Κάπου στις αρχές του 20ου αιώνα, η Αριστοτελική αντίληψη του ανθρώπου ως ''λογικού ζώου'', δικαιώθηκε!
Ανακαλύφθηκε ο Δείκτης Νοημοσύνης [ΙQ] και καταξιώθηκε η Διανοητική Νοημοσύνη ή αλλιώς Ορθολογιστική.
Στα μέσα της δεκαετίας του '90, ο Daniel Goleman, παρουσίασε την έρευνά του περί Συναισθηματικής Νοημοσύνης [EQ] υποστηρίζοντας ότι: ''αποτελεί τον βασικό μας εξοπλισμό για την κατάλληλη χρήση και αξιοποίηση της Διανοητικής Νοημοσύνης. Αν οι περιοχές του εγκεφάλου με τις οποίες αισθανόμαστε είναι τραυματισμένες, τότε σκεφτόμαστε λιγότερο αποτελεσματικά''.
Σήμερα, έρχονται νέα πορίσματα, από το πεδίο της Γνωστικής Επιστήμης, τα οποία αποδεικνύουν ότι υπάρχει και τρίτο είδος νοημοσύνης το SQ, δηλ.η Πνευματική Νοημοσύνη που είναι η υπέρτατη Νοημοσύνη και είναι εκείνη με την οποία επιλύουμε προβλήματα ουσίας και αξίας!
Στα Upanishads [σεβαστά ινδουιστικά κείμενα], η Πνευματική Νοημοσύνη ορίζεται ''ως στροφή στη ρίζα της συνείδησης'', προσδιορίζοντας εννοιολογικά εκείνο που πραγματικά είμαστε.
Υπάρχει επίσης η ιδέα της αναγέννησης που συνοψίζεται σε μια νέα ζωή, ανάσταση εσωτερική κατά το πλείστον, έναν τρόπο ''γνώσης'' που δεν στηρίζεται στον προσδιορισμό καθημερινών γνωστικών γεγονότων.
Στον Πλάτωνα διαβάζαμε ότι ''η συνείδηση είναι η αντίληψη κάποιου πράγματος''. Υποθέταμε, λοιπόν, πως ο νους είναι ένας άγραφος πίνακας, μια λευκή σελίδα, χωρίς ιδέες και γράμματα, και μπαίνει σε λειτουργία κι αρχίζει να καταγράφει πληροφορίες στηριζόμενες στα ερεθίσματα του εξωτερικού κόσμου.
Και πάμε στον γνωστό Francis Crick, ο οποίος πήρε και βραβείο Νόμπελ σχετικά πρόσφατα το 199..κάτι, αναφερόμενος στην συγκλονιστική και τεκμηριωμένη υπόθεση, ότι το θυμικό μας, η αίσθηση της προσωπικής μας ταυτότητας, ακόμα και η ελεύθερη βούληση, δεν είναι τίποτα άλλο από νευρικά κύτταρα και τα αντίστοιχα μόριά τους.
Στη συνείδηση αναφερόταν ως δευτερεύον αποτέλεσμα της συμπεριφοράς!
Κι έρχεται η πιο πρόσφατη έρευνα των Pare - Llinas να κάνει την ανατροπή με τις νευρωνικές ταλαντώσεις στα 40 Hz στον εγκέφαλο, η οποία δείχνει ότι η συνείδηση είναι τελικά μια ενδογενής ιδιότητα του εγκεφάλου. Δηλαδή, η συνείδηση υφίσταται από την αρχή και τροποποιείται ανάλογα με τα εξωτερικά ερεθίσματα αλλά και μέσα από το ίδιο το περιεχόμενό της.
Με λίγα λόγια επανερχόμαστε στη Βουδιστική σκέψη, στον Καντ, στον Σοπενχάουερ, στον Χέγκελ, που υποστήριζαν τόσα χρόνια ότι η Νοημοσύνη είναι ενδογενής και η συνειδητότητα είναι μια βαθιά υπερβατική διαδικασία κι όχι ένα μάτσο νευρικά κύτταρα!
[Συνεχίζεται...]
άνοιξες μεγάλο θέμα pixie
:smile:
και δεν είμαι ειδικός
Ο δαλάι λάμα εκφώνησε ένα λόγο το 2005 στην ετήσια συνάντηση της νευροεπιστήμης Του έθεσαν λοιπόν ένα ερώτημα στην αγιότητά του -αν, και εφόσων η έρευνα της επιστήμης θα επέτρεπε στο μέλλον στους ανθρώπους να αγγίξουν την φώτιση με τεχνητά μέσα, με φάρμακα ή με κάποια χειρουργική μέθοδο- αν ο ίδιος θα ήταν υπέρ αυτής της θεραπείας, της μεθόδου
Απάντησε πως αν υπήρχε μια τέτοια θεραπεία, θα είχε γλυτώσει χρόνο από τον διαλογισμό και αυτό θα του επέτρεπε να κάνει περισσότερο καλές πράξεις Έδειξε μάλιστα το κεφάλι του με ένα ιδαίτερο τρόπο, λέγοντας ότι αν υπήρχε κάποια θεραπέια για να σταματήσει τις κακές σκέψεις αφαιρώντας ένα τμήμα του εγκεφάλου, θα το έκανε
Υπήρχε βέβαια ήδη διαδεδομένη η προμετωπιαία λοβοτομή ως μέτρο ελέγχου ασθενών, και η νευροεπιστήμη έχει λειτουργήσει τεχνολογικά ως υπεράσπιση των κατηγορουμένων (η νοημοσύνη, η διανοητική κατάσταση μπορεί να αλλάξει μετά μια χειρουργική επέμβαση για παράδειγμα)
Γεγονός είναι πως τομογραφίες αναγνώρισαν περιοχές του εγκεφάλου που ενεργοποιούνται με τον διαλογισμό (την προσευχή) που έγιναν σε ιερείς βουδιστές (του παρεκβατικού διαλογισμού)
Από την άλλη οι ορειβάτες γνωρίζουν καλά τους κινδύνους έχοντας και εμπειρίες οραμάτων λόγω του αραιού αέρα σε υψόμετρα πάνω από 2.500 μ ή και από υπερβολική εξάντληση και το ψύχος σε πολύ χαμηλότερα, λόγω της μή καλής παροχής οξυγόνου στον οργανισμό (γιαυτό προτείνεται απαραίτητα η κατάλληλη διατροφή) Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε άλλες περιοχές με ακραίες συνθήκες , όπως στις ερήμους και στις ανοιχτές θάλασσες
Καλημέρα! Ναι... Μου αρέσει να ανοιγοκλείνω θέματα! 'Οπως και σπίτια.... :oops: :idea: :mrgreen: :grin:
Και πάμε πάλι... ;-)
Έπειδή έμεινα πολλά χρόνια στην Ινδία, ζώντας με διδάσκαλο, μου είχε εξηγήσει πράγματα που δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί δεν ήταν απτά! Πράγματα που ήταν άπιαστα λοιπόν, που ήταν πέρα από τον ήχο, πέρα από τον κόσμο των φαινομένων.
