Πόσο καλά γνωρίζεις τον εαυτό σου;
Πολύ Καλά!!!!!!!!!!!!!!!!!! Εσύ;
Ελάχιστα είμαι απρόβλεπτη.
όσο πιό καλά γίνεται
Κάθε μέρα κι από λίγο, κι έτσι όταν μεγαλώσω, θα τον ξέρω πολύ καλά.
Ti ρωτάς και βρε παίδι μου
Όταν μεγαλώσεις θα πρέπει απλά να χαρίσεις την γνώση που θα έχεισ αποκτήσει!!!!!!
Οσο ζω (με) μαθαινω!! ]
όσο (με) μαθαίνω τόσο ζω.......
[size=9]θα σκίσει τα Νόμπελ του ο Ελίτης[/size]
Όσο με μαθαίνω τόσο μπερδεύομαι... :?
Παράθεση από: "giotoy"Πόσο καλά γνωρίζεις τον εαυτό σου;
είμαι ιδιος εγώ!
Παράθεση από: "Argiro"Όσο με μαθαίνω τόσο μπερδεύομαι... :?
όσο σε διαβάζω με μπερδέυεις
Δεν είσαι ο μόνος... 8)
Παράθεση από: "KostasD33"όσο (με) μαθαίνω τόσο ζω.......
[size=9]θα σκίσει τα Νόμπελ του ο Ελίτης[/size]
εννοείς τον γνωστό Elite με τις φρυγανιές? :P :P :P
Πήρε και Νόμπελ? Για ποιες? Τις σικάλεως ή τις κανονικές?
Δεν μπορει καποιος να ξερει απολυτα τον εαυτο του (αποψη μου),γιατι δεν
μπορει να ξερει τι αντιδραση θα εχει οπουδηποτε...
Εγω ακομα τον μαθαινω....κ θα τον μαθαινω οσο ζω....
Παράθεση από: "KostasD33"όσο (με) μαθαίνω τόσο ζω.......
[size=9]θα σκίσει τα Νόμπελ του ο Ελίτης[/size]
οσο μαθαινω, τοσο (με) ζω.
Λέω ότι τον ξέρω καλά αλλά μερικές φορές με εκπλήσει!!! :P :P
Λέω ότι τον ξέρω καλά αλλά μερικές φορές με εκπλήσει!!! :P :P
κατι ξερω...
κατι υποψιαζομαι....
κι ευτυχως ακομη μ εκπλησσω....
ειχα προχθες μια βιαστικη συναντηση μαζι του
μου εμειναν οι καλλιτερες εντυπωσεις
φτου του του αγοριου
Πιστεύω ότι με ξέρω αρκετά καλά.
Στα εύκολα είμαι "μέσα" και την κάνω μ' ελαφρά στα δύσκολα :lol:
Αμ Κυρα Κατινιω μου στα δυσκολα σε θελω :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Εγω γνωριζω πολυ καλα τον εαυτο μου .Ειμαι απροβλεπτη ,πληθωρικη ,με μεγαλη φαντασια ολο εκπληξεις. Δεν πληττει ο αλλος ποτε μαζι μου.Δινω τα παντα στους ανθρωπους που αγαπω.Αποφασιστικη και πολυ ωριμη.....σημερα εχω γενεθλια μπαινω στα 69. :( :( :( :(
μακαρι να ξερα...
Τελικά φίλε... Καθόλου!!!
Λες και έχω μέσα μου 10 διαφορετικά άτομα!! :?
Πάντα μου έκανε κάτι αυτό:
[spoiler]Από μικρό παιδί εμένα με κοπάναγα
Εγώ δεν είμαι αυτός που φανταζόμουνα
Θέλω να με βρω, να μου μιλήσω
Ψάχνω να βρω το νούμερο να μου τηλεφωνήσω
Έτσι μια μέρα σπίτι μου με κάλεσα
Μα δε μου άνοιξα και έξω με περίμενα
Τι μου έχω κάνει και δε με θέλω πια
Αυτή η εσωστρέφεια μας θέλει χωριστά
Εγώ μαζί μου δε μιλιόμαστε
Όποτε είμαι μαζί μου πάντα τσακωνόμαστε
Με πήρα στο τηλέφωνο και το `κλεισα
Μ' είδα στο δρόμο μ' έφτυσα και με κλώτσησα
Έτσι μια μέρα μ' ερωτεύτηκα
Μου έκανα καμάκι αλλά δε δέχτηκα
Του εαυτού μου πάντα του τη φύλαγα,
ακόμα κι αν με χτύπαγα δε μίλαγα
Ξάφνου μαζί μου εγώ την ψώνισα
Τα πήρα με την πάρτη μου και αυτοκτόνησα
Τώρα που με σκότωσα μ' άφησα μόνο μου
Ψάχνω στη νύχτα να με βρω να πω τον πόνο μου[/spoiler]
Πολύ καλά. Σε σημείο που για μένα είμαι προβλέψιμος όσ δεν πάει. Με εκπλήσσω καμιά φορά, αλλά αυτά είναι οι εξαιρέσεις στον κανόνα!
οσο λιγοτερο τοσο το καλυτερο... γιατι αν παραγνωριστεις ερχεται η απομυθοποιηση και παυει η μαγεια... :razz:
Όλο και περισσότερο παραγνωριζόμαστε, κάτι σαν τονσυνωστισμό στη Σμύρνη. :razz:
γι αυτο σου λεω... κρατα τον σε αποσταση... τι τις θες τις παραγνωριμιες; :lol: