~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Την γλώσσα μου έδωσαν ελληνική
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου.
Εκεί σπάροι και πέρκες
ανεμόδαρτα ρήματα
ρεύματα πράσινα μες τα γαλάζια
όσα είδα στα σπλάχνα μου ν' ανάβουνε
σφουγγάρια, μέδουσες
με τα πρώτα λόγια των Σειρήνων
όστρακα ρόδινα με τα πρώτα μαύρα ρίγη.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα μαύρα ρίγη.
Εκεί ρόδια, κυδώνια
θεοί μελαχρινοί, θείοι κι εξάδελφοι
το λάδι αδειάζοντας μες στα πελώρια κιούπια
και πνοές από τη ρεματιά ευωδιάζοντας
λυγαριά και σχίνο
σπάρτο και πιπερόριζα
με τα πρώτα πιπίσματα των σπίνων,
ψαλμωδίες γλυκές με τα πρώτα-πρώτα Δόξα Σοι.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου με τα πρώτα -πρώτα Δόξα Σοι!
Εκεί δάφνες και βάγια
θυμιατό και λιβάνισμα
τις πάλες ευλογώντας και τα καρυοφύλλια.
Στο χώμα το στρωμένο με τ' αμπελομάντιλα
κνίσες, τσουγκρίσματα
και Χριστός Ανέστη
με τα πρώτα σμπάρα των Ελλήνων.
Αγάπες μυστικές με τα πρώτα λόγια του Ύμνου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου, με τα πρώτα λόγια του Ύμνου.
Οδυσσέας Ελύτης
το αλλο να δωσει αυτός ο ερμος το τοπος
περα από πετρες , τα βραχια και το αλμυρο νερο της θαλασσας
τι αλλο να δωσει από το γυμνο τοπιο
το φτωχεια των γεωργων
την ενδεια των ψαραδων?
μονο την φαντασια που ξεπηδαει από την λειψη φυση
και κανει τους κατοικους του να πλαθουν μυθους
να μαθαινουν να τα βγαζουν περα με τοσα λιγα
θωρεις τον ψαρα στην αμμουδια με σιγουρες κινησεις, που τις υπαγορευουν γενιες προγονων του να μισογεμζει το καλαθι του
τον αρτον ημων τον επιουσιον
ή αλλιωτικα
let it be
λειψή φύση??? γυμνό τοπίο???
Σε άλλη χώρα ζω εγώ? :P Ρακ, έλα να του απαντήσεις δεόντως, σε παρακαλώ! :D :D
nai Enia
την Ελβετια μαλλον ζεις
και σουχα πει
μην μπρεδευεις το
τι Λωζανη , τι Κοζανη
αλλα δεν με ακουσες
ή μαλλον δεν εχεις διαβασει ποσοι ποιητές αναφερουν στα ποιηματα τους για την Ελλαδα
μονο πετρες κι ηλιος
και μαλισταο Ελυτης στα ποιηματα του
κανει συχνες αναφορες σ΄αυτό
Παράθεση από: "Enia"λειψή φύση??? γυμνό τοπίο???
Σε άλλη χώρα ζω εγώ? :P Ρακ, έλα να του απαντήσεις δεόντως, σε παρακαλώ! :D :D
Λιλάκι, πότε πήγες τελευταία φορά π.χ. στις Κυκλάδες;
Ρε, με δουλεύετε!? Η πλούσια γλώσσα οφείλεται στον καυτό ήλιο?!
Μπλάκι μου, να σου υπενθυμίσω ότι ΕΙΜΑΙ από Κυκλάδες? (κι άσε τον σέβεν να λέει για αρκαδία...)
Μήπως θέλετε να ανεβάσω φωτό από καταπράσινες Κυκλάδες?!
Άσε που προφανώς Ελλάδα δεν είναι μόνο οι Κυκλάδες! Τι ποσοστό καλύπτουν τα άνυδρα νησιά, και τι οι υπόλοιπες περιοχές? Έχετε συνειδητοποιήσει πόσο διαφορετική γεωμορφία παρουσιάζεται στην Ελλάδα, όχι μόνο από περιοχή σε περιοχή, αλλά ακόμα και στον ίδιο τόπο?
Για να 'ευλογήσω και τα γένια μου', πηγαίνετε στην Μήλο, την Κίμωλο, τη Σίφνο, και προσπαθήστε να βρείτε δυο -όχι παραπάνω, δυο!- ίδιες παραλίες...!
Και βασικά, με τη δημοσίευσή μου παραπάνω, εννοούσα ότι ακόμα και οι περιοχές όπου δεν βλέπεις παρά μόνο πέτρα έχουν τέτοια απίστευτη ομορφιά, ποικιλία χρωμάτων, υφών, αρωμάτων και ήχων, που σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να τις χαρακτηρίσω 'γυμνό τοπίο'.
