Οι περισσότερες ανατολικές θρησκείες και φιλοσοφίες υποστηρίζουν ότι, ο υλικός κόσμος που μας περιβάλλει, δεν είναι τίποτα άλλο από μια ψευδαίσθηση!
''Στην πραγματικότητα είμαστε ένα είδος δεκτών που κολυμπούν σε μια απέραντη πολύχρωμη θάλασσα συχνοτήτων και αυτό που δεχόμαστε το μετασχηματίζουμε μαγικά σε φυσική πραγματικότητα σε ένα από τα δισεκατομμύρια κόσμων που υπάρχουν στο υπέρ - ολογράφημα.
Σε ένα ολογραφικό σύμπαν αυτό που δεχόμαστε σαν πραγματικότητα είναι μονάχα ένας λευκός καμβάς που μας περιμένει να του ζωγραφίσουμε οποιαδήποτε εικόνα επιθυμούμε.''
Κοντεύω να πειστώ κι εγώ τελευταία πως ίσως δεν υπάρχει τίποτα υλικό γύρω μας, πως τα πάντα είναι δονήσεις!
Διασταυρούμενες δονήσεις που δημιουργούν την ψευδαίσθηση της ύλης...
Είναι το ίδιο όπως συμβαίνει σε ένα κινηματογραφικό έργο. Στην οθόνη ουσιαστικά δεν υπάρχει τίποτα άλλο, μόνο διασταυρούμενα ηλεκτρικά φώτα που δημιουργούν όλη την αυταπάτη!
'Ετσι κι ο κόσμος, όλα είναι ένα ηλεκτρικό φαινόμενο. Ο κόσμος είναι φτιαγμένος από το ίδιο υλικό, την ίδια ουσία με τα όνειρα.
Κι όλες οι ασφάλειες είναι ένα ψέμα, μια αυταπάτη, όλες είναι φανταστικές.
Για λόγους ασφαλείας κινούμαστε σε καθορισμένους δρόμους, ενώ η αγάπη ας πούμε, δεν θα 'πρεπε να γνωρίζει καμία νομιμότητα! Η αγάπη θα 'πρεπε να είναι ελεύθερη από συμβάσεις κι η ζωή χωρίς ''καλούπια''.
Το ''όμορφο'' συμβαίνει με τον αυθορμητισμό. Η εξάσκηση δημιουργεί συνήθειες οπότε είναι σαν ένα είδος ηθοποιίας χωρίς μετάδοση εσωτερικής ενέργειας. 'Οταν αφήνεις τη ζωή σου να κυλήσει σ' όλες τις κατευθύνσεις χωρίς κανένα πρότυπο αναγκαστικής πειθαρχίας και υποχρεωτικής σύμβασης, τότε αποκτά τη δική της τάξη, ρέει σαν πλατύ ποτάμι, φτιάχνει το δικό της δρόμο. Σαν να 'ναι όλη αυτή η πορεία μια οντότητα, μια παρουσία ταυτόσημη!
Δεν υπάρχουν όμως κίνδυνοι? Ναι, αλλά αυτό είναι κάτι όμορφο, γιατί τότε υπάρχει περιπέτεια και ελεύθερη έκφραση του εαυτού μας, ενώ αν γίνεις στερεότυπο υπόδειγμα, θα έχεις μόνο μια εικονική ασφάλεια, επαναλαμβάνοντας τα ίδια πράγματα, παίρνοντας τον ίδιο δρόμο ξανά και ξανά...
Ζούμε, λοιπόν, σε έναν κόσμο νοερών απεικονίσεων?
Είμαστε υλοποιημένα κομμάτια της σκέψης ενός Θεού - Δημιουργού?
Είμαστε καμωμένοι απ' την ουσία των ονείρων κι όλο το Σύμπαν είναι μια ψευδαίσθηση?
pixie
Ακόμη και οι νοερές απεικονίσεις και άλλες εμπειρίες έκτατης πραγματικότητας μπορούν εύκολα να εξηγηθούν αν δεχτούμε την υπόθεση του ολογραφικού σύμπαντος.
Στο βιβλίο του ''Gifts of Unknown Things'', o βιολόγος Lyall Watson περιγράφει την συνάντησή του με μια ιέρεια στην Ινδονησία που ύστερα από ένα τελετουργικό χορό μπόρεσε να εξαφανίσει και να επαναφέρει ένα μικρό δάσος δέντρων.
Αλλά και στο θαυμάσιο βιβλίο του Paramhansa Yagananda ''Αυτοβιογραφία ενός Γιόγκι'' διαβάζουμε :
Πώς ένα παλάτι παρουσιάσθηκε στα Ιμαλάϊα.
'' ... ένα παμμέγιστο παλάτι που λαμποκοπούσε από χρυσάφι φάνηκε εμπρός μας.
-- Άφησε τα μάτια σου να χαρούν την απέραντη αυτή ομορφιά του παλατιού, που δημιουργήθηκε προς τιμή σου.
--Πέστε μου παρακαλώ εξηγήστε μου το μυστήριο. Πώς έγινε ?
--Ευχαρίστως να σας κατατοπίσω. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτε το ανεξήγητο σ’ αυτή την υλοποίηση. Ο κόσμος ολόκληρος δεν είναι παρά η σκέψη του Δημιουργού υλοποιημένη. Κι’ αυτός ο βαρύς γήινος όγκος, που ταξιδεύει στο διάστημα, είναι ένα όνειρο, μια σκέψη του Θεού.
Ο Θεός δημιούργησε τα πάντα όπως ακριβώς ο άνθρωπος, στον ύπνο του, αναπαριστά και ζωντανεύει δηλαδή δημιουργεί εκείνο που έχει απλώς στη υποσυνείδητη σκέψη του. Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε, ή μάλλον σχημάτισε τη Γη, απλώς και μόνο μέσα στη σκέψη του , ως σύλληψη μιας ιδέας. Έπειτα παρουσιάσθηκε η ιδέα των μορίων και η σύλληψη της ιδέας προχώρησε. Με το συνδυασμό της ενέργειας αυτής των μορίων, των ατόμων δηλαδή, η ιδέα της σφαίρας πήρε μορφή στερεάς ύλης. Όλα τα μόρια της ύλης συγκρατούνται με τη θέληση του Θεού. Αν ο Θεός αποσύρει ή διακόψει τη θέλησή Του, η Γη θα αποσυντεθεί σε απλή ενέργεια.
Με τον τρόπο αυτό η Γη – ιδέα θα παύσει να υπάρχει αντικειμενικά.
--Αυτό το παλάτι που λάμπει από χρυσάφι και είναι τόσο καταπληκτικά πλούσια στολισμένο με τιμαλφή, δεν χτίστηκε με την εργασία των ανθρώπων. Το χρυσάφι δεν βγήκε με ανθρώπινο κόπο από τα βάθη της Γης, ούτε τα πολύτιμα πετράδια. Στέκεται εδώ σταθερό και ακλόνητο ως μνημειώδης πρόκληση στην ματαιοδοξία των ανθρώπων.
Μια κοινή πέτρα έχει μέσα της το μυστικό της καταπληκτικής ατομικής ενέργειας . Κατά τον ίδιο τρόπο ο μηδαμινότερος των θνητών αντιπροσωπεύει ένα απόθεμα δυνάμεως που ο καθένας αντλεί από τον θεό''.
Αλλά η πλέον εξωφρενική άποψη του ολογραφικού εγκεφαλικού μοντέλου του καθηγητή Pribram είναι εκείνη που προκύπτει ενώνοντας το μοντέλο αυτό με τη θεωρία του Bohm. Αν η πραγματικότητα του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια δευτερεύουσα πραγματικότητα και αυτό που υπάρχει δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ολογραφική δύνη συχνοτήτων και αν ακόμη ο εγκέφαλος είναι μόνο ένα ολόγραμμα που επιλέγει μερικές από τις συχνότητες αυτές μετασχηματίζοντάς τις σε αισθητικές αντιλήψεις, τι μένει από την αντικειμενική πραγματικότητα?
Με απλά λόγια δλδ. δεν μένει τίποτα, η αντικειμενική πραγματικότητα δεν υπάρχει !!!
Με στοιχεία από την μελέτη του καθηγητή
Μηχανικής των ρευστών & και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
Βασίλη Χατζηγιάννη
...η αντικειμενική πραγματικότητα δεν υπάρχει...
Πάντως,
δεν μπορεί να ειπωθεί το ίδιο
για την υποκειμενική φαντασιοπληξία
η οποία υπάρχει
-θέλω να ελπίζω και-
αντικειμενικά.
[quote user="pixie" post="318542"]
Κοντεύω να πειστώ κι εγώ τελευταία πως ίσως δεν υπάρχει τίποτα υλικό γύρω μας, πως τα πάντα είναι δονήσεις!
Διασταυρούμενες δονήσεις που δημιουργούν την ψευδαίσθηση της ύλης...
pixie[/quote]
σιγα μην ολακερη kuria ειναι μονο μια δονηση στην περιφερεια σου, που παει και τρακαρει την αλλη δονηση τον κώστα, ισα για να σου δημιουργησει υλοψευδαισθηση... :mad:
Γελάμε... γιατί οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι είμαστε φυσικές οντότητες που κινούνται σε ένα φυσικό κόσμο!
Κι εδώ ακριβώς βρίσκεται η καθαρή ψευδαίσθηση. Διότι οι επιστήμονες επιμένουν ότι είμαστε ένα είδος δεκτών που κολυμπούν σε μια απέραντη πολύχρωμη θάλασσα συχνοτήτων και αυτό που δεχόμαστε το μετασχηματίζουμε μαγικά σε φυσική πραγματικότητα σε ένα από τα δισεκατομμύρια κόσμων που υπάρχουν στο υπέρ - ολογράφημα...
Πάντως, δε συγκρούονται πουθενά θρησκείες κι επιστήμη. Αν δει κανείς πολύ προσεκτικά τις θέσεις τους, θα διαπιστώσει πως συμφωνούν απόλυτα.
Ο τρόπος διατύπωσης διαφέρει: οι θρησκείες εξηγούν τα πράγματα όσο πιο απλά γίνεται, χρησιμοποιώντας την απλή, καθημερινή γλώσσα που ξέρει καθένας. Η επιστήμη τα αποδεικνύει με μαθηματικούς τύπους και θεωρήματα.
...οι επιστήμονες επιμένουν...
Υποθέτω πως η επίκληση σε επιστήμονες
δηλώνει ότι ασπαζόμαστε τις γνώσεις τους.
Αν ναι, τότε, γιατί δεν γίνεται επίκληση
στη συντριπτική πλειοψηφία των επιστημόνων
που διαφωνούν με τα παραπάνω;
Επιπλέον, δυσκολεύομαι να αντιληφθώ
πώς από ένα πείραμα, εξάγεται ένα συμπέρασμα
από το οποίο -ανακατεύοντας ανατολικές θεωρίες-
καταλήγουμε στα δισεκατομμύρια κόσμων του υπερ-ολογραφήματος...
Δεν είναι πολύ πιο απλό το
"όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει";
Και εν πάση περιπτώσει
από έναν επιστήμονα της μηχανικής των ρευστών
αναμένω να μου περιγράψει το πείραμα,
να μου το αναλύσει επιστημονικά
και όχι να μου αραδιάζει σελίδες θεωρητικές.
Με ανησυχεί δε, η σύνδεση του εν λόγω επιστήμονα
με έναν άλλον επιστήμονα, ονόματι Φουράκη
που αποτελεί συχνό μέλος των πάνελ του χαρδαβέλλα.
Τέλος, ένα σχόλιο για τις θρησκείες...
οι οποίες εξηγούν απλοϊκά και όχι απλά.
[quote user="κώστας" post="326086"]...
Τέλος, ένα σχόλιο για τις θρησκείες...
οι οποίες εξηγούν απλοϊκά και όχι απλά.[/font][/color][/quote]
Ας πούμε πως ακολουθώ το παράδειγμά τους. Στην καθομιλουμένη, η διαφορά του απλοϊκού με το απλό είναι ανύπαρκτη.
μην ακουσω καμια δονηση να παραπονιεται για τα περιττα κιλα της, γιατι θα γινει της... π...ραγματικοτητας του υπερ ολογραφηματος...
Απλά είναι τα πράγματα]
Κώστα όταν ο Αϊνστάιν διατύπωσε την θεωρία της σχετικότητας δεν υπήρχε πείραμα με το οποίο μπορούσε να την αποδείξει. Μια υπόνοια απόδειξης ήρθε με την εξήγηση της απόκλισης της θέσης του ερμή κατά 8 λεπτά της μοίρας λόγω της καμπύλωσης του χωροχρόνου από την μάζα του Ήλιου. Η οριστική απόδειξη ήρθε με την εφεύρεση του κύκλοτρου 3-4 δεκαετίες μετά την διατύπωση της θεωρίας. Βέβαια σήμερα με τους επιταχυντές τύπου CERN δεν είμαστε τόσο σίγουροι ότι η παραδοχή της ανώτατης ταχύτητας των 300.000 χλμ / ώρα ισχύει τελικά. Άλλωστε και ο ίδιος ο Αϊνστάιν είχε πεί ότι έκανε την παραδοχή για να χαϊδέψει τα αυτιά των θρησκόληπτων της εποχής. Αυτό που θέλω να πω δηλαδή είναι ότι δεν είναι προαπαιτούμενο το πείραμα για να διατυπωθεί η θεωρία. Η pixie εδώ αναφέρει την θεωρία της κβαντομηχανικής η οποία είναι γνωστή ως θεωρία των χορδών. Διατυπώθηκε δε σε μια προσπάθεια να απλοποιήσει τον κόσμο που ζούμε δεδομένου ότι αν αποδειχθεί ότι ισχύει τότε δεν θα έχουν έννοια τα πρωτόνια και τα ηλεκτρόνια όπως τα ξέρουμε σήμερα. Αν αποδειχθεί ότι ισχύει τότε θα μιλάμε για 2-3 τύπους μαζών οι οποίες αλλάζουν την παρουσία τους ανάλογα με το πώς πάλλονται ή πώς διασταυρώνονται οι ταλαντώσεις τους. Πάντως μαθηματικά η θεωρία έχει αποδειχθεί, μένει μόνο το πείραμα που θα την επιβεβαιώσει. Αν τελικά λειτουργήσει το CERN τότε θα ξέρουμε και πειραματικά κατά πόσο ισχύει η θεωρία.
cna,
η θεωρία των χορδών
στηρίζεται στην ιδέα
να εκληφθεί ως "μοναδιαίο μέγεθος"
-αντί του αδιάστατου σημείου-
μία κλωστή, η οποία έχει ήδη διάσταση, μήκος.
Ξεκινώντας λοιπόν, έχοντας ήδη διάσταση
πιθανά οδηγηθούμε σε 4η, 5η ή παραπάνω (10, 12, 20) διαστάσεις.
Η έννοια του ολογραφήματος, αναφέρεται
για να περιγραφεί σε κατανοητό επίπεδο
για εμάς, τους έχοντες τρισδιάστατη αντίληψη
η όλη σύλληψη της ιδέας.
Βασικά συμφωνώ με όσα γράφεις.
Από το σημείο αυτό όμως,
μέχρι τα "δισεκατομμύρια κόσμων"
απέχουμε πάρα πολύ.
Κι επειδή αναφέρθηκε ο Αϊνστάιν...
''Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος του όλου, που καλείται από εμάς σύμπαν, ένα μέρος περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο. Αυτό συλλαμβάνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του ξεχωριστά από το υπόλοιπο... ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης της συνείδησής του.
Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην έλξη μόνο λίγων ανθρώπων που είναι κοντά μας.
Η αποστολή μας πρέπει να είναι να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από αυτήν την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη την φύση μέσα στην ομορφιά της...''
[quote user="pixie" post="326153"]Κι επειδή αναφέρθηκε ο Αϊνστάιν...
''Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος του όλου, που καλείται από εμάς σύμπαν, ένα μέρος περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο. Αυτό συλλαμβάνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του ξεχωριστά από το υπόλοιπο... ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης της συνείδησής του.
Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην έλξη μόνο λίγων ανθρώπων που είναι κοντά μας.
Η αποστολή μας πρέπει να είναι να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από αυτήν την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη την φύση μέσα στην ομορφιά της...''[/quote]
Θέλω να προσθέσω το παρακάτω, ίσως αξίζει να το δείτε..
Για όποιον ενδιαφέρεται βέβαια...
Η θεωρία του πολυσύμπαντος έχει επιστημονικά θεμέλια; Μπορεί να ελεγχθεί ;
Μια άλλη κριτική που ασκείται συχνά στη θωρία του πολυσύμπαντος είναι ότι δεν είναι επιστημονική,υπό την έννοια ότι δεν μπορεί να ελεγχθεί ούτε πειραματικά ούτε μέσω παρατήρησης
Αυτή η ένσταση έχει αρκετά γερές βέσεις
Πράγματι, ο έλεγχος του ισχυρισμού ότι το σύμπαν μας συντροφεύεται από αναρίθμητα άλλα σύμπαντα φαντάζει αδύνατος Δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε τα άλλα σύμπαντα για δυο λόγους:Πρώτον διότι βρίσκονται σε απιστευτα μακινές αποστάσες και δεύτερον επειδή απομακρύνονται από εμάς πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός Άρα δικαίως ασκείται η συγκεκριμένη κριτική, αφου η θεωρία βασίζεται σε οντόττες που δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε
Μπορούμε όμως να βρούμε έμμεσες αποδείξεις που θα στηρίξουν τη θεωρία
Κάποιες φορές στην επιστήμη έχουμε μεγάλη εμπιστοσύνη στην πρόβλεψη μιας θεωρίας,ακόμα κι ανη συγκεκριμένη πρόβλεψη δεν είναι ελεγξιμη, αρκει η θεωρία να διαθέτει στο σύνολό της γερά θεμέλια Η γενική θεωρία της σχετικότητας, για παράδειγμα, μπορεί να εφαρμοστεί για το εσωτερικό μιας μαυρης τρύπας, παρόλο που οι συγκεκριμένες περιοχές του κοσμικού χώρου είναι αδύνατο να παρατηρηθουν- ο΄τε καν θεωρητικά-δεδομένου ότι περιβάλονται από ορίζοντες γεγονότων
Επειδή όμως η γενική σχετικότητα έχει περάσει με άριστα τόσες πολλές δοκιμασίες, οι φυσικοί είναι αρκετά βέβαιοι ότι μπορούν να την χρησιμοποιήσουν για να περιγράψουν τα φαινόμενα στο εσωτερικό μιας μαύρης τρύπας
Εάν η θεωρία των χορδών/θεωρία Μ ή κάποια άλλη επιστημονική ενοποιημένη θεωρία, η οποία προβλέπει την ύπαρξη πολλαπλών πιθανών κόσμων, μπορούσε να ελεγχθεί πειραματικά, θα μπορούσαμε να δώσουμε βάση στην πρόβλεψή της για την ύπαρξη του πολυσύμπαντος
Δυστυχώς ο πειραματικός έλεγχος της θεωρίας των χορδών είναι μια μακρινή προοπτική, ωστόσο αυτό οφείλεται αποκλειστικά στους περιορισμούς της υφιστάμενης επιστημονικής γνώσης
Τίποτε δεν αποκλείει ότι στο μέλλον θα διατυπωθεί πειραματικά μια ολοκληρωμένη ενοποιημένη θεωρία
Από αυτή την άποψη λοιπόν, η θεωρία του πολυσύμπαντος κινείται στα όρια μεταξύ της επιστήμης και της φαντασίας
Μια άλλη πηγή έμμεσων αποδείξεων για την ύπαρξή του είναι η μελέτη των λεπτομερειών του ακριβούς συντονισμού
Η θεωρία του πολυσύμπαντος αποσκοπεί στην αντικατάσταση της φαινομενικής ΄τπαρξης κάποιοθ κοσμικού σχεδιασμού από την παρέμβαση της τυχαιότητας
Το καλό με τον παράγοντα τύχη είναι ότι μπορούμε να τον ορίσουμε μαθηματικά με μεγάλη ακρίβεια
ΟΙ κανόνες της τυχαιότητας και οι ιδιότητες των τυχαίων μεταβλητών έχουν μελετηθεί διεξοδικά, ενώ ορισμένες χαρακτηριστικές ιδιότητές τους είναι ευρέως γνωστές Η πεμπτουσία του ανθρώπινου μηχανισμού ειναι οτι εμείς οι ίδιοι επιλέξαμε το σύμπαν μας επειδή είναι κατοικίσιμο και, ως εκ τούτου, απολύτως απολύτως μη τυπικό του συνόλου των υπαρκτών συμπάντων
Είναι, όμως, τόσο κολοσσιαίος ο αριθμός των υπαρκτών συμπαντων (τουλάχιστον στην εκδοχή του πολυσύμπαντος που προτάσει η θεωρία των χορδών), που είναι εξαρετικά πιθανό να υπάρχουν και πολλά άλλα σύμπαντα τα οποία θα είναι ικανά να φιλοξενήσουν τη ζωή και θα διαφέουν οριακά μόνο από το δικό μας
Ο ακριβής συντονισμός δεν σημαίνει όλα ή τίποτα: Μέχρι του σημείου, όλες οι παράμετροι που απαιτεί μπορούν να πάρουν διαφορετικές τιμές , οι οποίες θα είναι απολύτως συμβατές με το φαινόμενο της ζωής Για παράδειγμα, εάν σε κάποιο σύμπαν η ηλεκτρομαγνητική δύναμη είναι κατά 1% ισχυρότερη το σύμπαν αυτό θα είναι κατοικίσμο
Εάν όμως, η ισχύς του ήταν κατά 50% ισχρότερη, θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα
Δεν έχουμε κανένα λόγο λοιπόν να πιστεύουμε ότι το δικό μας σύμπαν έχει κατι το ξεχωριστό σε σχέση με όλα τα άλλα που μπορούν να φιλοξενήσουν τη ζωή
Η θεωρία του πολυσύμπαντος προβλέπει πως, μόλις μάθουμε όλα τα μυστικά του ακριβούς συντονισμού, θα ανακαλύψουμε ότι οι τιμές των ζωτικώνμεταβλητών που συναντάμε στο δικό μας σύμπαν είναι τπικές ενός φάσματος τιμών που επιτρέπουν την ζωή
Πως μπορούμε ομως να γνωρίζουμε εάν αυτές οι τιμές είναι όντως τυπικές; Ενα γενικό χαρακτηριστικό των τυχαίων διαδικασιων είναι τα πιο απίθανα εδεχόμενα εμφανίζονται πολύ σπανιότερα από τα πιθανά
Ας υποθέσουμε πως στριβουμε ένα κέρμα 10.000 φορές Μετά από τόσες επαναλήψεις, είναι λογικό να περιμένουμε ΄΄οτι το αποτέλεσμα θα είναι περίπου μοιρασμένο ανάμεσα στην κορόνα και στα γράμματα Παρ' όλα αυτά δεν θα μας έκανε εντύπωση αν έβγαινε σερί από τρεις φορές κορώνα Αν το σερί εβγαινε τρεις φορές θα μας έκανε εκπληξη , ενώ αν έβγαινε 10 φορές-αν και δεν είναι απίθανο-θα είχαμε να το λέμε
Αυτά τα σερί ονομάζονται στατιστικές διακυμάνσεις και αποτελούν αναπ΄σπαστο μέρος των τυχαίων διαδικασιών
Ο γενικός κανόνας είναι ο εξής: ¨οσο μεγαλύτερη είναι η διακύμανση (στην περίπτωση του κέρματος, τόσες περισσότερες φορές βγαίνει κορώνα) τόσο μικρότερες είναι οι πιθανότητες να συμβεί
Εάν εφαρμόσουμε αυτό τον κανόνα στο πολυσύμπαν, θα διαπιστώσουμε ότι πιθανότητα υπάρχουν πολύ περισσότερα σύμπαντα (ή κοσμικές περιοχές) τα οποία πληρούν μόλις και μετά βίας τις αναγκαίες συνθήκες για την εμφάνιση της ζωής παρά σύμπαντα που τις πληρούν με άνεση και με μεγάλο περιθώριο λάθους
Με άλλα λόγια, υπάρχουν πολύ περισσότερα σύμπαντα στα οποία η ζωή κρέμεται από μια κλωστή παρά σύμπαντα που είναι τόσο φιλικά προς τη ζωή, ώστε δεν αποκλείεται η ύπαρξή της
Αυτό σημαίνει πως αν οι άνθρωποι είμαστε ένα αυθαίρετο και τυχαίο δείγμα όλων των πιθανών παρατηρητών, είναι πολύ πιο πιθανό να κατοικούμε σε ένα σύμπαν που πληροί οριακά τις αναγκαίες συνθήκες για ζωή παρά σε ένα ιδανικά φιλόξενο σύμπαν, για τον απλούστατο λόγο ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα σύμπαντα της πρώτης παά της δεύτερης κατηγορίας
απόσπασμα : Πωλ Ντέιβις
[quote user="pixie" post="326157"]Κι επειδή αναφέρθηκε ο Αϊνστάιν...
[/quote]
το μόνο που με αποσχολεί είναι τα ολογραφήματα της κυρίας ...:)
έχω διαβάσει pixie σχετικα ....το ξέρω
[quote user="larus audouinii" post="326163"]το μόνο που με αποσχολεί είναι τα ολογραφήματα της κυρίας ...:)[/quote]
Μόνο εσένα;Εμένα να δεις...
Δυο σοφοί, δυο τεράστιες προσωπικότητες του πνεύματος, είχαν συναντηθεί το 1930 για να συζητήσουν το εξής παράδοξο ερώτημα:
Υπάρχει στ' αλήθεια η πραγματικότητα?
Ο ένας ήταν ο θεμελιωτής της Θεωρίας της Σχετικότητας Άλμπερτ Αϊνστάιν και ο άλλος, ο Νομπελίστας ποιητής και φιλόσοφος Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ.
ΤΑΓΚΟΡ: «Σήμερα μίλησα με το δόκτορα Μέντελ για τις νέες μαθηματικές ανακαλύψεις, σύμφωνα με τις οποίες η τύχη παίζει το ρόλο της στο χώρο των απειροελάχιστων ατόμων. Το δράμα της ύπαρξης δεν είναι απολύτως προδιαγραμμένο όσν αφορά το χαρακτήρα του».
ΑΪΝΣΤΑΪΝ: «Τα γεγονότα που οδηγούν την επιστήμη να τείνει προς την κατεύθυνση αυτή, δεν απαρνιούνται την αιτιότητα».
