Η καρδιά μου πονά όταν η σκέψη μου καταλήγει σε εσένα... Το μυαλό μου ξέχνα πότε τα μάτια μου συνάντησαν τα δικά σου... Η φωνή μου σωπαίνει γιατί έχει ξεχάσει πια τη δική σου. Τα χέρια σταματούν να γράφουν για εσένα, δεν σε θυμούνται πια... Μονάχα τα δάκρυα ακόμα δεν στέρεψαν και ένα σώμα που απεγνωσμένα ψάχνει το δικό σου... Μάταια όμως εσύ πουθενά, χαμένος στο όνειρο που έγινε εφιάλτης, στη χαρά που έγινε λύπη, στην ευτυχία των στιγμών που μοιάζει πια σαν αιώνια δυστυχία. Εγώ έπαψα να σε αναζητώ, άλλωστε οι σκιές ποτέ δεν βρίσκονται, απλά υπάρχουν για να ταράζουν και να ξαφνιάζουν τα όνειρά μας...
Μου λείπεις και της λείπεις, μας λείπει η παρουσία σου, η ασφάλεια που μας προσέφερες, το χαμόγελό σου, τα λαμπερά σου μάτια που φώτιζαν το σκοτάδι που πολλές φορές έμπαινε βίαια στην ψυχή μου. Κάθε βράδυ προσεύχομαι για σένα, να είσαι καλά εκεί που πήγες και να μας βλέπεις και να χαμογελάς μ'ακούς... Στέρεψαν πια τα δάκρυά μας, ο πόνος έγινε φίλος μας και απεγνωσμένα προσπαθούμε να κάνουμε την απουσία σου παρουσία.. Ξέρουμε ότι μας προστατεύεις απο εκεί κι αυτό μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε. Είσαι η αγάπη μου η παντοτινή πέρασαν κιόλας 4 χρόνια μα για μένα ακόμη είναι χθές, το μωρό μας κάθε βράδυ σε βλέπει στον ύπνο του, είσαι αναντικατάστατος γλυκειά μου αγάπη.
Τι σημασία έχει ο χρόνος Βασίλη..όταν...
Φοβάμαι το χρόνο που κυλά αργά καθώς χάνετε..
φοβάμαι το φως του έρωτα που έρχεται στο δρόμο της ζωής..
Μόνο η νυχτα θυμίζει κάτι από εσενα,
..θυμίζει τις απόμακρες πτυχές του μυαλού..
..πως είμαι ακόμα ζωντανή.
[size=18]Θέλω να' σαι καλά μόνο αυτό![/size]
Λόγια φθηνά...μια φάρσα τυλιγμένη σ ένα όνειρο..
.. μα έπαψε να υπάρχει ..έσβησε.
Απάντησέ μου!!!
Φοβάμαι!
Να φανώ δυνατή...να πάψω να μαι αόρατη!
Ξέρω πως έχεις φύγει.
Ξέρω πως τούτο το μεσημέρι
είσαι μακριά.
Όμως τα βήματα μου,
με φέρνουν στο μέρος
που συνήθιζες να κάθεσαι.
Όμως το βλέμμα μου περιμένει να σε δει,
να σηκώνεσαι γεμάτη άμμους,
και νάρχεσαι
χαμογελώντας.
Ξέρω πως αν σε δω θα είσαι όραμα.
Όμως τι περιμένω;
διαβαζοντας αυτη την καταχωρηση, ηθελα να γραψω για εναν συγκεκριμενο ανθρωπο....ομως στο μυαλο μου ερχονται εικονες απο φιλους που εφυγαν....εφυγε η νελλη, ο γιωργος, ο φωκιων....καθε ενας απο αυτους αντιπροσωπευσε στη ζωη μου κατι πολυ σπουδαιο....η νελλη φιλη καλη και συμμαθητρια μου στο σχολειο....ισως το πιο ομορφο κοριτσι της ταξης μας....ολα τα αγορια ηταν ερωτευμενα μαζι της....ο γιωργος! ο κολλητος οικογενειακος φιλος μας! ο γιωραγκης που με το γελιο του γεμιζε ολοκληρη την ψυχη μας! ο καλος φιλος, ο πιστος μας φιλος....και ο φωκιων! ισως ενας απο τους μεγαλυτερους ερωτες της ζωης μου! ενας γοητευτικος αντρας, ενας τρυφερος εραστης, ενας επιτυχημενος επιχειρηματιας! ακομα και τωρα μετα απο τοσα χρονια, αναρωτιεμαι πως ειναι δυνατον εγω να εζησα τοσο υπεροχες στιγμες κοντα του!
ολοι αυτοι οι υπεροχοι ανθρωποι που εφυγαν τοσο νωρις, μου λειπουν.... πρωτα η παλια μου συμμαθητρια, μετα ο κολλητος οικογενειακος φιλος μου, και τελος ο αντρας που καποτε σφραγισε την ζωη μου με την αγαπη του! ελπιζω και ευχομαι εκει που βρισκονται, να εξακολουθουν να με σκεπτονται και να με αγαπουν ο καθε ενας με τον δικο του τροπο! γιατι εγω τους αγαπω το ιδιο πολυ και μου λειπουν καθε μερα και περισσοτερο.....
Η μητερα μου, η υπεροχη Ιταλιανα με τα καταπρασινα ματια... και τη χρυση καρδια... και που δε προλαβα να χαρω
Ο Σωτηρακος μου.. οι καλυτεροι μηνες της ζωης μου.... αδικια να φυγει τοσο νωρις τετοια μεγαλη, ειλικρινης καρδια
Να αισθανονται αρα γε ποσο πολυ τους σκεφτομαι συνεχεια ??
Ωρες -ωρες θελω να παω να τους συναντησω..
...ότι αγαπάω εγώ πεθαίνει και ξαναρχίζω απ' την αρχή...
Οι σκέψεις ποτέ δε σβήνουν, ποτέ δε σταματούν να γυρίζουν πίσω. Και τα δάκρυα ισως ποτέ να μη στερεύουν.
Ειναι και οι η΄μερες βλέπεις...
Γιατί εσύ απο εκεί που είσαι βλέπεις...
Ναι, τα δακρια ποτε δε στερευουν
παντα θελουν αυτο που εχασαν, το αγαπημενο, το μοναδικο...
Μου λείπεις... δείξε μου τον δρόμο..
τον δρόμο για την ψυχή σου,
για την ίδια την ύπαρξή σου.....
Κι εγώ θα έρθω μέσα από τα σκοτάδια,
αψηφώντας τα αγκάθια που με πληγώνουν.......
Είχα ανάγκη να υπάρχεις.
Να βρω ν'ακουμπήσω
κάπου τη λύπη μου.
Σε καιρούς όπου όλα,πρόσωπα
αισθήματα,ιδέες,ήταν ρευστά
χρειαζόμουν μια πέτρα στερεή
ν'ακουμπώ το χαρτί μου.
Μην αποσύρεις την πέτρα σου
και μείνουν τα χέρια μου στο κενό.
'Εχω ακόμη να γράψω...
Παράθεση από: "danai"Μου λείπεις... δείξε μου τον δρόμο..
τον δρόμο για την ψυχή σου,
για την ίδια την ύπαρξή σου.....
Κι εγώ θα έρθω μέσα από τα σκοτάδια,
αψηφώντας τα αγκάθια που με πληγώνουν.......
Είχα ανάγκη να υπάρχεις.
Να βρω ν'ακουμπήσω
κάπου τη λύπη μου.
Σε καιρούς όπου όλα,πρόσωπα
αισθήματα,ιδέες,ήταν ρευστά
χρειαζόμουν μια πέτρα στερεή
ν'ακουμπώ το χαρτί μου.
Μην αποσύρεις την πέτρα σου
και μείνουν τα χέρια μου στο κενό.
'Εχω ακόμη να γράψω...
καλη μου μακαρι να μπορουσα να διαβασω τι λες ειμαι και λιγακι στραβος οπως ξερεις και αυτο το χρωμα που διαλεξες δεν μπορω να διαβασω τι λες
Μου λείπεις... δείξε μου τον δρόμο..
τον δρόμο για την ψυχή σου,
για την ίδια την ύπαρξή σου.....
Κι εγώ θα έρθω μέσα από τα σκοτάδια,
αψηφώντας τα αγκάθια που με πληγώνουν.......
Είχα ανάγκη να υπάρχεις.
Να βρω ν'ακουμπήσω
κάπου τη λύπη μου.
Σε καιρούς όπου όλα,πρόσωπα
αισθήματα,ιδέες,ήταν ρευστά
χρειαζόμουν μια πέτρα στερεή
ν'ακουμπώ το χαρτί μου.
Μην αποσύρεις την πέτρα σου
και μείνουν τα χέρια μου στο κενό.
'Εχω ακόμη να γράψω...
Οι μορφες ..φιδοστροφα ρυακια...
και τα ρυακια...γεμιζουν απο ανεμωνες τις οχθες τους
Παντα αγαπουσα τις ανεμωνες...
Εχουν κατι σεμνο...κατι αοριστο...
και το ρυακι ..παραμενει..εκει...
δεν στερευει..γιατι οποτε θελεις να πιεις νερο...
απλα σκυβεις..και εκεινο ειναι εκει..υπαρχει
και οι μορφες...χανονται στις στροφες του...
και ξαναρχονται οταν κοιταζεις πισω...
Μα δες ..μπροστα...
Μη πληγωνεις με το βλεμμα σου τις ανεμωνες..
Οσο και να φευγεις στην ερημια...
Η ερμια....θα πληγωνει...
και στις εξοδους διαφυγης που ψαχνεις...
σε βλεπουν τα ζουζουνια...
μπορει και να εναποθεσουν το κεντρι τους...
προσεχε τα....
MINORAKI ΚΑΙ GIKAMA ΓΛΥΚΕΣ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ SIDE ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ.ΙΣΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΕΤΣΙ. ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΧΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ!!!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΩ ΠΟΤΕ...!!!
Παράθεση από: "etet"MINORAKI ΚΑΙ GIKAMA ΓΛΥΚΕΣ ΜΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ SIDE ΘΑ ΕΒΡΙΣΚΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΝΙΩΣΩ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ.ΙΣΩΣ ΕΙΜΑΙ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΙΩΣΕΙ ΕΤΣΙ. ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΙ ΜΟΥ ΕΛΕΙΠΕ ΚΑΠΟΤΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΣΟΥ ΛΕΙΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΧΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ!!!
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΩ ΠΟΤΕ...!!!
ετετουλα μου χαιρομαι που εστω και μεσω ενος σαιτ στο νετ καταφερα να συγκινησω μια ψυχουλα σαν την δικη σου....αγνη, τρυφερη! μακαρι να μην νιωσεις ποτε τον χαμο ενος δικου σου ανθρωπου, ομως δεν γινεται, καλη μου, διοτι δεν ειμαστε αθανατοι, δυστυχως!
ας το καλο....παλι τα ματια μου γεμισαν δακρυα....τα χριστουγεννα με κανουν ακομα πιο ευσυγκινητη...
Ετετουλα,
θα θελα να σου ευχηθω να μην νοιωσεις ποτε την απωλεια με αυτο τον τροπο..
αλλα δυστυχως οσο περνουν τα χρονια ολο και καποιους χανουμε, ειναι ο νομος της φυσης.
Μακια γλυκια μου
Μου λείπει ο πατέρας μου, το χαμόγελό του, η καλωσύνη του, οι κουβεντούλες μας, οι συνωμοσίες μας, τα αστεία μας. Με άφηνε να τον κερδίζω στο τάβλι... μελαγχολούσε όταν ήμουν μόνη... έκανε καντάδες στη μαμά μου και γελούσε επειδή εγώ κι ο αδερφός μου ντρεπόμασταν την γειτονιά... φοβόταν τους ανθρώπους που έμπαιναν σε καλούπια... μας ξυπνούσε τα βράδυα γιατί ξεχνούσε μονίμως το όνομα του Καλογήρου και κάποιος έπρεπε να του το θυμήσει για να μπορέσει να κοιμηθεί...
"Σοφάκι κοιμάσαι?"
"ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ βρε μπαμπά..."
"Ουφ νάσαι καλά... καληνύχτα κοριτσάκι"
Σε όλους μας λείπει, αλλά δεν το συζητάμε πιά... απλώς το ξέρουμε όταν κάποιος από μας χαμογελά αφηρημένα...
jasperaki
κι ομως η ζωη συνεχιζεται... σωστα???
Η φυση.. γμτ τα κανονιζει αλλοιως ..κι οταν κανεις το φλας μπακ ειναι το χειροτερο..... Η ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ????
Λεω τωρα εγω το βλαμμενο του σαιτ ]
Γλυκιά μου γκικ...
Ο κόσμος αλλάζει κι η ζωή συνεχίζεται.... τα σημεία του "ορίζοντα" μας όμως παραμένουν απαράλλαχτα.
πλησιαζουν χριστουγεννα....και η σκεψη μου ειναι κοντα σου! οπως αλλωστε καθε φορα που ερχονται τα χριστουγεννα! ισως γιατι η τυχη το ηθελε να σε φερει στον δρομο μου μια παραμονη πρωτοχρονιας! σου το εχω πει και το ξερεις οτι η σκεψη μου, η ψυχη μου, η καρδια πετουν σε σενα ακομα περισσοτερο καθε φορα που βλεπω τα πρωτα φωτακια των χριστουγεννιατικων δενδρων, τις πρωτες προετοιμασιες για τον ερχομο αυτων των γιορτων! εσυ εισαι ομως παρα πολυ μακρυα μου! καποια στιγμη θελησα να βρω, ποσα ακριβως χιλιομετρα μας χωριζουν! και εψαξα στον χαρτη! ειναι 3.381 ακριβως! και σου το ειπα και αρχισες να γελας! με αυτο το υπεροχο αμηχανο γελιο σου! που μου λειπει, οπως μου λειπουν τα αστεια μας, τα πειραγματα μας, οι κοντρες μας....παντοτε οταν επρεπε να σου πω κατι, εσυ μου ελεγες το αντιθετο....η οταν εσυ ελεγες κατι θα επρεπε να το αντικρουσω, για να γινει μια καινουργια κοντρα που θα κατεληγε στα γνωστα γελια μας! οταν ηθελα να σε πειραξω πιο πολυ, σου ελεγα κατι πιπερατο, κατι που ηξερα οτι θα σε φερει σε αμηχανια, μονο και μονο για να ακουσω το γελιο σου! θα ελθω τις γιορτες μου ειχες πει και θελω να μιλησουμε με την ησυχια μας! θελω να σου τηλεφωνησω....ξερεις που θα με βρεις! καποια στιγμη ηλπισα οτι σε παρεσυρα με το παθος μου! ποτε κανεις και τιποτα δεν μπορεσε να σε αντικαταστησει! διοτι αυτη η σχεση ηταν για μας τους δυο εντελως εγκεφαλικη! σε σκεπτομουν και αμεσως χτυπουσε το κινητο μου....ενα μηνυμα απο σενα! σου ελεγα νοερα οτι μου λειπεις και ετρεχα στον υπολογιστη για να δω οτι στο μαιλ μου υπηρχε ενα γραμμα σου! ηταν μια σχεση την οποια γεννησαμε οι δυο μας και η οποια βασιζοταν μονον στην επικοινωνια μας που εβγαινε μεσα απο την καρδια, την ψυχη και το μυαλο μας! σ'αγαπησα ακριβως γι αυτο που εισαι και σου το ειχα πει...i love just the way you are! δεν ηταν ευκολη σχεση γιατι ησουν τοσο πολυ μακρυα μου! ομως καθε χριστουγεννα ερχεσαι και ξαναρχεσαι μεσα στη σκεψη μου ακομα πιο πολυ! δεν θα βαρεθω ποτε να σου λεω οτι μου ελειψε η φωνη σου, ο ηρεμος χαρακτηρας σου, η τρυφερη καρδια σου, μα πανω απ ολα μου ελειψε το αμηχανο γελιο σου! αυτο που θα με συντροφευει παντα στην υπολοιπη ζωη μου και ιδιως οταν θα πλησιαζουν τα χριστουγεννα!
Η ανασα σου, η ευχη σου να ειμαι παντα καλα.. Μαμα, μου λειπεις και ας περασαν 11 χρονια... ανεκπληρωτα, Σ αγαπω πολυ πολυ.
Η ανασα σου, η ευχη σου να ειμαστε καποτε μαζι για παντα....
Γμτ.. και η ανασα σου εσβησε, προωρα, και τρελλαθηκα.... γιατι δεν εζησα αυτο που ηθελα να ζησω..... Εσενα ...
Και μου λειπεις..
τοσο πολυ που δε μπορω να γιορτασω τα Χριστουγεννα χωρις εσενα,
που σκεφτομαι τις στιγμες που περασαμε μαζι, και που ΔΕΝ μπορω να στο πω πια γιατι δεν εισαι εδω.
Γλυκε μου, ανεπαναληπτε..
exasa ton kolhto mou ego 18 aytos 19 , fobero palikari mesa sola megalo alani , ti na peis h zoh mas krybei polles ekplhxeis
aygoustine na eisai kala kai na mas prosexeis apo ekei pou eisai
mesa sto paixnidi ths zohs einai ola , keep walking , tous exoume mesa sthn kardia mas kai mas zestenoun mas bohthoun mas sthrizoun otan tous skeftomaste
megali efthini i apwleia gia na tin antexw...
megalos ponos i apousia gia ton anthrwpo...
efxomai osoi leipoun na einai kala ekei pou vriskontai... :roll:
Μια, δυο, τρεις ωρες...
μια ανασα, μια φωνη
...τεσσερις, πεντε, εξι ωρες...
μια γνωριμια, μια αρχη
...μια, δυο, τρεις ημερες...
μια αναγκη, μια ψυχη
...τεσσερις, πεντε, εξι ημερες...
ενα ονειρο, ενα φιλι
...μια, δυο, τρεις εβδομαδες...
μια αγαπη, μια ζωη
...ενας μηνας...ενα τελος...
ενα ονειρο, ενας πονος
..μου ελειψες..μου λειπεις..
ORIGINAL BY "stigmi"
άτομα που λατρεύουμε
και δεν τα έχουμε κοντά μας
πάντα θα μας λείπουν
έτσι είναι...
και θα ναι πάντα γλυκιά η αναμονή τους
You're all I ever wanted
You're all I ever needed, yeah
So tell me what to do now
Cause I want you back
It's hard to say I'm sorry
It's hard to make the things I did undone
A lesson I've learned too well, for sure
So don't hang up the phone now
I'm trying to figure out just what to do
I'm going crazy without you
You're all I ever wanted
You're all I ever needed, yeah
So tell me what to do now
When I want you back
Baby I remember
The way you used to look at me and say
promises never last forever
I told you not to worry
I said that everything would be alright
I didn't know then that you were right
I want you back
You're the one I want
You're the one I need
Girl what can I do
You're the one I want
You're the one I need
Tell me what can I do
vasilis,esu mou lhpeis!
all the good time we had at aChrissmas.all the words we say,all the moments together. . .these i will never forget!this is one of the best Chrissmas in my life.
also i miss the time here,before many years.the people were much better than now.more friendly.and also the life was more quiet.now even here in Bulgaria,the life is not easy.
hope the things will be better.
