'Ενα καινούργιο πρωινό ξεκινά κι εσύ, ως άλλος ήρωας βγαλμένος από κάποιο comic, σπεύδεις να υποβάλεις τα διαπιστευτήριά σου υποκλινόμενος στην αγαστή καθημερινότητα.
Σπασμωδικές κινήσεις που συμπίπτουν απόλυτα με τη ρεαλιστική ψυχογραφία κάθε ''ήρωα'' που έχει το προνόμιο, να ξεδιπλώνει τις πτυχές του σε επίπεδο κοινωνικής επίφασης, ενώ μέσα του διαχωρίζεται αισθανόμενος τη διττότητα καθώς ανταποκρίνεται σ' έναν άλλο χώρο που τον νιώθει σαν αληθινό εαυτό του!
Κι ίσως αυτόν το χώρο κατά βάθος υπερασπίζεται όσο εξωτερικά αναλώνεται και συστηματοποιείται...
Η αναζήτηση της ουσίας μέσα στην παντοδυναμία της καθημερινής φαρσοκωμωδίας και των υποχρεωτικών συμβάσεων.
Η μετριότητα του να ανταποκρινόμαστε, ως μάζα, ενταγμένοι σε συστήματα λογικής και να λειτουργούμε με γελοίες προϋποθέσεις και περιοριστικούς όρους.
Μια - δυό ξεκάθαρες νύξεις πως η ζωή είναι μέσα σε πράγματα που δεν φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού και νάτην η παρόρμηση να ρίξεις μια μούντζα στις προσκολλήσεις σου και να κάνεις επιτέλους την υπέρβαση! 'Ασπρο - Μαύρο! Και να τα χάσεις όλα! 'Ολα!! Να απογυμνωθείς στο όνομα της πιο μεγάλης ηδονής, κάνοντας στον εαυτό σου κάποιες απλές ερωτησούλες:
Γιατί να είμαι έγκλειστος σε μια βλακώδη καθημερινότητα?
Γιατί να δίνω προκατασκευασμένες παραστάσεις στην κακοφωτισμένη ράμπα του ''Θεάτρου Ζωή'', ενώ έχω το δικό μου εσωτερικό θέατρο όπου μπορώ να σκηνοθετήσω χίλιους ρόλους για να καταλήξω στη δική μου αλήθεια?
Και να ριχτείς οικειοθελώς στο ποτάμι με την πιο βαθιά ροϊκότητα χωρίς τον οικείο εξοπλισμό ασφαλείας, ελεύθερος από θέσεις και ετικέτες λογικής.
Και να ζυγιάσεις τα φτερά σου στο φως των δικών σου οριζόντων κι επιτέλους να νιώσεις την παρουσία σου στη ζωή ταυτόσημη μιας ζωντανής οντότητας...
pixie
βρε καλη μου piixie
ετσι για παραδειγμα
γιατι ροικοτητα, κι οχι ροη?
ασε που πορικαοτητα εινα ανυπαρκτη
αλλα κι αν υπηχε θα σήμαινε το ποσο ικανοτητας ροης ενος ποταμιού , ας πουμε ,ενος χειμαρου
σε παρακαλω εξηγησε μου
αισθανομα εντελως βλακας πλεον !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
να νιώσεις την παρουσία σου στη ζωή ταυτόσημη μιας ζωντανής οντότητας...
δηλαδη η παρουσια την ζωή
τι αλλο μπορει να σημαινει εκτς απο ζωντανή οντοτητα?
κι αρχίζει να αντιλαμβάνεται τη ζωή πέρα από τις οικείες συμβάσεις, μοιραία απομονώνεται από το σύνολο γιατί οι αναλογίες και η προκαθορισμένη αξία πρέπει να τηρούνται εφόσον μιλάμε για προϊόντα
και γιατι τετοια οιηση
υπερ των εκτος μαντριου?
αλλα τελος παντων ποιος καθοριζει τα ορια του μαντριου?
και ποιοι εναι οι εξω - μεσα?
'Ενα καινούργιο πρωινό ξεκινά κι εσύ, ως άλλος ήρωας βγαλμένος από κάποιο comic, σπεύδεις να υποβάλεις τα διαπιστευτήριά σου υποκλινόμενος στην αγαστή καθημερινότητα.
Σπασμωδικές κινήσεις που συμπίπτουν απόλυτα με τη ρεαλιστική ψυχογραφία κάθε ''ήρωα'' που έχει το προνόμιο, να ξεδιπλώνει τις πτυχές του σε επίπεδο κοινωνικής επίφασης, ενώ μέσα του διαχωρίζεται αισθανόμενος τη διττότητα καθώς ανταποκρίνεται σ' έναν άλλο χώρο που τον νιώθει σαν αληθινό εαυτό του!
Κι ίσως αυτόν το χώρο κατά βάθος υπερασπίζεται όσο εξωτερικά αναλώνεται και συστηματοποιείται...
απολυτα κατανοτητο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!αυτο μαλιστα
Και να ζυγιάσεις τα φτερά σου στο φως των δικών σου οριζόντων
γιατι να ζυγιαζεσαι στο φως?
αλλα μονο
να γυζιαζεσαι στους οριζοντες, που ειναι και το σωστο
"Αφήστε με μόνη μου
να βρω την αλήθεια μου".
Αυτό αντιλαμβάνομαι εγώ.
Εννοείται όμως ότι
αυτό δεν είναι αληθές.
Και όποιος διαφωνεί,
να βυθιστεί περισσότερο
στο εσωτερικό του θέατρο
και θα ανακαλύψει
την παραπάνω αλήθεια.
ωχ
με αφοριζεις τωρα?
χαχαχαχαχαχα
κοιταξα για το εσωτερικο μου θεατρο
αλλα ουτε Κουν βρηκα, ουτε Κεντρικον,
γιατρε
μηπως θελω γαστρσκοπηση ?
'Ακουσα ότι κυκλοφορεί και ένα σχετικό εγχειρίδιο ''Παιδική Χαρά'', κάτι σαν λυσάρι για αρχαρίους! :cool: :mryellow:
Πολύ καλά...
Όταν η ουσία γίνεται το δίδυμο της ασυναρτησίας, η ξαδέρφη της μικρόνοιας ή αντικείμενο σπουδής των Γιέκε - Γιέκε Μπούα...
[άγρια φυλή αυτή, που εμβαθύνει όμως εξίσου καλά στις έννοιες]... :razz: :???:
Ποτέ άλλωστε δεν πίστεψα στην παρθενογένεση της ασυνεννοησίας, αλλά στον προσδιορισμό της...
Θα επανέλθω... ;-)
Άτιμη ουσία...όλο μου ξεφεύγεις.
Ποντάρω πλέον στην επάνοδο.
Ώστε, διαμέσου του προσδιορισμού
της ασυνεννοησίας και της μικρόνοιας (τους άγριους τους αποφεύγω)
να ανακαλύψω την ουσία
και να μη χρειάζεται πια
άλλη ανάγνωση του σχετικού εγχειριδίου
από το οποίο -είναι προφανές-
ουσία, δεν βρήκα.
Υπάρχει βέβαια μία πιθανότητα
που προσδίδει μία εγγενή δυσκολία
στο όλο εγχείρημα οπότε, οφείλω
να κρατώ μικρό καλάθι:
η ουσία που θα μου αποκαλυφθεί
θα πρέπει να προσθέτει (σύμβολο: "συν")
στη δική μου ήδη υπάρχουσα ουσία
για να με ικανοποιήσει.
Ελπίζω η αποκάλυψη να μην γίνει
από οπαδό της αυτοϊκανοποίησης.
Η καθημερινότητα είναι φθοροποιός και ανίκητη! Και οι συνήθειες που επιβάλλει επίμονα ως τρόπο διαβίωσης, το μόνο που αντικατοπτρίζουν είναι αναπόφευκτες μορφές εξάρτησης και αλλοτρίωσης, συμπιεσμένες στη λογική της μάζας.
Ακόμα κι ο ελεύθερος χρόνος προγραμματίζεται με δήθεν ψευτοδραστηριότητες. :razz:
Διαδικασία φυγής! Ναι, εκεί καταφεύγουν πολλοί από εμάς, προκειμένου να ξεφύγουν από την κοινωνική συλλογικότητα, την πλήξη ή την εξωτερική κενότητα...
Κι όχι φανερά, αλλά μέσα τους πολύ βαθιά! Γιατί αν δηλώσεις ότι χειρίζεσαι έναν μοχλό διαφορετικής κατεύθυνσης, θεωρείσαι αλλότριο στοιχείο οπότε σε απομονώνουν δυστυχώς απ' την αγέλη...
;-)
Yπάρχει μια γενική συνθηκολόγηση, ένα είδος γενικής εξίσωσης! Δεν μπορούμε να βγούμε εύκολα από ένα κλειστό κύκλωμα, γιατί η οργάνωση που υπάρχει είναι για να είμαστε κατ' ουσίαν έγκλειστοι!
Είναι δύσκολο να απομονώσει κανείς τους παράγοντες αυτής της κατάστασης.
Και κάπου - κάπου, ξεφυτρώνει και καμιά ''αυθαίρετη'' κατασκευή με γερή υποδομή και αξιώσεις εσωτερικής μορφής. ;-)
ΥΓ. Θυμήθηκα τον ''Γλάρο Ιωνάθαν'' του Μπαχ τώρα...