Κυρίαρχο θέμα πάντα είναι ο τρόπος έκφρασης στις προσωπικές σχέσεις, τα λεκτικά κενά στην επικοινωνία, που ενώ δημιουργούν αδιέξοδα, δυστυχώς υπάρχουν πολλές φορές ακόμα και ερήμην των πρωταγωνιστών, ως κομμάτια μιας κοινωνικής κατάστασης στο πίσω μέρος του μυαλού τους.
Συνήθως η ουσιαστική προσέγγιση απουσιάζει, ίσως η γλώσσα της είναι παντελώς ελλειπτική, ίσως όμως υπάρχουν και ηθελημένες σιωπές, ίσως για κάποιους η γυμνή αλήθεια είναι δυσβάστακτο να εκφραστεί κι αλίμονο αν γίνει υπηρέτης του προφανούς!
Το ζητούμενο της επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο ανθρώπους - και όχι μόνο στην ερωτική συνομιλία - δεν επιτυγχάνεται πάντα, ακόμα κι εκεί που οι καλύτερες προθέσεις εξαντλούνται...
Γίνεται μια οικονομία στα θέματα του λόγου, λείπει η τόλμη για ''ανοίγματα'', ακόμα και η πρωτοτυπία, οι απλοί αισθητικοί ερεθισμοί...
Η γλώσσα μας έχει έντονους πόρους και δυνάμεις κίνησης και μαγείας!
Εμπεριέχονται δονήσεις λοιπόν στον λόγο, ο οποίος σαφώς μπορεί να θεωρηθεί ένα πολύ καλό διεγερτικό της συγκινησιακής ζωής, του έρωτα αλλά και της διανοητικής ευαισθησίας!
pixie
Γιατί άραγε είναι τόσο δύσκολο να την ενεργοποιήσουμε αυτή τη γλώσσα ή μάλλον να προσδιορίσουμε και να δημιουργήσουμε τη δική μας ξεχωριστή γλώσσα μέσα στη συνηθισμένη? ;-)
Πραγματικά πανέμορφο να μπορούσαμε να αντικειμενοποιούμε τις σκέψεις μας και να μεταφέρουμε ο ένας στον άλλον την ουσία των πραγμάτων σχηματοποιώντας την με τις δονήσεις του λόγου!
Ποντάρω στις χρυσές εξαιρέσεις... :grin:
[quote user="κώστας" post="329659"][/quote]
Σιγά μην ασχοληθεί η λογοκρισία μαζί σου, επειδή δηλώνεις αυτό που αισθάνεσαι ή αυτό που είσαι! :mryellow:
Θεωρώ ότι σε έχω ωθήσει πολλές φορές να κοινωνικοποιήσεις τον εαυτό σου! :razz:
Δεν έχεις ποτέ δικές σου πεποιθήσεις άλλωστε, έχεις μόνο ελλιπείς εντυπώσεις που στηρίζονται στις εκφράσεις των άλλων, αυτών ντε, με τη φασιστική νοοτροπία, που έχουν όμως τη δύναμη να ενσαρκώνουν ιδέες...
Γι αυτό και ο τρόπος σου είναι ανάλογα καυστικός. Γιατί δεν μπορείς ακόμα να αντιληφθείς την κρυμμένη ταυτότητα των πραγμάτων κάτω από την επίπλαστη επιφάνεια.
Καμιά φορά βέβαια θυμίζεις άνθρωπο, κάτι όμως που μοιάζει περισσότερο με παράβαση των δικαιωμάτων της ψιλομίζερης αναγκαιότητας που υπηρετείς επάξια. ;-)
Νομίζω πάντως πως, μέσα στον πλατωνισμό των εντυπώσεων, επιτέλους έχεις κάνει τη μεγάλη πρόοδο να εκφραστείς με μια λέξη προσανατολισμένη τόσο στον εαυτό σου: ''μουνί''!
'Οπως θα έλεγα εγώ τη λέξη ''ουρανός'' πριν ανοιχτώ στους ορίζοντές μου ή στο ανώφελο όνειρο πως η Γη κατοικείται από ανθρώπους με αξιοπρέπεια...
Μάγια
[size=12]Πάντα είναι προς το καλό
το βγάλσιμο της μάσκας.
Και ξεβράκωμα μπορείς να το πεις.[/size]
[quote user="κώστας" post="329668"][size=12]Πάντα είναι προς το καλό
το βγάλσιμο της μάσκας.
Και ξεβράκωμα μπορείς να το πεις.[/size][/quote]
'Η αισθητική της παραίτησης... 'Η ναυτία από τα αντίδοτα... 'Η κούραση από τις ψευδαισθήσεις...
'Η πνευματική ντροπή... 'Η μια σειρά αποτυχιών που δεν ξέρεις καν ποιές είναι... 'Η συνέπειες που αισθάνονται...
Ακόμα και οι μάσκες τελικά είναι ζήτημα στυλ! ;-)
eidika oi venetsianikes ;)
Οι μάσκες μπορεί να κρύβουν τα χίλια πρόσωπα της μέδουσας!
Αλλά πληγώνουν κιόλας καθώς κάποιος τις φορά ή τις βγάζει ανάλογα... συνήθως αυτόματα ή μηχανικά... και με την αγωνία ζωγραφισμένη πολλές φορές, μην τυχόν κάποιος αντιληφθεί την πραγματική του ταυτότητα!
Η ανάγκη κάποιων ανθρώπων για μεταμφίεση δημιουργεί τραγικές φιγούρες, καθώς τα προσωπεία παραπέμπουν συνήθως στο θέατρο και είναι σε συνάρτηση με την υποκριτική.
Γιατί να μην μπορούμε να επικοινωνούμε με ειλικρίνεια?
Γιατί οι μάσκες να μην ταυτίζονται με τον εαυτό μας?
Γιατί να μην αξιοποιούμε το ανθρώπινο αυτό θεϊκό χάρισμα του λόγου που μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε ουσιαστικά μεταξύ μας - με τις εκατομμύρια λέξεις και προτάσεις που η γλώσσα μας διαθέτει?
Γιατί να μην μπορούμε να επικοινωνούμε με ειλικρίνεια?
[size=12]Εγώ με ειλικρίνεια επικοινωνώ.
Εσύ γιατί δεν μπορείς;[/size]
Γιατί οι μάσκες να μην ταυτίζονται με τον εαυτό μας?
[size=12]Δεν χρειάζομαι μάσκα.
Η δική σου γιατί δεν ταυτίζεται;[/size]
Γιατί να μην αξιοποιούμε το ανθρώπινο αυτό θεϊκό χάρισμα του λόγου που μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε ουσιαστικά μεταξύ μας - με τις εκατομμύρια λέξεις και προτάσεις που η γλώσσα μας διαθέτει?
[size=12]Εγώ το αξιοποιώ σε ικανοποιητικό βαθμό.
Εσύ γιατί δεν το αξιοποιείς;
...Περιμένω εναγωνίως τις ανασκευές.