ΤΑΓΚΟΡ: «Μπορεί και όχι... Όμως φαίνεται πως η ιδέα της αιτιότητας δεν βρίσκεται μέσα σε στοιχεία, με τα οποία μια άλλη δύναμη χτίζει ένα οργανωμένο Σύμπαν».
ΑΪΝΣΤΑΪΝ: «Προσπαθεί κανείς να καταλάβει πως είναι η τάξη στο ανώτερο επίπεδο. Η τάξη υφίσταται εκεί που τα μεγάλα στοιχεία συνδυάζουν και καθοδηγούν την ύπαρξη. Η τάξη όμως στα μικρά στοιχεία δεν είναι αντιληπτή».
ΤΑΓΚΟΡ: «Αυτή η δυαδικότητα βρίσκεται στα βάθη της ύπαρξης: η αντίφαση ανάμεσα στην ελεύθερη παρόρμηση και στην κατευθυντήρια θέληση, που επενεργεί πάνω της και δημιουργεί ένα εύτακτο σχήμα των πραγμάτων».
ΑΪΝΣΤΑΪΝ: «Η σύγχρονη Φυσική δεν θα τα ονόμαζε αντιφατικά. Τα σύννεφα τα βλέπει κανείς από απόσταση αν όμως τα δει από κοντά παρουσιάζονται με τη μορφή ατάκτων σταγόνων νερού».
ΤΑΓΚΟΡ: «Βρίσκω μια παράλληλη σχέση στην ανθρώπινη Ψυχολογία. Τα πάθη και οι επιθυμίες μας είναι ανεξέλεγκτες, ο χαρακτήρας μας, όμως, υποτάσσει αυτά τα στοιχεία σε ένα αρμονικό σύνολο. Είναι τα στοιχεία επαναστατικά, δυναμικά, με ατομική παρόρμηση? Και υπάρχει μια αρχή στο φυσικό κόσμο που επιβάλλεται σε αυτά και τα εντάσσει σε μια εύτακτη οργάνωση?»
ΑΪΝΣΤΑΪΝ: «Ακόμα και τα στοιχεία δεν είναι χωρίς στατιστική διάταξη. Τα στοιχεία του ραδίου, για παράδειγμα, θέλουν πάντα να διατηρούν τη συγκεκριμένη τους διάταξη τώρα και πάντοτε, όπως ακριβώς έκαναν μέχρι τώρα. Υπάρχει λοιπόν, μια στατιστική διάταξη στα στοιχεία».
ΤΑΓΚΟΡ: «Αλλιώς το δράμα της ύπαρξης θα ήταν τελείως τυχαίο. Είναι η διαρκής αρμονία ανάμεσα στην τύχη και στον προσδιορισμό που την καθιστά αιώνια νέα και ζωντανή».
ΑΪΝΣΤΑΪΝ: «Πιστεύω πως οτιδήποτε κάνουμε ή ζούμε έχει την αιτιότητά του... Είναι όμως καλό το ότι δεν μπορούμε να τη διαβλέψουμε».
Από το βιβλίο: "4x5" εκδ. Αρχέτυπο
Είναι και το θέμα της αορατότητας. Επειδή η οπτική μας, η ικανότητα της όρασής μας είναι περιορισμένη, και δεν μπορούμε να συλλάβουμε παρά ένα μόνο πολύ μικρό κομμάτι του κόσμου, είναι πολύ πιθανό να μιλάμε για ψευδαισθήσεις ή οπτικές απάτες!
Όπως επίσης, είναι εξίσου πιθανό να υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος τεράστιος σε μια αόρατη πραγματικότητα εξίσου αληθινή και γεμάτη αόρατες δυνάμεις και - γιατί όχι - αόρατα σε μας πλάσματα...
:smile:
ΥΓ. 'Ολοι μάλλον εκεί θα βρεθούμε κάποτε... ;-)
Mπορεις και να το πεις ψαιδευσθηση.Ο ανθρωπος οταν γεννιεται εχει το πρωταρχικο(ευφυια) συνειδητοτητα αργοτερα οταν γινεται γνωστης χανεται σε εισαγωγικα αυτο το πρωταρχικο περικλειεται το μυαλο του απο σκεψεις ''συννεφα που κρυβουν τον ηλιο'' μπαινει σε εναν ιδιωτικο χωρο που δημιουργει το μυαλο του.Οταν πεθαινεις στον νου γεννιεσαι συνειδητοτητα..οταν πεθανεις στο εγω γεννιεσαι θεος...αυτο που λενε οι φιλοσοφιες οι δασκαλοι δεν ειναι τιποτα αλλο απο ''φωνες'' μηπως και ο ανθρωπος ξυπνησει και ερθει στο πρωταρχικο και ολοκληρωθει σαν δυναμικο.
Γιατι μονο σε αυτη την κατασταση εμπειρικα μπορεις να αντιληφθεις οτι τα παντα ειναι ενεργεια και η υλη ειναι κατι το υποκειμενικο - ψαιδευσθηση.Δεν χρειαζεται να εισαι κβαντικος φυσικος η να το αποδειξεις πειραματικα.Αυτη την γνωση την κατειχαν απο αρχαιοτατων χρονων λογω οτι το διαισθανονταν εμπειρικα(αν και με οποιαδηποτε νοηματικη εξηγηση ειναι αδυνατον να το καταλαβει ο αλλος....γι αυτο το λογω ονομαζω ''φωνες'' τα λογια των φιλοσοφων).
Και καταληγω ερχεται η επιστημη καπως και με καποιο τροπο να αποδειξει οτι ολα ειναι ενεργεια και δεν υπαρχει κανενας διαχωρισμος στο καθε τι...ολα ειναι ενα...
Συμφωνούμε Delmar...
Ορατός κόσμος σημαίνει απαραίτητα και πραγματικός κόσμος?
Μήπως τις περισσότερες φορές η αντίληψή μας καθοδηγείται από πληροφορίες, εικόνες, δεδομένα που περνούν στον εγκέφαλό μας από τον αμφιβληστροειδή [οπτική ψευδαίσθηση]?
Ορατος κοσμος δεν σημαινει απαραιτητα και πραγματικος...αντιλαμβανεσαι καποια στιγμη οτι η υλη δεν υφισταται ειναι κατι το υποκειμενικο - ψαιδευσθηση..τα αισθητηρια οργανα μας δεν βοηθουν..ωστε να συνειδητοποιησεις αυτη την κατασταση - γεγονος..ο χρονος και ο χωρος ειναι κατι το υποκειμενικο....απλα το μερος στο οποιο βρισκεται ο καθενας...το ονομαζω περιβαλλον...αυτο και τιποτα αλλο....ορμωμενος απο την φραση οτι ορατος κοσμος δεν σημαινει απαραιτητα πραγματικος......θελω να διευκρινησω - προσθεσω...οτι μεγαλο ρολο παιζει ο παρατηρητης...σε οποιοδηποτε περιβαλλον και αν ειναι......η δραση του παρατηρητη...παιζει ρολο...σε αυτο που βλεπει - παρατηρει και το αντιλαμβανεται - εκλαμβανει ως αληθινο η μη...αναλογα....αν αφαιρεσεις τον παρατηρητη...απο το περιβαλλον...αυτο μπορει να λειτουργησει τελειως διαφορετικα....και εδω ερχεται η επιστημη και σου λεει παιζουν διαφορα παραλληλα συμπαντα και πραγματικοτητες ακομα και πανω στη γη....ολο αυτο ειναι παιχνιδι συχνοτητων...πιανεις μια συγκεκριμενη συχνοτητα και αυτο που εκλαμβανεις το αντιλαμβανεσαι ως πραγματικοτητα....για παραδειγμα η γατα πιανει μια συγκεκριμενη συχνοτητα...εκει που την βλεπεις να σηκωνεται ξαφνικα και να παλευει μονη της.....εσυ δεν μπορεις να το δεις οντας σε διαφορετικη συχνοτητα.....για την γατα την ιδια ομως κατι ειναι εκει που το βλεπει η ιδια.......
Πρεπει να ανεβασουμε συχνοτητες για την εποχη που ερχεται...χαχχαχαχα....
[quote user="Delmar" post="344312"]Πρεπει να ανεβασουμε συχνοτητες για την εποχη που ερχεται...[/quote]
:smile:
Πιστεύεις κι εσύ ότι θα ανοιχθούν κάποιες αστρικές ενεργειακές πύλες και δίαυλοι επικοινωνίας σε άλλες συχνότητες?
Θα υπάρχει λες αντίληψη του αόρατου ή και επαφή με τις αόρατες πραγματικότητες?
