''Όμως κι αν τούτος ο κάποιος χαθεί, αυτό που μέσα μας φουσκώνει, δεν χάνεται... Μένει εκεί, βασανίζεται και πάντα συνειδητά ή ανομολόγητα ψάχνει για τον αγαπημένο... τον συγκεκριμένο ή τον αόριστο...''
Στη ζωή μας έρχονται διάφοροι επισκέπτες. Δανείζονται απ' τον χρόνο μας, την καρδιά μας... 'Αλλοι φεύγουν πολύ γρήγορα κι εντελώς ξαφνικά όπως ήρθανε κι άλλοι μένουν κι αφήνουν το στίγμα τους.
Κι εμείς, ανάλογα με τα συναισθήματά μας, περισσότερο από την ψυχρή λογική, αποφασίζουμε να κάνουμε μιά στάση και να μοιραστούμε!
Αποφασίζουμε πως κάποιος άνθρωπος είναι κάτι ξεχωριστό για μας και έτσι τον ονομάζουμε Έρωτα!
Ενσωματώνουμε, λοιπόν, στο συγκεκριμένο πρόσωπο τα πάντα και το τυλίγουμε με αναρίθμητα πέπλα στοργής κι εξιδανίκευσης.
Όσα ποθούμε, όσα ο ρομαντισμός της καρδιάς μας αποζητά, μας βάζουν να πιστεύουμε πως εκείνος, ο μοναδικός, είναι που μας εμπνέει την αγάπη!
Πόσο όμως είναι αλήθεια όλο αυτό? Και πού τελειώνει η αυταπάτη?
Η αυταπάτη, έγκειται στο ότι συναντάμε ένα άλλο πλάσμα πάνω στη γη και θεωρούμε αυτή τη στιγμή ορόσημο! Και ξεσπά μέσα μας αυθόρμητα μία ψυχοχημική διαδικασία έλξης, που την ονομάζουμε έρωτα! Πιθανότατα όμως δεν είναι... Εμείς είμαστε!
Μήπως ο 'Ερωτας είναι απρόσωπος?
Μήπως, δηλαδή, ο Έρωτας υπάρχει ήδη μέσα μας ως δονούμενο εκρηκτικό στοιχείο κι όταν έρχεται κάποιος, μας αγγίζει με την παρουσία του, με ένα ζεστό βλέμμα, με το χέρι του, με το σώμα του, με τη φωνή του, ξεπηδάει κι αναζητάει να αποδοθεί σε ένα πρόσωπο?
pixie
Σου έχει τύχει να κουνιέσαι,
να δονείσαι, πες το όπως θες
και να κουδουνάνε τα κέρματα στην τσέπη;
Πέραν της αμηχανίας, πρόκειται περί
ηθικής καταρράκωσης: νιώθεις πολύ cheapις.
Χαλάει ο Έρωτας, ο οποίος ως γνωστόν
είναι πολύτιμος.
Μου έχει τύχει, και χτες το βραδυ συγκεκριμένα να μην παλεύεται εντελώς όμως ο αέρας :neutral: :twisted: :lol: ...απίθανο αίσθημα τελικά, εκ του ασφαλούς Αλλα να κουδουνανε και κέρματα την τσέπη, δεν έτυχε
pixie το εννοείς που γράφεις με αυτούς τους τόνους ωρέ...; :cry:
Ερωτευτείτε "εσεις" γιατί χανόμαστε :grin: :grin: :grin:
[quote user="larus audouinii" post="334523"]
pixie το εννοείς που γράφεις με αυτούς τους τόνους ωρέ...; :cry:
[/quote]
Μα εντελώς σου λέω! :grin:
'Εχω ασχοληθεί με το συγκεκριμένο θέμα άπειρα... Μην σου πω ότι για μένα: Όλα είναι Έρωτας!!! :idea: :grin:
Κατ' αρχήν θεωρώ τον έρωτα ελεύθερο συναίσθημα και τον διαχωρίζω από τις δεσμεύσεις, την προοπτική, τις συμβάσεις, τη σκοπιμότητα.
