Δεν ξέρω γιατί, αλλά εδώ στην Ελλάδα τόσα χρόνια προσπαθώ να διαλευκάνω το εξής ατόπημα:
Το ευκολοπρόχειρο!
Το εύκολο στην κρίση μας, το πρόχειρο στο μυαλό μας, το να υποτιμούμε ευθαρσώς κάθε αλλότριο στοιχείο ως προς την κουλτούρα μας, το να σνομπάρουμε ότι δεν μας μοιάζει, το να υπερεκτιμούμε εαυτόν ως το μοναδικό μέτρο σύγκρισης, το να φτύνουμε πάνω σε ότι απλά δεν γνωρίζουμε...
Το να χρεώνουμε ως λάθος αυτό που είναι αδιανόητο στη σκέψη μας...
Γενικά αναφέρομαι, είναι ένα θέμα που με προβληματίζει τον τελευταίο καιρό...
Αλήθεια, γιατί δεν αναρωτιέται κανείς μήπως όλο αυτό που θεωρεί ορθή άποψη, είναι απλά η περιοριστική υποκειμενική λογική του και τίποτα άλλο?
Γιατί κάποια ανόητα οριοθετημένα στερεότυπα να γίνονται μηχανισμός σκέψης?
Πώς τολμά κάποιος να κρίνει και χωρίς σύνεση να επικρίνει, όταν εκ των πραγμάτων η γνώση του είναι ελλιπής ή αν μη τι άλλο μονομερής?
Πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα, να εκτιμάται κάθε φωσφορίζουσα αναλαμπή του νου μας ως σωστή, και να μην συνεκτιμάται δεόντως και η φωνή του άλλου?
:roll:
Είμαι σίγουρη πως κι εσύ και καθένας θα βρει απαντήσεις σ' αυτά τα ερωτήματα αν τα ψάξει πρώτα μέσα του. Βλέπεις, δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των απανταχού ελλήνων αλλά ολόκληρου του ανθρώπινου γένους. ;-)
Δεν ξέρω γιατί, αλλά εδώ στην Ελλάδα τόσα χρόνια προσπαθώ να διαλευκάνω το εξής ατόπημα:
Το ευκολοπρόχειρο!
Θετικό σημάδι:
προφανώς εδώ είναι ο τόπος
που βοηθά στην εξέλιξη.
Το εύκολο στην κρίση μας, το πρόχειρο στο μυαλό μας...
Επειδή -κατά δήλωσή σου-
με το "εμείς" εννοείς "εσύ"
εγώ (που εννοώ κάθε αντωνυμία όπως την γράφω)
προτείνω να κοιτάς την καμπούρα σου, ώστε
να μην μεταφράζεις καταπώς αρέσκεται η κούτρα σου
το "εξοχικό κέντρο" σε "χαμαιτυπείο"
και το "πατριςθρησκειαοικογενεια" σε "πατρίς - θρησκεία - οικογένεια".
Όπως έχω ξαναγράψει, δεν βαριέμαι
να σε ξεβρακώνω όταν απευθύνεσαι στο "εσύ".
Και, στο κάτω-κάτω, το να σε χρεώνω ως λάθος
είναι μία έντιμη σκέψη/άποψη ειδικά δε, όταν
εξωτερικεύεται και υποστηρίζεται.
Εσύ με ποιο βλακώδες θράσσος, μεταφράζεις εμένα;
Με τι υπόβαθρο έρχεσαι να μεταλλάξεις το δικό μου κείμενο
για να το χρησιμοποιήσεις στη συνέχεια για τις μπούρδες σου;
Γράφε "εγώ" να σε χειροκροτήσω.
Γράφε "είμαστε πλην κώστας" να αδιαφορήσω.
Αλλά "εσύ" που με περιλαμβάνει, όχι.
Διότι δεν είσαι σε θέση να αξιολογήσεις
το βάθος που βγαίνει στην επιφάνεια.
Ελπίζω να συνέβαλα στον προβληματισμό σου.
[quote user="κώστας" post="333621"]Όπως έχω ξαναγράψει, δεν βαριέμαι
να σε ξεβρακώνω όταν απευθύνεσαι στο "εσύ".
Και, στο κάτω-κάτω, το να σε χρεώνω ως λάθος
είναι μία έντιμη σκέψη/άποψη ειδικά δε, όταν
εξωτερικεύεται και υποστηρίζεται.
Εσύ με ποιο βλακώδες θράσσος, μεταφράζεις εμένα;
Με τι υπόβαθρο έρχεσαι να μεταλλάξεις το δικό μου κείμενο
για να το χρησιμοποιήσεις στη συνέχεια για τις μπούρδες σου;
Ελπίζω να συνέβαλα στον προβληματισμό σου.[/quote]
Ασφαλώς και συνέβαλες... Με δικαίωσες με τα γραφόμενά σου και μ΄έκανες να χαμογελάσω επίσης! :smile:
Δεν θα έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να μεταφράσω κάποιον που δηλώνει ότι μόνο με τον ίδιο τον εαυτό του μπορεί να εξηγηθεί...
Επίσης θάταν άστοχο να μπω κι εγώ στην παγίδα και να κρίνω ως μπούρδες - χρησιμοποιώ τη δική σου έκφραση - την κάθε λεκτική ή εννοιολογική εκλεπτυσμένα σχολαστική συνήθως ιδιορρυθμία σου...
Θάταν χάσιμο χρόνου να αναζητά κανείς το κλειδί για την καλύτερη κατανόηση της αβασιμότητας κάποιων απόψεων...
Και κάτι ακόμα... Η αντικειμενοποίηση της σκέψης νομίζω επιτρέπεται, ε?
Εκτός αν θεωρείς πως η τοποθέτηση των άλλων στα θέματά σου είναι κι αυτή υπόθεση δική σου, φιλάργυρα ιδιωτική... ;-)
Δυστυχώς η δικαίωση έπεται του ξεβρακώματος
αλλά είσαι σε καλό δρόμο.
Δεν θα έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να μεταφράσω κάποιον που δηλώνει ότι μόνο με τον ίδιο τον εαυτό του μπορεί να εξηγηθεί...
Συμφωνώ: καλά κάνεις και δεν μπαίνεις.
Η διαφωνία μου εκφράζεται όταν
μεταφράζεις εμένα. Δεν χρειάζομαι μετάφραση από σένα.
Επαναλαμβάνω, το βάθος μου βγαίνει στην επιφάνεια
και εσύ επανειλημμένα έχεις απορρίψει την επιφάνεια.
Επίσης θάταν άστοχο να μπω κι εγώ στην παγίδα και να κρίνω ως μπούρδες - χρησιμοποιώ τη δική σου έκφραση - την κάθε λεκτική ή εννοιολογική εκλεπτυσμένα σχολαστική συνήθως ιδιορρυθμία σου...
Συμφωνώ. Όντως θα ήταν άστοχο.
Θάταν χάσιμο χρόνου να αναζητά κανείς το κλειδί για την καλύτερη κατανόηση της αβασιμότητας κάποιων απόψεων...
Στην περιοχή του παράλογου
όσο πιο βάσιμη η άποψη
τόσο δυσκολότερα κατανοείται.
Έτσι, η αναζήτηση/εύρεση κλειδιού
συναρτάται με την περιοχή
που βρίσκεται ο καθένας.
Η αντικειμενοποίηση της σκέψης νομίζω επιτρέπεται, ε?
Αν ρωτάς εμένα, δεν νομίζω απλώς, είμαι σίγουρος.
κι εγώ είμαι σίγουρος ότι εδώ υπάρχει ένας έρωτας μεγάλος :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen:
rain, rain! :oops: :mrblue: :mricy:
Είχα την ευκαιρία, λοιπόν, να γνωρίσω ανθρώπους πραγματικά πολυδιάστατους και ναρθώ σε επαφή με την κουλτούρα και τον τρόπο τους γενικότερα.
Δεν δάγκωνε την ουρά του άλλου κανένας! Δεν ασκούσε κριτική κανένας! Ταπεινοί, δεκτικοί και χαρισματικοί όλοι τους... Ελεύθερα όντα και στην έκφραση και στην πράξη - έξω από κάθε συλλογικοποίηση της βούλησης... 'Ανθρωποι σοφά αδιάφοροι στις χυδαίες μορφές του υλισμού, την ευτέλεια και κάθε υπολογισμένη ηλιθιότητα της αστικής ιστορίας...
Η απόλυτη κατάργηση της αλλοτρίωσης στις ανθρώπινες σχέσεις.
;-)
Και πάμε σε σένα, κώστα... Τι εννοείς όταν μιλάς για επιφάνεια? Το διακοσμητικό στοιχείο?
[quote user="pixie" post="333646"]rain, rain! :oops: :mrblue: :mricy:
Είχα την ευκαιρία, λοιπόν, να γνωρίσω ανθρώπους πραγματικά πολυδιάστατους και ναρθώ σε επαφή με την κουλτούρα και τον τρόπο τους γενικότερα.
Δεν δάγκωνε την ουρά του άλλου κανένας! Δεν ασκούσε κριτική κανένας! Ταπεινοί, δεκτικοί και χαρισματικοί όλοι τους... Ελεύθερα όντα και στην έκφραση και στην πράξη - έξω από κάθε συλλογικοποίηση της βούλησης... 'Ανθρωποι σοφά αδιάφοροι στις χυδαίες μορφές του υλισμού, την ευτέλεια και κάθε υπολογισμένη ηλιθιότητα της αστικής ιστορίας...