Τις κάνω πολύ χάζι.[/size]
Αχ, εντυπωσιάστηκα τώρα... :mrgreen:
Αν μας έλεγες και σε ποιόν απευθύνεσαι με φλάμπουρο τον εγωϊσμό και τόση σιγουριά... :razz:
Τέλος πάντων, δεν κρινόταν απαραίτητο να απολογείσαι ή να δηλώνεσαι... ;-)
Άλλωστε, κώστα, αυτοπροσδιορίστηκες ήδη με τα λόγια σου: ''και ξεβράκωμα μπορείς να το πεις''...
[size=12]Είναι επιτακτική ανάγκη να αντιληφθείς ότι
δεν μπορείς να απευθύνεσαι σε νοήμονες ενήλικες
με τουπέ καθηγητή πανεπιστημίου και βάθος φελλού.
Είναι επιτακτική ανάγκη να ανακαλύψεις
το συναίσθημα της ντροπής, κρύβοντας τη γύμνια σου.
Η εποχή του Αδάμ και της Εύας πέρασε ανεπιστρεπτί.[/size]
Eγώ γιατί δε συμμετέχω στα ματσάκια τελευταίως;; που τόόόόόόόόσο μ'αρέσουν :lol: :lol: :lol: :lol:
και μένα το ίδιο :grin: :grin: :grin: :grin:
pixie μου ora ...
"κώστας" συμφωνώ μαζί σου εδώ,
αλλα ως ένα σημείο
Δεν είσαι εγωιστής, ποντάρω, όπως και ότι το γνωρίζεις
Ευαίθητος επίσης, το κρύβεις πολύ 'οπως και το ίδιο παιχνιδιάρης που δεν κρύβεται
Επίμονος ναι αλλα μερικές φορές, ξέρεις το παρακάνεις πολύ
Ο εξυπνότερος νοπ, ίσως και ναι, όπως και μεις οι υπόλοιποι
Λοιπόν, σιχαίνομαι όμως τους φασισμούς, το δήθεν ύφος υπεράνω όχι, :grin:
η pixie είπε την άποψη της ,και οφείλεις να σέβεσαι απόψεις... τουλάχιστον
κατά τα υπόλοιπα, και τα χρηστά δακτυλίδια από whatever πρόβλημά σου
δεν είσαι ο μόνος ξερόλας που να διαχειρίζεται λέξεις, ξέρεις
άει πνίξου ωρε σήμερα Επιεικώς
και στα βαθειά..
βιάζομαι, έχε χάρη...
Α! στις δύσκολες μέρες να ακούτε την φωνή της Νάσιας στο ραδιόφωνο
Εμένα μου αρέσει και η υπογραφή της
8) (ε καλά τώρα)
Αμάν αδερφούλα μου,τόσος πρόλογος και μπούρου-μπούρου,για να μας πεις να ακούσουμε την Νάσια;Δώκε συντεταγμένες,τουλάχιστον... (Ποιά Νάσια;Αυτή που είχε βάλει εκείνο το Σόλδιερ οφ Φόρτουνε...τόοοοτε,που πήδαγε η βελόνα...βρε τι μου θύμησες...)
αυτό ακριβως :cool:
ξεστράτησα από το θέμα και δεν μου αρέσει καθόλου το " ε, καλά τώρα" :oops: :sad: :sad:
αλλά μερικές φορές είναι καλό (εκτός τόπικ και θέματος)
Ανδρίκο nasia9 μήπως ; ;-)
αν και δεν ξέρω αν συνεχίζει η nasia....παλαιότερα την είχα ακούσει
Προφανώς, η απάντηση αυτή
δεν συγκινεί σε σημείο υποστήριξής μου.
Ξέρω, είμαι αντιπαθητικός άρα "καλά να πάθω".
Ξέρω όμως, επίσης, ότι κάποιος, αυτή την απάντηση
την αντιστρέφει ή, ακόμη χειρότερα, την απαξιά.
Και το χαρακτηρισμό και τον γράφοντα αυτού.
Ενδέχεται αυτός ο κάποιος να περνά καλά
βρίσκοντας αιτίες απαξίωσης, των άλλων.
Αν τυχόν αναζητήσεις αυτόν τον κάποιον,
μη ψάξεις προς τα εδώ.
Χαμένος χρόνος.
Και...όχι. Δεν σέβομαι όλες τις απόψεις.
Σωστό; Λάθος; Τι να σου πω...
Εγώ σωστό το βρίσκω αλλά συχνά ακούω / διαβάζω
ότι είναι λάθος. Γεγονός είναι ότι δεν έχω πειστεί
ότι είμαι λάθος.
Σίγουρα όμως, θεωρώ λάθος την παρερμηνεία.
Εκεί δέχομαι κάθε κριτική και επαναπροσδιορίζω.
Τέλος, δεν αντιλαμβάνομαι κάτι.
Πώς είναι δυνατόν να κρύβω κάτι [πολύ κιόλας]
αλλά εσύ να το ξέρεις;
Είσαι καλή στο ψάξιμο
ή μήπως απλά δεν κρύβω κάτι;
Διότι δεν θυμάμαι να σου έχω
εκμυστηρευτεί ποτέ ότι κρύβω κάτι.
Γλάρε,
Σε έχασα αλλά δεν πειράζει... :)
Κώστα,
Τώρα έχασα κι εσένα....
... γμ το αλτσχάιμερ μέσα ρε γμτ...
Βρήκες εμένα μη σε νοιάζει τίποτα :P
Τελικά, μάλλον κινούμαι σε ένα φάσμα ουτοπικό ως προς την ανθρώπινη έκφραση και τον Λόγο γενικότερα...
'Οχι μόνο δεν συνεννοούμαστε, αλλά σε λίγο θα χρειαστούμε και ειδικό εγχειρίδιο αγνώστων λέξεων, εννοιών και κυρίως συμπεριφοράς!
Βάζω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μια αγαπημένη μου σκέψη, κάτι σαν ευχή στο θέμα της επικοινωνίας κι ο κώστας το προσβάλλει με τη λέξη ''μουνί''!
Ναι, κώστα, ήταν δεδομένο ότι θα στο αντιγυρίσω στη συνέχεια, τι πιστεύεις δλδ. ότι έχεις το μοναδικό προνόμιο να δαγκώνεις - πρώτος και καλύτερος στην ειρωνεία - και θες να είμαστε επιεικείς μαζί σου πάντα ενώ κάνεις για άλλη μια φορά απόπειρα να δώσεις τη χροιά της ευτέλειας? :razz:
Η νοητική μου διαύγεια είναι αυτού του βαθμού κι ο γραπτός λόγος μου αποδίδεται έτσι, έχεις κάποιο πρόβλημα, σε πονάει κάτι? Γιατί δεν σκοπεύω να πολιτογραφηθώ διαφορετική και να αρχίσω να εκφράζομαι με προσποίηση και τακτική - ξεφλουδίζοντας εγγενείς μύθους της εικόνας που πραγματικά είμαι...
