a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ο κύκλος των χαμένων ποιητών => Μήνυμα ξεκίνησε από: MARAKOS στις Ιανουαρίου 20, 2008, 07:23:58 ΜΜ
-καλημερούδια καθρεφτάκι μου
-καλώς τον σιτεμένο μου..
-να σε γυρίσω κομματάκι προς την τηλεόραση?
-κάνε το,γιατί βαρέθηκα να βλέπω την μουράκλα σου
-για πές μου λοιπόν τι βλέπεις?
-ότι και σύ, αλλά χωρίς εσένα μέσα από μένα
-χαίρομαι που βλέπουμε τα ίδια χωρίς να βλέπουμε ο ένας τον άλλο
-μπλιάχ,άλλαξε κανάλι, δεν τους μπορώ τους πολιτικάντηδες..
-μα γιατί,αφού μιλάνε για το μέγα θέμα των ημερών..
-αυτό είναι που με φοβίζει σιτεμένε μου
-δηλαδή ?
-που κουκουλώθηκαν όλα τ άλλα θέματα,και μιλάνε μόνο γιαυτό
-και είναι τόσο κακό αυτό?
-κοίταξε με στα μάτια ,δεν τους αντέχω σου λέω!
-μα άμα σε στρέψω προς τα μένα…. δεν θα βλέπεις τηλεόραση
-προτιμώ την χαζοφάτσα σου από δαύτους τους Ιησουίτες
-μα τι σου κάνανε εσένα?
-εμένα γιατί να μου κάνουνε κάτι, είμαι ένας καθρέφτης και μόνο..
-όμως εγώ βλέπω εμένα μέσα από σένα καθρέφτη μου..
-εκείνοι όμως δεν το τολμάνε με τίποτα..
-μα κι αυτοί βλέπουνε τον εαυτό τους σε καθρέφτη..
-έτσι νομίζεις αφελέστατο ραμολί?
-μα όλοι τους χρησιμοποιούν καθρέφτες !
-ναι φυσικά, αλλά μόνο.. παραμορφωτικούς
-και γιατί παραμορφωτικούς?
-γιατί ο κανονικός καθρέφτης δεν χαρίζεται σε κανένα ..
marakos