Κάποια στιγμή έφτασα να αντιλαμβάνομαι την υπέρβαση, έμαθα να αφουγκράζομαι τη μορφή του άμορφου, να βυθίζομαι στο κβαντικό Κενό - που δεν ξέρω πόσο υπερβατικές είναι οι ιδιότητές του - είναι ωστόσο σίγουρα υπερβατικό όσον αφορά στην ύπαρξη.
'Ενιωσα αυτό που δεν ''πιάνεται'' αλλά βιώνεται σε ένα πεδίο Φώτισης.
'Οπου κάθε μια από τις σκέψεις μας και κάθε συναίσθημα έχουν τη δική τους υπερβατική διάσταση...
Δεν επαρκεί μια απλή επαφή ή απλά μια αίσθηση ύπαρξης της πνευματικής διάστασης, για να ομορφύνουμε δημιουργικά τη ζωή μας.
Μια πνευματική εμπειρία ή τα βιώματα που ''διευρύνουν'' την αντίληψη, δεν αποτελούν εγγύηση ότι θα προστεθεί ουσία και νόημα στη ζωή μας ή ότι θα οδηγηθούμε στην προσωπική μας ολοκλήρωση!
Αντίθετα, μια επιφανειακή ή τυχαία προσέγγιση της πνευματικότητας, είναι επικίνδυνη γιατί μπορεί να αποπροσανατολίσει προκαλώντας σύγχυση.
Μπορεί εύκολα να μας βγάλει από το γνωστό οικοσύστημα, να θεωρήσουμε όλα τα καθημερινά μάταια και να χαθεί εντελώς η προοπτική.
Μπορεί να μας φανούν όλα τόσο ''λίγα'' και ατελή γύρω μας που αντί να εξελιχθούμε, να αποσυρθούμε.
Η Πνευματική Νοημοσύνη, έχει ως σταθερή βάση της τις ταλαντώσεις που ενοποιούν όλο τον εγκέφαλο.
Για να επιτύχουμε υψηλή Πνευματική Νοημοσύνη, λοιπόν, ολόκληρος ο εγκέφαλος, αλλά και ολόκληροι εμείς κι η ζωή μας, θα πρέπει να ενωθούν σε ένα σύστημα ενιαίο, όπου συναισθήματα, κίνητρα και δυνατότητες να συνεργαστούν με το κέντρο του εαυτού και τον γνωστικό του μηχανισμό...
...έμαθα να αφουγκράζομαι τη μορφή του άμορφου...
Το ερώτημα που τίθεται είναι
κατά πόσο αυτός που μπορεί να αφουγκραστεί το άμορφο είναι ικανός να αντικρύσει το όμορφο.
Υπάρχει φυσικά η βολική λύση
να βαφτίσει το άμορφο, όμορφο
αλλά αυτή την απορρίπτουμε (λέμε τώρα).
Μα το ''άμορφο'' έχει μορφή... Απλά δεν είναι προσιτή στον καθένα και δεν γίνεται αντιληπτή με τις γνωστές αισθήσεις που είναι φτωχές και ανίδεες και αναφέρονται στον πεπερασμένο κόσμο!
'Οταν κάτι εκφράζει την ομορφιά ή την αλήθεια του ''άλλου χώρου'', δεν σταματούμε στην έννοια της ομορφιάς - γιατί πρόκειται για πεμπτουσία...
Αλλά... και η ''ασχήμια'' επίσης δεν είναι μια αδιαφιλονίκητη πραγματικότητα? Συνεπώς, το σημείο που στεκόμαστε δεν είναι αυτό...
Χρειάζεται διπλή όραση που να βλέπει ταυτόχρονα σε δύο κόσμους: Στον γνωστό μας, τον υλικό και ορατό - και σε έναν άλλο, άϋλο και αόρατο στα σωματικά μας μάτια, αλλά ορατό στην εσωτερική μας όραση... Η εξάσκηση στο να αγγίζεις το φαινομενικά άμορφο αναφέρεται στην ανάπτυξη της εσωτερικής όρασης.
Στη δική μου περίπτωση? Λειτουργώ ως διάμεσο, Κώστα...
Μα το ''άμορφο'' έχει μορφή
Ξαφνικά το άμορφο
απέκτησε εισαγωγικά
και έγινε "άμορφο"
...δηλαδή, άμορφο μεν...με μορφή δε.
Να σημειώσω εδώ ότι,
δεν τέθηκε από μένα θέμα
για το αν το άμορφο έχει μορφή ή όχι
επομένως, δεν αντιλαμβάνομαι
προς τι όλο αυτό.
Απλά δεν είναι προσιτή στον καθένα και δεν γίνεται αντιληπτή με τις γνωστές αισθήσεις που είναι φτωχές και ανίδεες και αναφέρονται στον πεπερασμένο κόσμο!
Μα και εγώ δεν αναφέρομαι στον κάθένα!
Σε σένα αναφέρομαι.
'Οταν κάτι εκφράζει την ομορφιά ή την αλήθεια του ''άλλου χώρου'', δεν σταματούμε στην έννοια της ομορφιάς - γιατί πρόκειται για πεμπτουσία...
Υποθέτω βάσιμα ότι
ο "άλλος χώρος" είναι
ο άλλος χώρος
ο άχωρος.