Εγώ άμα πω ότι μου λείπει η Ολυμπιάδα και ότι έζησα εκείνο το τρελό δήμηνο στην Αθήνα καθώς επίσεις και η αγάπη μου θα είμαι εντάξει ή τελείως off topic??????????? Δεν ξέρω απλά ήθελα να γράψω τι μου λείπει........
Φιλικά και συγγνώμη αν σας χάλασα το topic.........
Fmas
μου λειπεις ρε γιαννη εδω κ 24-25 χρ...
:cry:
οταν ημουν μικρη μου ελεγαν οτι ο μπαμπας μου ειναι το πιο φωτειτο αστερι στον ουρανο........με καθοδηγει κ με παει μπροστα
πανε 19 χρονια που εφυγε κ ακομα υπαρχουν στιγμες που το μυαλο ταξιδευει σε εκεινο το απαισιο ναυαγιο......
κ παλι οι αποριες γατι αυτος κ οχι καποιος απο μας τους αλλους που ειμασταν εκει
ολα ενα γιατι?
βουβος ο πονος
αλλα η ειρωνια
η ζωη συνεχιζεται
συνεχεια ο κολλητος μου
αυτοκτονησε.....
πως αυτοκτονησε?
γιατι?
τελικα ποιος ειναι ο δυνατος?
αυτος που μενει ή αυτος που εχει την δυναμη κ δινει το τελος μονος του?
μου λειπουν πολυ
αλλα ξερω οτι ειναι παντα διπλα μου
κ καποια στιγμη θα παω να τους βρω κ να τους πω οσα δεν προλαβα.....
mou leipei h agkalia sou to fili sou to xadi sou
mou leipeis esu
to xamogelo sou ta matia sou h morfh sou
h myrwdia sou
esu
Μου έλειψες και πήρα να στο πω....
Μου λείπεις νινί μου ''τεράστιο''και πολύ φοβάμαι ότι θα μου λείπεις για παρα πολύ ακόμα ]
....σε λιγες μερες κλεινουν 2 χρονια που πεθανε η μητερα μου
μπορει οι ανδρες στην αγκαλια μιας γυναικας να
γινονται μωρα
αλλα κ οι γυναικες - κ με παιδια ακομα-
στην αγκαλια της μητερας τους γινονται ...κοριτσακια....
....μου λειπει πολυ.....εχασα τη καλυτερη μου φιλη....κυριολεκτικα τη καλυτερη
Μια δεκαετία περίπου ιστορία εδώ
Τότε δεν μου έλειπες, τώρα εδώ και ενάμιση χρόνο ναι.
Δεν το περίμενα να ήταν έτσι, σαν να μη πέρασε μια μέρα...
με αχνό τρυφερό μειδίαμα όποτε το μυαλό μου επαναφέρει αναμνήσεις.
ρε αντε που μου λειπεις η καινουγια ειιναι πολυ καλλιτερη σου
ρε ουφο για τον μπαμπάκο μου έλεγα ....
...κατι τετοιες νυχτες
οταν αστραφτε κ βρονταγε
ερχοταν φοβισμενος ο γατουλινος μου στο κρεβατι μου
ολη νυχτα εκλαιγε κ εγω τον χαϊδευα...
κατι τετοιες νυχτες σαν την αποψινη μου λειπει πολυ!
Τόσα χρόνια... Τόσα άτομα... Τόσες βόλτες...
Μερικοί άνθρωποι θα σου λείπουν πάντα.. Άλλοι πάλι, δεν θα καταλάβουν ποτέ πόσο τους λείπεις, ώσπου (ίσως) να λείψεις εσύ στους ίδιους!!