''Η υπομονή είναι το δυσκολότερο πράγμα, αλλά και το μόνο που αξίζει να μάθει κανείς.
Κάθε σκίρτημα της φύσης, κάθε ανάπτυξη, κάθε ειρήνη, πρόοδος, ομορφιά στον κόσμο, στηρίζεται στην υπομονή. Χρειάζεται χρόνο, γαλήνη, εμπιστοσύνη, χρειάζεται την πίστη σε μακροπρόθεσμες και χρονοβόρες διαδικασίες, πιο χρονοβόρες από τη διάρκεια της ζωής ενός ατόμου...''
Τάδε έφη ο αγαπητός Hermann Hesse!
Ομολογώ ότι τη συγκεκριμένη αρετή δεν την είχα αρχικά στη ζωή μου! Όχι πως εγκατέλειπα την προσπάθεια στα δύσκολα, αλλά λειτουργώντας άμεσα, αυθόρμητα ή παρορμητικά, δεν έμπαινα στη λογική να περιμένω τα πράγματα να βρουν το δρόμο τους. ΄Η μάλλον ήθελα τις λύσεις ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ!
Η υπομονή ήρθε στο πέρασμα του χρόνου, πακέτο μαζί με την κατανόηση, τον σεβασμό σε στόχους και αξίες, την αυτοπειθαρχία. Άρχισα μάλιστα να εξασκούμαι στη διαδικασία της και να αποδέχομαι κάθε στάση, ακόμα και τις δυσκολίες ή τα εμπόδια, περιμένοντας τα αποτελέσματα.
Ακόμα και τώρα όμως δεν παύω να θεωρώ πως τα όρια της υπομονής μου είναι λιγουλάκι εύθραυστα! :smile:
Αξίζει άραγε να υπομένουμε ή είναι χάσιμο χρόνου?
Πρέπει να αναζητούμε άμεσα εναλλακτικές λύσεις?
Μήπως η πολλή υπομονή είναι και ένα είδος δειλίας ή απόσυρσης?
υπομονή..(ταλαιπώρια)
αναμονή..(επίσης)
εμμονή..(άστα να πάνε..)
προσμονή..(αυτή μάλιστα)
:razz:
επιμονή ή υπομονή..;
Επιμονή και υπομονή.
Hesse Mesa δηλαδή... :mrgreen:
τη συγκεκριμένη αρετή, ούτε εγώ την έχω :oops:
"Το να επιμένεις" για να δημιουργήσεις, να κατορθώσεις κάτι δεν ακούγεται άσχημο
Υπομονή από ένα σημείο και μετά ούτε σε γαϊδούρια
Για την επιμονή υπάρχει το ο επιμένων νικά, για το υπομονή υπάρχει κάποια παροιμία?
Χα.. μόνος μου ρωταω μόνος μου απαντάω.... βρήκα όμως αυτά
[cell class=spoiler]* "Η υπομονή είναι η καλύτερη από τις ποιότητες. Όποιος την κατέχει κατέχει όλα τα πράγματα." ~ Ανώνυμος
* "Η υπομονή είναι μία αρετή." ~ Ανώνυμος
* "Η υπομονή είναι πικρό φυτό αλλά έχει γλυκό καρπό." ~ Γερμανική παροιμία
* "Η υπομονή και η επιμονή έχουν μια μαγική επίδραση με την οποία οι δυσκολίες εξαφανίζονται και τα εμπόδια γίνονται αθέατα." ~ Τζον Κουίνσι Άνταμς
* "Η υπομονή μας θα καταφέρει περισσότερα από την δύναμή μας." ~ Έντμουντ Μπουρκ
* "Στο τέλος της υπομονής, υπάρχει χαρά." ~ Ανώνυμος
* "Υπομονή, ουσ. Μια μικρή μορφή απελπισίας, μεταμφιεσμένη σε αρετή." ~ Αμβρόσιος Μπιρς[/cell]
Τα οποία μάλλον όλα είναι άρες μάρες κουκουνάρες για την υπομονή και το πραγματικά ευφυές νομίζω είναι το τελευταίο του Αμβρόσιου
[align=center]άριστη όμως άποψη ειναι του Αρκά
[albumimg]12282[/albumimg][/align]
επιμονή ή υπομονή..;
...