Η απόλυτη κατάργηση της αλλοτρίωσης στις ανθρώπινες σχέσεις.
[/quote]
ωραίααααα !!!!
και????
Και πάμε σε σένα, κώστα
Σας περιμένω μετά χαράς.
Όταν πλησιάσετε δε, θα έρθω
εγώ να σας προϋπαντήσω.
Τι εννοείς όταν μιλάς για επιφάνεια? Το διακοσμητικό στοιχείο?
Ακριβώς.
[quote user="pixie" post="333646"]rain, rain! :oops: :mrblue: :mricy:
Είχα την ευκαιρία, λοιπόν, να γνωρίσω ανθρώπους πραγματικά πολυδιάστατους και ναρθώ σε επαφή με την κουλτούρα και τον τρόπο τους γενικότερα.
Δεν δάγκωνε την ουρά του άλλου κανένας! Δεν ασκούσε κριτική κανένας! Ταπεινοί, δεκτικοί και χαρισματικοί όλοι τους... Ελεύθερα όντα και στην έκφραση και στην πράξη - έξω από κάθε συλλογικοποίηση της βούλησης... 'Ανθρωποι σοφά αδιάφοροι στις χυδαίες μορφές του υλισμού, την ευτέλεια και κάθε υπολογισμένη ηλιθιότητα της αστικής ιστορίας...
Η απόλυτη κατάργηση της αλλοτρίωσης στις ανθρώπινες σχέσεις.
;-)
Και πάμε σε σένα, κώστα... Τι εννοείς όταν μιλάς για επιφάνεια? Το διακοσμητικό στοιχείο?[/quote]
Τελικά όσο περισσότερο είμαστε κοινωνικοί, τοσο περισσότερο δεχόμαστε κριτική,-δεν αναφέρομαι σε χαρακτηριστικές περιπτώσεις :grin: - εκτος και αν δ εν μας αρέσει, ή δεν την επιτρέπουμε, δεν την αποδεχόμαστε ...Χαρακτηριστικό κομάτι του κοινωνικού συνόλου είναι
Προσωπικά, όσο και να με έχει σπάσει τα μούτρα(η κυριολεκτικά άδικη και σκληρή κάποιες φορές) δεν την φοβάμαι!
Γνωρίζω πως γίνεται και με αγάπη, (υπήρξαν σαφως σπάνια κάποτε και δύσκολες περιπτώσεις) Απεναντίας , όταν δεν γίνομαι υπερβολική, μου αρέσει Να αποδεικνύω κάπου και να τα βάζω μαζί της απέναντι Όταν γίνεται για την αυτοβελτίωση φυσικά, και το έναυσμα για σκέψεις, έστω και με αντιπαραθέσεις Ως εκεί, γιατί πραγματι σέβομαι τις δικές μου επιλογές ...
Αυτές οι μικρές "τριβές" στις ανθρώπινες σχέσεις νομίζω πως είναι κάτι το απαραίτητο για να είναι αληθινές, κάτι σαν ένα κομάτι της α'ορατης κόλας που υπάρχει μεταξύ μας Η απόλυτη κατάργηση της αλλοτρίωσης στις ανθρώπινες σχέσεις, θα ήταν η αγάπη για τον πλησίον, η καλοσύνη κλπ κλπ
Ίσως στο δικό μας dna... να υπάρχει επιπλέον αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο της μεσογειακής ζεστής "διαχυτικότητας", ας μου επιτραπεί η έκφραση ;-)
Τέλος θα συμφωνήσω απολύτως με την Βέλβετ
αλλά και με τον rain :lol: (μόνο που βιάζεται πολύ ως μεσογειακός χαρακτήρας, αφήνοντας απέξω τα προκαταρκτικά :lol: :lol: )
Σωστά, Γλαράκι! Αλλά όταν η κριτική αυτή είναι πάντα προκατειλημμένη και κατευθυνόμενη και καθόλου μα καθόλου καλόπιστη και αντικειμενική?
'Οταν γίνεται ολόκληρος αγώνας στα σημεία, για να βρεις τις αδυναμίες ή τα λάθη του άλλου με σκοπό μόνο και μόνο να τον ''ταπώσεις'', δεν είναι εξαιρετικά κακοπροαίρετο?
Δεν δείχνει τουλάχιστον ανευθυνότητα και νοητική ανωριμότητα που σαφώς εκφράζεται με την ανάλογη κρίση?
Και δεν είναι τουλάχιστον εμετικό να ακούς ανθρώπους να σου μιλάνε για τη διδασκαλία του Χριστού πχ.- που το κέντρο της είναι η Αγάπη - αλλά στην πράξη, όχι μεγαλείο δεν έχουν, αλλά αντίθετα εμφανίζονται τόσο μικρόψυχοι, δηκτικοί ή εριστικοί?
Γενικά αναφέρομαι... κι ο προβληματισμός μου εντοπίζεται και σ' αυτό το σημείο που καθημερινά το συναντώ...
Μια καλή διάγνωση ότι υπάρχουν εγωκεντρικοί μηχανισμοί, το άτομο βλέπει
Συνομωσίες εκεί που δεν υπάρχουν. Φοβίες υποβάθμισης του υπέρμετρου εγώ ως αγώνα επικράτησης απόψεων. Προβολή των ιδίων αδυναμιών ως αδυναμίες των άλλων. Το άγχος «ταπώματος». Το άγχος των λαθών και της τελευταίας φράσης
και αρκετά αλλά γενικά αναφερόμενος
pixie, αν η ερώτηση όντως απευθύνεται σε μένα,...με προβληματίζει και λίγο αν είναι παγίδα ,,,αστειεύομαι φυσικά...
Με αρέσει όμως που κάνουμε τους ψυχολογοκοινωνικούς επιστήμονες γενικά, ενω δεν έχουμε ιδέα Τουλάχιστον εγώ το ομολογω και στο ιστορικό μου έχω αποτύχει κάποιες φορές παταγωδώς...εντελώς όμως :grin:
Με αρέσει το νόημα που αποτυπώνει ο noname, έχει δίκιο νομίζω ίσως θα συμπλήρωνα εγωκεντρικοί μηχανισμοί και ανασφάλειες
Τελικά αυτό που λείπει απο τις κοινωνικές σχέσεις, και ας μη το παραδεχόμαστε, είναι η αγάπη και ότι περικλείει
Η κριτική, η αλήθεια, τουλάχιστον τις περισσότερες φορές είναι καλό να λέγεται, όμως έχει σημασία, (όχι για όλους απαραίτητα), πως θα το πεις, ο τρόπος, ...πόσο θα αγκαλιάσεις κάποιον ..τον καταλληλο χρόνο
Και δεν νομίζω πως το να μην ξεχνάμε να είμαστε ανθρώπινοι, έχει να κάνει με άλλα άσχετα, όπως τις θρησκείες
Και κατά την κρίση μου, κάτι, από αυτό το κάτι που θα χαρακτήριζε μια γυναίκα είναι η αλήθεια, η γλώσσα της ...και στον άνδρα η συμπόνοια να πω, η ευαισθησία και το κριτής, έστω και σκληρός...αν με ρωτούσαν
Τελικά σκέφτομαι πως πίσω και μπροστά από την κριτική και την αλήθεια, βρίσκομαι εγώ Με την στάση μου, μπορώ να αλλάξω...εμένα, τον κόσμο μου και τους γύρω μου
Μην ανησυχείς, Γλαράκι, μαζί είμαστε στη συζήτηση, δεν υπάρχει παγίδα... :smile:
Οφείλω να συμφωνήσω και πάλι μαζί σου! Μ' αρέσει ο τρόπος διαπραγμάτευσής σου...
'Οσο για τα θέματα Ψυχολογίας - όχι πως το ήθελα - αλλά βρέθηκα στη Jaffa να σπουδάζω σε Μοντεσσοριανή Αντλεριανή σχολή [της ατομικής ψυχολογίας δλδ.] κι ύστερα εδώ στο Παν/μιο ξώφαλτσα, μην φανταστείς τίποτα σοβαρό... στην προϊστορία της γνώσης είμαι... αλλά κάποια ελάχιστα στοιχεία μου έμειναν ως κατάλοιπο φαίνεται, ένα ασήμαντο ''κάτι'' να με παιδεύει, τι να πω... θα το ξεπεράσω, πού θα πάει... :lol: :lol: :lol: :mrgreen: :razz:
[quote user="pixie" post="333711"]...
Και δεν είναι τουλάχιστον εμετικό να ακούς ανθρώπους να σου μιλάνε για τη διδασκαλία του Χριστού πχ.- που το κέντρο της είναι η Αγάπη - αλλά στην πράξη, όχι μεγαλείο δεν έχουν, αλλά αντίθετα εμφανίζονται τόσο μικρόψυχοι, δηκτικοί ή εριστικοί?
...
[/quote]
Δεν υπάρχει ούτε ένα απολύτως θέμα - σχετικό ή μη - που να μην έχεις αναφερθεί σε Αυτόν.
