a33.gr

άρωμα που πλημμυρίζει τα πάντα...



(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=705)

Καθισμένος στο φρεσκοβαμμένο δωμάτιο του σπιτιού μου ακούω ένα τραγούδι πλημμυρισμένο στο συναίσθημα, να γίνεται ένα με το θόρυβο των αυτοκινήτων που με βιασύνη διασχίζουν το δρόμο. Το μίξερ του μυαλού μου ανακατεύει αγκομαχώντας από την πυκνή μάζα κάποιες αναμνήσεις από τα λαμπερά καλοκαίρια με άρωμα φρούτων και ξεραμένου χώματος και κάποιες άλλες από την γκρίζα ανώφελη κούρσα της ωριμότητας που ακόμη ξεπληρώνω με δόσεις το (υπερβολικό νομίζω) τίμημα που απαιτεί. Στο ίδιο μίξερ τα βαρίδια αυτών των διαδρομών, αλλά και τα στολίδια, που όλα μεταφράζονται σε σοφία.


Είναι ωραία να είσαι μόνος αυτές τις στιγμές, αλλά όχι έρημος, σκέφτομαι και βυθίζομαι χωρίς αντίσταση στο μίγμα μελωδίας και θορύβου που γεμίζει το δωμάτιο και στις (Προσοχή εύθραυστο!) σκέψεις μου.

Dance within the moonlight
I wait for your return
Heart is filled with ecstasy
The music sad nocturne

Waiting for your souls return
Want to see your face
Reaching out to guide you here
Our spirits will embrace

Come with me and hold me close
Dance among the stars
Twirl with me in pirouettes
My hopes of love memoirs

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=706)

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=856)

Φιλί στο φιλί διασχίζω την ήπειρό σου
καλπάζω σα ζώο μαστιγωμένο στις πεδιάδες σου
στα ποτάμια και στις πόλεις σου
μέσα απ' τους δύσβατους δρόμους του αίματος
κυνηγώντας το όραμα της ηδονής.
Μαζί σου μεθάω και φτύνω
την άγουρη ομορφιά που 'ναι ο κόσμος.

Τα περιπλανώμενα φιλιά μας
μπορούν να διατρέξουν τον κόσμο όλο
αλλά η αγάπη δεν μπορεί να σβήσει τις αποστάσεις
που μας χωρίζουν αιώνια
τον ένα απ' τον άλλο.

Είσαι ένα νησί κατοικημένο από φωνές
και όστρακα
κι ήρθα σε σένα σα ναυαγός
ν' αγγίξω το θαμμένο μέλι
......


για εμάς

(http://www.a33.gr/album_page.php?pic_id=932)

Ποιητικες μεταφρασεις Κωστης Μοσκωφ.




Ξαφνικα χαθηκες
Ισις
Γιατι εφυγες
Οταν σε ειχα συνηθισει
Κι εμεινες στην καρδια μου χαρακια
Που πια με τιποτε δε σβυνει;

Κι εγινε η ζωη μου
Αλλη απο αυτην που ως τωρα ηξερα
Να γιατρευω τις πληγες μου,
Να βαζω σε ταξη την ψυχη μου
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΨΕΜΑ...

Γιατι λοιπον εφυγες
Αφου σε ειχα ρουφηξει
Σαν νεκταρ,σαν ευωδια,σαν λαμψη
Και ταξιδευεις εντος μου
Μακροσυρτα;

Και ειχα πια μαθει
Το πως να ρωτω ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΑΝΤΗΣΗ...
αυτο ειναι η αγαπη,αυτο ειναι ο ποθος
Αυτο ειναι η συλλαβη της ανταρσιας
Πληγη που κελαιδησε
Ωρα της Γραφης
Που εκτεινεται
Σε Πλατος,σε Μηκος,σε Ζωη...

Και ζησαμε την παραδοχη
Οτι η ζωη
Χωρις εσενα
Ειναι φτηνη
Θανατος που μπαινοβγαινει στα στηθια μου.

Ελα,
Πες γιατι εφυγες
Χωρις να με προετοιμασεις
Και η φυγη σου

Οπως η παρουσια σου ξαφνικη
Και αυθαιρετη
Οι περιστασεις ολα εμποδιζουν
Και κανουν ερειπιο
Και σιωπη
Τον ερωτα
Και κανουν
Τη θαλασσα να ανατριχιαζει...

Γιατι εφυγες;
Και τωρα
Πως να σε ξαναβρω,
Να δω εκεινα τα θλιμμενα ματια σου
Πολλες φορες ακομα..

Μας ξεχασες
Κι εγω
Γυρευω στους αιωνες
Μια θεση
Εκει οπου οι συλλαβες
Αχνιζουν και λαχανιαζουν
Στο μαρμαρινο στηθος σου
Και παιζουν στην καρδια
Ανατολη και Δυση
Και φανερωνουν
Τον Πονο και την Θλιψη.

Γιατι, λοιπον, εφυγες;
H ΦΥΓΗ ΣΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Χωρις αιτια
Μενει μια απορια
Ενα κενο.

αφιερωμένο

Από: galileo001
Ημ/νία: 3/3/2004 10:22:00 πμ
Θέμα: μόνο για εκείνη ................. που λέει ότι φεύγει

τα μάτια σου είναι όμορφα
ακόμα και με δάκρυ
τα κάνει έτσι η ψυχή
που μόνο λουλούδια ξέρει
που είναι άσπρη
( σελίδα από χιόνι ..........)

το βλέμμα σου που διαπέρασε
το βάθος της ψυχής μου
που μ έκανε να σε λαχταρώ
χωρίς να σε έχω αγγίξει
που μ έκανε να σε ποθώ
και να μυρίζω τ αρωμα σου

τα χείλη σου που μου ταξαν
χωρίς να έχουν μιλήσει
που καρτερικά περίμεναν
να δροσιστούν λιγάκι
να ενωθούν με τ αλλο τους μισό
να νοιώσουν κι αυτά τι είναι

είσαι εσύ λοιπόν
αυτό που χρόνια τώρα
όνειρευόμουν και έπλαθα
στους πιο γαλήνιους ύπνους
αυτό που το πρωί με έβρισκε
με ένα χαμόγελο μεγάλο


