'Ισως το πιο λογικό θα ήταν να υπήρχε κάποιος σαφής ορισμός της ευφυίας ώστε να αποδοθεί σωστά και η έννοια της βλακείας. Αφού και η ευφυΐα δεν μπορεί να σταθεί από μόνη της, ως αυθύπαρκτη, παρά μόνο σε συνάρτηση με τον αντίθετο πόλο της, τη βλακεία.
Και πώς λοιπόν ορίζεται η βλακεία? Θα'ταν μάλλον αφελές να πούμε ότι είναι η έλλειψη ευφυίας! Η αφυία, ας πούμε… :razz: :mrblue: 'Ισως αν τοποθετηθεί και η παράμετρος του χρόνου, νομίζω ότι αυτός ο ορισμός είναι καλός. Δηλαδή με απλά λόγια, η βλακεία είναι η έλλειψη ευφυΐας σε κάποιο συχνό και μεγάλο χρονικό διάστημα!
'Ενας προσεκτικός παρατηρητής θα αντιληφθεί την επέκταση αυτής της σκέψης : ότι η ευφυία δεν είναι κάτι μόνιμο στον άνθρωπο!!!
Θα πρέπει να κατανοήσουμε, λοιπόν, ότι ο ίδιος άνθρωπος που χαρακτηρίζεται γενικότερα ως έξυπνος, θα μπορούσε να συμπεριφερθεί και εντελώς βλακωδώς σε μια κατάσταση! Όπως και κάποιος που θεωρητικά φέρει στοιχεία βλακείας μπορεί να μας εκπλήξει και με μια αντίθετη συμπεριφορά. Βέβαια για ένα βλάκα οι περίοδοι ευφυΐας του είναι κατά πολύ λιγότερο συχνές (ή σε βαριά κατάσταση βλακείας :sad: ) σχεδόν ανύπαρκτες!
Και μια τελική γνώμη? Ας παραμείνουμε ταπεινοί, όσο γίνεται, και με μία σημαντική δόση αμφιβολίας! Και όλοι εσείς που θεωρείτε τους εαυτούς σας ευφυείς, να θυμάστε ότι η επόμενη μεγάλη βλακεία σας μπορεί να σας την έχει στημένη στην επόμενη καμπή.
ΥΓ. 1.- Εγώ καλού - κακού κάνω την ουρά μου φιόγκο... [μην μου την πατήσει κανείς...] ;-) :oops:
ΥΓ. 2.- Άλλωστε ο πρώτος βλάκας της ιστορίας δεν ήταν άλλος από τον Αδάμ, που έχασε ολόκληρο Παράδεισο, για να φάει ένα φρούτο!! :mrgreen:
[quote user="pixie" post="318230"]'
Και πώς λοιπόν ορίζεται η βλακεία? [/quote]
Ο πλέον αρμόδιος να το ορίσει θα ήταν ένας βλάκας
Άντε βρες βλάκα που να μπορεί να γράψει καλά και να είναι τόσο αλτρουιστής να μοιραστεί την βλακεία του μαζί μας :mrgreen: :mrgreen:
Ιδου το μέγα πρόβλημα :mrorange:
[quote user="pixie" post="318230"]
Και μια τελική γνώμη? Ας παραμείνουμε ταπεινοί, όσο γίνεται, και με μία σημαντική δόση αμφιβολίας! Και όλοι εσείς που θεωρείτε τους εαυτούς σας ευφυείς, να θυμάστε ότι η επόμενη μεγάλη βλακεία σας μπορεί να σας την έχει στημένη στην επόμενη καμπή.
[/quote]
Αν αυτή η παραίνεση προέρχεται από έναν βλάκα, δεν ξέρω αν πρέπει να την πάρω στα σοβαρά.
Αν πάλι προέρχεται από έναν ευφυή... μήπως μόλις έφτασες σ' αυτήν ακριβώς την καμπή; :razz:
[quote user="pixie" post="318230"]
ΥΓ. 1.- Εγώ καλού - κακού κάνω την ουρά μου φιόγκο... [μην μου την πατήσει κανείς...] ;-) :oops:
ΥΓ. 2.- Άλλωστε ο πρώτος βλάκας της ιστορίας δεν ήταν άλλος από τον Αδάμ, που έχασε ολόκληρο Παράδεισο, για να φάει ένα φρούτο!! :mrgreen:
[/quote]
ΥΓ.1. - ένα ωραίο περιτύλιγμα είναι πάντα πιο προκλητικό. Μάλλον η ουρά σου δεν την γλυτώνει.
ΥΓ.2.- Ναι, αλλά τι φρούτο! (κοινώς, "ένας αλλά λέων"). :cool:
Η βλακεία μπορεί να είναι μία έννοια αλλά έχει πολλά πρόσωπα, άρα και πολλές αναγνώσεις! Και πολλούς πρωταγωνιστές!
Και το χειρότερο σφάλμα που κάνουμε, κι αυτό ισχύει σε κάθε υποκειμενική μας κρίση που αποτολμούμε για κάποιον άλλο, είναι να βγάζουμε τον εαυτό μας απ' έξω. Ε, είμαστε άλλωστε οι πιo έξυπνοι, οι πιo σοφοί, οι πιo ιδιοφυείς!
Εκείνο που δεν αντέχεται είναι η επιμονή κάποιων να παίζουν με τα όρια και την κατανόηση των άλλων, συνήθως ακούσια, προβάλλοντας εαυτόν ως σωστό. Αυτό είναι βλακεία...
Το να υποτιμά κάποιος τη λογική του άλλου, τις περισσότερες φορές επειδή δεν είναι σε θέση να την αντιληφθεί ή του φαίνεται αλλότρια προς τη δική του, είναι βλακεία...
ΥΓ. 1.- Είναι απολύτως βεβαιωμένο ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ακόμα αποκόψει τον ομφάλιο λώρο με τον 'Αλμπερτ!! :mrgreen: ['Ορα εγχειρίδιον ο ΑΙΝΣΤΑΙΝ για αρχαρίους]
ΥΓ. 2.- Το διάβασμα βλάπτει σοβαρά τη βλακεία... ;-)
Η προσωπικότητα κάποιου προσδιορίζεται και από τα κοινωνικά ερεθίσματα που δέχεται, οπότε κάποια στιγμή θα πρέπει να μιλήσουμε και για κοινωνική βλακεία! 'Η βλακεία του όχλου... Υπάρχει, λοιπόν, και κοινωνική νοημοσύνη.
'Οπου οι οπτικές γωνίες είναι τόσο διαφορετικές ανά περίπτωση, που δεν μπορεί να υπάρχουν αντικειμενικά κριτήρια. Δεν υπάρχει ένα καλούπι σκέψης και συμπεριφοράς για όλα, ούτε είναι μία η φόρμουλα αξιολόγησης.
Επίσης, ο καθένας επεξεργάζεται τα στοιχεία του με διαφορετικό τρόπο. Και πάντα μονομερής είναι η εξέλιξη, δεν μπορεί να είμαστε δαιμόνιοι ή βλάκες σε όλα!
Προσωπικά, εμένα - παράδειγμα λέμε - μπορεί να με ενδιαφέρει η φιλοσοφική ή η καλλιτεχνική πλευρά της ζωής, οπότε υποσυνείδητα προωθώ τις εικόνες και τους προβληματισμούς μου ανάλογα, άρα εξελίσσομαι και ανάλογα, άρα σ' αυτούς τους τομείς - μετά από τόση τριβή - λογικό είναι να αποδίδω λίγο καλύτερα.
Ενώ σε θέματα που αφορούν σε οικονομικούς υπολογισμούς και επενδύσεις, να μην έχω ούτε την δυνατότητα να προσαρμοστώ, ούτε καν την ικανότητα να το διαχειριστώ, άρα να θεωρούμαι βλάκας μπροστά σε κάποιον που έχει δώσει σε μια τέτοια θέση ζωής όλο το δυναμικό του!
Εννοώ, ότι η αντιληπτική μας ικανότητα πάνω σε θέματα στα οποία η ενημέρωσή μας είναι ασαφής ή ελλιπής, αφού δεν έχουμε ασχοληθεί και δεν έχουμε δαπανηθεί ανάλογα, είναι κατά πολύ μικρότερη από κάποιων άλλων! Λογικό δεν είναι?
pixie
Pixie μου στο έχω ξαναπεί,δεν θεωρείσαι βλάκας επειδή δεν είσαι οικονομολόγος,γιατρός ή αστροναύτης κ.λ.π.! Αλοίμονο τότε όλοι μας είμαστε βλάκες! :cool:
Αααα, καλά τότε... ;-) :smile:
Ε, ας μας ξεφύγουνε και κάποιες πτυχές που ανήκουν στην ολότητα των ευφυών! Λέμε, τώρα...
Αλλά, για να σοβαρευτούμε, υπάρχει πάντα υποκειμενισμός στην ερμηνεία των εννοιών που αναφέρονται στην ανθρώπινη νοημοσύνη και πραγματικά αν ο καθένας μας έκανε μία συνειδητή προσπάθεια - εξάσκηση ώστε να μπορεί να αναγνωρίζει τι είναι βλακώδες γι' αυτόν, σε προσωπικό επίπεδο, και να το αποφεύγει, νομίζω θα'ταν μια καλή βάση για την ανάπτυξη της ευφυίας!
Συμφωνώ! Όπως είναι δύσκολο να οριστεί η βλακεία άλλο τόσο δύσκολο να οριστεί και η ευφυία. Τώρα γιατί όμως εμείς οι άνθρωποι χαρακτηρίζουμε με ευκολία τον άλλον βλάκα,άλλα δεν παραδεχόμαστε το ίδιο εύκολα την εξυπνάδα κάποιου?
Ποιος είναι κοινωνικότερος...ο ευφυής ή ο βλαξ;
Πιστεύω ότι αυτή τη συγκεκριμένη και άλλες απαντήσεις, θα βρεις στο βιβλίο του ιστορικού και οικονομολόγου C. Μ. Cipolla, ένα βιβλίο που δίνει έναν πειστικό ορισμό στη βλακεία και, με τον τρόπο του, σε προειδοποιεί να μην πέσεις στην παγίδα να ξεχωρίσεις τον εαυτό σου απ' τους άλλους και σε κάνει να θες να αμυνθείς!
Ας γράψω και τον τίτλο ''Δοκίμιο περί ανθρώπινης βλακείας'', το οποίο έχω μπροστά μου αυτή τη στιγμή και διαβάζω:
''Γιατί όμως η βλακεία είναι επικίνδυνα ακατανίκητη? Επειδή τα λογικά πρόσωπα δυσκολεύονται να φανταστούν και να κατανοήσουν μια βλακώδη συμπεριφορά!
Αντίθετα, ένα λογικό πρόσωπο μπορεί να καταλάβει τη λογική ενός κακοποιού. Οι ενέργειες ενός κακοποιού ακολουθούν έναν τύπο λογικότητας, διεστραμμένη λογικότητα, αλλά οπωσδήποτε προβλεπτή: θα σε κλέψει, θα σε εξαπατήσει, θα σου πει ψέματα.
Ο βλαξ συνήθως δεν κλέβει, δεν ψεύδεται, δεν εξαπατά. Κοινωνικότατος, με το χαμόγελο στα χείλη, σαν να κάνει το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο, θα εμφανιστεί ξαφνικά στη ζωή σου για να σου την καταστρέψει, στο γραφείο σου για να σου χαλάσει την ηρεμία σου, θα σε κάνει να χάσεις δυνάμεις, χρόνο, χρήμα, ειρμό σκέψης, ευδιαθεσία, παραγωγικότητα - και όλα αυτά χωρίς λόγο και, φυσικά, χωρίς τύψεις ή δισταγμό.
Η ζωή μας είναι γεμάτη απώλειες χρήματος, χρόνου, ενέργειας, ησυχίας και καλής διάθεσης, λόγω των απίθανων πράξεων κάποιου παράλογου πλάσματος που μας τυχαίνει τις πιο απρόσμενες στιγμές και ζημιώνει, ακυρώνει και δυσκολεύει τη ζωή μας, χωρίς να έχει απολύτως τίποτα να κερδίσει από τις πράξεις του. 'Ετσι, από βλακεία.'' :smile:
Πολύ σωστος ο κ Cippola... ενδιαφέρον το ιστορικός και οικονομολόγος :smile:
και πολύ ενδιαφέρον το θέμα, όπως το έθεσες από την αρχή pixie !
Αφού κάνουμε κουβέντα για την ευφυία και την βλακεία... μεταφέρω κάποιες επιπλέον σκέψεις
Οι βιολογικές συνέπειες του περιβάλλοντος επιδρούν σημαντικά στην ανάπτυξη της ευφυίας , όπως και της "ρευστής ευφυίας", την ικανότητα δηλαδή να αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα για πρώτη φορά στην ζωή μας
Τα γονίδια εξηγούν το 40% της ατομικής μεταβλητότητας στη γενετική ευφυία συνολικά, αλλά η επίδρσή τους ποικίλλει σημαντικά λόγω της εξάρτησής από το περιβάλλον (κοινωνικές εμπειρίες και αλληλοεπίδραση, πνευματική διέγερση, εκπαίδευση, καλύτερη διατροφή, υγεία, οικογενειακό περιβάλλον, η έκθεση σε χρώμα μολύβδου και άλλες ουσίες κλπ)
Γεννιόμαστε δηλαδή με κάποιες προδιαγραφές αλλά όταν το ερεθιστικό περιβάλλον είναι άσχημο, η επίδραση των γονιδίων πέφτει κάτω από το 10%
Στα ψηλότερα επίπεδα της δημόσιας και μη εκπαίδευσης τα επιτεύγματα σχετίζονται με την κληρονομικότητα, αλλά και το περιβάλλον (γονείς, παρέες, διάφορα ερεθίσματα, φροντιστήριο...)
Θα μπορούσαμε να αυξήσουμε λοιπόν τη μέση ευφυία των παιδιών μας πολύ πιο αποτελεσματικά, βελτιώνοντας το περιβάλλον τους
Έτσι ο μέσος όρος "ευφυίας" σήμερα για παράδειγμα σε διάφορα τεστ, έδειξε πως είναι πολύ μεγαλύτερος όσο πριν εκατό χρόνια, όσο μειώνεται ο αριθμός των ανθρώπων που είναι φτωχοί ή στερούνται τα μέσα Όπως αντίθετα παραμένει χαμηλός σε μη ανεπτυγμένες χώρες, όπου και ο πλούτος είναι σε χέρια λίγων
Και μια και οι αλληλοεπιδράσεις γονιδίων και περιβάλλοντος μπορεί και να είναι αρκετά πολύπλοκες, οι γενετικές επιδράσεις γίνονται ισχυρότερες καθώς μεγαλώνουμε Έτσι διαλέγουμε επαγγέλματα ή ενδιαφέροντα, χόμπυ και ασχολίες , κοινωνικότητα, κάτι που κρατάει αυτές τις ικανότητες σε καλή κατάσταση (ίσως εδώ βρίσκεται ένα μέρος της απάντησης στο ερώτημα του κώστας, από μια διαφορετικη οπτική )
Ο Στίβεν Χόπινγκ έχει πει, πως δεν είναι ξεκάθαρο ότι η ευφυία έχει κάποια μακροπρόθεσμη αξία επιβίωσης
Η ιδέα της ευφυΐας κάποιες φορές μας κάνει να πληγωνόμαστε και άλλοτε να προσπαθούμε να αμυνθούμε, αλλά αυτό συμβαίνει επειδή κυρίως επικεντρωνόμαστε σε λάθος ζητήματα
Επιστημονικά είναι σαφείς οι διαφορές που αφορούν την ατομική ευφυία και τις αιτίες της, αλλά αυτή η πληροφορία είναι γεγονός πως δεν πουλάει περισσότερες εφημερίδες και περιοδικά Αντίθετα οι δημοσιογράφοι,έχουν αναπτύξει τη συνήθεια να συγκρίνουν ομάδες ανθρώπων –φύλου, φυλής, εθνικότητας κλπ- ανησυχώντας ότι αυτές οι διαφορές πιθανόν να χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την άνιση μεταχείριση των ανθρώπων
Αλλά και η έρευνα της ευφυίας έχει κακή φήμη επειδή κάποιες από τις μελέτες που έγιναν σε αυτό τον τομέα αποπειράθηκαν ν α αποδείξουν ότι ορισμένες ομάδες ανθρώπων ήταν ανώτερες από τις άλλες και γιαυτό άξιζαν ειδική μεταχείριση Στην πορεία , αυτοί οι ερευνητές έγιναν θεμελιωτές ενός κλασσικού διδακτικού παραμυθιού για τον τρόπο με τον οποίο οι προκαταλήψεις μπορούν να επηρεάσουν τα επιστημονικά συμπεράσματα
Αυτά τα επιστημονικά λάθη είχαν σημασία εξαιτίας και των συνεπειών τους στη δημόσια πολιτική
* Την δικιά μου την ουρά, πάει πολύς καιρός που την έχω κάνει φιόγκο :???: :smile:
Συμφωνούμε larus audouinii:
η κοινωνικότητα προϋποθέτει ευφυία.
Καλησπέρα και στους δυο σας! Παιδιά να είστε καλά κι ευχαριστώ για τη συνομιλία, βλέπω το σποράκι της επαφής μας καλά κρατεί... :grin:
Κι αφού συνεχίζεται το θέμα, ας πάμε και στο ''Εκκρεμές του Φουκώ'' του Ουμπέρτο Έκο που είναι σχετικότατο...
'' Λοιπόν. Στον κόσμο υπάρχουν οι κρετίνοι, οι ανόητοι, οι βλάκες και οι τρελοί".
"Εξαιρείται κανείς;"
"Ναι, εμείς οι δυο. Ή τουλάχιστον, δίχως να θέλω να σας προσβάλω, εγώ! Τέλος πάντων, όμως, αν το καλοσκεφτούμε, όλοι ανήκουν σε κάποια απ' αυτές τις κατηγορίες. Ολοι μας κάθε τόσο είμαστε κρετίνοι, ανόητοι, βλάκες και τρελοί. Ας πούμε ότι φυσιολογικός άνθρωπος ειν' εκείνος που συνδυάζει σε λογικό ποσοστό όλα αυτά τα συστατικά, τους ιδανικούς τύπους".
"Idealtypen".
"Μπράβο. Ξέρετε και γερμανικά;"
"Κουτσά στραβά για τις βιβλιογραφίες".
"Στην εποχή μου, όποιος ήξερε γερμανικά δεν έπαιρνε πτυχίο. Περνούσε τη ζωή του ξέροντας γερμανικά. Νομίζω ότι σήμερα το ίδιο συμβαίνει με τα κινέζικα".
"Δεν τα ξέρω αρκετά καλά κι έτσι θα πάρω πτυχίο. Ας γυρίσουμε και πάλι όμως στην τυπολογία σας. Τι είναι η μεγαλοφυία, ο Αινστάιν, ας πούμε;".
"Μεγαλοφυής είναι αυτός που επιστρατεύει ένα απ’ αυτά τα συστατικά κατά ιλιγγιώδη τρόπο, τρέφοντας το με τα υπόλοιπα".
"Και ο βλάκας;".
"Α! Ο βλάκας δεν κάνει λάθη συμπεριφοράς. Κάνει λάθος συλλογισμούς. Είναι αυτός που λέει ότι όλοι οι σκύλοι είναι κατοικίδια και όλοι οι σκύλοι γαβγίζουν, όμως και οι γάτοι είναι κατοικίδια ζώα, επομένως γαβγίζουν. Ή ότι όλοι οι Αθηναίοι είναι θνητοί, όλοι οι κάτοικοι του Πειραιά είναι θνητοί, επομένως όλοι οι κάτοικοι του Πειραιά είναι Αθηναίοι".
"Πράγμα που ισχύει".
"Ναι, αλλά συμπτωματικά. Ο βλάκας μπορεί να πει και κάτι σωστό, όμως για λανθασμένους λόγους".
"Μπορούμε να πούμε λανθασμένα πράγματα, αρκεί οι λόγοι να είναι σωστοί".
"Κατ ανάγκην. Αλλιώς γιατί να πασχίζουμε τόσο να είμαστε έλλογα όντα;".
"Ολοι οι μεγάλοι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι κατάγονται από κατώτερες μορφές ζωής, οι άνθρωποι κατάγονται από κατώτερες μορφές ζωής, άρα όλοι οι άνθρωποι είναι μεγάλοι ανθρωπόμορφοι πίθηκοι".
"Αρκετά καλά. Φτάσαμε ήδη στο κατώφλι όπου υποπτεύεστε ότι κάτι δεν πάει καλά, όμως χρειάζεται λίγη δουλειά για ν αποδείξετε τι και γιατί. Ο βλάκας είναι παμπόνηρος. Τον ανόητο τον αναγνωρίζουμε αμέσως (κι ας μη μιλήσουμε για τον κρετίνο), ενώ ο βλάκας κάνει συλλογισμούς περίπου σαν τους δικούς μας, εκτός από κάτι απειροελάχιστο. Είναι δεξιοτέχνης των παραλογισμών!''
"Κι αν είστε εσείς ο βλάκας;".
"Τότε θα είχα καλή και αιώνια συντροφιά".
"Ε, ναι, η βλακεία μας περιβάλλει. Κι ίσως χάρη σ ένα λογικό σύστημα, διαφορετικό από το δικό μας, η βλακεία μας να είναι δική τους σοφία. Ολόκληρη η ιστορία της λογικής αποτελεί εξ ορισμού μια έννοια ευάλωτη στη βλακεία. Παραείναι αχανής. Κάθε μεγάλος στοχαστής είναι ο βλάκας κάποιου άλλου".
"Η σκέψη ως συνεκτική μορφή βλακείας".
"Όχι. Η βλακεία μιας σκέψης είναι η ασυναρτησία μιας άλλης σκέψης".
αν και προς το παρον pixie διαβάζω πολυ βιαστικά ...
:smile:
γενικότερα ...η τελειότητα λέγεται πως είναι εχθρός του καλού :grin:
[quote user="larus audouinii" post="318465"] ...η τελειότητα λέγεται πως είναι εχθρός του καλού :grin:[/quote]Ή όπως έλεγε και σε μια διαφήμιση (Τράπεζας αν θυμάμαι καλά) ...το καλύτερο, είναι εχθρός του καλού, ΑΡΑ φίλος του κακού...
Τι να πει κανείς;;;.... :cool:
[quote user="pixie" post="318444"]'' Λοιπόν. Στον κόσμο υπάρχουν οι κρετίνοι, οι ανόητοι, οι βλάκες και οι τρελοί".
"Εξαιρείται κανείς;"
"Ναι, εμείς οι δυο. Ή τουλάχιστον, δίχως να θέλω να σας προσβάλω, εγώ! Τέλος πάντων, όμως, αν το καλοσκεφτούμε, όλοι ανήκουν σε κάποια απ' αυτές τις κατηγορίες. Ολοι μας κάθε τόσο είμαστε κρετίνοι, ανόητοι, βλάκες και τρελοί. Ας πούμε ότι φυσιολογικός άνθρωπος ειν' εκείνος που συνδυάζει σε λογικό ποσοστό όλα αυτά τα συστατικά, τους ιδανικούς τύπους".
"Ε, ναι, η βλακεία μας περιβάλλει. Κι ίσως χάρη σ ένα λογικό σύστημα, διαφορετικό από το δικό μας, η βλακεία μας να είναι δική τους σοφία. Ολόκληρη η ιστορία της λογικής αποτελεί εξ ορισμού μια έννοια ευάλωτη στη βλακεία. Παραείναι αχανής. Κάθε μεγάλος στοχαστής είναι ο βλάκας κάποιου άλλου".
"Η σκέψη ως συνεκτική μορφή βλακείας".
"Όχι. Η βλακεία μιας σκέψης είναι η ασυναρτησία μιας άλλης σκέψης".[/quote] Θυμήθηκα μια επίσης ενδιαφέρουσα άποψη περί τρέλας (σχετικής νομίζω με το θέμα) από κάποια παλιά ελληνική ταινία...
...Τρελός;; Και τι πάει να πει τρελός;;;
Η τρέλα κύριε, είναι η λογική των ολίγων.
Και τρελός, υποτίθεται είναι εκείνος που
διαφωνεί με τους πολλούς.
Ερωτάται όμως: Είναι πάντοτε τρελός εκείνος
που διαφωνεί με τους πολλούς;;;
Και γιατί να μην είναι τρελοί οι πολλοί που
διαφωνούν με τον έναν και να είναι ο ένας
που διαφωνεί με τους πολλούς;;;
Ερωτώ...Να και το σχετικό βιντεάκι... :arrow:
pixie
η αποσπασματική αντιγραφή
συγγραφικού έργου
δεν είμαι σίγουρος ότι αποδίδει
με σαφήνεια το νόημα.
Ειδικά όταν αναφέρεται
σε συγγραφέα - καθηγητή της σημειωτικής.
Επιπλέον, θα έπρεπε να φαίνεται ότι
είναι αποσπασματική.
Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορώ να βρω
συνάφεια, μεταξύ της ερώτησης
και του αποσπάσματος που έγραψες
ως απάντηση.
Δεν ξέρω σε ποιό ερώτημα ακριβώς αναφέρεσαι, μάλλον εννοείς τον τίτλο του θέματος? :roll:
Πάντως στο απόσπασμα που επελέγη, χαρακτηρίζεται η συμπεριφορά του ''βλάκα''!
Τι άλλη συνάφεια περιμένουμε? :razz: :mrgreen:
Σε αυτό το ερώτημα αναφέρομαι:
"Ποιος είναι κοινωνικότερος...ο ευφυής ή ο βλαξ;"
Έδωσες απάντηση βέβαια αλλά
το απόσπασμα από τον Έκο τι συνάφεια έχει με την απάντηση που έδωσες ή με το ερώτημα που έκανα;
Όσο για το απόσπασμα που επελέγη...
είναι συγκεκριμένες προτάσεις
από μεγαλύτερο απόσπασμα.
Δηλαδή, παρουσιάσες
κομμάτια από το μπάλωμα ενός σεντονιού...
για να δείξεις τι;
Εκτός κι αν το σεντόνι
έχει κάποια συνάφεια
με το κομμάτι του μπαλώματος
...που εγώ, δεν βλέπω.
Θα πρέπει να σημειώσω ακόμη
ότι, είναι καλή η θάλασσα...
ως όγκος νερού. Αν μη τι άλλο, επιτρέπει ελευθερία κινήσεων, σε πρώτη φάση.
Αλλά εγώ είμαι οπαδός της σταγόνας...
της κάθε σταγόνας.
Έστω κι αν γνωρίζω
ότι πολλές, όλες οι σταγόνες
αθροίζουν σαν αποτέλεσμα θάλασσα
παραμένω οπαδός της σταγόνας.
Έτσι, είναι κάτι παραπάνω από σαφές
ότι δεν έχω απάντηση στο
"τι άλλη συνάφεια περιμένουμε;".
Εγώ δεν βλέπω τη συνάφεια
κι εσύ δεν είδες την ερώτηση.
Μα αυτό νομίζω απαντήθηκε χθες! :razz:
Εμμέσως πλην σαφώς...
''Κοινωνικότατος, με το χαμόγελο στα χείλη, σαν να κάνει το φυσικότερο πράγμα στον κόσμο, θα εμφανιστεί ξαφνικά στη ζωή σου για να σου την καταστρέψει, στο γραφείο σου για να σου χαλάσει την ηρεμία σου, θα σε κάνει να χάσεις δυνάμεις, χρόνο, χρήμα, ειρμό σκέψης, ευδιαθεσία, παραγωγικότητα - και όλα αυτά χωρίς λόγο και, φυσικά, χωρίς τύψεις ή δισταγμό.''
Κοίτα...
"αυτό" μπορεί να έχει απαντηθεί
και από προχτές
ή μπορεί να έχει απαντηθεί
από το δεύτερο θέμα κιόλας
που έγραψες...σ' αυτό το φόρουμ.
Εν τούτοις, εγώ συνέχισα
να διαβάζω προσεκτικά.
Συνέχισα δηλαδή να διαβάζω
την αρχή, το τέλος αλλά
και ό,τι περικλείεται ενδιάμεσα
όσο...οδυνηρό και αν ήταν.
Επί της ουσίας...
το απόσπασμα που (ξανα)γράφεις
συνιστά κοινωνική συμπεριφορά
κατά την άποψή σου;
Τελικά η αμεσότητα είναι ο πιο σαφής κι ενδεδειγμένος τρόπος απάντησης κι επικοινωνίας. Και επιτυγχάνεται πολύ πιο εύκολα και σίγουρα όταν εκφράζει κανείς τις απόψεις του μόνος του κι όχι χρησιμοποιώντας αντιγραφές μεμονωμένων κειμένων.
Γιατί να χρησιμοποιούμε έμμεσους και πλάγιους τρόπους; :smile:
Δεν μου άρεσε το εμότικον με το γέλιο
γι' αυτό επιτίθεμαι:
Διότι δεν ξέρω αν θα υπήρχε "μαιευτική" μέθοδος.
Όσο για τις γνωστές παραβολές...του υιού του θεού...ούτε λόγος.
[quote user="κώστας" post="318512"]Δεν μου άρεσε το εμότικον με το γέλιο
γι' αυτό επιτίθεμαι:
Διότι δεν ξέρω αν θα υπήρχε "μαιευτική" μέθοδος.
Όσο για τις γνωστές παραβολές...του υιού του θεού...ούτε λόγος.[/quote]
Ακολουθείς το γνωστό " η επίθεση είναι η καλύτερη άμυνα";
Θεωρώ πως δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ούτε να επιτίθεσαι ούτε να αμύνεσαι. Διότι:
α) δεν είναι γέλιο, είναι χαμόγελο. Ο μοναδικός τρόπος για να δείξω πως η προτροπή μου σε αμεσότητα είναι μια απλή, φιλική παραίνεση. Και όχι μομφή προς την αντιγραφή αποσπασμάτων, και
β) το ερώτημα απευθύνεται στην pixie. Τη δική σου απάντηση την είδα μόλις πάτησα το κουμπάκι "Υποβολή".
Χαλάρωσε λοιπόν.
Α! Και όσον αφορά τις παραβολές:
α) Εκείνος ΔΕΝ αντέγραφε,
β) όποιος θεωρεί πως είναι τέκνο θεού, ας ακολουθήσει το ίδιο παράδειγμα.
α) εξηγώ γιατί επιτέθηκα, δεν ακολουθώ συγκεκριμένη στρατηγική, ούτε μετέωρος είμαι ώστε να μην επιτίθεμαι ή να μην αμύνομαι. Φιλοδοξώ όμως να γίνομαι μετεωρίτης...από καιρού εις καιρόν.
β) αν πεταγόμουν μόνο όπου με σπέρνουν, θα ήμουν φυτό.
γ) ναι, δεν αντέγραφε αλλά τις παραβολές δεν μπορείς να τις πεις και άμεση έκφραση της άποψής του.
δ) όλοι είμαστε τέκνα του θεού...μερικοί είναι και τέκνα και τεκνά...(ίσως όχι του θεού)
ε) είναι γεγονός ότι ο πλουραλισμός διαβαθμίσεων των εμότικονς, από το ελαφρύ υπομειδίαμα ως το γέλιο, δημιουργεί σύγχυση ειδικά σε κάποιον μη εξοικειωμένο μ' αυτά, όπως εγώ. Ζητώ ταπεινά συγγνώμη...λέμε τώρα.
Δεκτή η συγγνώμη.... λέμε τώρα.
[quote user="black_velvet" post="318511"]
Τελικά η αμεσότητα είναι ο πιο σαφής κι ενδεδειγμένος τρόπος απάντησης κι επικοινωνίας. Και επιτυγχάνεται πολύ πιο εύκολα και σίγουρα όταν εκφράζει κανείς τις απόψεις του μόνος του κι όχι χρησιμοποιώντας αντιγραφές μεμονωμένων κειμένων.
Γιατί να χρησιμοποιούμε έμμεσους και πλάγιους τρόπους; ][/quote]
'Εχεις απόλυτο δίκιο! Το υιοθετώ κι είναι ο λόγος που καταθέτω συνήθως διεξοδικά και με κάθε ειλικρίνεια τις δικές μου απόψεις...
Και μάλιστα δεν αποτελούνται από δυο σειρούλες, αλλά γίνεται απόπειρα και διαδικασία εμβάθυνσης σεβόμενη κάθε συνφορουμίστα...
Οπότε αν πρόκειται περί παρατήρησης που απευθύνεται σε μένα, είναι μάλλον άστοχη! ;-)
Αλλά - υπάρχει κι ένα λογικότατο αλλά - όλοι αποθησαυρίζουμε από κάπου γνώσεις και γιατί όχι άλλωστε, είναι προς τιμήν όσων ακόμα διαβάζουν και διευρύνουν τους ορίζοντές τους...
Αλοίμονο αν προβάλλω εαυτόν ως υπερτιμημένο παντογνώστη ξερόλα, θα ήμουν η χειρότερη των ημιμαθών!
Επίσης, άλλες φορές, νιώθουμε την ανάγκη να μεταφέρουμε αυτούσια τη γνώση κάποιου άλλου που ήταν ένα γόνιμο σκαλοπάτι στη σκέψη μας κάποτε, σαφώς γίνεται λοιπόν χρήση και αλλότριων στοιχείων, δεν είμαστε η μοναδική πηγή που τρέχει! :smile:
Το "με κάθε ειλικρίνεια τις δικές μου απόψεις"
σημαίνει ειλικρίνεια ως προς τους άλλους
ή ειλικρίνεια ως προς εσένα;
Όσο για το "σεβασμό προς κάθε συνφορουμίστα"
δέν έχω λόγο να απορρίψω την πρόθεση.
...6 σειρούλες...δεν μπορείς να πεις, εμβάθυνα εις τριπλούν.
Μια χαρά τα πήγες, Κώστα, μην ανησυχείς... :mrgreen:
Κι εγώ όπου νάναι απομεταρσιώνομαι... :cool:
'Οσο για την ειλικρίνεια... Χμμμ... Μήπως τελικά είναι μια χυδαιότητα όταν αναφέρεται?
Γιατί αλλιώς πώς εξηγείται να είμαστε όλοι εξαιρετικά ειλικρινείς αλλά για τόσο διαφορετικούς ή και αντίθετους λόγους? :razz: ;-)
:mrgreen:
Κι εσύ καλά τα πήγες.
Αν και, υποψιάζομαι ότι
μπορείς να απαντάς χωρίς ερώτηση.
Άρα, μπορείς και καλύτερα.
Θα απαντήσω όμως]
Μήπως τελικά είναι μια χυδαιότητα όταν αναφέρεται?
Πράγματι υπάρχουν περιπτώσεις που η αλήθεια είναι απαγορευτική. Χυδαία όμως; Δεν νομίζω.
Πιστεύω δηλαδή στα "κατά συνθήκην ψεύδη".
Γιατί αλλιώς πώς εξηγείται να είμαστε όλοι εξαιρετικά ειλικρινείς αλλά για τόσο διαφορετικούς ή και αντίθετους λόγους?
Απλούστατα διότι είμαστε διαφορετικοί ή και αντίθετοι άνθρωποι.
[quote user="κώστας" post="318533"]Κι εσύ καλά τα πήγες.
Αν και, υποψιάζομαι ότι
μπορείς να απαντάς χωρίς ερώτηση.
Άρα, μπορείς και καλύτερα.[/quote]
Μη με μαλλώνεις συνέχεια, είμαι ευαισθήτου χαρακτήρος, θα μου μείνει κανά κουσούρι, καταλαβαίνεις... :sad:
Τουλάχιστον τώρα έχω το αισιόδοξο μήνυμα πως κάποτε μπορώ να γίνω καλύτερη... :idea: :mrgreen:
Αν ο στόχος σου ήταν
να μου αποκαλύψεις
άλλη μία έκφανση
του εσωτερισμού...
εύγε! το πέτυχες.
Πάντα υπάρχει μια ζεστή τροπική ζώνη εντός μας... ;-)
Οπότε, θα μιλήσουμε και για την εσωτερική πλευρά του κόσμου...
Μην αναστατώνεσαι, απλά δήλωσα ότι είμαι μέλος της τάξης των συναισθηματικών...
Κι αυτοί, ξέρεις, δημιουργούν συναισθηματικές παρεκτροπές...
Πάντα...
ισοπεδωτικά ακραίος όρος
αλλά είχες ήδη δώσει δείγματα
σε αυτούς που διαβάζουν και σκέφτονται.
Και το ακραίο μερικούς τους προσελκύει.
Ξέρεις, όσους βολοδέρνουν.
[quote user="pixie" post="318521"]
'Εχεις απόλυτο δίκιο! Το υιοθετώ κι είναι ο λόγος που καταθέτω συνήθως διεξοδικά και με κάθε ειλικρίνεια τις δικές μου απόψεις...
Και μάλιστα δεν αποτελούνται από δυο σειρούλες, αλλά γίνεται απόπειρα και διαδικασία εμβάθυνσης σεβόμενη κάθε συνφορουμίστα...
Οπότε αν πρόκειται περί παρατήρησης που απευθύνεται σε μένα, είναι μάλλον άστοχη! ;-)
[/quote]
Ευτυχώς που άργησα να ξαναμπώ οπότε η συζήτηση κύλησε και πρόλαβες ήδη να δηλώσεις πως είσαι ευαίσθητη.
Θα αποδώσω εκεί την αντίδρασή σου και δεν θα σχολιάσω την ευκολία με την οποία αποδίδεις χαρακτηρισμούς (κι ας ξέχασες στο σημείο αυτό τις ευαισθησίες σου ;-) ).
Και όχι, ουδέποτε υπήρξα άστοχη. Ούτε στον α33. :-)
Καλώς ήρθες.
Αν θεωρείς ότι μοιράζοντας παραινέσεις, εκεί που ''καταλαβαίνουν'' και το διαχειρίζονται... γίνεται κανείς εύστοχος...
Τι να πω... Προσωπικά είμαι πολύ προσεκτική στο θέμα των κρίσεων και των επικρίσεων προ τρίτους...
Στην τελική, ο καθένας βρίσκεται εδώ αναζητώντας έδαφος για να φέρει τον τρόπο του.
Κι όταν ο τρόπος αυτός έχει μια προσωπική σφραγίδα και δεν λειτουργεί συνολικά με τη μορφή ''αναδημοσιεύσεων'', σημαίνει ότι κάποιου ματώνουν τα δάχτυλα και μάλλον οφείλουμε να το σεβαστούμε, εφόσον είμαστε ομοϊδεάτες.
Δεν είναι απαραίτητα κακό να υπερασπίζεται κάποιος τον χώρο του, είναι κακό όμως να δημιουργείται η εντύπωση ότι δεν έχει λόγο και ''κλέβει'' αλλότρια, ενώ δεν είναι έτσι! Ας είμαστε προσεκτικοί...
Ευχαριστώ, αγαπητή velvet, ευχόμενη να έχεις όντως ψυχή βελουδένια!
Εδώ είμαστε κι όχι άλλα ''έξυπνα''!!! :razz: :mrgreen:
Λοιπόν, υπάρχει και ένα ακόμα σχετικό βιβλίο, του Θόδωρου Καρζή, ''Η βλακεία ως παράγων του ανθρώπινου βίου'' ...