Για την επιμονή υπάρχει το ο επιμένων νικά, για το υπομονή υπάρχει κάποια παροιμία?
Της φιλολογίας δεν είμαι [ας έχουν άλλοι αυτή τη δόξα]
αλλά επιμένω, επι-μένω, πάει να πει
δεν μένω απλώς εκεί που κάθομαι αλλά, επι-
προχωράω. π.χ. επι-τίθεμαι [και, στατική επίθεση ή προς τα πίσω, δεν νομίζω ότι υφίσταται]
Άρα, προχωράω, κερδίζω. [Σε αντίθεση με την επίθεση που ενδέχεται να φας τα μούτρα σου]
Υπο-μένω τώρα, εγώ το καταλαβαίνω ως
είμαι κάπου κατά λάθος, ενώ δεν θα έπρεπε να είμαι
και συνεχίζω να είμαι εκεί, στο ίδιο μέρος
που δεν θέλω να είμαι.
Μπορεί και ο υπομένων να νικήσει.
Μόνο που πρώτα πρέπει να νικηθεί από την απελπισία.
Ενώ ο επιμένων -σημειώνω- δεν ξεκινά με ήττα.
Υπό προϋποθέσεις λοιπόν
συμφωνώ με την άποψη:
Επιμονή και υπομονή
η οποία άλλωστε εκφράστηκε με θεϊκή σαφήνεια.
[quote user="κώστας" post="341759"]
Της φιλολογίας δεν είμαι...
.... αλλά... επι-προχωράω...[/quote]
Μάλιστα! Είσαι της γλωσσοκτονίας μήπως? :mryellow:
Και σαφώς, αυτή είναι μια βαθύτατα προσωπική στάση την οποία οφείλουμε να δεχόμαστε με υπομονή, χωρίς να ωρυόμεθα, τη στιγμή που, πολλές φορές, προσφέρει ευθυμία κι ένα καλό μασάζ στα νεύρα. ;-)
Δεν μένει παρά να βγάλουμε το καπέλο στους εκσυγχρονιστές λεξικοπλάστες ... :razz: :lol:
Κατά τη γνώμη μου η υπομονή κρύβει μέσα της ταπεινότητα.
Σχετίζεται κατά κάποιο τρόπο με τη βαθιά επίγνωση της κατάστασης που βιώνουμε και
την αυτογνωσία (αναγνωρίζοντας και αποδεχόμενοι την αδυναμία μας ως προς τη στιγμή).
Συνειδητή αντιμετώπιση που μόνο ώφελος μπορούμε να έχουμε απ'αυτή.
Εξάλλου αδύναμη αίσθηση δε σημαίνει,αδυναμία χαρακτήρα.Οπότε...μέσα από την
αρχική αποδοχή έρχεται...συνήθως και η αλλαγή που είναι και το ζητούμενο.
ο επιμένων νικά..
ο επίμονος όμως μπορεί να σε ξεκάνει..
[quote user="katinaki" post="341749"]Hesse Mesa δηλαδή..[/quote]
: ))
Ο επίμονος τρώει σφαλιάρα και ισιώνει.
Ο μαζοχιστής επίμονος είναι όντως πρόβλημα.
[quote user="GEORGIA 111" post="341763"]Κατά τη γνώμη μου η υπομονή κρύβει μέσα της ταπεινότητα.
Σχετίζεται κατά κάποιο τρόπο με τη βαθιά επίγνωση της κατάστασης που βιώνουμε και
την αυτογνωσία (αναγνωρίζοντας και αποδεχόμενοι την αδυναμία μας ως προς τη στιγμή).
Συνειδητή αντιμετώπιση που μόνο ώφελος μπορούμε να έχουμε απ'αυτή.
Εξάλλου αδύναμη αίσθηση δε σημαίνει,αδυναμία χαρακτήρα.Οπότε...μέσα από την
αρχική αποδοχή έρχεται...συνήθως και η αλλαγή που είναι και το ζητούμενο.[/quote]
!
Η ταπεινοφροσύνη είναι από τα σημαντικότερα αγαθά,
αρκεί να κατανοήσει κανείς το νόημα που εμπεριέχει
Κανένας μας συνήθως δεν θέλει να φωτογραφίζει τις δύσκολες στιγμές της ανηφοριάς,
αλλά την θέα από κάπου ψηλότερα, εκεί που έχει φτάσει, ή εκεί που τον έχει πάει το μονοπάτι
[quote user="κώστας" post="341830"]Ο επίμονος τρώει σφαλιάρα και ισιώνει.
Ο μαζοχιστής επίμονος είναι όντως πρόβλημα.[/quote]
Υπάρχει και το άλλο... το σημείο όπου φτάνει κάποιος να μεταμορφώνεται - λόγω επιμονής ή υπομονής - σε ηθικό μαζοχιστή του ίδιου του του εαυτού...
Κάνεις υπομονή, επιλέγεις τον κόπο για να μεταμορφωθείς..ή να μεταμορφώσεις.
Στο μαζοχισμό όμως ο κόπος, μοιάζει να είναι..κι ο σκοπός
Παντως δεν θελει βιασυνη για οτιδηποτε.Εχουμε χασει το αισθημα της εστιασης της προσοχης στην καθημερινοτητα μας.Αυτο δεν ξερω κατα ποσο ειναι συνηφασμενο με το αισθημα της υπομονης.Αλλα ο τροπος ζωης μας η ''βιασυνη'' που κατακλυνει τα παντα στη καθημερινοτητα μας δεν διευκολυνει στην αντιληψη μας να δουμε τα πραγματα πιο ουσιαστικα πιο υπομονετικα σε διαφορες πτυχες της καθημερινοτητας μας.
Πράγματι,μια περίληψη μπορεί να είναι εξίσου αληθινή,μια γρήγορη περίληψη εξίσου αυθόρμητη..
Μια βιαστική όμως καταγραφή,μοιάζει με περίληψη ψεύτικα πυκνή.
Παρόρμηση στεγνά λογική..
Πολύ φοβάμαι πως σε μερικές περιπτώσεις η έννοια της υπομονής μπορεί να πάρει και τη μορφή της προσωπικής φθοράς ή της παραίτησης.
Δεν λέμε να αναθεωρεί κανείς τα πάντα με την πρώτη δυσκολία, αλλά και το να μένει αδρανής και απαθής μέσα στον χρόνο περιμένοντας ναρθεί η χαρά της ζωής να τον ξανασυναντήσει, νομίζω ακυρώνει τα πάντα.
Το να αγωνίζεται όμως και να αναπτύσσει δραστηριότητες, κάνοντας χρήση της υπομονής του για το καλύτερο αποτέλεσμα, αυτό είναι εντελώς διαφορετικό και εδώ η υπομονή γίνεται ένα δυνατό κίνητρο για να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του.
[quote user="pixie" post="343207"]Πολύ φοβάμαι πως σε μερικές περιπτώσεις η έννοια της υπομονής μπορεί να πάρει και τη μορφή της προσωπικής φθοράς ή της παραίτησης.
Δεν λέμε να αναθεωρεί κανείς τα πάντα με την πρώτη δυσκολία, αλλά και το να μένει αδρανής και απαθής μέσα στον χρόνο περιμένοντας ναρθεί η χαρά της ζωής να τον ξανασυναντήσει, νομίζω ακυρώνει τα πάντα.
Το να αγωνίζεται όμως και να αναπτύσσει δραστηριότητες, κάνοντας χρήση της υπομονής του για το καλύτερο αποτέλεσμα, αυτό είναι εντελώς διαφορετικό και εδώ η υπομονή γίνεται ένα δυνατό κίνητρο για να ολοκληρώσει τις προσπάθειές του.[/quote]
Αν και συμφωνώ με τα παραπάνω, κάπου μπερδεύομαι. Ίσως οι διαχωριστικές γραμμές να είναι πολύ λεπτές - έως και αδιόρατες. Τόσο που αρκετές φορές δυσκολεύομαι να τις διακρίνω.
Και εξηγούμαι: αναμφισβήτητα δεν θα επικροτούσα την υπομονή που απλά καλύπτει την παραίτηση.
Ο διαρκής αγώνας όμως και η ανάπτυξη δραστηριοτήτων μήπως είναι δείγμα επιμονής; και όχι υπομονής;
Και εν τέλει, μέχρι πού φτάνει η μία; και πού αρχίζει η άλλη; Και πόσο αλληλένδετες είναι;
Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου ν' αναρωτιέται αν είμαι πραγματικά υπομονετική ή αν είμαι επίμονη. Κι ακόμη δεν έχω καταφέρει να βγάλω άκρη.... :roll:
δύσκολος χειμώνας ερχεται ..βαστάτε να αντέξουμε :cool:
Υπομονή -> Περιμένω στην ουρά του ΟΑΕΔ.
Επιμονή -> Συνεχίζω να ψηφίζω αυτούς που με οδήγησαν στην ουρά αυτή.
[quote user="Putsable" post="343241"]Υπομονή -> Περιμένω στην ουρά του ΟΑΕΔ.
Επιμονή -> Συνεχίζω να ψηφίζω αυτούς που με οδήγησαν στην ουρά αυτή.[/quote]
Επιμονή -> εξακολουθώ να πηγαίνω στην ουρά του ΙΚΑ ενώ ξέρω καλά πως τελικά θα κάνω τις εξετάσεις μου σε ιδιώτη (και θα πληρώσω φυσικά από την τσέπη μου).
Υπομονή -> Περιμένω να δω επιτέλους άσπρη μέρα στηριζόμενη σε αυτούς που (δεν) ψήφισα.
το ειδος λειπει προσωρινα απο το ραφι! :lol:
[quote user="kuria" post="343280"]το ειδος λειπει προσωρινα απο το ραφι! :lol:[/quote]
Ελπίζω να έχει δρομολογηθεί άμεσα η επόμενη παραγγελία...
Διότι περιμένουμε το προϊόν πώς και πώς! :mad: :smile:
Σύμφωνα με την περσική μυθολογία, υπάρχει μια μαγική πέτρα που τη βάζεις μπροστά σου και της λες όλα σου τα βάσανα, τους πόνους, τις πίκρες. Της εμπιστεύεσαι ό,τι δεν τολμάς ν’ αποκαλύψεις σε κανέναν κι εκείνη ακούει, ακούει, απορροφά σαν σφουγγάρι όλες σου τις λέξεις και όλα σου τα μυστικά. Μέχρι που μια μέρα σκάει, εκρήγνυται. Κι εκείνη ακριβώς τη μέρα λυτρώνεσαι...
Από το βιβλίο του Ατίκ Ραχίμι ''Η πέτρα της Υπομονής''... Κάπου στο Αφγανιστάν ή αλλού... Σε μια βομβαρδισμένη πόλη του, μια νεαρή γυναίκα κάθεται δίπλα στον τραυματισμένο άντρα της που είναι σε κώμα και ψυχορραγεί. Του μιλάει για τα όνειρά της, τη ζωή της, τα θέλω της, για τον πόλεμο, τη βία και το φόβο. Καθώς οι στρατιώτες στους γύρω δρόμους σκοτώνουν και λεηλατούν, αυτή εξομολογείται όσα δεν έχει τολμήσει να πει μέχρι τώρα.
Ένας σπαρακτικός μονόλογος αρχίζει και μέχρι το τέλος η γυναίκα θα περάσει από όλα τα δυνατά στάδια, μετατρέποντας τον ακίνητο πια άντρα στη δική της μαγική πέτρα της υπομονής...