(http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=873)(//%CE%91%CF%80%CF%8C:%20VenuSs%CE%97%CE%BC/%CE%BD%CE%AF%CE%B1:%2013/1/2004%201:49:00%20%CE%BC%CE%BC%CE%98%CE%AD%CE%BC%CE%B1:%20%CE%91%CE%A0:%20%CF%84%CE%BF%20%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%20%CF%83%CE%BF%CF%85.....%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B9%CF%83%CE%B5%CF%82%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B1%CF%82%20%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CF%80%CE%B1%CE%B8%CE%BF%CF%82...%CE%BD%CE%B1%20%CE%B9%CE%B4%CF%81%CF%8E%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%80%CE%B1%CE%B8%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CE%B5%CE%BE%CE%B7%CE%B3%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82...%CE%BD%CE%B1%20%CE%BB%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%AC%CF%84%CE%B9%20%CE%BC%CE%B1%20%CF%8D%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1%20%CE%BD%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%20%CF%80%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%89%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%AF%20%CE%B4%CE%B5%CE%BD%20%CE%B5%CE%AF%CF%80%CE%B5%CF%82%20%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%20%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B9%CE%B2%CF%89%CF%82%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%B8%CE%B1%20%CE%AE%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CF%82%20%CE%BD%CE%B1%20%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BD%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%20%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9%CF%82...%CE%BD%CE%B1%20%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CF%87%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AF%CE%B5%CF%82%20%CE%BC%CE%B5%20%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CE%BD...%CE%BD%CE%B1%20%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%B3%CF%81%CE%AC%CF%86%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CF%84%CE%B1%20%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%B9%CF%83%CE%B8%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CF%83%CE%BF%CF%85%20%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%82%20%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%AF%CE%B1%20%CE%B3%CE%B9%CE%B1%20%CE%BD%CE%B1%20%CF%83%CE%B5%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CE%B2%CF%89...%CE%BC%CE%B1%20,%20%CE%B5%CE%B3%CF%89%20%CF%83%CE%B5%20%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83%CE%B1%20%CF%83%CE%B9%CF%89%CF%80%CE%B7%CE%BB%CE%AE...%CE%BC'%CE%AD%CE%BD%CE%B1%20%CF%87%CE%B1%CE%BC%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BF%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%BB%CE%B7%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B9%20%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1%20%CE%B3%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%20%CE%91%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7...%CE%BA%CE%AC%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%AE%20%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B5%CF%82%20%CE%BA%CE%B1%CE%B9%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%BA%CE%BF%CE%AF%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CF%82...%CE%B1%CF%85%CF%84%CF%8C%20%CE%B7%CF%84%CE%B1%CE%BD...%CF%8C%CE%BB%CE%B1%20%CF%8C%CF%83%CE%B1%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%82%20%CE%B4%CE%B5%CE%BD%20%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%BD%20%CE%BC%CE%B5%20%CE%B5%CE%BA%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B7%20%CF%84%CE%B7%20%CF%83%CF%80%CE%AF%CE%B8%CE%B1%20%CF%80%CE%BF%CF%85%20%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%AE%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5%20%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1%20%CF%83%CF%84%CE%B1%20%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%B1...%CE%B5%CE%AF%CF%87%CE%B1%20%CE%BC%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B5%CE%AF%20%CE%BC%CE%B5%20%CF%8C%CF%83%CE%B1%20%CE%BC%CE%BF%CF%85%20%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%82%20%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1%20%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD%20%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1%20%CF%84%CE%BF%20%CE%B2%CE%BB%CE%AD%CE%BC%CE%BC%CE%B1%20%CF%83%CE%BF%CF%85...%CF%84%CE%B1%20%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%B1%20%CF%8C%CE%BB%CE%B1...%5Bi%5D%CE%8C%CF%84%CE%B9%20%CF%80%CE%B9%CE%BF%20%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%BF...%5B/i%5D)

Ετσι με αγγιζες
με χαδι φονικο
σαν ματωνες την σαρκα μου
στα πορνογραφικα σου ονειρα/
ηθελες/μα εγω το θελησα πιο πολυ/

διαρκω τον πονο
για να σε αισθανομαι
ακομα/ενα μουσειοπονου/
αυτο ειμαι/
εκθετω τις πληγες
που απεκτησα κοντα σου/
και εισαι παλι εδω

να μου χαμογελας και να με βριζεις
να με χτυπας και να κλαις
να φευγεις και να ερχεσαι
απο αποσταση να με αγγιζεις
με τα γυμνα σου ματια/

Τίποτα μη με ρωτήσεις.
Εγώ δεν έχω απαντήσεις.
Έχω μονάχα στο χέρι
ένα σβησμένο αστέρι.
Κάποτε είχα -αν σε νοιάζει-
ένα κρυμμένο μαράζι,
μα τώρα το 'χω ξορκίσει
στης Παλιοβούνας τη δύση.

Μένει μονάχα η σιωπή μου
κι αν θες να είσαι μαζί μου
κάνει τα χάδια σου λόγια
και τα φιλιά σου φωνή
και μάθε με να μιλάω μια γλώσσα άλλη


(http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1048)

Έκλεισα τα μάτια και κοιμήθηκα
μες την ομίχλη έναν ίσκιο ξεχώρισα
ήταν η μορφή σου μα δεν την γνώρισα
μπροστά στην όψη σου φοβήθηκα.

 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)


Πού 'ναι τα όμορφα τα μάτια
τα γαλανά και τα μεγάλα
που δε συγκρίνονται με τ' άλλα
τα όλο αγάπη και φως γεμάτα.
 
 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)


Το χαμόγελό σου πού να χάθηκε
που 'χες στα χείλη σου παλιά
το στόμα που 'δινε τα δροσερά φιλιά
γιατί πικράθηκε.
 
 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)


Εσύ της νύχτας ηλιαχτίδα
που 'ρχεσαι την ώρα που κοιμάμαι
ήσουν πολύ πιο όμορφη, θυμάμαι
την πρώτη μέρα που σε είδα.
 
 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)

Η νύχτα πήρε όλο το φως σου
η μέρα αργεί για να στο ξαναφέρει
μοιάζεις μ' ένα μακρινό αστέρι
φέγγεις λίγο , μα με φως όχι δικό σου.
 
 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)


Τι να συνέβη που να σ' έχει αλλάξει τόσο
σε βλέπω εκεί να με κοιτάς απορημένη
ενώ στην όψη σου την αλλαγμένη
γυρεύω κάτι απ' τα παλιά να το γλιτώσω.
 
 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)

Να 'ρθεις κοντά μου σε φωνάζω
ψάχνω στα μάτια σου να βρω το είδωλό μου
μα αντί να δω τον εαυτό μου
κάποιον άλλον άγνωστο κοιτάζω.

 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)

Ώστε λοιπόν κι εγώ για σένα είμαι ξένος
με βλέπεις τώρα μα δε με γνωρίζεις
όμως στα όνειρά μου τριγυρίζεις
ενώ εγώ σε ψάχνω απελπισμένος
 
 (http://www.a33.gr/album_thumbnail.php?pic_id=1046)

Πόσο σε άλλαξε η αγάπη σου εκείνη
πόσο με γέρασε κι εμένα ο χρόνος
βαρέθηκα να περιμένω μόνος
το όνειρο που βλέπω έχει γίνει.




