a33.gr

Γενικά => Σχέσεις => Μήνυμα ξεκίνησε από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 10:38:54 ΠΜ

Τίτλος: ΖΗΛΕΙΑ
Αποστολή από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 10:38:54 ΠΜ
η παγκοσμια λογοτεχνια, ο κινηματογραφος,το θεατρο, ολοι οι συγγραφεις, οι ποιητες, οι σεναριογραφοι, εχουν ασχοληθει με την ΖΗΛΕΙΑ

ενα δυνατο συναίσθημα , που γυρω του παιζονται δραματα και κωμωδίες

πολλες φορες ειναι πιο δυνατο κι από τον ερωτα
ειναι σιγουρα συστατικο του, ίσως  το κυρίαρχο

λετε ο ερωτας να ειναι ζηλεια?
Τίτλος:
Αποστολή από: Pappas10 στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 10:48:42 ΠΜ
Δεν νομίζω ότι ο έρωτας είναι ζήλεια... αλλά πιστεύω ότι η ζήλια κρύβει έρωτα...

Μπορεί να λέω και αρλούμπες.

Παππάς10 ή κατά κόσμον Μιχάλης...
Τίτλος:
Αποστολή από: Enia στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 11:32:59 ΠΜ
Σίγουρα είναι άρρηκτα συνδεδεμένα συναισθήματα.

Όπως έχω ξαναπεί, το αντίθετο της αγάπης και του έρωτα δεν είναι το μίσος αλλά η αδιαφορία. Αγάπη/Έρωτας χωρίς ούτε μια τόση δα δόση ζήλειας δεν γίνεται.
Το πως εκφράζει, το πως επιλέγει να διαχειριστεί κανείς τη ζήλια του, και το πως η (άκρατη) ζήλεια επηρρεάζει τη σχέση είναι άλλο θέμα...

Επίσης όμως, σίγουρα ο έρωτας δεν είναι μόνο ζήλεια.
Τίτλος:
Αποστολή από: minoraki στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 12:12:02 ΜΜ
ζηλεια μου....ζηλεια μου
με σενα η καρδια μου ειναι ζωντανη
μιλα μου μιλα μου
μα φυγε οταν ελθει εκεινος να με βρει.....

οταν παιρνω φορα
φορα κατηφορα
κι ο Θεος ο ιδιος δεν με σταματα
ελειψες μιαν ωρα
κι εχει πεσει τωρα εκλειψη ηλιου
και μια σκοτεινια.....

ψεμματα σου λεω
και κρυφα σου κλαιω
απο αγαπη ζηλεια κι εγωισμο....
κι οταν ειμαι φτευκτρα
κι αλλο τοσο ψευτρα
παλι απο την ζηλεια θα υποκριθω....


]
Τίτλος:
Αποστολή από: snoopy στις Δεκεμβρίου 21, 2007, 09:45:19 ΜΜ
ψάχνεις καινούργιο θέμα για καμιά ιστορία σου?
Τίτλος:
Αποστολή από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 11:17:28 ΠΜ
αγαπητη μου snoopy
εχω πολλα στο μυαλο μου που μπαινουν στις ιστοριες μου
οσον αφορα την ζηλεια
εχει παιξει σημαντικο ρολο στην ζωή μου
δεν ειναι τα βιωματα μου μονο
ειναι η ΖΗΛΕΙΑ του Proust
το ΚΛΕΙΔΙ TOY Tανιζακι
οι ιστοριες της Highsmith
αφησε τον εαυτο σου ελευθερο
να νοιωει αυτο το υπεροχο συναισθημα
ΤΗΝ ΖΗΛΕΙΑ
παρεξηγημενο, καταπατημενο
αλλά
πιστεψε με
ανωτερο του
ΕΡΩΤΑ
Τίτλος:
Αποστολή από: kuria στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 12:21:44 ΜΜ
η ζηλεια δεν υπαγεται μονο στην ερωτικη συμπτωματολογια...
ο ζηλιαρης ζηλευει τους παντες και τα παντα... ακομα και τ' αντερα του!
και φυσικα δεν εχει να κανει με το φυλο και την ηλικια...
Τίτλος:
Αποστολή από: black_velvet στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 12:36:24 ΜΜ

Υπέροχο συναίσθημα η ζήλεια; για ποιον; γι' αυτόν που την αισθάνεται; και ώρες ώρες τον τυφλώνει χειρότερα κι απ' τον έρωτα;
(Και δεν μιλώ γι' αυτό το παιχνιδάκι ανάμεσα σε δυο ερωτευμένους που εκφράζουν έτσι την αγωνία τους αλλά και την επιθυμία τους να είναι με το αντικείμενο του πόθου τους. Αν και, ακόμη και αυτό έχει πολύ λεπτά όρια).