Ελπίζω να μην αρχίσω να αισθάνομαι στενάχωρα
διαθέτοντας μόνο τις γνωστές αισθήσεις.
Επιπλέον,
δεν θεώρησα ότι η έννοια της ομορφιάς είναι το τέρμα
ώστε να σταματήσω σ' αυτή.
Συγγνώμη αν αυτό δεν το είχα καταστήσει σαφές.
Αλλά... και η ''ασχήμια'' επίσης δεν είναι μια αδιαφιλονίκητη πραγματικότητα?
Όχι. Δεν είναι.
Διότι, όπως έχεις γράψει,
την "ασχήμια" δεν μπορεί να την διαπιστώσει ο καθένας
στηριζόμενος στις γνωστές μόνο αισθήσεις.
Εγώ π.χ. μπορώ να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω
μαζί σου, περί ασχήμιας αλλά
περί "ασχήμιας"...κολοκυθόπιττα.
Η εξάσκηση στο να αγγίζεις το φαινομενικά άμορφο αναφέρεται στην ανάπτυξη της εσωτερικής όρασης.
Εσύ τώρα που έχεις εξασκηθεί
στην ανάπτυξη της εσωτερικής όρασης
δίνοντας μορφή στο άμορφο
δώσε τα φώτα σου:
σου "φαίνεται" όμορφο το "άμορφο";
Στη δική μου περίπτωση? Λειτουργώ ως διάμεσο, Κώστα...
...Ως διάμεσος...μεταξύ ποιων;
Μεταξύ των δύο κόσμων;
Υποθέτω πως ναι.
...Αν και διαβάζοντας αυτό:
Χρειάζεται διπλή όραση που να βλέπει ταυτόχρονα σε δύο κόσμους: Στον γνωστό μας, τον υλικό και ορατό - και σε έναν άλλο, άϋλο και αόρατο στα σωματικά μας μάτια, αλλά ορατό στην εσωτερική μας όραση
είχα συνάγει το συμπέρασμα ότι
οι δύο κόσμοι λειτουργούν παράλληλα
άρα δεν χρειάζεται διάμεσος από τον ένα στον άλλο.
Εύχομαι δηλαδή...να κάνεις λάθος
και να μην χρειάζεται διάμεσος
πόσω μάλλον να είσαι εσύ, αυτός.
Διότι, η θέση αυτή κρύβει πολύ εσωτερική ένταση, pixie...
Αχ, Κώστα, προσπαθείς να τοποθετηθείς και να εξηγήσεις αυτά που λέω βάσει της δικής σου συλλογιστικής, αλλά ο τρόπος που εγώ τα θέτω εννοιολογικά είναι κάπως διαφορετικός! :smile:
Εσύ είσαι ορθολογικά σκεπτόμενο άτομο και υποθέτω 'Ελληνας και ακολουθείς τα κοινωνικά πρότυπα αυτής της χώρας...
Εγώ δεν έχω ούτε συγκεκριμένη θρησκεία, ούτε πατρίδα, είμαι ελευθεριάζουσας φιλοσοφίας άτομο, εσωτερίστρια, ανυπόταχτο πνεύμα, ανήκω εξίσου και στον ''άλλο χώρο'' [διαλογίζομαι περί τα 20 χρόνια] και στα πλαίσια αυτής της αναζήτησης για την πραγματική και απόλυτη ουσία της ζωής - μέσα ή έξω από τον κόσμο των φαινομένων - λειτουργώ ανάλογα... Είναι θέμα απόφασης πια...
Η καταγωγή μου, όπως και οι βιωμένες κουλτούρες στα κράτη που έζησα μέχρι σήμερα - μου έχουν προσφέρει έναν αλλότριο, προς τα ελληνικά δεδομένα, τρόπο ύπαρξης που αναφέρεται περισσότερο στην εσωτερική ζωή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ''πιάνω'' και δεν συμμετέχω στα δρώμενα της Ελλάδας - όπου ήρθα για να σπουδάσω κυρίως τη Γλώσσα κι έμεινα.
Μικρή απολογία μου, γιά να μην γαντζωθώ πάλι από την κάθε σου λέξη σφραγίζοντάς την με την προσωπική μου ερμηνεία.
Οπότε θα κάνω μια γενικευμένη τοποθέτηση, απλουστευμένη...
'Αμορφο είναι η άϋλη ενέργεια στη ροϊκή της μορφή, με την οποία, όσοι έχουν εξασκηθεί κι έχουν αναπτύξει την διόραση [εσωτερική όραση] έχουν την ικανότητα να επικοινωνήσουν με πολλούς τρόπους, αποκτούν μια μυστική ομοιογένεια μαζί της! Είναι ασώματη, αλλά μπορούμε να τη ''δούμε'' από τη στιγμή που οι εικόνες μας είναι διαισθήσεις... ΄Δεν μπορούμε να την ακούσουμε και να την ψαύσουμε ως στοιχείο με τις γήϊνες αισθήσεις μας, παρά μόνο αναπτύσσοντας τις υπεραισθήσεις μας.
'Ασχημη ή όμορφη, κάθε ενεργειακή σκεπτομορφή έχει δόνηση και δίνει το στίγμα της...
ΥΓ. Ναι, είναι πολύ δύσκολο να είσαι διάμεσο, προσωπικά βιώνω αυτή τη διττότητα, οι κεραίες μου δεν συλλαμβάνουν μηνύματα μόνο από την επιφάνεια της γης, με παρηγορεί το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν και πεθαίνουν χωρίς να κατορθώσουν να διακρίνουν τα περιγράμματα των δυο κόσμων και να ενώσουν τις δυο πλευρές τους...
Οπότε θα κάνω μια γενικευμένη τοποθέτηση, απλουστευμένη...
Είχα την εντύπωση ότι αυτό ακριβώς έκανες ως τώρα.
Εν πάση περιπτώσει...
Πράγματι
είμαι ορθολογικά σκεπτόμενος,
θεωρώ δε, ότι
αυτό με σώζει από την πλάνη του "άλλου".
Όμως να διορθώσω μία ανακρίβεια
και πέραν τούτου, ουδέν.
Δεν ανέφερα πουθενά ότι
η διάμεση θέση είναι δύσκολη.