(http://www.a33.gr/album_page.php?pic_id=1040)

αυτη η καταθεση ανηκει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ μονο σε αυτην που ΞΕΡΕΙ να το διαβασει.....

λυπαμαι στα αληθεια
γι αυτα που φοβαμαι
γι αυτα που με τρωνε
για .μενα λυπαμαι

μ αρεσει στα αληθεια
να ειμαι μαζι σου
να εχω παρεα
την λαγνα ψυχη σου

κοιταζω στο χθες
και βλεπω εσενα
κουβεντα δεν λες
τα ματια θλιμμενα

κοιταζω στο τωρα
μπροστα στον καθρεπτη
γελαω με βλεπω
και ας με λενε ολοι ψευτη

λυπαμαι στα αληθεια
που περασαν αιωνες
απο τοτε που οι ψυχες μας
δεν ητανε μονες

λυπαμαι σου λεω
που δεν εισαι κοντα μου
εισαι κομματι που λειπει
βαθεια μες την καρδια μου

αν ηξερες ποσο
στα αληθεια λυπαμαι
που παντα εγω
εμενα φοβαμαι


να ηξερες αληθεια.... το ποσο μου εχεις λειψει...........

να ηξερες ποσο θα ηθελα .....  να εχεις ψηλα το κεφαλι.......

Τα κύματα....
Τα κύματα σε οδηγούν εκεί που θέλουν να σε ξεβράσουν
Είναι να μην βρεθεί η ψυχή σου, άδειο κοχύλι, πεταμένη στο
θυμό τους.
Κάποιοι είναι τυχεροί
Στ άδεια κοχύλια της ψυχής τους οι Γοργόνες κρύβουν τα
τραγούδια τους.
Κάποιοι....
Δεν θα τους βρεις σε κάθε βήμα σου..

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=1077)

Θυμάμαι....πως γύρισα και γύρισα για σένα!
πως εσύ θα ήσουν δίπλα μου και δεν  θα  ήμουν μόνη...
πως πάντα ήξερες καλά με ποια είχες να κάνεις....
και ήμουν πάντα αληθινή μα εσύ δεν πίστεψες..
δεν θέλησες...δεν άντεξες να πιστέψεις..
αποφάσισες να μου ρίξεις ευθύνες
 και προτιμώντας την φυγή με σκότωσες
......δεν θα ξεχάσω ποτέ το πόσο με πόνεσες...
....... για πολύ καιρό σε περίμενα.....αγάπη μου!!!
Θυμάμαι εμάς!!!!!!!!!
Άκου ..παίζει το τραγούδι που ήθελες να ακούω
που μου είπες πως θα σε ερωτευόμουν και τελικά.........
με έκανες να ντρέπομαι, να κρύβομαι, να φοβάμαι.....
.....και να νιώθω τόσο φτηνή και μόνη.........
Θυμάμαι....δεν ξέχασα... θυμάμαι.......θυμάμαι εσένα!!!!!!!
Ήθελα εσένα και από εσένα τα πάντα μα έμεινα στο τίποτα...
Θυμάμαι εμάς!!!!!!!!!
Θέλω να γελάς γιατί το γέλιο σου δεν το έχει κανείς,
Και όταν εσύ πονάς εγώ σπαράζω
Να είσαι πάντοτε καλά μου έλειψες, μου λείπεις!
Μην ξεχάσεις ποτέ τις στιγμές μας....
μην ξεχνάς αγάπη μου να θυμάσαι........
Θυμάμαι εμάς!!!!!!!!!

Δημιουργός: stigmι

Βουλιάζει η ψυχή μου κάθε τόσο
σε θέλω μα δεν έχω να σου δώσω. Παλεύω με ένα τπτ
στο πλάι..το τέλος μου, βλέπει και γελάει, αρρώστησε το αίμα
μου στις φλέβες μου Μετράω της θητείας μου της μέρες
οι ένοχοι ποτέ δεν θα πληρώσουν και σε ένα γολγοθά
θα με σταυρώσουν...

Πόσο κλέφτες γίνονται οι άνθρωποι
όταν διεκδικούν μερτικό από την ψυχή σου
Πόσο ψεύτες γίνονται όταν σου ζητούν να γυρίσεις
πίσω εκείνα που δεν σου έδωσαν ποτέ..
πόσο μαλάκες όταν νομίζουν ότι πίστεψες πως έρχονται μαζί σου
για να μοιραστούν ένα όνειρο
Αφού ο σκοπός τους ήταν το πλιάτσικο και το ξερες
εντάξει έκανες πως δεν καταλάβαινες γιατί έτσι
βόλευε την φαντασίωση σου
Μην καταντήσεις ομως ποτέ τόσο αφελής να πιστέψεις πως κάποιος από
αυτούς..έστω κάποτε...θα σε δικαιώσει..

Χάθηκα μέσα σ ένα  πυκνό δάσος,
ψάχνοντας η ανόητη για το δέντρο!
Και πέρασαν νύκτες...και ήρθαν βροχές και καταιγίδες
Και ούρλιαζαν λύκοι και θεριά. Και πετούσαν πάνω από το κεφάλι μου
αρπακτικά πουλιά. Δεν λέω πως δεν φοβήθηκα. Δεν λέω πως δεν νοστάλγησα την ζεστή μου κάμαρα. Αλλά είχα απομακρυνθεί πολύ. Χάραζα τα όνειρα μου στα δέντρα για να μην χάσω τα ίχνη μου..
Κοιτούσα τον ουρανό για να μην χάσω την ανατολή..
Από όλα περισσότερο λυπήθηκα που ξέχασα
το ΧΑΜΟΓΕΛΟ εκείνων που αγάπησα..
Από όλα πιο πολύ φοβήθηκα τον ίσκιο μου...
Και περπατούσα ψάχνοντας για περάσματα..

