a33.gr

Ειδικά => Φιλοσοφία => Μήνυμα ξεκίνησε από: pixie στις Οκτωβρίου 07, 2010, 10:22:39 ΠΜ

Τίτλος: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 07, 2010, 10:22:39 ΠΜ
Αλήθεια, πόσο μεγαλείο και κατανόηση μπορεί να διαθέτουν οι άνθρωποι ώστε να φτάσουν στο σημείο όχι μόνο να αγαπούν, αλλά να προσεύχονται και για τους εχθρούς τους ακόμα?

Η ανώτερη μορφή αγάπης, ένα ιδανικό και ένα τέλος στον κύκλο της βίας!
Ευρύτατη αποδοχή, συμπόνια για όλους, ειρηνική σκέψη, σεβασμός στη γνώμη του άλλου, αλλά κυρίως μια δυνατή και καθαρή ματιά στο συλλογικό μας ασυνείδητο...


Αλλά... θα μου πείτε... φτάνει πια με τα οράματα ουτοπίας!

Γιατί, πώς θα γίνει αυτό όταν οι καιροί είναι αντικειμενικά δύσκολοι και ευτελείς και οι εκπτώσεις σε όλα τα επίπεδα είναι στο φόρτε τους?
Όταν καθημερινά πρέπει να δίνουμε μάχες πολλές φορές ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό?
Όταν καθημερινά συναντάμε θυμό και απογοητεύσεις, όταν η αλλοτρίωση καραδοκεί, όταν η ουσιαστική επικοινωνία, η πληρότητα της ανθρώπινης επαφής είναι απούσα στο όνομα των εύκολων λύσεων ή λόγω έλλειψης χρόνου?


Σε πόσο μακρινούς τόπους κατοικεί επιτέλους αυτή η περιβόητη αλήθεια... πού είναι ναρθεί να πλάσει το σώμα της?
Και η ομορφιά... κάτω από αναρίθμητα πέπλα μάλλον είναι κρυμμένη!
Και πώς να αναπτυχθεί το όραμα της αληθινής προσφοράς και αγάπης όταν αυτό που κοινωνικά επιβραβεύεται είναι η μαγκιά?
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 07, 2010, 06:46:44 ΜΜ
Γάμησέ τα.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 08, 2010, 03:10:47 ΠΜ
...διότι άπαξ και
καθημερινά πρέπει να δίνουμε μάχες πολλές φορές ακόμα και με τον ίδιο μας τον εαυτό
προκύπτει το εξής δίλημμα.
Ή θα νικάς όταν χάνεις
ή θα χάνεις όταν νικάς.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 08, 2010, 08:10:35 ΠΜ
[quote user="κώστας" post="342112"]Ή θα νικάς όταν χάνεις
ή θα χάνεις όταν νικάς.[/quote]

'Η θα έχεις την αίσθηση πως είσαι νικητής σε τόπους που ηττημένοι κατοικούνε... ;-)

Μην προβληματίζεσαι...
Πάντα έτσι γίνεται, με το ένα χέρι κερδίζεις και με το άλλο χάνεις...
Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 08, 2010, 08:47:40 ΜΜ
δεξιόχειρας η pixie..:)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 08, 2010, 10:58:12 ΜΜ
[quote user="kapoia_za" post="342129"]δεξιόχειρας η pixie..[/quote]

Σωστά! Και το μόνο σίγουρο, Ζαχαρούλα, είναι πως δεν έχω το χάρισμα - μυαλό των αριστερόχειρων... ;-)  :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Οκτωβρίου 08, 2010, 11:14:00 ΜΜ
Με το συμπάθιο βρε Μάγια, αλλά πώς να αγαπάω τους εχθρούς μου??
Άμα τους αγαπώ παύουν να είναι εχθροί μου στο δικό μου το κεφάλι τουλάχιστον
Να μου πεις άντε να συγχωρέσεις τους εχθρούς σου, να μη τους δίνεις σημασία, να τους αγνοήσεις κλπ ναι αυτά έχουν μια νοηματική σινάφια
Μα το να αγαπήσεις τον εχθρό είναι αναιρετικό το ένα του άλλου εκτός αν άλλα λέμε, άλλα εννοούμε ή γενικά θέλουμε να παριστάνουμε τους μεγαλόψυχους και καλά
Ακόμα και ο χριστούλης που το είχε τον ρόλο του πονόψυχου, στο Πέτρο είπε γύρνα και το άλλο μάγουλο άμα σου ρίξει σφαλιάρα, δεν του είπε δώσου ένα παθιάρικα φιλί αγάπης
Ή στην κουβεντούλα που είχε με τον μπαμπά του στον σταυρό έλεγε στο κονέ του, άφες αυτοίς ου γαρ ξέρουν που παν τα 4 κλπ… Δεν του είπε να τους χαρίσει μια Φερράρι........
μη τρελαθούμε εντελώς δηλαδή
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 09, 2010, 12:21:10 ΠΜ
Η κοινωνία μας είναι ατομοκεντρική, ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος και είναι δύσκολο να αγκαλιάσεις και να ευχηθείς το καλύτερο ως αντίδωρο σε άτομα που θέλουν το κακό σου ή σε βρίζουν ή σε καταριούνται πχ. Το πολύ - πολύ να μην ασχοληθείς καθόλου!


Παρόλο που μοιάζει ανεδαφικό, το νόημα εδώ, είναι ένα μήνυμα αγάπης, η ανώτερη ίσως μορφή αγάπης! Εκείνη που ξέρει σαφώς να συγχωρεί και δεν έχει γδικιωμένη εικόνα, αντίθετα νιώθει σεβασμό και κατανόηση για όλους τους ανθρώπους. Γιαυτό μίλησα για μεγαλείο, γιατί είναι πολύ υψηλό το επίπεδο της αγάπης αυτής.

Στην κυριολεξία βέβαια δεν πρόκειται για εχθρούς, αλλά για άτομα φοβικά, άτομα που πληγώνουν υπό το βάρος της μοναξιάς, άτομα που προσβάλλουν γιατί δεν νιώθουν κάποια γνήσια χαρά από τη συναναστροφή με τους συνανθρώπους τους. Άνθρωποι που γίνονται δόλιοι μη συνειδητοποιώντας ποτέ την αξία της ζωής, άνθρωποι που συμπεριφέρονται εχθρικά και μισερά γιατί προφανώς είναι δυστυχισμένοι.


Αν υπήρχε ένα πρόσωπο τρυφερότητας για αυτούς?
Και πόσοι άραγε είναι τόσο εσωτερικά δυνατοί και χαρισματικοί ώστε να το προσφέρουν?
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Οκτωβρίου 09, 2010, 01:05:21 ΠΜ
[quote user="pixie"]
...
Στην κυριολεξία βέβαια δεν πρόκειται για εχθρούς, αλλά για άτομα φοβικά, άτομα που πληγώνουν υπό το βάρος της μοναξιάς, άτομα που προσβάλλουν γιατί δεν νιώθουν κάποια γνήσια χαρά από τη συναναστροφή με τους συνανθρώπους τους. Άνθρωποι που γίνονται δόλιοι μη συνειδητοποιώντας ποτέ την αξία της ζωής, άνθρωποι που συμπεριφέρονται εχθρικά και μισερά γιατί προφανώς είναι δυστυχισμένοι.
...[/quote]
Μάγια, είχα την εντύπωση  ότι όταν το φιλοσοφούμε κυριολεκτούμε.
Διότι άλλο η σχέση με εχθρό κι άλλο η ψυχανάλυση του όποιου εχθρού.
Εχθρός μπορεί να είναι και άτομο καθ όλα αρίστου ικανού και πολλά καλά χωρίς φοβικά αισθήματα και μοναξιές, απλά είναι εχθρός μας.
Δεν τον γουστάρω λέμε διότι μου έκλεβε λεφτά σε μια δουλειά, διότι πήδησε την γυναίκα μου, διότι είναι τούρκος και εγώ είμαι ελληναράς και άλλα πολλά στην τελική.....
Μη σου πω κάτι πιο βαρύ και σοβαρό..... πχ σκότωσε το παιδί μου ή την μάνα μου..... και να περιμένεις εσύ να τον αγαπήσω για να επιδείξω "ανώτερη μορφή αγάπης" όπως λες....
άμα το καταφέρεις εσύ έλα να μου πείς κι εμένα πως γίνεται.......

Η σχέση (με τον εχθρό και όχι ο εχθρός) δεν είναι η παρούσα κουβέντα ή κάνω λάθος?
Μπορεί εγώ στην τελική να είμαι μπίχλας και ο εχθρός μου να είναι ο καλός, αυτό δεν αλλάζει το ερώτημα σου.......
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 09, 2010, 06:05:28 ΠΜ
Εγώ που δεν έχω εχθρούς
τι να αγαπήσω;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Οκτωβρίου 09, 2010, 08:50:54 ΠΜ
θα σου 'λεγα εμένα αλλά θα μας περάσουν για γκάι και θα έχουμε ζήλιες .....
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 09, 2010, 08:38:03 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342156"]Εγώ που δεν έχω εχθρούς
τι να αγαπήσω;[/quote]
Τον εαυτό σου αρχικά... κι αυτή η αγάπη, τεράστια υποθέτω, γιατί να μην επεκταθεί και στους γύρω σου...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 09, 2010, 09:13:46 ΜΜ
Θα μπορούσα ίσως να γίνω
τόσο εγωκεντρικός
αν δεν γνώριζα
τις δίνες που παράγει
αυτή η συλλογιστική.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 10, 2010, 01:36:50 ΠΜ
Mεταφράζεις το ‘αγάπα αρχικά’ ως ‘αγάπα μόνο’..

Εγώ κρατώ επιφυλάξεις για το αρχικά.
Δείχνει συνταγή.
Ίσως το καταλάβαινα σαν άσκηση για ένα τεχνητό ξεκίνημα.
Αν υπάρχει κανόνας, λογικό φαίνεται να τον εφαρμόσω πρώτα σε μένα.

Όσο για το θέμα του ποστ..το να αγαπήσω τον εχθρό μου, χωρίς πρώτα να τον καταλάβω,
μου φαίνεται δύσκολο.Αναρωτιέμαι όμως γιατί το ‘καταλάβω’  δεν στέκεται εμπόδιο στο ν’ αγαπήσω το φίλο.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 10, 2010, 07:16:11 ΜΜ
Μου ζητείται να αγαπήσω τον εαυτό μου, αρχικά...
όταν η αγάπη αυτή, δηλώνεται ήδη ότι υπάρχει. [τεράστια υποθετικά]
Έχω δώσει δείγματα ότι δεν αγαπώ τον εαυτό μου;
Όχι. Άλλωστε αυτό συνομολογείται με την ύπαρξη
έστω και υποθετικά, της τεράστιας αγάπης.
Άρα, η προτροπή γράφεται έτσι, για να γραφτεί.
Δεν έχει νόημα, δεν έχει περιεχόμενο.
Επομένως, δεν μεταφράζω κάτι λάθος.
Στην πραγματικότητα, δεν ασχολήθηκα καν
μ' αυτό που υποτίθεται ότι μετέφρασα λάθος.
Όσο για τον τίτλο του θέματος
είναι άλλη μία μαλακία στις τόσες:
αν έχω εχθρούς σημαίνει ότι ήδη μισώ
αυτούς που ο τίτλος προτρέπει να αγαπήσω.
Ίσως εδώ απαιτείται λίγη περισσότερη εμβάθυνση
στη λογική της προβοκάτσιας, που με τόση
αξιοσύνη πρεσβεύει η συγγραφέας του θέματος.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 10, 2010, 10:26:18 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342189"]Όσο για τον τίτλο του θέματος
είναι άλλη μία μαλακία στις τόσες:
αν έχω εχθρούς σημαίνει ότι ήδη μισώ
αυτούς που ο τίτλος προτρέπει να αγαπήσω.
Ίσως εδώ απαιτείται λίγη περισσότερη εμβάθυνση
στη λογική της προβοκάτσιας, που με τόση
αξιοσύνη πρεσβεύει η συγγραφέας του θέματος.[/quote]

 :mryellow:  :mryellow:  :lol:

Bρε κουτό, δεν είναι φυσικά δικός μου ο τίτλος... αλλά από τη θρησκεία της αγάπης!
Έπεα γνωστά και σοβαροφανέστατα, από τις δυσκολοκατόρθωτες εντολές του Ευαγγελίου είναι, και συγκεκριμένα ο ευαγγελιστής Λουκάς το αναφέρει, ιδού μεταφρασμένο:

''Να αγαπάτε τους εχθρούς σας! Ευεργετείτε όσους σας μισούν! Δίνετε ευχές σε όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεσθε γι' αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται''! [Λουκ. 6, 27-28].


Με προβλημάτισαν διαβάζοντάς τα και είπα να το θέσω ιδεολογικά σε φιλοσοφικό επίπεδο και όχι πρακτικά ως παραίνεση. Προσπαθώντας να μπω στη λογική αυτών που διάβασα...
Δεν είπα τη γνώμη μου ακόμα, πολύ πιθανό να συνταυτιστούμε στο τέλος ή να το απορρίψω τελείως!  ;-)
Και γενικά, το ότι υπάρχει από μέρους μου μια αμφισβήτηση σχετικά με το ευαγγελικό ήθος, νομίζω το έχω εκφράσει κατ΄επανάληψη, αλλά και στο αρχικό ποστ του συγκεκριμένου θέματος. Θα δούμε...  

Καλό βράδυ! :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 10, 2010, 11:58:00 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342189"].Επομένως, δεν μεταφράζω κάτι λάθος.
Στην πραγματικότητα, δεν ασχολήθηκα καν
μ' αυτό που υποτίθεται ότι μετέφρασα λάθος..
[/quote]
οκ
Δεν κατάλαβα πως το #13 ήταν ειρωνικό και τσίμπησα με τη λέξη εγωκεντρικός

[quote user="pixie" post="342191"]..και συγκεκριμένα ο ευαγγελιστής Λουκάς το αναφέρει, ιδού μεταφρασμένο:
''Να αγαπάτε τους εχθρούς σας! Ευεργετείτε όσους σας μισούν! Δίνετε ευχές σε όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεσθε γι' αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται''.. [Λουκ. 6, 27-28].
[/quote] :shock:
Να προσεύχομαι δηλαδή για το μέλλον, και να υφίσταμαι απαθής το τώρα
Εκτός..αν μπορώ να προσευχηθώ για το τώρα,
οπότε να σωθώ (και να σώσω;;) αυτόν που με κακομεταχειρίζεται

..όσους σας μισούν
..όσους σας δίνουν κατάρες
..αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται


βρε μπας και είμαι εγώ ο εχθρός που πρέπει να αγαπηθεί;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 11, 2010, 01:11:37 ΠΜ
Συμφωνώ με τον κώστας,
κατάλαβα το σκεπτικό του σε βάθος

-----------------------------------------
Άσχετο με το παραπάνω

''Να αγαπάτε τους εχθρούς σας! Ευεργετείτε όσους σας μισούν! Δίνετε ευχές σε όσους σας δίνουν κατάρες, προσεύχεσθε γι' αυτούς που σας κακομεταχειρίζονται''! [Λουκ. 6, 27-28].

