a33.gr

Ο Κόσμος της Τέχνης => Καλλιτεχνικός καφενές => Μήνυμα ξεκίνησε από: heinrich στις Ιανουαρίου 06, 2008, 07:28:06 ΜΜ

Τίτλος: Καμμιά καλή παράσταση να πάμε, βρε παιδιά? :P
Αποστολή από: heinrich στις Ιανουαρίου 06, 2008, 07:28:06 ΜΜ
ΤΑ 39 ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ
Κοινωνικό του John Buchans

Ένας μηχανικός, που κατηγορείται για το φόνο μιας άγνωστης, αναζητά τους ενόχους στη Σκοτία και βρίσκεται μπλεγμένος σε μια ιστορία συνωμοσίας. Μυστήριο, χιούμορ, περιπέτεια και ρομαντισμός.

Κοινωνικό δεν θα το έλεγα.. Χιουμοριστικό ναι! και πολύ μάλιστα. Ευρηματική σκηνοθεσία καθώς τα σκηνικά του έργου αλλάζουν, μετακινούνται και δημιουργούνται από τους ίδιους τους ηθοποιους σε μεγάλες ταχύτητες.

Ο Σπαντίδας ως πρωταγωνιστής ήταν ο αδύναμος κρίκος.

 ΚΝΩΣΣΟΣ
Πατησίων 195 και Κνωσού 11 (στάση Καλλιφρονά)
2108677070
Τίτλος:
Αποστολή από: mauroula στις Ιανουαρίου 06, 2008, 07:41:30 ΜΜ

Αντίστοιχες προτάσεις μπορούν να γίνονται κι εδώ]
Τίτλος:
Αποστολή από: heinrich στις Ιανουαρίου 23, 2008, 02:27:49 ΠΜ
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΜΟΥ

Κωμωδία του Γ. Ηλιόπουλου
Σκηνοθ.: Π. Ζούνη.
Παίζουν: Γ. Ηλιόπουλος, Δ. Γριζιώτη, Ε. Καπάνταη, Ασπ. Κοκόση, Τ. Φραγκιάς, Ιωσ. Ιωσηφίδης.
Σκην.- κοστ.: Γ. Ασημακόπουλος.
Φωτ.: Χρ. Θανάσουλα.
Διάρκεια 100'

Υπάρχουν μυστικά και μυστικά. Αυτό της αποτυχίας όμως μας ιντριγκάρει, αφού είναι γραμμένο από ένα νέο Έλληνα συγγραφέα του οποίου βασικό εργαλείο είναι το χιούμορ. Για 2η χρονιά, με αλλαγές στο καστ.

από το αθηνόραμα




Τον Γιωργο Ηλιόπουλο τον ξεχώρισα από τα σκερτσάκια όπου και φάνηκε να ξεχωρίζει από τους υπολοίπους του καστ. Σε αυτή τη δουλειά που φέρνει την υπογραφή του ως σεναριογράφος θα παρατηρήσω τα εξής:
α) την ανύπαρκτη σκηνοθεσία
β) τα πολύ κακά σκηνικά
γ) την καλή ερμηνεία του πρωταγωνιστή ακόμα και σε μια άχαρη Τρίτη
δ) το κουραστικό κείμενο

Θεωρώ πως ο Ηλιόπουλος είναι ένας πολύ ταλαντούχος ηθποποιός. Αυτό φάνηκε και στην πρώτη (?) σεναριακή του απόπειρα. Αλλά από τη απόπειρα λείπει η πείρα. Θα πρέπει να μάθει να αφαιρεί τόσο από το γράψιμό του όσο και από το παίξιμό του ώστε να γίνει πιο ουσιαστικός. Τα καταιγιστικά κείμενα θα πρεπει να έχουν έναν ρυθμό ώστε να γίνουν συναρπαστικά. Ο Ηλιόπουλος ιδρώνει τη φανέλα αλλά η ομάδα δεν βάζει γκολ
Τίτλος:
Αποστολή από: minoraki στις Ιανουαρίου 24, 2008, 09:21:21 ΠΜ
23-27/1 στο θεατρο badminton υπαρχει η παρασταση fuego
ανδαλουσιανικοι χοροι φλαμενγκο και βολαν!!!!!!
αν σας αρεσει κατι τετοιο φυσικα.......
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Φεβρουαρίου 04, 2008, 07:08:06 ΜΜ
Χάινριχ, σε παραπέμπω στην "ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΘΕΑΤΡΟΥ ΚΑΙ ΚΑΛΟΥ ΓΟΥΣΤΟΥ" http]
Τίτλος:
Αποστολή από: DrAparadektos στις Μάρτιος 03, 2008, 01:25:55 ΜΜ
Τριστάνα Τριστάνα, σας ευχαριστώ για την προτίμηση.  (... καιρό έχεις να φανείς στο xestus)