Η ζωή κινείται πολύ γρήγορα
ρίχνει τον άνθρωπο από τον παράδεισο στην κόλαση
μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα
Συναντάμε κάποιον και ερωτευόμαστε και έχουμε την εντύπωση
ότι όλο το σύμπαν συμφωνεί μαζί μας. Όμως αν κάτι δεν πάει καλά, τότε
δεν μένει τπτ. Πως είναι δυνατόν να εξαφανίζεται τόσο γρήγορα η ομορφιά
που ήταν εκεί πριν από λίγα λεπτά;

η ομορφια που ηταν εκει πριν λιγα λεπτα θα ειναι η ιδια ομορφια που θα ειναι στο ιδο μερος στο ιδιο σημειο στον ιδιο ανθρωπο
αν αλλαξε κατι αλλαξαν τα παντα
το χαμογελο ομως παραμενει και ειναι παντα για σενα
τιποτα δεν εχει αλλαξει τιποτα δεν ειναι οπως παλια


ζηλευω τις στιγμες που περασαν τις ωρες που μετρουσα
το γελιο που περιμενα
το νου μου να φωτισει
τις ομορφες μου τις στιγμες
στο πλαι σου που περνουσα
το προσωπο που φιλησα
μεσα στα ονειρα μου
την αγκαλια που λατρεψα
τα ματια που με κοιταξαν
το χερι που μου απλωθηκε
το σωμα σου φωτιες πετουσε
την ηρεμια της ψυχης
και την ανταρα της καρδιας
το βλεμμα που μαγνητιζε
τα λογια που με καθηλωναν

ζηλευω και θυμαμαι ,,,,  

 :arrow:

Σε φοβόμου,
Σε φοβόμουν επειδή δεν ήξερα
πως έγινες και γιατί
όταν για πρώτη φορά
ήρθα σε επαφή με την ψυχή σου
αποκεντρώθηκα
η ψυχραιμία μου χάθηκε, άλλαξα
στον δρόμο μου βρέθηκε ο κόσμος
που έπρεπε να αντιμετωπίσω
ήταν η ανάμνηση της παλίρροιας
που είναι αιώνια στην θάλασσα
τα μάτια μου άνοιξαν
η λογική μου χάθηκε
έχει σημασία οτι ήμουν ένα κοχύλι
στη θάλασσα
που διαλυόταν και γινόταν άμμος

ΥΣ ωρες αναρωτιέμαι αν βγάζεται νόημα από οσα γράφω
εγω πάντως ναι...

Η σκέψη πάλι σε σένα τρέχει
χάνεται ο λογισμός στα μονοπάτια της καρδιας
και φεύγει πέρα
στου φεγγαριού το φως
καθώς χύνεται στα ήσυχα νερά της θάλασσας
που τραγουδά γλυκά
την παγωμένη τούτη νυχτια.
Κοιτώ τ΄αστέρια,
λιγοστά φτάνει η ματιά μου
κι ένα πιο λαμπερό κάνει να πέσει
τα χέρια απλώνω να μη χαθεί,
ειναι κοντά, μοιάζει με σένα.
Οραμα είναι, δεν είσαι αστέρι του χειμώνα.
Λουλούδι είσαι,
που ανθίζεις την άνοιξη
κι η άνοιξη ανθίζει εσένα
το λουλούδι της το πιο όμορφο.

το χαμόγελό σου.....

....με παραπέμπει σε εξαίρετο άσμα...
....με παραπέμπει σε κάποιο εξαίρετο πλάσμα που άφησα να φύγει από τη ζωή μου γιατί φοβήθηκα την τόση αγάπη....

το χαμόγελό σου.....

Συγχαρητήρεια Αtma.... ειλικρινέστατα !!

Παράθεση από: "Mairoula"το χαμόγελό σου.....

....με παραπέμπει σε εξαίρετο άσμα...
....με παραπέμπει σε κάποιο εξαίρετο πλάσμα που άφησα να φύγει από τη ζωή μου γιατί φοβήθηκα την τόση αγάπη....

το χαμόγελό σου.....

Συγχαρητήρεια Αtma.... ειλικρινέστατα !!

εδώ μαιρούλα είναι η γωνιά μου
όποτε δεν είμαι καλά
μπαίνω και τα διαβάζω
σπάνιο πράγμα
χαμόγελο μέσα από την ψυχή σου
και οποιοδήποτε χαμόγελο οφείλεται
στον γαλιλέο

ΥΣ σε παινεύω αλλά δεν σε προξενεύω χεχε

Atma, με γοήτεψαν τα περισσότερα από αυτα που έγραψες και διάβασα 2 φορές μάλιστα... πρέπει να ύπαρχουν πολλά μέσα στην ψυχή και στο μυαλό σου που θέλεις να δώσεις σε αυτόν τον κόσμο... έτσι με κανεις και νιώθω...
Να σαι σιγουρη πως θα επισκέπτομαι συχνα λοιπόν αυτή την σελίδα μιας και είναι η γωνιά σου... σίγουρα, κάτι θα έχω να πάρω καθε φορά που θα διαβάζω κάτι... γιατι έχω μάθει να διάβάζω με την ψυχή και όχι με το μυαλό μου μόνο...

Με τιμά το γεγονός ότι με παινεύεις αλλά δεν με προξενεύεις.... ;-)

Ευχαριστώ.... για όλα....

φιλικά πιά...

Μαιρούλα το υστερόγραφο

ΥΣ σε παινεύω αλλά δεν σε προξενεύω χεχε

στον γαλιλεο αναφερόταν χεχε

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=1325)




Θέλω κοντά μου τη σιωπή των ήχων,
που σαν γυρνάνε απ' το ταξίδι τους,
διαλέγουν να κουρνιάσουν δίπλα μου

Atma... san paidi kai gw.... katalaba la8os... :p:p
xexexexexexe den peirazei omws.... e????

pantws, an to leges gia mena, 8a mou arese... ;-)

μ αρεσει ο τροπος
που ολα τα δινεις
δικα μου τα κανεις
ποτε δεν μ αφηνεις

μου δινεις το μεσα
το βαθος της ψυχης σου
την αλλη πλευρα σου
το φως της ζωης σου

μ αρεσει σου λεω
για μενα οσα γραφεις
με κανεις και νοιωθω
σαν να μαι ο καβαφης

γι αυτο και γω μωρακι μου
σου χαριζω το δικο μου
για παντα σου ανηκει
το χαμογελο μου


( ναμην το παιξω και γω καπως , με κανεις και κορδωνομαι :P )  :wink:

το θεμα ειναι οτι για καποιο ανεξηγητο λογο εχει ..κολλησει ο τηλεφωνητης  :wink:

Αλκυόνη Παπαδάκη.

Είναι κάτι νύχτες, που τα αστέρια κατεβαίνουνε χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι και νοτίζει την ψυχή σου. Είναι κάτι νύχτες, που όλα σιγοτραγουδούν. Ακόμα κι οι πέτρες. Και τα ξερά κλαδιά. Αυτές τις νύχτες προτιμά να σε θυμάται η μοναξιά σου.Κι έρχεται ακάλεστη. Χωρίς να χτυπήσει ούτε καν την πόρτα, να ρωτήσει αν δέχεσαι επισκέψεις. Χωρίς να κρατά η αφιλότιμη, ούτ' ένα λουλουδάκι. Ούτ' ένα γλυκό, μπας και σε ξεγελάσει. Θρονιάζεται στην ψυχή σου κι ανάβει προκλητικά το τσιγαράκι της. "Αυτάααα! Πού είχαμε μείνει;" Σου λέει μ' όλο το θράσος της και σε κοιτά κατάματα. Είν' αυτές οι νύχτες, που τ' άστρα κατεβαίνουν χαμηλά. Που λιώνει το φεγγάρι. Που όλα σιγοτραγουδούν. Είν' αυτές οι νύχτες τελικά, που βλέπεις καθαρά, το χρώμα που έχουν τα μάτια της μοναξιάς. Ίδιο ακριβώς, όπως οι στάχτες από τα όνειρα.

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=998)

το χαμόγελό σου.....

Ο πιο μοναχικός δρόμος
είναι αυτός που με παίρνει
μακριά σου...



(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=1820)

Παράθεση από: "Mairoula"το χαμόγελό σου.....

....με παραπέμπει σε εξαίρετο άσμα...
....με παραπέμπει σε κάποιο εξαίρετο πλάσμα που άφησα να φύγει από τη ζωή μου γιατί φοβήθηκα την τόση αγάπη....

το χαμόγελό σου.....

Συγχαρητήρεια Αtma.... ειλικρινέστατα !!

υπαρχει ενα παλιο αμερικανικο αγαπημενο τραγουδι που εχει τιτλο "the shadow of your smile"....ειναι απο εκεινα τα ακουσματα που φερνουν μεσα στην ψυχη και στην καρδια μας μια μικρη γλυκεια μελαγχολια....
....<<the shadow of your smile....when you are gone...will colour all my deams...look into my eyes my love....and see...all the lovely things you are for me....>>...
....και φερνει δακρυα στα ματια γιατι, μαιρουλα μου, ακριβως με παραπεμπει στο υπεροχο αυτο πλασμα, που το αμηχανο γελιο του θα με συντροφευει για τα επομενα χρονια της ζωης μου, που απο την μεγαλη αγαπη...το αφησα να φυγει απο την ζωη μου....οι καταδικασμενοι ερωτες που λεγαμε σε μια αλλη ενωτητα.... :(  :(  :(  :(

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=1848)

ζηταω απ τον χρονο
τις ωρες να αφησει
να παει μοναχος
στην ομορφη δυση

εγω με εσενα
ακομα ανατελλω
και μαθε καρδια μου
αιωνια θα σε θελω

τι και αν ο χρονος
εμας δεν αφηνει
μαζι να βρεθοτμε
μας παιρνει ως δινη.

τι και αν οι δυο μας
ζηταμε αληθεια
ζηταμε να βγαλουμε
την καψα αποτα στηθια

να ξερεις σου λεω
πως παντα  γλυκεια μου
σε εχω βαθεια
στην μεγαλη καρδια μου

για σενα θα δινω
για παντα μωρο μου
το πιο ζεστο και πιο γλυκο
χαμογελο μου

** εχω να σου πω οτι αποτελεις για μενα ενα απιαστο ονειρο ,**

Ενα χαμογελό σου δεν αξίζει τίποτα και διαρκεί μόνο μια στιγμή...
Ομως πολλές φορές μένει στη μνήμη αυτών που αγαπούν...
Γι'αυτο πάντα να μου χαμογελάς...

Σηκώσαμε την άγκυρα για ατρόμητα ταξίδια
Στην περιπλάνηση μας δεν είχαμε πυξίδα
κρατήσαμε ένα μικρό ποτάμι από αστέρια
ένα ρυάκι από ποιήματα
Τα μάτια σου με κοίταξαν
σε γνώρισα μέσα μου και σ αγάπησα
η σκέψη σου μια λάμψη
ένα λουλούδι που γεμίζει με γύρη την καρδιά μου
........
Κάπου θα σταθούμε
ο ένας θα φύγει
θα πούμε <<καληνύκτα>>
θα πούμε <<ευχαριστώ>>
ευχαριστώ για την αγάπη
ευχαριστώ για την επιθυμία
ευχαριστώ για όσα κοιτάξαμε μαζί
ευχαριστώ για την ανθρώπινη παρουσία
......
Απόψε θα ταξιδέψω
Πτήση ονειρική
Εισητήριο για έναν!!
Παραίτηση;
Υπεκφυγή;
Όχι.....ζωή!!!

* είναι στιγμές που επιθυμώ το άγγιγμα σου *

ειναι αληθεια ο δρομος δικος μου
η κανω πως βλεπω μοναχα το φως μου ?

αληθεια υπαρχει και αλλος μαζι μου
το φως που φωτιζει την υπαρξη μου?

ειναι η λαμψη που βαθεια μες τα ματια
κανει εμενα , το βιος μου κομματια.

η δικια σου η λαμψη που δινει το φως σου
που βγαινει μοναχα με το χαμογελο σου

αυτο που στ αληθεια μου λειπει πολυ
και θελω στ αληθεια να νοιωσω το φιλι

εκεινο που καποτε ζητουσα με μανια
και εμεινε η αναμνηση , το κενο και η αγωνια .

θα ηθελα αληθεια ξανα να τα πουμε
γιατι οχι και καπως να βρεθουμε

ειναι στιγμες που τοσο θελω να νοιωσεις το αγγιγμα μου

να ξερες αλήθεια το πόσο μου λείπεις
το ποσο μου λειπει η δικια σου μαγεια
τα λογια που μου λεγες και ελιωνες
και μου δειχνες θεε μου την τοση λατρεια.

το βλεμμα εκεινο που ενοιωθα παντα
πως το δικο μου κρυφα διαπερνουσε
η καρδια σου που την πονουσα στ αληθεια
σαν μελωδια στ αυτια μου χτυπουσε.

τα λογια που ακουγα και διαβαζα τοτε
που μοναχοι ημασταν και ας μην ειμασταν μονοι
και μαζι κρατιομασταν  χερι με χερι
και νοιωθαμε το ατσαλινο σκοινι να τεντωνει

μα ηρθε και η ωρα εκεινη .. θυμασαι
που επρεπε το δικο μας το ονειρο να σβησει
μα εχει μεινει οτι μαζι εχουμε περασει
μια χαραμαδα για τον ηλιο μας εχει αφησει ....


σ αγαπω και ας μην σε εχω και ας μην θα σ εχω και ας μην σε ειχα ποτε !

Σε γέννησε ο πόθος της ψυχής μέσα στον πυρετό
της ξεχασμένης μου μορφής
για να ρθεις να με βρείς παντοτινή μου αγάπη
.......
.....
με ένα φιλί σταθήκαμε κατάματα στη γη...

.....

Σε έσβησε ανθέ του καντηλιού η τελευταία μου πνοή
που μίλαγε για αγάπη
κάνοντας δύο τις σκιές που ψάχναμε μαζί
για να βρουν το σκοτάδι
.......