Δεν μπαίνω στη διαδικασία να αγανακτήσω με τον τρόπο σου, αλλά ούτε βέβαια σε αποδέχομαι, ούτε φυσικά σιωπαίνω ... γιατί απλούστατα δεν είμαι ούτε τόσο σπουδαία, ούτε τόσο δυνατή ώστε να αγνοώ τη φωνή κάποιου... και τα όνειρά μου είναι ακόμα ανθρώπινα γι' αυτό έχουν ελαττώματα!
Και στην τελική, προτιμώ να επαρκώ στον εαυτό μου παρά να φτιάχνω γιρλάντες με την όποια ακαθόριστη ή αστάθμητη ή κακόβουλη ή σαρκαστική συνείδηση των άλλων!
Επίσης μία καλή λύση είναι το να αντιλαμβάνεσαι τα διαδικτυακά φόρα στην πραγματική τους διάσταση.
Και πως αξίζει ν' ασχολείσαι με κάτι μόνο σε συνάρτηση με την αξία που του δίνεις.
Κι επιτέλους ο "Κώστας", ο "Pappas10", ο "ΚώσταςD33", η "Pixie" κλπ είναι nicknames που εκφράζονται με πληκτρολόγια.
Ο Κώστας, ο Μιχάλης, Ο Κώστας και η Μάγια είναι άνθρωποι με πολλάκις περισσότερα χαρακτηριστικά από αυτά που διακρίνονται μέσα από τον γραπτό τους λόγο.
Ξέρω ότι όλοι αντιλαμβάνεστε τη διαφορά. Και δεν το παίζω υπεράνω. Έχω διαφωνήσει, τσακωθεί, μπουρδουκλωθεί, εξοργιστεί, ενίοτε και βριστεί άπειρες φορές μέσα στο α33. Με θέσεις και γραπτά όμως. Όχι με ανθρώπους...
και τα όνειρά μου είναι ακόμα ανθρώπινα γι' αυτό έχουν ελαττώματα!
Γιατί να μην μπορούμε να επικοινωνούμε με ειλικρίνεια?
[size=12]Εγώ με ειλικρίνεια επικοινωνώ.
Εσύ γιατί δεν μπορείς;[/size]
Γιατί οι μάσκες να μην ταυτίζονται με τον εαυτό μας?
[size=12]Δεν χρειάζομαι μάσκα.
Η δική σου γιατί δεν ταυτίζεται;[/size]
Γιατί να μην αξιοποιούμε το ανθρώπινο αυτό θεϊκό χάρισμα του λόγου που μας δίνει το δικαίωμα να μιλάμε ουσιαστικά μεταξύ μας - με τις εκατομμύρια λέξεις και προτάσεις που η γλώσσα μας διαθέτει?
[size=12]Εγώ το αξιοποιώ σε ικανοποιητικό βαθμό.
Εσύ γιατί δεν το αξιοποιείς;
Αν λοιπόν δεν θες να βλέπεις κριτικές μου
και συγχρόνως να συνεχίζεις να μην αναφέρεσαι σε σένα
μία καλή λύση είναι να γράφεις π.χ.
"γιατί να μη μπορούμε εμείς πλην κώστα...κλπ κλπ"
Διότι εννοώ να παίρνω ό,τι γράφεις στα σοβαρά.[/size]
[size=12]Το δε σχόλιό μου δεν ήταν προσβλητικό.
Δεν προσβάλλω με τη λέξη μουνί.
Περιπαικτικό ήταν αλλά δέχομαι ότι ο καθένας
όταν διαβάζει είναι σε μία άλφα διάθεση
που μπορεί να απέχει από τη δική μου
την ώρα που έγραφα.
Έτσι, ορίζω από μόνος μου ότι ειρωνεύτηκα.
Αν εσύ προσβλήθηκες τότε, χρησιμοποιώντας τη λέξη μουνί για μένα
το έκανες με σκοπό εσύ να με προσβάλλεις.[/size]
Το τελευταίο πράγμα που επιθυμώ είναι να προσβάλλω τους ανθρώπους με τους οποίους συνδιαλέγομαι...
Νομίζω ότι είμαστε στην κατάλληλη στιγμή να το ξεκαθαρίσουμε κι αυτό... ;-)
Δεν φοβάμαι να εκθέσω απόψεις σε πρώτο πρόσωπο, αστεία πράγματα, αλλά όταν το κάνω, κατ' εσέ, επιβάλλω άποψη και συνεπώς είναι φασιστικό! ;-)
'Οταν μιλάω γενικά, κατ' εσέ, είναι απρόσωπο, σνομπ, δεν υπάρχει ασφαλές κριτήριο, είμαι ανειλικρινής, θυμίζω καθηγήτρια, φοράω μάσκες... λες και το να προκαλώ ειδικά σε σένα δυσθυμία είναι μια από τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες μου! :razz: :mrblue:
Ε, λοιπόν, αν επιθυμείς να επικοινωνείς πραγματικά - γενικά αναφέρομαι - δεν θα πρέπει να λειτουργείς σαν μεταρρυθμιστής, εγώ δεν το κάνω - όπως βλέπεις επιδέχομαι διόρθωση και το συζητώ.
Δεν ξέρω πόσο ειλικρινής εμφανίζομαι ως άνθρωπος στη δική σου αντίληψη, σίγουρα όμως διαθέτω δίκαιη ευαισθησία και τραυματίζεται η ευφυία μου στην ιδέα ότι κάποιος προσπαθεί να αλλάξει κάτι στον τρόπο μου βρίζοντάς τον! Είναι, λοιπόν, θέμα προσωπικής δικαιοσύνης και όχι προσωπικού εγωϊσμού, κάθε αντίδρασή μου...
Εφόσον διαθέτεις ορθή κρίση, κώστα μου, καταλαβαίνεις πως αν είναι κάτι να διορθώσεις και να το φέρεις στα μέτρα σου, θα πιαστείς από αυτό που βρίσκεται πιο κοντά σου. Και το πιο κοντινό είναι ο εαυτός σου και κανείς άλλος!
Κι άσε τους άλλους να ταξιδεύουν στην πολύχρωμη πραγματικότητά τους, γιατί οι περιοχές που έχουν ορίσει ως επίπεδο ύπαρξης μπορεί να είναι τελείως άγνωρες σε σένα, συνεπώς τους αδικείς κρίνοντάς τους...