Πες μου κι άλλα τέτοια υποσχόμενα! :smile:
Πχ. ότι θα βρεθούμε οι ενδιαφερόμενοι σε καμιά διασταύρωση ροών ενέργειας! :lol:
Οτι και να σου πω pixie.....δεν εχει απολυτως κανενα νοημα...τα παντα μπορουν να συμβουν.....χαχαχα.....anything is possible..οταν αρχισα να βλεπω και να μαθαινω για ολα αυτα τα πραγματα..ο ενθουσιασμος μου ηταν ασυγκρατητος...αν μη τι αλλο...ειχαν καποιο αντικτυπο...στην προσωπικη μου ζωη.....φαινοταν κιολας ο ενθουσιασμος μου κι οταν πρωτομπηκα στο φορουμ....ηταν βεβαια και τα θεματα που με ''τσιγκλουσαν'' χαχα....θελω να πω οτι ''υφισταμεθα'' καταιγισμο πληροφοριων για οτιδηποτε μεταφυσικο και συνομοσιολογικο που υπαρχει...χαχαχα...καποια στιγμη μια διαπιστωση που μπορει να ειχες κανει...αργοτερα καποια στιγμη να αναιρεθει απο καποια αλλη αποκαλυψη...οπως αντιλαμβανεσαι τα παντα ειναι ρευστα..τα παντα κανουν τον κυκλο τους..για τιποτα δεν μπορει να εισαι σιγουρος.....το μονο που μπορω να πω...ειναι οτι ζουμε σε μια καταπληκτικη χρονικη περιοδο...που θα περασουμε σε ενα σταδιο παγκοσμιων αλλαγων...οχι μονο σε προσωπικο επιπεδο...κι αν μη τι αλλο...η ιδεα και μονο αυτη συναρπαζει....ας το απολαυσουμε οσο πιο χαλαροι μπορουμε......χαχαχα...
Δεν είναι ότι δεν αποδέχομαι την τάξη του κόσμου και τον τρόπο που είναι δομημένος, απλά δεν τον παίρνω πάντοτε στα σοβαρά - εννοώ τους μηχανισμούς του - θεωρώντας ότι δεν είναι ο μοναδικός. Προσπαθώ λοιπόν να εξοικονομώ ενέργεια... δεν θέλω να είμαι εξαρτημένη ύπαρξη και μισώ τις προκαταλήψεις!
Θα μπορούσε άλλωστε να υπάρχουν άπειρες τέτοιες δομές και τάξεις πραγμάτων στο σύμπαν.
Υπάρχουν τρόποι που η ανατολική νοοτροπία διδάσκει στους ανθρώπους για το πώς να νικούν τα πέπλα της άγνοιας, ώστε να μπορούν να βλέπουν τα πράγματα όπως είναι πραγματικά.
Όσο ζούσα εκεί, έβλεπα τους Ινδούς να θεωρούν τα υπερφυσικά φαινόμενα και τα θαύματα ως καθημερινά συμβάντα αποτέλεσμα των φυσικών ενεργειών, χωρίς να εντυπωσιάζονται. Εξασκούνταν βέβαια επίπονα στο πώς να χειρίζονται τους φυσικούς νόμους και πώς να απελευθερώνουν τις δυνάμεις που κρύβονται μέσα τους.
Oντως πρεπει να ηταν καταπληκτικη εμπειρια...ολο αυτο το βιωμα της ανατολης.
[quote user="pixie" post="344328"]Υπάρχουν τρόποι που η ανατολική νοοτροπία διδάσκει στους ανθρώπους για το πώς να νικούν τα πέπλα της άγνοιας, ώστε να μπορούν να βλέπουν τα πράγματα όπως είναι πραγματικά.
Όσο ζούσα εκεί, έβλεπα τους Ινδούς να θεωρούν τα υπερφυσικά φαινόμενα και τα θαύματα ως καθημερινά συμβάντα αποτέλεσμα των φυσικών ενεργειών, χωρίς να εντυπωσιάζονται. Εξασκούνταν βέβαια επίπονα στο πώς να χειρίζονται τους φυσικούς νόμους και πώς να απελευθερώνουν τις δυνάμεις που κρύβονται μέσα τους.[/quote]
Λες να βοηθήθηκα τελικά? Για να το συνδέσω και να συνεχίσω... :mryellow:
Ένας ανατολικός άνθρωπος, λοιπόν, εξασκείται και αποκτά την ικανότητα να απελευθερώνει την ενέργειά του [κουνταλίνη] και πιστεύει πως ότι σκέφτεται μέσω του διαλογισμού ή φαντάζεται δυνατά πρόκειται να πραγματοποιηθεί, με τη λογική πως αλλιώς η συγκεκριμένη εικόνα δεν θα είχε περάσει από το μυαλό του!
Γενικά, πάντα όλα βασίζονται στη δύναμη του νου και σε ψυχικά φαινόμενα και επικρατεί η θεωρία πως όλα αυτά που αντικρίζουμε είναι ένα καθαρά υποκειμενικό όραμα σαν τις εικόνες ενός ονείρου. Επίσης, οι ασκητές, μπορούν να σταματούν απόλυτα τη νοητική δραστηριότητα όποτε θέλουν να απομονωθούν και για λίγο να γίνουν αόρατοι!
Το είδα μπροστά στα μάτια μου αυτό... :shock:
Μα εχω δει απιστευτα πραγματα μεσω ντοκυμαντερ απο ανατολιτες που εξασκουσαν την δυναμη τους....την ενεργεια...μαλιστα ο ιδιος ηθελα να μαθω τεχνικες Ται - Τσι φετος τον χειμωνα.....αλλα δεν εκατσε....για διαφορους λογους......ευελπιστω....του χρονου το χειμωνα...να το υλοποιησω.....οπως και Σου - Τζοκ....απιστευτη τεχνικη...που αν την μαθεις...δεν θα χρειαστεις στη ζωη σου ποτε Γιατρο...χαχα....αλλα αυτο δεν διδασκεται Ελλαδα......για Βουλγαρια...ξερω οτι διδασκεται....ενα φιλαρακι μου ενδιαφερεται.....στην τελικη παιζουν διαφορες τεχνικες εξασκησης και ενδυναμωσης της ενεργειας που σιγουρα εχουν αντικτυπο.....το βλεπεις αλλωστε με τα ιδια σου τα ματια.
Καλημέρα! :smile:
Στη Βουλγαρία, μιας και το ανέφερες, εξασκούνται στην Πανευρυθμία και είναι η διδασκαλία που έχουνε για τη συμπαντική νομοτέλεια.
Νομίζω πως είχε τεθεί από εμένα ως ξεχωριστό θέμα εδώ, αλλά ενημερωτικά, για να μην το ψάχνω, θα κάνω ένα κόπυ από το αρχείο μου:
Οι κινήσεις της είναι απλές και μπορούν να εφαρμοστούν από όλους. Στόχο έχουν να εξισορροπήσουν τις ενέργειες του οργανισμού και να εναρμονίσουν τον άνθρωπο με τις ζωτικές δυνάμεις της φύσης και τους ρυθμούς του σύμπαντος.
Έχουν δοθεί από τον Βούλγαρο πνευματικό δάσκαλο Πέτερ Ντένοφ, εσωτεριστή, γιατρό, θεολόγο και ιδρυτή της Λευκής Αδελφότητας.
Ο Ντένοφ, μαζί με τους μαθητές του, κωδικοποίησε τις κινήσεις σε ένα χορευτικό σύστημα στο οποίο κάθε άσκηση συνοδεύεται κι από ένα τραγούδι. Ακόμα και σήμερα πολλοί είναι αυτοί που ανεβαίνουν, ιδιαίτερα τον Αυγουστο, στις 7 Λίμνες της Ρίλα που είναι ένας ενεργειακός τόπος σε υψόμετρο 3.000 μ. και χορεύουν με το σύμπαν.
'Ενας μεγάλος κύκλος από ανθρώπους ντυμένους στα λευκά τραγουδούν και χορεύουν, κινούμενοι ρυθμικά.
Κινήσεις όμορφες, αρμονικές, πλαστικές. Κάποιες φορές σχηματίζουν 3 ομόκεντρους κύκλους και στο κέντρο τους βρίσκονται μουσικοί με βιολιά και κιθάρες και όλοι συμμετέχουν τραγουδώντας. Καθώς περιστρέφονται οι κύκλοι, τα άτομα πιάνονται από τα χέρια, απομακρύνονται υψώνοντας τα χέρια προς τον ουρανό, γυρίζουν και αντικρίζουν ο ένας τον άλλον.
Το θέαμα θα μπορούσε να είναι μέρος κάποιας φολκλορικής γιορτής, αν δεν υπήρχε αυτή η διάχυτη αίσθηση του δέους και της σοβαρότητας.
Ακόμα και ως παρατηρητής κάποιος βιώνει την αίσθηση της εναρμόνισης με το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον, τον αισθησιασμό της φύσης, το σύμπαν ολόκληρο.
Χορεύοντας με το Σύμπαν λοιπόν! Ουσιαστικά είναι η σωματική έκφραση μιας βαθύτερης κρυμμένης τάξης που δείχνει στον άνθρωπο πώς να χρησιμοποιεί την συμπαντική ενέργεια που διαπερνά κάθε ζωντανό οργανισμό.
Συνεπώς, κάθε άσκηση έχει μία εξωτερική μορφή που φαίνεται σαν μία αρμονική και απαλή χορευτική κίνηση, όμως η ουσία της είναι στην εσωτερική κίνηση της ενέργειας.
ΥΓ. Σαφώς η γιόγκα, το τάι τσι, το τσι κουνγκ και άλλα παρόμοια χαρίζουν επίσης ευεξία!
Καλημερα......
Ενα απλο παραδειγμα θα δωσω....ειχα σχεδον 10 χρονια να κανω προπονηση σε ομαδα Μπασκετ......και πηγα προσφατα και εκανα με ολη αυτη την ενταση για περιπου 2 ωρες.....η ενεργεια που ''χορευε'' μεσα μου ηταν απιστευτη....αντι να κουραστω απο το αδιακοπο τρεξιμο....μολις τελειωσα την προπονηση......αισθανομουνα μετα αλλος ανθρωπος....θελω να καταληξω....γενικα η ασκηση..αφυπνιζει...οποιαδηποτε ασκηση....αισθανεσαι ανανεωμενος.....και με φουλ ενεργεια......για αυτο δεν ειναι τυχαιο...που λενε.....νους υγιειη εν σωματι υγειη.......εστω καθημερινα καποια ωρα καλο ειναι να αφιερωνεις λιγο χρονο...σε οποιαδηποτε μορφη ασκησης.
Πολλή πολυτέλεια μωρέ pixie. Η τοπική απλότητα είναι λιγότερο πολυτελής.
Κι ως τοπική με εμπεριέχει. Υπάρχει άμεση. Κάνοντας την Αθήνα-Θεσ/νίκη μέσω Θιβέτ, αφιερώνω τόσο χρόνο (για χρήμα δεν το συζητώ) σε μια απόλυτα ατομική ευεξία,που στην τελική ουδεμία σχέση έχει με τις ρίζες της.Στη διαδρομή δηλαδή χάνω την ταυτότητα.
(και μετά πώς την αλλάζω;αν αυτός είναι ένας από τους στόχους σου..)
:mrblue: :mricy:
Αχ βρε Ζαχαρούλι! Συμφωνώ πολύ στο θέμα της απλότητας... άντε και στη στάση ευεξίας [όταν κι εμείς κρατάμε την ανάλογη στάση - χαρακτήρα]!
Όσο για την τυπική ταυτότητα, ας χαθεί αρκεί να μείνει ζωντανή η αίσθηση...
Το θέμα είναι να μην χάνουμε εμείς τον εαυτό μας γυρεύοντας στιγμές ''απόλυτα ατομικής ευεξίας''... ή γυρεύοντας ανθρώπους στη συνέχεια... :grin:
ΥΓ. Εδώ ο καθένας βέβαια σκέφτεται ή υπονοεί τα δικά του... :lol: ;-)
Χμ χμ.. μάλλον σε πέτυχα σε στιγμή ευεξίας
[size=8](κοίτα κέφι...κοίτα μπρίο!)[/size]
:razz:
μεγειά το άβαταρ
[quote user="kapoia_za" post="344368"]μεγειά το άβαταρ[/quote]
Ναι... ευχαριστώ... πάμε σετάκι με τη λογική της ψευδαίσθησης... :grin:
''Ο θεός δεν παίζει ζάρια!'' Ο Einstein έκανε αυτό το σχόλιο, θέλοντας ίσως να εκφράσει την αντίθεσή του σε κάποιες επιστημονικές - και αυτές - ιδέες που κυκλοφορούσαν με το όνομα ''Κβαντική Φυσική'', αλλά και γενικότερα ως απάντηση στο φιλοσοφικό κλίμα που επικρατούσε στην εποχή του.
Σύμφωνα με την θεωρία του ντετερμινισμού [αιτιοκρατία], η μελλοντική συμπεριφορά του Σύμπαντος προσδιορίζεται μόνο και αυστηρά από φυσικούς νόμους...
''Μπορούμε να θεωρήσουμε τη σημερινή κατάσταση του Σύμπαντος αποτέλεσμα του παρελθόντος του και αίτιο του μέλλοντός του!''
Η Κβαντική θεωρία, η οποία προέκυψε από τη μελέτη της ατομικής φυσικής, θεωρήθηκε μεγάλη επιστημονική επανάσταση και ριζοσπαστική πρόκληση, οδηγώντας στην απόρριψη των ντετερμινιστικών νόμων. Μας διδάσκει λοιπόν η Κβαντική θεωρία ότι ''τίποτα δεν μπορεί να παρατηρηθεί ή να μετρηθεί χωρίς να διαταραχθεί από αυτό το γεγονός. Άρα ο ρόλος του παρατηρητή είναι εξαιρετικά αποφασιστικός στην προσπάθεια να κατανοηθεί οποιαδήποτε φυσική διαδικασία.''
Μάλλον είναι τόσο αποφασιστικός, ώστε μερικοί φτάνουν να πιστεύουν πως η μοναδική πραγματικότητα είναι αυτή που συλλαμβάνει το μυαλό του παρατηρητή, οπότε όλα τα υπόλοιπα δλδ. ολόκληρο το Σύμπαν είναι αυταπάτες... ;-)
Μερικοί ινδικοί μύθοι εκφράζουν με τρόπο ιδιαίτερα πετυχημένο την πρωταρχική λειτουργία της ''συντριβής'' του ατομικού και ιστορικού χρόνου και της ενεργοποίησης του Μεγάλου Χρόνου.
Εισάγεται δηλαδή ο Μεγάλος Χρόνος σαν όργανο γνώσης, άρα και λύρωσης από τα δεσμά της Μάγια. [Στις Βέδες, τα ιερά κείμενα δηλαδή των Ινδών, η Μάγια είναι υπερφυσική θαυματουργή δύναμη θεών και δαιμόνων να δημιουργούν απατηλές εντυπώσεις και κυρίως η φοβερή δύναμη που δημιουργεί την κοσμική πλάνη πως ο κόσμος των φαινομένων είναι πραγματικός.]
Ο 'Ιντρα, ο βασιλιάς των θεών, αφού νίκησε τον δράκο Βιρτρά, αποφασίζει να ξαναφτιάξει και να εξωραϊσει την κατοικία των θεών. Ο Βισβακαρμάν, ο θεϊκός τεχνίτης, δουλεύοντας σκληρά ένα χρόνο, καταφέρνει να φτιάξει ένα υπέροχο παλάτι. Ο 'Ιντρα όμως δε φαίνεται ικανοποιημένος. Θέλει να μεγαλώσει περισσότερο το καινούριο παλάτι, να του δώσει ακόμη μεγαλύτερη μεγαλοπρέπεια, ώστε να μη βρίσκεται όμοιό του στον κόσμο. Ο Βισβακαρμάν, αποκαμωμένος από την προσπάθεια, παραπονιέται στον Βράχμα, το Θεό Δημιουργό. Εκείνος του υπόσχεται να τον βοηθήσει και καταφεύγει στον Βισνού, το Υπέρτατο Ον, που κι ο ίδιος ο Βράχμα είναι απλό όργανό του. Ο Βισνού αναλαμβάνει να ξαναφέρει τον 'Ιντρα στην πραγματικότητα.
Μιά ωραία ημέρα, ο 'Ιντρα δέχεται επισκέπτη στο παλάτι του ένα νέο ντυμένο με κουρέλια. Ηταν ο ίδιος ο Βισνού, που ντύθηκε έτσι για να ταπεινώσει τον Βασιλέα των Θεών. Χωρίς να του φανερώσει στην αρχή ποιός είναι, τον λέει ''παιδί μου'' και αρχίζει να του μιλάει για τους αμέτρητους 'Ιντρα, που έχουν ως εκείνη τη στιγμή κατοικήσει στους αμέτρητους Κόσμους.
''Η ζωή και η βασιλεία ενός Ιντρα'' του λέει, ''κρατάνε 71 αιώνες [ένας κύκλος, ένας μαχαγιούκα αποτελείται από 12.000 θεϊκά έτη, δηλαδή 4.320.000 χρόνια]. 'Ενα ημερονύκτιο του Βράχμα ισοδυναμεί με 28 ζωές του 'Ιντρα. Μα η ζωή ενός Βράχμα, αν υπολογιστεί με τέτοια ημερονύκτια, δεν κρατάει παραπάνω από 108 έτη. Ο ένας Βράχμα ακολουθεί τον άλλο. Ο ένας κοιμάται, ο άλλος σηκώνεται. Δεν μπορεί να τους μετρήσει κανείς. Ατελείωτο το πλήθος αυτών των Βράχμα... – άσε πια των 'Ιντρα!
Και ποιός να λογαριάσει τους Κόσμους, που καθένας έχει τους Βράχμα και τους 'Ιντρα του? Πέρα απ’ όσο μακριά θα μπορούσε οποιοσδήποτε να δει, πέρα απ' όσο διάστημα θα μπορούσε να φανταστεί, οι Κόσμοι γεννιούνται και σβήνουν δίχως τελειωμό. Σαν ελαφριά καράβια οι Κόσμοι πλέουν πάνω στο αγνό και απύθμενο νερό, που σχηματίζει το σώμα του Βισνού. Απ’ αυτό το σώμα, από κάθε πόρο του, ένας Κόσμος υψώνεται για μιά στιγμή κι ύστερα κομματιάζεται. Είναι δυνατόν να ‘χεις την αλαζονεία να τους μετρήσεις? Πιστεύεις ότι μπορείς να απαριθμήσεις τους θεούς όλων αυτών των Κόσμων των σημερινών και των περασμένων?''
'Οσο μιλούσε ο νέος, μια φάλαγγα από μυρμήγκια είχε εμφανιστεί στη μεγάλη αίθουσα του παλατιού. Η μάζα των μυρμηγκιών, σε πυκνή παράταξη, δύο μέτρα πλατιά, προχωρούσε πάνω στο πάτωμα. Ο νέος τα πρόσεξε, σώπασε ξαφνιασμένος κι έπειτα έβαλε τα γέλια. ''Γιατί γελάς?'' ρώτησε ο 'Ιντρα.
''Είδα τα μυρμήγκια, ω 'Ιντρα, που ξεδιπλώνονται στη μεγάλη αυτή παρέλαση. Καθένα απ’ αυτά, με τη δύναμη της ευσέβειάς του, ανέβηκε κάποτε στο αξίωμα ενός Βασιλιά των Θεών. Αλλά σήμερα, ύστερα από πολλές μετεμψυχώσεις, ξανάγιναν ο καθένας τους ένα μυρμήγκι. Αυτή η στρατιά των μυρμηγκιών είναι μιά στρατιά από παλιούς 'Ιντρα...''
Επειτα απ’ αυτή την αποκάλυψη, ο 'Ιντρα κατάλαβε τη ματαιότητα της υπεροψίας του και της φιλοδοξίας του. Κάλεσε τον θαυμαστό αρχιτέκτονα Βισβακαρμάν, τον αντάμειψε βασιλικά και παράτησε την ιδέα να μεγαλώσει το παλάτι των θεών.
Φανερή είναι η πρόθεση του μύθου. Η ιλιγγιώδης αναπόληση των αμέτρητων κόσμων που ξεπετάγονται απ΄ το σώμα του Βισνού και χάνονται, στάθηκε αρκετή για να ξυπνήσει τον 'Ιντρα, για να τον αναγκάσει δηλαδή να ξεπεράσει τον περιορισμένο και αυστηρά προσδιορισμένο ορίζοντα της ''κατάστασής'' του, του Βασιλέα των Θεών. Μπαίνει μάλιστα κανείς στον πειρασμό να προσθέσει: της ''ιστορικής του κατάστασης''. Γιατί ο 'Ιντρα τυχαίνει να είναι Μεγάλος Πολέμαρχος και Αρχηγός των Θεών σε μιά ορισμένη ιστορική στιγμή, σε ορισμένη φάση του μεγαλειώδους κοσμικού δράματος. Ακούει από το στόμα του ίδιου του Βισνού μία αληθινή ιστορία: την αληθινή ιστορία για την αιώνια δημιουργία και καταστροφή των κόσμων, που μπροστά της η δική του ιστορία, οι αναρίθμητες ηρωικές του περιπέτειες, που κορυφώθηκαν με τη συντριβή του Βιρτρά, φαίνονται πραγματικά σαν ''ιστορίες ψεύτικες'', δηλαδή περιστατικά δίχως υπερβατική σημασία. Η αληθινή ιστορία, του αποκαλύπτει τον Μεγάλο Χρόνο, τον χρόνο τον μυθικό, που είναι η αληθινή πηγή κάθε όντος και κάθε κοσμικού περιστατικού. Επειδή μπορεί και ξεπερνάει την ιστορικά προσδιορισμένη ''κατάστασή'' του και πετυχαίνει να ξεσκίσει το απατηλό πέπλο που δημιουργήθηκε από το βέβηλο χρόνο, δηλαδή απ’ τη δική του ''ιστορία'', γι’ αυτό γιατρεύεται ο 'Ιντρα από την υπεροψία και την άγνοια – ''σώζεται'', σύμφωνα με τον χριστιανικό όρο. Κι αυτή τη σωτήρια λειτουργία του ασκεί ο μύθος, όχι μόνο για τον 'Ιντρα, μα για κάθε άνθρωπο που ακούει την περιπέτεια του. Η υπέρβαση του βέβηλου χρόνου, η επανεύρεση του μυθικού Μεγάλου Χρόνου, ισοδυναμεί με αποκάλυψη της ύστατης πραγματικότητας, της αυστηρά μεταφυσικής, που μόνο με τους μύθους και τα σύμβολα είναι δυνατό να την προσεγγίσει κανείς.
Ταπεινωμένος από την αποκάλυψη του Βισνού ο Ιντρα παρατάει τον προορισμό του, του θεού πολεμιστή, και αποτραβιέται στα βουνά, για να αφιερωθεί στον πιο φοβερό ασκητισμό. Δηλαδή ετοιμάζεται να δεχθεί το μόνο, καθώς του φαίνεται, λογικό συμπέρασμα από την αποκάλυψη της μη πραγματικότητας και της ματαιότητας του κόσμου. Αναρωτιέται όμως κανείς, αν ένας Βασιλιάς των Θεών, ένας σύζυγος είχε το δικαίωμα να φτάσει σε τέτοια συμπεράσματα από μια αποκάλυψη μεταφυσικού τύπου, αν η απάρνηση κι ο ασκητιμός του δεν έβαζαν σε κίνδυνο την ισορροπία του κόσμου. Και πραγματικά, ύστερ’ από λίγο καιρό η βασίλισα Σάσι, πονώντας για την εγκατάλειψη της, ικετεύει τον Μπρασπάτι, ιερέα και σύμβουλο τους, να τη βοηθήσει. Εκείνος την παίρνει απ’ το χέρι, πάει μαζί της στον 'Ιντρα και του μιλάει ώρα πολλή, όχι μόνο για την ανωτερότητα της ασκητικής ζωής, αλλά και για τη σπουδαιότητα της συνηθισμενης ζωής, εκείνης που βρίσκει την πληρότητα της σε τούτο τον κόσμο. 'Ετσι, ο 'Ιντρα δέχεται μία ακόμη αποκάλυψη: καταλαβαίνει ότι καθένας πρέπει να ακολουθεί το δικό του δρόμο, να εκπληρώνει τον προορισμό του, δηλαδή σε τελευταία ανάλυση, να εκτελεί το καθήκον του. Κι αφού προορισμός και καθήκον του ήταν να μείνει Ιντρα, ξαναπαίρνει την ταυτότητα του και συνεχίζει τα ηρωικά του κατορθώματα χωρίς υπερηφάνεια και κομπασμό, γιατί κατάλαβε τη ματαιότητα κάθε ''κατάστασης'', ακόμη και του Βασιλιά των Θεών...
Αυτή η συνέχεια του μύθου αποκαθιστά την ισορροπία: το σπουδαίο δεν είναι πάντα να απαρνιέται κανείς την ιστορική του κατάσταση προσπαθώντας μάταια να φτάσει το Παγκόσμιο Ον, αλλά να διατηρεί αδιάκοπα στο πνεύμα του τις προοπτικές του Μεγάλου Χρόνου, χωρίς ωστόσο να παύει να εκτελεί το καθήκον του μες στον ιστορικό του χρόνο. Στην Ινδία, όπως λίγο πολύ σ’ όλο τον αρχαϊκό κόσμο, το άνοιγμα προς το Μεγάλο Χρόνο, που το πετυχαίνει κανείς με την περιοδική αφήγηση των μύθων, βοηθάει στην διατήρηση για χρόνο αόριστο μιας ορισμένης τάξης μεταφυσικής, ηθικής και κοινωνικής, η οποία δεν οδηγεί καθόλου στην ειδωλολατρεία της Ιστορίας. Γιατί στην προοπτική του μυθικού Χρόνου καταντάει απατηλό κάθε τμήμα του ιστορικού χρόνου.
'Οπως είδαμε, ο μύθος του κυκλικού και άπειρου Χρόνου, ξεσκίζοντας τις αυταπάτες που έχουν υφάνει οι ελάσσονες ρυθμοί του Χρόνου, δηλαδή ο ιστορικός χρόνος, μας αποκαλύπτει το πρόσκαιρο και τελικά το οντολογικά μη – πραγματικό του Κόσμου, καθώς και την οδό της λύτρωσής μας.
Από τα δεσμά της Μάγια γλιτώνει κανείς με δύο τρόπους: ή από την ασκητική οδό, με την απάρνηση του κόσμου και εφαρμόζοντας την άσκηση και τις σχετικές μυστικιστικές τεχνικές ή με την έμπρακτη δράση, μένοντας στον κόσμο, χωρίς όμως να χαίρεται την ύλη - τους ''καρπούς των πράξεων του''.
Τόσο στη μία όσο και στην άλλη περίπτωση το σπουδαίο είναι να μην πιστεύει κανείς μόνο στην πραγματικότητα των μορφών που γεννιούνται και αναπτύσσονται μες στο Χρόνο: δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάει πως αυτές οι μορφές δεν είναι ''αληθινές'' παρά μόνο σε σχέση με το δικό του επίπεδο, ενώ οντολογικά στερούνται ουσίας!
Από το βιβλίο ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑ (IMAGES ET SYMBOLES) εκδόσεις ΑΡΣΕΝΙΔΗΣ
Eίναι πολύ ενδιαφέρον νομίζω αξίζει να το δείτε.
Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι η θεωρία των χορδών (όπου το μόνο που υπάρχει είναι ενέργεια)
θα διαψευστεί πολύ γρήγορα ή δεν θ' αποδειχτεί ποτέ (...για πολύ καλό λόγο...).
Από το 30ο λεπτό και μετά, βρίσκω το βίντεο θλιβερό. Όσο θλιβερό και το ότι πέθανε
ο Einstein προτού καταφέρει να κολλήσει στο τοίχο τους "ειδήμονες" της κβαντομηχανικής,
αποδεικνύοντας τους το σφάλμα περί δήθεν διαφοροποίησης από τον μακρόκοσμο
και ανεξάρτητης (ως προς τους κανόνες) χαοτικής λειτουργίας του μικρόκοσμου.
Χαοτικό ή τυχαίο ή άναρχο ή ως εκ θαύματος (ή... ή... ή...) θεωρούσαμε ανέκαθεν
αυτό που δεν μπορούσαμε να αντιληφθούμε απόλυτα, πόσο μάλλον και να μελετήσουμε.
Ακριβώς όμως επειδή δεν μπορούσαμε, όχι επειδή έτσι ήταν.
Το ότι οι υπολογισμοί προκύπτουν σωστοί δε σημαίνει ότι και η θεωρία είναι παρομοίως
σωστή (και πολύ τρανό παράδειγμα σε αυτό είναι ο Νεύτωνας).
Μ' έκανε και ξανασυμπάθησα τον Einstein αυτό το βίντεο. Tον φέρει να επιμένει ότι
το σύμπαν κινείται κάτω από κανόνες κι όχι χαοτικά και να κλείνεται στο καβούκι του
με μοναδικό σκοπό να το αποδείξει. Του συγχώρησα και την θεωρία περί υψίστης
ταχύτητας, αυτής του φωτός... lol :grin:
[quote user="Nikos Apomakros" post="369108"]Του συγχώρησα και την θεωρία περί υψίστης ταχύτητας, αυτής του φωτός... lol :grin:[/quote]
Η μεγαλύτερη ταχύτητα δεν είναι του φωτός. Είναι... της σκέψης. Απλά δεν μετριέται! :mryellow:
μου θύμισες το σχετικό ανέκδοτο με την ταχύτητα του φωτός, την ταχύτητα της σκέψης και το...
κόψιμο ;)
Δεν μπορώ να πω... καλό το ότι επιμένουν αλλά όμως και πάλι βιάζονται.
Τουλάχιστον φαίνεται να ξεπερνούν τη μόδα της "Χαοτικής συμπεριφοράς" σωματιδίων.
Ή αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ...
"Ένα από τα μεγαλύτερα και πολυδάπανα πειράματα στον κόσμο φαίνεται ότι αποδίδει καρπούς,
καθώς οι επιστήμονες του ερευνητικού κέντρου CERN είναι κατά 99,99% σίγουροι ότι ανακάλυψαν
το περιβόητο Σωματίδιο του Θεού (Higgs Boson) και αναμένεται ότι θα το ανακοινώσουν
την ερχόμενη Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012 σε ειδική συνέντευξη Τύπου!
Στην εκδήλωση έχουν προσκληθεί οι σημαντικότεροι θεωρητικοί φυσικοί απ' όλο τον κόσμο,
ενώ ανάμεσα τους θα παρευρίσκεται και ο Peter Higgs από το Edinburgh University, το όνομα
του οποίου έχει δοθεί στο σωματίδιο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (Large Hadron Collider – LHC),
οι πιθανότητες να έχουν βρεί το σωματίδιο είναι στο επίπεδο "τέσσερα σίγμα" που αντιστοιχεί
σε ποσοστό 99,99%, αλλά η διοίκηση του CERN πιέζει τις επιστημονικές ομάδες να φτάσουν
στο επίπεδο "πέντε σίγμα", το οποίο αντιστοιχεί σε ποσοστό 99,999995%.
Να σημειωθεί ότι το μποζόνιο του Higgs θεωρείται το κλειδί για να καταλάβουμε τον τρόπο
δημιουργίας του Σύμπαντος (Big Bang), με τους επιστήμονες να υποθέτουν ότι ο ρόλος του
είναι να προσδίδει μάζα στα άτομα. Διαφορετικά, τα σωματίδια θα ταξίδευαν στο Σύμπαν με την
ταχύτητα του φωτός, χωρίς να μπορούν να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους για να σχηματίσουν
τα πάντα (ζωή, πλανήτες κλπ.).
Αν η θεωρία των επιστημόνων είναι σωστή, τότε σχηματίζονται μόλις μερικά μποζόνια Higgs
για κάθε τρισεκατομμύριο συγκρούσεων στον επιταχυντή (σε 1,6 τρισ. συγκρούσεις περίπου
300 μποζόνια...), με απειροελάχιστη διάρκεια ζωής προτού διασπαστούν."
Πηγή: http://www.techgear.gr/higgs-boson-gods-particle-found-47715/
Σχετικό βίντεο: http://www.techgear.gr/everything-you-need-to-know-about-higgs-boson-43740/
Μια σειρά που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
δεν θυμάμαι σε ποιά θεματική ενότητα, αλλά έχουμε ξαναδεί σχετικό βίντεο/θεωρία.
Η θεωρία των "χορδών".
Διαφωνώ με την ιδέα/μόδα που εξαρχής υποβόσκει, ότι δεν υφίσταται ύλη παρά
μόνο κίνηση (έξυπνα φερόμενη ως "ενέργεια" ώστε να περιπλέκει την απλότητα),
η οποία κίνηση του τίποτα δήθεν δημιουργεί αυτό που ονομάζουμε "ύλη".
Δεν αρνούμαι ότι η κίνηση δύναται να δημιουργεί σχήματα ύλης, αρνούμαι το ότι
η κίνηση δημιουργεί ύλη χωρίς να προϋποθέτει ύλη για να συμβεί. Όταν λέμε "κίνηση"
ή αλλιώς "ενέργεια" (γιατί κάθε είδος ενέργειας δεν είναι τίποτε άλλο παρά κίνηση),
θα πρέπει να αναρωτιόμαστε σε τι είδους κίνηση αναφερόμαστε όταν δεχόμαστε ότι δεν
προϋπήρχε κάτι το οποίο να κινηθεί.
Είναι βέβαιο ότι η Ύλη προϋπήρξε της Κίνησης. Αυτό που μας μπερδεύει είναι το Σχήμα
και οι Ιδιότητες της Ύλης, όταν αυτή ομαδοποιείται, τα οποία επήλθαν λόγω της Κίνησής
της. Κι αυτό το δήθεν "μπέρδεμα" έγινε "φιλοσοφική" μόδα επιστημονικών ομάδων.
Η αλήθεια είναι ότι κάθε αντικείμενο έχει σχήμα, το οποίο είναι απόλυτα μοναδικό.
Και η όραση αντιλαμβάνεται σχήματα ύλης και συγκεκριμένες ιδιότητες λόγω των
συγκεκριμένων περιορισμών της, όπως λένε. Δεν αντιλαμβάνεται την ίδια την Ύλη.
Η ίδια η "ύλη", ως αρχικό/πρώτο σωματίδιο, δεν έχει γίνει αντιληπτή μέχρι σήμερα
και πολύ αμφιβάλλω αν θα γίνει ποτέ αντιληπτή, ότι τεχνολογικό επίτευγμα κι αν
δημιουργήσουμε, γιατί πολύ απλά αυτό θα σημάνει το τέλος της απειρίας μεγεθών,
άρα και του Κόσμου.
Τουλάχιστον τέλειωσε η μόδα τύπου "βρήκαμε επιτέλους το αρχικό σωματίδιο"
και άρχισε η μόδα τύπου "δεν θα το βρούμε ποτέ γιατί -πολύ απλά- δεν υπάρχει"...
Δεν μπορώ ν' αποφασίσω ποιά μόδα είναι η πιο "φαντασμένη"... Ωστόσο κι οι δύο
μου φαίνονται εξίσου ανόητες.
Αυτό πάντως που με πείραξε στο βίντεο, είναι η θεωρία ότι αν οι οφθαλμοί ήταν
σε θέση ν' αντιληφθούν το οποιοδήποτε σωματίδιο, δεν θα αντιλαμβάνονταν ένα
τραπέζι πχ άλλα έναν "ασφυκτικό" ωκεανό σωματιδίων. Λες και ο νους δεν διαθέτει
τη σύγκριση ώστε να διαφοροποιεί το οτιδήποτε γίνεται αισθητό, έστω εξετάζοντας
με απλότητα το σχήμα που μια ομάδα σωματιδίων δίνει... έλεος.