Αναφέρομαι στην ιδεαλιστική, οραματική του μορφή, εκείνη που ως πηγή έμπνευσης, ως αόρατος χυμός, ως χρώμα ιδανικό, ως μορφή αισθησιασμού στη φύση, ως ζεστή πληρότητα, ως έκσταση ζωής, ως υπέρβαση, ως τέχνη, υπάρχει παντού και μας δονεί.
Είναι ενέργεια, ακόμα και σαν σκέψη, και μας δονεί.
Αυτό λοιπόν που λέω είναι ότι ούτως ή άλλως υπάρχει μέσα μας σ' αυτή τη μορφή, έστω και απρόσωπα! Σήμερα πια πιστεύω πως πρώτα υπάρχει ο 'Ερωτας και μετά το ''πρόσωπο''... ;-)
Όσο για το: Ερωτευθείτε... Όχι μόνο συμφωνώ, δεν το συζητώ καν! Επιβάλλεται!
Δηλώνω μάλιστα πολλαπλά ερωτευμένη... :oops:
ή από στίγμα ή από δόνηση θα την πάθουμε την ζημιά στο τέλος. Αλλά ναι ρε συ την καψούρα την έχουμε μέσα μας και όταν επιτύχουμε το κατάλληλο μανουλομάνουλο τα δίνουμε όλα :mryellow: :mryellow: :mryellow:
;-)
---------------------------------
Άσχετο
Μιλήσαμε λίγο αυτές τις μέρες με την Μάγια Έτυχε λόγω κιαι διάθεσης να μην έχω γνωρίσει προσωπο με προσωπο παρά πολύ ελάχιστα άτομα από το φόρουμ, αυτό μάλλον είναι και πρωτοτυπία μου :???:
Όταν υπάρχει μια ρεαλιστική προσέγγιση, διαφορετική από τις συζητήσεις στο φορουμ είναι ευχάριστο... αλλάζει φυσικά και το τοπίο σε κάποια πράγματα
Η επιθυμία της, όπως μου είπε είναι να μην συμμετέχει στα κοινά εδώ πλέον για τους δικούς της λόγους ..και το μεταφέρω ...Απολυταρχικά ίσως, μεταφέροντας τις σκέψεις μου Δεν θα μου έβγαινε και να μην το κάνω
Το "περίεργο" είναι να φτάνει να αρρωσταίνει κανείς εξαιτίας θεμάτων που άπτονται την σφαίρα μιας κοινότητας διαδικτυακής επικοινωνίας ..είναι γεγονός όμως Και σίγουρα αυτό αφορά ένα μερίδιο μεγαλύτερο από την μονάδα
Συμπτωματικά με την Μάγια είμαστε και γειτονάκια..τι ανακαλύπτει κανείς.. έχει και ένα σπιτι πολύ κοντα σε μένα και δεν θα χαθούμε
Παρουσίες που περασαν και έφυγαν λοιπόν Απώλειες
Αυτά Αναλογίζοντας την σταγόνα Στον ωκεανό του διαδικτύου :roll:
Αυτό λοιπόν που λέω είναι ότι ούτως ή άλλως υπάρχει μέσα μας σ' αυτή τη μορφή, έστω και απρόσωπα! Σήμερα πια πιστεύω πως πρώτα υπάρχει ο 'Ερωτας και μετά το ''πρόσωπο''...
Όσο για το: Ερωτευθείτε... Όχι μόνο συμφωνώ, δεν το συζητώ καν! Επιβάλλεται!
Δηλώνω μάλιστα πολλαπλά ερωτευμένη...
Ρόζ...;;....Γυαλιά;;;.....Φοβάμαι μήπως με το χρόνο Δημιουργήσω ρυτίδες...Να Απορρίψουμε και την αντιλιακή..;;;....Χώρια στο ότι με Ενοχλέι και Ο Ήλιος...Σήμερα Άλλωστε δεν είμαι βαμμένη..Να Με Δεί έτσι Ο Κόσμος;;
Τελικά μήπως αυτό συμβαίνει..;;Μήπως φοβόμαστε μη προδοθούμε απο Τον Έρωτα..Μέσα Στο Χρόνο...ή Αναρωτιώμαστε μήπως και Δε Το Βρούμε Σε Εκπτωτική τιμή..Ανάμεσα Σε Άντρες Που Περνάνε Απο το κρεβάτι Μας..;Γράφει πουθενά αναλώσιμο προϊόν..να Αποφεύγεται απο Τον Ήλιο;;
Λίγοι Καταφέρνουν Να Τον Νιώσουν..Ακόμα Λιγότεροι Να Τον Καταλάβουν.....Μα καλά οι περισσότεροι τότε που είναι..σε ποιά κατηγορία μπαίνουν;;
...................Μπαίνουν στη διαδικασία Της Παρακολούθησης.......Αράζουν και απλά Κοιτούν....