Μάγια
[quote user="κώστας" post="329887"][size=12]
[/size][/quote]
Όχι, δεν το εννούσα έτσι και το ξέρεις! Είναι άδικο
Ειρωνικά και μόνο, αν και δεν φρόντισα ή πρόσεξα να στολίσω ιδιαίτερα την έκφραση, και είδαμε και οι δυο σε πρώτο πρόσωπο το χάρισμα της ειρωνίας Το φορτίο που μπορεί να μεταφέρει, εν αγνοία μας ακόμη
Ωφείλω, συγνώμη Με εντιμότητα λέω, πως δεν το/θα σκεφτόμουν/κα απέναντί σου έτσι
Αντιδρώ στο αντιπαθής Κουβέντα κάνουμε σε φορουμ, κάτι έχει σημειώσει ο Μιχάλης
Πιστεύω πως το εννοούν και οι υπόλοιποι γύρω μου το ίδιο Στο φόρουμ γράφουν αξιόλογοι χαρακτήρες με γνώσεις
Αυτό που θα μείνει στις στιγμές της επικοινωνίας μας εδώ, σε αυτά που θα πάρουμε και θα δώσουμε ο καθένας από τον άλλον πέρα από νέες φιλίες, είναι και ένα κοματάκι καλοσύνης
Μάλλον συνηθίζω να σέβομαι και να διαβάζω το ίδιο τις απόψεις όλων
Τέλος, δεν αντιλαμβάνομαι κάτι.
Πώς είναι δυνατόν να κρύβω κάτι [πολύ κιόλας]
αλλά εσύ να το ξέρεις;
Είσαι καλή στο ψάξιμο
ή μήπως απλά δεν κρύβω κάτι;
Διότι δεν θυμάμαι να σου έχω
εκμυστηρευτεί ποτέ ότι κρύβω κάτι.
Και από ότι είχα ποντάρει επίσης, πράγματι κολυμπάς πολύ καλά, οπότε δεν βλέπω το πρόβλημα Και αυτό επίσης (το κολύμπι) είναι πανέμορφο ;-) :razz: :grin: ($##%)
Δεν φοβάμαι να εκθέσω απόψεις σε πρώτο πρόσωπο, αστεία πράγματα, αλλά όταν το κάνω, κατ' εσέ, επιβάλλω άποψη και συνεπώς είναι φασιστικό!
[size=12]Καταρχήν, δεν εξαρτάς αυτό που γράφεις
από τα "κατ' εμέ". το ξεκαθαρίζουμε αυτό.
Ύστερα...εγώ;
εγώ που χρησιμοποιώ το "εγώ" όσο περισσότερο μπορώ
λέω ότι αυτό είναι φασιστικό;
Φασιστικό είναι το γενικό
που συμπεριλαμβάνει τους πάντες συλλήβδην.
Για το βρίσιμο μην έχεις παράπονο.
Υπάρχουν και χειρότερα.[/size]
επιδέχομαι διόρθωση και το συζητώ.
[size=12]Το ξέρω.
Γι' αυτό και είμαι εις εκ των βασικών αναγνωστών σου
αλλά και κριτών σου.
Και, ένα βασικό χαρακτηριστικό μου
είναι ότι οποιαδήποτε κριτική, οσοδήποτε έντονη
αφορά σε ένα πράγμα.
[Ένα...την κάθε φορά εννοώ...]
Στα...της πολύχρωμης πραγματικότητας...
από βδομάδα πάλι.
Άλλωστε, η πολύχρωμη πραγματικότητα
είναι η πραγματικότητα...όλων μας.[/size]
Όχι, δεν το εννούσα έτσι και το ξέρεις! Είναι άδικο
[size=12]Επειδή εσύ εννοείς, έτσι όπως εννοείς, το "έτσι"
πρέπει να το εννοώ κι εγώ έτσι;
Άδικο είναι να δηλώνεις εσύ
ότι το ξέρω εγώ
...ώστε να με πεις άδικο.
Στο κάτω-κάτω, θα επιμείνω,
πώς είσαι σίγουρη για το δικό μου "έτσι";[/size]
πράγματι κολυμπάς πολύ καλά
[size=12]Έχεις δει μήπως και το μυστικό μου τατού;[/size]
Κι αφού όλες οι παρεξηγήσεις μας - λεκτικές ή ψυχολογικές ή διακατεχόμενες από γδικιωμένη αντιπαράθεση - έχουν τελειώσει, ας προχωρήσουμε στην ανάπτυξη του θέματος! :mrgreen: :lol:
Και λέω να πάμε λίγο και στην ερωτική επικοινωνία...
Μου έχει δημιουργηθεί η εντύπωση ότι σήμερα ο άνθρωπος κατά βάθος φοβάται ακόμη και τη φωνή του!
Και αν πραγματικά η ομιλία του σημερινού ανθρώπου κωδικοποιείται σε συγκεκριμένα πλαίσια και περιορίζεται, αυτός που γίνεται άχρωμος και άοσμος είναι κυρίως ο ερωτικός λόγος.
Αυτός ο ερωτικός λόγος που γεννιέται μαζί με τον άνθρωπο!
Γιατί ο σημερινός άνθρωπος αγνοεί τον λεκτικό ερωτισμό του, και προτιμά να αντιγράφει φτηνά σεξουαλικά πρότυπα?
Έχεις δει μήπως και το μυστικό μου τατού;
Σίγουρα όμως, θεωρώ λάθος την παρερμηνεία. !
Δεν αντιγράφω άλλες παραγράφους..... ;-)
Ουάου
Δεν έκανα τον μάντη Kώστας, ούτε ασχοληθηκα Χαλάρωσε
Και τη μοίρα μου να λεγανε κατακούτελα θα το προσπερνούσα
Την γνώμη μου έγραψα, κακώς, αλλά δεν είχα καταλάβει πως ενοχλούσε Τελος πάντων
Και αν, ψάχνεις και συ τον τύπο που ψάχνει να δει, δεν θα τον βρεις σε μένα Και αν έχω την εντύπωση πως δεν εχεις τατου, για να έχει και τουλάχιστον κάποιο ενδιαφέρον, κακό είναι ; :razz: :razz:
Δεν έχω απάντηση στην ερώτηση pixie, ίσως γιατί γνωρίζω την απάντηση που αφορά εμένα
καλό σας βράδυ :grin:
Γιατί ο λεκτικός ερωτισμός προϋποθέτει μία σειρά πνευματικών δεξιοτήτων που ΚΑΙ υποκειμενικές είναι ως προς την αποτελεσματικότητα τους ΚΑΙ είναι αρκετά επίπονο να αποκτηθούν...
Ενώ τα φτηνά σεξουαλικά πρότυπα ΚΑΙ "διαφημίζονται" ανελέητα αλλά και "αποκτούνται" μέσα από αλοιφές, χαπάκια, πλαστικές και δεν συμμαζεύεται.
Όπως ακριβώς κατεβαίνει η ΠΑΝΑΘΑ στο ΟΑΚΑ και έχει φέρει ο γάβρος Χ στους "Ζωσιμάδες" και αντί να καθαρίσει το ματσάκι, τρώει ένα γκολ από στημένη φάση και μας βγαίνει η ψυχή μετά μέχρι να το καρφώσει ο μαύρος για να πάρουμε κι εμείς Χ και να πάμε στο Καραϊτάβλι μόνο με 2 πόντους διαφορά αντί για 4εις.
Και το 70% απογοητεύεται γιατί έχει 2 και όχι 4 πόντους διαφορά. Κι όποιος πει "Όχι ρε... να πάμε να το πάρουμε εμείς όχι να μας το πάρει ο Μπακαγιόκο..." γίνεται γραφικός.
Κατάλαβες;;;;
Κατάλαβα... κατάλαβα... :evil: :mrorange:
Αλλά πιστεύω πως, εκτός από τον Παναθηναϊκό, και η τεχνοκρατική κωδικοποίηση έπαιξε κι εδώ τον ρόλο της όπως κέρδισε έδαφος και σε κάθε συναλλαγή άλλωστε.
Εφόσον ζούμε σε μια καθημερινότητα με γρήγορο τρόπο ζωής και υπερβολικές απαιτήσεις συμπιεσμένες μέσα στον χρόνο και, από τη στιγμή που όλα τείνουν να είναι προγραμματισμένα ή εμπορεύσιμα, ίσως κάπως έτσι να χάνεται η μοναδικότητα στη διαπροσωπική έκφραση...
Είναι γρήγορη η καθημερινότητα αλλά καταλήγουμε να συζητάμε τρέχοντας, και να γράφουμε καθιστοί.. η διαπροσωπική έκφραση συμπιέζεται συχνά κι εδώ μέσα όταν η διάθεση και το ύφος του άλλου παρερμηνεύονται και χρωματίζουν τα λόγια λάθος..
Πάντως, ακόμη και μία πουτάνα
που προγραμματισμένα εμπορεύεται
το κορμί της, δεν μπορώ να την φανταστώ
μονότονα μοναδική στη διαπροσωπική της έκφραση.
Προφανώς δεν μπορώ να είμαι
τόσο απόλυτα κυνικός.
Αυτος ο υπεροχος λογος που ακριβως χρησιμοποιειται???
Αντι να μου πουν θα κανεις το σκατο σου παξιμαδι θα μου πουν ''επτωχευσαμε''....
Αντι να μου πουν θα δουλευεις(αν δουλευεις) σαν το σκυλι θα μου πουν θελουμε ''παραγωγικοτητα''...
Αντι να μου πουν θελω να σε μαμησω θα μου πουν ''τα ματια σου ειναι σαν τον ουρανο''...
Τι κανει ομορφο ενα κειμενο,εναν διαλογο η μονολογο?Η πολυπλοκοτητα και το παντρεμα συνθετων λεξεων?
τα μάτια σου είναι σαν τον ανοιξιάτικο ουρανό :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
(έβαλα και ρομαντικό εγώ)
[quote user="Black soul" post="337842"]Αυτος ο υπεροχος λογος που ακριβως χρησιμοποιειται???
Τι κανει ομορφο ενα κειμενο,εναν διαλογο η μονολογο?Η πολυπλοκοτητα και το παντρεμα συνθετων λεξεων?[/quote]
Η εσωτερική αλήθεια που κρύβουν τα λόγια μας! Αυτό μετράει...
Δεν χρειάζεται να είναι διανοήματα... ούτε τα ευφυολογήματα αποτελούν άθλημα! Είναι γελοίο αυτό...
Οι λέξεις έχουν κραδασμούς και ακαταστάλακτη ουσία, μαγεύουν και δονούν, δημιουργούν εικόνες, συνδυάζουν τα διεστώτα, και σίγουρα η ''σωστή'' χρήση τους είναι υπέρ του νοήματος που προσπαθούν να εκφράσουν.
Τα λόγια είναι κούφια και ανώφελα μόνο όταν αφήνουν την αίσθηση του χρησιμοποιημένου και της καθημερινής φθοράς - και αναφέρομαι στα τετριμμένα κατά συνθήκη ψεύδη βέβαια από τους θεματοφύλακες του αστισμού.
Υπερασπίζομαι τον χώρο των ποιητών και των καλλιτεχνών του είδους αρκεί να αντιλαμβάνονται και να αισθάνονται το μυστήριο αυτής της πραγματικότητας και να μην αναλώνονται σε καλολογικά στοιχεία χάριν του λόγου...
Υπερασπίζομαι τον χώρο των ποιητών και των καλλιτεχνών του είδους
Από πού κι ως πού; Σε φώναξε κανείς;
Ολίγον άκυρο το σχόλιο? :mrblue: Αλλά θα απαντήσω...
Προφανώς δεν το γνωρίζεις, αλλά ανήκω σ' αυτό τον χώρο και ναι, υπάρχουν φορές που με ''φωνάζουν'' στην παρουσίαση βιβλίων να προλογήσω ως αναλυτής.
Δεν είμαι ποιήτρια, διαβάζω ποίηση, φυλλομετρώ, ανιχνεύω...
Πίσω από κάθε λογοτεχνικό έργο, πίσω από τα πέπλα της αισθητικής, κρύβονται σύμβολα και εσωτερικά στοιχεία κι ο αναλυτής καλείται να εξοικειώσει τον αναγνώστη και να βγάλει στο φως την ατομική αλήθεια του συγγραφέα.
Αυτό που ενδιαφέρει στο σημείο αυτό είναι η εσωτερική αξία - η πυκνότητα των νοημάτων - κι όχι η καλλιτεχνική μορφή, γιαυτό ποτέ δεν συμφωνώ με την άσκηση λογοτεχνικής κριτικής.
'Αλλωστε τα πάντα είναι ρευστά και αναθεωρούνται, συνεπώς έχει μεγάλη σημασία επίσης η ποιότητα και η ωριμότητα εκείνου που κάνει την αποτίμηση!
Κι εδώ στην Ελλάδα δυστυχώς η ''μύτη'' είναι ψηλά κι η κριτική πάει σύννεφο - παρέα με την αυταρέσκεια των υποτιθέμενων ''μεγάλων ποιητών''...
Αυτά... :grin:
Δεν διαπιστώνω να ανήκεις
σε κανέναν χώρο υπεράσπισης.
(Και πώς θα μπορούσες άλλωστε...)
[quote user="κώστας" post="337913"]Δεν διαπιστώνω να ανήκεις
σε κανέναν χώρο υπεράσπισης.
(Και πώς θα μπορούσες άλλωστε...)[/quote]
Προφανώς χρειάζεσαι καλύτερα γυαλιά... ;-)
Θα μπορούσα να ισχυριστώ επίσης ότι δεν είσαι και το πιο ανοιχτό μυαλό...
Κι αν δεν απατώμαι, ούτε φιλόλογος...
Κουράγιο μας! :mricy:
Τι κανει ομορφο ενα κειμενο,εναν διαλογο η μονολογο?Η πολυπλοκοτητα και το παντρεμα συνθετων λεξεων?
Ίσως τα περιθώρια που αφήνει.
τι κανει ομορφο ενα κειμενο για μενα;
μα φυσικα ο ηχος...
ο ηχος που κανει το απαλο θροισμα της αλλαγης σελιδας... ο ηχος των νυχιων που μασουλαω απο αγωνια... ο ηχος του χασμουρητου που προσπαθω να πνιξω προκειμενου να παραμεινουν τα ματια ανοιχτα γιατι δεν θελω, δεν μπορω να το εγκαταλειψω... ο ηχος της νοερης αναπαραστασης μιας δυνατης σκηνης... και γιατι οχι... ο ηχος της βουβαμαρας που προκυπτει απο δεος...
ναι... κι ο ηχος των πληκτρων που καθομαι και γραφω τετοια πραγματα μεσημεριατικα και μου χαλαω το ιματζ...
τρομαρα μου!!! :lol: :lol: :lol:
Υπέροχο είναι μόνον ότι μας κάνει να νιώθουμε υπέροχα.
Όλα τ' άλλα είναι... κοινές οδοντόπαστες! :razz: :lol: [albumimg]12134[/albumimg]
Ο λόγος, στα χείλη εκείνων που διατηρούν μέσα τους το σποράκι της έντιμης και αληθινής επικοινωνίας, είναι όχι μόνο υπέροχος, αλλά συγκινητικός και μαγικός!
Δυστυχώς γίνεται δηλητήριο στα χείλη των κακεντρεχών ή των ανόητων.
Αυτών που ανοιγοκλείνουν μηχανικά ένα στόμα με κατάλευκο χαμόγελο - δείγμα άριστης λεύκανσης, αλλά όχι απαραίτητα καθαρότητας - χωρίς να δηλώνουν τίποτα ή μάλλον ναι, την θλιβερή κενότητά τους...
Συνηθισμένο καθημερινό φαινόμενο... ειδικά στα παράθυρα των τηλεοράσεων!
Κι επειδή θεωρώ ότι αυτό το ποστ, με θέμα τον Λόγο εννοώ, έχει τις φιλοσοφικές εκζητήσεις του και μπορούν να δοθούν περαιτέρω επεκτάσεις, τοποθετείται στην ενότητα της Φιλοσοφίας.
Και λέω να σταθούμε λίγο στο γνωστό λατινικό γνωμικό: scripta manent, verba volant.
Μέσα στα verba ωστόσο, συμπεριλαμβάνονται και οι λόγοι ουσίας οι οποίοι ίσως είναι οι μόνοι που παραμένουν! 'Οσο για τα scripta, πολλές φορές δεν είναι παρά υπομνηματικά και μόνο, εννοώντας πράγματα της υλικής ζωής - βιβλιάρια καταθέσεων, λογιστικά βιβλία κλπ.
Γιατί αυτό το κακό έχει ο γραπτός λόγος: να μοιάζει με τη Ζωγραφική!
Και θα πάω στον Φαίδρο που αναφέρει τα εξής: ''Κι αυτής [της Ζωγραφικής] δα τα έργα στέκονται μπροστά σου σαν να είναι ζωντανά, αν όμως τα ρωτήσεις, σιωπούνε με πολλή σοβαροφάνεια.
Το ίδιο λοιπόν κάνουν και οι γραμμένοι λόγοι: πας δηλ. να πιστέψεις πως έχουνε νόηση και μιλάνε, αν όμως τους ρωτήσεις κάτι για εκείνα που λένε - γιατί θέλεις να το καταλάβεις - δηλώνουν ένα μονάχα πράγμα, το ίδιο πάντοτε.''
[quote user="pixie" post="338388"]Και λέω να σταθούμε λίγο στο γνωστό λατινικό γνωμικό: scripta manent, verba volant.[/quote] :roll: Με το παρδόν μαντάμ, αλλά επειδή με τα λατινομπουρδουκλέ δεν τα πάω και πολύ καλά, μήπως σου είναι εύκολο να ρίξεις και καμιά μετάφρα;;;
Αν γουστάρεις ασφαλώς... :cool:
Ευχαρίστως, να το μεταφράσω, αν και είμαι σίγουρη ότι το γνωρίζεις! :grin:
scripta manent, verba volant: τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν!
Σημαντική η λατινική αντίληψη... ασχέτως αν διαφωνώ με το παρόν γνωμικό... ;-)
[quote user="pixie" post="338394"]Ευχαρίστως, να το μεταφράσω, αν και είμαι σίγουρη ότι το γνωρίζεις! :grin: [/quote]Γι' αυτό μ' αρέσεις... γιατί είσαι σίγουρη για όλα... :cool:
[quote user="pixie" post="338394"]scripta manent, verba volant: τα γραπτά μένουν, τα λόγια πετούν![/quote]Σωστόςςςς ο λατίνοςςςς... ρε μηπως ν' αρχίσω κάνα φροντηστήρι λατινέ...? :cool:
[quote user="pixie" post="338394"]Σημαντική η λατινική αντίληψη... ασχέτως αν διαφωνώ με το παρόν γνωμικό... ;-)[/quote]Διαφώνα όσο θες, μόνο μη μου ζητήσεις να πληρώσω... :cool:
:mryellow: :mryellow: :mryellow:
Ως προς αυτό που σχολίασα σχετικά με τη λογογραφία και γενικά με τον γραπτό λόγο, γνώμη μου είναι πως ναι, είναι κατώτερος από τον προφορικό!
Κι αυτό γιατί ο προφορικός λόγος είναι αυθόρμητος, πραγματικός, ζωντανός, έμψυχος... άρα και με τεράστια υπεροχή.
Λογικότατα, ο γραπτός, σωστό θα ήταν να θεωρείται ομοίωμα!
Ακόμα και τα σπουδαιότερα συγγράμματα του κάθε στυλίστα του είδους ή τα δοκίμια των μεγάλων φιλοσόφων, είναι αδύναμα από μόνα τους να διδάξουν την αλήθεια, αφού είναι ακίνητα και αμίλητα. ;-)
Κι Οι Λέξεις Φλέβες Είναι
Μέσα Τους Αίμα Τρέχει
Όταν Σμίγουν Οι Λέξεις
Το Δέρμα Του Χαρτιού Ανάβει Κόκκινο
Όπως Την Ώρα Του Έρωτα
Το Δέρμα Του Άντρα Και Της Γυναίκας.
Γ.Ρίτσος
;-)
Ο Λόγος κατά Λιαντίνη...
Ο Heidegger σημειώνοντας τον άμεσο δεσμό της γλώσσας με την αλήθεια ονομάζει τη γλώσσα κατοικία του Είναι και τους ποιητές φύλακες της αλήθειας.
Πρόκειται για μια φιλοσοφική θέα αφορμησμένη απο τα μυστικώτερα βάθη του όντος.
Ο Holderlin, ο αγαπημένος ποιητής της θεάς Παραφροσύνης, που κατέβηκε ως την άτρεμη διαύγεια του βάθους, είδε στη γλώσσα τη χαρισματική πρωτοδύναμη, που της έχει ταχθεί ν' ανασέρνει το ον από τη χαοτική άβυσσο της αοριστίας στη φωτερή μονιμότητα της μορφής.
["Χάσμα Σεισμού : ο φιλοσοφικός Σολωμός", σελ. 16].
Κάποιοι θεωρούν ότι η δυνατότητα έκφρασης της σκέψης είναι χάρισμα ή ένα είδος ταλέντου.
Το θέμα του Λόγου όμως δεν είναι επιφανειακό ούτε έχει μηχανική μορφή.
Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου έτσι! Πρωτεύει η διαμόρφωση της σκέψης - δλδ. ανάπτυξη και εξέλιξη των νοητικών μηχανισμών - η γνώση, αλλά κατά κύριο λόγο είναι και το πάθος για αναζήτηση της αλήθειας! Είναι ακόμα οι βασικές δυνατότητες της επικοινωνίας και της μετάδοσης.
Χάρισμα είναι η έκφραση της σκέψης διά του λόγου χωρίς να θίγει το αντικείμενο (του λόγου). Τότε είναι πραγματικό χάρισμα. Και ουσιαστική ελευθερία.
Δυστυχώς, είναι απειροελάχιστοι οι εναπομείναντες με αυτό το χάρισμα. Σήμερα όλοι έχουμε την εντύπωση πως εκφράζουμε αλήθειες ελεύθερα αλλά είμαστε δέσμιοι των παθών μας. Δεν έχω δει ούτε έναν πραγματικά ελεύθερο. Ποτέ. Και πουθενά.
Κοίτα, εγώ την άποψή μου την είπα ήδη: δεν θεωρώ τον Λόγο χάρισμα! Η διαμόρφωση και έκφραση της σκέψης είναι διαδικασία ολόκληρη, μέσα στην οποία βασικό ρόλο παίζουν τα στοιχεία της προσωπικότητάς μας και το σύνολο των εμπειριών μας.
Η ατομική ελευθερία είναι θέμα συνειδητότητας και είναι για όλους. Δεν είναι για τους λίγους κι εκλεκτούς, είναι το υπέρτατο δώρο της ύπαρξης και είναι για όλους κι ας μην μπορούν όλοι να κατανοήσουν την τεράστια ευθύνη που κάθε ελευθερία συνεπάγεται.
Είχα την τύχη να συναντήσω ελεύθερους ανθρώπους και υπήρχε εκείνη η ευτυχισμένη αυτόνομη δυνατότητα στο βλέμμα τους, η παλλόμενη αναλαμπή της πραγματικής ζωής μακριά από καθημερινές προσκολλήσεις ή καταπιεσμένες παρορμήσεις και ανέφικτα όνειρα...
Ανάμεσα σ' αυτά, τα αινιγματικά κι αντισυμβατικά αλλά τόσο γενναιόδωρα και μεστά άτομα, ήταν κι ο πατέρας μου...
Δεν έχω δει ούτε έναν πραγματικά ελεύθερο. Ποτέ. Και πουθενά.
Και δεν χαίρεσαι;
Σημαίνει ότι δεν έχεις δει
έναν ακόμη δυστυχισμένο άνθρωπο.
Διότι αν θεωρούμε την ελευθερία ευτυχία [ή μήπως όχι;]
τότε ο πραγματικά ελεύθερος
χάνει ένα όραμα ευτυχίας.
Δεν προσδοκά ελευθερία
δεν προσδοκά ευτυχία.
Ποιος ο λόγος να προσδοκά;
Η ατομική ελευθερία είναι θέμα συνειδητότητας και είναι για όλους. Δεν είναι για τους λίγους κι εκλεκτούς, είναι το υπέρτατο δώρο της ύπαρξης και είναι για όλους κι ας μην μπορούν όλοι να κατανοήσουν την τεράστια ευθύνη που κάθε ελευθερία συνεπάγεται.
Ναι, μόνο που εγώ τώρα είμαι μαζοχιστής
έρχεσαι εσύ να μου κάνεις το υπέρτατο δώρο της ύπαρξης
και ας μην το κατανοώ, δεν πειράζει...
...ελευθέρωσέ με, ναι, ναι
κι άλλο
κι άλλο μη σταματάς.
Κάνε με λίγοοοοο κι εκλεκτόόόόόόό.
[quote user="κώστας" post="343276"]Δεν έχω δει ούτε έναν πραγματικά ελεύθερο. Ποτέ. Και πουθενά.
Και δεν χαίρεσαι;
Σημαίνει ότι δεν έχεις δει
έναν ακόμη δυστυχισμένο άνθρωπο.
Διότι αν θεωρούμε την ελευθερία ευτυχία [ή μήπως όχι;]
τότε ο πραγματικά ελεύθερος
χάνει ένα όραμα ευτυχίας.
Δεν προσδοκά ελευθερία
δεν προσδοκά ευτυχία.
Ποιος ο λόγος να προσδοκά;[/quote]
Τα έχεις πεδικλώσει, απλά! :roll:
Δεν έχω χρόνο τώρα, θα επανέλθω...
Όχι, δεν έχει περδικλώσει τίποτα. Εγώ συμφωνώ απόλυτα μαζί του.
Λοιπόν... Δεν είναι δυστυχισμένος εκείνος που κάνει πορείες κόντρα στον άνεμο και ταξιδεύει πάνω σε γραμμές που δεν έχουνε ποτέ χαράξει...
Είναι μάλλον αυτός που ζει με το άγχος της ύλης, και ζει προσκολλημένος και ο τοίχος του δωματίου του πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο χρώμα.
Αυτός δλδ. που βλέπει τα πράγματα καθορισμένα βάζοντας απαγορευτικό στις υπόλοιπες διαστάσεις του ορίζοντα, σε κάθε πιθανό αέναο σχηματισμό του σύμπαντος και στην πολλαπλότητα των εικόνων.
Αυτός που, ζώντας με περιοριστικές αρνήσεις, νιώθει σαν λαθρέμπορος της ζωής αν τύχει και πάρει καμιά ελεύθερη ανάσα, ξετυλίγοντας το σύρμα τ' αγκαθωτό γύρω απ' το κορμί του...
ΥΓ. Εγώ προτιμώ το πεδικλόω - ώ. :mrblue: :mricy:
Εγώ προτιμώ το πεδικλόω - ώ
Φαίνεται.
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Ελευθερογνωμία... Υπάρχουν όμως βασικά στοιχεία που παρεμποδίζουν την έκφραση της σκέψης και παραμορφώνουν την αλήθεια... όπως είναι η λογοκρισία, οι περιορισμοί ή οι υποδείξεις που κατά καιρούς η κοινωνική στενοκεφαλιά επιβάλλει σε όλη τη διαδικασία της διαμόρφωσης σκέψης και του αναφαίρετου δικαιώματος της ελεύθερης έκφρασής της.
Τι εννοώ? Μα... την μισαλλοδοξία, τον δεσποτισμό, τις αντιλήψεις παρωχημένων εποχών, τον φόβο, κάποιους σκληρούς ηθικούς κανόνες... ακόμα και τα προσωπικά συμπλέγματα... ως σημαντικά εμπόδια στο θέμα του ελεύθερου λόγου.
[quote user="pixie" post="338397"]:mryellow: :mryellow: :mryellow:
Ως προς αυτό που σχολίασα σχετικά με τη λογογραφία και γενικά με τον γραπτό λόγο, γνώμη μου είναι πως ναι, είναι κατώτερος από τον προφορικό!