Τι να πω, ίσως είναι το μάτι του καλλιτέχνη! :P :lol:
Εγώ πάλι κατάλαβα πως αμφισβητούσες το γυμνό τοπίο (σαν ομορφιά) αλλά και την ύπαρξή του στην Ελλάδα.
Πάντως, για όσες φωτογραφίες ανεβάσεις των καταπράσινων Κυκλάδων , έχω άλλες τόσες από "γυμνά" τοπία τους. ;-)
Ενια
αστο βρε
δεν το σωνεις
Ενια
σου αφιερωνω αυτο το ποιημα του Ελυτη, με αγαπη[color=indigo]
Τὸ Φωτόδεντρο καὶ ἡ δέκατη τέταρτη Ὀμορφιά
Μ΄ ένα τίποτα έζησα
Μονάχα οι λέξεις δε μου αρκούσανε
Σ΄ ενός περάσματος αέρα
ξεγνέθοντας απόκοσμη φωνή τ΄ αυτιά μου
φχιά
φχιού φχιού
εσκαρφίστηκα τα μύρια όσα
Τι γυαλόπετρες φούχτες
τι καλάθια φρέσκες μέλισσες και σταμνιά φουσκωτά όπου
άκουγες ββββ να σου βροντάει ο αιχμάλωτος αέρας.
Κάτι
Κάτι δαιμονικό μα που να πιάνεται σαν σε δίχτυ στο σχήμα του Αρχαγγέλου
Παραλαλούσα κι έτρεχα
Έφτασα κι αποτύπωνα τα κύματα στην ακοή απ΄ τη γλώσσα
-Ε καβάκια μαύρα, φώναζα, κι εσείς γαλάζια δέντρα τι ξέρετε από μένα;
-Θόη θόη θμος
- Ε; Τι;
- Αρίηω ηθύμως θμος
- Δεν άκουσα τι πράγμα;
- Θμος θμος άδυσος
Ώσπου τέλος ένιωσα
κι ας πα΄ να μ΄ έλεγαν τρελό
πως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.[/color]
δες πως από το τιποτε φτιαχνει εικονες
πως φτιαχνει συναισθήματα
πως δεν περιγραφει τιποτε ,αλλα βλεπεις ολη την εικονα της ελληνικης φυσης
[ως ξερει με δυο λεξεις μονο να αποδιδει νοηματα μεγαλα
πως με μια κραυγή φτιαχνει λεξεις
πως μ ενα γυμνο βραχο φτιαχνει οικοδομηματα
πως με ενα ποιημα του ημερωνει την ψυχή μας
ετσι
δεν γραφει ποιηματα , σαν τους αλλους ποιητές
αντιγραφει την ελληνική φυση
7~[/b]
κι ενα κομματι του Ριτσου (θεε μου που ξεπεσα)
που υομνει την σετρημενη φυση
ναι μπλακ
οι κουβεντες, τα λογια ομορφαινουν αυτο το γυμνο τοπίο
και ομορφαινουν οι λεξεις , που παιρνουν τη μορφη τραγουδιου από την ελλειψη
Κάθε που βραδιάζει με το θυμάρι τσουρουφλισμένο στον κόρφο της πέτρας
ειναι μία σταγόνα νερο που σκάβει απο παλια τη σιωπη ως το μεδούλι
ειναι μία καμπάνα κρεμασμένη στο γέρο-πλάτανο που φωνάζει τα χρόνια.
Σπίθες λαγοκοιμούνται στη χόβολη της ερημιας
κι οι στέγες συλλογιούνται το μαλαματένιο χνούδι στα πάνω χείλι του Αλωνάρη
- κίτρινο χνούδι σην τη φούντα του καλαμποκιου καπνισμένο απο τον καημο της δύσης.
Η Παναγία πλαγιάζει στις μυρτιες με τα φαρδειά της φουστα λεκιασμένη απο τα σταφύλια.
Στο δρόμο κλαίει ενα παιδι και του αποκρίνεται απο τον κάμπο η προβατίνα ποεχει χάσει τα παιδιά της.
Ο ισκιος στη βρύση. Παγωμένο το βαρέλι.
Η κόρη του πεταλωτη με μουσκεμένα πόδια.
Απάνου στο τραπέζι το ψωμι κι η ελιά,
μες στην κληματαρια ο λύχνος του αποσπερίτη
ναι το γυμνο τοποια
τα βραχια , οι πετρες , το ελαχιστο πρασινο
ειναι αυτα τα στοιχεια που φορτωνουν την φαντασια αυτων που κατοικουν αυτον τον τοπο
ειιτε ελληνες τους λεμε
ειτε ρωμιους
ειται γραικους
δεν ειναι η ρατσα που τους ομορφαινει την ψυχη
αλλα ο τόπος