Για την ακρίβεια, τη θεωρώ
ως την πλέον εύκολη.
:shock: :shock: :shock: :shock:
Εσύ μπορεί να μην το ανέφερες...
Το αναφέρει όμως κάποιος άλλος, που το γνωρίζει...
'Οπως γνωρίζει και τους κινδύνους που περικλείει...
Τελικά, Κώστα, μια που βρήκα περισσότερο χρόνο τώρα, λέω να δώσω μια απάντηση στα λεγόμενά σου ώστε να μην έχεις παράπονο! :razz: :grin:
Λες, λοιπόν:'' Πράγματι
είμαι ορθολογικά σκεπτόμενος,
θεωρώ δε, ότι
αυτό με σώζει από την πλάνη του "άλλου".''
Κατ΄αρχήν εδώ μου μυρίζει περιοριστική λογική όπως και φόβο να ρισκάρεις να μεταφερθείς σε άλλες τάξεις πραγμάτων...
Ποιός σου είπε ότι η ουσία της ζωής είναι στα αγελαία φαινόμενα?
Και πώς απριόρι αποφασίζεις ότι σώθηκες, κινούμενος στο 1 Χ 1 της κοινής λογικής, από την αυταπάτη ενός ''άλλου χώρου'' τον οποίον δεν γνωρίζεις ή φοβάσαι ή προσπαθείς να τον πλησιάζεις αλλά εκ του ασφαλούς και τοίχο - τοίχο? Πράγμα που δεν γίνεται βέβαια!
Οι περισσότεροι αποδέχονται, απριόρι και χωρίς αμφισβήτηση, όσα ανακαλύπτουν οι επιστήμονες για την ύλη.
Κανείς δεν έχει δει ποτέ ένα ηλεκτρόνιο ή ένα ταχυόνιο, αλλά τα δεδομένα δείχνουν την ύπαρξή τους!
Με τον ίδιο τρόπο, άλλα δεδομένα δείχνουν την ύπαρξη του κόσμου των πνευμάτων.
Δεν είναι όμως ένας κόσμος που στοιχειώνει το φυσικό επίπεδο, αντίθετα το αγκαλιάζει με τη ζωντάνια του...
*
Λες επίσης:'' Δεν ανέφερα πουθενά ότι
η διάμεση θέση είναι δύσκολη.
Για την ακρίβεια, τη θεωρώ
ως την πλέον εύκολη.''
Στο σημείο αυτό τι αναφέρεις ακριβώς? 'Οτι η αντίληψη του Αόρατου, το να είσαι διάμεσο πνεύμα, διαμεσολαβητής δλδ. Medium, είναι το πλέον εύκολο? :shock: :roll:
Τη στιγμή που παλεύεις με άγνωστες δυνάμεις?
Γιατί εγώ ξέρω πως οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βιώνουν εύκολα την πνευματική σφαίρα...
Και αναφέρομαι στην ανάπτυξη της ικανότητάς μας να κοιτάζουμε πέρα από τους περιορισμούς του φυσικού επιπέδου και να μαθαίνουμε τις δημιουργικές δυνατότητες που εμπεριέχονται σ' αυτούς τους περιορισμούς, ενώ ταυτόχρονα τους υπερβαίνουμε... ;-)
Ας σε ενημερώσω λοιπόν, πως όχι μόνο είναι πολύ δύσκολο ή επίπονο, αλλά χρειάζεται και μεγάλη εξάσκηση ώστε να μπορεί να ελέγξει ένα διάμεσο την ενέργειά του σε όλες τις μορφές της. Πρέπει να ελέγχει όλες τις αντιλήψεις και τις αισθήσεις του, σε όλες τις διαστάσεις. Πρέπει να μπορεί και να κλείνει την αντίληψή του κατά βούληση.
Επειδή έχει εξαιρετικά ανεπτυγμένες νοητικές και διαισθητικές ικανότητες, γνωρίζει την πηγή όλων των ''μηνυμάτων'' που λαμβάνει και γνωρίζει επίσης πώς μπορεί να αντιδράσει ο παραλήπτης στο μήνυμα.
Είναι κρίμα που ο διαυλισμός είναι τόσο ανεπτυγμένος στην ανατολική φιλοσοφία και μόνο στον δυτικό κόσμο οι φονταμενταλιστές Χριστιανοί σπεύδουν να καταδικάσουν την επικοινωνία με τον ανώτερο εαυτό μας και τις πνευματικές οντότητες του σύμπαντος!!!
pixie
[quote user="pixie" post="318859"]
...
Είναι κρίμα που ο διαυλισμός είναι τόσο ανεπτυγμένος στην ανατολική φιλοσοφία και μόνο στον δυτικό κόσμο οι φονταμενταλιστές Χριστιανοί σπεύδουν να καταδικάσουν την επικοινωνία με τον ανώτερο εαυτό μας και τις πνευματικές οντότητες του σύμπαντος!!!
pixie[/quote]
Φονταμενταλιστές σκέτο. Ή φονταμενταλιστές προτεστάντες, αν θέλεις οπωσδήποτε να κάνεις αναφορά σε κάποιο χριστιανικό δόγμα. Ή φονταμενταλιστές ισλαμιστές. Ή φονταμενταλιστές εβραίους. Κάθε θρησκεία έχει τους φανατικούς οπαδούς της που, ανίκανοι να δουν τα πράγματα με ανοιχτό μυαλό και ελεύθερο πνεύμα, παίρνουν κατά γράμμα τις γραφές τους και δεν τολμούν να παρεκκλίνουν.
Ας μην αφήνουμε λανθασμένες εντυπώσεις με παρόμοιες γενικότητες.
Ειδικά ο Ιησούς, έδειξε ο ίδιος τον δρόμο για την επικοινωνία με τον εαυτό μας και το Σύμπαν. Προσπάθησε να εξυψώσει το πνεύμα μας. Αλλά φευ!
