a33.gr

Χτές το βράδυ στην προσπάθειά μου ν'αποκοιμηθώ,σ'έφερα πάλι στη σκέψη μου..Είδα τη μορφή σου..το βλέμμα σου,αλλά όχι το χαμόγελό σου...Προσπάθησα να θυμηθώ,το μόνο πράγμα που μ'έκανε να σ'ερωτευτώ..ίσως και να Σ'αγαπήσω..Τότε θυμήθηκα κάτι στιχάκια που σου είχα αφιερώσει..Πήγαινε κάπως έτσι :
Σε γνώρισα...σα το μωρό που βλέπει πρώτη φορά τη μητέρα και σκάει ένα χαμόγελο σα να την ήξερε καιρό!!
Σε ερωτεύτηκα..σα κεραυνός μέσα στη νύχτα που χτυπά και φωτίζει το σκοτάδι με τον δικό του μοναδικό τρόπο!!
Πληγώθηκα..όπως τα δέντρα όταν τα κόβουν,δε μιλάνε αλλά πονάνε σιωπηλά,χωρίς να στο δείξουν!!
Γιατρεύτηκα..έκλεισε η πληγή σαν τη βροχή που σταματάει έτσι ξαφνικά,χωρίς να το περιμένεις!!
Και όλα αυτά για'σένα..Άχ...
Έτσι σε φώναζα..Άχ..Όπως το επιφώνημα.Κρατάει μόνο ελάχιστα δευτερόλεπτα,αλλά σημαίνει τόσα πολλά!!Έτσι κι εσύ..Όχι...Εσύ τουλάχιστον κράτησες περισσότερο από μερικά δευτερόλεπτα κι όμως σήμαινες τόσα πολλά για'μένα..
όσο περνάει ο καιρός άλλο τόσο σε θυμάμαι..Αλλά σιγά σιγά χάνονται οι λεπτομέρειες..αυτές οι λεπτομέρειες που τόσο είχα αγαπήσει..
Τα πράσινα μάτια αρχίζουν και ξεθωριάζουν..Η μορφή σου αρχίζει και σβήνεται και το χαμόγελό σου ούτε που μου θυμίζει τίποτα πια!
Έτσι λοιπόν είναι αγάπη μου..Όταν κάτι σ'έχει πονέσει πολύ έχεις δυό επιλογές..να το κρατήσεις ζωντανό,η να το διαγράψεις..
Μα εγώ προσπάθησα να το κρατήσω ζωντανό αυτό το συναίσθημα..αλήθεια προσπάθησα..Προσπάθησα να μη σε ξεχάσω..
Προσπάθησα να σε σκέφτομαι κάθε μέρα...
Προσπάθησα να σε κρατήσω..μόνο που αυτό αποφάσισε να με αφήσει..
Εσύ βλέπεις εκφραζόσουν πάντα με τραγούδια..εγώ εκφραζόμουν με τα λόγια της καρδιάς..
Ίσως αυτό φοβήθηκες..Και όπως πάντα λέω :
  Στην αγάπη βλέπεις..δε πρέπει να περιμένεις ανταλλάγματα..Το μόνο που παίρνεις είναι η ευτυχία που κερδίζεις

Για'σένα λοιπόν..Άχ..

εισαι μαρτυριαρα. τωρα δεν εχω που να κρυφτω.

Πίνοντας λοιπόν αυτό το cosmopolitan..μέσα σε αυτό το σαγηνευτικό κόκκινο χρώμα εμφανίστηκε το πρόσωπό σου..Όλοι μιλάγανε αλλά εγώ δεν άκουγα κανέναν..Μόνο κοίταζα..Κοίταζα μέσα στο ποτό και ευχόμουν να μπορούσα να σε αγγίξω χωρίς να χαθείς...Και τότε με ένα απλό κούνημα του χεριού μου..χάθηκε η μορφή σου..Το μόνο που έμεινε ήταν πάλι αυτό το κατακόκκινο χρώμα του ποτού..Τίποτε άλλο.σα να μη σε είχα δεί ποτέ...

κοψε τα κοκτειλ!!

δοκιμασε μια σουμαδα.
και εκεινη κοκκινη ειναι.
αν τον ξαναδεις στο ποτηρι
και παραλληλα ακουσεις και φωνες...
πανε στο πλησιεστερο νοσοκομειο....

εισαι κακια τελικα  :P  :P  :P

:mrgreen:

:24: