Ας πάω λοιπόν ξανά στο παζάρι της ζωής. Λεω σήμερα ν' αγοράσω έναν συντονιστή ψυχής κι ένα μεγάλο μεταξωτό κόκκινο φιόγκο για τον επόμενο χορό των μεταμφιεσμένων... ;-) :grin:
Κάποτε έρχεται μια μεταιχμιακή στιγμή στη ζωή μας που κάνουμε έναν σοβαρό απολογισμό και ξαφνικά όλα γύρω μας μοιάζουν λιγοστά και μυρίζουν ανεπάρκεια.
'Εχουμε πολλά κρατούμενα... Παλέψαμε για τα συναισθήματα και την ψυχική μας πληρότητα, κοπιάσαμε, απογυμνωθήκαμε, αποκτήσαμε κάποια εύθραυστα προνόμια σε επίπεδο κοινωνικών στόχων.
Κάναμε τα πάντα για να νιώσουμε πως επιτέλους υπάρχει μεγαλείο στην ανυποψίαστη ανθρώπινη μοίρα, βρήκαμε τον άνθρωπό μας, περάσαμε στην παραγωγή και την δημιουργία, νιώσαμε πως επιτέλους αυτή η γη κατοικείται...
Και ξαφνικά? Παρουσιάζεται η μεγάλη ανατροπή! Κι όλα καταρρέουν...
Θεωρώ πως αυτό ακριβώς είναι ένα καίριο σημείο, κάτι σαν ορόσημο για τον άνθρωπο, όπου ενώπιος ενωπίω, συναντά γυμνό τον εαυτό σου σε έναν εσωτερικό καθρέφτη καμωμένο στα μέτρα του, μα βλέπει πως στο είδωλο υπάρχει κάποιος άλλος που του μοιάζει, αλλά όχι ο ίδιος!
Μήπως ήρθε η στιγμή για κάποια παραδοχή λαθών και αναθεώρηση πορείας? Μήπως τίποτα δεν καταγράφεται τυχαία και είναι καιρός να ξεκινήσουμε το δύσκολο ταξίδι μέσα μας, αυτό που θα μας οδηγήσει πρώτα στον εαυτό μας και μετά στους άλλους?
Μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να εσωστραφούμε, να προβληματιστούμε βαθύτερα, να αναζητήσουμε όχι την επιφάνεια πλέον αλλά την ψυχή των πραγμάτων?
Για να πω την αλήθεια οι δικοί μου απολογισμοί σπανια κρατούν περισσότερο από 33 δευτερόλεπτα....
Περνάνε χιλιάδες παράγματα από το μυαλό μεν αλλα τόσο κρατάει ένας απολογισμός σε εμενα...
όχι περισσότερο...
Προβλέπω τον καλο απολογισμό θα τον κάνω στο Τέλος όταν θα κλείσει και η αυλαία...
και μάλλον κι αυτός αλλα τόσα δευτερόλεπτα θα κρατήσει....
Χμμμ.... Το θέμα όμως είναι να γίνεται κάποιος σχετικός απολογισμός έγκαιρα, ώστε να υπάρχει και μια θετική δυνατότητα αναθεώρησης.
Δεν θα 'θελα να φτάσω κάπου και να νιώσω ότι έχω μείνει στις κοινότυπες ανθρώπινες αξιολογήσεις χάνοντας τη λεπτή ουσία της ζωής...
Δεν αλλάζεις τον τρόπο διαβίωσης - αυτό είναι κάτι που ούτως ή άλλως μπορείς να το ορίσεις και να το οριοθετήσεις στη συνέχεια - την ματιά σου αλλάζεις μέσα στην καθημερινότητα! Της δίνεις χρώμα και την κάνεις πιο ευέλικτη...
Διευρύνεις τους ορίζοντές σου ώστε να χωράει μια φιλοσοφία ζωής τέτοια που θα σου επιτρέπει να συνδιαλέγεσαι και με άλλα πράγματα, εκτός των κλασικών εικονογραφημένων παραστάσεων.
Προσωπικά, πέταξα ή χάρισα μετά μεγάλης ευχαρίστησης ''γαμάτες'' κοινωνικές θέσεις και έστειλα στο διάολο ετικέτες κοινής λογικής λειτουργώντας ανατρεπτικά προκειμένου να μπορώ να ανασαίνω ελεύθερα μέσα στην αυτάρκειά μου, συνεπώς είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα μπορούσε να προτείνει απλή δράση ή κούρνιασμα στα αβγά μας.