Και Χριστιανισμός είναι ο δικός Του τρόπος ζωής. Και όχι οι ερμηνείες των "επίσημων αντιπροσώπων" του που εξυπηρετούν αυτούς και μόνον αυτούς και που τόσο βολικά επικαλούνται οι αδαείς, αγνοώντας πλήρως κάθε διδαχή Του.
pixie
θέλω να πιστεύω ότι
δεν προσπαθείς να μου στερήσεις
το δικαίωμα να αποφασίζω
τι απορρίπτω και τι όχι.
Α, ακόμη...
...η κοινή λογική
δεν απαρτίζεται μόνο από πολ/σμό.
Περιλαμβάνει και πρόσθεση και σύγκριση.
'Οχι βέβαια, είμαι ο τελευταίος ανθρωπος που θα καταπατούσε ανθρώπινο δικαίωμα!
'Εχεις όλη τη ζωή μπροστά σου να κάνεις στάσεις και να γεύεσαι τη γοητεία των επιλογών σου.
Αλλά... υπάρχει πάντα κι ένα αλλά...
Το οποίο αναφέρεται στο ισότιμο δικαίωμα του άλλου... ;-) :smile:
Στο δικαίωμα να υπερασπίζεται τον χώρο του, έναν χώρο που δεν είσαι υποχρεωμένος να γνωρίζεις ή να έχεις βιώματα!
Κι επειδή ακριβώς δεν έχεις την ''βιωμένη'' γνώση του, θα πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός ακόμα στις κρίσεις σου γιατί υπάρχουν ασαφή εδάφια.
Κι επίσης να αναγνωρίζεις και στον άλλον το δικαίωμα να επαναφέρει σε ορθή πορεία, όταν μια συζήτηση επί παντός επιστητού τίθεται εκτός κύρους παίρνοντας την μορφή του γνωστού ρητού:
'''Αλλα λέει η θειά μου, άλλα ακούν τ' αφτιά μου...''
Καλημέρα !
Οπως και σπίτια.... pixie ...ειλικρινά δεν το πιστευω αυτό.... :grin: (εξάλλου και εγώ ήμουν οπαδός των σπιτιών με γερά θεμέλια...και δεν αναφέρομαι κατ΄αποκλειστικότητα στην πίστη)
Είναι κρίμα που ο διαυλισμός είναι τόσο ανεπτυγμένος στην ανατολική φιλοσοφία και μόνο στον δυτικό κόσμο οι φονταμενταλιστές Χριστιανοί σπεύδουν να καταδικάσουν την επικοινωνία με τον ανώτερο εαυτό μας και τις πνευματικές οντότητες του σύμπαντος!!!
δεν θα θελα να επεκταθω περισσότερο στη συζήτηση που ούτως ή άλλως έχει απαντηθεί Νομίζω πως έχω καταλάβει pixie το τι συζητάμε εδω και δεν έχω σοβαρούς λόγους διαφωνίας
Αναφέρω ένα πραγματικό περιστατικό ...απλοϊκά :smile: ....Σε κάποιο νοσοκομείο στην θεσσαλονίκη σε μια μονάδα νεογνών στεκόμουν πάνω από μωράκια που γεννήθηκαν πρόωρα ...κάποια από αυτά με ιδιαίτερα και σοβαρα προβλήματα...ακόμη και εξάρτησης από μητέρες χρήστες Είναι αυτονόητο το τι αντιμετωπίζεις σε τέτοιους χώρους
Κάποια στιγμή βρέθηκα στην εκκλησία στον χώρο του νοσοκομείου Μάλλον επειδή ήμουν σκεπτικη και φορτισμένη με πλησίασε μια γερόντισσα Αργότερα έμαθα πως νοσηλευόταν για λίγες μέρες στο νοσοκομείο και μάλιστα με κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας , χρόνιο, και χάρις στην χάρη του Θεού είχε την δύναμη να συνεχίζει την προσφορά στην ζωή Μιλήσαμε για λίγο...έδειξε ενδιαφέρον με αγάπη για μένα ...μου ζήτησε να έρθει στον θάλαμο της εντατικής αν εγώ ξαναβρισκόμουν εκεί την επόμενη
Τότε έζησα από κοντα ένα θαυμα Κυριολεκτώ
Μετά από πολύ καιρό, λόγω υποχρεώσεων, πήγα να βρω την γερόντισσα στο μοναστήρι που ήταν ...αρκετα μακρια από την μακεδονία Μόλις είχε φύγει την Αμερική, ηγουμένη πλέον
Μένοντας λίγο εκεί...βρέθηκα σε ένα λιτό εκκλησάκι ενός Αγίου που δεν γνώριζα πολύ Το είχε φτιάξει η γερόντισσα Περπατώντας γύρω από την περιοχή βρέθηκα μπροστά σε κάποια πράγματα που ίσως είχαν μείνει λίγο ακόμη για να καταλάβω το απίστευτο Στη γερόντισσα εμφανιζόταν ο Αγιος πολύ συχνά
Είναι απλοϊκό ίσως, ίσως δείχνει απίστευτο, όμως ειναι η πραγματικότητα
Το ξέρω καλή μου larus... Εγώ το πιστεύω και ξέρω πια πολύ καλά πως η πραγματικότητα δεν βρίσκεται στα γνωστά φαινόμενα...
Μια ψευδαίσθηση είναι... η κακέκτυπη εικονικότητα του πραγματικού που δεν φαίνεται...
Κι επειδή αναφέρθηκα σε κινδύνους πιο πάνω - ως προς την Υπέρβαση, θα 'θελα λιγάκι να το αναπτύξω...
'Οταν λέω ότι υπάρχουν κίνδυνοι, αναφέρομαι σε κάποιον ο οποίος είναι αμύητος και απαίδευτος εσωτερικά. Κάποιος ο οποίος, εντελώς τυχαία ή κατόπιν παραίνεσης, ανακαλύπτει την ''επικοινωνία'' πχ. και ενδεχόμενα κάποια τεχνική της κι ''ανοίγεται'' στο έλεος οποιασδήποτε δύναμης μεγατόνων, χωρίς να αναγνωρίζει τους κινδύνους. Στη συνέχεια κινείται επιφανειακά, παίρνει λίγα στοιχεία από εδώ και λίγα από την άλλη!