Τελικά, σε έχει εντυπωσιάσει πολύ περισσότερο απ' όσο θέλεις να παραδεχτείς - όχι σε οποιονδήποτε τρίτον αλλά στον ίδιο σου τον εαυτό. Και μου δίνεις την εντύπωση ότι αυτό το γεγονός σε ενοχλεί πάρα μα πάρα πολύ. Πιθανά γι' αυτό να προσπαθείς με κάθε τρόπο και σε κάθε συζήτηση να Του βρεις έστω κι ένα ψεγάδι. Αν και - και αυτό το ξέρεις κι εσύ η ίδια - ψεγάδια έχουμε όλοι οι άνθρωποι και μόνον οι άνθρωποι, μηδενός εξαιρουμένου. ;-)
Μήπως δεν είναι κι αυτός, τελικά, ένας εγωκεντρικός μηχανισμός; :roll:
Πώς τα λες, βρε Βελουδένια! :smile:
Λες και δεν ξέρω τι μου γίνεται ειδικά σε θέματα πίστης, που είναι κάτι πολύ προσωπικό βέβαια, και περιμένω να το μάθω εδώ και τώρα... ;-) :roll:
Θα σου απαντήσω όμως, από τη στιγμή που το έθεσες... Λοιπόν, η εκτίμησή σου είναι εντελώς άκυρη, αβάσιμη και λανθασμένη. Οκ, θεώρησες σκόπιμο να αναφερθείς σε εικασίες και συμπεράσματα που δεν αφορούν εσένα, εγώ προφανώς δεν θα τολμούσα να θίξω, για λογαριασμό άλλου, ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα και μάλιστα με τόση βεβαιότητα.
Θα μου επιτρέψεις να σου πω πως για κάτι τέτοιο υπεύθυνος και υπόλογος είναι ο καθένας για τον εαυτό του, και στην προκειμένη περίπτωση ποτέ δεν δήλωσα την αντίθεσή μου στη διδασκαλία του Χριστού, την οποία θεωρώ μαγικά σωστή και υπέροχη αν μπορούσε να είναι πραγματικότητα!
Ο Χριστός είναι μια υπέρτατη πνευματική οντότητα, ένας φιλόσοφος που λατρεύω - αυτός είναι ο λόγος που αναφέρομαι συχνά σ' αυτόν - και το σημείο τριβής και αντίδρασής μου είναι με το τελετουργικό της θρησκείας και τα παραμύθια που τον υποτιμούν!
Κι ο λόγος? Τίποτα σχεδόν επί της ουσίας από ότι δίδαξε δεν εφαρμόζεται...
Το επίπεδο ύπαρξης των πιστών του σήμερα όχι μόνο μεγαλείο δεν έχει, αλλά πολλές φορές είναι απίστευτα επιφανειακό και με κακό υπόβαθρο...
Κι αυτό ακριβώς λένε και τα λόγια μου στην παράθεση που έβαλες...
[quote user="pixie" post="333732"]Πώς τα λες, βρε Βελουδένια! :smile:
[size=14]Θα μου επιτρέψεις να σου πω πως για κάτι τέτοιο υπεύθυνος και υπόλογος είναι ο καθένας για τον εαυτό του[/size], και στην προκειμένη περίπτωση ποτέ δεν δήλωσα την αντίθεσή μου στη διδασκαλία του Χριστού, την οποία θεωρώ μαγικά σωστή και υπέροχη αν μπορούσε να είναι πραγματικότητα!
...[/quote]
Πάντως όχι όπως τα λες εσύ. :smile:
Αφού λοιπόν πιστεύεις και υποστηρίζεις πως ο καθένας είναι υπεύθυνος και υπόλογος για τον εαυτό του, τότε γιατί δεν το υποστηρίζεις και με τις πράξεις σου; και κάνεις το ακριβώς αντίθετο; Έχουμε εμπεδώσει πια πως τα δικά σου μάτια βλέπουνε μόνον κακώς κείμενα γύρω σου. Και πώς αρνείσαι να δεις οποιαδήποτε άλλη πραγματικότητα. Γιατί εξακολουθείς να ασχολείσαι με τους άλλους και δεν ακολουθείς αυτό που γυρνάς και τους λες (στην προκειμένη περίπτωση σε μένα) με τόσο περισπούδαστο ύφος;
Ε;
[quote user="black_velvet" post="333745"]Αφού λοιπόν πιστεύεις και υποστηρίζεις πως ο καθένας είναι υπεύθυνος και υπόλογος για τον εαυτό του...[/quote]
Ο καθένας είναι υπόλογος πάνω σε λεπτά προσωπικά θέματα, όπως είναι η πίστη του!
Αυτό φυσικά εννοούσα... Μήπως θα έπρεπε να απολογηθώ και γιαυτό? Δεν νομίζω! :razz:
[quote user="black_velvet" post="333745"]Γιατί εξακολουθείς να ασχολείσαι με τους άλλους και δεν ακολουθείς αυτό που γυρνάς και τους λες (στην προκειμένη περίπτωση σε μένα) με τόσο περισπούδαστο ύφος;[/quote]
Γιατί ασχολούμαι? :shock: :lol: :lol: :lol:
Τι εννοείς?
Να το κλείσουμε το μαγαζί? :lol:
Συγνώμη, δεν ήξερα ότι έπρεπε να σου ζητήσω και την άδεια για την πίστη μου, τις ιδέες μου, τον τρόπο μου ή το ύφος μου! Και κάθε μετάφραση των λεγομένων κάποιου είναι ολίγον αστοχούτσικη, όταν γίνεται με τα υποκειμενικά μας κριτήρια... ;-)
Υπάρχουν παράμετροι που δεν τις βάζει ο νους!
:mrblue: :mricy:
Αυτή είναι και η κεντρική ιδέα του θέματος άλλωστε: Η ευκολοπρόχειρη κρίση.
Είχα την εντύπωση ότι η κεντρική ιδέα του θέματος είναι ο Εγωισμός και με ποιους μηχανισμούς εκφράζεται.
[quote user="NoName" post="333756"]Είχα την εντύπωση ότι η κεντρική ιδέα του θέματος είναι ο Εγωισμός και με ποιους μηχανισμούς εκφράζεται.[/quote]
Μα ο εγωκεντρισμός δεν είναι η κινητήριος δύναμη ενός ατόμου που θεωρεί ότι έχει το μοναδικό ανθρώπινο δικαίωμα να κρίνει ευκολοπρόχειρα άπαντες και προς κάθε κατεύθυνση?
Και ασχέτως αν είναι ελαφρώς αστεία η εικόνα, τυγχάνει συνήθως της κατανόησης των πιο ώριμα σκεπτόμενων, οι οποίοι εννοείται πως θα αποφύγουν την άμεση, επιθετική κρίση, εφόσον είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα σημάδια.
Γενικότερα όμως, η ύπαρξη του εγωκεντρισμού είναι ένα βασικό στοιχείο που δυσκολεύει την ανθρώπινη επαφή αφού είναι τροχοπέδη σε θέματα μιας ουσιαστικής επικοινωνίας.
Το θέμα για μένα είναι να μπορείς να προσεγγίζεις τον άλλο με αγάπη κι όχι εγωϊστικά ως επικριτής...
Είναι στη φύση του ανθρώπου ο εγωισμός. Κάθε συζήτηση για την ύπαρξη του ή μη είναι κενού πρακτικού αποτελέσματος. Το εύρος αυτού του εγωισμού και πως τον εξωτερικεύει ο καθένας όπως και το πόσο τον χαλιναγώγει μέσα στον κοινωνικό του περίγυρο, ναι αυτό αξίζει συζητήσεως. Οι αγάπες και οι προσεγγίσεις των άλλων είναι ένα άλλο θέμα
Εκτός αν λες κάτι στη νύφη για να το ακούει η πεθερά
Μα και η αγάπη είναι στη φύση του ανθρώπου, όπως και η νοητική καλλιέργεια, ώστε να μπορούμε να διαχειριζόμαστε τα άκαμπτα χαρακτηριστικά του εγωϊσμού και να μην επιτρέπουμε μια εαυτουλική στάση ζωής να υπερνικήσει...
Επειδή το θέμα είναι και το "μαγαζί"...
τι υπονοεί το φρόκαλο;
Γιατί δεν υπήρξε αντίδραση
σ' αυτή την κουβέντα;
Υπονοεί ότι "εγώ θα μπουρδολογώ ασυστόλως
ώστε οι 'πελάτες' να ασχολούνται με τις μπούρδες μου
(σαν μαλάκες) και επομένως
να κινείται το "μαγαζί".
Θα τοποθετηθώ λοιπόν κι εγώ ως πελάτης
που αν και μαλάκας, "έχω δίκιο".
(συνεχίζεται)
[quote user="pixie" post="333747"][quote user="black_velvet" post="333745"]Αφού λοιπόν πιστεύεις και υποστηρίζεις πως ο καθένας είναι υπεύθυνος και υπόλογος για τον εαυτό του...[/quote]
Ο καθένας είναι υπόλογος πάνω σε λεπτά προσωπικά θέματα, όπως είναι η πίστη του!
Αυτό φυσικά εννοούσα... Μήπως θα έπρεπε να απολογηθώ και γιαυτό? Δεν νομίζω! :razz:
[quote user="black_velvet" post="333745"]Γιατί εξακολουθείς να ασχολείσαι με τους άλλους και δεν ακολουθείς αυτό που γυρνάς και τους λες (στην προκειμένη περίπτωση σε μένα) με τόσο περισπούδαστο ύφος;[/quote]
Γιατί ασχολούμαι? :shock: :lol: :lol: :lol:
Τι εννοείς?
