευτάδες ή αμαξοδηγοί;
Κλέφτουν κι εκείνοι, ναι, κλέφτουν και γδυούνε,
μα τουλάχιστον δεν ιεροσυλούνε.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:10:59 ΠΜ
Στέκω, Πανιερώτατε, και παρατηρώ που οι χριστιανοί σήμερα έχουνε στην πουσνάρα [= σακκούλα] τους τριώ λογιώνε θρησκείες.
Μία που τήνε λένε και δεν τήνε κάνουνε.
Μία που τήνε κάνουνε και δεν τήνε λένε.
Και μία που και τήνε λένε και τήνε κάνουνε.
Η πρώτη είναι η θρησκεία του Χριστού, η δεύτερη του Διαόλου, η τρίτη τση Κοιλιάς.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:12:05 ΠΜ
Οι παλαιοί μας ενομίζανε, ως φαίνεται, πως ο έρωτας δεν γένεται παρά διά του Ταχυδρομείου! και πως τα γράμματα φέρουνε ίσια-ίσια στον ταχυδρομικόν έρωτα!... Με τούτην την ιδέα οι παλαιοί μας εμποδίζανε με αυστηρότητα εις τες κόρες τους τη σπουδή. [...]
     Σήμερα, κατ’ ευτυχίαν, δεν είναι πουλιό έτσι. Οι γονείς αρχίσανε να καταπείθονται ότι και ο Έρωτας ημπορεί να γενεί χωρίς τα γράμματα, και τα γράμματα ημπορούν να σταθούνε χωρίς τον έρωτα.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:13:37 ΠΜ
Ο μοναστηρισμός είναι μασονισμός. Ο καλόγηρος είναι μασόνος. Μέσα στον περίβολο του μοναστηριού του, περιβάλλεται και τούτος την μασονική καλογηροσύνη του και γένεται μέλος ένορκο της Μοναστηριακής Εταιρείας. Ενδύνεται καθώς ενδύνονται οι συνεταίροι του· θρέφεται καθώς θρέφοντ’ εκείνοι· διάγει καθώς διάγουν· και πιστεύει όσα και όπως τα πιστεύουν και οι λοιποί συγκαλόγηροί του. Όροι όλοι τούτοι, χωρίς τους οποίους δεν ήθελ’ είναι δεχτός εις τη Μοναστηριακή Λέσχη.
     Ω Μασονία, ο μοναστηρισμός έχει και τούτος το μυστικό του. Το μυστικό του καλόγηρου είναι να εξασφαλίσει διά βίου τη συντήρησή του, να ζήσει εν σχετική ανέσει την όλη ζωή του· και, αν τα χαρτιά λένε αλήθεια, να αξιωθεί έπειτα και τον Ουράνιον Παράδεισον.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:14:40 ΠΜ
Σύρτε, στίχοι μου, σύρτε τυπωθείτε.
Δεν είν’ πουλιό στον κόσμο αφορεστάδες.
Βουβοί, σβημένοι, πάν’ οι υποκριτάδες,
κι εσείς μπορείτε τώρα να φανείτε.
 
Λεύθεροι στίχοι, ελεύθερα μιλείτε.
Στηλιτέψετε ολούθε τσι ασχημάδες
παρόμοια σε λαϊκούς ή σε παπάδες·
εμπαίξετέ τες όπου τες ιδείτε.
 
Στην Αίγυφτό σας ώς κι εσείς κρυμμένοι,
Άγγελος και σ’ εσάς φέρνει την είδηση]
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:16:26 ΠΜ
Σεπτή μου Υποκρισία, Δέσποινά μου,
με συντριβή μου σου φιλώ το χέρι,
και σου προσφέρω τα σεβάσματά μου.
Ποι’ άλλη αρετή καλύτερά σου ξέρει
 
να κερδίζει τς ανθρώπους εδώ χάμου;
Ο κόσμος σε λατρεύει, σε γεραίρει,
κι εγώ κλίνω σ’ εσέ τα γόνατά μου
και σε γυρεύω για οδηγό μου αστέρι.
 