....Επειδή κουνιούνται όμως δε συμβάλει απαραίτητα στο γεγονός πως Αισθάνονται και Κάτι........
Μη Ξεγελιέστε......Οι Αυταπάτες είναι Δικαίωμα Των Συναισθημάτων..Για Να Πιστεύουν Πως Αισθάνονται.....''Έγχρωμές Τηλεοράσεις...Ασπρόμαυρη Ζωή..''!
Πόσο συμφωνώ μαζί σου! ;-)
Ναι, αυτό είναι, ο Φόβος! Από όπου και να την πιάσεις τη λέξη ''Έρωτας'' έχει αιχμές, διακυμάνσεις, βίαιες εκρήξεις, έχει δονήσεις, συναισθήματα και χρώματα...
Εγώ λέω πως είναι τέχνη, έτσι για να μπορώ να αποδίδομαι ακέραια... κι απλά τη σμιλεύω...
αχ αυτός ο έρωτας κι αυτή η ατέρμονη αναζήτησή του ...
το κακό είναι ότι οι περισσότεροι ψάχνουν ακόμα κι όταν τον έχουν βρει !!!
ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν ή έτσι δηλώνουν ...
αυτό το ανικανοποίητο που κυριαρχεί στους περισσοτέρους ... !
τι να πω ?
εγώ είμαι panda ερωτευμένη !!! κάθε μέρα, κάθε στιγμή !!!
φυσικά οι πιο ευτυχισμένες στιγμές είναι όταν αυτός ο έρωτας έχει ένα πρόσωπο ...
μα δεν είναι απαραίτητο σε μένα για να αισθανθώ αυτή τη βαθιά πληρότητα ...
τη γαλήνη και την ευτυχία !!! ...
είπαμε : καλύτερα ναι, αποκλειστικά όχι.
όσο για τον φόβο ...
κουτός όποιος φοβάται να ερωτευτεί και να αφεθεί σε έναν έρωτα ...
πιο κουτός αυτός που πάει να τον βάλει σε καλούπι ...
πιότερο κουτός αυτός που νοιάζεται για εξωτερικά σημεία και χάνει όλο τον εσωτερικό πλούτο που προσφέρει ο έρωτας ...
αυτά εν τάχη
Δ.
Τελίκα τι Είναι Πιο γρήγορο...;
Η αγορά ενός γυαλιού...;...Ή....Προδοσία απέναντι Στον Ήλιο...Μαχόμενος με Το Χρόνο..;
.......Όταν Κρύβουμε ''Κάτι''...Προσπάθούμε Να Το Κρύψούμε Με ''Άλλο''..
Ίσα ίσα για να Καλύψουμε και Τι Δύο Λέξεις..Μην Αποκαλυφθούμε Τελείως...
...Γιατί Αυτή Τη Μία Ζωή Να Τη Κρύβουμε..;
Μήπως όμως Δε Ζούμε γιατί Απλά Επιλέξαμε Το Θάνατο..;
Μάλλον Καλύτερα Ένα Ζευγάρι Γυαλιά....Μπορούμε έστω να Μάθουμε..Απο Τις Εταιρείες..
Ποιές Τριτοκοσμικές Χώρες Εκμεταλεύονται για Να Μας Παρέχουν Αυτά Τα Γυαλία..;
Ας Μη Ξεχνάμε..Κάποιοι Προσπαθούν Ακόμα Να Ζούν..
Έι, εσύ... Κι εμείς, κι εγώ, αυτό κάνουμε: Ζούμε! Χωρίς παρωπίδες και χωρίς γυαλιά!
Γιαυτό φαινόμαστε αλλότρια στοιχεία στα μάτια των άλλων που υπηρετούν τους μηχανισμούς...
Γιαυτό μας βρίζουνε...