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=2725)

Γειααααααααα :)  :)

Ακούω Ρέμο...
Μα δεν τελειώσαμε/δεν γίνεται σου λέω δεν τελειώσαμε/το χρόνο
απλά για λίγο τον παγώσαμε/αυτό θυμάμαι, αυτό είπα πριν χαθείς!!
Ευσεβείς πόθοι; Ίσως... Μπορεί
Δεν επιμένω..προσμένω ένα μήνυμα από τον Θεό.
Να μου πει τι να κάνω...
Τι να γνωρίζω εγώ;
Μπορεί να είναι παιχνίδι δύναμης
κι αν είναι
have it darling be the winner..not interested..sorry
i am not playing with my heart
Άφησε το λοιπόν, άφησε τις σκέψεις σου να γίνουν πουλάκια
να πετάξουν μακρυά...πολύ...
είμαι απογοητευμένη
Απορώ με μένα γιατί να δένομαι τόσο γρήγορα
και να υποφέρω αφού γνωρίζω
ότι είναι όλη η ιστορία στο μυαλό
και ο έρωτας είναι διαστροφή του μυαλού!

Ακούω Ρέμο...
Μα δεν τελειώσαμε/δεν γίνεται σου λέω δεν τελειώσαμε/το χρόνο
απλά για λίγο τον παγώσαμε/αυτό θυμάμαι, αυτό είπα πριν χαθείς!!
Ευσεβείς πόθοι; Ίσως... Μπορεί
Δεν επιμένω..προσμένω ένα μήνυμα από τον Θεό.
Να μου πει τι να κάνω...
Τι να γνωρίζω εγώ;
Μπορεί να είναι παιχνίδι δύναμης
κι αν είναι
have it darling be the winner..not interested..sorry
i am not playing with my heart
Άφησε το λοιπόν, άφησε τις σκέψεις σου να γίνουν πουλάκια
να πετάξουν μακρυά...πολύ...
είμαι απογοητευμένη
Απορώ με μένα γιατί να δένομαι τόσο γρήγορα
και να υποφέρω αφού γνωρίζω
ότι είναι όλη η ιστορία στο μυαλό
και ο έρωτας είναι διαστροφή του μυαλού!

υπαρχει η ακτινα
το φως που θα αναψει
τα ονειρα εκεινα
η φωτια που θα καψει

τα δυο κορμια μας
θα γινουνε ενα
η μεγαλη αγκαλια μας
χωραει εσενα και εμενα

τα χερια κραταμε
τα χειλη σφραγιζουν
ο ενας στον αλλον μιλαμε
λουλουδια τριγυρω μυριζουν

σε εχω κοντα μου
φιλακια σου δινω
σε εχω σαν την παναγια μου
ξανα δεν σ αφηνω

ενωνω με σενα
το παθος που καιει
και ζεις με εμενα
οτι ο μυθος μας λεει

ο μυθος που λεμε
μαζι τοσα χρονια
απο χαρα μονο κλαιμε
στα ασπρα σεντονια

................................................................................

μιας και βγηκα στην φορα ξερετε ολοι σε ποια το αφιερωνω αυτο !

μου έλλειψαν τα ποιήματα σου..
τραβαδούρε μου :P

Μια νύκτα που θα κάθεσαι μόνος
στο φτωχικό σου δωμάτιο
αναλογίζοντας την θλίψη της ημέρας
ένα αηδόνι θα ρθει στο παράθυρο σου
και θα τραγουδήσει
θα ναι το πιο όμορφο τραγούδι
Αν σου συμβεί μπορείς πραγματικά να νιώσεις ευ-τυχής
γιατί είναι σπάνιο
τα αηδόνια δεν τραγουδάνε
πια τις νύκτες στις μίζερες πόλεις μας
αηδιασμένα για την κατάντια της ανθρώπινης ψυχής

 :wink:  :wink: 1

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=1853)

(http://www.a33.gr/album_pic.php?pic_id=3897)

θυμασαι τοτε που ημασταν δυο
μαζι πορευομαστανσε ζεστη και κρυο
τα χερια μας ενωναμε σφιχτα ηταν δεμενα
για κανενα δεν νοιαζομασταν παρα για σενα και μενα

και τωρα αληθεια  δεν ειμαστε δυο
μας εχει ξεφυγει η λεξη αντιο
μας εχει παρασυρει το ρευμα του τωρα
μας εχει πιασει κατασιγιδα και μπορα

τι κανουμε αληθεια σου λεω δεν γνωριζω
μου λειπει το αρωμα σου που πια δεν μυριζω
μου λειπει το γελιο στ αυτια μου που ηχουσε
μου λειπει η ωρα που ομορφα μαζι σου περνουσε

σου λεω να καστεις καλα να σκεφτεις
εμενα στ αληθεια δεν μπορεις να μου κρυφτεις
να κανεις τα παντα να ακουω την πνοη σου
να κανω τα παντα να βρω το κορμι σου

μικρο μου μωρακι και ονειρο μεγαλο
σε θελω να ακουω πως θελεις και αλλο
να νοιωθεις της ανασας μου την γλυκεια ανατριχιλα
να μοιραζεις της καρδια σου τα ομορφα φυλλα

να ακουω σου λεω το γεςλιο σου παλι
να παψει και εμενα της καρδιας μου η παλη
να γινει για παντα αυτο το δικο σου
κτημα δικο μου , το χαμογελο σου

Αέρι μου δροσερό φέρε τ αερικά σου
ντύσε τα με ανεμόδαρτα φουστάνια
στολισμένα με λουλούδια μέσα στα μαλλιά
σαν δάση ανθισμένα...

Δώσε τους μήνυμα ακριβό
για να ρθουν να με πάρουν
και εγώ θα σύρω τον χορό
σαν στήσουν κύκλο μαγικό για να με συνεπάρουν..

Νύκτα μου, άγνωστη
εσύ με τα παράξενα σου στείλε κρυφά δική μου ευχή
να χω το άρωμα σου
Να το μυριάσουν οι αυλικοί
στου παλατιού την πύλη
για να γενώ πριγκήπισσα των αστεριών η φίλη..