Αυτός, Κώστα, δεν ανήκει λοιπόν σε κανέναν χώρο, γιατί πουθενά δεν αποδίδεται ακέραια, προσπαθεί να κλέψει εντυπώσεις από δυο πράγματα αντιφατικά μεταξύ τους κάνοντας επιλεκτικούς ''έξυπνους'', κατά την κρίση του, ορθολογικούς συνδυασμούς.
Δεν είναι καθόλου έτσι όμως, αυτό δεν είναι συνειδητότητα, είναι μόνο επικίνδυνη ημιμάθεια και αυταπάτη!
Αν ανήκεις στο εναλλασσόμενο πανόραμα της ζωής δεν μιλάμε για πνευματικό άτομο!
Επίσης υπάρχουν άνθρωποι που όταν ανακαλύψουν τον τρόπο να ''ξεφύγουν'' υπερβατικά, αρνούνται να γυρίσουν πίσω, γιατί η ζωή αυτή πλέον δεν τους εκφράζει έχοντας δονητική επαφή και με άλλη διάσταση.
'Εχοντας αναπτύξει την εσωτερική όραση [διόραση] μεταφέρονται στον ''άλλο χώρο'', ''βλέπουν'' αλλιώς, όποτε οι γνωστές αισθήσεις τους φαίνονται λίγες και απατηλές, όντας πέρα και πάνω από αυτές.
Τα αστρικά επίπεδα είναι πιο όμορφα από το φυσικό! Το αιτιατό επίπεδο είναι ακόμα πιο όμορφο... :idea:
Κι όποιοι έχουν υπερβατικές εμπειρίες, φυσικά θα ήθελαν να είναι εκεί, αλλά είναι δέσμιοι! Πρέπει να συνεχίσουν με τα καθημερινά τους μαθήματα που γίνονται όλο και πιο συνειδητά από τη στιγμή που θα αγγίξουν την bhakti.
Κανένας τόπος δεν είναι για να ζήσουμε για πάντα, οφείλουμε όμως να μάθουμε πώς να κάνουμε την καλύτερη χρήση του...
pixie
Η κατακλείδα της δικής μου συλλογιστικής
που δεν με έχεις πείσει ότι μπορείς να αγγίξεις
συνοψίζεται στην εξής ερώτηση:
Σε τι αποσκοπεί η χρήση του όρου "bhakti";
και στην απάντηση που τυχόν δώσεις.
:grin: :grin: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Λοιπόν, μου αρέσει περισσότερο η ανέπαφη επαφή!
Οπότε λέω να παραμείνει η σκοτεινή εκκρεμότητα... :razz: :mrgreen:
'Η - πολύ πιθανόν - να γίνει ένα νέο θέμα προς συζήτηση [ ανασκουμπώσου, βάλε τ' άρματα κι εμπρός στον αγώνα]!!! :mrgreen: :grin:
Δεν σκοπεύω στο να "σκοτώσω" τον "αντίπαλο".
Αυτά, ανήκουν στην λογική του "άλλου"
που απορρίπτω...
...για να μην με περιορίσω.
Σωστά... Μην οριοθετείσαι, αφέσου ελεύθερα, ναυαγοσωστικά δεν υπάρχουν... ;-) :smile:
Και χωρίς παρεξήγηση, σου χαρίζω το τραγούδι: ''Αυτός ο ''άλλος'' που σε πήρε από μένα...'' :mrgreen:
Ξανοίγεσαι στα βαθιά.
'Εχω μπρατσάκια... ;-)
:grin: :grin: :grin: :grin:
Και επί του θέματος...
Λοιπόν, εγώ αναφέρθηκα στην Υπέρβαση, εννοώντας την πάντα ως ιδιότητα της πνευματικής διάστασης.
Για έναν ιερέα πχ. το ''υπερβατικό'' είναι το αυτονόητο δηλ. ο Θεός! 'Η τέλος πάντων θεωρητικά είναι κάτι που βρίσκεται πέρα από τον φυσικό κόσμο των φαινομένων.
Λογικά, το υπερβατικό είναι αυτό που έχει τη δύναμη να μας μεταφέρει πέρα από τα όρια του γνωστού, πέρα από τον σημερινό εαυτό μας, πέρα από τα βιώματά μας, είναι μια εξωχρονική στιγμή κι ένα πέρασμα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ίσως ακαθόριστο και αφάνταστο ακόμα.
Υπερβατική επίσης θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια μυστικιστική εμπειρία, ο αισθησιασμός της φύσης [κι εδώ αναφέρομαι στο ιχθυοσαυρικό εγώ], οτιδήποτε ασυνήθιστο πέρα από σχήμα ή καθετί που μας τυλίγει με την αίσθηση του άπειρου, οι ασκούμενοι στον διαλογισμό, η πνευματική εκδοχή του φαινομένου Καζιμίρ των Φυσικών, το Τάο των σοφών της Ανατολής...
Ακόμη και ένα απλό όνειρο!
Κι έρχομαι σ' αυτή την, υποτίθεται συγκλονιστική, υπόθεση του Crick, περί της συμπεριφοράς των μορίων και των νευρικών κυττάρων που πλέον φαίνεται εντελώς πεπερασμένη, από τη στιγμή που τουλάχιστον ένα 70% των ανθρώπων - κι αυτό βάσει έγκυρων στοιχείων Ψυχολόγων - έχει εμπειρίες υπέρβασης, σαν αυτές που ανέφερα παραπάνω.
Εγώ λέω σήμερα να κάνω παρέα
στον σημερινό εαυτό μου,
όπως έκανα χτες με τον χτεσινό
και όπως θα κάνω αύριο με τον αυριανό.
Τι φιλαράκια είμαστε άλλωστε;
...Θεούλη μου...
τίγκα συντηρητικούρα και μιζέρια.
Ας ξανασυνδεθούμε με το θέμα...
'Εχουν γίνει οι εξής αναφορές:
1η εκδοχή : Οι πληροφορίες προέρχονται από τις αισθήσεις ή τα αντανακλαστικά [άρα μιλάμε για εξωτερικά ερεθίσματα].