Γιαυτό λειτουργούν δηκτικά ή γελάνε σαν κρετίνοι, εκεί που και οι άγγελοι ακόμα θα ήταν συνετοί...
Κάποιοι μάθανε να είναι νεκροί από τώρα, για να μην χάσουν τη βολή τους...
Ας τους χαρίσουμε τις ελεύθερες θέσεις μας να ξαποστάσουν από τις θλιβερές ψευδαισθήσεις τους...
Όταν Αναφέρθηκα Στις Τριτοκοσμίκες Χώρες Δεν Αναφερόμουν Στην Αφρική ή Στην Ασία..
Αναφέρομαι Σε Ανθρώπους Που Πολεμούν Δίχως Ονόματα..
..................Σε Αξίες Με Αξία.....
..................Σε Μυαλά....Με Ξίφη...
..................Σε Ρόλους Συναισθημάτικους....
..................Σε Αφυπνίσεις Δίχως Υπνούς...
..................Σε Λόγους Όπου Με Λόγο Υποστηρίζονται...
..................Σε Νίκες Απο Πολέμους Χαμένες............!!
Φτάνοντας Στο Τέρμα Ανακαλύπτεις....
Ζωντανός Όπου Πεθαίνει............;;
Ή Ήδη Νεκρός..............................;
Εξαρτάται.
Από το τι θεωρείς ως "Τέρμα".
Μπορεί να είσαι ήδη νεκρός ενώ βρίσκεσαι ακόμη στην αρχή.
Κι αυτό γιατί πολύ απλά δεν επιτρέπεις στον εαυτό σου να νιώσει. Επομένως, ούτε και να ζήσει.
Κι επειδή το θέμα αυτό κάπως έτσι ξεκίνησε, να διαπραγματεύεται δλδ. τον Έρωτα...
Αν δεν ανοιχτεί κάποιος διάφανος και ανυπεράσπιστος στη μαγνητική δύναμη του έρωτα, με αντίδωρο μόνο την ίδια την ελεύθερη φύση του δίχως άλλες σκοπιμότητες, δεν μπορεί να γευτεί τη ζεστή πληρότητά του! Δεν ζει ολοκληρωτικά αυτό το συναίσθημα!
Το ερωτικό συναίσθημα είναι πολύ δύσκολο να διερευνηθεί κι από την άλλη αποτελεί θεμελιώδη πυρήνα της ανθρώπινης ύπαρξης...
Για ορισμένους η έννοια του έρωτα, έχει καταντήσει μια λέξη κενή νοήματος!
Η ασημαντότητα της ζωής σε επίπεδο αξιών, χτυπάει δυστυχώς και τον έρωτα ως αξία. Χάνονται οι πραγματικές συγκινήσεις και οι αισθήσεις που τον συνοδεύουν.
Οι περισσότεροι δεν εμβαθύνουν, του κάνουν πνευματικές εγχειρήσεις και δυστυχώς ούτε επίγνωση έχουν ούτε καν αναρωτιούνται μήπως πρέπει να αλλάξει η αντίληψή τους απέναντι στον έρωτα.
;-)
Μπορεί να είσαι ήδη νεκρός ενώ βρίσκεσαι ακόμη στην αρχή.
Ακριβώς!!Απλά Αναφέρω Πως Στο Τέρμα Ανακαλύπτεις ή Επιβεβαιώνεσαι...
Εάν Είσαι Ήδη Νεκρός...Ή....Αν Πεθαίνεις..
Όσο Για Τον Έρωτα..Δεν έχω Και Πολύ Καλές Σχέσεις Μαζί Του...
..........ή Τουλάχιστον Ο Έρωτας Έχει Άριστη Σχέση Με Τον Ήλιο...
Δύσκολα Βρίσκεις Άλλωστε Ανθρώπους Δίχως Γυαλάκια..!
Ο Έρωτας Προδίδει...Το Άτομο Που Επιθυμεί Να Σταθεί Δίπλα Του..
..................................................Απογυμνώνοντάς Τον Απο Αλήθειες..!
Ποιός Επιθυμεί Τις Αλήθειες..;;;
Όταν Υπάρχουν Γυαλιά...;;
Ποιος επιθυμεί να φοραεί γυαλιά..................
..............................................Όταν του αρέσει ή έστω αποδέχεται αυτό που βλέπει?
Ποιός Επιθυμεί Να Αποδέχεται....
Όταν Μπορεί Να Επιβάλλει....................................;;;;
Μα πόσο σωστό είναι να ασκείται εξουσία δια μέσου του έρωτα?
Νομίζω πως ο έρωτας ως ιδέα έχει πληγωθεί στον πυρήνα του και αιτία είναι η παρακμή της ψυχής και οι πολλαπλές σεξουαλικού τύπου σχέσεις που τον μεταβάλλουν σε πάρεργο ή δούλο!
Για να συναντήσουμε τον αγνό 'Ερωτα, όπως έχει υμνηθεί από τους ποιητές, πρέπει να ανακαλύψουμε, για μια ακόμα φορά, τον Άνθρωπο...
[quote user="blue_mermaidy" post="336076"]
Όσο Για Τον Έρωτα..Δεν έχω Και Πολύ Καλές Σχέσεις Μαζί Του...
..........ή Τουλάχιστον Ο Έρωτας Έχει Άριστη Σχέση Με Τον Ήλιο...
Δύσκολα Βρίσκεις Άλλωστε Ανθρώπους Δίχως Γυαλάκια..!
Ο Έρωτας Προδίδει...Το Άτομο Που Επιθυμεί Να Σταθεί Δίπλα Του..
..................................................Απογυμνώνοντάς Τον Απο Αλήθειες..!
Ποιός Επιθυμεί Τις Αλήθειες..;;;
Όταν Υπάρχουν Γυαλιά...;;[/quote]
Δηλαδή; προτιμάς να εθελοτυφλείς; ή πιστεύεις πως αυτό κάνουνε όλοι οι υπόλοιποι;
Ο Έρωτας - και μάλιστα με το Ε κεφαλαίο, όπως το γράφεις κι εσύ (αλήθεια, έχεις καμιά σχέση με τη γερμανική γλώσσα και γράφεις κάθε λέξη μιας πρότασης με κεφαλαία; άσχετο αλλά έχω αυτή την απορία :roll: αν και,τώρα που το ξαασκέφτομαι, ακόμη και στη γερμανική, μόνον τα πρόδωπα και ουσιαστικά γράφονται με κεφαλαία... τέλος πάντων - ξέφυγα, σόρρυ!)...
Ο Έρωτας, λοιπόν, δεν προδίδει. Ο Έρωτας είναι ο μόνος αληθινός. Ο άνθρωπος και μόνον αυτός προδίδει. Ο άνθρωπος που εθελοτυφλεί. Που δεν κοιτάζει την αλήθεια κατάματα και νομίζει πως μπορεί να αλλάξει την αλήθεια του άλλου. Μα τότε, δεν θέλει πραγματικά αυτόν. Θέλει έναν τρίτο που πολύ απλά δεν έχει βρει κι έτσι προσπαθεί να τον δημιουργήσει. Και κάπου εκεί, αρχίζει η προδοσία.
Πριν, λοιπόν, μιλήσουμε για τα γυαλιά του άλλου, μήπως να βγάλουμε από τα μάτια μας τα δικά μας; Και να κοιτάξουμε την Αλήθεια κατάματα. ;-)
Μα το να βγάλουμε τα δικά μας γυαλιά, θεωρώ πως αυτό είναι προϋπόθεση για τη διαπραγμάτευση του συγκεκριμένου θέματος.
Δεν μπορούμε να φτάσουμε στον Έρωτα και την πληρότητά του διαφορετικά, το πολύ-πολύ να μείνουμε στάσιμοι στην πρωταρχική φωτιά δλδ. την σεξουαλικότητα ή στο ευρύτερο δευτερογενές πεδίο του ερωτισμού.
Η δυνατότητά μας να προσεγγίσουμε το μεγαλείο του Έρωτα στις πραγματικές του διαστάσεις - ελευθερία, σαρκική έλξη, ιδεαλισμός, ανιδιοτέλεια, αγάπη - ολοκληρώνεται μέσα από μια συνειδητή προσωπική πορεία όπου βασικότατη συμμετοχή έχει η ψυχή και η ενατένιση του πνεύματος. Οπότε εδώ δεν μπορούμε να μιλάμε πια ούτε για νοσηρή αποκλειστικότητα, ούτε για το πώς θα αλλάξουμε την προσωπικότητα κάποιου και γενικά οι μικρόψυχες παγίδες δεν έχουν καμία σχέση με τον αληθινό Έρωτα.
Οι εραστές, ανταμώνουν γυμνοί και διάφανοι σε ένα χώρο μαγνητικό, δεμένοι στο κέντρο του ιστού μιας μεγάλης - της πιο μεγάλης ίσως - μυστικής ανατρεπτικής δύναμης! Ο πραγματικός 'Ερωτας μεταφέρει στο σώμα τις ιδιότητες της ψυχής κι έτσι παύει να είναι μια υλική φυλακή.
Αγαπάμε ένα θνητό πλάσμα σαν να ήταν αθάνατο - ''Για πάντα'', λέμε - μετουσιώνοντάς το σε υπέρτατη μορφή μέσα σε μια απίστευτη διαστολή του χρόνου ο οποίος δεν αποτελεί πλέον μέτρο στις ψυχές των ερωτευμένων...
Ακριβώς αυτό λέω κι εγώ.
Σε ένα σημείο, δλδ. των δικών μας γυαλιών ή του ''άλλου προσώπου'', εδώ ναι, συμφωνούμε...
Στη συνέχεια βέβαια, ο καθένας έχει τον τρόπο του στις αναλύσεις που επιχειρεί.
Και συμπληρωματικά, αφού πρόκειται για ένα από τα πιο αγαπημένα μου θέματα, ο 'Ερωτας - αυτός ο δαίμονας - εύκολα μπορεί να μας παραπλανήσει και να μας εγκλωβίσει στο τέλμα της φιληδονίας!
Είμαστε ατελή όντα, οι πειρασμοί άπειροι, και δυστυχώς έχουμε φτάσει να εξιδανικεύουμε κάτι καψουροϊστορίες ή τη μοιχεία και να τα ονομάζουμε έρωτα!!! :razz:
Υπάρχει όμως η ελπίδα ότι μπορεί επίσης να μας ανυψώσει και να μας προσφέρει, από τη μια, την ανωτερότητα της έννοιας στη φιλοσοφική της διάσταση, αλλά και την πραγματοποίηση μιας παντοδύναμης ανδρόγυνης σχέσης που θέλει την αναζήτηση της ψυχής μέσα στο σώμα και το σώμα μέσα στην ψυχή... κι εδώ μιλάμε για αληθινό Έρωτα!
Δηλαδή; προτιμάς να εθελοτυφλείς; ή πιστεύεις πως αυτό κάνουνε όλοι οι υπόλοιποι;
Δε Γνωρίζω Ακόμη Τον Ευατό Μου Καλά...Οπότε Συμπεριλαμβάνομαι Και Εγώ...
'Ισως Να Μην Είμαι Έτοιμη Για Την Απογύμνωση...
Απο Τη Στιγμή Όμως Που Η Πλειοψηφία Φοράει Γυαλιά..Διευκολήνοντάς Με Να Διακρίνω Καλύτερα..
..........Ναί Εθελοτυφλώ....Άλλωστε Όταν Αναλύω Κάτι Ταυτόχρονα Είτε Ο λόγος Μου Συμβαδίζει Είτε Όχι...
Κυρίως Όταν Για Να Διεκπαιρωθεί Μία Άποψη Πρέπει Να Γνωρίζεις Καλά Τις Αντίθετες Πλευρές...
Κατηγορούμε Απο Τη Στιγμή Που Για Να Δώ Τα Σκουπίδια...Αφήνω Ένα Χώρο Καθαρό...!!
Ο Έρωτας, λοιπόν, δεν προδίδει. Ο Έρωτας είναι ο μόνος αληθινός. Ο άνθρωπος και μόνον αυτός προδίδει. Ο άνθρωπος που εθελοτυφλεί.
Ο Έρωτας Λοιπόν Προδίδει Τους Τυφλούς....
Πριν, λοιπόν, μιλήσουμε για τα γυαλιά του άλλου, μήπως να βγάλουμε από τα μάτια μας τα δικά μας; Και να κοιτάξουμε την Αλήθεια κατάματα.
Σίγουρα...Άλλωστε Πρώτα Στα Δικά Μου Γυαλιά Αναφέρθηκα...Το ''Μας'' Δεν Αποκλείει Εμένα...
Ο Έρωτας - και μάλιστα με το Ε κεφαλαίο, όπως το γράφεις κι εσύ (αλήθεια, έχεις καμιά σχέση με τη γερμανική γλώσσα και γράφεις κάθε λέξη μιας πρότασης με κεφαλαία; άσχετο αλλά έχω αυτή την απορία αν και,τώρα που το ξαασκέφτομαι, ακόμη και στη γερμανική, μόνον τα πρόδωπα και ουσιαστικά γράφονται με κεφαλαία... τέλος πάντων - ξέφυγα, σόρρυ!)...
Όχι Ελληνίδα Είμαι..
Πλέον Τις Γράφω Όλες Τις Λέξεις Με Κεφαλαία....
Γιατί Έχω Μία Ιδιαίτερη Αδυναμία Στο Να Τονίζω Τους Άξονες Των Μικρών Κόσμων...
..........Απο Σεβασμό Λοιπόν Και Μόνο....Σεβόμενη Απο Το Τρόπο Και Τους Κανόνες Τις....
.....................Ως Πιστός Δούλος....Αφήνομαι....Ως Οπαδός Τους...Κάνοντας Γραμμές.....
......Επιχειρώντας Να Τις Περάσω..Όλο Αυτό Το Χρωστάω Στους Μικρούς Αυτούς Κόσμους...
..Είναι Το Λιγότερο Που Μπορώ Να Δώσω...!
Ο 'Ερωτας είναι τρελός, αφού παίρνει το δικαίωμα να καταστρατηγεί και να υπερβαίνει!!!
:grin:
Αληθινά είναι να απορεί κανείς με τον έρωτα... με πόση δύναμη ενώνει άρρηκτα δύο πράγματα αντίθετα: την ψυχή και το σώμα.
Κι ας μην γελιόμαστε, δεν υπάρχει βέβαια έρωτας χωρίς σαρκική έλξη! ;-)
Δεν γίνεται να νιώσουμε ερωτευμένοι με κάποιον/α, χωρίς και τον πόθο που προκαλείται από το σωματικό πλησίασμα.
Δεν δέχομαι όμως και την εκδοχή της απόρριψης της ψυχής ή τον υποβιβασμό του ανθρώπινου πνεύματος, στο όνομα των σωματικών λειτουργιών!
Πιστεύω πως ο έρωτας είναι ο συνδετικός κρίκος αυτής της ενότητας...
Αληθινά είναι να απορεί κανείς με τον έρωτα..
:roll:
χαχα Κάπου θα κολάει και η γκρίνια, μέσα σε όλα , δεν μπορεί
Όχι, πως το αναλύω, ή που με νοιάζει γιατρέ ;-)
Καλησπέρα σας
Θα μπορούσα να δεχτώ την ύπαρξη του 'Ερωτα σαν πρόσωπο αόρατο μα πάντοτε ενεργητικό έχοντας εξουσία πάνω μου μέσω της φαντασίας...
Θα μπορούσα να μην βλέπω τον έρωτα με τα μάτια της σάρκας, αγγίζοντας μέσα απ' το πνεύμα, το άπιαστο, ακούγοντας το ανήκουστο - συνουσία ήχων... Εξιδανίκευση και διαστροφή του γνωστού.
Οι αισθήσεις είναι και δεν είναι αυτού του κόσμου... Η φαντασία αποκτά σώμα, γίνεται η εικόνα του...
Το σώμα γίνεται φωνή, νόημα, η ψυχή γίνεται σωματική... Το κορμί είναι ενέργεια που διασκορπίζεται...
Καθένα από τα κομμάτια αυτά έχει τη δική του ζωή, είναι το κορμί μου που ξαφνικά έχει γίνει άπειρο!
Τώρα ο έρωτας δεν είναι πια μια μορφή, είναι μια απέραντη ουσία μέσα στην οποία χάνω και ταυτόχρονα ξαναβρίσκω τον εαυτό μου...
pixie
[quote user="pixie" post="344391"]Αληθινά είναι να απορεί κανείς με τον έρωτα... με πόση δύναμη ενώνει άρρηκτα δύο πράγματα αντίθετα: την ψυχή και το σώμα.
Κι ας μην γελιόμαστε, δεν υπάρχει βέβαια έρωτας χωρίς σαρκική έλξη! ;-)
Δεν γίνεται να νιώσουμε ερωτευμένοι με κάποιον/α, χωρίς και τον πόθο που προκαλείται από το σωματικό πλησίασμα.
Δεν δέχομαι όμως και την εκδοχή της απόρριψης της ψυχής ή τον υποβιβασμό του ανθρώπινου πνεύματος, στο όνομα των σωματικών λειτουργιών!
Πιστεύω πως ο έρωτας είναι ο συνδετικός κρίκος αυτής της ενότητας...[/quote]
για ολους υπαρχει ενα ζευγαρι γυαλια και πορτοκαλια απο πορτοκάλια :cool: ντιαρ πιξι νομιζετε οτι διδασκετε εις την φιλοσοφικην σχολη παραυτα... :razz: :lol:
Ρε παιδιά... μην βαρέσετε... αλλά ειλικρινά δεν μπόρεσα να βγάλω άκρη από τον διάλογο που είχατε εδώ.
Αντιθέτως, εκλαμβάνοντάς τα όλα ως ανακατεμένους μεταξύ τους μονόλογους, έπιασα ένα νόημα από τον
καθένα σας. Κι αυτό στο περίπου γιατί ήταν κάπως χαοτικά οργανωμένο...
Το περίεργο είναι ότι μου άρεσε. Ίσως επειδή όλοι σχεδόν μιλήσατε με ιδιαίτερη ένταση για τον Έρωτα.
Κυρίως γι' αυτή την ένταση.
Όσον αφορά την δική μου οπτική γωνία...
προσπαθώ να μην ξεχνώ ότι ο "Έρωτας" είναι μια λέξη που δημιούργησε ο άνθρωπος, προσπαθώντας
για άλλη μια φορά να ορίσει κάτι που δεν μπορούσε να αντιληφθεί στην ολότητά του...
Δεν ορίζονται όλα όμως, γιατί δεν οριοθετούνται όλα... δεν περιγράφονται όλα... δεν αναλύονται κι ούτε είναι
καν παρατηρήσιμα... πόσο μάλλον μια έννοια που αφορά κάτι το οποίο δεν είναι προσβάσιμο απ' άκρη σ' άκρη
απ'το ανθρώπινο νου και το ανθρώπινο "μάτι".
Τώρα βαρέστε...
[quote user="Nikos Apomakros" post="350234"]Το περίεργο είναι ότι μου άρεσε. Ίσως επειδή όλοι σχεδόν μιλήσατε με ιδιαίτερη ένταση για τον Έρωτα.
Κυρίως γι' αυτή την ένταση.[/quote]
Κάτι που σαφώς υπάγεται σε νόμο ψυχοχημικό, δεν μπορεί παρά με ένταση να περιγραφεί.
Κι αφού σε φόρουμ βρισκόμαστε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναλύουμε... να ''φτύνουμε'' τις λέξεις νιώθοντας τον κραδασμό τους οι πιο ευαίσθητοι...
Λέξεις που τις αφήνεις τρυφερά για να αγκαλιάσουν όποιον τολμά να τις κοιτά κατάματα...
[quote user="pixie" post="350241"][quote user="Nikos Apomakros" post="350234"]Το περίεργο είναι ότι μου άρεσε. Ίσως επειδή όλοι σχεδόν μιλήσατε με ιδιαίτερη ένταση για τον Έρωτα.
Κυρίως γι' αυτή την ένταση.[/quote]
Κάτι που σαφώς υπάγεται σε νόμο ψυχοχημικό, δεν μπορεί παρά με ένταση να περιγραφεί.
Κι αφού σε φόρουμ βρισκόμαστε, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αναλύουμε... να ''φτύνουμε'' τις λέξεις νιώθοντας τον κραδασμό τους οι πιο ευαίσθητοι...
Λέξεις που τις αφήνεις τρυφερά για να αγκαλιάσουν όποιον τολμά να τις κοιτά κατάματα...[/quote]
Αν αφήσω τις λέξεις που "φτύσατε" να μ' αγκαλιάσουν... θα κολλήσουν πάνω μου :lol:
σε πειράζω εννοείται...