'Ανθρωπος των γραμμάτων ο Καρζής και καθόλου τυχαίος, ασχολείται μ' αυτό το ζήτημα, το οποίο παραμένει άλυτο.
Τι θα κάνουμε με τους ''βλάκες'' σ' αυτήν τη ζωή?
Ο πρώτος πληθυντικός αφορά, βέβαια, στους εκ γενετής έξυπνους, [ :roll: ] οπότε οι δύο συνασπισμοί αντιπαρατάσσονται με τρόπο που παρουσιάζει το εξής αλλόκοτο:
Ενώ οι έξυπνοι παραπονούνται διαρκώς για τους βλάκες και γράφουν γι' αυτούς, οι βλάκες ουδέποτε έγραψαν για τους έξυπνους πιθανότατα επειδή πιστεύουν ότι ανήκουν στη συνομοταξία τους! :cool:
ο Pasteur πίστευε ότι η ασυμμετρία της ζωής κατοπτρίζει την ασυμμετρία του κόσμου, ο Μπόρχες ότι η πραγματικότητα αρέσκεται στις ασυμμετρίες ....Προφανώς το ενδιαφέρον για τις μικρές ή μεγάλες διαφορές του κόσμου μας ή του χώρου μας είναι μια υπ΄θεση που αφορά τον καθένα μας...αλλά με διαφορετικό τρόπο :grin: ;-)
Λέγε-λέγε εσείς οι δύο από πάνω,θα με πείσετε να γράψω βιβλίο για έξυπνους...
Τι θα κάνουμε με τους ''βλάκες'' σ' αυτήν τη ζωή?
Έχοντας ως οδηγό τον σεβασμό
προς εαυτούς και αλλήλους
θα τους φέρουμε αντιμέτωπους
με τη βλακεία τους.
Σημείωση. Στις 2 γραμμούλες
γίνεται προσπάθεια
-όχι πάντα επιτυχής-
να υπάρχει σαφές νόημα
μέσα από τη σωστή
αλληλουχία των λέξεων.
...Σαφές νόημα...
για σένα; Όχι βέβαια!
Για μένα. Το γράφω άλλωστε:
προς εαυτούς (εμένα πρώτα)
και αλλήλους (μετά οι άλλοι).
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων... ;-)
Αυτό μου το στείλανε!!! :razz: :mrgreen:
Οφείλω να ευχαριστήσω την αποστολέα για την ''ορθότητα'' της κρίσης! :neutral:
(http://www.a33.gr/files/images/6331/youarestupidteeshirt704ep1_th.jpg)
Ποιος ο λόγος παρεξήγησης;
Εδώ δεν παρεξηγήθηκες εσύ
που το έλαβες,
θα παρεξηγηθεί άλλος;
Θεωρώντας όμως ότι
υπάρχει περίπτωση παρεξήγησης
διαχωρίζεις τη θέση σου
από τους άλλους.
Και αυτό, μπορεί να είναι καλό
μπορεί να είναι κακό
αλλά πάντως
δεν έχει καμμία σχέση
με το προφίλ "ανοιχτού πνεύματος"
που τεχνηέντως επιχειρείς
να πλασάρεις.
Χαχαχαχα! :mrgreen: Με την καλή κουβέντα κάτω απ' τη γλώσσα και την αντίδραση ως άσο στο μανίκι, Κωστάκη! :razz:
Φαντάσου να μην εξηγούσα τίποτα κι έριχνα κάτω από ένα δικό σου ποστ ''ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ'', τι θα γινότανε! :smile:
Για τα υπόλοιπα ουδέν άλλο σχόλιο πλην του ''συγκεντρώσου''! ;-) :razz: :mrgreen:
...Με την καλή κουβέντα κάτω απ' τη γλώσσα...
Καλή κουβέντα;
Πού την είδες;
Μάθε (να γράφεις) την αλήθεια
διότι σου έχει γίνει βίωμα
το ψεύτικο.
...την αντίδραση ως άσο στο μανίκι...
Η αντίδραση είναι ένας άσσος
που κρύβεται στο μανίκι...
...και επομένως, τώρα,
πάει και ο άσσος.
Η λογική της καχυποψίας
είναι το υπόβαθρο
της προκλητικότητας.
Φαντάσου να μην εξηγούσα τίποτα κι έριχνα κάτω από ένα δικό σου ποστ ''ΕΙΣΑΙ ΒΛΑΚΑΣ'', τι θα γινότανε!
Εγώ να το φανταστώ;
Εσένα δεν σε προβληματίζει
που το φαντάστηκες εσύ;
Δεν με προβληματίζει τίποτα που να σε αφορά... :mrgreen:
Εσένα θα έπρεπε να προβληματίζει που βάζεις τα δυνατά σου και αναλώνεσαι στις υποσημειώσεις μου... γιατί η ουσία της φωνής μου μάλλον δεν φτάνει στ' αφτιά σου... :roll:
Και μια που είμαστε στο θέμα περί βλακείας εκείνο που θα σου έλεγα είναι πως ο ''βρώμικος'' πόλεμος δεν είναι ποτέ έξυπνη λύση! :razz:
Μου είναι εύκολο
να αντιδικήσω μαζί σου
σε πολλά.
Αρκούμαι στο βασικότερο:
...βάζεις τα δυνατά σου...
Όταν υπάρχει μία διαφωνία
το να προσπαθείς
να μειώσεις τον διαφωνούντα
(και δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα
που μπορώ να βρω)
δεν περιποιεί τιμή στη δική σου άποψη.
Βέβαια, για να είμαι απολύτως δίκαιος
έχω αναφερθεί και εγώ σε "υποκουλτούρα".
Όχι όμως προβοκατόρικα: μπορώ να το στηρίξω.
Πάντα με προβληματίζει πως καταφέρνουμε ευφυέστατα άτομα συχνά να διαπληκτιζόμαστε βλακωδώς και μάλιστα χωρίς προφανές τίμημα νίκης
Θα μου πεις ότι αν δεν υπήρχε κι αυτό θα είχαν κλείσει όλα τα φόρουμ αλλά κι αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο
'Αψογος! :grin:
Η αλήθεια είναι ''ότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις'' σήμερα, αν κι έγινε μια ηρωϊκή απόπειρα παραποίησης των προθέσεών μου, διανθίστηκαν τα γραφόμενά μου με ειρωνείες κλπ., και μακάρι να καταλάβαινα και τον λόγο... :cool:
Προσωπικά είμαι υπέρ της υγιούς διαπραγμάτευσης και θεωρώ ότι όπου υπάρχει μια διαφωνία, πράγμα πολύ φυσικό κι αναμενόμενο σε μια συζήτηση, δεν προσφέρει το να γινόμαστε αγενείς στο όνομα της αλήθειας που θεωρούμε ότι κατέχουμε, γιατί απλούστατα τα κριτήριά μας είναι συνήθως υποκειμενικά... ;-)
Γνωρίζει κάποιος καλύτερα από τον ίδιο το σύμπαν που έχει ο καθένας από εμάς μέσα του??? 'Οχι βέβαια, συνεπώς δεν θα έπρεπε να αμφισβητείται...
Δεν μπορεί, νομίζω, κανείς να υποδείξει μια στρατηγική σκέψης, ούτε να διδάξει τρόπο γραφής στον άλλο επειδή φαίνεται αλλότριος στη ματιά του και στη λογική του! Αυτό, είναι ανορθόδοξο και - για να τοποθετηθώ και επί του θέματος - βλακώδες...
'Αλλωστε η γοητεία είναι στην επιλογή του τρόπου και την ιδιαιτερότητα του καθένα κι εγώ είμαι φαν της ελεύθερης έκφρασης...
Ένα βασικό μου μειονέκτημα είναι ότι
δεν συγκρατούμαι απέναντι σε προβοκάτορες.
Έχει ξανασυμβεί όμως...
Και ίσως τελικά,
από όλους μπορούμε να πάρουμε
ώστε να γίνουμε καλύτεροι.
Τα παρακάτω αποτελούν το θέμα της πρωτότυπης και ανατρεπτικής σατιρικής πραγματείας του Θόδωρου Καρζή, όπου, μέσα από μια "ιστορία της βλακείας" αναδεικνύεται και παρελαύνει το κωμικοτραγικό καρναβάλι του σύγχρονου κόσμου! :mrgreen:
''Η βλακεία είναι μια ιδιότητα υπερταξική, υπερεθνική και διαπολιτισμική, που ενδημεί στις πέντε ηπείρους του πλανήτη και στα εκατόν ενενήντα δύο κράτη-μέλη του ΟΗΕ.
Διαδραματίζει καταλυτικό ρόλο σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης δραστηριότητας: στην πολιτική, την επιστήμη, τη θρησκεία, στον κοινωνικό, το δημόσιο και τον ιδιωτικό βίο. Με τη διαρκή παρουσία της και την καταλυτική επιρροή της στις πράξεις και τις ενέργειες ανθρώπων και λαών, καταλήγει να σχεδιάζει αυτό τούτο το ιστορικό γίγνεσθαι της ανθρωπότητας. Κάτι που γίνεται ακόμη εμφανέστερο αν αναλογιστούμε ότι, στην αιώνια διαπάλη μεταξύ ευφυΐας και βλακείας, εκτός από τον κόσμο των εκ γενετής και εκ παιδείας βλακών, σχεδόν δεν υπάρχει ούτε και ευφυής άνθρωπος που να μην έχει διαπράξει στη ζωή του μερικές από τις λεγόμενες βλακείες.''
''Στο πιθηκοειδές άνθρωπος, που σεμνύνεται να θεωρεί τον εαυτό του ως "το τελειότερο θηλαστικό" (δεν είναι γνωστή η γνώμη των άλλων θηλαστικών περί του θέματος), ο εγκέφαλος ή μυαλό, ζυγίζει περίπου 1.300 γραμμάρια και χωρίζεται σε διάφορα μέρη, το καθένα με τον δικό του λόγο παρουσίας και τον δικό τρόπο λειτουργίας.
Το πιο ενδιαφέρον απ΄ αυτά είναι ο φλοιός, μια μεμβράνη που περιβάλλει την υπόλοιπη γλοιώδη μάζα και τη συγκρατεί για να μη σκορπίσει.
Ο φλοιός αποτελείται από (μόλις) 100 δισεκατομμύρια κύτταρα, σύμφωνα με τους εξερευνητές του, που βεβαιώνουν ότι τα μέτρησαν και, ασφαλώς, κανείς δεν θα είχε τη δύναμη και την αντοχή να τους το αμφισβητήσει.
Από τα κύτταρα αυτά άλλα είναι αδρανή, σαν τους κλασικούς υπαλλήλους του ελληνικού Δημοσίου, και άλλα δραστήρια, σαν τους επιχειρηματίες που ξεθεώνονται στη δουλειά να μαζέψουν χρήμα για τους κληρονόμους τους.
Τα δραστήρια κύτταρα, απλωμένα σε μια συμπαγή παράταξη έξι στοιβάδων, συγκρατούν την θρυλική στρατιά της φαιάς ουσίας, αιχμή του δόρατος στον αγώνα για την παραγωγή ενός άυλου προϊόντος, που οι άνθρωποι συνηθίζουν να το αποκαλούν πνεύμα ή νόηση ή διάνοια. Καθώς ο πληθυσμός της γης κυμαίνεται σήμερα γύρω στα έξι δισεκατομμύρια, αν πολλαπλασιάσουμε αυτόν τον αριθμό επί τα 100 δισεκατομμύρια κύτταρα που διαθέτει ο κάθε χωριστός εγκέφαλος, βλέπουμε ότι κυκλοφορούν στην οικουμένη 600 πεντάκις εκατομμύρια κύτταρα μαχόμενα (υποτίθεται) για την παραγωγή πνεύματος.
Είναι πασίδηλο πως ουδέποτε στη Φύση, και πολύ λιγότερο στην ιστορία, έχει παρατηρηθεί μια τέτοια τρομαχτική σε αριθμό συγκέντρωση στρατεύματος - αλλά και με τα πενιχρότερα αποτελέσματα. Παρά τις προσπάθειες των κυττάρων, πνεύμα παράγεται δευτερευόντως, ενώ το κύριο προϊόν που ξεχύνεται και κατακαλύπτει τα πάντα είναι η βλακεία''...
[quote user="KostasD33" post="319164"]Πάντα με προβληματίζει πως καταφέρνουμε ευφυέστατα άτομα συχνά να διαπληκτιζόμαστε βλακωδώς και μάλιστα χωρίς προφανές τίμημα νίκης
Θα μου πεις ότι αν δεν υπήρχε κι αυτό θα είχαν κλείσει όλα τα φόρουμ αλλά κι αυτό είναι άλλου παπά ευαγγέλιο[/quote]
Με την άδεια σας....
Δεν έχουμε όλοι την ίδια εξοικίωση με αυτόν τον τρόπο επικοινωνίας εδώ, ούτε είναι το ίδιο προσβάσιμος για τον κάθενα μας Είναι εύκολο να δημιουργούνται συγχύσεις και παρανόηση των κειμένων Δεν είμαστε και όλοι πάντοτε απαραίτητα και με την καλύτερη διάθεση κάθε στιγμή
Χωρίς τίμημα νίκης ....αλλά όχι απαραίτητα και χωρίς ουσία Εξάλλου πόσες φορές ο καθένας από μας έτυχε να παρεξηγήσει γραφόμενα το λιγότερο...νομίζω σχεδόν όλοι
ΔΕΝ θέλω να υποστηρίξω καμία ιδιαίτερη άποψη, δεν είναι απαραίτητο εξάλλου Οι όποιες διαφωνίες έστω όμως περιέχουν κάτι το θετικό...ανασυγκρότηση και νέα τάξη των πραγμάτων Δεν είναι απαραίτητο να έχουμε τις ίδιες απόψεις, μπορούμε όμως να κρατάμε το καλό κομάτι πάντα..όπως και εκτός φόρουμ...
Θεέ πάλι πολυ διαβασμένος είσαι τελευταία... :smile: :razz:
Ένα απαραίτητο σεμινάριο που εμπεριέχεται μάλιστα στις βασικές για κάποια στελέχη, ήταν για μένα η αφορμή μέσα απο συμπυκνωμένα και άγνωστα πράγματα ....να το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον από την σχετικότητα που υπάρχει στα δίκτυα επικοινωνιών, υπολογιστών και νευρώνων...να κατανοώ την ανθρώπινη συμπεριφορά και αντιδράσεις πολύ περισσότερο...αλλά και την υγεία ως σύστημα...
Αυτό επίσης ως σημείωση στο τελευταίο πόστ της pixie :smile:
(και εννοείται προς στα δυο προηγούμενα , (προφανώς) πρωτίστως αναφερόμουν σε πρωτο πρόσωπο :o :roll: )
Πάντα με προβληματίζει πως καταφέρνουμε ευφυέστατα άτομα συχνά να διαπληκτιζόμαστε βλακωδώς...
Εμένα με προβληματίζει
πώς χώρεσες μαζί
το γεγονός ότι
ευφυέστατα άτομα διαπληκτίζονται βλακωδώς.
Είσαι σίγουρος γι' αυτό
που έγραψες;
Σίγουρος δεν είμαι για τίποτα αλλά λέμε τώρα
Και ναι χωρανε μαζί το «ευφυέστατα άτομα διαπληκτίζονται βλακωδώς» διότι το αντίθετο κατ αρχήν είναι απίθανο
Φαντάσου "βλακωδέστατα άτομα να διαπληκτίζονταν με ευφυΐα"
Ένα άλλο δεδομένο που έχω είναι ότι όλοι οι προλαλήσαντες έχετε IQ αρκετά υψηλό ανεξάρτητα απόψεων φυσικά
Οπότε στο δικό μου το μυαλό ήταν προφανέστατο αυτό που είπα
Το βασικό όμως στην δική μου φράση δεν ήταν το «ευφυέστατα άτομα διαπληκτίζονται βλακωδώς» άλλα το «χωρίς προφανές τίμημα νίκης»
Επ ευκαιρία όμως και για να το γενικεύουμε και λίγο το ζήτημα στην τελική μόνο άτομα με ευφυΐα μπορούν να τσακώνονται βλακωδώς, οι βλακες δεν το κάνουν καν
Θέλει IQ ο καλός καβγάς δεν μπορεί να τον κάνει όποιος κι όποιος
π.χ βαλε Πάγκαλο και Προκόπη Παυλόπουλου με συντονιστή Χατζηνικολάου σε ένα πάνελ
και τους
Κίμωνα Κουλούρη και Γιακουμάτο με συντονιστή τον Αυτιά σε άλλο
Θα δεις άμεσα την διαφορά
Και οι δυο ομάδες θα ξεκατινιασθούν αλλά τουλάχιστον με την πρώτη μπορεί να χαρείς και περίτεχνες λογικές σκέψεις και δύσκολες λέξεις
Στην δεύτερη αν το αντέξεις όλο τότε δεν θα καταλάβεις ποτέ τι ήθελα να πω
Και ναι χωρανε μαζί το «ευφυέστατα άτομα διαπληκτίζονται βλακωδώς» διότι το αντίθετο κατ αρχήν είναι απίθανο
Φαντάσου "βλακωδέστατα άτομα να διαπληκτίζονταν με ευφυΐα"
Το ίδιο απίθανα μου φαίνονται και τα δύο.
Αλλά υπάρχουν αρκετοί συνδυασμοί ακόμα.
Το βασικό όμως στην δική μου φράση δεν ήταν το «ευφυέστατα άτομα διαπληκτίζονται βλακωδώς» άλλα το «χωρίς προφανές τίμημα νίκης»
Νίκης...
Τι σημαίνει νίκη;
Και προφανές...για ποιον;
Καταρχήν, σε διαπληκτισμό
μεταξύ δύο, το προφανές
δεν αναζητείται στους τρίτους.
Ύστερα, ακόμα και για τους δύο,
το προφανές είναι συνάρτηση του χρόνου:
ένας σπόρος στο υποσυνείδητο
γίνεται προφανής
(ότ)αν προκύψει λουλούδι
στο συνειδητό.
Και -ως ευγενική ψυχή-
αυτή είναι η δική μου νίκη
...όπου κι αν ανθίσει το ρόδο.
πάντως ο kostasd33 έγραψε με το παράδειγμα.. :grin: :grin: ....μας έχει συνηθίζει εξάλλου να αποτυπώνει με τον δικό του ξεχωριστό τροπο
Συνονόματε διύλισε την «νίκη» εσύ θα παραμείνω στο «προφανές» εγώ
Στέλλαμ καρφώνεσαι καμάριμ, ότι είσαι φαν του Αυτιά :razz:
Α δεν ξέρω ...εγώ είμαι φαν του Παπαλουκά....από το αμίλητο νερό της διαφήμησης της wind :grin: :grin: :grin:
:mrorange: ( :twisted: :twisted: )
Συνονόματε διύλισε την «νίκη» εσύ θα παραμείνω στο «προφανές» εγώ
Μεταξύ μας...
μας ξέφυγε το ουσιαστικό:
το τίμημα.
Ως θεματοθέτρια του παρόντος, οφείλω να αναγνωρίσω κάποιες ευφυείς προσπάθειες και να υμνήσω το έρμο το ''τίμημα''που αποδίδεται με τρόπο λιτό, απέριττο, χωρίς θεωρητικές κορόνες και χωρίς ίχνος διδακτισμού...
Θεμελιώδης σκέψη αυτού του πονήματος - ''τιμήματος'' είναι το κεντρί! :razz:
Η ενδιάθετη ροπή ενός ''καλοπροαίρετου'' χρήστη και η ευγενής άμυνα ''ζώνης'' από την άλλη... ;-)
Και ενώ ήμουν έτοιμη να αφήσω το συγκεκριμένο θέμα να πάει να συναντήσει το προπατορικό αμάρτημα... :mrgreen:
'Αλλαξα γνώμη και είπα - όπως κάθε σοβαρός Κριός θα έπραττε - ας αγκαλιάσω τον μέσο όρο και την υπνώττουσα τάση!