Ήλιε μου φέξε δυνατά

μικρο μου μωρακι και ονειρο μεγαλο
σε θελω να ακουω πως θελεις και αλλο
να νοιωθεις της ανασας μου την γλυκεια ανατριχιλα
να μοιραζεις της καρδια σου τα ομορφα φυλλα

να ακουω σου λεω το γεςλιο σου παλι
να παψει και εμενα της καρδιας μου η παλη
να γινει για παντα αυτο το δικο σου
κτημα δικο μου , το χαμογελο σου

όμορφο να γράφουν για σένα ποιήματα
σε ευχαριστώ
συνέχισε
και σε αγαπώ πολύ

και εγω σ αγαπω πολυ βρε ..κουτο

:)

Δε με ξερουν
οσοι νομιζουν
πως ειμαι μονο σαρκα και οστα-
ενας περαστικος ταξιδιωτης
πανω στο διαστημοπλοιο της γης
που με γεννησε.
Γιατι ειμαι Πνευμα
αιωνιο,αφθαρτο,απεριοριστο απο χωρο και χρονο
και οταν η διαμονη μου εδω τελειωσει
οταν οι ρολοι μου εκπληρωθουν,
οι στοχοι μου πραγματοποιηθουν
θα αφησω αυτη τη διαστημικη στολη
που τη λεω "σωμα'μου
και θα προχωρησω σε αλλους χωρους ,ρολους, στοχους
μεσα στην αιωνια ζωη του οικου του Πατερα μας.
Γάυτο σκουπιστε τα δακρυα σας
μην κλαιτε τοσο πολυ για μενα-ή για τον εαυτο σας.
Αφηστε με ελευθερο
μεσα στην Αγαπη που μας τυλιγει ολους
και μας κανει ενα αιωνια!
Οι δρομοι μας θα συναντηθουν παλι
Ο νους μας και η καρδια μας θα αγγιξει
Η ψυχη μας θα φωναξει απο χαρα και γελιο
Καθως θα θυμομαστε τις ζωες που εχουμε ζησει
τους κοσμους που εχουμε δει
τους δρομους που εχουμε περπατησει
για να βρεθουμε,επιτελους,
ενα με το Θεο!



ΥΣ Κλεμμένο


Καλημέρααααααααααααα με φιλιάαα :)

Ναι βλαμμένε σε αγαπώ :lol:
και μου λείπεις!!

της μοναξιας τα συννεφα σκορπαω
ενα γλυκο χαμογελο ζηταω
να με παρει τωρα σ αλλα μερη
την ηδονη και γλυκα να μου φερει

να μου μαθει θελω τα μυστικα σου
τα αποκρυφα σημεια του ερωτα σου
να με  οδηγησει στο βουνο σου
στην πηγη απο το μαγικο νερο σου

νε με πιασει σφιχτα στην αγκαλια της
να μου ανοιξει θελω την καρδια της
να μου μιλησει με ομορφα στιχακια
να μου πει αγνα και γλυκα λογακια

να  μου πει για την δικια της μοναξια της
να της σκουπισω τα δακρυα τα δικα της
να την φιλησω παθιαρικα στο στομα
να της πω πως την αγαπω ακομα

να της μιλησω για τον χρονο που περνουσε
που καθε μερα παντα σταματουσε
μολις ερχοταν στο μυαλο μου
το πορτρετο της .. στο ονειρο μου

να την βαλω στον δικο της θρονο να καθισει
το δωματιο μου με αρωματα να μυρισει
να της δωσω ολον τον κοσμο δικο της
και να μου δωσει αυτο που επιθυμω ... το χαμογελο της

η ζεστη που νοιωθω
δεν ειναι απο ποθο
το κατι που καιει
αληθεια μου λέει

πως ειναι  η σκεψη
που δεν θα αντεξει
την θλιψη που εχει
που πλεον δεν αντεχει


ξανα να γελαει
καταματα να κοιταει
να φερνει ευφορια
στης καρδιας σου τα κρυα

αφου δεν μιλαμε
πως πλεον να γελαμε
βα σε λεω μωρο μου
να σε νοιωθω δικο μου

να σου λεω σ αγααω
μικρη μου ποναω
οταν δεν σε βρισκω
και ας εχω τι ρισκο

οτι εισαι για μενα
του μισου μου το αλλο ενα
το ξερεις καρδια μου
στο λεν τα φιλια μου

εκεινα που τα αφησα
και ας μην το προσπαθησα
βαθεια στην καρδια σου
που γιναν δικα σου

η ζεστη που νοιωθω
δεν ειναι απο ποθο
μαλλον με καιει
το ασμα που λεει

το χαμογελο σου το χαμογελο σου η γλυκεια σου η μορφη καθετι δικο σου ...

Μου λες πως είσαι εδώ,
και όμως λείπεις,
γυμνή μένει η χούφτα μου
απ΄το δικό σου χέρι.
Πριν φύγεις νανούρισε τον παρόντα χρόνο,
τη στιγμή
κι άσε τις προσδοκίες
γιά το αύριο
αβέβαιες και σκιώδεις
άσε το φίλημα μας να κυλήσει στην αιωνιότητα.

Ο ήλιος βασιλεύει.
 Ο ουρανός περνάει από τις αποχρώσεις
του κόκκινου και μώβ στο μαύρο,
 διάσπαρτο με αστέρια,
 νυχτερινό του ένδυμα και τα τιτιβίσματα των πουλιών
 δίνουν την θέση τους στους αχνούς θορύβους της νύχτας
και την βαθιά φωνή της κουκουβάγιας.
 Μυρίζει καθαρά, υγρασία, θυμάρι και πέυκο.
 Φως δεν εχω ανάψει, τα αστέρια και το φεγγάρι δίνουν όσο χρειάζομαι. Πόσο την απολαμβάνω αυτήν την νύχτα στο βουνό.
Μονη με τα σκυλιά μου.
Ξαπλωμένη, με τα κεφάλια τους ακουμπισμένα πάνω μου,
 κοιτάζω ψηλά στον ουρανό και οι σκέψεις μου πετάνε,
 πιο ελεύθερες απο ποτέ εδώ.
 Αναπόφευκτα τελικά η σκέψη πάει στην στιγμή του αποχωρισμού που πλησιάζει ξανά.

Λες και το καταλαβαίνει το μέρος γύρω μου και νιώθω σαν να μου ψιθυρίζει: "Μην λυπάσαι... εγώ εδώ και όπου κι αν βρεθείς υπάρχω... άλλες μυρωδιές, άλλοι ήχοι αλλά η ψυχή είναι η ίδια, φτάνει να με ψάξεις... πάντα θα σε παρηγορώ..."

...τα ασημένια βαγόνια του φεγγαριού,
..........................

…που ήταν δεμένα με μια κλωστή ασημένια,
τόσο λεπτή σαν ίνα μεταξιού
μόνο χέρι λεπτό, με τρυφερά ακροδάχτυλα
μπορεί πια να την κόψει,

τόκανες σε μια στιγμή...

τό΄να βαγόνι στο γκρεμό να πέφτει τόβλεπες γελώντας,
τ΄άλλο, γεμάτο με μάτια ορθάνοιχτα,
το ένα μάτι το άλλο να κοιτά με απορία και δάκρυα,
κανένα δεν τολμά λαθραίο επιβάτη να θωρήσει...

κι αυτός επαίρεται πως θάμπωσε γυναίκεια μάτια
μα δεν είν΄τα δάκρυα πια γιαυτόν,
σαν ν΄άργησε, τους φάνηκε, πολύ.