Υπάρχει κι΄ άλλη πρόταση  (αν παίζει ακόμα.... δεν είμαι σίγουρος)
Ο Μαρξ στο Σόχο

Κατηγορούμενοι
ΤονKαρλ Mαρξ υποδύεται ο ενθουσιασμένος: Άγγελος Aντωνόπουλος।
Σκηνοθεσία: Aθανασία Kαραγιαννοπούλου.
Mετάφραση: Άρης Λασκαράτος.
Σκηνικά Kοστούμια: Γιώργος Aσημακόπουλος.
Φωτισμοί: Aλέκος Aναστασίου


Εισήγηση Δημοσίου Κατηγόρου
Χάρη σε ένα γραφειοκρατικό λάθος, ο Μαρξ - που πήρε άδεια απ τη νομενκλατούρα του άλλου κόσμου να επιστρέψει για λίγο στο Σόχο του Λονδίνου - φθάνει στο Σόχο της Νέας Υόρκης. Εκεί βρίσκει την ευκαιρία να μιλήσει και να δηλώσει πως δεν είναι Μαρξιστής, ενώ δεν παραλείπει να κάνει ολίγον ρόμπα το Μπακούνιν. Φυσικά, διαπιστώνει πως «τίποτα δεν άλλαξε» και πως το «κεφάλαιο» παραμένει επίκαιρο. Μέσα από τις αναμνήσεις του αποδεικνύει ότι είναι πιο ανθρώπινος από όσο εκείνοι που τον έχουν θεοποιήσει νομίζουν. Εξηγεί ακόμα και το νόημα της φράσης «η θρησκεία είναι το όπιο των λαών» και μέσα από αυτή του την εξήγηση παρουσιάζει εαυτόν ως βαθιά θρησκευόμενο. Γίνεται με άλλα λόγια συμπαθής σε εχθρούς και φίλους, αλλά και κατανοητός κυρίως στους άσχετους εκ των οπαδών του. Επίσης γίνεται – χωρίς αυτό να μειώνει σε τίποτα την αξία του – αποδεκτός ακόμα και από, ...... ένα σύγχρονο αμερικάνο ας πούμε.
Φυσικά όλα αυτά συμβαίνουν στην ζοφερή φαντασία του κυρίου Howard Zinn - πρόκειται για αμέρικαν στάϊλ κομουνιστή διανοούμενο - ο οποίος θέλησε προφανώς να επαναφέρει στη μόδα κάτι που έμοιαζε να φθίνει μετά την πτώση του υπαρκτού. Ίσως ακόμα και να αποτελεί απολογία για την «αντιαμερικανική» ιδεολογία του. Όπως και να έχει, το έργο γράφτηκε με αγάπη και ταλέντο. Είναι άρα χειροποίητο, ουχί πλαστικό και - αν είναι ποτέ δυνατόν για ένα μπάτσο του θεάματος - ... το αγάπησα.
Φυσικά πήγα στο θέατρο με τις χειρότερες των διαθέσεων τουλάχιστον για τον Κύριο Αντωνόπουλο και την κυρία Καραγιαννοπούλου. Όμως, …. Πως είναι δυνατόν να μη φύγει κανείς ευχαριστημένος και ικανοποιημένος από την ερμηνεία του κυρίου Αντωνόπουλου ο οποίος από την εποχή του Άγνωστου Πόλεμου μέχρι σήμερα έχει πετύχει την απόλυτη ίαση και μπορεί να σεμνύνεται για τα αποτελέσματα της θεραπείας; Ο κύριος Αντωνόπουλος έχει παλιώσει σαν το παλιό καλό κρασί. Είναι απολαυστικός και ζωντανός επάνω σε μία απαιτητική σκηνή. Η απόφασή του να παρουσιάσει ένα τόσο κουραστικό έργο, δεν ήταν αποτέλεσμα υπεροψίας. Ήταν ορθή αυτογνωσία των δυνατοτήτων του. Η σκηνοθεσία υπήρξε λιτή δίχως περιττά προς το ύφος του έργου στοιχεία, ενώ τα σκηνικά επιβεβαίωναν την ύπαρξή τους όσο ο μύθος ξετυλιγόταν.


Δια ταύτα
Πάρα πολύ καλή παράσταση από όλες τις οπτικές γωνίες.

Ετυμηγορία – Ποινή
Πώς να επιβάλεις ποινή σε κάποιους που είναι άσπιλοι ως «Οσίες Μαρίες»; Αθώοι απαξάπαντες.

Βαθμολογία
Δέκα με τόνο και πάει και στοίχημα

εκ της αστυνομίας θεάτρου και κακογουστιάς
αρμοδίως, ο ΔρΑπαράδεκτος
www.theatregr.blogspot.com
Τίτλος:
Αποστολή από: Ludwig στις Μάρτιος 03, 2008, 04:20:12 ΜΜ
και το ΜΠΟΣΑΝΟΒΑ ήταν αρκετά διαφορετικό με ό,τι έως τώρα έχω δει.
περισσότερες πληροφορίες αργότερα γιατί τώρα πνίγομαι...


 :P  :P  :P
Τίτλος:
Αποστολή από: black_velvet στις Μάρτιος 03, 2008, 04:37:02 ΜΜ

Ε όχι! γρήγορα το σωσίβιο!!!  ]
Τίτλος:
Αποστολή από: Ludwig στις Μάρτιος 03, 2008, 07:30:05 ΜΜ
πήγα να γράψω αλλά έπεσα πάνω σε 200 επισκέπτες που με παρασύρανε καθώς έμπαιναν χαρωπά στον α33

 :P  :P  :P  :P  :P  :P  :P
Τίτλος:
Αποστολή από: black_velvet στις Μάρτιος 03, 2008, 10:06:59 ΜΜ

]
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Μάρτιος 06, 2008, 07:08:45 ΜΜ
Δόκτορα, παρακαλώ και αλίμονο.  Όσο για το εντός της παρένθεσης σχόλιο]
Τίτλος:
Αποστολή από: purple στις Μάρτιος 06, 2008, 09:03:52 ΜΜ
giati xreiazetai na pame se parastash????thn biwnoume kathe mera sto spiti mas....(gmt DEH mou mesa...)
Τίτλος:
Αποστολή από: tristana στις Μάρτιος 07, 2008, 05:31:10 ΠΜ
Περπλ, παίζετε Θέατρο Σκιών και εσείς;
Θέλω κι εγώ διακοπή και ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
Τίτλος:
Αποστολή από: purple στις Μάρτιος 07, 2008, 06:34:43 ΜΜ
Παράθεση από: "tristana"Περπλ, παίζετε Θέατρο Σκιών και εσείς;
Θέλω κι εγώ διακοπή και ΔΙΑΚΟΠΕΣ!


akoma prospathw na katalabw poios kanei ton karagiozh...
Τίτλος:
Αποστολή από: xhmeia στις Μάρτιος 07, 2008, 06:41:40 ΜΜ
fetos eida
sesouar gia dolofonous
kai
mpampa min xanape8aneis paraskeyh
gelasa polu :D
Τίτλος:
Αποστολή από: Ludwig στις Μάρτιος 27, 2008, 01:30:09 ΠΜ
Η κατσαρίδα.
Σενάριο και σκηνοθεσία
Βασίλης Μαυρογεωργίου
Ηθοποιοί
Γ. Παπαγεωργίου και Μ. Οικονόμου

Η επιτυχία της βασίζεται σε δροσερό, ανάλαφρο, νεανικό κείμενο και δεν χρειάζεται να σκάψεις για να  ανακαλύψεις κάποιο κρυμμένο βαθύτερο νόημα διότι δεν υπάρχει. Μια άλλη όψη της οδύσσειας μιας κατσαρίδας. Ενός απρογραμμάτιστου ταξιδιού που δεν ανακαλύπτουμε ποτέ τον σκοπό του.
Οι ηθοποιοί έχουν νεύρο και σκοπό, σε μια ευρηματική σκηνοθεσία.

Τα συγχαρητήριά μου.
Θριαμβος στο κοινό των free press περιοδικών.
Τίτλος:
Αποστολή από: Ludwig στις Μάρτιος 27, 2008, 01:35:01 ΠΜ
για τυχόν άγνωστες λέξεις κατά την παράσταση
ντανταισμός:  καλλιτεχνικό κίνημα στην ζωγραφική το θέατρο την λογοτεχνία την γραφιστική και χαρακτηρίζεται  από παραλογισμό και την απόρριψη όλων των εώς τότε κανόνων και ιδανικών της τέχνης.
Σουρεαλιστικά πράματα
Τίτλος:
Αποστολή από: fortune στις Μάρτιος 27, 2008, 03:08:03 ΜΜ
Mια πολυ ωραια παραστασουλα παιζεται  στο θεατρο Αυλαια στον Πειραια.
{ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΕΛΛΑΔΑ} ο τιτλος...
Ειναι επιθεωρηση και βγαζει πολυ γελιο.

Συνδιαζει παλιους με νεους  ηθοποιους ,που παρεπιπτοντως ειναι πολυ ταλαντουχοι.Τραγουδισε στο διαλλειμα ο Χατζης ο γυιος.Φτυστος ο πατερας του.

Συγκινηθηκα ,οταν στο τελος της παραστασης εσφιξα το χερι της Καιτης Παπανικα και του Παπαζηση και  εκεινοι ελαμπαν..σαν να ταν χτες...Σαν ο χρονος να μην τους εχει επηρεασει καθολου...

Ηθοποιος σημαινει Φως...θυμηθηκα...


*Πλατεια Κουντουριωτου και Β Μεραρχιας το θεατρο.Διπλα στο Αμερικαν Χαουζ,στο Πασαλιμανι.
Τίτλος:
Αποστολή από: Nick Gvl στις Μάρτιος 28, 2008, 01:15:11 ΠΜ
Ειδα τον Θείο Βάνια του Αντον Τσέχωφ στο Ανοιχτό Θέατρο....
Καλή παράσταση, πολύ καλή ερμηνεία από τον Σοφοκλή Πέππα και την Ντίνα Μιχαηλίδη..
Αξίζει να την δείτε...
Τίτλος:
Αποστολή από: Ludwig στις Απριλίου 06, 2008, 11:21:00 ΠΜ
the caveman

Κορονετ / coronet
με τον Χρ. Στυλιανού
(εναλλάξ μπορεί να το παρουσιάζει και ο Γεννατάς)


Οκ. Εδώ είμαστε.
Το απόλυτο γέλιο
Αυτό το θεατρικό πρέπει οπωσδήποτε να το δουν οι κατώθι
kodikas
Nikos23
Enia
Θειος
Pappas
και να ανοίξουν ανάλογο τόπικ στις «Σχέσεις»
Η αιώνια μάχη μεταξύ των 2 φύλων σε ένα μονόλογο (αλλά και σε κάποιες στιγμές διαδραστικό) από τον Στυλιανού σε μεγάλα κέφια μέσα από το βασικό ερώτημα «γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ αντρών και γυναικών».
Απαντήσεις που έρχονται από την προιστορία τότε που οι άντρες ήταν κυνηγοί και οι γυναικες συλλέκτες. Απαντήσεις μέσα από τα μάτια ενός άντρα. Ενός κυνηγού.
Τι έχει αλλάξει έως τώρα?
Το φταίει?
Ενα αστείρευτο  θέμα, πάντα επίκαιρο, πάντα διασκεδαστικό, του Rob Becker, o μακροβιότερος μονόλογος στη ιστορία του Μπροντγουει,  πατάει σε στερεότυπα, στην ψυχοσύνθεση του σύγχρονου ατομου, στην ψυχολογία.
Ο Στυλιανού δίνει ρέστα με τις γκριμάτσες και τις μιμήσεις του, δεν σε αφήνει να χάσεις την προσοχή σου ούτε για ένα λεπτό, κερνάει μπύρες, δίνει δημοψηφίσματα.
Επειδή δεν υπαρχει περίπτωση να μην σου έχει συμβεί κάτι από αυτά που αναφέρει, να μην έχεις πέσει θύμα την συλλεκτικότητας των γυναικών ή της διαπραγμάτευσης των αντρών, το γέλιο βγαίνει αβίαστα και αληθινό.

Αν θέλετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να περάσετε να καλά, θα πρέπει να το δείτε. Το καλύτερο είναι να πάτε με μεγάλη παρέα και να συμμετέχετε στο σόου.


Κλειστε έγκαιρα θέσεις γιατί το ΣΚ είναι γεμάτο.
ΜΗΝ αγοράσετε εισιτήρια για τις xtra καρεκλίτσες που βάζουν στους πλαινούς διαδρομους. Αν σώνει και καλά το αποφασίσετε τότε απαιτήστε μείωση της τιμής του εισιτηρίου
Τίτλος:
Αποστολή από: Enia στις Απριλίου 06, 2008, 04:28:43 ΜΜ
1ον, ψιλιάζομαι ότι με έχεις παρεξηγήσει...

2ον... πότε σας βολεύει είπατε για να κλείσουμε?  :D
Τίτλος:
Αποστολή από: black_velvet στις Απριλίου 14, 2008, 05:36:48 ΜΜ

Εμάς μας βολεύει την επόμενη βδομάδα.
Να το κανονίσουμε; ή θα' σαι εκεί; http]
Τίτλος:
Αποστολή από: Enia στις Απριλίου 14, 2008, 06:11:25 ΜΜ
Εκεί  (//http)θα είμαι μέχρι την Κυριακή.

Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας (Δευτέρα-Τρίτη), μπορεί και να με βρείτε εδώ. (Αγία και Μεγάλη Εβδομάς είναι αυτή, όλο κάπου κάποιο αμνοερίφιο θα μας περιμένει - με όλα τα παρελκόμενα ελπίζω κι εύχομαι...  :roll: )
Τίτλος:
Αποστολή από: heinrich στις Αυγούστου 23, 2008, 08:52:25 ΜΜ
[quote user="Ludwig" post="290892"]the caveman

Κορονετ / coronet
με τον Χρ. Στυλιανού
(εναλλάξ μπορεί να το παρουσιάζει και ο Γεννατάς)


Οκ. Εδώ είμαστε.
Το απόλυτο γέλιο
Αυτό το θεατρικό πρέπει οπωσδήποτε να το δουν οι κατώθι
kodikas
Nikos23
Enia
Θειος
Pappas
και να ανοίξουν ανάλογο τόπικ στις «Σχέσεις»
Η αιώνια μάχη μεταξύ των 2 φύλων σε ένα μονόλογο (αλλά και σε κάποιες στιγμές διαδραστικό) από τον Στυλιανού σε μεγάλα κέφια μέσα από το βασικό ερώτημα «γιατί δεν υπάρχει επικοινωνία μεταξύ αντρών και γυναικών».
Απαντήσεις που έρχονται από την προιστορία τότε που οι άντρες ήταν κυνηγοί και οι γυναικες συλλέκτες. Απαντήσεις μέσα από τα μάτια ενός άντρα. Ενός κυνηγού.
Τι έχει αλλάξει έως τώρα?
Το φταίει?
Ενα αστείρευτο  θέμα, πάντα επίκαιρο, πάντα διασκεδαστικό, του Rob Becker, o μακροβιότερος μονόλογος στη ιστορία του Μπροντγουει,  πατάει σε στερεότυπα, στην ψυχοσύνθεση του σύγχρονου ατομου, στην ψυχολογία.
Ο Στυλιανού δίνει ρέστα με τις γκριμάτσες και τις μιμήσεις του, δεν σε αφήνει να χάσεις την προσοχή σου ούτε για ένα λεπτό, κερνάει μπύρες, δίνει δημοψηφίσματα.
Επειδή δεν υπαρχει περίπτωση να μην σου έχει συμβεί κάτι από αυτά που αναφέρει, να μην έχεις πέσει θύμα την συλλεκτικότητας των γυναικών ή της διαπραγμάτευσης των αντρών, το γέλιο βγαίνει αβίαστα και αληθινό.

Αν θέλετε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να περάσετε να καλά, θα πρέπει να το δείτε. Το καλύτερο είναι να πάτε με μεγάλη παρέα και να συμμετέχετε στο σόου.


Κλειστε έγκαιρα θέσεις γιατί το ΣΚ είναι γεμάτο.
ΜΗΝ αγοράσετε εισιτήρια για τις xtra καρεκλίτσες που βάζουν στους πλαινούς διαδρομους. Αν σώνει και καλά το αποφασίσετε τότε απαιτήστε μείωση της τιμής του εισιτηρίου[/quote]


θα συνεχοστεί και την επόμεη χρονιά οπότε ναμην το χάσετε
Τίτλος: Re: Καμμιά καλή παράσταση να πάμε, βρε παιδιά? :P
Αποστολή από: heinrich στις Αυγούστου 23, 2008, 08:58:01 ΜΜ
ΒΑΤΡΑ-X-

δυστυχώς το παρακολούθησα και αυτό...

το πιο ενδιαφέρον μέρος της παράστασης ήταν όταν ξετρύπωσε μια σαραντοποδαρούσα «-ΝΑ!-» από τις ρωγμές των σκαλοπατιών και είδα μπροστά μου στο πι και φι, φουστάκια να ανεμίζουν και γλυκά κοριτσάκια με μαυρισμένα σφιχτά μπουτάκια να στριγκλίζουν σιγανά...
τι ωραίο θέαμα...
Τίτλος: Re: Καμμιά καλή παράσταση να πάμε, βρε παιδιά? :P
Αποστολή από: heinrich στις Δεκεμβρίου 16, 2009, 11:59:13 ΜΜ
πήγα και είδα το best των momix...

Οσοι δεν γνωρίζετε τους Momix να κάνετε μια βολτα στο youtube....

και μετά αποθεώνουμε τον Δημητράκη με τα νερά του...

βρε ουστ!