Ή μήπως γι' αυτόν που τον ζηλεύουν; κι εκεί που προσμένει να χαρούν με τις χαρές του κι οι "δικοί" του άνθρωποι, οι "φίλοι", το "έτερον ήμισυ", ξαφνικά προσπαθεί να καταλάβει τι έγινε;

Για άλλη μια φορά, η kuria έχει δίκιο. Ο ζηλιάρης ζηλεύει και τα άντερά του.
Οι ισορροπίες είναι εξαιρετικά δύσκολες.

Τίτλος:
Αποστολή από: saliara στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 01:00:52 ΜΜ
Η ζήλια χωρίζεται σε δύο μέρη...Ναι όταν είσαι ερωτευμένος ζηλεύεις...λίγο όμως και με την καλή ένοια..Ζηλεύεις γιατί αρχίζεις να αγαπάς αυτό που έχεις ερωτευτεί..Όταν όμως ζηλεύεις υπερβολικά από ένα σημείο και μετά πιστεύω πως ο έρωτας σταματάει και αρχίζει ένα άλλο συναίσθημα..δεν ξέρω πως να το μεταφράσω..Πάντως δεν είναι πια θέμα έρωτα αλλά πιο πολύ θέμα κατάκτησης του ¨ατόμου¨...
Τίτλος:
Αποστολή από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 02:46:26 ΜΜ
Η ζηλεια θελει ωριμοτητα για να την διαχειριστεις

ειναι ομως ακριβης η παρατήρηση για τι ειδους ζηλεια μιλαμε?

μα για την ερωτικη

ναι,δεν ημουν σαφής οταν ανεβασα το θεμα

σκεφθειτε τις στιμες της ζηλειας σας
τις εξαρσεις της
υπαρχει καλλιτερο αφροδισιακο?
Τίτλος:
Αποστολή από: kuria στις Δεκεμβρίου 22, 2007, 02:57:44 ΜΜ
βρε εφταθαλασσες καλο μου...
υπαρχουν πολυ καλυτερα αφροδισιακα πιστεψε με... που μπορω να σου τα μαθω...
γιατι εσυ κατα πως φαινεται μονο ζηλεια εφαγες, ζηλεια μολογας...
Τίτλος:
Αποστολή από: boubou στις Δεκεμβρίου 23, 2007, 11:34:50 ΜΜ
ίσως τελικα η ζήλεια, μετα από μια καλή αυτοκριτική και μια μικρη ανασκόπηση στα περασμένα και τις γελοιότητες που ίσως να έχουμε κανει κατα καιρούς κυριευμένοι από αυτή, να μας βοηθάει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Άλλες φορές πάλι από καθαρό εγωϊσμο μας κάνει και πιο ανταγωνιστικούς πράγμα διόλου δυσάρεστο ειδικά όταν διεκδικείς κάποιον ή κάτι!
Τίτλος:
Αποστολή από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 24, 2007, 09:04:35 ΠΜ
απαντώντας
δεν ΄ξεκινησα το θεμα ου ευκαιριακα, για βίψσα καποια κατάσταση προσφατα
παντα ήμουν παρατήρητης του εαυτου κι αλλων
παντα η ζηλεια ή καετωγε τα σωθικα μου
ή την υπέμενα
μεχρι που
την καταπολεμησα, με την ιδια την ιδι της την μορφη
την εκανα δικη μου,

Ετσι την αισθανομαι λυτρωτικά
κι οχι ως βασανο
Τίτλος:
Αποστολή από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 24, 2007, 05:28:09 ΜΜ
το λεει και το τραγουδι του Ρασουλη που τραγουδαει η Αλεξίου

ζήλεια μου, ζήλεια μου
σαν την αγάπη είσαι τόσο δυνατή

ειδατε, οτι εχω δικιο?
Τίτλος:
Αποστολή από: sevenseas στις Δεκεμβρίου 24, 2007, 05:30:37 ΜΜ
Παράθεση από: "saliara"Η ζήλια χωρίζεται σε δύο μέρη...Ναι όταν είσαι ερωτευμένος ζηλεύεις...λίγο όμως και με την καλή ένοια..Ζηλεύεις γιατί αρχίζεις να αγαπάς αυτό που έχεις ερωτευτεί..Όταν όμως ζηλεύεις υπερβολικά από ένα σημείο και μετά πιστεύω πως ο έρωτας σταματάει και αρχίζει ένα άλλο συναίσθημα..δεν ξέρω πως να το μεταφράσω..Πάντως δεν είναι πια θέμα έρωτα αλλά πιο πολύ θέμα κατάκτησης του ¨ατόμου¨...
[/quot

πως φαινεται , οτι δεν εχεις κλεισει ακομη τα 21 Ελενιτσα