Το ''τίμημα'', λέει, κινείται μεταξύ παντοπόρου και απόρου, πολυμήχανου και αμήχανου, υψηπόλιδος και απόλιδος ανθρώπου...
Φωτίζει το ήθος και τη διάνοια του χαρακτήρα δημιουργώντας μια αύρα που προκαλεί δονήσεις στην ψυχοσωματική μας οντότητα...
Προσωπικά, ταράχθηκα τώρα, ίδρωσε το αυτί μου που λένε, και πάω να μοντάρω την παραπαίουσα συνείδηση του ''τιμήματος'' που είναι όντως βαρύς φόρος στην ευφυία... :razz: ;-)
Μια εβραϊκή παροιμία λέει:
Προτιμότερο...
Να δίνουν εξιτήριο στον τρελό και να βάζουν στην θέση του εσένα!
Να σε βασανίζει μια ζωή η διάρροια!
Να πέσουν όλα τα δόντια σου, να μείνει μόνο ένα και αυτό να πονάει!
Να έχεις ένα πολύ γλυκό θάνατο - πχ. να σε πατήσει μια νταλίκα γεμάτη ζάχαρη!
Να μπει η ψυχή σου μέσα σε μια γάτα και την γάτα να την δαγκώσει ο σκύλος!
Αλλά ΠΟΤΕ - ΠΟΤΕ να μην σου στείλει ο Θεός για σύντροφο έναν ΒΛΑΚΑ!!! :mryellow:
με το συμπάθιο δηλαδή αλλα θα προτιμήσω τον βλάκα από τα προηγούμενα
Η έννοιες της ευφυίας και της βλακείας είναι - κατά τη γνώμη μου - πολυσυλλεκτικές. Ως εκ τούτου είναι πολύ δύσκολο να οριστούν εύκολα μιας και ο πιθανός ορισμός τους θα έπρεπε να συμπεριλάβει αρκετές άλλες έννοιες που με τη σειρά τους υπόκεινται σε υποκειμενική θεώρηση σχετικά με την ευφυϊα.
Επίσης, καλό είναι να ξεχωρίζουμε την μόρφωση από την ευφυία.
Αυτά από εμένα για την ώρα.
άρα καλά λέω εγώ προτιμώ τον βλάκα από τον πονόδοντο που δεν χρειάζεται ούτε ορισμούς ούτε αναλύσεις.
Άμα σε πιάσει το δόντι σε πιάνει και δεν έχει και πολύ δημοκρατικό διάλογο να του πεις..
έλα να το συζητήσουμε το θέμα μπας και σταματήσεις να πονάς
Ηθικόν δίδαγμα
Ο Βλακας ναι μεν είναι ανίκητος αλλά υπό προϋποθέσεις ανεκτός
Ο πονόδοντος ναι μεν νικιέται αλλά δεν είναι ανεκτός
Ηθικόν δίδαγμα βου
Οι Εβραίοι βλάκες είναι μη ανεκτοί κατά τους εβραίους πάντα
Να δηλώσω κι εγώ πως προτιμώ τον βλάκα απ' την διάρροια; (μπλιαχ! :evil: )/
[quote user="pixie" post="327219"]Να έχεις ένα πολύ γλυκό θάνατο - πχ. να σε πατήσει μια νταλίκα γεμάτη ζάχαρη[/quote]
Κι εγώ -επειδή με φωνάζουν "Ο ΜΠΥΡΑΚΙΑΣ"- λες να "πάω' από νταλίκα που θα κουβαλλάει AMSTEL; :roll:
[quote user="KostasD33" post="327222"]με το συμπάθιο δηλαδή αλλα θα προτιμήσω τον βλάκα από τα προηγούμενα[/quote]
:mrgreen: :mrblue: +1
προτιμάω να ξαναγυρίσω.... :lol:
Παιδιά, άψογοι όλοι σας! :mryellow:
Ιδού παρακάτω και το email ενός βλάκα προς τον Θεό [ κι εμένα με mail μου το στείλανε ] :mryellow:
Γεια χαρά, Κύριε!
Είσαι καλά; Συγνώμη για την ενόχληση. Σκέφτηκα πως θα είναι σωστό, να σου πω ευχαριστώ, για όλα που μου έδωσες, και να σου θέσω μερικές ερωτήσεις.
Ευχαριστώ, που υπάρχω.
Ευχαριστώ, για τη μητέρα μου που δε με παράτησε, όταν ήμουν μικρός, και για τον πατέρα που μας παράτησε.
Ευχαριστώ, για τη βροχή και την ομίχλη, για τον απαίσια λαμπερό ήλιο και τα μεγάλα κρύα.
Ευχαριστώ, για όλα τα ζωντανά πλάσματα γύρω μας. Συγνώμη, όμως για τα κουνούπια δε σου λέω ευχαριστώ!
Ευχαριστώ για τα σκυλιά και τις γάτες, νομίζω αντιπροσωπεύουν την Αγάπη και την Αδιαφορία. Έχεις δίκιο και τα δυο είναι πολύ χρήσιμα.
Ευχαριστώ, για το πράσινο και το γαλάζιο. Όμως περισσότερο ευχαριστώ για το μαύρο με τα λαμπερά αστεράκια, γιατί αυτό το κοιτάνε μόνο οι καλοί άνθρωποι. Ξέρω πως είναι το μοναδικό φόντο που αντιπροσωπεύει εσένα, και κάτι πήρε τ' αφτί μου ότι από εκεί επικοινωνείς με τους ανθρώπους. Τότε γιατί τους έδωσες τη στέγη, το ταβάνι που διακόπτει τη δυνατότητα επικοινωνίας μαζί σου; Κι ο άνθρωπος πριν κοιμηθεί βλέπει τηλεόραση που είναι του πονηρού Πνεύματος, και όχι εσένα?
Ευχαριστώ, για τις πέτρες: αιώνιες και αδιάφορες, για τα δέντρα που δίνουν σιγουριά και υποστηρίζουν τη ζωή.
Ευχαριστώ, για τον αέρα, και ας δεν είναι πολύ καθαρός. Βεβαίως γι' αυτό δε φταις εσύ, και γενικά εσύ δεν φταις για τίποτα.
Ευχαριστώ, για το νερό και την τροφή, βέβαια κι εδώ κάτι πάει στραβά. Με στεναχωρεί η τάση να μεγαλώνει συνέχεια η κοιλιά του ανθρώπου και ο συνεχής εκσυγχρονισμός του στόματος με τεχνητά δόντια.
Μήπως θα ήταν καλύτερο να μεγαλώνει ο όγκος του μυαλού και να μικραίνει το στομάχι; Γιαυτό πάλι δεν κάνεις τίποτα! Συγνώμη, παρασύρθηκα, ξέχασα πως είσαι Θεός!
Ευχαριστώ, λοιπόν, για τη δημιουργική δουλειά του πνεύματος! Ναι, το υπογραμμίζω: του πνεύματος! Γιατί, κατά τη γνώμη μου, γενικά η δουλειά, δηλαδή η παραγωγή υλικών "αγαθών", έγινε ο όλεθρος που κάνει των άνθρωπο σκλάβο της Ύλης. Αλλά αυτή την κωλοζωή εγώ θέλω να την αλλάξω!
Μήπως θα έπρεπε να περιορίσεις τις επιθυμίες των ανθρώπων; Των ανθρώπων, λέω, όχι τις δικές μου! Με την απληστία τους φοβάμαι θα καταστραφεί το δημιούργημά σου, η Γη.
Συγνώμη! όμως εσύ μου έδωσες αυτό το μυαλό που σκέφτεται έτσι!
Υποπτεύομαι πως είσαι πολύ πιο έξυπνος από μένα, και μόνο αυτό με κάνει να σε συγχωρέσω για τους αηδιαστικούς ανθρώπους που καθημερινά συναντώ... Γιατί να ντρέπομαι να σηκώσω το βλέμμα μου όταν περπατάω στους δρόμους, ε; Μερικές φορές το φτωχό μυαλουδάκι μου παράγει κάποιες σκέψεις-ερωτήσεις προς εσένα:
Μήπως η ανθρωπότητα είναι σε ηλικία ενός μικρού παιδιού και χρειάζονται ακόμα χιλιάδες αιώνες για να συνετιστεί;
Α, τώρα κατάλαβα, μήπως μας άφησες στο έλεος του Σύμπαντος για να κάνουμε αταξίες;
Μήπως σε έστειλε νοκ άουτ ο πρώην φίλος σου, ο Διάβολος και ζούμε υπό την "αιγίδα" του; Μη στεναχωριέσαι, λέμε τώρα.
Ευχαριστώ, για τον υπολογιστή, για την δυνατότητα να σου γράψω αυτήν την επιστολή στο email σου: grammatia@theos.si (si=σύμπαν) με την ελπίδα πως θα το διαβάσεις όταν θα πετάει δίπλα σου, εκεί στους αιθέρες.
Όποτε θέλεις εσύ, θα ιδωθούμε. Θα τα πούμε από κοντά.
Να 'σαι καλά! Μη θυμώνεις μαζί μου! Γεια σου!!!
Εδώ, πιστεύω, ταιριάζει το "Στο διεθνές το μαγαζί" του Χατζή... :)
το ξέρω ότι είμαι OFF Topic αλλα βρε βάζελε μια ερώτηση μόνο
Το ότι κατάφερες, μετά από 4052 κείμενα που έβαλες στο φόρουμ και μετά από 5 και χρονια παρουσία εδώ να δουλέψει το Video του YouTube σου, ήταν πράξη Ευφυΐας? ή υπέρβαση Βλακείας??
χο χο χου χου..... που λέει και μιά ψυχή....
Διακρίνεσαι κι εσύ Κώστα Ντι 33 από τα γαύρικα χαρακτηριστικά της κακοηθέστατης παραπληροφόρησης και αναπόδεικτης συκοφαντίας. Τα έχω ξανακαταφέρει να το κάνω αλλά επειδή είμαι λίγο κουκουρούκου και επειδή δεν δημοσιεύω συνχά βιντεάκια... ξεχνάω.
Ξαναθυμήθηκα όμως... ότι δεν παίρνω το λινκ από το browsr αλλά το άλλο που έχει εκεί δίπλα.
Πέραν τούτου, η δυνατότηα να ανεβάσεις βιντεάκι κατά τον τρόπο που το ανέβασα υπάρχει στο α33 το πολύ εδώ κι ένα χρόνο... οπότε η προηγούμενη 5ετής θητεία μου είναι μάλλον άχρηστη.
Το ότι κατάφερα κάτι είναι δείγμα στοιχειώδους ευφυίας. Το ότι μου πήρε 12.694 αποτυχημένες προσπάθειες να το καταφέρω δεν τολμώ να το χαρακτηρίσω με αναφορά σε κλίμακες I.Q. :mryellow: :mryellow: :mryellow:
Αυτογνωσία και αυτοσαρκασμός! Το δίδυμο στοιχείο ενός ευφυούς νου! ;-)
Α, ρε μεγάλε Μιχάληηηηηηη!!! :grin:
Έπεσε στα χέρια μου ένα πολύ καλό σχετικό βιβλίο - και ευφυέστατο κατά κύριο λόγο - του Μάρτιν Παζ, ευχάριστη και έξυπνη η γραφή.
''Συμφέρει συχνότερα το να είναι κανείς βλάκας παρά ορκισμένος διανοούμενος. Το να διαθέτεις νοημοσύνη, σε κάνει δυστυχισμένο, μοναδικό, φτωχό, τη στιγμή που μία δήθεν νοημοσύνη σου προσφέρει την αθανασία του χαρτιού των εφημερίδων και τον θαυμασμό εκείνων που πιστεύουν στα όσα διαβάζουν...''
''Δυνητικά, η ευφυΐα, ερχόμενη σε επαφή με πολλαπλά ερεθίσματα και αφήνοντας το πνεύμα όλο και πιο συχνά να βυθίζεται σε μία ατμόσφαιρα εμπλουτιστική, βρίσκει κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθεί, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αναπτύσσεται μία ασθένεια.
Διότι η ευφυΐα είναι ασθένεια!''
Όλη η πάρλα πήγε για την Ευφυία και την Βλακεία κι έμεινε παραπονεμένο το 'Η.
Εγώ είμαι με ο Ή να το παίξω και διανοούμενος :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
Μια μικρή παρατήρηση στο "Ευφυία 'Η Βλακεία", είναι ότι τα άκρα ορισμένες φορές και υπό συγκεκριμένες συνθήκες συναντώνται
Πάντως αυτό εχει ήδη διατυπωθεί και παλαιότερα :roll: :grin:
Παλιό το δοκίμιο του Robert Musil ''Περί βλακείας'', αλλά εντοπίζει και χαρακτηρίζει μια χαρά τις έννοιες στις οποίες αναφερόμαστε.
Ο αδύνατος που δεν μπορεί, ερεθίζει τον δυνατό λιγότερο από τον αδύνατο που δε θέλει.
Γι’ αυτό και η βλακεία τον φέρνει σε ''απόγνωση'', σε μια κατάσταση αδιαμφισβήτητης αδυναμίας!
Ο βλάκας ενεργεί συνήθως ματαιόδοξα, επειδή ακριβώς του λείπει η εξυπνάδα να κρύψει τη ματαιοδοξία του – ασχέτως αν στην πραγματικότητα δεν υπάρχει λόγος να την κρύψει, δεδομένου ότι ματαιοδοξία και βλακεία είναι εξ αίματος συγγενείς: ο ματαιόδοξος προκαλεί την εντύπωση ότι αποδίδει λιγότερο από όσο μπορεί, μοιάζει με μηχανή που χάνει λάδια.
Οι κρίσεις της καθημερινής ζωής και της ανθρώπινης εμπειρίας δε διατυπώνονται βάσει κάποιου είδους ορθής αγωγής, αλλά απλώς αντιπροσωπεύουν τις συναινετικές ή τις απορριπτικές κινήσεις του νου. Αλλά και αυτό το παράδειγμα μας δείχνει ότι κάτι μπορεί να είναι βλακώδες εκ του αποτελέσματος, χωρίς να είναι βλακώδες εξ ορισμού. Η έννοια του βλακώδους μεταβάλλεται ανάλογα με τα συμφραζόμενά της και η βλακεία διαπλέκεται με άλλα στοιχεία, έτσι ώστε να μη βρίσκεται πουθενά η άκρη του μίτου...
Το είδος της επιδεξιότητας, το οποίο σε δεδομένη στιγμή κερδίζει τις επευφημίες των θεατών και αντιστοιχεί στο περιεχόμενο των εννοιών ''ευφυΐα'' και ''βλακεία'', εξαρτάται από την ίδια τη ζωή.
Φτάσαμε, στις μέρες μας, σα να μη γινόταν διαφορετικά, να συσχετίζουμε την ευφυΐα και τη βλακεία μόνο με την αντιληπτική ικανότητα του νου και με τον βαθμό δεξιοσύνης του – πράγμα που αποτελεί μάλλον μονομέρεια.
Η γενική αντίληψη περί ανικανότητας με την έννοια της έλλειψης επιδεξιότητας, αντίληψη που συνδέθηκε με τη λέξη ''βλακεία'', έχει ένα πραγματικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα: συγκεκριμένα, οι λέξεις ''βλάκας'' και ''βλακεία'', επειδή χαρακτηρίζουν τη γενική ανικανότητα, μπορούν, όταν παρίσταται ανάγκη, να υποκαθιστούν οποιαδήποτε λέξη σημαίνει ειδική ανικανότητα. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους της ευρύτατης διάδοσης αυτών των λέξεων, έτσι ώστε να εκτοξεύονται εναντίον όσων θέλουμε να κακολογήσουμε...
Αλλά, πώς να δοθεί ορισμός της βλακείας, έστω και μερικός, όταν ο ορισμός της λογικής και της σοφίας ήδη χωλαίνουν και πάσχουν?
Δεν υπάρχει σημαντική σκέψη που να μη βρει τρόπο η βλακεία να τη χρησιμοποιήσει, δεδομένου ότι η βλακεία κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις και ενδύεται ολόκληρη την γκαρνταρόμπα της αλήθειας...
;-)
[quote user="larus audouinii" post="333962"]Πάντως αυτό εχει ήδη διατυπωθεί και παλαιότερα :roll: :grin:[/quote]Σαφέστατα απλά δοθείσης ευκαιρίας επιβεβαιώνεται
Μια μικρή παρατήρηση στο "Ευφυία 'Η Βλακεία", είναι ότι τα άκρα ορισμένες φορές και υπό συγκεκριμένες συνθήκες συναντώνται
Εδώ θα συμφωνήσουμε.
Στο μικρή. Με την έννοια
της λεπτομέρειας.
Ίσως να Είμαι Βλάκας με Αυτό που Θα ρωτήσω...
.....Γιατί Το Διαχωρίζεται;;
Άφου και οι δύο Περιπτώσεις όπως και να το κάνουμε Είναι Σπάνιες..[δεν αναφέρομαι σε περιπτώσεις υγείας]!
Αλλά και Διαδεδομένες να ήταν...και στις Δύο περιπτωσεις συμπεριλαμβάνονται Ίδια Συναισθήματα......Μοναξιάς......Ευτελισμού.....Θλίψης......και αρκετά ακόμα...
Κοιτάμε Διαφορές..Ας αναφερθούμε όμως και σε ομοιότητες....
Άλλωστε Το Τέλειο είναι αδιαμφισβήτητα ανύπαρκτο..σε όλες τις κατηγορίες...ας αναιρέσουμε το Σπάνιο....Όσο για την ερώτηση που Θέτεται...σε συνάρτηση με τα σημερινά δεδομένα της Κοινωνίας....Προτιμώ Τη Βλακεία...Τουλάχιστον αυτή που Θέλω να γνωρίζω πως έχω..Η Κατηγοριοποίηση Είναι Καλή...Σε περιπτώσεις όμως που οι Κατηγορίες Χωράνε Σε Ανθρώπους...Χώρια απο τα Βιολόγικα Γονίδια Του Καθενός..Υπαρχουν και Τα Γονίδια που Εξελλίσονται..Στην Εποχή Μας Υπάρχει κάτι που να Μας Εξελλίσει;;[Δεν αναφέρομαι στη τεχνολογία ή στις εξελλισσόμενες δομές Της Κοινωνίας..]
Βλακεία Θεωρώ την αποστασιοποίηση Του Ανθρώπου Πάνω Στα Δικαίωματα Της Ανθρωπότητας οπου απο Μακρια Βλέπει Κάθοντας Στο Καναπέ Του...Μιλώντας Δίχως Να Πράττει....Είναι Δελεαστική Η Λέξη Ευφυϊα..Λέγοντάς Τη..Διαδιδοντάς Τη...Με ύφος Μυθιστορικό...Που Τελείως Τυχαία Όσοι Την Επιλέγουν Τυχαίνει Να Είναι Οι Ίδιοι..''Ευφυϊείς''...
Εάν Συμβαδίζει Η Ευφϋια με Το Σωστό..Και Η Βλακεία Με Το Λάθος τότε..Σε ποιό Απο Τα Δύο Μαθαίνεις;;;;;
Η Επανάληψη και Στις Δύο Περιπτώσεις νομίζω πως Είναι Ο Εχθρός....
Εάν Συμβαδίζει Η Ευφϋια με Το Σωστό..Και Η Βλακεία Με Το Λάθος τότε..Σε ποιό Απο Τα Δύο Μαθαίνεις;;;;;
Μαθαίνεις...τι;
Μαθαίνοντας Να Εξελίσσεσαι..
Χρειάζεσαι και τα δύο κομμάτια για να Εξελιχθείς...Και όσο απορρίπτουμε το Ένα Άλλο τόσο καταρίπτεται και το Άλλο...Υποστηρίζοντας Μονάχα Την Ευφυϊα..[Δηλαδή μόνο Το Σωστό σύμφωνα με το τρόπο που το είχα Θέσει]...Που Στην ουσία Δεν θα ήταν Τίποτα ή και Τα Πάντα Δίχως Τη Βλακεία....[Το Λάθος]!
Αλληλουπάρχουν για Να υπάρχουν..
Ενδιαφέρουσα προσέγγιση. Τι αξία θα είχε το καλό αν δεν υπήρχε το κακό, για να του δίνει νόημα ύπαρξης.
Τι άξια θα είχε η εξέλιξη αν δεν υπήρχε η στασιμότητα.
Ακριβώς...Τι Αξία Θα Είχε...;;
Απλά να μη ξεχνάμε πως ότι Δε φαίνεται Δε Σημαίνει πως Δεν Υπάρχει κιόλας...ή ότι τουλάχιστον δε θέλουμε να Φαίνεται..
Ναι αλλά και ότι δεν έχει αξία, αξίζει να υπάρχει. Κάτι που δεν έχει αξία για "εσένα" σίγουρα έχει για "άλλους". Το "εσένα" αφορά ατομικά, αφορά ανθρώπινο είδος, αφορά τα πάντα.
Αφορά τη συνέχεια όπου συμπεριλαμβάνει και Εμένα..και Το Ανθρώπινο Είδος..και Τα Πάντα....
Κίνοντας τα νήματα Το Τίποτα...Μεθυσμένος απο Το Παρελθόν...
...''Ζωντανοί Πινόκιο''...Το Όνομα Της Παράστασης..!
Το σωστό αλλά και το λάθος
μπορούν κάλλιστα να δηλώνουν ευφυΐα.
Δεν συμφωνώ με την αντιστοίχιση
σωστό ---> ευφυές,
λάθος ---> βλακώδες.
Δεν ξέρω αν αυτές οι δυο έννοιες μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια, για μένα ο βαθμός αντίληψης, η ικανότητα να εντοπίζει κάποιος τις πραγματικές διαστάσεις και συνθήκες και να μπορεί να προσαρμόζεται αποδοτικά και γόνιμα, είναι κομμάτι ευφυίας.
Το τοποθετώ μάλιστα και χρονικά. Δεν υπάρχουν μονίμως ευφυείς άνθρωποι! Αλλά όταν η έλλειψη ευφυίας κρατάει για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κάπου εδώ ορίζεται η βλακεία...
Το σωστό αλλά και το λάθος
μπορούν κάλλιστα να δηλώνουν ευφυΐα.
Δεν συμφωνώ με την αντιστοίχιση
σωστό ---> ευφυές,
λάθος ---> βλακώδες.
Συμφωνώ Απολύτως σε αυτό..Δεν το έθεσα με τη προϋπόθεση να αντιστοιχούν αναμεταξύ τους Μόνο..
Άλλωστε γίνονται αντίστροφα..γιατί αλληλεπιδρούν..!
[quote user="pixie" ]....Δεν υπάρχουν μονίμως ευφυείς άνθρωποι!
...
...[/quote]
Με το συμπάθεια μεν αλλά το IQ που έχουν οι άνθρωποι έχει γενικά μια μονιμότητα.....
Άλλο τώρα αν ευφυείς άνθρωποι δεν κάνουν μονίμως και ευφυείς πράξεις ή επιλογές…..
Παρότι παράδοξο αυτό, αλλά άλλο το τι ευφυΐα έχουμε κι άλλο το τι κάνουμε κάπου. Εκεί κωλάει η οι βλακείες που κάνουν ευφυείς άνθρωποι
Άντε βγάλε άκρη
Για αυτό και οι φιλόσοφοι το φιλοσοφούν εδώ και 2.500 χρόνια και στην ουσία βρισκόμαστε στο ίδιο βηματισμό που βρισκόταν και Σωκράτης τότε.......
Ούτε ένα μεγαμπάιτ εξέλιξη τόσα χρόνια
Έχουν γραφτεί πάρα πολλά από τότε αλλά ούτε ένα βήμα μπροστά
[quote user="KostasD33" post="335781"]
Με το συμπάθεια μεν αλλά το IQ που έχουν οι άνθρωποι έχει γενικά μια μονιμότητα.....
...[/quote]
Αχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!! IQ ασανσέρ! [albumimg]12134[/albumimg] [albumimg]12134[/albumimg] [albumimg]12134[/albumimg]
Σε καλό σου! Γελάσαμε πάλι σήμερα. :razz:
Με το συμπάθεια μεν αλλά το IQ που έχουν οι άνθρωποι έχει γενικά μια μονιμότητα...
Στη μαθηματική επιστήμη
στην ηλικία των 27 ετών
θεωρείσαι στην ακμή τής
ικανότητας σκέψης.
35 ετών θεωρείσαι παροπλισμένος.
45 ετών παππούς.
20 ετών ανερχόμενος.
Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα
που η παγκόσμια εμπειρία
συνηγορεί με τα παραπάνω
χωρίς να θεωρούνται απόλυτα
τα νούμερα.
Έτσι, βλέποντας το ζήτημα
και από τη χρονική του διάσταση,
πράγματι η ευφυΐα 'ανεβαίνει' και 'πέφτει'.
Μπορείς να την πεις και 'ευφυΐα ασανσέρ'.
[quote user="KostasD33" post="335781"]Με το συμπάθεια μεν αλλά το IQ που έχουν οι άνθρωποι έχει γενικά μια μονιμότητα.....
Άλλο τώρα αν ευφυείς άνθρωποι δεν κάνουν μονίμως και ευφυείς πράξεις ή επιλογές...
Παρότι παράδοξο αυτό, αλλά άλλο το τι ευφυΐα έχουμε κι άλλο το τι κάνουμε κάπου. Εκεί κολάει η οι βλακείες που κάνουν ευφυείς άνθρωποι....[/quote]
Μπορεί όντως η ανθρώπινη νοημοσύνη να έχει τις ρίζες της στον γενετικό κώδικα του καθενός μας και να υπάρχει ένα είδος οργάνωσης στους νευρώνες μας που ενδεχόμενα ρυθμίζει τον τρόπο μας. Αυτό όμως στη συνέχεια επηρεάζεται από τις συνθήκες που ζούμε, από τις καθημερινές εμπειρίες μας, από την υγεία μας [φυσική και ψυχική], από το μορφωτικό επίπεδο, από πολλούς παράγοντες γενικότερα.
Υπάρχουν διαφορετικά συστήματα σκέψης στον εγκέφαλό μας, γιαυτό λέμε ότι ο εγκέφαλος είναι το πιο σύνθετο όργανο του σώματός μας, και η ευφυία έγκειται στον τρόπο αντίληψης αλλά κυρίως κατανόησης αυτών των συστημάτων.
Και μάλιστα μια που το έθεσες, εκτός από τη διανοητική νοημοσύνη ή IQ, υπάρχει και η νοημοσύνη που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε συνειρμικά [EQ] και ένα τρίτο είδος [SQ] που μας επιτρέπει να σκεφτόμαστε δημιουργικά, να αναθεωρούμε και να επανεξετάζουμε, να θέτουμε ή να αθετούμε κανόνες!
Συνεπώς μόνο για μονιμότητα δεν μπορούμε να μιλάμε... ;-)
Θα 'πρεπε όμως να (μπορούμε να) μιλάμε για συνέπεια.
Ενίοτε λόγων και έργων. Κυρίως λόγων και έργων.
Αλλά αυτά αποτελούνε άγνωστες λέξεις και έννοιες. Συνεχίστε λοιπόν με τα άι-κιου και τα ασανσέρ τους. Πιο ανώδυνα είναι. Και εύπεπτα βεβαίως-βεβαίως.
Απαιτήσεις που έχεις κι εσύ για συνέπεια..........
Εδώ μας ενημέρωσε ο Κώστας ότι ούτε το IQ δεν έχει συνέπεια
κάνει ότι του κατέβει το βλαμένο.........
Οι απαιτήσεις συνέπειας
είναι ευκταίες.
Όπως και η συνέπεια καθ' αυτή.
Όταν υφίσταται πραγματικά.
Αν πρωτοαναφέρω το "άλφα"
κι εσύ συνεχίσεις με το "άλφα"
τι συνέπεια έχω, προτρέποντάς σε
...να συνεχίσεις με το "άλφα"
απαξιώνοντάς το;
Μένω στην απαίτηση.
--------------------------------------
Υπό μία έννοια, έγραψα πράγματι
ότι η ευφυΐα δεν είναι συνεπής.
Όχι όμως επειδή κάνει
"ότι της κατέβει της βλαμμένης"
αλλά επειδή κάνει ότι της ανεβοκατεβαίνει.
Χωρίς αυτό να σημαίνει
ότι είναι ασυνεπής
όποιος ακολουθεί
τα σκαμπανεβάσματά της.
Αυτός είναι συνεπής
με την ευφυΐα του.
Δεν το έθεσα με τη προϋπόθεση να αντιστοιχούν αναμεταξύ τους Μόνο..
Άλλωστε γίνονται αντίστροφα..γιατί αλληλεπιδρούν..!
Τότε, θα συμφωνήσουμε ίσως
ότι το ιδανικό θα ήταν
μία πορεία με κατεύθυνση
προς την "ευφυΐα" και
πως αυτό επιτυγχάνεται
έχοντας ερεθίσματα
δράσης λόγω σκέψης.
Διαβάζοντας όσα έχουν γραφεί...
Νομίζω πως το μεγαλύτερο λάθος ή μάλλον η παγίδα, είναι το να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του μοναδικά ευφυή! ;-)
Μα η ευφυία δεν είναι κάτι που δίνεται εφάπαξ ως σταθερό χαρακτηριστικό και τελειώνει το θέμα! Επιβάλλεται να διατηρεί τη ρευστότητά της ώστε να δέχεται συνεχώς ερεθίσματα και πληροφορίες με σκοπό να εξελιχθεί ως το υπέρτατο συνειδησιακό μας εργαλείο.
Αν θεωρήσουμε τον εαυτό μας απριόρι έξυπνο, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να αναπτύξουμε το μέγιστο του δυναμικού μας και να αξιοποιήσουμε ανώτερες αξίες.
Εννοείται πως η ανθρώπινη νοημοσύνη δεν θα μπορούσε βέβαια να συγκριθεί με ασανσέρ, αλλά ούτε και με τα τσιπς πυριτίου και τους αναλογικούς επεξεργαστές των υπολογιστών, θα συμπληρώσω εγώ, γιατί και οι υπολογιστές φυσικά έχουν IQ και ναι, εκεί περιμένουμε ακρίβεια και συνέπεια αφού σχεδιάστηκαν για να επιτελούν συγκεκριμένο έργο! Αλλά κι εκεί ακόμα όταν μια νέα σύνδεση ενισχύεται, ο υπολογιστής ''μαθαίνει'' μια νέα συμπεριφορά.
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι φτιαγμένος από σάρκα και αίμα, υπάρχουν συναισθήματα και συστήματα μνήμης, συνειρμικές συνάψεις, αλλά κυρίως υπάρχει ο βιοχημικός μηχανισμός μάθησης ο οποίος σταδιακά αλλάζει, εξελίσσεται και γίνεται ισχυρότερος με την επανάλειψη!
Μαθαίνουμε, λοιπόν...
Τότε, θα συμφωνήσουμε ίσως
ότι το ιδανικό θα ήταν
μία πορεία με κατεύθυνση
προς την "ευφυΐα" και
πως αυτό επιτυγχάνεται
έχοντας ερεθίσματα
δράσης λόγω σκέψης.
Ακριβώς...Με Συνοδοιπόρο Το Συναίσθημα..(αναγκαστικά)..Με Βοηθό Του Τη Παρατηρητικότητα...Κινόντας Τα Νήματα Του Το Παρελθόν..και Ως Τέχνασμα Τη Συγκόληση...Κάποια πράγματα χρειάζονται κόλλα..για να ενώσουν καταστάσεις,γεγονότα εικόνες και αριθμούς...
Είναι ενας καλός εξοπλισμός για να Ξεκινήσει Κάποιος..Καταλήγοντας Κάπου..!Έστω στη προκειμένη περίπτωση Στην λεγόμενη ''Ευφυϊα''..
Μήπως όμως η επίκληση
συναισθήματος
αμφισβητεί το πηγαίο;
Χωρίς να παραγνωρίζω
το προετοιμασμένο.
[quote user="blue_mermaidy" post="335920"]Με Συνοδοιπόρο Το Συναίσθημα..(αναγκαστικά)..Με Βοηθό Του Τη Παρατηρητικότητα...Κινόντας Τα Νήματα Του Το Παρελθόν..και Ως Τέχνασμα Τη Συγκόληση...Κάποια πράγματα χρειάζονται κόλλα..για να ενώσουν καταστάσεις,γεγονότα εικόνες και αριθμούς...
Είναι ενας καλός εξοπλισμός για να Ξεκινήσει Κάποιος..Καταλήγοντας Κάπου..!Έστω στη προκειμένη περίπτωση Στην λεγόμενη ''Ευφυϊα''..[/quote]
Πολύ εύστοχα όλα αυτά τα στοιχεία που αναφέρεις, και είναι ένας όντως βαρύς εξοπλισμός!
Εκτός από τον αναλυτικό συνειδητό νου - αντίληψη, ενοποίηση σκέψεων, σύνθεση, εκτίμηση, κατανόηση - υπάρχουν συναισθηματικά βάθη και ερείσματα.
Και νομίζω ότι ο ρόλος του συναισθήματος είναι πολύ σημαντικός στη διαδικασία αναζήτησης της ουσίας, στη διαδικασία μεταμόρφωσης του εαυτού μας σε κάτι πληρέστερο.
Η ψυχική ενέργεια είναι η πηγή που τρέχει μέσα μας, αφού μέσω αυτής τροφοδοτούμε τη δημιουργικότητά μας.
Μπορεί όμως Το Συναίσθημα να χωρέσει στα Άκρα..;
Έστω ότι μπορεί..Θέλει όμως...;
Η Ψυχική Ενέργεια όντως Πηγάζει απο Μέσα Μας...Αλλά για να Τρέφεται Το Μέσα Μας Δε Χρειάζετε Τροφή..;....Τα Άκρα Παρέχουν Την Ιδανική ''Τροφή''..Για Να Συνέχιστεί Η ''Πηγή'' Της Ενέργειας..ή Τη Λιγοστεύει Παγιώνοντάς Τη..;;;
Μήπως να γίνει συνοδοιπόρος
η παρατηρητικότητα
και βοηθός το συναίσθημα;
Η παρατήρηση στοχεύει στο να αναδείξει ένα πλουσιότερο πεδίο ορθολογικών επιλογών.
Το συναίσθημα αναφέρεται σε κάποιο βαθύτερο δυναμικό, στην οδό της προσωπικής μεταμόρφωσης.
Γιαυτό λατρεύω τους καλλιτέχνες - σαμάνους της κοινωνίας - γιατί έχουν το θάρρος να κάνουν απέραντα συναισθηματικά ταξίδια στο 'Αγνωστο αναζητώντας το ανέφικτο, τα σκορπισμένα κομμάτια της μυστικής ουσίας της ζωής.
Γιατί είναι διατεθειμένοι να φτάσουν στο όριο και να το υπερβούν...
Εκεί όπου συντελείται η δημιουργικότητα...
Έχω να παρατηρήσω
ότι το 'εκεί' δεν αποκλείει το 'εδώ'.
Ναι, το έχω ξανακούσει από σένα αυτό, κι εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω εσύ τι εννοείς.
Ναι, 'το εκεί δεν αποκλείει το εδώ', και???
Όπως και νάχει, γεγονός είναι ότι η δημιουργικότητα συντελείται σίγουρα στα όρια!
Ανάμεσα [πχ.] σε:
Γνωστό - Άγνωστο
Ουσιώδες - Ανούσιο
Καλό - Κακό
Σύγχυση - Έλεγχο
Φως - Σκιά
Έκσταση - Τίποτα
Αγάπη - Κενό
Ισορροπία - Τρέλα
Ασφάλεια - Δέος
Ζωή - Θάνατο
Εκεί - Εδώ
εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω εσύ τι εννοείς
Μην έχεις παράπονο.
Εγώ δεν καταλαβαίνω
πολύ συχνότερα από σένα
τι εννοείς:
μου αρκεί που καταλαβαίνεις εσύ.
[quote user="κώστας" post="336013"]...μου αρκεί που καταλαβαίνεις εσύ.[/quote]
Aυτό θα πει μεγαλείο! ;-)
Κι εμένα πάντως μου αρκεί η κατανόησή σου... [Για όποια αποσαφήνιση εδώ είμαστε]
Όσο για τους γρίφους, περιμένω και τη συμμετοχή της blue_mermaidy!
:grin:
Το κυριαρχο κίνητρο στις πράξεις των ανθρώπων είναι το συναίσθημα, το αίσθημα
Το πιστεύω αυτό, και εδώ τουλάχιστον ελπίζω πως συμφωνούμε όλοι ;-)
Εγώ ελπίζω να διαφωνούμε πολλοί.
[quote user="larus audouinii" post="336021"]:grin:
Το κυριαρχο κίνητρο στις πράξεις των ανθρώπων είναι το συναίσθημα, το αίσθημα
Το πιστεύω αυτό, και εδώ τουλάχιστον ελπίζω πως συμφωνούμε όλοι ;-)[/quote]
Εγώ συμφωνώ, πάντως! Εκείνο που με εμπνέει ως βασική ενέργεια - μαγεία και μεταμόρφωση - και παρακινεί τις εικόνες μου βρίσκεται στο χώρο των συναισθημάτων...
Το ψυχικό υλικό είναι ώθηση! Νομίζω πως το συναίσθημα, και το ελεύθερο ξετύλιγμά του, είναι μια τεράστια πηγή γνώσης που μας πάει πιο μακριά από τη λογική και τον ορθολογισμό!
Μήπως να γίνει συνοδοιπόρος
η παρατηρητικότητα
και βοηθός το συναίσθημα;
Ο Καθένας Απο Εμάς Με Βάση Το Παρελθόν Ορίζει Ποιός Θα Είναι Ο Βοηθός Και Ποιός Ο Συνοδοιπόρος...Αρκεί Να Το Γνωρίζει...Δίχως Να Τα Αναιρεί Με Αυταπάτες..Όχι Επειδή Απαγορεύται..Αλλά Επειδή Δεν Απαγορεύται..
Όπως και νά 'χει, γεγονός είναι ότι Η Δημιουργικότητα Συντελείται Σίγουρα Στα Όρια!
Ανάμεσα [πχ.] σε:
Γνωστό - Άγνωστο
Ουσιώδες - Ανούσιο
Καλό - Κακό
Σύγχυση - Έλεγχο
Φως - Σκιά
Έκσταση - Τίποτα
Αγάπη - Κενό
Ισορροπία - Τρέλα
Ασφάλεια - Δέος
Ζωή - Θάνατο
Εκεί - Εδώ
Το Εκπληκτικό Είναι Πως Όλα Είναι Ίδια...Απλά Απο Την Αντιθετή Τους Πλευρά..!
Σίγουρα Η Δημιουργικότητα Συντελείται Μέσα Απο Τα Όρια Του Συναισθήματος...
Μόνο Που Αλλάζει Συνέχεια..Αυτό Τη Κάνει Ιδιαίτερα Ελκυστική...
Ας Προσθέσουμε Λοιπόν και:
Συναίσθημα - Λογική
Ζούν Στον Ίδιο Πλανήτη..Η Ισσοροπία Και Των Δύο Οδηγεί Στην Εξέλιξη..
Αλλά Όχι Στα Άκρα...
Τότε Επιλέγεις...Οπότε Μπορεί Το Συναίσθημα να χωρέσει στα Άκρα..;
Έστω ότι μπορεί..Θέλει όμως...;
Το Ίδιο Ισχύει Και Για Τη Λογική..
Παιδιά Η Σηζήτηση Είναι Πολύ Καλή...Ανεβαίνει Ο Πύχης Απέναντι Σε Αυτά Που Γνωρίζω..
Είναι Τιμή Μου Που Συμμετέχω Σε Αυτή Τη Σελίδα Με Εσάς!!
Φιλολογικά καθαρά...
Δεν είναι τυχαίο που αυτές οι τρείς λέξεις: Κίνητρα - Συγκίνηση - Κίνηση έχουν την ίδια ετυμολογική ρίζα!
Αφορούν δε - και οι τρείς - στην βαθύτερη ενέργεια του εαυτού μας αλλά και στην κατανομή της.
Πρώτα θα πρέπει να κατανοήσουμε τα κίνητρα, να φτάσουμε στο σημείο συνάντησης των σκέψεων και του συναισθήματος, να νιώσουμε την αίσθηση της διευρυμένης αντίληψης και να δραστηριοποιηθούμε...
Αυτό Που Θέτεις Με Βρίσκει Σύμφωνη...
Τι Γίνεται όμως όταν Όμως όταν Δεν Στοχεύεις......;
Δεν Αισθάνεσαι...;
Δε Κινείσαι...;
Μονάχα Βουλιάζεις;;
Πως Φτάνει όμως Ένας Άνθρωπος Στο Σημείο Να Βουλιάζει...;;
Μήπως Ανάκαλυψε Πως Οι Ψευδαισθήσεις Επιπλέουν...;
Είναι Πολλοί Ανεξερέτως Γνώσεων Και Σπουδών Όπου Επιπλέουν...
Τα Κίνητρα Η Συγκίνηση Και Η Κίνηση Τρείς Λέξεις Με Διαφορετικό Περιεχόμενο
Με Κοινό Στόχο...
Για Μερικούς..
Για Άλλους Είναι Μια Απλή Κατανόμηση..Βάζοντας Αριθμούς..
Προσπαθώντας Να Χώσουν Σε Βιβλία Τις Κινήσεις Του Ανθρώπινου Εγκεφάλου..
Αφότου Έχουμε Βρεί Το Κίνητρο..
Έχουμε Μπεί Στη Διαδικασία Της Συγκίνησης..
Στη Κίνηση Τι Κάνουμε όταν Γνωρίζουμε Πως Συντελεί Με Τη Τρέλα..;
Αναφερόμενη Σε Κινήσεις Βαθυστόχαστων Στοχασμών...
Ευφϋια Βλακεία Τρέλα..
Αυτές Οι Λέξεις Πόσο Κοντά Και Πόσο Απέναντι Βρίσκονται..;
Η κοινωνία μας τείνει ούτως ή άλλως να είναι σχιζοειδής! ;-)
Πολλοί από εμάς νιώθουμε ότι υποδυόμαστε ρόλους με τους οποίους μάλιστα δεν μπορούμε να ταυτιστούμε συναισθηματικά ή δεν κατανοούμε πλήρως. Είναι απλά σαν να παίζουμε ένα σενάριο στα φώτα της κοινωνικής ράμπας...
Τα γνωρίσματα που αναφέρεις, blue_mermaidy, ανήκουν όλα σε ανθρώπινους χαρακτήρες συνυπάρχοντας πολλές φορές!
Δεν γνωρίζω αν πρόκειται για ψυχώσεις, ανία ή για υπαρξιακό κενό, αν έχουμε αρχίσει να χάνουμε τη λογική μας... αλλά κάποιοι από τους συνανθρώπους μας είναι τόσο εξαιρετικά ευφυείς ώστε συνειδητά πλέον ξεφεύγουν από την αγέλη, υπερβαίνουν, αποφασίζουν να μην είναι καρικατούρες του εαυτού τους!
Εκκεντρικοί?
Εκτός πραγματικότητας?
Τρελοί?
[quote user="κώστας" post="336026"]Εγώ ελπίζω να διαφωνούμε πολλοί.[/quote]
καλέ μου κώστας δεν θα διαφωνήσω μαζί σου, αλλά απεναντίας θα υποστηρίζω τις δικές σου ελπίδες όποιες και αν είναι :grin: :grin: :roll:
Και ευχαριστω για την επισήμανση ;-)...διαφορετικό το νόημα των λέξεων "αίσθημα" και "συναίσθημα"
Το σωστο λοιπόν είναι "το κυρίαρχο κίνητρο στις πράξεις των ανθρώπων είναι το αίσθημα"
Η Κοινωνία Μας Τείναι Να Είναι Σχιδοειδής..Μέσα Απο Μασκαρεμένα Πρότυπα Και Πουλημένες Ιδέες..
Όταν όμως Συνηδητοποιήσεις Τη Κατάσταση Τρελαίνεσαι..
Τρελαίνεσαι Επειδή Επειδή Ψάχνεις Εκεί Απο Που Οι Άλλοι Περνάνε...
Δε Σε Καταλαβαίνουν...Δείχνεις Κάτι Αόρατο..Ενώ Είναι Ήδη Υπαρκτό...
Πέρνας Απέναντι Απο Μία Ζωγραφιστή Γραμμή Κατανοώντας...
.......Πως Όλα Χωρίζονται Απο Μία Απλή Γραμμή....
Πως Όλη Σου Η Ζωή Ήταν Η Ψευδαίσθηση Πως Ζείς..
.....................Ενώ Ζείς Μονάχα Περνώντας...
Με Αποτέλεσμα Να Βλέπεις Ολόκληρο Το Πλανήτη Να Κάνει Κύκλους....
..................Κάνοντάς Το Ίδιο Και Ο Ανθρώπινος Πλυθησμός.......
..............................................Κύκλους..................................!!!!!
Χμμ... Για μια ακόμα φορά συμφωνώ μαζί σου στο σημείο που λες:
''Περνάς Απέναντι Απο Μία Ζωγραφιστή Γραμμή Κατανοώντας...
.......Πως Όλα Χωρίζονται Απο Μία Απλή Γραμμή....
Πως Όλη Σου Η Ζωή Ήταν Η Ψευδαίσθηση Πως Ζείς..
.....................Ενώ Ζείς Μονάχα Περνώντας...''
Δεν ξέρω αν έχεις διαβάσει Πεσσόα, αν όχι, να το κάνεις...
Σου διαβάζω κάποιες σχετικές φράσεις του...
Πρέπει να διαλέξω τι απεχθάνομαι - ή το όνειρο που η ευφυία μου μισεί ή τη δράση που η ευαισθησία μου αποστρέφεται.
Τακτοποιώ στη φαντασία μου αναπαυτικά, σαν κάποιος που τον χειμώνα ζεσταίνεται στο τζάκι, μορφές που κατοικούν και είναι σταθερές και ζωντανές, στην εσωτερική μου ζωή. Έχω έναν ολόκληρο κόσμο από φίλους μέσα μου, με δική τους ζωή, αληθινή, καθορισμένη και ατελή.
'Οταν τα ονειρεύομαι όλα αυτά και με φαντάζομαι να τους συναντώ, πραγματοποιώ τα όνειρά μου, λάμπουν τα μάτια μου, ανοίγω την αγκαλιά μου και νιώθω μια ευτυχία πελώρια, πραγματική.
Α, δεν υπάρχει νοσταλγία πιο οδυνηρή από αυτή των πραγμάτων που ποτέ δεν υπήρξαν!
Ζω είναι είμαι άλλος!
'Ενας άνθρωπος μπορεί, εφόσον διαθέτει πραγματική σοφία, να απολαμβάνει ολόκληρο το θέαμα του κόσμου από μια καρέκλα, χωρίς να χρειάζεται να μιλήσει με κάποιον, μόνο χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις του...
Είναι η κούραση από τις ψευδαισθήσεις, και απ' ότι περιέχεται σ' αυτές - η απώλειά τους, το ανώφελό τους, η εκ των προτέρων κούραση να πρέπει να τις έχεις για να τις χάσεις στη συνέχεια, η λύπη γιατί τις είχες, η πνευματική ντροπή γιατί τις είχες αν και γνώριζες ποιό θα ήταν το τέλος τους!
Τακτοποιώ στη φαντασία μου αναπαυτικά, σαν κάποιος που τον χειμώνα ζεσταίνεται στο τζάκι, μορφές που κατοικούν και είναι σταθερές και ζωντανές, στην εσωτερική μου ζωή. Έχω έναν ολόκληρο κόσμο από φίλους μέσα μου, με δική τους ζωή, αληθινή, καθορισμένη και ατελή.
'Οταν τα ονειρεύομαι όλα αυτά και με φαντάζομαι να τους συναντώ, πραγματοποιώ τα όνειρά μου, λάμπουν τα μάτια μου, ανοίγω την αγκαλιά μου και νιώθω μια ευτυχία πελώρια, πραγματική.
Α, δεν υπάρχει νοσταλγία πιο οδυνηρή από αυτή των πραγμάτων που ποτέ δεν υπήρξαν!
Ζω είναι είμαι άλλος!
Ακριβώς...!!Πιστεύω Πως Αυτό Το Κείμενο Με καλύπτει Απόλυτα..
Δεν Γνωρίζω ΤοΝ Πεσσόα...
(Γενικώς Προτιμώ Τους Έλληνες Φιλόσοφους..Και Σοφιστές..)
Υ.Γ. Γνωρίζεις Πολλά...Είναι Εντυπωσιακό..!!
Αυτό Ισχύει Με Όσα Άτομα Έχω Συνομιλήσει Διαδικτυακά..
Γενικώς Η Φράση: ''Ζώ Να Είμαι Άλλος''..
Είναι Τόσο Αληθινή...Για Να Είναι Τόσο Ψεύτικη....
Τακτοποιώ στη φαντασία μου αναπαυτικά, σαν κάποιος που τον χειμώνα ζεσταίνεται στο τζάκι, μορφές που κατοικούν και είναι σταθερές και ζωντανές, στην εσωτερική μου ζωή. Έχω έναν ολόκληρο κόσμο από φίλους μέσα μου, με δική τους ζωή, αληθινή, καθορισμένη και ατελή.
'Οταν τα ονειρεύομαι όλα αυτά και με φαντάζομαι να τους συναντώ, πραγματοποιώ τα όνειρά μου, λάμπουν τα μάτια μου, ανοίγω την αγκαλιά μου και νιώθω μια ευτυχία πελώρια, πραγματική.
Αγγίζοντας Στα Όρια Εμένα....Φτάνοντας Στους Ουρανούς..
Καταλαβαίνοντας Πως Στα Όνειρα Ζώ...
.....Για Να Είμαι Εγώ....
Η Τρέλα Αρχίζει...Ένα Μυστικό...Όπου Κανένας Δεν Αποδέχεται...
Κάποιος Πληρώνεται Για Να Στριμώξει Τα Όνειρά Σου...
Κάποιος Άλλος Πάλι..
Πληρώνεται Για Να Μην Σου Τα Πραγματοποιήσει....
Όνειρα...Ένα Παράλληλο Σύμπαν.....
Τώρα Σε Ποιό Σύμπαν ''Κατοικούμε''...Δύσκολο Να Δούμε...
Προτιμάμε Τους Κύκλους...
Α, δεν υπάρχει νοσταλγία πιο οδυνηρή από αυτή των πραγμάτων που ποτέ δεν υπήρξαν!
Το Ανύπαρκτο Δίνει Έναν Ιδιαίτερο Τονισμό Στη Νοσταλγία...Αυτό Το Λατρεύω....
Τα Πιο Όμορφα Πράγματα Είναι Αυτά Που Δεν Ζείς...Τα Ζεί '' 'Αλλος''..!!
...ο εαυτός μου ο παπαγάλος;
..........;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Ο οποιοσδήποτε ευφυής ανόητος μπορεί να κάνει τα πράγματα μεγαλύτερα, πιο σύνθετα και πιο βίαια.
Χρειάζεται μια δόση διάνοιας και πολύ θάρρος να κινηθείς στην αντίθετη κατεύθυνση...
Και δεν το είπα βέβαια εγώ, αλλά ο Αϊνστάϊν! :grin:
Ο οποιοσδήποτε ευφυής ανόητος μπορεί να κάνει τα πράγματα μεγαλύτερα, πιο σύνθετα και πιο βίαια.
Χρειάζεται μια δόση διάνοιας και πολύ θάρρος να κινηθείς στην αντίθετη κατεύθυνση...
Συμφωνώ Απολύτως....Όπως Όμως Και Και Ο Οποιοσδήποτε Ανόητος Ευφυής....
Δεν Το Είπα Βέβαια Εγώ Αλλά Ο ''Άλλος''.....
[quote user="κώστας" post="336151"]...ο εαυτός μου ο παπαγάλος;[/quote]
Αν έτσι αισθάνεσαι, κώστα, δεν θα σε εμποδίσει κανείς να μιμείσαι... ;-) :razz:
Το αν θα με εμποδίσει κανείς
δεν το ξέρεις εσύ.
Το αν εμποδίζομαι εγώ
το ξέρω εγώ.
Εσύ πού κολλάς εδώ;
Πουλά κλουβιά για παπαγάλους. Εσύ τι κολλάς που κολλαει? :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
[quote user="rain" post="337296"]Πουλά κλουβιά για παπαγάλους. Εσύ τι κολλάς που κολλαει? :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:[/quote]
Ανεπανάληπτε, rain! :mrblue:
Είναι γεγονός ότι έχω μια ευαισθησία με τα ζώα και ειδικά με τα πουλιά!!! :lol:
Κι επίσης νευριάζω όταν μου παίρνουν την ''κόλλα'' την ώρα που τρίβω το κεχριμπάρι για να έλξω άχυρα να τα ταίσω... ;-) :oops: :lol:
Θέλω να θέσω το εξής ερώτημα που είναι σχετικό με το θέμα του άρθρου..
Είναι δυνατόν να υποστηρίξουμε,, αφού πρώτα έχουμε παραδεχτεί οτι η βλακεία έχει μια φυσική υπόσταση δηλαδή υπάρχει σαν έννοια και δεν είναι απλά μια λέξη,
ένας όρος που έχουμε δημιουργήσει εμείς η άνθρωποι(κοινωνία) που μπορεί να μην υφίσταται καν.. Λοιπόν αν δεχτούμε οτι υπάρχει,,είναι δυνατόν να έχει βιολογικό υπόβαθρο???Δηλαδή να "μεταδίδεται" με την γέννηση ενός ανθρώπου και να αναπαράγεται από γενιά σε γενιά??
Επειδή έχω δώσει τις απαντήσεις μου αρκετές φορές στο συγκεκριμένο θέμα, σε προηγούμενα ποστς, θα σε παραπέμψω στον Διονύση Χαριτόπουλο και σε κάποια αποσπάσματα από το ''Εγχειρίδιο Βλακείας'' όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται:
Σε αυτό που συμφωνούν ανθρωπολόγοι, βιολόγοι, γενετιστές και λοιποί ανθρωπομέτρες είναι ότι, ανεξάρτητα από την κοσμογονική πρόοδο και τα άλματα του πολιτισμού, οι νοητικές ικανότητες όλων μας δεν εξελίσσονται στον ίδιο βαθμό. Το μέγεθος και οι αυλακώσεις του εγκεφάλου που χώρισαν τους ανθρώπους από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο χωρίζουν και τους ίδιους (με την επίδραση και του περιβάλλοντος όπου αναπτύσσονται), ανεξαρτήτως φυλής, χρώματος, φύλου, πλούτου, σπουδών, ιδεολογίας, σε δύο βασικές κατηγορίες: στους έξυπνους και στους βλάκες. Αν και η μεταξύ τους διάκριση δεν είναι δύσκολη, όσοι ανήκουν στην πρώτη κατηγορία δεν το λένε και όσοι ανήκουν στη δεύτερη δεν το ξέρουν.
Η μήτρα της ευφυΐας και της βλακείας ήταν ανέκαθεν αντικείμενο επιστημονικού σκυλοκαβγά: γεννήθηκαν ή έγιναν; Έτσι βγήκαν από τα γεννοφάσκια τους ή τους γάνωσε το μυαλό ο κόσμος όπου φύτρωσαν; Με δυο λόγια, η νόηση είναι κληρονομική (γονίδιο) ή επίκτητη (περιβάλλον);
Η σκέψη της σπουδαίας Horney για το ζήτημα υπαγορεύεται μάλλον από τα ουμανιστικά της αισθήματα: «αν το δέντρο μαραζώσει από την έλλειψη του ήλιου, αν μείνει καχεκτικό από τη φτώχεια του εδάφους, ποτέ δεν θα πούμε πως αυτή ήταν η πραγματική του φύση». Και η απάντηση του Cyrulnik, ενός από τους μετριοπαθέστερους της διαμάχης, έρχεται απροσδόκητα ειρωνική: «ο σκύλος μου μεγάλωσε σ’ ένα περιβάλλον όπου καθημερινά τραγουδιέται η Τόσκα, αλλά ποτέ δεν έμαθε να την τραγουδάει ο ίδιος». Η λαϊκή εμπειρία δεν έχει τέτοιου είδους διλήμματα: για την υποψήφια νύφη λένε «δες τη μάνα της για να δεις πώς θα γίνει», για το νήπιο «φτυστός ο πατέρας του» και «τα μάτια σου έχει» ή «πήρε τη μύτη του παππού του, μακάρι να πάρει και το μυαλό του».
Η αντίθεση έμφυτο-επίκτητο έχει προ πολλού ξεφύγει από την επιστημονική μονομέρεια και έχει αναχθεί σε ιδεολογικοπολιτικό ζήτημα- στο παρελθόν εν ονόματι αυτών των δύο θεωριών έγιναν διαχωρισμοί, ρατσιστικές αθλιότητες και εγκλήματα. Όμως, τα σύνορα μεταξύ έμφυτου-επίκτητου δεν είναι διόλου ξεκάθαρα. Το δίποδο δεν είναι ούτε γενετικά «απολύτως προγραμματισμένο», αλλά ούτε και «λευκή σελίδα» να τη γεμίσεις χαρίσματα. Όσο στραβωμάρα είναι να θεωρείται αμελητέο το ευνοϊκό περιβάλλον (διαπαιδαγώγηση, μόρφωση, κουλτούρα) άλλο τόσο χοντροκεφαλιά είναι να μηδενίζονται τα γενετικά χαρακτηριστικά (μόνο οι κληρονομικές ασθένειες είναι κοντά 5.000). Αν το «δέντρο» της Horney είναι από τη φύτρα του χαμοκερασιά, όσο ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης και να του εξασφαλιστούν ποτέ δεν θα γίνει ψηλόλιγνο κυπαρίσσι ή μεγαλοπρεπής πλάτανος. Νοητικά καθένας μας κληρονομεί ένα ορισμένο οικόπεδο, μικρό ή μεγάλο. Αν σου αναλογούν μόνο 200 τετραγωνικά, ανάλογα με το περιβάλλον, μπορείς να στήσεις παράγκα ή να φτιάξεις μια χαρά μεζονέτα, αλλά είναι αδύνατον να σηκώσεις πυραμίδα.
Μυαλό δεν πουλάνε ούτε στα θρανία ούτε στη λαϊκή. Ή το ‘χεις ή σου λείπει, και αυτό κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει. Το φάρμακο κατά της βλακείας δεν έχει ακόμα βρεθεί. Όσο πιθανό είναι να βγάλει ο μονόχειρας καινούργιο χέρι άλλο τόσο πιθανό είναι να βάλει μυαλό το ντουβάρι. Ούτε οι νουθεσίες ούτε τα γράμματα ούτε τα χρόνια μπορούν να προσθέσουν ένα δράμι μυαλό. Είναι σαν να γράφεις στο νερό...
Αν σου αναλογούν μόνο 200 τετραγωνικά, ανάλογα με το περιβάλλον, μπορείς να στήσεις παράγκα ή να φτιάξεις μια χαρά μεζονέτα, αλλά είναι αδύνατον να σηκώσεις πυραμίδα.
Ο 7ος όροφος 1 τετραγωνικό.
Ο 6ος όροφος 4 τετραγωνικά.
Ο 5ος όροφος 9 τετραγωνικά.
Ο 4ος όροφος 16 τετραγωνικά.
Ο 3ος όροφος 25 τετραγωνικά.
Ο 2ος όροφος 36 τετραγωνικά.
Ο 1ος όροφος 49 τετραγωνικά.
Το ισόγειο 64 τετραγωνικά αφού φάγαμε 4 τετραγωνικά απ' το κτήμα του γείτονα.
Φαίνεται ότι δεν έχεις καλή σχέση με τα θρανία.
'Οπα, βρε κώστα...
Εδώ δεν σηκώνονται άλλα κι άλλα [π.χ. το ηθικό μας, για να μην παρεξηγηθώ]... :razz:
Θα μπούμε στη λογική να σηκώσουμε πυραμίδα?
Το μυστικό της ευφυίας είναι να τοκίζεται!Έτσι λέω...
Τυχαία διάβασα σήμερα κάτι που αναφέρει ο Howard Gardner, ο οποίος αποφαίνεται ότι η ανθρώπινη ευφυΐα δεν έχει μία και μοναδική μορφή και αναγνωρίζει επτά μορφές ανθρώπινης ευφυΐας:
Τη Γλωσσική, τη Λογικομαθηματική, τη Χωρική, τη Αισθησιοκινητική, τη Μουσική, τη Διαπροσωπική και την Ενδοπροσωπική.
Επισημαίνει ότι σχεδόν όλα τα παραδοσιακά τεστ ευφυΐας μετρούν μόνο τη Γλωσσική και τη Λογικομαθηματική ευφυΐα.
Η Θεωρία του θεμελιώνεται σε δύο Αρχές. Σύμφωνα με την πρώτη από αυτές κάθε μεμονωμένο ανθρώπινο πλάσμα διαθέτει και τις επτά μορφές ευφυίας.
Όλα σχεδόν τα παραδοσιακά τεστ ενδιαφέρονται μόνο για τη γλωσσική και τη Λογικομαθηματική ευφυΐα και αγνοούν τις άλλες μορφές.
Η δεύτερη Αρχή εκφράζει ότι δεν υπάρχουν δυο ανθρώπινα πλάσματα τα οποία να έχουν την ίδια ευφυία.
Θα ελεγα...σε εισαγωγικα καλυτερα την λεξη ευφυης....ειναι αυτος που εχει επιγνωση της ανοησιας του.....
[quote user="Delmar" post="338962"]Θα ελεγα...σε εισαγωγικα καλυτερα την λεξη ευφυης....ειναι αυτος που εχει επιγνωση της ανοησιας του.....[/quote]
Kαι όχι μόνο! Μια γενική σοβαρή εκτίμηση και εσωτερική επίγνωση του εαυτού μας χρειάζεται...
Η βαθιά αντίληψη βέβαια παίζει τον πρωταρχικό ρόλο, καθώς οι πραγματικά ευφυείς δεν αναγνωρίζονται με την πρώτη ματιά, είτε γιατί είναι άτομα εσωστρεφή με ιδιαιτερότητες και δεν εκδηλώνονται αμέσως, είτε γιατί έχουν μια διαφορετική εικόνα της πραγματικότητας συνήθως περισσότερο ανατρεπτική, με αποτέλεσμα να αντιμετωπίζονται - αρχικά τουλάχιστον - με καχυποψία ή ως αλλότρια στοιχεία.
Είχα διαβάσει πως ο δείκτης ευφυίας μειώνεται όταν υπάρχουν ψυχικές διαταραχές, όπως πχ. κατάθλιψη! Κι αυτό γιατί ο ψυχικός παράγοντας έχει τη δύναμη να καταστρέφει σταδιακά τα νευρικά κύτταρα.
Η ευφυία, λοιπόν, η μεγαλύτερη δύναμη αντίληψης και επίλυσης προβλημάτων, ατονεί όταν μπερδευόμαστε ψυχικά και γεμίζουμε ανησυχία ή άγχη, δλδ. θολώνει όταν λειτουργούμε ψυχαναγκαστικά.
Αυτή η εικόνα ωστόσο - μείωσης του IQ - δεν είναι πραγματική αλλά λειτουργική, άρα παροδική!
Μόλις διαχειριστούμε ή θεραπεύσουμε το αίτιο, η ευφυία επανέρχεται.
[quote user="pixie" post="341895"]Είχα διαβάσει πως ο δείκτης ευφυίας μειώνεται όταν υπάρχουν ψυχικές διαταραχές, όπως πχ. κατάθλιψη! Κι αυτό γιατί ο ψυχικός παράγοντας έχει τη δύναμη να καταστρέφει σταδιακά τα νευρικά κύτταρα.
Η ευφυία, λοιπόν, η μεγαλύτερη δύναμη αντίληψης και επίλυσης προβλημάτων, ατονεί όταν μπερδευόμαστε ψυχικά και γεμίζουμε ανησυχία ή άγχη, δλδ. θολώνει όταν λειτουργούμε ψυχαναγκαστικά.
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως οι άνθρωποι που παρουσιάζουν αγχώδεις διαταραχές και ειδικά άνθρωποι με ιδεοψυχαναγκασμό,έχουν ιδιαίτερα ψηλό βαθμό ευφυίας.Αυτό είναι εύλογο μάλιστα,αν σκεφτείς πως το πρόβλημα αυτών των ανθρώπων είναι η ύπαρξη υπερβολικής λογικής αντίληψης που τους βάζει σε μια "μοιραία" αγχώδη διαδικασία. Φυσικά όταν κάποιος βρίσκεται σε μια κατάσταση π.χ. κρίσης άγχους δε μπορεί ν'ανταπεξέλθει όπως σε άλλες συνθήκες,όμως αυτή του η στιγμή δεν ακυρώνει ούτε μειώνει τη λογική αντίληψη.Αντιθέτως,αυτό που συμβαίνει είναι υπερβολική εκλογίκευση και περιττή που φτάνει στο ηψηλότερο σημείο άγχους.
Όσο για την κατάθλιψη...ας δώσουμε έμφαση σε μια άλλη επιστημονική ανακάλυψη,ευρύτερης σημασίας.Μιας ανακάλυψης που υποστηρίζει ότι η ευτυχία συναντάται κυρίως (φυσικά κι ευτυχώς όχι μόνο) ,
εκεί όπου υπάρχει μέτριο αν όχι μικρό iq.
Η ευφυία είναι ένα σύνολο από λογική,μαθηματική,οπτική κ.λ.π. αντίληψη που έχει κληρονομική βάση και παρ'ολα αυτά δεν αποτελείται μόνο από αυτήν.Ο Αινστάιν μάλιστα γεννήθηκε από γονείς μέτριας ευφυίας ενω επι πρόσθετα στο σχολείο,θεωρούσαν ότι είναι βλάκας λόγω μιας ψυχολογικής διαταραχής του (κάποιας γνωστής πλέον μαθησιακής δυσκολίας).
Το να είσαι ευφυής δε θεωρώ ότι είναι προσόν όταν δεν έχεις αναπτύξει την ποιότητα που επιβάλλεται.Το να είσαι βλάκας δεν είναι απαραίτητα αρνητικό,αν αυτό το στοιχείο σου δεν ενοχλεί εσένα και κανέναν άλλο.
Επίσης μια βλακώδης πράξη από μόνη της δε συνιστά έναν βλάκα,ούτε μια έξυπνη πράξη,έναν ευφιή.
:smile:
[quote user="GEORGIA 111" post="341968"]
...
Το να είσαι ευφυής δε θεωρώ ότι είναι προσόν όταν δεν έχεις αναπτύξει την ποιότητα που επιβάλλεται.Το να είσαι βλάκας δεν είναι απαραίτητα αρνητικό,αν αυτό το στοιχείο σου δεν ενοχλεί εσένα και κανέναν άλλο.
Επίσης μια βλακώδης πράξη από μόνη της δε συνιστά έναν βλάκα,ούτε μια έξυπνη πράξη,έναν ευφιή.
:smile:[/quote]
'Η αλλιώς, ιδού πώς με 2 κουβέντες μπορεί να πει κανείς τις πιο απλές και μεγάλες αλήθειες. ;-)
Καλώς όρισες GEORGIA 111. :smile:
Παράθεση
Καλώς όρισες GEORGIA 111. ]
Καλώς σας βρήκα ;-)
Επίσης... οι κοινωνικές ετικέτες ή οι υλικές θέσεις σε κάποια ιεραρχία, δεν αποδεικνύουν ότι κάποιος είναι και στην πραγματικότητα έξυπνος και τις έχει κερδίσει με το σπαθί του - όπως συνηθίζεται να λέγεται...
Αντίθετα, το κυνήγι της κοινωνικής επίφασης, πολλές φορές, χαρακτηρίζει τους μικρονοϊκούς κι όσους στηρίζουν τη ζωή τους στην κρατούσα περιοριστική λογική του συστήματος.
'Οπως επίσης θα πρέπει να είμαστε εξαιρετικά επιφυλακτικοί κι όταν αναφερόμαστε στην κάστα των διανοούμενων χαρακτηρίζοντάς τους ευφυείς!
''Περισσότερες δυνατότητες ανθρωπογνωσίας έχει ο θυρωρός της πολυκατοικίας παρά ο νομπελίστας...''
'Περισσότερες δυνατότητες ανθρωπογνωσίας έχει ο θυρωρός της πολυκατοικίας παρά ο νομπελίστας...'
Aν το΄πε διανοούμενος αυτό
...κάηκες!:P
Η παραπάνω αυτή φράση υπάρχει στο '' Εγχειρίδιο Βλακείας'' του Διονύση Χαριτόπουλου. :smile:
Κάποιοι θεωρούν πως τα πτυχία ή τα πολλά διπλώματα είναι συγχρόνως και πιστοποιητικά ευφυίας.
Η ευφυία, ωστόσο, ελάχιστη έχει σχέση με την μονομερή μόρφωση.
Ένας πολύ καλός ορισμός περί της ευφυίας διατυπώθηκε από τον Μπερξόν και είναι η εξής: ''Ευφυία θεωρείται η ισορροπία ενστίκτων, συναισθημάτων και νόησης''.
Οπότε, λογικά βέβαια, η ανισσοροπία των ανωτέρω ιδιοτήτων ορίζει την βλακεία?
Bρήκα εξαιρετικά ευφυές και απολαυστικό το βιβλίο του Μάρτιν Παζ ''Πώς έγινα βλάκας''.
Ανθρωπολόγος ο συγγραφέας και μάλιστα νεαρός γράφει διασκεδαστικά και κάνει πολύ εύστοχα τις παρατηρήσεις του γύρω από τους μηχανισμούς της ζωής που αποβλακώνουν και οδηγούν σε διανοητικό κώμα. Δυνατό, χιουμοριστικό, σύγχρονο, σοβαρό, ιδιόμορφο βιβλίο όπως και τρελό αν σκεφτεί κανείς πως εδώ στρεφόμαστε στην αναζήτηση της βλακείας.
''... Ο Αντουάν πήρε την απόφαση να σκεπάσει το μυαλό του με το σάβανο της βλακείας. Είχε διαπιστώσει κάτι παραπάνω από συχνά ότι η λέξη ''νοημοσύνη'' είναι μία λέξη που υποδηλώνει καλοφτιαγμένες και καλοειπωμένες ανοησίες και πως είναι τόσο παρερμηνευμένη ώστε συμφέρει συχνότερα το να είναι κανείς βλάκας παρά ορκισμένος διανοούμενος. Το να διαθέτεις νοημοσύνη, σε κάνει δυστυχισμένο, μοναδικό, φτωχό, τη στιγμή που μία δήθεν νοημοσύνη σου προσφέρει την αθανασία του χαρτιού των εφημερίδων και τον θαυμασμό εκείνων που πιστεύουν στα όσα διαβάζουν...''
''...Κάτι το οποίο μπορούμε να παραδεχτούμε είναι πως το να έρχεται κανείς συχνά σε επαφή με τα μεγάλα έργα, το να χρησιμοποιεί το πνεύμα του, το να διαβάζει συγγράμματα μεγαλοφυών ανθρώπων, ίσως να μην τον κάνει απαραίτητα ευφυή, καθιστά όμως τον κίνδυνο αυτό ακόμα πιθανότερο. Υπάρχουν φυσικά άνθρωποι οι οποίοι μπορεί να έχουν διαβάσει Φρόυντ, Πλάτωνα, μπορεί να παίζουν στα δάχτυλα τα κουάρκ και να ξέρουν να ξεχωρίσουν ένα κυνηγετικό γεράκι από έναν τσιχλογέρακα, αλλά να είναι εν τούτοις ανόητοι. Παρ’ όλα αυτά, δυνητικά, η ευφυία, ερχόμενη σε επαφή με πολλαπλά ερεθίσματα και αφήνοντας το πνεύμα όλο και πιο συχνά να βυθίζεται σε μία ατμόσφαιρα εμπλουτιστική, βρίσκει κατάλληλο έδαφος για να αναπτυχθεί, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που αναπτύσσεται μία ασθένεια. Διότι η ευφυία είναι ασθένεια!''
Λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι βλάκες προσποιούνται τους ευφυείς κι οι ευφυείς το παίζουν βλάκες,
συμπεραίνω ότι τελικά κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα...
ΥΓ: και ότι το ερώτημα "Ευφυία ή Βλακεία" είναι ρητορικό
[quote user="κώστας" post="318443"]Συμφωνούμε larus audouinii:
η κοινωνικότητα προϋποθέτει ευφυία.[/quote]
άρα και η αντικοινωνικότητα προϋποθέτει βλακεία? ...
Εδώ που τα λέμε πέραν από την καθαρή βλακεία από χαμηλό IQ υπάρχει και η κοινωνική βλακεία, ή ακόμα η βλακεία που πηγάζει από έναν άκρατο εγωισμό.
Σαν να μη περιστρέφεται η Γη και πάνω της καθόμαστε όλοι και γυρνάμε, αλλα να νομίζουμε ότι είμαστε το κέντρο της Γης και τα πάντα είναι εξαρτώμενα από εμάς.
Η IQ βλακεία είναι η πιο καλή στο τέλος... όλες οι άλλες είναι ακαταμάχητες
[quote user="Nikos Apomakros" post="359075"]Λαμβάνοντας υπόψιν ότι οι βλάκες προσποιούνται τους ευφυείς κι οι ευφυείς το παίζουν βλάκες,
συμπεραίνω ότι τελικά κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με τίποτα...
ΥΓ: και ότι το ερώτημα "Ευφυία ή Βλακεία" είναι ρητορικό[/quote]
Ωστόσο η ευφυία σε αγαστή σχέση με τη βλακεία και, εννοείται, πάντα με κεντρικό άξονα - βάση ή δυναμικό - την νόηση [δλδ. ένα είδος τρίπτυχου], είναι αυτά που δίνουν την ώθηση ώστε να πάμε μπροστά!
Με την νόηση φτιάχνουμε τις συνθήκες που ζούμε, τα επίπεδα ύπαρξης, τον πολιτισμό μας κλπ.
Η ευφυία νομίζω πως στηρίζεται απόλυτα στη νόηση.
Το σύστημα της νόησης όμως ενδέχεται να παρουσιάζει ραγίσματα στη διαφάνειά του ή και κενά στα οποία έρχεται και εφαρμόζει η βλακεία η οποία μάλιστα αρχικά φαίνεται να λειτουργεί και ως φρένο στην ανθρώπινη εξέλιξη με τα συμπλέγματα, τον στείρο καθωσπρεπισμό, την θρησκοληψία, τον φόβο, την υπεροψία, την κουτοπονηριά και τις λοιπές ''αρετές'' που διαθέτει.
Αυτή όμως είναι η αρχική εικόνα γιατί, αν το καλοσκεφτείς, η βλακεία δεν είναι απαραίτητα καταστροφικός παράγοντας για την πρόοδο από τη στιγμή που βοηθά - δια της αφαιρετικής οδού - στο μη χάσιμο χρόνου και στον έγκαιρο εντοπισμό κρίσιμων λαθών.
Δεν ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί το θέμα. Κάτι πάντως μου λέει ότι η βλακεία υπήρξε πολύ πιο
χρήσιμη από ότι θα περίμενε κανείς... κι όχι "δια της αφαιρετικής οδού". Δεν μπορώ να αναφέρω
το παράδειγμα που έχω κατά νου, γιατί το πιθανότερο είναι κάποιοι να προσβληθούν ή στην καλύτερη
να αρχίσει άσχετη με το θέμα συζήτηση. Συζήτηση αφενός ανούσια, αφού καμμία "πλευρά" δεν θα
μπορεί να στηρίξει τις σχετικές απόψεις της με επιχειρήματα, αφεττέρου κορεσμένη.
Δεν πειράζει Νίκο θέσε τα επιχειρήματά σου, αναφέρσου και στο παράδειγμα... άλλωστε είμαστε όλοι ''έξυπνοι'', βρε... ποιός να προσβληθεί... :razz: :lol: :lol:
χαχαχ πολύ πονηρά το θέτεις.
Μπα δε με "ρίχνεις" ;-)
[quote user="KostasD33" post="359082"]Η IQ βλακεία είναι η πιο καλή στο τέλος... όλες οι άλλες είναι ακαταμάχητες[/quote]
Όπως είπε και Αϊνστάιν: Δύο πράγματα είναι άπειρα σε αυτόν τον κόσμο, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία...
... και για το σύμπαν δεν είμαι απόλυτα σίγουρος!
Ας παραθέσω εδώ και ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Παναγιώτη Τραϊανού με τίτλο '' Το Ελντοράντο των Βλακών''.
Η Νέα Τάξη των Πραγμάτων, αν επιβληθεί στον κόσμο, θ' αποτελεί το πλέον τραγικό συμβάν στη μακραίωνη ιστορική πορεία της ανθρωπότητας. Γιατί; Γιατί θ' αποτελεί την οριστική κι αμετάκλητη ήττα της ανθρώπινης εξυπνάδας από την ανθρώπινη βλακεία. Μια ήττα που θα αφορά το γενικό επίπεδο και το σύνολο της ανθρωπότητας και όχι κάποια συγκεκριμένα πολιτισμικά μοντέλα σε κάποιες γνωστές ή άγνωστες "γωνιές" του πλανήτη.
Ό,τι κέρδισε ως σύνολο η ανθρωπότητα από τους καρπούς των κόπων των ευφυών παιδιών της, θα γίνει ένα "λάφυρο", που θα το μοιραστούν μεταξύ τους οι πλέον βλάκες που γεννήθηκαν πάνω σ' αυτόν τον πλανήτη. Ένα "λάφυρο", που θα οδηγήσει τα δισεκατομμύρια των απλών ανθρώπων στην απόλυτη οικονομική εξαθλίωση και το ακόμα χειρότερο, θα τους οδηγήσει στην επίσης απόλυτη πνευματική εξαχρείωση.
Τίποτε από αυτά που ισχυριζόμαστε —και βέβαια είναι τραγικά για την ανθρωπότητα— δεν έγιναν τυχαία. Η τελική κατάσταση, που σήμερα πρεσβεύει η Νέα Τάξη Πραγμάτων, είναι επιλογή αυτών οι οποίοι σήμερα είναι κύριοι του πλανήτη και οι οποίοι βέβαια κάθε άλλο παρά κουτοί είναι. Συμφέρει όλους αυτούς τους πονηρούς ανθρώπους να "καλλιεργούν" την ανθρώπινη βλακεία. Συμφέρει τους ισχυρούς να δημιουργούν βλάκες, γιατί τους συμφέρει να έχουν αντίπαλους τους βλάκες. Ανθρώπους, δηλαδή, που ό,τι και να παθαίνουν δεν θα αντιδρούν. Ανθρώπους, που θα ανέχονται τα πάντα, γιατί κάποιοι θα τους εκπαιδεύουν να επιδεικνύουν αυτήν την απαράδεκτα παθητική συμπεριφορά, που είναι η τυπική συμπεριφορά του βλάκα.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης για τι περίπου μιλάμε. Αν ανοίξει κάποιος ένα οποιοδήποτε λεξικό, θα βρει την εξήγηση της έννοιας του "βλάκα". "Βλάκας", σύμφωνα με όλα τα λεξικά του κόσμου, είναι ο κουτός άνθρωπος, που μπορείς να τον "δουλεύεις" ανά πάσα στιγμή. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος δεν αντιδρά, όσο κι αν θίγονται τα συμφέροντά του από τις πράξεις αυτών που τον εκμεταλλεύονται.
Η συμπεριφορά αυτή έχει τα βαθύτερα αίτιά της στην αδυναμία του βλάκα να επιβιώσει μόνος του μέσα σ' ένα σύνθετο και πολλές φορές επικίνδυνο περιβάλλον. Ο βλάκας είναι ένα εξαρτώμενο άτομο, που δεν μπορεί με βάση τη δική του βούληση να λειτουργήσει ως ένα αυτόνομο όν. Έχει ανάγκη από τις αποφάσεις των άλλων, γιατί δεν μπορεί ν' αποφασίσει ο ίδιος μόνος του. Δεν μπορεί ν' αποφασίσει ούτε για τα θεμελιώδη που αφορούν τον ίδιο του τον εαυτό. Ειδικά μάλιστα σε ένα περιβάλλον περίπλοκο και μη φυσικό, όπως είναι η σύγχρονη ανθρώπινη κοινωνία. Ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο οι νόμοι, που διέπουν τη λειτουργία του, δεν προστατεύουν τον απλό άνθρωπο, αλλά τη μειοψηφία των ισχυρών. Από τη στιγμή λοιπόν που η ίδια η επιβίωση του ανθρώπου εξαρτάται από τους ισχυρούς, είναι αδύνατον αυτός με τα συγκεκριμένα αυτά τα χαρακτηριστικά ν' αντιδράσει στις αυθαιρεσίες τους.
Η απουσία αντίδρασης σε αρνητικά φαινόμενα είναι κάτι το πολύ συνηθισμένο στη φύση. Συμβαίνει συχνά μεταξύ ζώων που κινούνται στο ίδιο περιβάλλον, έχουν τις ίδιες ανάγκες, αλλά ανήκουν σε διαφορετικά είδη και άρα έχουν διαφορετικές δυνατότητες. Είναι σύνηθες φαινόμενο δηλαδή κάποια ισχυρά σαρκοφάγα ν' απολαμβάνουν πλούσια τροφή και δίπλα τους να λιμοκτονούν —χωρίς καμία απολύτως αντίδραση— κάποια αδύναμα επίσης σαρκοφάγα ζώα. Το σύνολο των ζώων, εξαιτίας αυτών των δεδομένων "σκέπτεται" κι αντιδρά με έναν συγκεκριμένο τρόπο, που δεν αλλάζει ποτέ.
Αυτός ο αναλλοίωτος τρόπος δράσης και αντίδρασης είναι αποτέλεσμα των προτεραιοτήτων τους. Το σύνολο των ζώων έχουν ως άμεση προτεραιότητά τους την επιβίωση. Μπροστά σ' αυτήν την άμεση προτεραιότητά τους υποχωρούν όλες οι υπόλοιπες. Η ύαινα, όσο και να πεινάει, δεν θα πλησιάσει ποτέ ένα λιοντάρι όταν αυτό τρώει. Θα περιμένει υπομονετικά να τελειώσει το γεύμα του και αν περισσέψει τίποτε έχει καλώς. Αν δεν περισσέψει, δεν διεκδικεί μερίδιο. Δεν ρισκάρει ποτέ τη ζωή της για να χορτάσει. Δίνει στον εαυτό της παράταση ζωής με την πείνα της και δεν τη θέτει σε άμεσο κίνδυνο, επιχειρώντας μια βίαιη σύγκρουση με τον πολύ πιο ισχυρό αντίπαλό της.
Αυτό είναι κάτι το απόλυτα λογικό και είναι μια συμπεριφορά που αφορά και τον ίδιο τον άνθρωπο, αν για τον οποιοδήποτε λόγο αυτός βρεθεί σε ανάλογες συνθήκες. Ο άνθρωπος, άσχετα με την ευφυΐα του, στο βασικό επίπεδο σκέψης δεν διαφέρει από την ύαινα του παραδείγματός μας. Ως μέλος και ο ίδιος της φύσης στο βασικό επίπεδο, δρα όπως ένα ζώο. Όταν αισθάνεται ότι κινδυνεύει μέσα στον περιβάλλοντα χώρο του, κρύβεται στο "καβούκι" του και δεν εκφράζει ανώτερες απαιτήσεις. Όταν αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει άμεσα η ζωή του, δεν αντιδρά απέναντι σ' αυτούς που τον εκμεταλλεύονται κι έχουν τη δυνατότητα να του κάνουν κακό. Μέσω της πείνας δίνει κι αυτός παράταση ζωής στον εαυτό του. Υπομένει κι αυτός την πείνα του και δεν ρισκάρει σύγκρουση μ' αυτούς που εκτιμά ότι είναι κατά πολύ ισχυρότεροί του.
Όμως, το θέμα εδώ είναι το εξής: Ο άνθρωπος έχει ευφυΐα και δεν είναι ζώο. Η ύαινα αντιδρά όπως αντιδρά, αλλά δεν έχει άλλη επιλογή. Δεν έχει την ευφυΐα να δημιουργήσει τις καταστάσεις που την ευνοούν ή τέλος πάντων προστατεύουν το δικαίωμα της ύπαρξής της. Δεν έχει τη δυνατότητα να συλλάβει μια γενική εικόνα του "είδους" της και να δουλέψει προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης των συλλογικών της συμφερόντων. Σε όλη της τη ζωή δρα κι αντιδρά στο ατομικό επίπεδο ως ζώο με συγκεκριμένα ειδικά χαρακτηριστικά. Στον αγώνα τής επιβίωσής της αμφισβητεί το δικαίωμα ύπαρξης των ασθενέστερων κι αποδέχεται μια ανάλογη εις βάρος της συμπεριφορά από τα ισχυρότερα. Δεν μάχεται για το δίκιο της ζούγκλας, που θα επιτρέψει σε όλους ανεξαιρέτως να επιβιώσουν. Είναι ταυτόχρονα θύτης και θύμα της ζούγκλας.
Πάντα δηλαδή θα υποχωρεί μπροστά στο ζώο που υπερέχει σε σχέση μ' αυτήν, άσχετα με το πόσο την θίγει αυτή η υποχώρηση. Το λιοντάρι, για όσο διάστημα θα υπάρχει στη φύση, θα είναι ισχυρότερο από την ύαινα. Θα τρώει και θα επιβιώνει, όταν δίπλα του η ύαινα θα λιμοκτονεί και θ' απειλείται με θάνατο. Καμία ύαινα δεν μπορεί ν' αλλάξει αυτό το δεδομένο. Κανένα κατώτερο είδος δεν μπορεί ν' απειλήσει τα ανώτερα.
Όμως, με τον άνθρωπο τα πράγματα είναι διαφορετικά. Όταν ο άνθρωπος μέσα στην κοινωνία του ζει παθητικά σαν πειναλέα ύαινα και την ίδια ώρα κάποιοι άλλοι όμοιοί του άνθρωποι περιφέρονται σαν χορτασμένα και άπληστα λιοντάρια, υπάρχει πρόβλημα. Όταν ο άνθρωπος δεν μπορεί να "δει" την κατάσταση στο γενικό επίπεδο, που αφορά συνολικά το "είδος" του, υπάρχει πρόβλημα.
Αυτό το πρόβλημα είναι σήμερα το κυρίαρχο του ανθρώπινου είδους. Κάποιοι άνθρωποι, φερόμενοι βλακωδώς, επιτρέπουν σε ομοίους τους ν' αρπάζουν τα πάντα κι αυτοί δεν αντιδρούν. Δεν είναι δυνατόν σε μια κοινωνία εκατό ανθρώπων οι πέντε ν' απολαμβάνουν τα πάντα και οι ενενήντα πέντε να υποφέρουν από ανέχεια. Όσο ισχυροί και έξυπνοι να είναι αυτοί οι πέντε, οι υπόλοιποι μπορούν να τους λιώσουν σε περίπτωση σύγκρουσης. Μπορούν, εξαιτίας των αναγκών τους, να τους κατασπαράξουν στην κυριολεξία.
Όσο κι αν κάποιοι λίγοι άνθρωποι "λιονταρίζουν", λόγω των ατομικών τους δυνατοτήτων, δεν συνθέτουν "ανώτερο" είδος. Ως ομάδα ανθρώπων είναι απόλυτα πιο αδύναμοι από μια ανθρώπινη "μάζα" τεραστίου μεγέθους. Μια "μάζα" της οποίας τα μέλη δεν ανήκουν σε κάποιο άλλο κατώτερο "είδος", αλλά απλά υπολείπονται σε ατομικές δυνατότητες από τους ισχυρούς.
Εδώ δεν μιλάμε για διαφορετικά είδη κι αυτό είναι το τραγικό της κατάστασης. Δεν μιλάμε για κατώτερες ύαινες και ανώτερα λιοντάρια. Εδώ μιλάμε για το ίδιο είδος, που απλά τα μέλη του δεν έχουν τις ίδιες δυνατότητες. Αν μέσα στο ανθρώπινο είδος υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι φέρονται σαν "κατώτεροι" και δεν αντιδρούν όταν λιμοκτονούν, υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα σοβαρό.
Αυτό γίνεται σήμερα στην πανανθρώπινη κοινωνία κι αυτό είναι όπως είπαμε το τραγικό. Κάποιοι έχουν παγιδεύσει τον άνθρωπο στη λογική των "ειδών" και τον εκμεταλλεύονται. Αρπάζουν τα πάντα για τους εαυτούς τους σαν να επρόκειτο για "ανώτερους" ανθρώπους, που έχουν διαφορετικές ανάγκες από τους υπόλοιπους. Αυτοί οι άπληστοι άνθρωποι έχουν παγιδεύσει τον άνθρωπο σε μια άρρωστη λογική και τον εκμεταλλεύονται σαν να είναι "κατώτερο" ζώο.
Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να το επιτύχει κάποιος, αν γνωρίζει πώς λειτουργεί ο άνθρωπος. Το όλο πρόβλημα για τη θεμελίωση μιας τέτοιας κατάστασης είναι να πειστεί ο "κατώτερος" άνθρωπος ότι κινδυνεύει η επιβίωσή του σε περίπτωση αντίδρασής του. Το όλο πρόβλημα δηλαδή είναι να τον περιορίσεις στο βαθμό που θα "σκέφτεται" όμοια με ένα ζώο το οποίο αγωνιά για την επιβίωσή του. Από εκεί και πέρα μπορείς να τον χειρίζεσαι σαν ζώο, γιατί μπροστά στον κίνδυνο της επιβίωσης ενεργοποιούνται τα ζωικά ένστικτα του άνθρωπου εις βάρος της ευφυΐας του.
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων αυτό προσπαθεί να καταφέρει και μέχρι στιγμής τα καταφέρνει περίφημα. Έχει κατορθώσει και ελέγχει τις αντιδράσεις των θυμάτων της, γιατί, ελέγχοντας το παγκόσμιο κεφάλαιο, τα περιορίζει στο βασικό ζωικό επίπεδο σκέψης. Μπορεί και εκβιάζει την ανθρωπότητα με μέσον αυτό το κεφάλαιο, που εντελώς αυθαίρετα το έχει ονομάσει "ιδιοκτησία" της. Με αυτό το κεφάλαιο μπορεί και απειλεί την επιβίωση της ανθρωπότητας στο σύνολό της.
Κάθε φορά που κάποιος πάει να ξεφύγει από το επίπεδο αυτό, το σύστημα αντιδρά βίαια. Ελέγχοντας το παγκόσμιο κεφάλαιο και όλους όσους επωφελούνται από αυτό, απειλεί τους εχθρούς του με αφανισμό. Επειδή είναι πανίσχυρο, ελέγχει τις αντιδράσεις εν τη γεννέση τους κι αυτό έχει "διδακτικό" χαρακτήρα για τους υπόλοιπους. Κάποια ανώτερα "λιοντάρια" κατασπαράζουν κάποιες κατώτερες "ύαινες" που αντιδρούν κι αυτό διδάσκει αυτούς τους οποίους σκέφτονται πώς ν' αντιδράσουν.
Αυτό βέβαια είναι και το λεπτό σημείο των όσων ισχυριζόμαστε. Ο άνθρωπος σήμερα έχει επιλέξει λάθος μέτωπο για να δώσει τις μάχες του. Έχει ακολουθήσει το σύστημα στη λογική του και μάχεται εκεί όπου δεν υπάρχουν ελπίδες για να νικήσει. Θεωρεί φυσικά τα αφύσικα και μέσα σ' αυτό το αφύσικο περιβάλλον μάχεται. Είναι αφύσικο ένα περιβάλλον, όπου ελάχιστα άτομα ελέγχουν το σύνολο των αγαθών τα οποία έχει ανάγκη η ανθρωπότητα για να επιβιώσει.
Αυτό το αφύσικο σήμερα δεν είναι ορατό ως πρόκληση, γιατί το σύστημα περιπλέκει διαρκώς την κατάσταση με πονηρά νομικίστικα εφευρήματα. Με διάφορους νόμους, που υποτίθεται υπερασπίζονται τα ατομικά δικαιώματα, καλύπτει τις κλοπές, την αυθαιρεσία και την απληστία των ανθρώπων του. Για παράδειγμα, είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα η προστασία της περιουσίας, αλλά δεν μπορεί κάποιος να είναι ιδιοκτήτης του πλανήτη και ν' αποφασίζει μόνος του για το ποιος θα επιβιώσει και ποιος όχι. Δεν μπορεί να πεθαίνουν άνθρωποι, επειδή αυτός ο ιδιοκτήτης έχει κυριαρχικά δικαιώματα στην περιουσία του και ταυτόχρονα δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο εκτός από τα κέρδη του.
Αυτά όλα, που είναι αφύσικα, ο σημερινός άνθρωπος τα αποδέχεται και γι' αυτό δεν αντιδρά στο επίπεδο όπου τον συμφέρει να πολεμήσει. Ο άνθρωπος, εξαιτίας της ευφυΐας του, δεν θα έπρεπε να μάχεται για την επιβίωσή του μέσα σ' ένα ελεγχόμενο από τους ισχυρούς περιβάλλον. Δεν θα έπρεπε να μάχεται σαν "κατώτερος", που αγωνίζεται να επιβιώσει μέσα στη "ζούγκλα" των "ανωτέρων". Με την ευφυΐα του θα έπρεπε να μάχεται στο επίπεδο που αφορά τον σχεδιασμό του περιβάλλοντος το οποίο τον φιλοξενεί ως "είδος". Θα έπρεπε να μάχεται ως άνθρωπος, που απλά μεριμνά για το ιδανικό επίπεδο ζωής και όχι ακόμα να πολεμά για την καθημερινή επιβίωση. Θα έπρεπε να έχει μόνιμα πρόβλημα με τις πράξεις αυτών που αρπάζουν αυθαίρετα αυτά τα οποία και ο ίδιος έχει ανάγκη. Θα έπρεπε να μάχεται εναντίον των αθλίων, που αρπάζουν για λογαριασμό τους το παγκόσμιο κεφάλαιο. Θα έπρεπε να μάχεται για τον έλεγχο του αγαθού, που επηρεάζει την επιβίωσή του.
Το κύριο σφάλμα του ανθρώπου εδώ και αιώνες είναι ότι περιμένει σαν ύαινα να φάει τα ψίχουλα των λιονταριών, ενώ αυτό που θα έπρεπε να κάνει εξ αρχής θα ήταν να γκρεμίσει συθέμελα τη "μήτρα" που γεννάει αυτά τα λιοντάρια. Το σφάλμα του είναι που αφήνει "ανώτερους" ν' αναπαράγονται και δεν αγωνίζεται να εξαλείψει τα στοιχεία εκείνα που δίνουν τη δυνατότητα σε κοινούς ανθρώπους ν' αποκτούν χαρακτηριστικά "ανωτέρων". Δεν αγωνίζεται για να εξαλείψει τα στοιχεία που διαφοροποιούν μεταξύ τους τούς ανθρώπους.
Πέφτοντας δηλαδή θύμα του συστήματος, που ελέγχεται από τα αιμοδιψή "λιοντάρια", δεν αγωνίζεται στο επίπεδο που αφορά την ευφυΐα του, αλλά αντιδρά ενστικτωδώς, θεωρώντας σαν δεδομένο ότι δεν ελέγχει ο ίδιος το κεφάλαιο. Αποτέλεσμα; Δεν αντιδρά στην αυθαιρεσία των ισχυρών του κόσμου, που συγκεντρώνουν αυθαίρετα το σύνολο του κεφαλαίου, δημιουργώντας μονοπωλιακές και εκ των δεδομένων αρνητικές καταστάσεις. Αντιδρά ενστικτωδώς, ώστε να μπορέσει μέσα σ' αυτές τις άσχημες καταστάσεις να επιβιώσει.
Δεν πολεμάει τον εχθρό του, αλλά τον "γλείφει", προκειμένου να εξασφαλίσει την προσωπική του επιβίωση. Λειτουργεί σαν βλάκας, που, έχοντας ανάγκη αυτούς τους οποίους του εξασφαλίζουν τη βασική επιβίωση, τους ανέχεται και πολλές φορές τους υποστηρίζει, άσχετα αν αυτοί είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της αθλιότητάς του. Η επιτυχία αυτών που σήμερα είναι κυρίαρχοι του πλανήτη είναι τεράστια, γιατί καταφέρνουν και βάζουν στη λογική του βλάκα δισεκατομμύρια ανθρώπων, που κάθε άλλο παρά βλάκες είναι...
Πολύ ενδιαφέρον Μάγια. Μπράβο για τον κόπο που έκανες.
[quote user="pixie" post="370546"]Ας παραθέσω εδώ και ένα απόσπασμα από το βιβλίο του Παναγιώτη Τραϊανού με τίτλο '' Το Ελντοράντο των Βλακών''.
[/quote]
Τώρα να πω ότι κανένας έξυπνος δεν γράφει κείμενα ελπίζοντας να τα καταλάβουν βλάκες.
Αν δεν συμβαίνει αυτό, πάλι δεν είναι έξυπνο να εξηγείς τι είναι η βλακεία σε έξυπνους.
Σαν να περιμένεις από Παπακαικαλαεγωειμαιολα να καταλάβει ότι είναι στόκος. :mrorange: :mrorange: :mrorange:
Κι ας καταθέσω μια ερώτηση εδώ... Μήπως τελικά η ευφυία είναι χάρισμα και όχι κάτι ως νοητικό άθλημα όπως πολλές φορές θεωρείται? Το χάρισμα της διαίσθησης, η βυθοσκόπηση των πραγμάτων. Κάτι πιο πολύ δλδ. από τις σκέψεις και τους συνειρμούς.
Μήπως οι πραγματικά ευφυείς είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται τη ζωή πέρα από τα επιφανειακά ερεθίσματα και τον τρόπο που παρουσιάζεται?