Ποτέ δεν βρήκα την ευτυχία στα καθημερινά τετριμμένα...
pixie
sorry pixie
αλλα αυτο που καταλαβα απο το κειμενο σου
ειναι να ζεις μια συνηθισμενη ζωη , χωρις τα θελω σου
και την μιζερια αυτή απλα να ονομαζεις με ωραιες λεξεις
ας πουμε ζωη χαρισαμενη,ευτυχισμενη, ακραια κλπ
αν δεν καταλαβα καλα
σχωρα με
Θα το χρειαστείς το συγχώριο, καλέ μου sevenseas, διότι μυρωδιά δεν πήρες! :razz: :mryellow:
Εγώ μιλάω για θέσεις ζωής ως συνειδητή επιλογή και θέμα βούλησης... δεν αναφέρομαι σε εξωτερικά μπιχλιμπίδια - λέξεις κλπ. Εσωτερίστρια είμαι, και το εκφράζω με μια ανάλογη ζωή. Δεν με ενδιαφέρει καμία κοινωνική άνοδος, δεν πιστεύω στις κοινωνικές δομές, ζω πολύ λιτά και με ελάχιστα χρήματα από τη ζωγραφική μου, απολαμβάνοντας όμως την υπερανθρώπινη ηδονή των ανελικτικών αναβαθμών!
Η αναφορά, λοιπόν, γίνεται για ένα αποφασισμένο άτομο που προτίμησε να κάψει το διαβατήριό του [ βολή, γάμους, κοινωνικά αξιώματα...], αποδέχτηκε να πληρώσει κάθε σκληρό τίμημα, απογυμνώθηκε ολοκληρωτικά από τις στείρες προσκολλήσεις κυνηγώντας την ποιότητα της ''αληθινής ζωής''... της ζωής που συνήθως δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού...
Κάποιες φορές νιώθουμε φτωχοί από ανθρώπινα πεπρωμένα που ίσως τα χάνουμε για να τα κερδίσουμε σε μια άλλη μορφή... 'Ετσι ώστε να μην υπάρχει πια χώρος για μιζέρια, για συμβάσεις, γιαυτόν τον γελοίο καθωσπρεπισμό, τις μάσκες, τα γλοιώδη αισθήματα... ;-)
Η ιστορία του πρωταγωνιστή της ιστορίας ξεκινάει ένα πρωινό. Όπως καθε μέρα χωρίς να υπάρχει ιδαίτερος λόγος ξυπνούσε αρκετά νωρίς ! Ήθελε να είναι καθόλα έτοιμος για το καθημερινό κυνήγι! Είχε ανεβάσει στροφές τον τελευταίο χρόνο γιατί η κατάσταση δεν ήταν καθόλου καλή,ελέω οικονομικής κρίσης,και έπρεπε να είναι πολύ προσεκτικός! Είχε ένα αίσθημα επίσης ότι κάτι αλλάζει,κάτι δεν έχει κάνει σωστά,ήταν και εκείνες οι ατέλειωτες συζητήσεις με την..... που του είχε δείξει καινούρια μονοπάτια,αισθανόταν ανίκανος όμως να τα διαβεί! Μάλλον δεν είχε χρόνο ,έπρεπε να παρακολουθεί στενά τα πάντα,έτσι του είχαν πεί έτσι έκανε!
Εκείνο λοιπόν το πρωινό ,κάνοντας το καθημερινό motivation,μπροστά στον καθρέπτη ακούγοντας τον αγαπημένο του ραδιοφωνικό σταθμό..ξαφνικά σβήνουν τα φώτα..blackout! Μα πώς? Τα φώτα του μπάνιου ανοιχτά,η τηλεόραση ανοιχτή γιατί δεν έβλεπε τίποτα? Απο που πήγαζε αυτό το σκοτάδι? Έμεινε για ώρα ακίνητος ,ανήμπορος για να κάνει οτιδήποτε αλλα ταυτόχρονα πλημμυρισμένος απο συναισθήματα πρωτόγνωρα! Το σκοτάδι πήγαζε απο μέσα του,απο όσα έκανε η καλύτερα δεν έκανε για τον εαυτό του σε όλη του την ζωή! Μόνο για τους άλλους ,ότι του έλεγαν..ότι επιτρεπόταν..
Περνώντας λίγες μέρες συνειδητοποιημένος πλέον για πρώτη φορά,που πήγαινε και τι έκανε ,δυνατότερος αντιμετώπιζε με θάρρος και επιχειρημοτολογία
όλους εκείνους που δεν καταλάβαιναν τι έχει γίνει,τι έπαθε ο πρωταγωνιστής της ιστορίας.Κάποιοι το αποδέχθηκαν κάποιοι όχι,δεν είδε κανέναν όμως να καταλαβαίνει τι είχε να τους πεί! Πρόβλημα τους ,σκέφτηκε,δεν πρόδωσε κανέναν,ίσα ίσα τον εαυτό του πρόδιδε τόσα χρόνια,την ψυχή του μαύριζε..
Τώρα κάτω απο νέες συνθήκες ,και με εφόδιο ότι του έχει μεταλαμπαδεύσει η........προσπαθεί να βρεί τον βηματισμό του ,αντιμετωπίζοντας την ζωή με αλλο ματι ,θέλει να κάνει όσα η αγάπη ..ονειρεύεται..
Αυτός είναι ο απολογισμός του .... λίγων λεπτών ,που περιέχει μια ζωή..
[quote user="pixie" post="324710"]Θα το χρειαστείς το συγχώριο, καλέ μου sevenseas, διότι μυρωδιά δεν πήρες! :razz: :mryellow:
Εγώ μιλάω για θέσεις ζωής ως συνειδητή επιλογή και θέμα βούλησης... δεν αναφέρομαι σε εξωτερικά μπιχλιμπίδια - λέξεις κλπ. Εσωτερίστρια είμαι, και το εκφράζω με μια ανάλογη ζωή. Δεν με ενδιαφέρει καμία κοινωνική άνοδος, δεν πιστεύω στις κοινωνικές δομές, ζω πολύ λιτά και με ελάχιστα χρήματα από τη ζωγραφική μου, απολαμβάνοντας όμως την υπερανθρώπινη ηδονή των ανελικτικών αναβαθμών!
Η αναφορά, λοιπόν, γίνεται για ένα αποφασισμένο άτομο που προτίμησε να κάψει το διαβατήριό του [ βολή, γάμους, κοινωνικά αξιώματα...], αποδέχτηκε να πληρώσει κάθε σκληρό τίμημα, απογυμνώθηκε ολοκληρωτικά από τις στείρες προσκολλήσεις κυνηγώντας την ποιότητα της ''αληθινής ζωής''... της ζωής που συνήθως δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού...
Κάποιες φορές νιώθουμε φτωχοί από ανθρώπινα πεπρωμένα που ίσως τα χάνουμε για να τα κερδίσουμε σε μια άλλη μορφή... 'Ετσι ώστε να μην υπάρχει πια χώρος για μιζέρια, για συμβάσεις, γιαυτόν τον γελοίο καθωσπρεπισμό, τις μάσκες, τα γλοιώδη αισθήματα... ;-)[/quote]
μαλλον κατι αλλο συμβαινει καλη pixie αλλα δεν θελω να μπαχαλέψω το θεμα σου
απλα σου λεω αλλη μια φορα , ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠΛΑ
ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΕΞΆΣΚΗΣΗ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ
ετσι οπως γραφεις παραποιουνται πληρως τα οσα θελεις να πεις
[quote user="sevenseas" post="324831"]... δεν θελω να μπαχαλέψω το θεμα σου
απλα σου λεω αλλη μια φορα , ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΠΛΑ
ΘΕΛΕΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ
ΑΛΛΑ ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΕΞΆΣΚΗΣΗ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ
ετσι οπως γραφεις παραποιουνται πληρως τα οσα θελεις να πεις[/quote]
Ακριβέ μου... :mryellow: Εγώ γράφω ακριβώς αυτό που επιθυμώ νοηματικά να περάσω... Σαφέστατα! 'Αλλωστε ο τρόπος έκφρασης κάθε φορά ποικίλλει φέροντας την ιδιορρυθμία του γράφοντος, τους κραδασμούς των λέξεων που χρησιμοποιεί ως μέσον επικοινωνίας, τις δονήσεις της ατομικότητάς του...
ΜΕ ΣΥΝΕΧΗ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ να με διαβάζεις, όπως ο καλός μου ο κώστας! :lol: :lol: :lol:
Εκεί που μας χρωστούσαν
μας πήραν και το βόδι...
λέγεται αυτό.
[quote user="κώστας" post="324858"]Εκεί που μας χρωστούσαν
μας πήραν και το βόδι...
λέγεται αυτό.[/quote]
:mryellow: :mryellow: :mryellow:
Σωστός! 'Αντε να σε δω να τοποθετηθείς και επί του θέματος! ;-)
mpaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
αστο βρε pixie μου
ασε δεν εχω διαθεση
μολις γυρισα από την κηδεια του παιδιου που εγραψα προχθες στο forum
Ιδού και ο γνωστός Πυθαγόρειος έλεγχος...
Κάνεις καθημερινά τον απολογισμό σου εκτιμώντας τις πράξεις σου ώστε να είσαι ενάρετος!
''Πη παρέβην? Τι δ’ έρεξα? Τι μοι δέον ουκ ετελέσθη?''
Που θα πει: "Τι έκανα που δεν έπρεπε? Τι έκανα που έπρεπε? Τι έπρεπε να κάνω που δεν το έκανα?"
;-)
Tον Πυθαγόρειο απολογισμό παίζει και να τον κάνω κάθε μέρα. Για συνολικούς απολογισμούς όμως δεν...
... αν προλάβω πριν πω την οριστική μου καληνύχτα κάτι μπορεί να γίνει.
Εκτός και αν έρθουν έτσι τα πράγματα ώστε να χρειαστεί. Έως τώρα δεν έχει χρειαστεί... μάλλον είμαι τυχερός.
Αυτά εξ' ημών...
Μεγάλη Λέξη όπου δεν είναι μόνο τα γράμματα που περιλαμβάνει όπου τη κάνουν μεγάλη οπτικά και με δυσκολία τα μεταφράζω..αλλά και αυτό που κουβαλάει μέσα της είναι τόσο καθαρό..Ομολογώ πως με μεγαλύτερη ακόμα δυσκολία την εκφέρω..
Εξαγνίζει..πολλές Ψυχές.....Σαν να είναι το Νερό όπου Καθαρίζει τη Ψυχή.
Κάθε απολογισμός εμπεριέχει, συνείδηση, αμεσότητα και ειλικρίνεια!
Μέσα από ταλαντεύσεις και άπειρα μικρά καθρεφτίσματα, φτάνουμε σε έναν εαυτό βαθύτερα βιωμένο.
Και όντως, μετά από μια τέτοια προσπάθεια η προσέγγιση είναι ουσιαστική και το ''Εγώ'' εκλαμβάνεται ως καθαρό...
[quote user="pixie" post="322313"]Μήπως ήρθε η στιγμή για κάποια παραδοχή λαθών και αναθεώρηση πορείας? Μήπως τίποτα δεν καταγράφεται τυχαία και είναι καιρός να ξεκινήσουμε το δύσκολο ταξίδι μέσα μας, αυτό που θα μας οδηγήσει πρώτα στον εαυτό μας και μετά στους άλλους?
Μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να εσωστραφούμε, να προβληματιστούμε βαθύτερα, να αναζητήσουμε όχι την επιφάνεια πλέον αλλά την ψυχή των πραγμάτων?[/quote]
Δεν ξέρω άκριβώς τον λόγο, αλλά τις μέρες γύρω από την Πρωτοχρονιά επανέρχομαι στα συγκεκριμένα ερωτήματα. 'Εχουν στενέψει τα περιθώρια δράσης, η ελπίδα όμως - έστω και αυτοδιαψευδόμενη συνεχώς - παραμένει.
Είθε κάθε δύσκολη πορεία να μας οδηγήσει σε ένα ξέφωτο που θα καθορίζεται από εμάς τους ίδιους!
Είθε να καταργηθούν τα σύνορα... να εκλείψει κάθε εμπόδιο προς την ευαισθησία και τα σκιρτήματα του νου.
ότι πιο καλό για απολογισμό θα ήταν αυτό ....
"Την επόμενη ζωή μου θέλω να τη ζήσω ανάποδα.
Ξεκινάς από νεκρός κι έτσι το γλιτώνεις αυτό.
Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο κι αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα.
Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο, γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος.
Πηγαίνεις και εισπράττεις τη σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις
σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στη δουλειά.
Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις αρκετά νέος για να χαρείς την ζωή.
Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι 'ατακτούλης'.
Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο.
Στη συνέχεια πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις.
Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι την στιγμή που γεννιέσαι.
Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπα με όλα τα κομφόρ,
κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, κάθε μέρα και μεγαλύτερο χώρο και νάτο !!! Τελειώνεις σαν...ένας οργασμός..."
[align=right].... από τον Γούντυ Άλλεν[/align]
καλημέρα :smile:
Μπέρδεμα. Σε μια ταινία, (που δεν είχα δει το τέλος) ο Μπραντ Πίτ ( από τις ωραίες ταινίες) λόγω κάποιας ασθένειας γεννιέται παππούς, ζαρωμένος με άσπρα μαλλιά, ρυτίδες και καμπούρης. Δυσκολεύεται να περπατήσει, να απαλλαγεί από τα μπαστούνια ως το θαύμα. περπάτησε αλλά πέθανε ο ιερέας- γιατρός. Έμαθε τον ζωοδότη έρωτα σε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να είναι και συνομίλη του πνευματικά αλλά η φύση ήταν εκτός χρόνου, δεν λειτουργούσε.
Τελικά και έτσι να ήταν, όπως τα λέει ο Γούντι, ζωή χωρίς έρωτα ..υπάρχει ;
[quote user="larus audouinii" post="372905"]Τελικά και έτσι να ήταν, όπως τα λέει ο Γούντι, ζωή χωρίς έρωτα ..υπάρχει ;[/quote]
Πώς δεν υπάρχει! Μια χαρά... ησύχασε το κεφαλάκι μου! :lol:
Άλλο αν μιλάμε για υποθέσεις εσωτερικές... εκεί όπου βρίσκεται συγκεντρωμένη όλη μας η γύμνια... όπου τίποτα δεν είναι δικό σου γιατί σε όλα ανήκεις και όλα τα δίνεις...
[quote user="pixie" post="373412"][quote user="larus audouinii" post="372905"]Τελικά και έτσι να ήταν, όπως τα λέει ο Γούντι, ζωή χωρίς έρωτα ..υπάρχει ;[/quote]
Πώς δεν υπάρχει! Μια χαρά... ησύχασε το κεφαλάκι μου! :lol:
Άλλο αν μιλάμε για υποθέσεις εσωτερικές... εκεί όπου βρίσκεται συγκεντρωμένη όλη μας η γύμνια... όπου τίποτα δεν είναι δικό σου γιατί σε όλα ανήκεις και όλα τα δίνεις...[/quote]
...εξαρταται τι ορισμο δινει ο καθενας μας στον ερωτα..
αν ορισουμε σαν ερωτα το σεξ...τοτε συμφωνω με την pixie :lol: :lol: :lol: :lol:
αλλα επειδη εγω σαν ερωτα οριζω το καθε μου αυθορμητο συναισθημα σε καθε τι τριγυρω μου
που μου αρεσει πολυ ...τοτε οχι ζωη χωρις ερωτα δεν υπαρχει..
κ πως οριζω εγω τον ερωτα?
ενα κοκκινο τριανταφυλλο, μια κουοα αχνιστο καφε,
ενα ηλιοβασιλεμα, ενα στιχο, ενα τραγουδι,
μια φετα παγωμενο καρπουζι μεσα στο κατακαλοκαιρο,
μια καλη συντροφια διπλα σου, ενα καλο βιβλιο κ ενα σωρο αλλα
πραματα...
ετσι οπως οριζω κ βιωνω εγω τον ερωτα
σας διαβεβαιω πως καθε μερα ειμαι πολυ ερωτευμενη
παθιασμενα ερωτευμενη...
γενικα ερωτευμενη με τη ζωη κ οτι
εμπεριεχεται σε αυτην...χωρις αυτο να σημαινει βεβαια
οτι αποκλεω τον ερωτα σαν σεξ ...οχι βεβαια
π.χ. εχω μια ερωτικη σχεση με τα χερια
:lol: :lol:
αλλα υπαρχουν τοσα πολλα αλλα...... (http://a33.gr/files/images/7515/150410_361440520628897_641982717_n.png)