'Ερχεται ο Crick και λέει μια ανάλογη εκδοχή πως ότι αισθανόμαστε, οι μνήμες μας, ακόμα και η αίσθηση της προσωπικής ταυτότητας και της ελεύθερης βούλησης, δεν είναι τίποτα άλλο από αντιδράσεις νευρικών κυττάρων, οπότε ενδογενής συνείδηση δεν υπάρχει και είναι κάτι που ένας επιστήμονας θα μπορούσε ακόμα και να το αγνοήσει! Αν είναι δυνατόν, πήρε και Νόμπελ γιαυτό.
Και πάμε στην ανατροπή! Οι Pare-Llinas αποδεικνύουν:
2η εκδοχή : Η συνείδηση υπάρχει ενδογενώς! Κι όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στα θηλαστικά! Και μάλιστα υφίσταται αφ΄εαυτής, ασφαλώς μπορεί να τροποποιηθεί από τα ερεθίσματα του εξωτερικού κόσμου, και χαρακτήρισα υπερβατική την διαδικασία της συνειδητότητας από τη στιγμή που μας οδηγεί σε μια πραγματικότητα πολύ πιο βαθιά από την απλή δόνηση μερικών νευρικών κυττάρων!
Στο σημείο αυτό υπάρχει και η σύμφωνη γνώμη μου όπως και κάθε εσωτεριστής υποστηρίζει.
Δεν ξέρω κατά πόσον ο δυτικός πολιτισμός ασχολείται με τη βελτίωση ή ακόμα και με την επιβίωση της πνευματικής νοημοσύνης.
Είναι φορές πάντως που σκέφτομαι πως όλα περιστρέφονται γύρω από έναν εγωκεντρικό μηχανισμό - συμφέρον, υλισμό, απουσία ουσίας - τόσο που νιώθω πως ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων ζει σε πνευματικό λήθαργο!
Αν ήμασταν λίγο πιο έντιμοι και υπεύθυνοι με τον εαυτό μας, αν δίναμε μεγαλύτερη βαρύτητα στο θέμα της αυτοσυνείδησης, αν αφήναμε πίσω την επιφανειακή μας πλευρά αναζητώντας τη βαθύτερη έννοια πίσω από τα φαινόμενα... αν ξεφεύγαμε από σκοπούς απόκτησης και κατανάλωσης... θα αναγνωρίζαμε την πνευματική διάσταση μέσα μας και γύρω μας...
Είναι φορές πάντως που σκέφτομαι πως όλα περιστρέφονται γύρω από έναν εγωκεντρικό μηχανισμό...
Καλημέρα... :grin:
Το θέμα είναι ότι ο δυτικός πολιτισμός είναι πνευματικά καθηλωμένος!
Και πώς προκύπτει αυτό? Μα η καθημερινότητα, έτσι όπως είναι δομημένα τα πράγματα από το σύστημα, σπάνια μας βοηθά να φτάσουμε στο όριο της εσωτερικής μας ανάπτυξης και ενόρασης, στο προσωπικό όριο για τον καθένα μας και να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας επί της ουσίας.
Να τον σεβαστούμε με αυτοσυνείδηση!
Συνεχώς μας κανακεύει με πρόχειρες λύσεις, με εξωτερικούς στόχους, με τη μορφή της ετοιματζίδικης ψυχαγωγίας, με φασόν καταναλωτικούς μηχανισμούς σκέψης... πράγματα γνωστά και οικεία βέβαια που απλά κουκουλώνουν.
Και μην μου πεις ότι ο δυτικός τρόπος και πολιτισμός - στο σύνολό του - προσφέρει ζωτικά πνευματικά οράματα, γιατί θα γελάσω! :razz: :mryellow:
Γιαυτό ακμάζει η αγορά των μελλοντολόγων και των χαρτοριχτών! Γιατί κάποιοι ψάχνουν το αληθινό ανθρώπινο δυναμικό τους και το ψάχνουν αλλού και με λάθος τρόπο! :sad:
σαφώς προσφέρει ζωτικά πνευματικά οράματα.
Τώρα το τι κάνει η κάθε αγορά είναι άλλο θέμα.
Και, εν πάση περιπτώσει, το μερικό δεν μπορεί
να μιλά στο όνομα του όλου.
Το μερικό είναι όλο στα πλαίσια του μερικού μόνο.
Και στο κάτω-κάτω, εσύ που έβαζες τέτοια ποστ
με χαρτορίχτρες και ζώδια και αστρολογίες
διαπιστώνω ότι ζώντας στον δυτικό πολιτισμό
βοηθιέσαι στη σωστή αναζήτηση
ζωτικών πνευματικών (πλέον) οραμάτων.[/color]
[quote user="κώστας" post="333214"]Και να τον σεβαστούμε με αυτοσυνείδηση![/b] Τον εαυτό μας, εννοείται... ;-)
[quote user="κώστας" post="333214"][size=13]Και στο κάτω-κάτω, εσύ που έβαζες τέτοια ποστ
με χαρτορίχτρες και ζώδια και αστρολογίες
διαπιστώνω ότι ζώντας στον δυτικό πολιτισμό
βοηθιέσαι στη σωστή αναζήτηση
ζωτικών πνευματικών (πλέον) οραμάτων.[/quote]
Η λέξη τουρλομπουρλοκούκι σου λέει τίποτα? Ούτε κι εμένα! :razz:
Ε, ακριβώς αυτή τη σχέση έχω κι εγώ με τα οράματα του δυτικού πολιτισμού... ;-)
[size=13]Δευτερευόντως,
το αν σπάνια μας βοηθά το σύστημα
είναι κάτι που πρέπει να μένει έξω
από την αυτο-συνείδηση.
Άλλωστε, αν γυρίσει το σύστημα
και σου παραπονεθεί ότι
σπάνια το βοηθάς [που δεν θα το κάνει αλλά λέμε τώρα]
τι θα του πεις;
ότι δεν το βοηθάς επειδή δεν σε βοηθάει;[/size]
:mrblue:
Το τι θα πω στο σύστημα, κάτω απ' τη γλώσσα το έχω... ;-) :razz:
Μάλλον όμως είναι και γενικότερα ευνόητο πως ένα τέτοιο σύστημα διαστρεβλώνει τα προσωπικά μας κίνητρα! Και να θέλαμε να ψάξουμε την πραγματικότητα πίσω από καθετί το επιφανειακό, υπάρχει η προγραμματισμένη, συμβατική πορεία που δύσκολα το επιτρέπει.