Να το κλείσουμε το μαγαζί? :lol:
Συγνώμη, δεν ήξερα ότι έπρεπε να σου ζητήσω και την άδεια για την πίστη μου, τις ιδέες μου, τον τρόπο μου ή το ύφος μου! Και κάθε μετάφραση των λεγομένων κάποιου είναι ολίγον αστοχούτσικη, όταν γίνεται με τα υποκειμενικά μας κριτήρια... ;-)
Υπάρχουν παράμετροι που δεν τις βάζει ο νους!
:mrblue: :mricy:
Αυτή είναι και η κεντρική ιδέα του θέματος άλλωστε: Η ευκολοπρόχειρη κρίση.[/quote]
Ε λοιπόν έχεις ένα μοναδικό ταλέντο: απαντάς χωρίς να λες απολύτως τίποτα! Λες κάτι χωρίς να δίνεις την παραμικρή απάντηση.
Η πλήρης ερώτηση είναι: γιατί ασχολείσαι με τους άλλους και όχι με τον εαυτό σου;
Και μάλιστα, γιατί αρέσκεσαι τόσο στο να αναφέρεσαι σε κακώς κείμενα. Και ποτέ δεν εκφράζεις έναν καλό λόγο.
Με άλλα λόγια, ούτε μια φορά δεν έχεις κάνει αυτό που ισχυρίζεσαι πως είναι το θέμα για σένα.
[quote user="pixie" post="333760"]
Το θέμα για μένα είναι να μπορείς να προσεγγίζεις τον άλλο με αγάπη κι όχι εγωϊστικά ως επικριτής...[/quote]
Τουναντίον, σε οποιαδήποτε άποψη δεν είναι σύμφωνη με τη δική σου, απαντάς πάντοτε επικριτικά.
Αυτός δεν είναι τελικά ο απόλυτος ορισμός του εγωκεντρικού μηχανισμού;
'Οχι, black_velvet! Δεν μπορείς να πετάς έτσι αδόξαστα πράγματα που δεν ισχύουν! Ασφαλώς και ανταποκρίνομαι στα θέματά μου και φυσικά προβληματίζομαι σοβαρά με τα ζητήματα του εαυτού μου... στην δική σου λογική δεν ανταποκρίνομαι ούτε το θεωρώ απαραίτητο άλλωστε να με καταλαβαίνεις... δεν με αφορά...
Κι αυτά τα αυθαίρετα συμπεράσματά σου, έλεος πιά, άνοιξε τους ορίζοντές σου, κάνε κι εσύ το ίδιο που προτείνεις: ασχολήσου με τον εαυτό σου, άντε καλή μου, θα χαρώ να διαβάσω επιτέλους μια φορά κι εγώ κάποιες κατασταλαγμένες απόψεις σου παρά αυτή την συνεχή πρεμούρα για τις δικές μου σκέψεις... :razz:
Εκτός αν φοβάσαι την πρωτοβουλία ή την έκθεση... ;-)
Τελευταία έχεις αρχίσει να με κρίνεις και ως άνθρωπο χωρίς να με γνωρίζεις καν και χωρίς να σου έχω δώσει το δικαίωμα! Αυτό είναι ύποπτο... εκτός αν υπάρχει και κληρονομικό χάρισμα εκτός από τη διάθεση υποτίμησης... :cool: :lol:
Εικονική φιγούρα σε forum είμαι και το πόση βαρύτητα θα δώσω στα γραπτά μου, αυτό θα το κρίνω εγώ... ελπίζω να σου λέει κάτι αυτή η απάντηση, αν και πάλι όχι, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο για σένα... :mrblue:
Κι επειδή αναφέρθηκε ο εγωϊσμός ως έννοια παραπάνω...
Νομίζω ότι με τον όρο εγωϊσμό, εννοούμε και τη συνείδηση που έχει το άτομο για τον εαυτό του. Μπορεί δλδ. να σημαίνει και κάτι πολύ θετικό ως έννοια, μπορεί να σημαίνει ακόμα την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνεια και να μην δηλώνει απαραίτητα την φιλαυτία ή την ατομοκρατία.
Υπάρχει ένας άλλος όρος - ο εγωτισμός - ο οποίος εκφράζει αυτά τα πράγματα...
[quote user="pixie" post="333791"]'Οχι, black_velvet! Δεν μπορείς να πετάς έτσι αδόξαστα πράγματα που δεν ισχύουν! Ασφαλώς και ανταποκρίνομαι στα θέματά μου και φυσικά προβληματίζομαι σοβαρά με τα ζητήματα του εαυτού μου... στην δική σου λογική δεν ανταποκρίνομαι ούτε το θεωρώ απαραίτητο άλλωστε να με καταλαβαίνεις... δεν με αφορά...
Κι αυτά τα αυθαίρετα συμπεράσματά σου, έλεος πιά, άνοιξε τους ορίζοντές σου, κάνε κι εσύ το ίδιο που προτείνεις: ασχολήσου με τον εαυτό σου, άντε καλή μου, θα χαρώ να διαβάσω επιτέλους μια φορά κι εγώ κάποιες κατασταλαγμένες απόψεις σου παρά αυτή την συνεχή πρεμούρα για τις δικές μου σκέψεις... :razz:
Εκτός αν φοβάσαι την πρωτοβουλία ή την έκθεση... ;-)
Τελευταία έχεις αρχίσει να με κρίνεις και ως άνθρωπο χωρίς να με γνωρίζεις καν και χωρίς να σου έχω δώσει το δικαίωμα! Αυτό είναι ύποπτο... εκτός αν υπάρχει και κληρονομικό χάρισμα εκτός από τη διάθεση υποτίμησης... :cool: :lol:
Εικονική φιγούρα σε forum είμαι και το πόση βαρύτητα θα δώσω στα γραπτά μου, αυτό θα το κρίνω εγώ... ελπίζω να σου λέει κάτι αυτή η απάντηση, αν και πάλι όχι, δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο για σένα... :mrblue:[/quote]
Είσαι πολύ μικρή - στον α33 τουλάχιστον - για να κρίνεις τα γραπτά μου εδώ. Αν θες να δεις απόψεις μου, να πας να διαβάσεις τα πρώτα μου ποστς. Δεν έχω καμία υποχρέωση να κάτσω να εξηγούμαι στον καθένα που γράφεται στον α33. Και ναι, ασχολούμαι με μένα κατά κύριο λόγο. Εκτός από τις περιπτώσεις που βλέπω κάποιον να επιτίθεται γενικώς και να ειρωνεύεται. Τι να κάνουμε, το θεωρώ τουλάχιστον ανάρμοστο.
[quote user="black_velvet" post="333806"]Είσαι πολύ μικρή - στον α33 τουλάχιστον - για να κρίνεις τα γραπτά μου εδώ. Αν θες να δεις απόψεις μου, να πας να διαβάσεις τα πρώτα μου ποστς. Δεν έχω καμία υποχρέωση να κάτσω να εξηγούμαι στον καθένα που γράφεται στον α33. Και ναι, ασχολούμαι με μένα κατά κύριο λόγο. Εκτός από τις περιπτώσεις που βλέπω κάποιον να επιτίθεται γενικώς και να ειρωνεύεται. Τι να κάνουμε, το θεωρώ τουλάχιστον ανάρμοστο.[/quote]
Οκ! Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη... είμαι πολύ μικρή όντως για να κρίνω τα γραπτά σου - τα λόγια σου επαναλαμβάνω για να ξέρουμε τι λέμε - ούτε έτυχε να τα διαβάσω ποτέ, για τον απλούστατο λόγο ότι προφανώς δεν βρήκα κάποιο ενδιαφέρον φιλολογικά ή στη θεματολογία για να ασχοληθώ μέχρι σήμερα! Πιθανότατα να το κάνω...
Ελπίζω όμως να πάψεις να είσαι προσβλητική στη συνέχεια, αυτό θα το εκτιμούσα πραγματικά...
;-)
ΥΓ. Μου αρκεί που είναι εξαιρετικά φιλόξενος και ιδιαίτερα ευγενής ο οικοδεσπότης του a33!
Διαφορετικά δεν θα είχα λόγο ύπαρξης εδώ...
Διαφορετικά δεν θα είχα λόγο ύπαρξης εδώ...
Επειδή κι εγώ το έχω πάρει ζεστά,
αυτό με το/τον a33...
[...έχω σπάσει το κεφάλι μου δηλαδή...
κάτι φροϋδικό πρέπει να παίζει με τον τίτλο,
δεν το αποδίδω αλλού]
Μας λες ότι αλλού δεν έχεις συναντήσει
άλλους εξαιρετικά φιλόξενους
και ιδιαίτερα ευγενείς;
[quote user="κώστας" post="333826"]
Μας λες...[/quote]
Ναι... (http://www.a33.gr/files/images/6331/5810_.jpg)
;-) :idea:
Ας μιλήσουμε λοιπόν σοβαρά, αφού το πήραμε στα σοβαρά...
Σέβομαι κάθε προσπάθεια για δομημένη σκέψη - αυτό άλλωστε είναι και ένα ζητούμενο - με την προϋπόθεση να μην προβάλλεται ως η μοναδικά και απόλυτα ορθή και να μην είναι επικριτική, υβριστική και απαξιωτική απέναντι στην προσπάθεια του άλλου! Οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή... άστοχη ή εύστοχη, η διάθεση και το αναφαίρετο δικαίωμα έκφρασης είναι που μετράει.
Όταν αποκαλείς ευθαρσώς και ανενδοίαστα τον άλλο ''σκουπίδι'', θεωρώντας ότι χειρίζεσαι το αποκλειστικό δικαίωμα του μεταφραστή και του αναλυτικού κριτή, αμέσως εμφανίζεται η εικόνα ενός ατόμου χωρίς παιδεία [ο υβριστικός κυνισμός θεωρείται μάλιστα δείγμα απελπισμένης φιλοδοξίας στο νοητικό θέατρο]...
Και οι άνθρωποι συνήθως κοιτάζουν μια εικόνα και βλέπουν μια πραγματικότητα!
'Οταν κυνηγάς κάποιον με σκοπό να τον ''ξεβρακώσεις'' ή ''να τον στίψεις σαν λεμονόκουπα'' - σε λόγια που διάβασα στο παρόν forum αναφέρομαι - με σκοπό να του διδάξεις τρόπο ή μάλλον... θεωρώντας πως κουβαλάς στην πλάτη σου τα δυνατότερα εγχειρήματα - κι εδώ έγκειται η αυταπάτη γιατί το μυαλό δεν ζυγίζεται με το ίδιο καντάρι - μοιραία καταστρέφεις την εικόνα μόνος σου και το παιχνίδι της ουσίας, της μεταδοτικότητας της καθαρής γνώσης ή απλά της ανθρώπινης επαφής, χάνεται στα σημεία από την υπερβολικά μεγάλη ιδιαιτερότητα ή τις λεκτικές εκζητήσεις.
Αποτέλεσμα? Μια ολοκληρωτική απογύμνωση! Ποιανού? Μα αυτού που θεωρεί τον εαυτό του πρώτης τάξεως λογοκριτικό...
Συμπέρασμα? Η έκφραση του λόγου απαιτεί ευαισθησία, ελευθερία, λεπτότητα και όχι χοντράδες και, εφόσον μιλάμε για κριτική, να είναι σε θέση ο κριτής να αναγνωρίσει την πολλαπλότητα των αξιών και του εσωτερικού νοήματος κάθε λέξης και να έχει την ανάλογη νοητική και συναισθηματική υποδομή ώστε να νιώσει ακόμα και τους κραδασμούς που προσφέρει. Ακόμα και ένα μεταλογικό βάθος...
Κι ας μην ξεχνάμε όλοι μας ότι: Αυτό που θεωρεί κανείς ότι κάνει άριστα, είναι πολλές φορές η μεγαλύτερη και αναπόφευκτη παγίδα!
Ας μην ξεχνάμε, ότι από την ίδια εντύπωση ή από την ίδια κεντρική ιδέα, κάποιος θα φτιάξει ένα ποίημα, ένας άλλος μια ολόκληρη εικόνα ζωής... ενώ κάποιος τρίτος θα πάει να αφήσει τα απορρίματά του επάνω, όχι γιατί είναι κακοπροαίρετος απαραίτητα, όσο γιατί τα μαθήματά του είναι ακόμα πενιχρά και δεν έχει φτάσει στο σημείο να αναγνωρίζει και να αποδέχεται ως πραγματικό και ένα διαφορετικό επίπεδο επίγνωσης.
Θέλω να πιστεύω πως δεν βρίζει λοιπόν από πρόθεση, δεν είναι ηθικολόγος από πρόθεση, δεν γίνεται κυνικός ή αγενής από πρόθεση, αλλά αντιμάχεται γιατί του φαίνεται ύποπτο και ξένο προς τον τρόπο του όλο αυτό.
Δεν χρεώνω, λοιπόν, τίποτα σε κανέναν, απλά - και πολύ ανθρώπινα - προσπαθώ...
Κι εύχομαι το καλύτερο για όλους!
''Άλλωστε δεν υπάρχουν λάθη, μόνο Ζωή!'' [η έκφραση είναι του Φερνάντο Πεσσόα]
Πολλές φορές το αληθινό είναι αδιανόητο...
Κι άλλοτε καταστρέφεται από υπερβολικά προωθημένη ακρίβεια...
Το να κινούμαι και να εκφράζομαι πέρα από την αποδοχή ή την απόρριψη των άλλων δίνοντας βαρύτητα εκεί όπου θεωρώ ότι συγκατανεύει η ουσία της ζωής, είναι στις βασικές αρχές μου...
Κι αυτό θα εξακολουθήσω να κάνω...
[quote user="κώστας"]....
[...έχω σπάσει το κεφάλι μου δηλαδή...
κάτι φροϋδικό πρέπει να παίζει με τον τίτλο,
δεν το αποδίδω αλλού]
...
[/quote]
Ναι ε!!!!!
με σπασμένο κεφάλι κυκλοφορείς?
Σέβομαι κάθε προσπάθεια για δομημένη σκέψη - αυτό άλλωστε είναι και ένα ζητούμενο - με την προϋπόθεση να μην προβάλλεται ως η μοναδικά και απόλυτα ορθή και να μην είναι επικριτική, υβριστική και απαξιωτική απέναντι στην προσπάθεια του άλλου! Οποιαδήποτε κι αν είναι αυτή... άστοχη ή εύστοχη, η διάθεση και το αναφαίρετο δικαίωμα έκφρασης είναι που μετράει.
Τι δομημένη σκέψη να σεβαστείς εσύ;
Αφού εξαρχής την υποβαθμίζεις...ως ζητούμενη!
Με μένα πας να παίξεις ρε παιδάκι μου;
Δεν μπορείς. Πάρ' το χαμπάρι επιτέλους.
Όσο για την προσπάθεια του άλλου
είναι καθ' όλα σεβαστή
(σε αντίθεση με τη δική σου συμπεριφορά).
Όπως και η έκφρασή του.
Μάθε λοιπόν να διαβάζεις, να καταλαβαίνεις
τι γράφει ο άλλος και μετά απαξίωσέ τα,
όπως συνήθως κάνεις. Αν και -να στο γράψω ευθέως-
δικά μου γραπτά, εσύ, είσαι λίγη να τα απαξιώσεις
πώς να το κάνουμε τώρα.
Όταν αποκαλείς ευθαρσώς και ανενδοίαστα τον άλλο ''σκουπίδι'', θεωρώντας ότι χειρίζεσαι το αποκλειστικό δικαίωμα του μεταφραστή και του αναλυτικού κριτή, αμέσως εμφανίζεται η εικόνα ενός ατόμου χωρίς παιδεία [ο υβριστικός κυνισμός θεωρείται μάλιστα δείγμα απελπισμένης φιλοδοξίας στο νοητικό θέατρο]...
Το μόνιμο και βρώμικο λοιπόν παιγνιδάκι σου,
της συκοφαντίας των γραπτών του άλλου
με πονηρό τρόπο, όσο πονηρό τρόπο τέλος πάντων διαθέτεις,
σε μένα δεν πιάνει. Θα σε ξεμπροστιάζω
και θα σου εκφράζομαι αναλόγως.
Ούτε αποκάλεσα ευθαρσώς κανέναν σκουπίδι
ούτε θεωρώ ότι χειρίζομαι το αποκλειστικό δικαίωμα του μεταφραστή.
Δεν έχεις καμμία επαφή με την πραγματικότητα
σε τέτοιο βαθμό που εκτίθεσαι ανερυθρίαστα γράφοντας ψέμματα
αφού τα λόγια μου είναι γραπτά και εκτεθειμένα.
Αντιστρέφεις μονίμως και διαρκώς την πραγματικότητα,
παίζοντάς το, ως το θύμα της υπόθεσης.
Η συμπεριφορά αυτή, στην παθοψυχολογία είναι γνωστή και μπανάλ.
Ψάξε να τη βρεις, θα κάνεις ένα βήμα στην αυτογνωσία.
'Οταν κυνηγάς κάποιον με σκοπό να τον ''ξεβρακώσεις'' ή ''να τον στίψεις σαν λεμονόκουπα'' - σε λόγια που διάβασα στο παρόν forum αναφέρομαι - με σκοπό να του διδάξεις τρόπο ή μάλλον... θεωρώντας πως κουβαλάς στην πλάτη σου τα δυνατότερα εγχειρήματα
Ξανά η παθολογία του "θύματος"
που το κυνηγάνε με σκοπό να το ξεβρακώσουν
ή να το στίψουν σαν λεμονόκουπα.
Οι κακοί. Και η καλή.
Αυτό που θεωρώ είναι ότι σαφώς κουβαλάω
στην πλάτη μου δυνατότερα ...επιχειρήματα;
από σένα που το μόνο που ξέρεις να κάνεις είναι
να διαστρέφεις τα δικά μου επιχειρήματα.
Έχεις δικά σου;
μοιραία καταστρέφεις την εικόνα μόνος σου και το παιχνίδι της ουσίας, της μεταδοτικότητας της καθαρής γνώσης ή απλά της ανθρώπινης επαφής, χάνεται στα σημεία από την υπερβολικά μεγάλη ιδιαιτερότητα ή τις λεκτικές εκζητήσεις.
Αυτό μάλιστα. Είναι μία άποψη.
Αν και με ασάφειες...π.χ.
ποια εικόνα καταστρέφω; τίνος; τίνος ήταν η εικόνα που "κατέστρεψα";
Αποτέλεσμα? Μια ολοκληρωτική απογύμνωση! Ποιανού? Μα αυτού που θεωρεί τον εαυτό του πρώτης τάξεως λογοκριτικό...
Από σένα πρωτοδιαβάζω για τον "πρώτης τάξης λογοκριτικό"
κάτι παραπάνω θα ξέρεις να μου πεις γι' αυτόν.