Κι αυτό γιατί ο προφορικός λόγος είναι αυθόρμητος, πραγματικός, ζωντανός, έμψυχος... άρα και με τεράστια υπεροχή.
Λογικότατα, ο γραπτός, σωστό θα ήταν να θεωρείται ομοίωμα!
Ακόμα και τα σπουδαιότερα συγγράμματα του κάθε στυλίστα του είδους ή τα δοκίμια των μεγάλων φιλοσόφων, είναι αδύναμα από μόνα τους να διδάξουν την αλήθεια, αφού είναι ακίνητα και αμίλητα. ;-)[/quote]
θα διαφωνήσω μαζί σου . δεν μπορώ να δεχτώ ότι " Ακόμα και τα σπουδαιότερα συγγράμματα του κάθε στυλίστα του είδους ή τα δοκίμια των μεγάλων φιλοσόφων, είναι αδύναμα από μόνα τους να διδάξουν την αλήθεια, αφού είναι ακίνητα και αμίλητα"
Είναι δυνατόν να αμφισβητήσω την αξία τους και την σπουδαιότητά τους ? Δια του γραπτού λόγου έμειναν στην ιστορία για τα μελετούν οι μεταγενέστεροι .
άλλωστε όπως λέει και ο μεγάλος Όμηρος - Έπεα πτερόεντα ]
Μα δεν είναι φανερό? Υπάρχει πάντως η εξήγηση στην ίδια απάντηση και είναι σαφής: γιατί ο προφορικός λόγος είναι αυθόρμητος, πραγματικός, ζωντανός, έμψυχος... άρα και με τεράστια υπεροχή.
Λογικότατα, ο γραπτός, σωστό θα ήταν να θεωρείται ομοίωμα! Σοφός, δεν αντιλέγω, αλλά ένα ακίνητο ομοίωμα.
Γιατί μπορεί ο γραπτός λόγος να μένει, όπως σωστά λες, αλλά έχει μια στατικότητα... και οι αλήθειες εν στάσει χρειάζονται τεράστια εσωτερική αξία και ισχυρούς κραδασμούς ουσίας στην έκφραση μέσω των λέξεων για να παραμένουν ζωντανές.
Ο προφορικός και ο γραπτός λόγος είναι διαφορετικά αλλά ισότιμα είδη λόγου.
Όλοι γνωρίζουμε την προτεραιότητα του προφορικού λόγου ο οποίος προηγείται ιστορικά αλλά και βιολογικά από τον γραπτό λόγο.
Ο άνθρωπος πρώτα μιλάει και μετά μαθαίνει να γράφει
όμως
Ο γραπτός λόγος ήταν αναμενόμενο να προκύψει αφού ο προφορικός δεν μπορούσε να διαρκέσει πέρα της στιγμής που εκφωνείται, ούτε να μεταφερθεί πέρα του τόπου που εκφράζεται. Ο γραπτός λόγος, αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία του προφορικού και μεταβιβάζεται είτε σαν χειρόγραφα κείμενα είτε σαν επιγραφικά μνημεία.
Ο γραπτός λόγος ελαχιστοποιεί τη πιθανότητα παρερμηνείας των εννοιών ή του μηνύματος που θέλουμε να μεταδώσουμε.
Το συμπέρασμα μου είναι ότι και τα δύο είδη λόγου είναι εξίσου πολύτιμα και είναι θείο χάρισμα για όποιον έχει τις δυνατότητες να τα χρησιμοποιεί με την πρέπουσα σημασία και αξία που τους αρμόζει
Verba volant,spripta manent(επεα πτεροεντα,τα γραπτα μενουν).
Και τα δυο ειδη λογου ειναι εξ ισου σπουδαια κατ εμε.
Ασφαλως και ο προφοφορικος λογος προσδιδει αμμεσοτητα ,ομως και ο γραπτος αναπτυσει...
Ασφαλως και ο προφορικος λογος δημιουργει αληλεπιδραση ομως και ο γραπτος σου εξαπτει την φαντασια.
Μην ξεχναμε επισης οτι υπαρχουν οπτικοι και ακουστικοι τυποι.
Εννοιες σπουδαιες και ,που μας βοηθουν να μπουμε στην θεση του αλλου για να τον καταλαβουμε καλυτερα,οπως η ενσυναισθηση, η εννοιες ,που συμβαλουν στην μεγαλυτερη αποτελεσματικοτητα των μερων ,οπως η αλληλοδραση ,ασφαλως και προωθουνται καλυτερα με τον προφορικο λογο.Επισης εννοιες ,που διευρυνουν την συμμετοχη ως περιπλεξη μεταξυ δυο μερων και βοηθουν τις αντιληψεις να ενωθουν συναισθηματικα...οπως η μεθεξη,παλι προαγονται καλυτερα μεσω του προφορικου λογου.
Μην αμελουμε ομως και τις δυνατοτητες του γραπτου λογου.
Ειναι αυτος ,που ενωνει το παρελθον με το μελλον.Αρα και γινεται δασκαλος ιστορικος και οχι μονο.Μας ενωνει με τους προγονους μας.Καταγραφει νομους.Δινει την δυνατοτητα εμβαθυνσης στα μεγαλα βαθη της υπεροχης γλωσσας μας.Προσδιδει σταθεροτητα.Ειναι λοιπον ενας θησαυρος ,που κανει πλουσιο αυτον ,που ανατρεχει σε αυτον.
Χωρις τον συνδιασμο και των δυο ειδων λογου ,η ανθρωποτητα θα ηταν πτωχοτερη.
fortune.
[quote user="Belladona" post="350611"]Είναι δυνατόν να αμφισβητήσω την αξία τους και την σπουδαιότητά τους ? Δια του γραπτού λόγου έμειναν στν ιστορία για τα μελετούν οι μεταγενέστεροι .
Θέλω αποδείξεις γι΄ αυτό το ζήτημα, γιατί όσα λες είναι «έπεα πτερόεντα» και δεν με πείθεις.[/quote]
Πρώτον... δεν αμφισβήτησε κανείς την αξία ή την σπουδαιότητα των δοκιμίων αυτών! Τουλάχιστον δεν έγινε τέτοια αναφορά από μένα. Και ως προς τι να σε πείσω? Την άποψή μου λέω, ότι: ο προφορικός λόγος είναι αυθόρμητος, πραγματικός, ζωντανός, έμψυχος... άρα και με τεράστια υπεροχή!
Βεβαίως η εσωτερική ουσία των λεγομένων και η πυκνότητα των νοημάτων είναι αυτό που έχει αξία. Και προσωπικά, σέβομαι ακόμα και την παραμικρή λέξη ενός γραφιά, ξέρω ότι ματώνει το μυαλό του σε στιγμές μόνωσης για να αποδοθεί ακέραια... κι αφήνει το αίμα του να τρέξει μήπως ζεστάνει έτσι... με την άδολη ελπίδα και, αν γίνεται, να εκφραστεί και κάποιος άλλος μαζί του, μέσα στα λόγια του...