Φτιάσε μου σοβαρό το πρόσωπό μου,
δώσ’ μου ύφος πειστικό και όψη οσία,
για να μπορώ κι εγώ σε ποίμνιό μου
 
να εξασκώ την τόση σου μαγεία.
Κι έτσι να ’ν’ και για μέ τον φτωχόν γέροντα,
του κόσμου τα καλά και τα συμφέροντα.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:16:48 ΠΜ
Σεπτή μου Υποκρισία, Δέσποινά μου,
με συντριβή μου σου φιλώ το χέρι,
και σου προσφέρω τα σεβάσματά μου.
Ποι’ άλλη αρετή καλύτερά σου ξέρει
 
να κερδίζει τς ανθρώπους εδώ χάμου;
Ο κόσμος σε λατρεύει, σε γεραίρει,
κι εγώ κλίνω σ’ εσέ τα γόνατά μου
και σε γυρεύω για οδηγό μου αστέρι.
 
Φτιάσε μου σοβαρό το πρόσωπό μου,
δώσ’ μου ύφος πειστικό και όψη οσία,
για να μπορώ κι εγώ σε ποίμνιό μου
 
να εξασκώ την τόση σου μαγεία.
Κι έτσι να ’ν’ και για μέ τον φτωχόν γέροντα,
του κόσμου τα καλά και τα συμφέροντα.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:17:24 ΠΜ
Δεν είναι αμφιβολία. Ο Θεός έκαμε όλα τα καλά· ο Διάολος έκαμε όλα τα κακά. Ο Θεός έκαμε τις ευκολίες· ο Διάολος έκαμε τες δυσκολίες. Ο Θεός έκαμε τα φαγητά· ο Διάολος έκαμε τες νηστείες. Ο Θεός έδειξε τον γάμον· ο Διάολος έβαλε τα ’μπόδια στον γάμον. Ο Θεός έδωσε το Ορθό Λογικό· ο Διάολος έμπηξε τες πρόληψες. Ο Θεός είπε, «αυξάνεσθε και πληθύνεσθε»· ο Διάολος είπε, «γενόσθενε καλόγηροι και κλειόσθενε». Ο Θεός έκαμε την Παράδεισο· ο Διάολος έκαμε την Κόλαση. Ο Θεός έκαμε την Εκκλησία· ο Διάολος έκαμε τους Παπάδες.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:18:50 ΠΜ
Δεν είναι πράμα που να κάνει περσσότερην αηδίαν από τον έπαινον οπού γένεται από ανθρώπους οπού δεν ηξέρουν να επαινέσουν. Ο επιδέξιος επαινεστής επαινεί, χωρίς να δείχνει ότι θέλει να επαινέσει.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:19:25 ΠΜ
Γλώσσα φτιασμένη απάνου σε προϋπάρχουσαν γραμματική, είναι γλώσσα συμφωνητική. Μπορεί να χρησιμεύσει σ’ εκείνους οπού εσυμφωνήσανε και την εφτιάσανε, και σ’ εκείνους τους άλλους οπού εκάμαν τον κόπο και την εμάθανε· αλλά δεν θέλει είναι ποτέ γλώσσα Έθνους.
Τίτλος:
Αποστολή από: blue-roses στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:20:03 ΠΜ
Όποιος με πάρα-χαιρετά
και με πάρα-χαϊδεύει,
κάτι από μένα, βέβαια,
να καρπιστεί γυρεύει.
Τίτλος:
Αποστολή από: Nasia9 στις Δεκεμβρίου 06, 2007, 09:33:11 ΠΜ
Πρώτον

ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΟΛΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

Δεύτερον , ο μπαμπάς μου για αυτό ήθελε να με βαφτίσουν Κοργιαλένεια;;;

Τρίτον,πέθανε επειδή έμεινε στο Αργοστόλι,και αυτό είναι παράδειγμα προς όλους σας  ]