Την ολοκληρωτική απογύμνωση την ξέρω.
Η έκφραση του λόγου απαιτεί ευαισθησία, ελευθερία, λεπτότητα και όχι χοντράδες και, εφόσον μιλάμε για κριτική, να είναι σε θέση ο κριτής να αναγνωρίσει την πολλαπλότητα των αξιών και του εσωτερικού νοήματος κάθε λέξης και να έχει την ανάλογη νοητική και συναισθηματική υποδομή ώστε να νιώσει ακόμα και τους κραδασμούς που προσφέρει. Ακόμα και ένα μεταλογικό βάθος...
Θα μου κάνεις και μάθημα τώρα για την έκφραση του λόγου;
Και το τι απαιτεί; Εσύ θα μου προβάλλεις τις απαιτήσεις σου για τη δική μου έκφραση;
Πάλι τα μπερδεύεις. Εγώ θα σου προβάλλω την απαίτηση,
η δική σου "έκφραση" να μη στηρίζεται σε παραφρασμένες ιδέες άλλων.
Αυτό που θεωρεί κανείς ότι κάνει άριστα, είναι πολλές φορές η μεγαλύτερη και αναπόφευκτη παγίδα!
Έχεις πέσει στην παγίδα αυτή και το γνωρίζεις;
Εγώ συμφωνώ πάντως με τα λόγια αυτά.
Ας μην ξεχνάμε, ότι από την ίδια εντύπωση ή από την ίδια κεντρική ιδέα, κάποιος θα φτιάξει ένα ποίημα, ένας άλλος μια ολόκληρη εικόνα ζωής... ενώ κάποιος τρίτος θα πάει να αφήσει τα απορρίματά του επάνω, όχι γιατί είναι κακοπροαίρετος απαραίτητα, όσο γιατί τα μαθήματά του είναι ακόμα πενιχρά και δεν έχει φτάσει στο σημείο να αναγνωρίζει και να αποδέχεται ως πραγματικό και ένα διαφορετικό επίπεδο επίγνωσης.
Θέλω να πιστεύω πως δεν βρίζει λοιπόν από πρόθεση, δεν είναι ηθικολόγος από πρόθεση, δεν γίνεται κυνικός ή αγενής από πρόθεση, αλλά αντιμάχεται γιατί του φαίνεται ύποπτο και ξένο προς τον τρόπο του όλο αυτό.
Πριν μου πεις τι θέλεις να πιστεύεις
καλύτερα να αποδεχτείς ως πραγματικό
το δικό μου επίπεδο επίγνωσης.
Για να με πείσεις κιόλας ότι δεν μπουρδολογείς
αλλά πιστεύεις ό,τι γράφεις.
Το να κινούμαι και να εκφράζομαι πέρα από την αποδοχή ή την απόρριψη των άλλων δίνοντας βαρύτητα εκεί όπου θεωρώ ότι συγκατανεύει η ουσία της ζωής, είναι στις βασικές αρχές μου...
Κι αυτό θα εξακολουθήσω να κάνω...
Αυτό με άγγιξε. Μαζί σου.
[quote user="κώστας" post="333872"]Όσο για την προσπάθεια του άλλου
είναι καθ' όλα σεβαστή
(σε αντίθεση με τη δική σου συμπεριφορά).
Όπως και η έκφρασή του.[/quote]
Στο συγκεκριμένο σημείο σε μένα αναφέρομαι... ;-)
[quote user="κώστας" post="333872"]
Ούτε αποκάλεσα ευθαρσώς κανέναν σκουπίδι
ούτε θεωρώ ότι χειρίζομαι το αποκλειστικό δικαίωμα του μεταφραστή.
Δεν έχεις καμμία επαφή με την πραγματικότητα
σε τέτοιο βαθμό που εκτίθεσαι ανερυθρίαστα γράφοντας ψέματα
αφού τα λόγια μου είναι γραπτά και εκτεθειμένα.[/quote]
Πολύ ωραία! Τα λόγια αυτά είναι δικά σου ναι ή όχι? Και τα εκτόξευσες, χωρίς να ξέρεις μάλιστα τι εννοώ!
Και πού είσαι? Μονολεκτικά θέλω να απαντήσεις: Το ναι ολόκληρο ή το όχι ολόκληρο! Σαν άντρας!
''τι υπονοεί το φρόκαλο;''
Ποιόν αποκαλείς λοιπόν φρόκαλο? Για όποιον δεν το γνωρίζει, ερμηνεύω ότι φρόκαλο σημαίνει σκουπίδι!
Αν κάνω λάθος εγώ, οφείλω μια συγνώμη για την παρανόηση, αν όμως τόλμησες να χαρακτηρίσεις κάποιον σκουπίδι, οφείλεις μια συγνώμη εσύ προς το πρόσωπο στο οποίο απευθύνεσαι διότι επιχειρείς την απαξίωσή του.
Η δημιουργία εντυπώσεων
μέσω της υπερβολής
δεν με αγγίζει.
Σε αντίθεση με σένα, είμαι σε θέση
να αναγνωρίζω την ουσία για την οποία
τόσο πολύ κόπτεσαι.
Εννοείται ότι εσένα αποκάλεσα φρόκαλο.
Ήταν σαφές όταν το έγραψα εκεί που το έγραψα.
Για όσα έγραψες πριν σε αποκαλέσω φρόκαλο.
Και το αιτιολογώ, πράγμα που δεν κάνεις εσύ, ποτέ.
Τώρα το πώς ερμηνεύεις εσύ το φρόκαλο
για να στηρίξεις το "σκουπίδι"
είναι οι γνωστές σου ντρίμπλες.
Γράφεις ότι δεν ξέρω τι εννοούσες
όταν σε αποκάλεσα φρόκαλο.
Εγώ λέω ότι εκτίθεσαι ξανά
μόνο που τώρα, δεν φτάνει που εκτίθεσαι εσύ,
επιχειρείς να εκθέσεις κι άλλους
με τις παπαριές σου.
Είσαι αδίστακτη, δεν φρενάρεις πουθενά
προκειμένου να στηρίξεις τις μπούρδες σου
και οφείλω να παρουσιαστώ ως τοίχος
για το δικό μου καλό.
...Παρεμπιπτόντως, τη λέξη "ψέμματα"
εγώ τη γράφω με δύο μι.
Έχεις κάποιο πρόβλημα μ' αυτή τη γραφή;
Έχετε αντιληφτεί πόσο κουραστικό και ανούσιο είναι, για όσους θέλουν να βρουν κάτι ενδιαφέρον να διαβάσουν ώστε να συμμετάσχουν, αυτός ο εγωκεντρικός διάλογος κοκορομαχίας που έχετε αναπτύξει, συγκεκριμένα 3 άτομα?
Λύστε την όποια προσωπική σας απέχθεια με μεταξύ σας επικοινωνία και όχι δημόσια, χαλώντας την διάθεση για συμμετοχή σε διάλογο κάθε τρίτου καλόπιστου συνομιλητή
Λαμπρά! Κατόπιν της ομολογίας σου και της λεκτικής επίθεσης που δέχτηκα - σε σένα κυρίως αναφέρομαι κώστα - και άνευ συγνώμης, δεν επιθυμώ στο εξής καμία συνομιλία μαζί σου για κανένα λόγο και σε κανένα απολύτως θέμα...
Και θα παρακαλούσα, για την εύρυθμη λειτουργία του forum, να αποφεύγονται οι ύβρεις γενικότερα.
Και πάμε στον εγωκεντρικό μηχανισμό, εννοώντας βεβαίως την τάση να ανάγονται τα πάντα εις το ίδιον εγώ.
Η πορεία του ανθρώπου προς την ωρίμανση είναι από τις πιο δύσβατες. Εμπόδια, δυσχερείς εμπειρίες, υποτροπές, αναθεωρήσεις και κυρίως πόνος... Κατά τον Kuenkel, αυτός είναι ο πόνος της ωρίμανσης που μας βοηθά να προχωρήσουμε πιο πέρα από το ''πολύτιμο'' Εγώ στον χώρο της συνειδητότητας.
Η μοίρα, λέει ο Kuenkel, δεν αποβλέπει στο να είμαστε ευτυχείς αλλά στο να αναπτύσσουμε ολοένα περισσότερη πνευματικότητα...
Δεν είχα την τιμή να γνωρίσω τον κύριο Kuenkel, αλλά αν λέει αυτά ούτε θέλω καν να έχω τόσο τραυματικά αναγνώσματα, γεμάτα στομφώδη βλακεία
(http://www.a33.gr/files/images/6331/hmmm.gif)
Με προβλημάτισες τώρα... Ο Fritz Kuenkel ανήκει στους ερευνητές του εσωτερικού κόσμου.
Το τραύμα πού είναι? Γιατί το παίρνεις έτσι? Ο Dr αυτός λέει ότι πέρα από την επιφανειακή εξέλιξη, ο πόνος οδηγεί σε βαθύτερη κατανόηση. Ενεργοποιεί κάποιες ιδιότητες μέσα μας που διαφορετικά θα έμεναν πίσω.
Οπότε έτσι ξεφεύγουμε και από το υπέρμετρο Εγώ μας, μιας και ο εγωκεντρισμός εξαφανίζεται μόλις παρουσιάζεται η αλήθεια...
Κάθε σκοτεινός εγωιστικός μηχανισμός μέσα μας παύει να υπερισχύει από τη στιγμή που ερχόμαστε σε επαφή με τον πυρήνα της συνείδησής μας...
'Οσο αναπτύσσεται η προσωπικότητά μας, τόσο ελαττώνεται ο εγωκεντρισμός μας!
Μη προβληματίζεσαι. Άποψη μου είναι. Όταν κάποιος όχι μόνο λέει, αλλά γράφει βιβλίο (το πιθανολογώ για να τον αναφέρεις) πιστεύοντας στην μοίρα και μάλιστα ότι η μοίρα έχει και βλέψεις για την πνευματικότητα μας τότε ναι άποψη μου ότι λέει βλακείες
Αυτό δεν αναιρεί την πιθανότητα να λέω εγώ βλακείες
Ούτε φυσικά υπάρχει κάποιος λόγος να σε πίσω
Όσο για μείωση εγωκεντρισμού ας πούμε καλύτερα κάτι άλλο
Καλόπιστοι είμαστε όλοι
ή οι περισσότεροι, ΝoΝame.
Αντιλαμβάνομαι την κούρασή σου
(όχι όμως και την άποψη περί ανούσιου)
πόσω μάλλον όταν εμπλέκομαι.
Δείξε λίγη υπομονή και συμπόνοια
στην κούρασή μας.
----------------------------------------------
Κατόπιν της ομολογίας σου
Πού την είδες την ομολογία καρδιά μου;
Ο περιβάλλων χώρος δεν είναι τόσο άσχημος.
Εγώ δεν θα τον αποποιούμην
με τόση ευκολία:
συνεχίζω να διατηρώ επαφή μαζί του.
Δήλωση είναι. Ξαναδιατυπωμένη.
Αισθάνεσαι ως δικαστής;
Διότι εγώ δεν είμαι κατηγορούμενος.
λεκτικής επίθεσης που δέχτηκα - σε σένα κυρίως αναφέρομαι κώστα -
Αναλαμβάνω με παρρησία
το κομμάτι που μου αναλογεί.
Άλλωστε, μου ταιριάζει:
ως κύριο.
και άνευ συγνώμης
Ας μην είμαστε υπερβολικά φιλόδοξοι.
Εγώ τουλάχιστον δεν περιμένω
να κάνεις τόσο μεγάλο βήμα
τόσο γρήγορα.
δεν επιθυμώ
Όταν εμφανίζεται τέτοιο ρήμα
παρατηρώ με προσοχή. Το ρήμα.
Το "δεν" είναι λεπτομέρεια.
Μη ουσιώδες, θα το χαρακτήριζα
(αφού εντοπίζω την ουσία).
Θέλω να πιστεύω ότι
η επιθυμία δεν ισούται με διαταγή
διότι, σε τέτοια περίπτωση,
η ουσία μου πάει περίπατο
...ή σε μία άλλη πραγματικότητα;
Μπερδεύτηκα.
πάμε στον εγωκεντρικό μηχανισμό, εννοώντας βεβαίως την τάση να ανάγονται τα πάντα εις το ίδιον εγώ.
Τσα! Ήρθα κι εγώ.
----------------------------------------------------------------
Η πορεία του ανθρώπου προς την ωρίμανση είναι από τις πιο δύσβατες. Εμπόδια, δυσχερείς εμπειρίες, υποτροπές, αναθεωρήσεις και κυρίως πόνος
Εγώ όταν πονάω δεν μ' αρέσει.
Τσεκαρισμένο.
Δεν το αλλάζω αυτό παιδιά...
κι ας με πείτε εγωιστή.
Καμία αμφιβολία για το καλόπιστο ουδενός
Περί υπομονής όμως θα σου παραβάλλω και την υπομονή των οδηγών στην δημόσια εθνική οδό όταν την έχουν καταλάβει τα τρακτέρ, παρά τα όποια ανούσια ή με ουσία αιτήματα τους
Ευτυχώς διακρίνονται αχνά δείγματα άρσης της εμπόλεμης φάσης χαρακωμάτων
Υπερβολές.
Ο εικονικός δημόσιος δρόμος
είναι ανοικτός σε όλους,
όπως απέδειξες.
[quote user="NoName" post="333877"]Έχετε αντιληφτεί πόσο κουραστικό και ανούσιο είναι, για όσους θέλουν να βρουν κάτι ενδιαφέρον να διαβάσουν ώστε να συμμετάσχουν, αυτός ο εγωκεντρικός διάλογος κοκορομαχίας που έχετε αναπτύξει, συγκεκριμένα 3 άτομα?
Λύστε την όποια προσωπική σας απέχθεια με μεταξύ σας επικοινωνία και όχι δημόσια, χαλώντας την διάθεση για συμμετοχή σε διάλογο κάθε τρίτου καλόπιστου συνομιλητή[/quote]
Πούθʼ έρχεσαι; -Απʼ τη Βαβυλώνα
Πού πας; -Στο μάτι του κυκλώνα
Ποιάν αγαπάς; -Κάποια τσιγγάνα
Πώς τη λένε; -Φάτα Μοργκάνα
γεια σου "NoName" με τα ωραια σου!
(http://www.a33.gr/files/images/6331/drama.gif)
(http://www.a33.gr/files/images/6331/249777.jpg)
:mricy: :mricy:
[quote user="pixie" post="333594"]Το ευκολοπρόχειρο![/b]
Το εύκολο στην κρίση μας, το πρόχειρο στο μυαλό μας, το να υποτιμούμε ευθαρσώς κάθε αλλότριο στοιχείο ως προς την κουλτούρα μας, το να σνομπάρουμε ότι δεν μας μοιάζει, το να υπερεκτιμούμε εαυτόν ως το μοναδικό μέτρο σύγκρισης, το να φτύνουμε πάνω σε ότι απλά δεν γνωρίζουμε...
Το να χρεώνουμε ως λάθος αυτό που είναι αδιανόητο στη σκέψη μας...
:roll:[/quote]
Οι απορίες της pixie, και από μια άλλη οπτική, όπως είναι διατυπωμένες αρχικά σίγουρα έχουν ενδιαφέρον Όπως και το κείμενο που εντόπισα, πιο κάτω, ίσως ....
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΒΑΤΡΑΧΟΥ, του Κώστα Σπυρόπουλου
Από την αλληγορία της σπηλιάς του Πλάτωνα, έως το Matrix, διαβαίνοντας μέσα από τους μύθους του La Fontaine, καταλήγουμε πως η χρήση του γλωσσικού συμβολισμού είναι ένας προνομιακός τρόπος που μπορεί να κάνει τον άνθρωπο να σκεφτεί και να διαδώσει τις ιδέες του σε άλλους ανθρώπους.
Ο Olivier Clerc, συγγραφεύς και φιλόσοφος, με αυτή την μικρή ιστοριούλα, μέσω της αλληγορίας, εμφανίζει τα καταστροφικά αποτελέσματα της μη συνειδητοποιήσεως των αλλαγών, που επηρεάζουν δυσμενώς την υγεία μας, τις μεταξύ μας σχέσεις, την κοινωνική εξέλιξη και το περιβάλλον.
Είναι μέσα της, συμπυκνωμένες, η ζωή και η γνώση, που ο καθείς μας θα πρέπει να φυτέψει στον προσωπικό του κήπο ώστε ένα αύριο να μπορέσει να δρέψει τους καρπούς τους.
Το βατραχάκι που δεν ήξερε ότι θα βραζόταν …
Φανταστείτε μια κατσαρόλα γεμάτη κρύο νερό, μέσα στο οποίο κολυμπά ανέμελα, ένα βατραχάκι
Κάτω από την κατσαρόλα, ανάβεται μια μικρή φωτιά και το νερό, αρχίζει να ζεσταίνεται πολύ σιγά.
Το νερό, σιγά σιγά γίνεται χλιαρό και το βατραχάκι, βρίσκοντας το μάλλον ευχάριστο, συνεχίζει να κολυμπά χαρούμενο.
Η θερμοκρασία του νερού, συνεχίζει να ανεβαίνει.
Τώρα το νερό είναι πιο ζεστό, από ότι το βατραχάκι θα θεωρούσε ευχάριστο, αισθάνεται λίγο κουρασμένο, αλλά παρ όλα ταύτα δεν αισθάνεται κανέναν φόβο.
Τώρα το νερό είναι πραγματικά ζεστό και το βατραχάκι αρχίζει να αισθάνεται δυσάρεστα, αλλά είναι εξουθενωμένο. Για αυτόν τον λόγο, υπομένει και δεν αντιδρά.
Η θερμοκρασία συνεχίζει να ανεβαίνει, έως ότου, το βατραχάκι καταλήξει να βράσει και ως εκ τούτου, να πεθάνει.
Εάν έριχναν το ίδιο βατραχάκι κατʼ ευθείαν σε νερό θερμοκρασίας 50 βαθμών, με μια εκτίναξη των ποδιών του, θα είχε πηδήξει αμέσως έξω από την κατσαρόλα.
Αυτό, αποδεικνύει, ότι όταν μια αλλαγή γίνει με έναν τρόπο επαρκώς αργό, διαφεύγει της συνειδήσεως και στην πλειονότητα των περιπτώσεων, δεν προκαλεί καμία αντίδραση, καμιά αντίσταση, καμία επανάσταση.
Εάν παρατηρούσαμε αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία μας εδώ και λίγες δεκαετίες, θα μπορούσαμε να διακρίνουμε ότι υφιστάμεθα μια αργή αλλά σταδιακή εξαφάνιση των πανανθρώπινων αξιών μας και των ιδανικών μας. Δεν το καταλαβαίνουμε όμως γιατί γίνεται αργά και σιγά για να το συνηθίζουμε.