Κοινωνικές πιέσεις... οικονομικές πιέσεις... υποχρεώσεις... υλικές ανάγκες... αλλοτρίωση...
Μοιραία, λοιπόν, η αυτοσυνείδηση - βασικός παράγοντας για μια υψηλή πνευματική νοημοσύνη - φτάνει να θεωρείται δυστυχώς ασήμαντη!
Κίνητρα, ουσία, όνειρα, φαντασία δεν είναι ελεύθερα... βαρύτητα δίνεται κυρίως στην απόκτηση ύλης.
α-Νοημοσύνη … (Αναίσθητη - Ξεφούσκωτη)
Θα αναφερθώ στο στοιχείο της απόγνωσης, σε άτομα που έχουν φτάσει στο σημείο της παραίτησης, υποτάσσονται στη ματαιότητα, στην έσχατη άρνηση της ζωής - όταν δεν βρίσκουν πουθενά ένα νόημα ή προοπτική και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε τίποτα!
Άλλοι πάλι κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας - αρνούμενοι να αναλάβουν την ευθύνη της ζωής και των πράξεών τους, υποβιβάζουν το πνεύμα τους, αδιαφορούν για τον πόνο που προκαλούν στους άλλους...
Η αναφορά αυτή έγινε για να δείξει ότι και στις δυο περιπτώσεις έχουμε δείγματα χαμηλής πνευματικής νοημοσύνης! Είναι η αδυναμία να ανοίξει κάποιος τους ορίζοντές του πέρα από ένα καθηλωμένο παρόν και να εκτιμήσει τα πράγματα σε ένα ευρύτερο αξιολογικό πλαίσιο.
ρε συ έχεις μια μανία, πέρα από το καθρέφτισμα, να βάζεις σε όλα ταμπέλες και αφορισμούς.
Απόγνωση
Παραίτηση
Υποταγή
Ματαιότητα
Έσχατη άρνηση ζωής
Πουθενά νόημα
Σε τίποτα ανταπόκριση
Αυτοκτονίες
Άρνηση ευθύνης
Υποβιβασμός πνεύματος
Αδιαφορία πόνου
Δείγματα χαμηλής νοημοσύνης
Χωρίς ορίζοντες
Καθηλωμένο παρόν (σε πολυθρόνα??)
Εκτίμηση σε αξιολογικά πλαίσια !!!
(όλα αυτά, σε ένα μόνο κειμενάκι δέκα αράδες)
Έλεος (δικό μου)
πάω να κόψω φλέβες. Να πάρω δέκα βαρβιτουρικά.
Να γίνω δωρητής σώματος γιατί από πνεύμα ότι είχα είναι άχρηστο πια.
Αααα... Και γιαυτό ανησυχείς? Έλα να σου κάνω μια ταχύρρυθμη! :razz: :mryellow:
Αλλά το θέμα αυτό, την Πνευματική Νοημοσύνη διαχειρίζεται, τι περιμένεις να διαβάσεις?? :roll:
Άσε δεν θα πάρω ταχύρυθμη. Όταν αποφασίσω να αυτοκτονήσω θα πέσω σε γκρεμό. Παμ και κάτω. Μη πάω με ψυχοπλάκωμα στο παράδεισο και δεν με θέλουν εκεί οι γκόμενες.
Διόρθωση. Όχι σε γκρεμό, θα μου τσαλακώσει το χαμόγελο. Χαπάκια υπνωτικά μετά από ένα καλό πήδημα.
Για την ταμπακιέρα /ταμπελοποίηση όμως δεν είπες κάτι!!!
Δεν βάζω ταμπέλες, βρε συ rain, το διαπραγματεύομαι... :grin:
'Αλλωστε η πνευματική νοημοσύνη είναι μια δυναμική που θεωρητικά διαθέτει κάθε άνθρωπος!
Είναι μια ενδογενής ικανότητα του εγκεφάλου μας, κι ο εαυτός μας συνεχώς οφείλει να εξελίσσεται. Επικοινωνούμε με το ''κέντρο'' μας, ερχόμαστε σε επαφή με μια ευρύτερη πραγματικότητα, με ουσιαστικά νοήματα, ολοκληρωνόμαστε.
Δεν αξίζει τον κόπο, λοιπόν, να κάνουμε μια προσπάθεια, ώστε να την προσεγγίσουμε? :mrorange: :roll:
Αν διακοπεί η δίοδος, ο διάλογος, ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην εξωτερική επιφάνεια του κόσμου και στον βαθύτερο εαυτό μας, δεν θα αισθανθούμε ένα αφόρητο κενό?
Προσωπικά θα ένιωθα σαν να έλειπε κάτι, σαν να είχα χάσει κάπου το μισό του εαυτού μου και σίγουρα θα έψαχνα τα διασκορπισμένα κομμάτια μου!
σαν να είχα χάσει κάπου το μισό του εαυτού μου
Το πάνω ή το κάτω;
[quote user="κώστας" post="336003"]σαν να είχα χάσει κάπου το μισό του εαυτού μου
Το πάνω ή το κάτω;[/quote]
Δεν υπάρχει πάνω ή κάτω στο συνειρμικό ασυνείδητο, αγαπητέ... :razz:
Σίγουρα πάντως δεν αναφέρομαι στο τμήμα της εγωϊκής περιφέρειας...
Και σίγουρα θεωρώ σημαντική πλευρά της νοημοσύνης τα κίνητρα κάποιου... εννοώντας τον συνδυασμό συνειδητού και ασυνείδητου... ;-)
Δεν υπάρχει πάνω ή κάτω στο συνειρμικό ασυνείδητο
Γνωρίζεις και το ασυνείδητο;
Με τρομάζεις.
[quote user="κώστας" post="336014"]Δεν υπάρχει πάνω ή κάτω στο συνειρμικό ασυνείδητο
Γνωρίζεις και το ασυνείδητο;
Με τρομάζεις.[/quote]
'Οχι, όχι... ησύχασε! Μπορεί να μην υπάρχει πάνω - κάτω, υπάρχει όμως μέσα - έξω! ;-) :mrorange: