Επ ευκαιρία ενός διάλογου σήμερα στο Chat room τοθ a33 βάζω αυτό το Θέμα. Έναυσμα ήταν ένα ερώτημα που έβαλε ο Loco
Λέμε συχνά μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα…..
και το ουσιαστικό ερώτημα που ξεχνάμε είναι … πως βρέθηκε αυτός /η εκεί μεταξύ γκρεμού και ρέματος
Τα δικά σας ερωτήματα και φυσικά αν έχετε και τις απαντήσεις
Η απάντηση "με ελικόπερο" δεν ισχύει, γιατι για να προσγειωθεί εκει σημαίνει ότι έχει αρκετο χώρο και μπορεί να βολευτεί αρα δεν ειναι σε δύσκολη θέση.
Πρέπει να αναζητήσουμε με συνεση την απάντηση !
όχι, όχι.. το ελικόπτερο το αποκλείουμε για τον απλούστατο λόγο ότι αν έτσι έφτασε εκεί ... έτσι μπορεί και να ξαναφύγει !!!
συνεπώς .. κανένα πρόβλημα .. καμία αγωνία ..
εγώ εξετάζω την περίπτωση του να φύτρωσε !!!
κι ο δύσμοιρος να περιμένει απλά ... να ξεραθεί ...
και θέτω το δικό μου μείζον ερώτημα]
Εδώ μάλλον πρόκειται περί σοβαροτάτου προβληματισμού και μεγάλου διλήμματος... :roll:
Ας αφιερώσω το ακόλουθο τραγουδάκι στο θέμα:
''Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα
η δική σου η αγάπη,
ήταν θέλημα της μοίρας
να πνιγεί μέσα στο δάκρυ.
Άργησα να καταλάβω
άργησα μα τώρα είδα,
όλα τέλειωσαν για σένα
και εγύρισες σελίδα!!!!'' :mryellow: :mrgreen:
γιές ιτ ιζ σοβαρότατο....
και σε ότι αφορά αυτό
Παράθεσηεγώ εξετάζω την περίπτωση του να φύτρωσε !!!
κι ο δύσμοιρος να περιμένει απλά ... να ξεραθεί ...
Νομίζω πως δεν παίζει, διότι αν φύτρωσε εκεί τότε θα πρέπει να ψάχνουμε πως βρέθηκαν εκεί η μάνα και ο πατέρας του για να τον /την φυτρώσουν... άσε δε που μεταξύ κρέμου και ρέματος είναι δύσκολη και η σύλληψη αλλα και η γεννα....
Η πιο μεγάλη πιθανότητα για απάντηση είναι η απρόσμενη αλλαγή του ενός παράγοντα.
Δηλαδή για να το εξηγήσω καλύτερα...
Κάποιος περπατάει σύρριζα κοντά σε ένα ρέμα ή σε έναν γκρεμό.. και δεν είναι μια πράξη μικρής χρονικής διαρκειας αλλα έχει αρκετό χρονικό βάθος...
Αφού λοιπόν το συνηθίζει συχνά τότε έχει πιθανότητες να του κάτσει ένας μεγάλος σεισμός κι εκεί που είχε μονο ένα ρέμα από την μια μεριά ξαφνικά να αποχτήσει και έναν γκρεμό (από την κατακρήμνιση από την άλλη) ή και ανάποδα...
εκεί που περπάταγε συχνά διπλα σε γκρεμό να κάνει καταποντισμούς με βροχές και ένα μικρό ρυάκι που είχε διπλα του να γίνει ρέμα
οποτε να βρεθεί στην κατάσταση Μπρός Γκρεμός και πίσω Ρέμα
Ηθικό δίδαγμαΜη τραβάτε για πολύ τα όρια σας σε ένα άκρο διότι απρόσμενα μπορεί να σας κάτσει και το άλλο άκρο εκεί που δεν το περιμένεις και μετά την έκατσες την βάρκα
'Ολα είναι αντιφατικά στην ουσία τους, συμφωνώ, ωστόσο δεν μπορούμε να ζούμε ανάμεσα σε μεταρσιωμένες αντιθέσεις...
Ακόμα κι αν υπάρχει δυσκολία επιλογής, κάποια στιγμή η κρίση οφείλει να δρα καταλυτικά και η απόφαση για μια σαφή πορεία να υπερισχύει.
Τα πράγματα αξίζουν μόνο μέσω της ερμηνείας τους...
Πολλές φορές είμαι ακόμα μπερδεμένη κι αναρωτιέμαι αν θα πρέπει να επιλέξω να αντικειμενοποιήσω τα όνειρά μου που η λογική μου δεν αποδέχεται ή να τα εξορθολογίσω - πράγμα που κάνει την ευαισθησία μου να τσιρίζει!
Δεν υπάρχει κάτι να συγκριθεί με τις αναλογίες και το μεγαλείο ενός ονείρου φαινομενικά ανώφελου... Αλλά κι από την άλλη, η καθημερινότητα είναι σχεδόν μητρική!
'Ισως αξίζει τον κόπο και τον χρόνο που θα αναλώσουμε προκειμένου να ταλαντευτούμε και να δικαιωθούμε...
pixie μου συμφωνω μαζί σου
αλλά νομίζω πως για τα περισσότερα πράγματα υπάρχει τουλάχιστον και μια λύση Εστω και κοπιαστική...η ζωή δεν είναι γεμάτη από ευκολίες πάντα
Μου αρέσει καμμιά φορά στα δύσκολα να αφήνομαι στη Σοφία Του
Όσο για το πως βρέθηκε εκεί, υποθέτω από το μονοπάτι στα πλάγια, αλλά μάλλον σε ανάλογη περίπτωση υπάρχει και ο τρόπος ;-)
kostad33 μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις :grin:
(ωρε , σε βουνό δεν ανεβήκατε ; :razz: )
:mrblue:
Από την δική μου μεριά θα πω ότι συνήθως φτάνουμε σε αυτό το αδιέξοδο όταν ξεκινάμε κάποια προσπάθειά μας με υπερβάλλοντα ενθουσιασμό, χωρίς να έχουμε σταθμίσει όλους τους παράγοντες αυτής της προσπάθειας. Τί εννοώ: ας πούμε ότι ξεκινάμε μια νέα επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία φαίνεται ότι θα αποδώσει υψηλά κέρδη. Δεδομένων των υψηλών κερδών ενθουσιαζόμαστε και προχωρούμε σε αυτήν την κίνηση χωρίς να προσέξουμε ότι είμαστε εντός του ρέματος και ότι πιθανόν οι δυνάμεις μας να αρκούν άπαξ για την έξοδο από αυτό. Ξεκινάμε λοιπόν να βγούμε από το ρέμα, μετά κόπων και βασάνων φτάνουμε στην κορυφογραμμή για να διαπιστώσουμε ότι την πορεία μας την ανακόπτει ο γκρεμός. Συνήθως σε αυτό το σημείο δεν έχουμε τόσες δυνάμεις ώστε να τον υπερπηδήσουμε οπότε έχουμε πλέον 2 επιλογές: 1) Να πέσουμε στο γκρεμό και 2) να επιστρέψουμε στο ρέμα και να ακολουθήσουμε διαφορετική διαδρομή. Αν όμως δεν έχουμε δυνάμεις ούτε για το ένα ούτε για το άλλο τί κάνουμε;
και ποιος αντεχει μια γη και μια ζωη φλατ;
:grin: Μαράκι
η τοποθέτηση του cna τελευταία δυστυχώς φαίνεται πως έχει πολλούς οπαδούς :sad: :sad:
Θυμάμαι την δικιά μου την γιαγιάκα ...(αυτό κυρίως της κληρονόμησα) που έλεγε γουρλώνοντας τα γαλανά της μάτια αυστηρά "να τα τμαρς" στη δικιά της προφορά Να οικονομείς δηλαδή Να μετράς Τελικά αυτό αυτό έχει απήχηση και όχι μόνο στα οικονομικά ...
Θα συμφωνεί με το συμπέρασμα που έγραψε και ο kostad33
[quote user="larus audouinii" post="324682"]:grin: Μαράκι
η τοποθέτηση του cna τελευταία δυστυχώς φαίνεται πως έχει πολλούς οπαδούς :sad: :sad:
Θυμάμαι την δικιά μου την γιαγιάκα ...(αυτό κυρίως της κληρονόμησα) που έλεγε γουρλώνοντας τα γαλανά της μάτια αυστηρά "να τα τμαρς" στη δικιά της προφορά Να οικονομείς δηλαδή Να μετράς Τελικά αυτό αυτό έχει απήχηση και όχι μόνο στα οικονομικά ...
Θα συμφωνεί με το συμπέρασμα που έγραψε και ο kostad33[/quote]
εκείνα τα χρόνια ήταν δύσκολα από τον δείκτη οικονομικής ευρωστίας Το μέτρημα κυρίως είχε την οπτική γωνία του να φυλάσσεις κάπου τα απαραίτητα χωρίς να το ξέρει κανείς για ώρα ανάγκης...όχι για το ίδιο άτομο αλλά για αυτόν που στην οικογένεια θα το έχει κάποτε ανάγκη μεγάλη
Στη σημερινή εποχή όμως ίσως έχει μεγαλύτερη αξία, το να εκτιμάς και το να μην ευτελίζεις
Είχε σκοινί, σφήνες και άλλα ορειβατικά. Είχε κι ένα σύντροφο παρέα που τα κουβαλούσαν. Έφυγε όμως ο σύντροφός του και πήρε μαζί τον ορειβατικό εξοπλισμό. Κι έτσι, έμεινε ...μεταξύ γκρεμού και ρέματος... :razz: :mryellow:
[quote user="maistra"]Είχε σκοινί, σφήνες και άλλα ορειβατικά. Είχε κι ένα σύντροφο παρέα που τα κουβαλούσαν. Έφυγε όμως ο σύντροφός του και πήρε μαζί τον ορειβατικό εξοπλισμό. Κι έτσι, έμεινε ...μεταξύ γκρεμού και ρέματος... :razz: :mryellow:[/quote]
συμπέρασμα
μη έχεις μονο έναν σύντροφο μαζί σου όταν πας στα δύσκολα
και μη έχεις μονο μια σειρά από εξοπλισμό
Ακόμη μια φορά θα είμαι εκτός, αλλά για όσους με γνωρίζουν εδώ μόνο, έγινε πλέον η αγαπημένη συνήθεια
maistra όμως δεν είναι έτσι....εξαρτάται από ποια θέση το βλέπει ο καθένας, από τον γκρεμό από το ρέμα ή από τα πλάγια , με τι διάθεση, κίνητρα, γνώση και κριτική σκέψη
Παρεπιπτόντως στον εξοπλισμό, όπως και για άλλα πράγματα, το σημαντικό δεν είναι να τον έχεις, τον πιο καλύτερο να έχεις αλλά να τον συντηρείς και σε καλή κατάσταση, να ξέρεις -που και πότε-να τον χρησιμοποιήσεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο Κατά τη γνώμη μου η βασική αρχή είναι η ατομική κριτική σκέψη και η υπεθυνότητα
Όπως για παράδειγμα το να βρεθεις σε ένα γκρεμό ή σε ένα ρέμα χωρίς κανένα απολύτως υλικό ή εξοπλισμό ή τον ελάχιστο που θα μπορουσε να υπάρχει...μπορεί να συμβεί σε πολλούς
Αν έχεις κριτική σκέψη, αυτό είναι και η άλλη πρώτη αρχή, τα πιο λιγα ή απλά αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο ή ακόμη καλύτερα, όταν δεν έχεις απολύτως τίποτε, τα άχρηστα αντικείμενα ή σχήματα, σηνιάλα, ήχοι και φθόγγοι γίνονται τα καλύτερα εργαλεία, ως ακόμη και φορεία ..που σώζουν μάλιστα με ασφάλεια και ζωές τρίτων που πιθανά να βρίσκονται στο ίδιο σημείο ;) εκεί είναι και το ουσιαστικότερο ,,,να μην έχεις αλλά να αγαπάς κυρίως αυτό που θέλεις να κάνεις :grin:
Καλως όρισες στην κοινότητα ,,,και καλώς γνώρισες το ρέικι :shock:
εύχομαι να μείνεις :grin: και με μεγάλη ευχαρίστηση να σε ξεναγήσω...τον Θεό τον γνώρισες ήδη
Συμπερασματικά...κατά μια άποψη
Οι συνοδοιπόροι , οι άνθρωποι που βάδισαν με την καρδιά μας, και άφησαν από κοινού σημάδια δεν φεύγουν ποτέ , δεν γίνεται να "φεύγουν" όσο ζούμε Αφήνουν τα χέρια τους τα μονοπάτια μπροστά μας και τα αποτυπωμάτά τους
Ο εξοπλισμός είναι αντικείμενα, ενώ οι καρδιές δεν είναι, λειτουργούν ανεξέλενγκτα
ένα κρίσιμο ερώτημα με ανύπαρκτη απάντηση είναι το αν, κάποιος διαβάζοντας διάφορες καταστάσεις ή βλέποντας τες στην καθημερινή του ζωή απέναντι, έχει κάποια ωφέλεια Γιατί θα έπρεπε να έχει στην αξία της καθημερινότητας
Δεν αναφέρομαι στην αυτού εξοχότητά μου :razz: φυσικά και με κανένα τρόπο , παραδείγματα ζωής υπάρχουν και εδώ στο φορουμ, δεν θα ήταν δυνατόν να μην υπήρχαν ως ένα μέρος της κοινωνίας
Βαδίζουμε τρεχοντας , αλλά αν κοιτάξει κανείς γύρω του θα δει καταστροφές ή προβλήματα από το ή για το τίποτε (δεν αναφέρομαι σε φυσικές) Προβλήματα που θα είχαν λύσεις, γίνονται χρόνια Οδοιπόρους να χάνονται σε λάθος μονοπάτια και το κάθε δευτερόλεπτο της ζωής έχει μεγάλη αξία
[quote user="larus audouinii" post="326206"]Συμπερασματικά...κατά μια άποψη
[/quote]
κατα δευτερη αποψη;
και τι σημασια εχει για σενα που εχει μεγαλη σημασια για μενα; :lol:
Αφού αναζητούν με εξεταστικές επιτροπές κλπ ποιοι δωροδοκήθηκαν από την Siemens
Αφού μπορεί να έχουν παραγραφή διάφορες ευθύνες ΄
Και αφού η δωροληψία είναι ποινικό και αστικό αλλά και η δωροδοκία είναι ποινικό και αστικό αδίκημα.
Γιατί δεν κάνουν και αγωγή (που δεν χρειάζεται καμιά εξεταστική επιτροπή) για δωροδοκία που έχει ομολογήσει η ίδια η Siemens ότι έχει κάνει?
Ανεξάρτητα ποιοι τα πήραν, ανεξάρτητα πόσα πήραν και πότε, έχουμε ένα σίγουρο δεδομένο
Η Siemens έχει ομολογήσει ότι λάδωνε. Αυτό είναι ποινικά και αστικά κολάσιμο και το ελληνικό δημόσιο, ο κάθε οργανισμός ακόμα και ο κάθε πολίτης μπορεί να ασκήσει αγωγή κατά της Siemens και με αγνώστους παραλήπτες των χρηματικών ποσών.
Αυτό γιατί δεν το κάνουμε?
Υπάρχουν οι δωρολήπτες αλλά υπάρχει και ο δωροδόκος (που το έχει ομολογήσει βεβαίως βεβαίως)