Ένα μεγάλο μέρος καταστάσεων που πριν από
20, 30 η 40 χρονιά, θα μας έκαναν να φρίξουμε, και να βγούμε στους δρόμους, σιγά σιγά έγιναν κοινότυπες και σήμερα περνάνε απαρατήρητες η αφήνουν τελείως αδιάφορη την πλειονότητα του κόσμου.
Στο όνομα της προόδου, της επιστήμης και του κέρδους, γίνονται διαρκώς αυθαιρεσίες κατά της προσωπικής ελευθερίας έκαστου, της αξιοπρέπειας του, της ακεραιότητας της φύσεως, της ομορφιάς και της χαράς της ζωής, με αργό ρυθμό αλλά ασταμάτητα, με την συνεχή συνενοχή των αδαών θυμάτων, που ίσως και στο μεταξύ να έχουν χάσει την ικανότητα και τη θέληση τους να αμυνθούν.
Τα άσχημα προγνωστικά για το μέλλον μας, αντί να προκαλούν αντιδράσεις και εξεγέρσεις, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να προετοιμάζουν ψυχολογικά τον κόσμο, ώστε να υφίσταται και να αποδέχεται τις εξαθλιωτικές και δραμματικές συνθήκες ζωής που μας επιβάλλουν.
Το συνεχές σφυροκόπημα από τα μέσα ενημερώσεως με την υπερπληροφόρηση, τις κακόγουστες εκπομπές και τα reality shows που ισοπεδώνουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, μεταλλάσουν τον ανήσυχο ανθρώπινο νου σε παθητικό δέκτη που απλά εκτελεί εντολές χωρίς κρίση και ικανότητα να αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του……………………….
Όταν για πρώτη φορά μίλησα γι αυτά τα πράγματα, αναφερόμουν στο αύριο…
Τώρα, αναφέρομαι στο σήμερα !!!
Συνειδητοποίηση, η βράσιμο.
Πρέπει να διαλέξετε!
Λοιπόν, αν δεν είστε σαν το βατραχάκι, μισοβρασμένοι, κάντε μια γερή εκτίναξη με τα πόδια, πριν είναι πολύ αργά
Είμαστε ήδη μισοβρασμένοι;!!
Η όχι;!
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ ΣΤΟ ΡΕΠΟΡΤΕΡ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ
Είναι σχετικό αυτό? Ψάχνω να βρω έστω την αλληγορία με το θέμα, αλλά αδυνατώ
αρχικά δεν σε αδικώ Χρειάζεται λίγη περισσότερο προσπάθεια (για να καταλάβεις πετούμενα :oops: ;-) )
Και παρεπιμπόντως, δεν είσαι και ο μόνος! και εγω έχω μια απορία από δική σου απάντηση σε άλλη ενότητα
Την ιστορία του βατράχου προσπάθησα να καταλάβω την συνάφεια της με το θέμα, έχει και πετούμενο η ιστορία?
Και παρεμπίπτοντος γιατί δεν διατυπώνεις την απορία σου στην αλλη ενότητα? οι μαντικές μου ικανότητες είναι περιορισμένες έως ανύπαρκτες
Καλημέρα! Νομίζω ότι η Larus αναφέρεται πιο γενικά στο φαινόμενο της κοινωνικής παρακμής, της αλλοτρίωσης, της απαξίωσης.
Το κείμενο μεταφέρει ένα θετικό και ελπιδοφόρο μήνυμα συνειδητοποίησης και τη γενικότερη ώθηση σε επίπεδο αξιών: Ξυπνήστε!
'Αλλωστε κάθε ερμηνεία είναι ένα παιχνίδι του μυαλού. Για μένα, αυτό που διάβασα, είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο ενός στείρου μέσου όρου σε επίπεδο ύπαρξης, ένα χαστούκι στο πρόσωπο ενός επιφανειακού τρόπου - είτε ονομάζεται κοινωνικός καθωσπρεπισμός, είτε δογματισμός, είτε πρόκειται για τους χυδαίους κινδύνους ενός υπέρμετρου εγωισμού...
Κι εδώ προφανώς βρίσκεται η σύνδεση με το θέμα. ;-)
Αφού, σε κάθε ζωτικό τομέα, οι λεπτές αξίες και η ανθρώπινη ευαισθησία ισοπεδώνονται στο επίπεδο μιας ''ευκολοπρόχειρης'' ομοιομορφίας κι αφού υπέρ το δέον γίνεται προσπάθεια αντικειμενοποίησης των προσωπικών μας βιωμάτων, δεν είναι αυτονόητο να βασιλεύει κι ο εγωκεντρισμός?
Κι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα είναι να την αρνηθούμε με μια ριζική αντιμετώπιση... Αφύπνιση! Να πετάξουμε ελεύθερα! Να αποδείξουμε πως είμαστε πιο δυνατοί από αυτήν και επιτέλους άνθρωποι...
Κι ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα είναι να την αρνηθούμε με μια ριζική αντιμετώπιση... Αφύπνιση! Να πετάξουμε ελεύθερα! Να αποδείξουμε πως είμαστε πιο δυνατοί από αυτήν και επιτέλους άνθρωποι...
Να θυμηθώ να μην ισοπεδώνω στο επίπεδο μιας ευκολοπρόχειρης ομοιομορφίας.
Α, ναι. Και να μην προσπαθώ να αντικειμενοποιήσω τα προσωπικά βιώματα όλων.
Διότι, εκτός από την ισοπέδωση του πάτου
υπάρχει και η ισοπέδωση της "κορυφής".
Μια "κορυφή" που χαριζει το άλλοθι
του αλτρουισμού
στον ακραία εγωκεντρικό.
Σαν να λέμε...
(http://www.a33.gr/files/images/6331/karotsaki1_1265056657_117298.jpg)
Οφ τοπικ
Έχω κέφια σήμερα ...(και να ξερετε πως με παρασύρετε...)
Είναι γεγονός πως έχουν γραφεί αρκετές ιστορίες με την μορφή μύθων, παραβολών, αλληγοριών και παραμυθιών με ήρωα ένα βάτραχο! ;-) :oops:
Πράσινο μάλλον, με μεγάλα πόδια που άλλοτε τονκάνουν να σαλτάρει μέσα στο νερό όταν δεν του αρέσει το υπόλοιπο περιβάλλον .... Άλλοτε μεταμορφωμένο σε χαμογελαστό πρίγκιπα! ;-) Και κατά τον Αίσωπο ο ήρωας του κατά μηδέν πλέον του λαλείν δυνάμενον :!:
Κάπως έτσι τον περιγράφει και ένας συγγραφέας, "από πρίγκιπας βάτραχος και τούμπαλιν" Και κάπου σημειώνει: χειρίσου τες προσεκτικά, γιατί οι λέξεις έχουν περισσότερη δύναμη και από ατομικές βόμβες
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Η προηγούμενη από αυτή την ανάρτησή μου με την αλληγορία του βάτραχου είχε να κάνει με το "ευκολοπρόχειρο",
το να χρεώνουμε ως λάθος αυτό που είναι αδιανόητο στην σκέψη μας, για την υποκειμενική λογική και κρίση Ως το θέμα του τόπικ τελικα, αν κατάλαβα και καλά, γιατί στην πορεία μπορεί να χάσεις και τον δρόμο :sad:
Και όντως αυτό ισχύει, ίσως και λόγω της κουλτούρας μας ως ένα βαθμό
Πρώτα πρώτα λοιπόν, μπορείς να αλλάξεις κάτι σε αυτή την τροχιά, αν δοκιμάσεις.... την γερή εκτίναξη :roll:
Και στην συνέχεια δεν είναι δύσκολο να αλλάξει ο τρόπος σκέψης με την συνειδητοποίηση και την αλλαγή συνηθειών...το δεν με αφορά για όσα γίνονται πέρα από μένα και η απάθεια κάπου φτάνοντας ως την ασυδοσία, το να μην τροχοδρομείται η διαδικασία σκέψης και δράσης Φυσικά αναφέρομαι στο αντιστέκομαι στο ευκολοπρόχειρο γιατί διαφοαρετικά μεταξύ άλλών δεν νοείται και η αξιοπρέπεια
Μια παράμετρος εξάλλου του ευκολοπρόχειρου, θα ήταν και ότι το περιβάλλει γύρω του ;)
http://www.nealefkadas.gr/news.php?sid=3080
Σωστά... Αλλά, Γλαράκι, αυτό που παραθέτεις αναφέρεται μάλλον σε μια ριζική ανατροπή των κοινωνικών δεδομένων! Πράγμα πάρα πολύ δύσκολο... ;-)
Μια γροθιά στο σύστημα... :evil:
Εγώ αναφέρομαι περισσότερο σε επίπεδο ατομικής συνείδησης...
Η επιφάνεια - η ψευδαίσθηση - έχει συνήθως έναν ενιαίο άξονα που γύρω του συσπειρώνονται όλες οι λειτουργίες. Το ίδιο ακριβώς όμως συμβαίνει και με την εσωτερική μας περιοχή!
Αναμενόμενο να υπάρχει η πάλη των αντιθέτων...
Κάνοντας μια προσπάθεια ανακατάταξης του αυθεντικού υλικού απαλλαγμένου από κάθε ίχνος εγωκεντρισμού...