Κι ένα στερνό βαγόνι,
-το τρίτο το καλύτερο, σαν λεν στα παραμύθια-
τρέχοντας με βια σε λοξεμένες ράγες,
κουβαλάει τα λαξεμένα σου όνειρα,

-σαν ήταν να διαλέξεις το ορυκτό να τα λαξέψεις,
τον τάλκη διάλεξες, το πιο μαλακό,
πρώτο στην κλίμακα του Μος,
άκοπα, χωρίς πόνο και περίσκεψη τα σκάλισες,
με τ΄ακροδάχτυλα.

Μικρές νυχιές στον τάλκη έκανες
και νόμισες πως σκάλιζες όνειρα ζωής,

ξέπνοα φύσηξες να φύγει η σκόνη
και νόμισες πως τους έδωσες ζωή,

φτερουγίσματα φτηνών ερωτικών στιγμών στ΄αυτιά σου άκουγες
και νόμισες πως ήταν παράξενα, θεόσταλτα πουλιά,
κάτι σαν πελαργοί,
να κουβαλούν το γέννημά σου, τα όνειρά σου.
...................
Τώρα σ΄ ένα τρελαμένο βαγόνι μέσα κείτονται
στα βρώμικα πατώματα,
πάνω σε φτυσιές από χυδαίους επιβάτες.

Το τρίτο το βαγόνι - το καλύτερο, σαν λεν στα παραμύθια-,
που το μπιστεύτηκες να ταξιδέψει τα όνειρά σου,
βορά τα έδωσε σ΄ανάξιους εραστές, στιγμές ανάξιες.

Κάποια βαγόνια...
του φεγγαριού τα λένε ασημένια...

όμως δεν είναι παρά βαμμένα με φτηνή μπογιά ασημί.

Κι ένα φεγγάρι ψεύτικο, από σκηνικό κακότεχνης ταινίας
τα κάνει να λάμπουν με ένα, το ίδιο, ψεύτικο φως.

...τα ασημένια βαγόνια του φεγγαριού,
..........................

…που ήταν δεμένα με μια κλωστή ασημένια,
τόσο λεπτή σαν ίνα μεταξιού
μόνο χέρι λεπτό, με τρυφερά ακροδάχτυλα
μπορεί πια να την κόψει,

τόκανες σε μια στιγμή...

τό΄να βαγόνι στο γκρεμό να πέφτει τόβλεπες γελώντας,
τ΄άλλο, γεμάτο με μάτια ορθάνοιχτα,
το ένα μάτι το άλλο να κοιτά με απορία και δάκρυα,
κανένα δεν τολμά λαθραίο επιβάτη να θωρήσει...

κι αυτός επαίρεται πως θάμπωσε γυναίκεια μάτια
μα δεν είν΄τα δάκρυα πια γιαυτόν,
σαν ν΄άργησε, τους φάνηκε, πολύ.

Κι ένα στερνό βαγόνι,
-το τρίτο το καλύτερο, σαν λεν στα παραμύθια-
τρέχοντας με βια σε λοξεμένες ράγες,
κουβαλάει τα λαξεμένα σου όνειρα,

-σαν ήταν να διαλέξεις το ορυκτό να τα λαξέψεις,
τον τάλκη διάλεξες, το πιο μαλακό,
πρώτο στην κλίμακα του Μος,
άκοπα, χωρίς πόνο και περίσκεψη τα σκάλισες,
με τ΄ακροδάχτυλα.

Μικρές νυχιές στον τάλκη έκανες
και νόμισες πως σκάλιζες όνειρα ζωής,

ξέπνοα φύσηξες να φύγει η σκόνη
και νόμισες πως τους έδωσες ζωή,

φτερουγίσματα φτηνών ερωτικών στιγμών στ΄αυτιά σου άκουγες
και νόμισες πως ήταν παράξενα, θεόσταλτα πουλιά,
κάτι σαν πελαργοί,
να κουβαλούν το γέννημά σου, τα όνειρά σου.
...................
Τώρα σ΄ ένα τρελαμένο βαγόνι μέσα κείτονται
στα βρώμικα πατώματα,
πάνω σε φτυσιές από χυδαίους επιβάτες.

Το τρίτο το βαγόνι - το καλύτερο, σαν λεν στα παραμύθια-,
που το μπιστεύτηκες να ταξιδέψει τα όνειρά σου,
βορά τα έδωσε σ΄ανάξιους εραστές, στιγμές ανάξιες.

Κάποια βαγόνια...
του φεγγαριού τα λένε ασημένια...

όμως δεν είναι παρά βαμμένα με φτηνή μπογιά ασημί.

Κι ένα φεγγάρι ψεύτικο, από σκηνικό κακότεχνης ταινίας
τα κάνει να λάμπουν με ένα, το ίδιο, ψεύτικο φως.

Περιττο να πουμε οτι θελουμε τα ονοματα των στιχουργων, ντατς???? :wink:  :wink:  :wink:  :wink:

Παράθεση από: "spellbound"Περιττο να πουμε οτι θελουμε τα ονοματα των στιχουργων, ντατς???? :wink:  :wink:  :wink:  :wink:

Όσον αφορά τον έλικα, βεβαιώνω ότι είναι δικοί του οι στίχοι μεν.
Προδημοσιευμένοι δε
Ντάτς;
Κι ευχαριστεί για την τιμή.

Παράθεση από: "elix"

Παράθεση από: "spellbound"Περιττο να πουμε οτι θελουμε τα ονοματα των στιχουργων, ντατς???? :wink:  :wink:  :wink:  :wink:

Όσον αφορά τον έλικα, βεβαιώνω ότι είναι δικοί του οι στίχοι μεν.
Προδημοσιευμένοι δε
Ντάτς;
Κι ευχαριστεί για την τιμή.

περιττο να πω οτι σου χαριζω ενα αστραφτερο μου χαμογελο  ]

τι γραμμα που θα ηθελα μοναχος να σιου γραψω
με οδηγησε στην αβυσσο και θελω να φωναξω
με εεσκισε στα δυο οταν δοκιμασα να γραψω
το ονομα που ματαια προσπαθησα να αλλαξω


παντα σου ελεγα πως θα μουνα κοντα σου
μα η ζωη με οδηγησε να ειμαι μακρια σου
η ανασα που με πλυμμηριζε ητανε δικια σου
αυτα που μονο ηξερα ηταν τα μυστικα σου


το δακρυ που κυλουσε αργα απο τα βλεφαρα σου
μου αναβε φωτιες μες στο δικο μου σκοτος
το γελιο που μου χαρισαν τα χειλια τα γλυκα συ
ακουστηκε στο μεσα μου σαν της πιστολιας ο κροτος



.........................................................................................



εχω τοσα βραδυα που απλα προσευχομαι για σενα
εχω τοσα βραδυα που κατηγορω εμενα
εχω τοσα βρ;αδυα που θυμαμαι το δικο σου
εχω τοσα βραδυα συντροφια το γλυκο χαμογελο σου