"Αγαπάτε τους εχθρούς Υμών"

Αν και ουσιαστικά το νόημα είναι ίδιο,
πάραυτα, η παράγραφος  έχει διαφορά

Μια πρόχειρη ερώτηση..Ποιά είναι η συνταγή για την ποιότητα της ζωής Την γαλήνη της ψυχής
Η γνώση της ατομικής ενέργειας; Των κβάντων; Τα αστρομεταφυσικά ταξίδια μήπως ...κλπ ;
Κάτι άλλο;
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, πολύ απλά πράγματα

Φιλοσοφικά λοιπόν,τουλάχιστον όπως καταλαβαίνω την φιλοσοφία   :roll:  :shock:
pixie, γίνεται αντιληπτό κάτι αντικειμενικά (νους), με τη διαδικασία της λογικής σκέψης Τις αισθήσεις, την παιδεία, την παρατήρηση, την εμπειρία κλπ
Το υποσυνείδητο είναι η έδρα της συνήθειας Ό,τι ιδέες και πεποιθήσεις, πίστη του μεταφέρουμε Τα μεγαλύτερα έργα τέχνης έχουν δημιουργηθεί χάρη σε αυτό
Δράση και αντίδραση Αν σκέφτομαι το καλό θα συναντηθούμε
Η ηρεμία του νου και η σωματική υγεία, η αρμονία, έρχονται σαν φυσικά επακόλουθα όταν σκεπτόμαστε και αισθανόμαστε με υγιή τρόπο Δημιουργικά, ευχάριστα
Από το φάσμα της ιατρικής,  κάπου είχα διαβάσει πως οι θεραπευτές της ψυχικής υγείας επισημαίνουν πως τα αποτελέσματα της "φύσης" της σκέψης ή της "ιδέας" γενικότερα, αποθηκεύονται στα εγκεφαλικά κύτταρα μεταφερόμενα από το υποσυνείδητο που δέχεται ό,τι σπόρο του ρίξεις Καλό ή κακό
Οι σκέψεις λοιπόν θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με σπόρους Είτε αρνητικές, καταστροφικές, είτε σοφίας, έμπνευσης, ειρήνης, καλής θέλησης κλπ  
Από την αναπνοή της γης ισχύει το ό, τι σπείρεις θα θερίσεις  

"το λοιπόν αδερφοί, όσα είναι αλήθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχει τις αρετή και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε" Προς Φιλιππησίους 4.8

Αυτές λοιπόν οι σκέψεις, δημιουργικές ή καταστροφικές έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου σε όλες τις εποχές και περιοχές της γης
Άλλοτε με την δύναμη ελέγχου που ασκεί το δόγμα μιας θρησκείας
Στην επικοδομητική του μορφή, έχει υπέροχο νόημα λοιπόν πνευματικά,  το αγαπάτε τους εχθρούς Υμών Αρκεί να αντιληφθεί κανείς ότι αντίθετα, αρνητικά συναισθήματα οδηγούν στον όλεθρο, στην ταραχή, στον πόνο, στην αρρώστια και όχι στην απελευθέρωση  Στην ανύψωση
Δεν δέχομαι την όποια υποβολή λοιπόν, από όπου και αν προέρχεται Επιλέγω όμως και εγκρίνω την δική μου σκέψη Και για ό,τι αφορά την αγάπη, την ομορφιά, την ηρεμία, την υγεία μου κλπ Την αρχή της θείας τάξης και της ορθής δράσης

'Ο άνθρωπος είναι ό,τι σκέφτεται κάθε μέρα'
 

Νομίζω και όποιος ασχολείται ...πως να το πω, είναι εσωτεριστής, και είμαι άσχετη εντελώς, λογικά θα έπρεπε και να καταλαβαίνει βαθύτερα νοήματα, όπως αυτό Ανεξάρτητα με θρησκευτικά δόγματα  Ως οι ενδιαφερόμενοι για το εσωτερικό φως Για να μεταβάλει τις εξωτερικές συνθήκες κάποιος, οφείλει να μεταβάλει πρώτα τις αιτίες ώστε να βρει την σοφία, την γνώση ¨ετσι νομίζω
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 11, 2010, 01:16:43 ΠΜ
[quote user="kapoia_za" post="342192"
βρε μπας και είμαι εγώ ο εχθρός που πρέπει να αγαπηθεί;[/quote]

 :lol:



καλό βράδυ
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 11, 2010, 04:57:07 ΠΜ
Είμαι σίγουρος ότι ο ευαγγελιστής
δεν θα μου έλεγε αυτό το πράγμα
αν είχε -ήδη- ακούσει ότι
"Εγώ που δεν έχω εχθρούς
τι να αγαπήσω;"

Εκτός αν ήταν ηλίθιος ή κουφός.
Επί της ουσίας, ο λουκάς μιλάει όχι για αυτούς που θεωρώ εχθρούς μου αλλά για αυτούς που με θεωρούν εχθρό τους. Ας με θεωρούν και ας με εχθρεύονται. Εγώ να τους αγαπώ.
Αυτά πρεσβεύει. [Κάτι που δεν διαφαίνεται στο αρχικό ποστ, όπου αφήνεται να εννοηθεί για θεωρούμενους από εμάς εχθρούς]
Αν σε αφορά, έχει καλώς.

Τώρα το πρόβλημά σου είναι το ευαγγελικό ήθος.
Μου θυμίζει κάτι συμμαθητές, στουρνάρια,
που έβριζαν το δάσκαλο για το 11. [Εγώ σκεφτόμουν ότι έπρεπε να τον ευγνωμονούν για το μη 8]
Δηλαδή, ο κακός μαθητής [πέραν που δεν γίνεται ποτέ δάσκαλος]
ενστικτωδώς ψάχνει για κακό στον δάσκαλο.
Και τελικά, μόνο μέχρι εκεί μπορεί να φτάσει.

Αυτά όμως είναι άλλες κουβέντες
με τις οποίες δεν ταυτίζεσαι
ούτε καν συνταυτίζεσαι.

------------------------------------

Δεν κατάλαβα πως το #13 ήταν ειρωνικό...
Δεν ήταν ειρωνικό.
Το "εγωκεντρικός" πήγαινε στην όλη απάντηση.
Αφού η άμεσα φυσιολογική απάντηση στην ερώτηση
"εγώ που δεν έχω εχθρούς τι να αγαπήσω;", είναι
"τους φίλους σου".
Ο KostasD33 π.χ. το έπιασε, είπε "εμένα"
και παρ' όλες, κάποιες, χονδροειδείς μαλακίες
που κάνει σπανίως
και εγώ φιλικά διάκειμαι απέναντί του.

Όπως και στην αθώα πονηριά
ή πονηρή αθωότητα τής larus audouinii.
Ακραίος συνδυασμός και σύνδεσμος.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Οκτωβρίου 11, 2010, 09:15:28 ΠΜ
Με το σπανίως, το μαλακίες έγινε και κομπλιμέντο στο τέλος.
τέσπα.... έχω ένσταση σε ότι με αφορά το σπανίως
και στην τελική λαθεμένες πράξεις λάθη χειρισμών, επιλογών κλπ είναι αναπόφευκτα να γίνουν στην ζωή του καθενός το σημαντικό όμως είναι το χρονικό διάστημα που θα χρειαστείς να τα αντιλήφθης και να γίνουν διορθώσεις ώστε τα επόμενα λάθη να έχουν μικρότερες αρνητικές επιπτώσεις.

Τα λάθη ή οι μαλακίες (που τόσο αρέσκεσαι τελευταία να χρησιμοποιείς Κώστα παρ ότι φόρουμ και όχι κουβεντούλα μεταξύ φιλαράκια σε καφετέρια) είναι αναπόφευκτα...... το δια ταύτα είναι που μπορεί ο καθένας για τον εαυτό του να καλυτερεύσει.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 11, 2010, 09:44:55 ΠΜ
[quote user="κώστας" post="342198"] πονηριά
 πονηρή [/quote]

Μου άξιζε
Όμως δεν μου αρέσει καθόλου

Ας μη ξεχνάμε και το: όπως θέλουμε να μας φέρονται οι άλλοι, με τον ίδιο τρόπο οφείλουμε να συμπεριφερόμαστε και μεις σε κείνους
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 11, 2010, 12:39:25 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342198"]Είμαι σίγουρος ότι ο ευαγγελιστής
δεν θα μου έλεγε αυτό το πράγμα
αν είχε -ήδη- ακούσει ότι
"Εγώ που δεν έχω εχθρούς
τι να αγαπήσω;"

Εκτός αν ήταν ηλίθιος ή κουφός.
Επί της ουσίας, ο λουκάς μιλάει όχι για αυτούς που θεωρώ εχθρούς μου αλλά για αυτούς που με θεωρούν εχθρό τους. Ας με θεωρούν και ας με εχθρεύονται. Εγώ να τους αγαπώ.
Αυτά πρεσβεύει. [/quote]

Σωστά... αλλά, κώστα... η συγγραφή των ευαγγελίων δεν έγινε για να προσαρμοστούν οι εντολές τους στη λογική ενός ατόμου μονάχα. 'Εχουν γραφεί για να τηρούνται από όλα τα μέλη της χριστιανικής κοινότητας-εκκλησίας. Υποτίθεται ότι είναι θεία προστάγματα...
Μένει να δούμε αν μπορούν να εφαρμοστούν στις σχέσεις των ανθρώπων και σε μια τόσο σκληρή, απαιτητική και ανταγωνιστική καθημερινότητα.


Larus, πολύ σωστή η αναφορά σου στον χρυσό κανόνα ''όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, έτσι ακριβώς να τους συμπεριφέρεστε κι εσείς'' και είναι ο μόνος ίσως κανόνας της χριστιανικής ηθικής που με εκφράζει απόλυτα!
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 11, 2010, 01:29:54 ΜΜ
[quote user="pixie" post="342204"]

.... η συγγραφή των ευαγγελίων δεν έγινε για να προσαρμοστούν οι εντολές τους στη λογική ενός ατόμου μονάχα. 'Εχουν γραφεί για να τηρούνται από όλα τα μέλη της χριστιανικής κοινότητας-εκκλησίας. Υποτίθεται ότι είναι θεία προστάγματα...
Μένει να δούμε αν μπορούν να εφαρμοστούν στις σχέσεις των ανθρώπων και σε μια τόσο σκληρή, απαιτητική και ανταγωνιστική καθημερινότητα.
[/quote]

Ανέφερα την λέξη "μια θρησκεία", εννοώντας τις διαφορετικές Όχι την μια
Αν μου επιτρέπετε...
Αντικειμενικά το "αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών" σε βάθος νοήματος, φιλοσοφικά είναι αποδεκτό από τις μεγαλύτερα φιλοσοφικά δόγματα
Όχι ακριβώς όπως το διαβάζει κανείς, αλλά το νόημα που εμπεριέχει!
Στα ευαγγέλια είναι θεία παραίνεση για την υπέρβαση της δικαιοσύνης!
Αν ρίξετε μια ματιά στις στήλες των ειδήσεων καθημερινά σε όλο τον κόσμο, είναι εύκολο να καταλάβετε την πρακτική του
Δεν θα υπήρχαν βασανιστήρια και καταδίκη σε θάνατο με πέτρες ακόμη και στην εποχή μας, τεράστιες ανισότητες, πείνα, μετανάστες, φανατισμός σε διαφορετικά δόγματα, τρομοκρατία, αρρωστημένες βιαιοπραγίες κατακτητών
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 11, 2010, 02:30:04 ΜΜ
Καλή μου larus, όσα έγραψα ήταν απάντησή μου στα λεγόμενα του κώστα!


Είναι σωστά αυτά που αναφέρεις, είχαν περάσει κι απ' τη δική μου λογική, ποστάροντας το συγκεκριμένο θέμα, πλην όμως έθεσα τις αμφισβητήσεις μου για το αν κάτι τέτοιο - σε επίπεδο δικαιοσύνης και ηθικού κεφαλαίου - θα ήταν εφικτό!

Και, ναι, το "αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών" σε βάθος νοήματος, φιλοσοφικά είναι αποδεκτό από τα μεγαλύτερα φιλοσοφικά δόγματα, όπως λες... δεν παύει ωστόσο να αναφέρεται αρχικά στα λόγια του Χριστού.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 11, 2010, 05:28:36 ΜΜ
[quote user="larus audouinii" post="342201"][quote user="κώστας" post="342198"] πονηριά
 πονηρή [/quote]Μου άξιζε
Όμως δεν μου αρέσει καθόλου
[/quote]
Ατσούμπαλο μεν, αλλά νομίζω πως ειπώθηκε για να μετριάσει το φιλικό,
(κι εκ των υστέρων αδικημένο) Όπως και…

[size=10]κώστα;
..εμείς πότε θα γίνουμε φίλοι;[/size]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 11, 2010, 08:23:22 ΜΜ
...η συγγραφή των ευαγγελίων δεν έγινε για να προσαρμοστούν οι εντολές τους στη λογική ενός ατόμου μονάχα. 'Εχουν γραφεί για να τηρούνται από όλα τα μέλη της χριστιανικής κοινότητας-εκκλησίας. Υποτίθεται ότι είναι θεία προστάγματα...

Πράγματι η λέξη "μαλακία" ηχεί λίγο βαριά.
Την αντικαθιστώ με τη λέξη "παρλαπίπα"
Παρλαπίπας το εγκώμιον λοιπόν.

Η συγγραφή των ευαγγελίων δεν έγινε για να προσαρμοστεί κανένας με τίποτε.
Δεν γράφτηκαν για να τηρούνται.
Δεν υποτίθεται, ούτε είναι προστάγματα.

Μένει να δούμε αν μπορούν να εφαρμοστούν στις σχέσεις των ανθρώπων και σε μια τόσο σκληρή, απαιτητική και ανταγωνιστική καθημερινότητα
Να δούμε ποιοι και τι;
Από πού κι ως πού συνέλαβες την ιδέα
να είσαι τοποτηρητής της ανθρώπινης συμπεριφοράς εν γένει;
Και μάλιστα κριτικάροντας μονίμως αρνητικά το σύνολο.
Θες να κρίνεις τον εαυτό σου αρνητικά; Κάν' το
αλλά δεν είμαστε όλοι ίδιοι.

------------------------------------------------

Μου άξιζε
Όμως δεν μου αρέσει καθόλου

Αντιφατικό. Εγώ πάντως το έγραψα επειδή μου αρέσει.
Ολόκληρο και όχι όπως το περιόρισες.

------------------------------------------------

..εμείς πότε θα γίνουμε φίλοι;
Όταν ωριμάσουν οι συνθήκες
και πληρώσεις τις αυστηρές προδιαγραφές
του πρωτοκόλλου "φίλοι κώστα".
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Οκτωβρίου 11, 2010, 08:46:42 ΜΜ
[quote user="pixie" post="342204"]... η συγγραφή των ευαγγελίων δεν έγινε για να προσαρμοστούν οι εντολές τους στη λογική ενός ατόμου μονάχα. 'Εχουν γραφεί για να τηρούνται από όλα τα μέλη της χριστιανικής κοινότητας-εκκλησίας. Υποτίθεται ότι είναι θεία προστάγματα...

[/quote]

Και πάλι το βλέπεις λάθος. Πάρ' το αλλιώς. Αν δεν το δεις υπό το σωστό πρίσμα, δεν θα μπορέσεις ποτέ να κατανοήσεις πλήρως τον Χριστιανισμό και τις γραφές.

Δεν υπάρχουνε προστάγματα. Όχι σ' αυτήν τη θρησκεία. Σε όλες τις άλλες μπορεί, μπορεί και όχι. Στην συγκεκριμένη, στο λέω κατηγορηματικά: ΔΕΝ υπάρχουνε προστάγματα.
Υπάρχουνε μόνο παραινέσεις. Και συμβουλές. Όποιος θέλει τις ακολουθεί, όποιος διαφωνεί ας ακολουθήσει τον δρόμο που επιλέγει.

Ο Ιησούς Χριστός ήτανε σαφής: "όστις θέλει οπίσω μου ελθείν".
Και δεν εξέφρασε ποτέ κατάρες ούτε και κατέφυγε σε εκφοβισμούς προκειμένου να Τον ακολουθήσει οποιοσδήποτε. Όποιος θέλει, τον ακολουθεί.  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 11, 2010, 10:40:31 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="342215"]Δεν υπάρχουνε προστάγματα. Όχι σ' αυτήν τη θρησκεία. Σε όλες τις άλλες μπορεί, μπορεί και όχι. Στην συγκεκριμένη, στο λέω κατηγορηματικά: ΔΕΝ υπάρχουνε προστάγματα.
Υπάρχουνε μόνο παραινέσεις. Και συμβουλές. Όποιος θέλει τις ακολουθεί, όποιος διαφωνεί ας ακολουθήσει τον δρόμο που επιλέγει.

Ο Ιησούς Χριστός ήτανε σαφής: "όστις θέλει οπίσω μου ελθείν".
Και δεν εξέφρασε ποτέ κατάρες ούτε και κατέφυγε σε εκφοβισμούς προκειμένου να Τον ακολουθήσει οποιοσδήποτε. Όποιος θέλει, τον ακολουθεί.  ;-)[/quote]

Ας τον ακολουθήσει, ποιός λέει το αντίθετο! Αλλά και επί της ουσίας όμως και στην πράξη και με μια ανάλογη ζωή! Πάντως, ναι, δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι. :shock:
Ο χριστιανισμός έχει και κανόνες και θεϊκές εντολές, Βελουδένια - 10 εξ όσων γνωρίζω - αυτό είναι σαφές... μάλλον κάτι εξιδανικεύεις.
Στην τελική, δεν είναι κακό να έχω κι εγώ μια γνώμη αλλιώτικη, σωστά?


Ναι μεν, δεν υποχρεώνει κανείς κανέναν να ακολουθήσει αυτούς τους κανόνες [οι οποίοι πρακτικά είναι πολύ αυστηροί στη ζωή των μοναχών ασκητών], ούτε φυσικά εκφοβίζει κανείς κανέναν... αλλά από τη στιγμή που δηλώνεις τη θρησκευτική σου ταυτότητα, νομίζω πως συνειδησιακά τουλάχιστον οφείλεις να ζεις και στην πράξη με πλήρη αποδοχή και σεβασμό στις εντολές και τα λόγια του Ιησού - στην προκειμένη περίπτωση - ή σε ό,τι ανάλογο έχουν και οι άλλες θρησκείες.

Διαφορετικά, δεν λέγεσαι - επί της πραγματικής ουσίας μιλάμε - οπαδός μέλος της συγκεκριμένης θρησκείας, κάνεις ελεύθερα τις επιλογές σου, πας ενάντια στα λόγια, δλδ. είσαι κατά βάση άθρησκος ή άθεος ή ειδωλολάτρης ή ό,τι θέλεις τέλος πάντων, και μόνο στην ταυτότητά σου αναγράφεται και κάποιο θρήσκευμα.

Δεν κρίνω και δεν κατηγορώ ποτέ κανέναν και τίποτα, κώστα - για νάρθω και σε σένα - είναι θέμα αντίληψης και διαπραγμάτευσης...


ΥΓ. Και, θερμή παράκληση, ας μην γίνει το θέμα απόλυτα θρησκευτικού περιεχομένου!  :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 11, 2010, 10:59:19 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342214"]..εμείς πότε θα γίνουμε φίλοι;
Όταν ωριμάσουν οι συνθήκες
και πληρώσεις τις αυστηρές προδιαγραφές..[/quote]
'όταν' αντί για 'αν'; Εκπαιδευτικός είσαι..;


Πράγματι μια αγάπη (φιλική, ερωτική, αδερφική..)χρειάζεται χρόνο και κόπο για να χτιστεί.
Με δεδομένο όμως αυτό..αδύνατον να αγαπήσω τον εχθρό που άμεσα απειλεί.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 11, 2010, 11:08:41 ΜΜ
[quote user="kapoia_za" post="342217"]
Με δεδομένο όμως αυτό..αδύνατον να αγαπήσω τον εχθρό που άμεσα απειλεί.[/quote]

Αν επιτρέπεται, ας το πω... Ούτε κι εγώ!  
Ως φαίνεται, μάλλον δεν διαθέτω και μεγαλείο ψυχής...  :sad: :roll: :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 12, 2010, 02:09:33 ΠΜ
kapoia_za, οκ.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Οκτωβρίου 12, 2010, 10:56:47 ΠΜ
[quote user="pixie" post="342216"]...

Ας τον ακολουθήσει, ποιός λέει το αντίθετο! Αλλά και επί της ουσίας όμως και στην πράξη και με μια ανάλογη ζωή! Πάντως, ναι, δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι. :shock:
Ο χριστιανισμός έχει και κανόνες και θεϊκές εντολές, Βελουδένια - 10 εξ όσων γνωρίζω - αυτό είναι σαφές... μάλλον κάτι εξιδανικεύεις.
Στην τελική, δεν είναι κακό να έχω κι εγώ μια γνώμη αλλιώτικη, σωστά?
[/quote]
Οι γνώμες είναι για να συζητώνται, σωστά;
Διαφορετικά, τι στο καλό κάνουμε εδώ μέσα;  ;-)

Από κει και πέρα, δε νομίζω πως εξιδανικεύω τίποτα. Απλά, ο λόγος που δέχομαι εγώ είναι αυτός του Ιησού, η Καινή Διαθήκη. Και όχι ο μωσαϊκός.

Μία βασική παρεξήγηση, κάτι που η συντριπτική πλειοψηφία δεν εννοεί να καταλάβει: οι 10 εντολές είναι κάτι ανθρώπινο. Το "ου κλέψεις" και το "ου φονεύσεις" νομίζω πως ισχύει για κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως φυλής, ράτσας, θρησκείας κλπ κλπ. Είναι τουλάχιστον αφελές να θεωρούμε σήμερα πως αποτελούνε προσταγές θρησκευτικές. Έτσι δοθήκανε κάποτε, σε μιαν άλλη κοινωνία η οποία ουδεμία σχέση έχει με τη σημερινή (αλλά και με το συγκεκριμένο θέμα, οπότε δεν κρίνω σκόπιμο να επεκταθούμε περισσότερο σ' αυτό).


[quote user="pixie" post="342216"]Ναι μεν, δεν υποχρεώνει κανείς κανέναν να ακολουθήσει αυτούς τους κανόνες [οι οποίοι πρακτικά είναι πολύ αυστηροί στη ζωή των μοναχών ασκητών], ούτε φυσικά εκφοβίζει κανείς κανέναν... αλλά από τη στιγμή που δηλώνεις τη θρησκευτική σου ταυτότητα, νομίζω πως συνειδησιακά τουλάχιστον οφείλεις να ζεις και στην πράξη με πλήρη αποδοχή και σεβασμό στις εντολές και τα λόγια του Ιησού - στην προκειμένη περίπτωση - ή σε ό,τι ανάλογο έχουν και οι άλλες θρησκείες.

Διαφορετικά, δεν λέγεσαι - επί της πραγματικής ουσίας μιλάμε - οπαδός μέλος της συγκεκριμένης θρησκείας, κάνεις ελεύθερα τις επιλογές σου, πας ενάντια στα λόγια, δλδ. είσαι κατά βάση άθρησκος ή άθεος ή ειδωλολάτρης ή ό,τι θέλεις τέλος πάντων, και μόνο στην ταυτότητά σου αναγράφεται και κάποιο θρήσκευμα.
[/quote]
Μα αυτός ακριβώς είναι ο σκοπός: το καθ'ομοίωσιν.
Το θέμα όμως είναι να ξέρει κανείς σε τι ακριβώς θέλει να μοιάσει.  ;-)


[quote user="pixie" post="342216"]Δεν κρίνω και δεν κατηγορώ ποτέ κανέναν και τίποτα, κώστα - για νάρθω και σε σένα - είναι θέμα αντίληψης και διαπραγμάτευσης...


ΥΓ. Και, θερμή παράκληση, ας μην γίνει το θέμα απόλυτα θρησκευτικού περιεχομένου!  :smile:[/quote]

Η συζήτηση; επιτρέπεται; διότι, ξαναλέω, αυτό υποτίθεται πως θέλουμε να κάνουμε εδώ. Και πολύ φοβάμαι πως έκανες εσύ η ίδια το θέμα θρησκευτικό με προηγούμενες απαντήσεις σου.  :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 12, 2010, 05:19:11 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342220"]kapoia_za, οκ.[/quote]
..τπτ
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 12, 2010, 06:17:14 ΜΜ
είναι θέμα αντίληψης και διαπραγμάτευσης
Ίσως φανεί χρήσιμη η δική μου αντίληψη
περί της δικής σου διαπραγμάτευσης.

Έχεις μία κύρια γνώμη π.χ. δεν γουστάρω το χριστιανισμό.
Σε κάποια πράγματα σου αρέσει, γενικά όμως
τα έχεις βάλει σε μία ζυγαριά και αποφασίζεις πως όχι
δεν σου αρέσει. Γούστο σου και καπέλλο σου ως εδώ.
Η κύρια αυτή γνώμη, δεν πέφτει ποτέ στο τραπέζι. [θα εξηγήσω παρακάτω γιατί]
Αντ' αυτής και με προφανή σκοπό
να προστατευτεί η κύρια γνώμη,
γράφεται ένα συνονθύλευμα απόψεων
χαοτικών και συχνά αλληλοσυγκρουόμενων:
η θρησκεία ορίζει τον πιστό, ο πιστός ορίζει την θρησκεία κ.λπ.
Συγχρόνως, η όλη επιχειρηματολογία
τείνει στην υποστήριξη της κύριας άποψης
με λεξούλες που προσπαθούν να αποδομήσουν
την αξία της αντίθετης άποψης από τη δική σου Κύρια γνώμη:
ουτοπία, οπαδός αντί πιστός κ.λπ.

Έτσι, έχουμε ένα σχήμα, όπου στην ιεράρχηση
κυριαρχεί η Κύρια γνώμη, το θέσφατο
το οποίο δεν αμφισβητείται, δεν τίθεται προς αμφισβήτηση.
Ακολουθείς εσύ, ως διάμεσος-υποστηρικτής της Κύριας γνώμης
με πρακτικές κλεφτοπόλεμου και σαμποτέρ.

Επαναλαμβάνω, η Κύρια γνώμη παραμένουσα στο απυρόβλητο
δεν αμφισβητείται: είναι η Κύρια γνώμη και οφείλει να επιβληθεί σε όλους
όπως ακριβώς έχει επιβληθεί και σε σένα.
Πώς όμως έχει επιβληθεί σε σένα;
Και γιατί δεν τολμάς να την εκθέσεις;

Εδώ τα πράγματα είναι απλά.
Κάθε τι χαώδες βρίσκει προστασία στην ψυχοσύνθεσή σου.
Δυστυχώς, το χαώδες δεν προβάλλεται με επιχειρήματα.
Δεν γίνεται. Διότι λογική αλληλουχία επιχειρημάτων
έστω και συγκρουόμενων παύει να είναι χαώδης.
Βέβαια το χάος, επιτρέπει τα πάντα.
Ακόμη και μία θεώρηση στρατιωτικής πειθαρχίας
και ομοιογένειας, σαν στρατιωτική παρέλαση.
π.χ. οι πιστοί χριστιανοί, όλοι οι πιστοί χριστιανοί, οφείλουν να είναι και να δρουν όπως αναφέρουν τα ευαγγέλια κ.λπ.

Αρχίζει δηλαδή να αχνοφαίνεται ότι
η επιβολή της Κύριας γνώμης σε σένα
γίνεται διά της αντίδρασης:
Λένε ότι ο χριστιανισμός είναι καλό πράγμα;
Εγώ το απορρίπτω και μου επιβάλλω
σαν Κύρια γνώμη το αντίθετο.
Λογικά επιχειρήματα, με την έννοια των δικών σου προσωπικών απόψεων, βιωμάτων κ.λπ δεν υπάρχουν επ' αυτού.
Γι' αυτό και η Κύρια γνώμη δεν εκθέτεται.
Προστατεύεται ως εύκολα καταπίπτουσα.

Και εδώ δημιουργούνται τα προβλήματα.
Πώς να πείσεις με μία γνώμη που γνωρίζεις κατά βάθος ότι δεν είναι προϊόν δικής σου σκέψης/δράσης αλλά αντίδρασης
σε μία άποψη που σου ταιριάζει αλλά δεν διανοείσαι να την αποδεχτείς διότι τότε, αποδεχόμενη, θα φανείς, θα ξεσκεπαστείς ενώ, έχεις μάθει να ζεις κρυβόμενη.

Προσωπικά, δεν πιστεύω τίποτε από όσα παραδέχεσαι
και πιστεύω τα περισσότερα από όσα απορρίπτεις.
Αντιλαμβάνεσαι σε τι παγίδα πέφτεις ηθελημένα και με τα μούτρα;

---------------------------------------------------------------

Παράλειψή μου αν δεν σημείωνα
τον χαριτωμένο τρόπο "καρφώματος"
-όταν κάποιος σου την σπάει με το ύφος του-
και υπερβολικό συνάμα, τραβηγμένο από τα μαλλιά
όπως εύστοχα παρατήρησες άλλοτε.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Οκτωβρίου 12, 2010, 07:39:43 ΜΜ
Κώστα, θα είχε ενδιαφέρον να σε είχα εχθρό μου και σίγουρα θα ήταν τιμή μου...  (και σόρυ για το οφφ τόπικ)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 12, 2010, 07:43:59 ΜΜ
Όταν μπαίνεις έχει πλάκα,
μα όταν βγαίνεις έχεις πλάκα..
[/spoiler]



Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 12, 2010, 07:55:38 ΜΜ
Αφιέρωσε πάλι ο κώστας!  :grin:  :mryellow:
Ανάθεμά με κι αν κατάλαβα, κι επειδή - κάνοντας μια μικρή προσπάθεια να διαβάσω τα παράτησα - και πάλι δεν κατάλαβα, το προσπερνώ... Δεν μπορώ να παρακολουθήσω τη σκέψη σου, είναι έξω από τη λογική μου...

Το μόνο που κατάλαβα είναι ότι θες να γίνεις εχθρός μου για να δεις αν θα σε αγαπώ!  :razz:  :lol:


[quote user="black_velvet" post="342232"] Είναι τουλάχιστον αφελές να θεωρούμε σήμερα πως αποτελούνε προσταγές θρησκευτικές. Έτσι δοθήκανε κάποτε, σε μιαν άλλη κοινωνία η οποία ουδεμία σχέση έχει με τη σημερινή (αλλά και με το συγκεκριμένο θέμα, οπότε δεν κρίνω σκόπιμο να επεκταθούμε περισσότερο σ' αυτό).[/quote]

Συμφωνώ. Κι εγώ νομίζω πως όλα αυτά ή τουλάχιστον πολλά από αυτά δεν θα μπορούσαν να τεθούν πρακτικά σε εφαρμογή σε μια κοινωνία με δομές σαν τη σημερινή.
Και είναι αλήθεια επίσης, πως οποιαδήποτε γνώση έχω με τη συγκεκριμένη θρησκεία, είναι μέσα από τα βιβλία και την επιθυμία μου να μάθω.

Και να σου πω, Βελουδένια? Καλά κάνεις και με ενημερώνεις σχετικά, το εκτιμώ...  :idea:
Κατά βάθος όλα τα ακούω, απλά γενικά, είναι δύσκολο να αφομοιώσεις κάτι που μοιάζει αλλότριο στοιχείο στον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα σου, κι ακόμα πιο δύσκολο να το αποδεχτείς ενώ δεν το έχεις βιώσει.

Την καλησπέρα μου!   :grin:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Οκτωβρίου 12, 2010, 09:57:54 ΜΜ
[quote user="pixie" post="342243"]...
Και να σου πω, Βελουδένια? Καλά κάνεις και με ενημερώνεις σχετικά, το εκτιμώ...  :idea:
Κατά βάθος όλα τα ακούω, απλά γενικά, είναι δύσκολο να αφομοιώσεις κάτι που μοιάζει αλλότριο στοιχείο στον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα σου, κι ακόμα πιο δύσκολο να το αποδεχτείς ενώ δεν το έχεις βιώσει.

Την καλησπέρα μου!   :grin:[/quote]

Όπως έγραψα και νωρίτερα, τη δική μου γνώμη γράφω. Τα πράγματα έτσι όπως τα έχω αντιληφθεί και όπως τα έχω τελικά δεχθεί εγώ, μετά από μια ζωή συζητήσεων και αντιπαραθέσεων, με τον πατέρα μου κατά κύριο λόγο. (Ναι, εκείνος ήξερε πολύ καλύτερα για τι μιλούσε. Και όσο πιστός ήτανε, άλλο τόσο κι ακόμη χειρότερα μιλούσε για την κατάντια των εκπροσώπων της σημερινής εκκλησίας. Αλλά πάλι φεύγω οφφ τόπικ).

Είναι όμως πολλά, πάρα πολλά αυτά που δεν ξέρω κι εγώ. Κι ενώ έχω δεχθεί κάποια πράγματα, εξακολουθώ να είμαι στην αναζήτηση. Δεν επιχειρώ λοιπόν να ενημερώσω κανέναν. Θα ήταν τουλάχιστον άδικο... για τον άλλον!  ;-)  :lol:  :lol:

Εννοούσα όμως εκείνο το "παρ'το αλλιώς" που σου είπα: αν πραγματικά θέλεις να δεις τον ίδιο τον χριστιανισμό και τι πρεσβεύει, βγάλε από το μυαλό σου τις πρακτικές των... "εκπροσώπων" του. Δυστυχώς, οι πραγματικοί και ουσιαστικοί εκπρόσωποί του είναι απειροελάχιστοι και χαμένοι στο πλήθος. Δεν συμφέρει κανέναν να προβάλλονται. Οι υπόλοιποι έχουνε σχέση με την θρησκεία μόνον κατ' όνομα. Όχι και στην πράξη. Δυστυχώς!


Κι όσο για το συγκεκριμένο θέμα, όχι, δεν έχω καταφέρει να αγαπήσω τον εχθρό μου. Φροντίζω όμως να τον γνωρίσω καλά. Έτσι, για να ξέρω από πού να φυλάγομαι!  :razz:  :lol:  :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 13, 2010, 03:22:21 ΠΜ
Τί είναι;
Το eLe;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 13, 2010, 12:49:53 ΜΜ
Το ele ;
Εσύ τώρα είσαι πονηρά παιχνιδιάρης;
Ή παιχνιδιάρικα πονηρός;

[size=10]
δεν ξανα..
[/quote]
[size=10](on topic!)[/size]
αν ο 'εχθρός' παραβιάζει την ιδιωτικότητά μου, αλλά εγώ τον αγαπώ
..γίνομαι εχθρός του εαυτού μου;

[size=10](άσχετο με το θέμα αλλά σχετικό με τα προηγούμενα)[/size]
αν επιχείρημά μου είναι ή έλλειψη λογικών επιχειρημάτων του άλλου,
κάνω αντίδραση..στην αντίδραση;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 13, 2010, 03:26:53 ΜΜ
Ουφ με  :lol: το eLe
Θα ματιαστεί όντως στο τέλος
 
Και τώρα μάλιστα κώστας
Διότι άλλο, πονηρή αθωότητα και άλλο πονηρά παιχνιδιάρης Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι !
-----------

Κατά βάθος όλα τα ακούω, απλά γενικά, είναι δύσκολο να αφομοιώσεις κάτι που μοιάζει αλλότριο στοιχείο στον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα σου, κι ακόμα πιο δύσκολο να το αποδεχτείς ενώ δεν το έχεις βιώσει.


Σεβαστότατο
Μάγια θα ήθελα αν έχεις διάθεση να κάνουμε κουβέντα πάνω αε αυτό
στον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα σου
Με καλή πρόθεση πάντα
Ίσως οι διαφορετικές κουλτούρες να έχουν κοινά σημεία
Θα ήθελες, πάνω σε αυτό το θέμα βέβαια του τόπικ, να μου εξηγήσεις τον τρόπο της δικής σου σκέψης;

Αν αργώ να απαντήσω, θα είναι αιτιολογημένο πιθανότατα να μην έχω πρόσβαση στο φορουμ


Πάντως γενικότερα δεν μου αρέσει και πολύ να παραβιάζουν την προσωπικότητά μου
(εχθρούς δεν έχω ...)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 13, 2010, 05:57:17 ΜΜ
αν ο 'εχθρός' παραβιάζει την ιδιωτικότητά μου, αλλά εγώ τον αγαπώ
..γίνομαι εχθρός του εαυτού μου;

Όχι, γίνεσαι 'εχθρός' του εαυτού σου.

αν επιχείρημά μου είναι ή έλλειψη λογικών επιχειρημάτων του άλλου,
κάνω αντίδραση..στην αντίδραση;

Αν δω κάπου και από κάποιον
τέτοιο επιχείρημα θα απαντήσω.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 13, 2010, 05:58:42 ΜΜ
Οδ. Ελύτης[/b]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 13, 2010, 05:59:56 ΜΜ
κώστα οκ
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 15, 2010, 04:26:59 ΠΜ
Άλλο η θρησκεία και άλλο η πίστη.
Επομένως, μπορούν να αλληλοεπηρεάζονται.
Έχει σημασία όμως αν η θρησκεία μαθαίνει την πίστη
ή η πίστη τη θρησκεία.
Η θρησκεία ως κανόνας συμπεριφοράς, με δεσμεύσεις,
οφείλει να προέλθει από ελεύθερη επιλογή.
Η πίστη είναι ελεύθερη επιλογή.
Ως εκ τούτου, αδιαπραγμάτευτη.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Οκτωβρίου 16, 2010, 09:27:34 ΠΜ
Αγαπατε τα Εντερα Υμων ινα Αγαπησετε και τους Εχθρους Υμων
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 16, 2010, 05:55:28 ΜΜ
αμήν
 :idea:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 16, 2010, 09:34:41 ΜΜ
:roll:  :sad:

Νομίζω πως όχι μόνο οι διδαχές περί αγάπης, αλλά και όλα τα λόγια της χριστιανικής διδασκαλίας έβρισκαν απήχηση αγγίζοντας ανθρώπους απλούς και με αγνή καρδιά.
Τα λόγια αυτά λοιπόν ήταν εξαιρετικά απλά κι ανθρώπινα... μήπως όμως είναι πολύ μακριά από τη δική μας πραγματικότητα?

Γιατί ενώ πολλοί παπαγαλίζουν σήμερα αυτά τα λόγια, δεν τα εννοούν και δεν τα εκφράζουν με μια ανάλογη συμπεριφορά? Γιατί οι άνθρωποι δεν φέρονται όπως θέλουν να τους φέρονται οι άλλοι? Γιατί μπαίνουν στη διαδικασία να ταπεινώνουν ακόμα και με στοιχεία πραγματικής κακίας πολλές φορές - προσβάλλοντας χάριν του ευφυούς λόγου ή λόγω εγωπάθειας ή ως απόδειξη κάποιας διφορούμενης αξίας που διψάει για καταξίωση ή ως δείγμα της  ευστροφίας τους υποτίθεται - ενώ οι ίδιοι θάθελαν να τους σέβονται?
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Οκτωβρίου 16, 2010, 11:35:50 ΜΜ
βρε αμα δεν αγαπας ουτε τα εντερα σου πως θα μπορεσεις ποτε να αγαπησεις τους αλλους;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 17, 2010, 12:01:41 ΠΜ
[quote user="kuria" post="342341"]βρε αμα δεν αγαπας ουτε τα εντερα σου πως θα μπορεσεις ποτε να αγαπησεις τους αλλους;[/quote]

Ε, τώρα, να με συγχωρεί η αγάπη σου, αλλά τα έντερα πού κολλάνε εδώ? :roll:
Για να μάθεις να αγαπάς τους άλλους χρειάζεται ωριμότητα, συνέπεια, κατανόηση έως εμβάθυνσης, ειλικρίνεια... είναι μια διαδικασία ολόκληρη... το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι προϋπόθεση, σαφώς, γιατί μόνο έτσι γίνονται αντιληπτά τα μεγέθη, σε σχέση με τον εαυτό μας, δεν αντιλέγω.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Οκτωβρίου 17, 2010, 04:54:58 ΜΜ
[quote user="pixie" post="342344"][quote user="kuria" post="342341"]βρε αμα δεν αγαπας ουτε τα εντερα σου πως θα μπορεσεις ποτε να αγαπησεις τους αλλους;[/quote]

Ε, τώρα, να με συγχωρεί η αγάπη σου, αλλά τα έντερα πού κολλάνε εδώ? :roll:
Για να μάθεις να αγαπάς τους άλλους χρειάζεται ωριμότητα, συνέπεια, κατανόηση έως εμβάθυνσης, ειλικρίνεια... είναι μια διαδικασία ολόκληρη... το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι προϋπόθεση, σαφώς, γιατί μόνο έτσι γίνονται αντιληπτά τα μεγέθη, σε σχέση με τον εαυτό μας, δεν αντιλέγω.[/quote]

 :lol:  :lol:  :lol:  αφου δεν αντιλεγεις... τοτε τι λεγεις;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 17, 2010, 05:52:37 ΜΜ
[quote user="kuria" post="342355"]... αφου δεν αντιλεγεις... τοτε τι λεγεις;[/quote]

Ό,τι λέω είναι ξεκάθαρο...
Τα έντερα ωστόσο δεν καταλαβαίνω πού κολλάνε... στο ότι κάποιος, ενδεχόμενα, δεν αγαπάει τον εαυτό του, οπότε τι αγάπη να δώσει και στους άλλους? :roll:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 17, 2010, 07:19:32 ΜΜ
Tελικά καθόλου κακό το Αγαπάτε τους Εχθρούς..
(το πώς όμως το ορίζω εγώ, ε;)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 17, 2010, 09:39:34 ΜΜ
Σιγά μην το ορίσεις εσύ.
Άσε να το ορίζει η πήξη
-που είναι και μοδερατρίς ενώ εσύ όχι-
και εσύ διάβαζε να μαθαίνεις.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Οκτωβρίου 17, 2010, 10:07:14 ΜΜ
εγώ αυτό που ξέρω είναι πως..είναι marriaged.aτρεις










[size=8](ερωτευτείτε τους εχθρούς υμών υπάρχει;;βρε..τι τρέχει με σας τους δυο;!)[/size]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 18, 2010, 02:47:36 ΠΜ
τι τρέχει με σας τους δυο;!
Πόσο πιο σαφής να γίνω;
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 18, 2010, 10:23:48 ΠΜ
χαχαχα
καλημέρα και καλή μας εβδομάδα

Ο κώστας σε προηγούμενο ποστ μάλλον κατάλαβε τι ήθελα να πω
 
Άλλο η θρησκεία και άλλο η πίστη.
Επομένως, μπορούν να αλληλοεπηρεάζονται.
κλπ

Η πίστη είναι ο βασικός άξονας των δοξασιών από τους αρχέγονους λαούς
Ο ινδιάνος μάγος για παράδειγμα θεράπευε, όταν, επικαλούμενος διάφορα Στο όνομα αυτής γινόταν και θυσίες, ο μάντης προέβλεπε από τα σπλάχνα ζώων που θυσίαζαν
Είχα διαβάσει για παράδειγμα τον Δρ Joseph Murphy Ινδό επιστήμονα, για την δύναμη του υποσυσείδητου και μου έμειναν χαρακτηριστικά κάποιες σκέψεις
Περίπου κάπως έτσι όμως, στηρίζοναι εύλογα και αρχές όπως το ρέικι, η γιόγκα κλπ, εναλλακτικοί μέθοδοι θεραπείας Όχι ακριβώς με αυτή τη δύναμη αλλά ξεκινώντας περίπου από το ηλιακό πλέγμα που αποτελεί και την δομή του νευρικού συστήματος (η έδρα του ανατομικά είναι κάτω σπό το στομάχι)
Η πίστη είναι ο αρωγός των θαυμάτων Η διαφορά της χριστιανική πίστης φιλοσοφικά κατά την άποψη μου είναι το σημαντικότερο κεφάλαιο
(τώρα αν είναι ωφελές το περισσότερο διάβασμα, ακόμη δεν έχω πειστεί)  :lol:

Και στο κυρίως θέμα μας
Ένα βιβλίο πιστοποίησης (American sport education program) για την παροχή εξειδικευμένων γνώσεων για τους αθλητές, για τους αγώνες, τα σχολεία και τα γυμναστήρια,ξεκινάει με την φράση:
Κύριε...δώσε εις ημάς ειρήνην, διότι όλα τα άλλα μας τα έχεις δώσει Ησαίας 26:12
Ο καθένας μας μπορεί να συλλάβει το νόημά του Το νόημα του οπαδού και του φιλάθλου Από που πηγάζουν οι διάφορες αντιλήψεις, είτε προς θετικές είτε αρνητικές κατευθύνσεις

Ας μην ξεχνάμε όμως τους δωρητές οργάνων που παρά την οδύνη και τα όποια αισθήματα έχουν χαρίσει τα όργανα του αγαπημένου προσώπου τους
Το αγαπάτε έχει ένα νόημα που μπορει να το μεταφράσει κάποιος και καλύτερα  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Οκτωβρίου 18, 2010, 10:32:40 ΠΜ
[quote user="kuria" post="342341"]βρε αμα δεν αγαπας ουτε τα εντερα σου πως θα μπορεσεις ποτε να αγαπησεις τους αλλους;[/quote]

Έγραψε πάλι
Είναι και που της έχω μια σταλιά αδυναμία  :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Οκτωβρίου 19, 2010, 11:10:17 ΜΜ
[quote user="pixie" post="342333"]:roll:  :sad:

Νομίζω πως όχι μόνο οι διδαχές περί αγάπης, αλλά και όλα τα λόγια της χριστιανικής διδασκαλίας έβρισκαν απήχηση αγγίζοντας ανθρώπους απλούς και με αγνή καρδιά.
Τα λόγια αυτά λοιπόν ήταν εξαιρετικά απλά κι ανθρώπινα... μήπως όμως είναι πολύ μακριά από τη δική μας πραγματικότητα?

Γιατί ενώ πολλοί παπαγαλίζουν σήμερα αυτά τα λόγια, δεν τα εννοούν και δεν τα εκφράζουν με μια ανάλογη συμπεριφορά? Γιατί οι άνθρωποι δεν φέρονται όπως θέλουν να τους φέρονται οι άλλοι? Γιατί μπαίνουν στη διαδικασία να ταπεινώνουν ακόμα και με στοιχεία πραγματικής κακίας πολλές φορές - προσβάλλοντας χάριν του ευφυούς λόγου ή λόγω εγωπάθειας ή ως απόδειξη κάποιας διφορούμενης αξίας που διψάει για καταξίωση ή ως δείγμα της  ευστροφίας τους υποτίθεται - ενώ οι ίδιοι θάθελαν να τους σέβονται?[/quote]

Μόνο οι χριστιανοί θα 'θελαν να τους σέβονται οι άλλοι;
Οι πιστοί άλλων θρησκειών.... δεν...;;;!!!

Κοινώς, δεν καταλαβαίνω για ποιον λόγο μπλέκεις το ένα θέμα με το άλλο. Για την ακρίβεια, γιατί θες σώνει και καλά ο χριστιανός να αποδεικνύει και με πράξεις την πίστη του ενώ δεν σε έχω δει να εκφράσεις πουθενά κάτι ανάλογο και για πιστούς άλλων θρησκειών.

Όσο για τις απορίες που εκφράζεις ως προς την ανθρώπινη συμπεριφορά, ας κοιτάξει ο καθένας τον εαυτό του στον καθρέφτη. Όταν βρει τις απαντήσεις για τον εαυτό του και για τη δική του συμπεριφορά απέναντι στους άλλους, τότε ίσως και να είναι σε θέση να αναρωτηθεί και για τη συμπεριφορά των υπολοίπων. Ίσως και όχι.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 10, 2010, 01:16:10 ΠΜ
Ναι... Η αλήθεια είναι πως τα έχω λίγο με τους υποτιθέμενους χριστιανούς και φυσικά υπάρχει βάση στη λογική μου και δεν έχει καταγραφεί τυχαία ο λόγος της αμφισβήτησής μου, αλλά ζώντας στην ελληνική κοινωνία.

Πώς είναι δυνατόν να ανήκουν στην θρησκεία της αγάπης και της ανιδιοτέλειας και συγχρόνως να είναι τόσο ατομιστές, μικρόψυχοι, μικρόμυαλοι και τόσο λαμόγια?
Γιατί δεν είναι χριστιανοί και επί της ουσίας εφόσον υποστηρίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα - πλην των εξαιρέσεων βέβαια για να μην αδικήσω κάποιους - και γιατί δεν το εκφράζουν με μια ανάλογη ζωή?

'Ασε τους εχθρούς τους! Τον εαυτό τους γιατί δεν τον αγαπούν?
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 10, 2010, 05:41:35 ΜΜ
Τον εαυτό τους γιατί δεν τον αγαπούν?

Μα είναι ο εγωισμός / αλλά και πως βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα
Δεν νομίζω πως 'ο χριστιανός΄είναι απαραίτητα αυτός που το γράφει η ταυτότητά του, ή επειδή έχει ντε και καλά έχει βαπτιστεί σε μικρή ηλικία ή γιατί το δηλώνει ή γιατί ανελειπώς κάνει μεγάλους σταυρούς και πηγαίνει κυριακές γιορτές στην εκκλησία (και την κυριακή του Πάσχα στο τραπέζι δεν είναι οι γονείς του π.χ γιατί είναι μαλωμένοι για ασήμαντες αφορμές)
pixie οι μουσουλμάνοι για παράδειγμα είναι όλοι καλοί μωαμεθανοί ή δεν έχουν διαπραχθεί εγκλήματα στο όνομα της θρησκείας
Και νομίζω πως είναι εγωιστικό κάπως να κρίνονται οι άλλοι Προτιμώ να κρίνω τον εαυτό μου μόνο
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 10, 2010, 07:06:02 ΜΜ
Ο Μωαμεθανισμός, ναι, σωστά... μια από τα ίδια και τα στοιχεία εξίσου αλληλοσυγκρουόμενα.
 
Χρόνια τώρα επιβάλλονται οι προφήτες του θεού χωρίς να γνωρίζουμε καν αν υπήρξαν αυτοί οι προφήτες ή είναι κομμάτι του συστήματος ή δημιουργήθηκαν στο ευρύ παρελθόν από επινοήσεις κάποιων θρησκόληπτων...
Πιθανόν όλα αυτά που διαβάζουμε στα σχολικά βιβλία δεν είναι τίποτα άλλο από βολική μυθογραφία ή προπαγάνδα!


Καλές αυτές οι θεωρήσεις, αλλά δεν γνωρίζω πόσο δυσοίωνη μπορεί να είναι αυτή η επίδραση όταν γύρω μας υπάρχουν πολίτες πιστοί, φοβικοί και κρυμμένοι πίσω απ' το θρησκευτικό συναίσθημα να ψάχνονται ή να αυτομαστιγώνονται από τύψεις για πράγματα που, μέχρι σήμερα, δεν είναι ούτε καν ιστορικά τεκμηριωμένα!
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 10, 2010, 10:25:19 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343108"]Ναι... Η αλήθεια είναι πως τα έχω λίγο με τους υποτιθέμενους χριστιανούς και φυσικά υπάρχει βάση στη λογική μου και δεν έχει καταγραφεί τυχαία ο λόγος της αμφισβήτησής μου, αλλά ζώντας στην ελληνική κοινωνία.

Πώς είναι δυνατόν να ανήκουν στην θρησκεία της αγάπης και της ανιδιοτέλειας και συγχρόνως να είναι τόσο ατομιστές, μικρόψυχοι, μικρόμυαλοι και τόσο λαμόγια?
Γιατί δεν είναι χριστιανοί και επί της ουσίας εφόσον υποστηρίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα - πλην των εξαιρέσεων βέβαια για να μην αδικήσω κάποιους - και γιατί δεν το εκφράζουν με μια ανάλογη ζωή?

'Ασε τους εχθρούς τους! Τον εαυτό τους γιατί δεν τον αγαπούν?[/quote]

Αν λοιπόν ζούσες σε μια μωαμεθανική χώρα, θα εκφραζόσουνα ανάλογα για εκείνη την κοινωνία και θρησκεία. Σωστά;
Όπως και όταν ζούσες (αν θυμάμαι καλά) στο Ισραήλ, αντίστοιχες απορίες εξέφραζες και για τους εβραίους.

Αλήθεια, εκεί μπορούσες να μιλάς τόσο ελεύθερα όπως εδώ; Και να τους κατηγορείς ανεξέλεγκτα; Βάζοντας μάλιστα τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι;
Για μια μωαμεθανική χώρα πάντως πολύ αμφιβάλλω. Ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να ζει τόσο ελεύθερη.

Όσο μικρόψυχοι και μικρόμυαλοι και ατομιστές κι αν είμαστε οι Έλληνες, λοιπόν, σου προσφέρουμε αυτή τη σημαντικότατη ελευθερία. Να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να μας βρίζεις ασύστολα. Θεωρώ λοιπόν πως οφείλεις να τη σεβαστείς. Και να προσέχεις πώς εκφράζεσαι για τη χώρα που σε φιλοξενεί και τους κατοίκους της. Λίγο τακτ και κάμποσο νεράκι στις εκφράσεις μας, δεν βλάπτει πού και πού!  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 10, 2010, 11:08:55 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343135"]
Χρόνια τώρα επιβάλλονται οι προφήτες του θεού χωρίς να γνωρίζουμε καν αν υπήρξαν αυτοί οι προφήτες ή είναι κομμάτι του συστήματος ή δημιουργήθηκαν στο ευρύ παρελθόν από επινοήσεις κάποιων θρησκόληπτων...
Πιθανόν όλα αυτά που διαβάζουμε στα σχολικά βιβλία δεν είναι τίποτα άλλο από βολική μυθογραφία ή προπαγάνδα!


Καλές αυτές οι θεωρήσεις, αλλά δεν γνωρίζω πόσο δυσοίωνη μπορεί να είναι αυτή η επίδραση όταν γύρω μας υπάρχουν πολίτες πιστοί, φοβικοί και κρυμμένοι πίσω απ' το θρησκευτικό συναίσθημα να ψάχνονται ή να αυτομαστιγώνονται από τύψεις για πράγματα που, μέχρι σήμερα, δεν είναι ούτε καν ιστορικά τεκμηριωμένα![/quote]

pixie από ότι γνωρίζω, επιστημονικά έχουν τεκμηριωθεί  και αποδειχτεί ότι υπήρχαν, αλλά και το αντικειμενικό νόημα των γραφών τους Έχουν γίνει τουλάχιστον ανάλογες δημοσιεύσεις και ντοκυμαντερ  
Το πως και όντως χωρίστηκε η θάλασσα στα δυο για παράδειγμα , οι δέκα πληγές του φαραώ
Η έννοια του να χαρακτηριστεί κάποιος θρησκόληπτος, αφορά την ατομική του προσωπικότητα και όχι  το δόγμα μιας θρησκείας Γεγονός είναι πως στην ιστορία μέσω της εξουσίας θρησκευτικών δοξασιών έχουν καπατατηθεί οι ελευθερίες των λαών και ατομικά δικαιώματα  Αυτό όμως δεν αφορά το θέμα εδώ
Αυτά που διδαχτήκαμε στα σχολεία, της διαδακτέας ύλης δεν είναι ποτέ αρκετά Και η σκέψη, ο άνθρωπος, η επιστήμη συνεχώς εξελίσσονται  Διαφορετικός ο τρόπος θεώρησης σε κάθε ηλικία αλλά και ο τρόπος του μέσου που μεταδίδεται η γνώση Δεν γίνεται να αναφέρεται η λέξη προπαγάνδα, αφου η ορθή πληροφόρηση είναι ελεύθερη και προσβάσιμη για τον αναζητή της αντικειμενικής αλήθειας
Τουλάχιστον στην χώρα που ζούμε Σε άλλους τόπους έχει απαγορευτεί και η χρήση του διαδικτύου, της πληροφόρησης, κάποιων βιβλίων και του τύπου
Όσο για το αυτομαστίγωμα τι να πω... Θα επαναλάβω πως το βασικότερο στοιχείο της χριστιανικής θρησκείας είναι η ελευθερία...από κει πηγάζει και το αγαπάτε αλλήλους Θα συμφωνίσεις μαζί μου για το βαθύτερο νόημα που περικλείεται φιλοσοφικά αυτό Να μην το εξηγώ περισσότερο ... :grin:
Και να συμπληρώσω μια παρατήρηση εδώ Έχει γίνει λόγος για την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών
Δεν έχω πειστεί πως αν κοπεί το μάθημα θα είναι για το καλό του αυριανού πολίτη, και το αν οι υπέρμαχοι αυτής της άποψης δεν έχουν την λάθος άποψη όπως ενός θρησκόληπττου ας πούμε  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Νοεμβρίου 10, 2010, 11:51:29 ΜΜ
Εγώ λέω αυτή την εβδομάδα να είμαι με τον Μανιτού των Ινδιάνων οπότε όλοι οι ατομιστές εκδικητικοί μοναχοφαγάδες μονοθεϊστές να πάτε να κουρευτείτε
[cell class=spoiler]
[align=center]Όλα τα πράγματα στον κόσμο είναι δυο. Στο μυαλό μας είμαστε δυο - καλοί και κακοί. Με τα μάτια μας βλέπουμε δυο πράγματα - πράγματα που είναι ωραία και πράγματα που είναι άσχημα... Έχουμε το δεξί χέρι που χτυπάει και κάνει το καλό και το αριστερό χέρι γεμάτο καλοσύνη, κοντά στην καρδιά. Το ένα πόδι μπορεί να μας οδηγήσει σε πονηρό μονοπάτι, το άλλο πόδι μπορεί να μας οδηγήσει σε καλό. Έτσι είναι όλα τα πράγματα δυο, όλα δυο.
Letakots-Lesa Pawnee




Όταν ήμουν παιδί και η μητέρα μου μου έμαθε τους θρύλους του λαού μας, μου έμαθε τον ήλιο και τον ουρανό, το φεγγάρι και τ' αστέρια τα σύννεφα και τις καταιγίδες. Μου έμαθε επίσης να γονατίζω και να προσεύχομαι στον Usen για δύναμη, υγεία, σοφία και προστασία, ποτέ δεν προσευχόμαστε για το κακό κάποιου, όμως αν είχαμε κάτι εναντίον κάποιου παίρναμε μόνοι μας εκδίκηση. Μαθαίναμε ότι ο Usen δεν ενδιαφέρεται για τους ασήμαντους καυγάδες των ανθρώπων.
Geronimo (Goyathlay) - Chiricahua Apache[/align][/cell]
[align=center]
 (http://www.a33.gr/files/images/3/indianos.jpg) [/align]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 10, 2010, 11:57:00 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343143"]Αλήθεια, εκεί μπορούσες να μιλάς τόσο ελεύθερα όπως εδώ; Και να τους κατηγορείς ανεξέλεγκτα; Βάζοντας μάλιστα τους πάντες στο ίδιο τσουβάλι;
Για μια μωαμεθανική χώρα πάντως πολύ αμφιβάλλω. Ούτε εσύ, ούτε εγώ, ούτε καμία γυναίκα δεν θα μπορούσε να ζει τόσο ελεύθερη.

Όσο μικρόψυχοι και μικρόμυαλοι και ατομιστές κι αν είμαστε οι Έλληνες, λοιπόν, σου προσφέρουμε αυτή τη σημαντικότατη ελευθερία. Να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να μας βρίζεις ασύστολα. Θεωρώ λοιπόν πως οφείλεις να τη σεβαστείς. Και να προσέχεις πώς εκφράζεσαι για τη χώρα που σε φιλοξενεί και τους κατοίκους της. Λίγο τακτ και κάμποσο νεράκι στις εκφράσεις μας, δεν βλάπτει πού και πού!  ;-)[/quote]

Κωνσταντίνα, έχεις αυτή την γνωστή παρόρμηση και την διάθεση να κρίνεις τους πάντες με έρεισμα τα προσωπικά σου βιώματα, αλλά βιάζεσαι και πάλι να αποδώσεις άκυρα σχόλια ή μομφές που δεν ισχύουν!
 
Δεν με φιλοξενείτε εσείς οι Έλληνες, είμαι Ελληνίδα και ζω στη χώρα μου συμμετέχοντας και δίνοντας το έμψυχο δυναμικό μου στα κοινά και προσπαθώντας μάλιστα πάρα πολύ!
 

Όσο για την ελευθερία - του λόγου και του τρόπου υποθέτω πως εννοείς - αυτή ζει στο πνεύμα του καθενός - θα μπορούσε να είναι ενσωματωμένη ως μέγιστη αξία και στο μυαλό ενός έγκλειστου ισοβίτη. Και θάταν αφελές να δεχτούμε πως η ελευθερία δεν κερδίζεται σε επίπεδο ατομικής συνείδησης, αλλά προσφέρεται αφειδώς ειδικά από τους Έλληνες! :roll:  :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Νοεμβρίου 11, 2010, 12:22:58 ΠΜ
OFF TOPIC
Όταν ήμουν μικρός στα 5 μου περίπου οι γονείς μου είχαν πάει μετανάστες στην Γερμανία.
Εκεί εγώ με πολλές δυσκολίες κατάφερα να μάθω τα γερμανικά, κατάφεραν οι γονείς μου να με γράψουν σε σχολείο παρ ότι ορθόδοξος και όλα τα σχόλια ήταν με βάση αν είσαι καθολικός ή προτεστάντης.....
Αυτό που δεν κατάφερα μέχρι που φύγαμε να βγάλω την ρετσινιά που μου αμάλαγαν τα άλλα γερμανάκια....  Έλληνα

Όταν γύρισα Ελλάδα, δημοτικό ακόμα είχα πάλι προβλήματα προσαρμογής διότι εκεί που μιλούσα μου ξέφευγαν συχνά λέξεις και Γερμανικές, είχα και παιχνίδια  από Γερμάνια πχ τα Lego που τα άλλα παιδιά δεν τα γνώριζαν καν και λογικά επειδή είχα πολλά βιώματα από Γερμανία ανέφερα καταστάσεις κι από εκεί
Αυτό που έκανα πολλά χρόνια να ξεπεράσω στην Ελλάδα ήταν να βγάλω την ρετσίνια ..... Γερμανέ

Πλάκα έχει ε..........

μόνο όποιος το έχει βιώσει αυτό μπορεί να το καταλάβει
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 11, 2010, 12:37:12 ΠΜ
[quote user="larus audouinii" post="343148"] Θα επαναλάβω πως το βασικότερο στοιχείο της χριστιανικής θρησκείας είναι η ελευθερία...από κει πηγάζει και το αγαπάτε αλλήλους Θα συμφωνίσεις μαζί μου για το βαθύτερο νόημα που περικλείεται φιλοσοφικά αυτό Να μην το εξηγώ περισσότερο ... :grin:
Και να συμπληρώσω μια παρατήρηση εδώ Έχει γίνει λόγος για την κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών
Δεν έχω πειστεί πως αν κοπεί το μάθημα θα είναι για το καλό του αυριανού πολίτη, και το αν οι υπέρμαχοι αυτής της άποψης δεν έχουν την λάθος άποψη όπως ενός θρησκόληπττου ας πούμε  ;-)[/quote]

Γειά σου larus...

Ναι, είναι πολύ σωστό να μην υπάρχει το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία με την μορφή που διδάσκεται σήμερα, γιατί είναι σκέτο χάσιμο χρόνου!

Λοιπόν, το έχω ξαναπεί αρκετές φορές, δεν έχω πρόβλημα ούτε με τον Χριστιανισμό, ούτε με τις θρησκείες γενικότερα. Γνωρίζω πως, ακόμα κι αν πρόκειται για μυθεύματα, είναι κομμάτια μιας παράδοσης που κρατάει αιώνες κι αυτό γίνεται σεβαστό.
Το πρόβλημά μου είναι με όσους διαστρέφουν την εσωτερική αξία αυτών των θρησκειών ή χρησιμοποιούν την πίστη των ανθρώπων προς εκμετάλλευση.

Για μένα ευσέβεια δεν είναι η σεμνοτυφία ή η υποταγή σε έναν θρησκευτικό δρόμο με κανόνες. Ευσέβεια είναι ο προσωπικός σεβασμός με επέκταση στους γύρω μου, το αίσθημα της συνυπευθυνότητας. Να συνεχίσω να σέβομαι τη ζωή πέρα από δογματισμούς και εθνικές ιδιαιτερότητες... πέρα από τις αστικές σαχλότητες...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 11, 2010, 12:55:42 ΠΜ
[quote user="black_velvet" post="343143"]
Όσο μικρόψυχοι και μικρόμυαλοι και ατομιστές κι αν είμαστε οι Έλληνες, λοιπόν, σου προσφέρουμε αυτή τη σημαντικότατη ελευθερία. Να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να μας βρίζεις ασύστολα. Θεωρώ λοιπόν πως οφείλεις να τη σεβαστείς. Και να προσέχεις πώς εκφράζεσαι για τη χώρα που σε φιλοξενεί και τους κατοίκους της..[/quote]

πέραν του ότι το κείμενο αυτοαναιρείται,
έχω την αίσθηση πως υπερτονίζοντας  το ¨εσείς¨,  
μίλα για μια ελευθερία χάρη, κι όχι δικαίωμα
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 11, 2010, 01:09:51 ΠΜ
καλό βράδυ και από μένα pixie
Δεν γνωρίζω την ύλη τα τελευταία χρόνια και δεν μπορώ να έχω άποψη
Ανέφερα "το μέσο", τον εκπαιδευτικό, τον δάσκαλο, τον πνευματικό έστω εδώ μια και είναι ένα μέσο για να μεταδώσει την γνώση, την κριτκή σκέψη
Εύστοχα τοποθετήθηκε και ο κώστας Κατά την άποψη μου, και μάλλον θα συμφωνήσουμε, οι σκέψεις πνευματικών ανθρώπων σήμερα δεν διαφέρουν με την φιλοσοφία του Μανιτού χαχα
Στο μυαλό μας είμαστε δυο - καλοί και κακοί/ καλοί κακοί λογισμοί-γέροντας Παίσιος κλπ

Το ίδιο και στο επόμενο

Εύστοχα τοποθετήθηκε και στο δεύτερο κείμενό του Οι αντιλήψεις, ειδικά στις μικρές κοινωνίες, είναι δύσκολο να αλλάξουν Αναμφίβολα έτσι μαθαίνουμε Είναι μεγάλο θέμα αυτό και δεν αφορά φυσικά τον τρόπο σκέψης σε θρησκευτικά ζητήματα, το ποιες πράξεις έχουν νόημα κλπ

Πάντως εδώ και λίγο καιρό έγινε ρουτίνα το να χωρίζουν φιλικά ζευγάρια ύστερα από πολλά χρόνια συμβίωσης
Ίωση...κάποιοι πάνω που θα γινόταν παππούδες Δεν αρμόζει να κάνω χιούμορ,  ...αλλά μήπως ταιριάζει ο τίτλος του τόπικ ;  :lol:  :roll:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 11, 2010, 11:14:36 ΠΜ
[quote user="kapoia_za" post="343159"][quote user="black_velvet" post="343143"]
Όσο μικρόψυχοι και μικρόμυαλοι και ατομιστές κι αν είμαστε οι Έλληνες, λοιπόν, σου προσφέρουμε αυτή τη σημαντικότατη ελευθερία. Να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να μας βρίζεις ασύστολα. Θεωρώ λοιπόν πως οφείλεις να τη σεβαστείς. Και να προσέχεις πώς εκφράζεσαι για τη χώρα που σε φιλοξενεί και τους κατοίκους της..[/quote]

πέραν του ότι το κείμενο αυτοαναιρείται,
έχω την αίσθηση πως υπερτονίζοντας  το ¨εσείς¨,  
μίλα για μια ελευθερία χάρη, κι όχι δικαίωμα[/quote]

Θα μπορούσε απλά να θεωρηθεί ένα - άκρως υποτιμητικό για την ελευθερία του λόγου - κομμάτι από εγχειρίδιο με οδηγίες χρήσης... για όποιον τολμά να είναι αυτόνομος και να σκέφτεται ''αριστοκρατικά'' εν τω μέσω των αξιώσεων της καθημερινής βιοσοφίας.  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 11, 2010, 02:57:21 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343154"]

Κωνσταντίνα, έχεις αυτή την γνωστή παρόρμηση και την διάθεση να κρίνεις τους πάντες με έρεισμα τα προσωπικά σου βιώματα, αλλά βιάζεσαι και πάλι να αποδώσεις άκυρα σχόλια ή μομφές που δεν ισχύουν!
 
Δεν με φιλοξενείτε εσείς οι Έλληνες, είμαι Ελληνίδα και ζω στη χώρα μου συμμετέχοντας και δίνοντας το έμψυχο δυναμικό μου στα κοινά και προσπαθώντας μάλιστα πάρα πολύ!
 

Όσο για την ελευθερία - του λόγου και του τρόπου υποθέτω πως εννοείς - αυτή ζει στο πνεύμα του καθενός - θα μπορούσε να είναι ενσωματωμένη ως μέγιστη αξία και στο μυαλό ενός έγκλειστου ισοβίτη. Και θάταν αφελές να δεχτούμε πως η ελευθερία δεν κερδίζεται σε επίπεδο ατομικής συνείδησης, αλλά προσφέρεται αφειδώς ειδικά από τους Έλληνες! :roll:  :smile:[/quote]

Μα κι εσύ κρίνεις με έρεισμα τα προσωπικά σου βιώματα! Και όλοι, νομίζω. Πολύ φοβάμαι πως δεν πρωτοτυπώ σ' αυτόν τον τομέα.  :razz:  ;-)

Δεν σου αρέσουνε τα άκυρα σχόλια ή οι μομφές, ε; Τότε εσύ γιατί τις κάνεις;
Γιατί ζητάς τον λόγο που δεν κάνουνε οι άλλοι κάτι που δεν κάνεις ούτε κι εσύ;
Δεν ζητάω απάντηση. Ποτέ δεν ζήτησα απάντηση σε αυτό. Θα με υποχρέωνες όμως αν καθόσουνα λίγο να σκεφτείς το λόγο που αντιδρώ έτσι σε ορισμένα κείμενά σου. Ίσως κάποτε να δεις πως με ενοχεί να σε βλέπω να κάνεις στους άλλους αυτό ακριβώς που δεν σου αρέσει να σου κάνουνε.  ;-)

Όσο για την ελευθερία που ανέφερα, νόμιζα πως ήμουνα πιο σαφής και κατανοητή: αναφέρθηκα στον περιορισμό έκφρασης που έχουνε οι γυναίκες σε χώρες που ισχύουν ακόμη και λιθοβολισμοί, ή στον περιορισμό έκφρασης ιδεών και απόψεων που ισχύει σε γειτονικές μας προς ανατολάς χώρες κλπ. Όπου μπορεί το πνεύμα να είναι ελεύθερο, δεν δύναται όμως να εκφραστεί δημόσια λόγω άλλων πολιτευμάτων. Τέλος πάντων. Δεν θα μπω πάλι σε ανώφελες συζητήσεις. Είναι τουλάχιστον άσκοπο.


[quote user="pixie" post="343168"][quote user="kapoia_za" post="343159"][quote user="black_velvet" post="343143"]
Όσο μικρόψυχοι και μικρόμυαλοι και ατομιστές κι αν είμαστε οι Έλληνες, λοιπόν, σου προσφέρουμε αυτή τη σημαντικότατη ελευθερία. Να εκφράζεσαι όπως θέλεις και να μας βρίζεις ασύστολα. Θεωρώ λοιπόν πως οφείλεις να τη σεβαστείς. Και να προσέχεις πώς εκφράζεσαι για τη χώρα που σε φιλοξενεί και τους κατοίκους της..[/quote]

πέραν του ότι το κείμενο αυτοαναιρείται,
έχω την αίσθηση πως υπερτονίζοντας  το ¨εσείς¨,  
μίλα για μια ελευθερία χάρη, κι όχι δικαίωμα[/quote]

Θα μπορούσε απλά να θεωρηθεί ένα - άκρως υποτιμητικό για την ελευθερία του λόγου - κομμάτι από εγχειρίδιο με οδηγίες χρήσης... για όποιον τολμά να είναι αυτόνομος και να σκέφτεται ''αριστοκρατικά'' εν τω μέσω των αξιώσεων της καθημερινής βιοσοφίας.  ;-)[/quote]

Θα ξανατονίσω πως η ελευθερία καθενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Και θα ξαναπώ ότι δεν βρίσκω καμία ελευθερία (ούτε λόγου ούτε πνεύματος ούτε κανενός άλλου επιπέδου) στην έκφραση μομφών σαν αυτή που διάβασα για τους Έλληνες και τους χριστιανούς. Ειδικά όταν εκείνος που μέμφεται (π.χ. η pixie τους Έλληνες) δεν μπορεί ούτε για μια στιγμή να δεχθεί πως οφείλει να σεβαστεί ακόμη και αυτούς τους ίδιους που μέμφεται (δηλαδή τους Έλληνες).

Τέλος πάντων. Βαριέμαι. Ειλικρινά!

(kapoia_za, ειλικρινά δεν κατάλαβα τίποτα από αυτό που έγραψες).
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 11, 2010, 03:45:49 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343158"][quote user="larus audouinii" post="343148"] [/quote]

Γειά σου larus...

Ναι, είναι πολύ σωστό να μην υπάρχει το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία με την μορφή που διδάσκεται σήμερα, γιατί είναι σκέτο χάσιμο χρόνου!

Λοιπόν, το έχω ξαναπεί αρκετές φορές, δεν έχω πρόβλημα ούτε με τον Χριστιανισμό, ούτε με τις θρησκείες γενικότερα. Γνωρίζω πως, ακόμα κι αν πρόκειται για μυθεύματα, είναι κομμάτια μιας παράδοσης που κρατάει αιώνες κι αυτό γίνεται σεβαστό.
Το πρόβλημά μου είναι με όσους διαστρέφουν την εσωτερική αξία αυτών των θρησκειών ή χρησιμοποιούν την πίστη των ανθρώπων προς εκμετάλλευση.

Για μένα ευσέβεια δεν είναι η σεμνοτυφία ή η υποταγή σε έναν θρησκευτικό δρόμο με κανόνες. Ευσέβεια είναι ο προσωπικός σεβασμός με επέκταση στους γύρω μου, το αίσθημα της συνυπευθυνότητας. Να συνεχίσω να σέβομαι τη ζωή πέρα από δογματισμούς και εθνικές ιδιαιτερότητες... πέρα από τις αστικές σαχλότητες...[/quote]

pixie
πέρα από το ότι στο όνομα δοξασιών έχουν γίνει και ανθρωποθυσίες
δεν βλέπω με τα σημερινά δεδομένα την σχέση της αλήθειας και της φιλοσοφίας της χριστιανικής θρησκείας με κομμάτια παράδοσης που κρατάει αιώνες Αυτό να το ξεκαθαρίσουμε, πρόκειται για διαστρέβλωση στην απλή δική μου σκέψη Δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν άλλοι  ;-)  :grin:
Το να χαρακτηρίζω "αστικές σαχλότητες" με κάνει ίδιο και όμοιο με μικρές κοινωνίες
Ποτέ δεν δίδαξε κάτι τέτοιο...ψάξε τις γραφές, ουσιαστικά δεν θα βρεις τίποτε ανάλογο
Μεταλάσσεται επιτηδευμένα η αξία και το μέγεθος της ουσίας των πραγμάτων εδώ Ισοπεδώνεται
Σέβομαι την ζωή, την αξία της ζωής, την αξία της αγάπης
Αν δεν έχεις πρόβλημα τότε εύλογα έχω την απορία γιατί αντιτίθεσαι κάθετα αρνητικά, επιθετικά ίσως  ;-)  ;-)
Σεβασμός σημαίνει σέβομαι και τα πιστευω του άλλου, όποια και αν είναι ...αγαπάτε κλπ
Το αν είναι χάσιμο χρόνου ένα μάθημα, είναι θέμα υπουργείου νομίζω Το κάθε υπουργείου κάθε χώρας Από ότι γνωρίζω διδάσκονται στην πατρίδα μας ελεύθερα και άλλες θρησκείες, υπάρχουν και άλλες εκκλησίες όπως και σε άλλες χώρες, κάτι που δεν υπάρχει, ούτε γίνεται αλλού Και αυτό σημαίνει για μένα ελευθερία και ισότητα, εκπαίδευση Με αργά βήματα έστω....ας μην επεκταθεί περισσότερο εδώ
Αυτά γιατί σέβομαι το ίδιο με σένα τα ατομικά δικαιώματα σε κάθε γωνιά
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 11, 2010, 05:47:29 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343174"]Θα ξανατονίσω πως η ελευθερία καθενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.[/quote]

 :shock:
Και τότε πώς δικαιολογείς τα λεγόμενά σου?
'Οταν δεν αφήνεις τον άλλο να εκφραστεί ελεύθερα, όταν τον πιέζεις να λειτουργήσει όπως θέλεις εσύ, να μιλήσει όπως θέλεις εσύ προκειμένου να γίνει αποδεκτός στη λογική σου, διαφορετικά του επιτίθεσαι λεκτικά! Ήρθες με γλώσσα δέκα φορές πιο επικριτική από αυτή που κατακρίνεις, ως η καθ' ην αρμόδια και έχουσα το προνόμιο να με προσβάλεις σε προσωπικό επίπεδο και να πεις λόγια που δεν λέγονται εύκολα από έναν πλήρη άνθρωπο: εν ολίγοις πως οφείλω να κάθομαι ''προσοχή'', μια φωνή φιμωμένη μέσα στην ίδια τη χώρα που με γέννησε επειδή, λες, με φιλοξενεί στην αγκαλιά της!!! :lol:  :razz:

Κι από την άλλη αναγνωρίζεις με τη σημερινή ρήση, πως έχω το δικαίωμα της ελευθερίας που αναλογεί σε κάθε ον: δλδ. μπορώ να επαναστατήσω, να αγωνιστώ καταμεσής αμφισβητήσεων και λαθών, να αναζητήσω τα υποθετικά διαμάντια μου στη ζωή ακόμα και στα απαγορευμένα δωμάτια της λογικής, από τη στιγμή που δεν καταπατώ τα όρια και το ισότιμο δικαίωμα του άλλου να εκφραστεί ελεύθερα.
 

'Υστερα πώς να εμπιστευτεί κανείς την ανθρώπινη κρίση... :sad:
Και πώς να ζωγραφίσει τους ανθρώπους...

Και νομίζω επίσης πως, ούτως ή άλλως, έχω το δικαίωμα να συνταχθώ και να ενώσω τη φωνή μου με όποιον θέλω: με τον Πλάτωνα ή τον Κρίσνα, με τον Ιησού ή τον Σπινόζα ή απλά με την ικανότητα της δικής μου ενσυναίσθησης ή με την κατασπατάληση του εαυτού μου ή... ή... χωρίς να πρέπει να απολογηθώ γιαυτό...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Νοεμβρίου 11, 2010, 06:55:30 ΜΜ
...μια φωνή φιμωμένη...
Αυτό να δω και σφάξτε με.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 11, 2010, 09:20:57 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="343188"]...μια φωνή φιμωμένη...
Αυτό να δω και σφάξτε με.[/quote]

Στο σημείο που κάτι εξαρτάται από εμένα πάντως...
Η μακροζωία σου είναι εξασφαλισμένη...  :mrblue:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 11, 2010, 10:43:35 ΜΜ
προσποιήσου λίγο....και τον φάγαμε:)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 11, 2010, 10:56:50 ΜΜ
[quote user="kapoia_za" post="343195"]προσποιήσου λίγο....και τον φάγαμε:)[/quote]

Χωρίς να τον ''καθαρίσουμε'' πρώτα?

'Εχω ακούσει ότι τα τσόφλια είναι δύσπεπτα...  :razz:  :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 11, 2010, 11:01:36 ΜΜ
προσποιήσου εσύ και βλέπουμε
(τόσες συνταγές έχει εδώ μέσα..εκεί θα κολλήσουμε;;)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 12, 2010, 01:08:02 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343174"]
Θα με υποχρέωνες όμως αν καθόσουνα λίγο να σκεφτείς το λόγο που αντιδρώ έτσι σε ορισμένα κείμενά σου.[/quote]

Η απάντηση είναι πολύ απλή και εμφανής: Είσαι ένα άτομο αρκετά συντηρητικό, που σέβεται τις παραδόσεις ως προς τις αξίες, με τρόπο σκέψης εντός ευθυγραμμισμένου πλαισίου και σταθερά ορθολογικό [περί γυναικείου κυκλοθυμισμού δεν θα πω  :oops: ]... και είμαι επαναστάτρια χωρίς αιτία, ένα ελευθεριάζουσας φιλοσοφίας άτομο που κουβαλάει μέσα του πολλά ταξίδια και συνδυάζει διαφορετικές κουλτούρες, σιχαίνεται τη συμβατική μετριότητα και φλερτάρει με το Άγνωστο, τις ανατροπές και τα χρώματα της ζωής [περί εσωτερισμού κουβέντα... :razz: ]

Και παρόλα αυτά βέβαια, θέλω να πιστεύω πως εκτιμά η μια την άλλη ακόμα κι αν οι απόψεις μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετες πολλές φορές. Τουλάχιστον από μέρους μου αυτό ισχύει...  :grin:  
 


[quote user="black_velvet" post="343174"]
Όσο για την ελευθερία που ανέφερα, νόμιζα πως ήμουνα πιο σαφής και κατανοητή: αναφέρθηκα στον περιορισμό έκφρασης που έχουνε οι γυναίκες σε χώρες που ισχύουν ακόμη και λιθοβολισμοί...[/quote]

Με την ίδια λογική τότε θα πρέπει να αναφερθούμε και στον Μεσαίωνα και στη φυλή των Γιέκε-Γιέκε όπου με το πρώτο ούγκα ο άντρας χτυπανοκοπανάει με το ρόπαλο τη γυναίκα στο κεφάλι και την αφήνει ξερή τ΄ανάσκελα!  :evil:

Βρε Κωνσταντίνα μου, η ζωή προχωράει μπροστά κι εμείς θα πάμε πίσω? Δεν ανήκουμε σ' αυτή την κάστια των γυναικών ούτως ή άλλως.
Αλλά οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχουν δώσει σκληρούς αγώνες για την ισότητα και το δικαίωμα της έκφρασης του Λόγου και η φωνή τους είναι πλέον πολύ δυνατή!!!
Επίσης δεν είναι απαραίτητα κακό να θίγονται τα κακώς κείμενα σε μια χώρα και αυτό να εκφράζεται...  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 12, 2010, 02:36:13 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343208"]....
Είσαι ένα άτομο αρκετά συντηρητικό, που σέβεται τις παραδόσεις ως προς τις αξίες, με τρόπο σκέψης εντός ευθυγραμμισμένου πλαισίου και σταθερά ορθολογικό [περί γυναικείου κυκλοθυμισμού δεν θα πω  :oops: ]...

Και παρόλα αυτά βέβαια, θέλω να πιστεύω πως εκτιμά η μια την άλλη ακόμα κι αν οι απόψεις μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετες πολλές φορές. Τουλάχιστον από μέρους μου αυτό ισχύει...  :grin:  
[/quote]
Χαχαχαχαχαχα! Δεν χρειάζεται να πεις τίποτα περί κυκλοθυμισμού (άνευ του γυναικείου). Το λέω και μόνη μου πως είμαι κυκλοθυμικός άνθρωπος. Δεν το αρνήθηκα ποτέ.
Όσο για την εκτίμηση, αν δεν υπήρχε απ' την πλευρά μου, δεν θα ασχολιόμουν με τις απαντήσεις σου. Τόσο απλά!  ;-)   :grin:


[quote user="pixie" post="343208"][quote user="black_velvet" post="343174"]
Όσο για την ελευθερία που ανέφερα, νόμιζα πως ήμουνα πιο σαφής και κατανοητή: αναφέρθηκα στον περιορισμό έκφρασης που έχουνε οι γυναίκες σε χώρες που ισχύουν ακόμη και λιθοβολισμοί...[/quote]

Με την ίδια λογική τότε θα πρέπει να αναφερθούμε και στον Μεσαίωνα και στη φυλή των Γιέκε-Γιέκε όπου με το πρώτο ούγκα ο άντρας χτυπανοκοπανάει με το ρόπαλο τη γυναίκα στο κεφάλι και την αφήνει ξερή τ΄ανάσκελα!  :evil:

Βρε Κωνσταντίνα μου, η ζωή προχωράει μπροστά κι εμείς θα πάμε πίσω? Δεν ανήκουμε σ' αυτή την κάστια των γυναικών ούτως ή άλλως.
Αλλά οι γυναίκες σε όλο τον κόσμο έχουν δώσει σκληρούς αγώνες για την ισότητα και το δικαίωμα της έκφρασης του Λόγου και η φωνή τους είναι πλέον πολύ δυνατή!!!
Επίσης δεν είναι απαραίτητα κακό να θίγονται τα κακώς κείμενα σε μια χώρα και αυτό να εκφράζεται...  ;-)[/quote]

Μα δεν διαφώνησα στην ενέργεια αλλά στον τρόπο.
Κι ούτε είσαι η πρώτη εδώ μέσα που τα έθιξε. Μακάρι να ήσουνα δηλαδή. Θα 'τανε ένα σαφές δείγμα πως δεν θα υπήρχανε όλ' αυτά τα κακώς κείμενα που μας ταλανίζουνε. Διαφωνώ με τον τρόπο έκφρασής σου. Τον βρίσκω αδικαιολόγητα επιθετικό και εντελώς αποστασιοποιημένο. Κι αφού τόσον καιρό δεν έχω καταφέρει να σου εξηγήσω τι ακριβώς με ενοχλεί, είναι ολοφάνερο πως δεν θα τα καταφέρω ποτέ.  :roll:

Όσο για τον Μεσαίωνα που λες, είναι μάλλον άτοπο. Εγώ μιλάω για πράγματα που γίνονται σήμερα, τώρα δα, αυτή τη στιγμή. Και όχι για το παρελθόν.

Τέλος πάντων. Πάμ' παρακάτω.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 12, 2010, 02:47:24 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343183"]...

'Υστερα πώς να εμπιστευτεί κανείς την ανθρώπινη κρίση... :sad:
Και πώς να ζωγραφίσει τους ανθρώπους...

Και νομίζω επίσης πως, ούτως ή άλλως, έχω το δικαίωμα να συνταχθώ και να ενώσω τη φωνή μου με όποιον θέλω: με τον Πλάτωνα ή τον Κρίσνα, με τον Ιησού ή τον Σπινόζα ή απλά με την ικανότητα της δικής μου ενσυναίσθησης ή με την κατασπατάληση του εαυτού μου ή... ή... χωρίς να πρέπει να απολογηθώ γιαυτό...[/quote]

Όπως εσύ έχες το δικαίωμα να συνταχθείς και να ενώσεις τη φωνή σου με όποιον θέλεις, έτσι την έχει κι οποιοσδήποτε έλληνας. Κι έχει δικαίωμα να κατασπαταλήσει τον εαυτό του και... και... χωρίς να πρέπει ν' απολογηθεί γι' αυτό.

Καταλαβαίνεις λίγο τι με ενοχλεί; Σου κάνω αυτό που κάνεις και δεν σ' αρέσει. Επίτηδες το κάνω. Για να δω την αντίδρασή σου. Και σε ξαναρωτάω: πώς επικρίνεις τόσο εύκολα όταν πρώτη θες να κάνεις ό,τι θέλεις χωρίς να πρέπει ν' απολογηθείς γι' αυτό; Γιατί πιέζεις και χαρακτηρίζεις χωρίς εξαιρέσεις όταν δεν σ' αρέσει να σε πιέζουνε;
Στο ξαναλέω: επίτηδες το κάνω. Ακολουθώ την προσφιλή μου τακτική να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Για να δω αντιδράσεις, το ξαναλέω. Που σημαίνει πως δεν γράφω απαραίτητα κάτι που πιστεύω.
Και κάθε φορά κάνεις το ίδιο: εναντιώνεσαι όταν σου κάνουν αυτό που εσύ η ίδια κάνεις/λες για τους άλλους. Αυτός είναι ο τρόπος που δεν μ' αρέσει, αυτό είναι που με ενοχλεί....

Δεν ξέρω πόσο πιο απλά να το θέσω.  :roll:
Και δεν μπορώ να το υποστηρίξω άλλο σε γραπτό επίπεδο. Δεν έχω άλλο τρόπο να το εκφράσω μέσω ενός πληκτρολογίου. Το βλέπω πως μου είναι αδύνατο να εκφράσω πιο κατανοητά αυτό που σκέφτομαι κι αισθάνομαι.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 12, 2010, 02:53:35 ΜΜ
καλημέρα! όμορφο σ/κ και μην ξεχάσετε παρεπιμπτόντως να ψηφίσετε αύριο  :lol:  

 δεν ξέρω σε ποια κάστα γυναικών ανήκουμε, αλλα μερικές φορές ψιλοφαγουρίζει το κεφαλάκι μου για τη ροπαλιά .... :razz:  :lol:
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πάντως η γνώμη μου είναι, και δεν θα ήθελα να περάσει στα ψιλά, πως ζούμε σε μια χώρα που έχει έντονη θρησκευτική παράδοση από τις ρίζες της Στα αρχαία κείμενα τίθεται με ρητά το φιλοσοφικό αυτό ζήτημα του σκεπτόμενου ανθρώπου για αυτήν την σημαντικότητα του θρησκεύεστε, αυτή είναι η αλήθεια
Είτε με αναφορές στον άγνωστο θεό, στον δεδεκάθεο και στον χριστιανισμό

Εκτός από την σημαντικότητα της θρησκείας του Χριστιανισμού(δεν το επεκτείνω),ας μην ξεχνάμε και την σχέση του με την ιστορία και την κοινωνιολογία Όλος ο κόσμος ιστορικά τουλάχιστον, χωρίστηκε σε δυο σημεία χρονολογικά, πριν και μετά
Αναμφισβήτητα είναι πολύ σημαντικό το κομάτι της ιστορίας και της κουλτούρας μας, ειδικά στην εποχή που οι αστικές αξίες χρεοκοπούν ή και χάνονται  
Αν σε κάποια χώρα έγινε λόγος για την ελευθερία, ανήκουμε σε αυτήν Αν έγινε λόγος για ανεξιθρησκεία και πάλι εδώ είμαστε, ουσιαστικά ο Ελληνισμός την υιοθέτησε Εδω κάπου συμφωνώ για αυτό με την υπεράσπιση της Κωνσταντίνας για την αναφορά της σε αυτές τις αξίες Έστω και αν δεν κατανοήθηκε ίσως αρκετά
Δεν ξεχνάω, θα ήταν αδύνατο, και τις αξίες της θρησκευόμενης ελληνικής κοινωνίας Πιο ανθρώπινη, πιο ενωμένη  με πίστη απέναντι στους κινδύνους από την εικονα της ζουγκλοποίησης που αντικρύζω μερικές φορές σήμερα
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 12, 2010, 03:52:37 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343212"]... χαρακτηρίζεις χωρίς εξαιρέσεις...[/quote]

Εδώ έχεις άδικο και σου χρεώνω έλλειψη παρατηρητικότητας! Για δες πώς το είχα θέσει:

''Γιατί δεν είναι χριστιανοί και επί της ουσίας εφόσον υποστηρίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα - πλην των εξαιρέσεων βέβαια για να μην αδικήσω κάποιους - και γιατί δεν το εκφράζουν με μια ανάλογη ζωή?



[quote user="black_velvet" post="343212"]Στο ξαναλέω: επίτηδες το κάνω. Ακολουθώ την προσφιλή μου τακτική να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου. Για να δω αντιδράσεις, το ξαναλέω. Που σημαίνει πως δεν γράφω απαραίτητα κάτι που πιστεύω..[/quote]

Aυτό είναι εμφανές, αντιλαμβάνομαι το επίκτητο και τα μαθήματα τακτικής, αλλά αναγνωρίζω μόνο το γνήσιο της υπογραφής! :mricy:
Και δεν συμφωνώ να γινόμαστε αγενείς στο όνομα της αλήθειας που αναζητούμε...
Η απάντησή σου ήταν εξαιρετικά ''κάπως'' χωρίς λόγο! Κι ενώ εγώ έκανα ένα γενικό σχόλιο - χωρίς φυσικά να αφαιρώ την ανάλογη ελευθερία λόγου από κανένα - η δική σου απάντηση ήταν επί προσωπικού. Τέλος πάντων, εύχομαι να συνεχίσουμε χωρίς κόλπα στρατηγικής και να είμαστε ειλικρινείς στις συζητήσεις μας ώστε αυτό που βγαίνει να μας περιέχει και να έχει τα αυθεντικά μας στοιχεία...  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Νοεμβρίου 12, 2010, 08:19:01 ΜΜ
Γράφεται κάπου ότι
Γιατί δεν είναι χριστιανοί και επί της ουσίας εφόσον υποστηρίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα - πλην των εξαιρέσεων βέβαια για να μην αδικήσω κάποιους - και γιατί δεν το εκφράζουν με μια ανάλογη ζωή?
ως επιχείρημα μη γενίκευσης.
Άσε τις εξαιρέσεις.
Πάμε σ' αυτούς που κατ' εσέ δεν είναι χριστιανοί επί της ουσίας
αφού δεν το εκφράζουν ανάλογα.
Πόσους ξέρεις; Πάνω από τους μισούς που αναγράφονται ως χριστιανοί;
Όχι. Τι κάνεις λοιπόν; Βαφτίζεις αυθαίρετα τον κανόνα [καταπώς σε βολεύει ώστε να υποστηρίξεις επιχείρημα, έωλο]
χωρίς να είσαι σε θέση να διαπιστώσεις αν είναι εξαίρεση ή κανόνας.
Είσαι προκλητική, εσκεμμένα, στοχευμένα και σχεδιασμένα.
Και όταν φέρνεις τον άλλον στο αμήν
ανασύρεις το επιχείρημα της αγένειας
και θυματοποιείσαι.
Τίγκα συντηρητικούρα η λογική αυτή,
λάθος συντηρητισμός [γιατί υπάρχει και σωστός συντηρητισμός]
επανάσταση, εγώ προσωπικά δεν διακρίνω πουθενά
το φλερτ με το Άγνωστο φρονώ ότι λέγεται ποιητική αδεία
-είναι λάθος έτσι κι αλλιώς όπως το γράφεις, αν προκληθώ το εξηγώ, τώρα βαριέμαι-
και γενικά, τα περισσότερα από όσα θες να δείξεις ότι είσαι, είναι λάθος
ενώ δεν δείχνεις αυτά που πραγματικά είσαι
τα οποία ενδεχομένως είναι σωστότερα.
Δεν μου πέφτει λόγος βέβαια για την αιτία του μαζοχισμού αυτού·
απλώς τον επισημαίνω
να μην μας περνάς για κουτορνίθια.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 12, 2010, 08:55:47 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="343238"]Είσαι προκλητική, εσκεμμένα, στοχευμένα και σχεδιασμένα.
Και όταν φέρνεις τον άλλον στο αμήν
ανασύρεις το επιχείρημα της αγένειας
και θυματοποιείσαι..[/quote]

Δλδ. πχ. αν πω στο σημείο αυτό ''σιγά τα ωά'', που θέλω να το πω, θα θεωρηθεί πρόκληση? :roll:
Τέλος πάντων, η αγένεια δεν είναι σοβαρό επιχείρημα για κανέναν, και δεν θα τη δικαιολογούσα σε καμία αντίδραση ούτε και στον εαυτό μου, γιαυτό κρατιέμαι. ;-)  

Τα συμπεράσματά σου περί θυματικής ψυχολογίας και περί στοχευμένης σκέψης είναι αυθαίρετα και ουδόλως με αφορούν.


[quote user="κώστας" post="343238"]Δεν μου πέφτει λόγος βέβαια...[/quote]
 
Πολύ σωστά, θα το εκτιμούσα να εκπροσωπεί ο καθένας τον εαυτό του και να εκφράζεται όπως θέλει και με όποιον τρόπο θέλει, ο ίδιος, και χωρίς καλοθελητές ή μεσάζοντες...

Αν θέλεις σε κάτι ακόμα να σου απαντήσω, είμαι στη διάθεσή σου, αρκεί ο τρόπος σου να μην λειτουργεί καταπιεστικά στον αυθορμητισμό του άλλου!

Την καλησπέρα μου κώστα! :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 12, 2010, 09:58:48 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343224"][quote user="black_velvet" post="343212"]... χαρακτηρίζεις χωρίς εξαιρέσεις...[/quote]

Εδώ έχεις άδικο και σου χρεώνω έλλειψη παρατηρητικότητας! Για δες πώς το είχα θέσει:

''Γιατί δεν είναι χριστιανοί και επί της ουσίας εφόσον υποστηρίζουν το θρησκευτικό συναίσθημα - πλην των εξαιρέσεων βέβαια για να μην αδικήσω κάποιους - και γιατί δεν το εκφράζουν με μια ανάλογη ζωή?

[/quote]

Ομολογώ πως το πρόσεξα.
Παραδέχομαι πως χρησιμοποίησα το "χωρίς εξαιρέσεις" για να τονίσω τη διαφωνία μου στον τρόπο σου.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:12:49 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343249"]
Ομολογώ πως το πρόσεξα.
Παραδέχομαι πως χρησιμοποίησα το "χωρίς εξαιρέσεις" για να τονίσω τη διαφωνία μου στον τρόπο σου.[/quote]

Aαα, ώστε έτσι, πονηρούλα! Κι εγώ τσιμπάω και δίνω ειδικές εξηγήσεις επί των επεξηγήσεων! :mad:  :mryellow:

ΥΓ. Προσοχή, διότι ελοχεύει κι η ρετσινιά της στοχευμένης σκέψης! :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:15:54 ΜΜ
Δε βαριέσαι. Τόσες και τόσες ρετσινιές μας έχουνε κολλήσει, σε άλλη μια ακόμη θα κολλήσουμε;  :lol:  :lol:  :lol:

Υ.Γ. σκουπίσου λίγο ακόμη... εκεί! εκεί! λίγο πιο δεξιά...   :razz:  :cool:  :mrorange: [albumimg]10660[/albumimg]

Υ.Γ.2 ελπίζω να είναι ολοφάνερο πως αστειεύομαι, ε; (μην αρχίσω να φοβάμαι και τη σκιά μου πια!  :twisted:  :razz: ) (όχι πως έχετε τέτοια ελπίδα, αλλά λέμε τώρα  :razz: )
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:25:39 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343212"]... Σου κάνω αυτό που κάνεις και δεν σ' αρέσει..[/quote]
Όταν κάνω κάτι τέτοιο, όταν δλδ σε μια διαφωνία παίζω με τους κανόνες του άλλου, χάνω,
λόγω ελλιπούς εξάσκησης.

Το κακό εδώ μέσα είναι πως οι περισσότερες διαφωνίες δε μπορούν να έχουν άμεση εκτόνωση..  Aπό κει και πέρα ο γραπτός λόγος στήνει μια ταυτότητα που δύσκολα αναθεωρεί. Ακόμα κι αν το πάθημα γίνεται μάθημα, γραμμένο  παραμένει πάθημα




...μερικές φορές ζηλέυω τόσο το ¨δε βαριέσαι¨

(εκτός θέματος αλλά δε βαριέσαι)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:33:33 ΜΜ
[quote user="kapoia_za" post="343256"]...

Το κακό εδώ μέσα είναι πως οι περισσότερες διαφωνίες δε μπορούν να έχουν άμεση εκτόνωση..  Aπό κει και πέρα ο γραπτός λόγος στήνει μια ταυτότητα που δύσκολα αναθεωρεί. Ακόμα κι αν το πάθημα γίνεται μάθημα, γραμμένο  παραμένει πάθημα

[/quote]

Κι όμως! έχουνε! μην υποτιμάς καθόλου τη δύναμη του πληκτρολογίου.  ;-)

Όσο για την ταυτότητα του γραπτού λόγου, έχω να σου δηλώσω υπεύθυνα και με πλήρη συνείδηση (και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου περί ψευδών δηλώσεων) πως είναι απόλυτα σχετική.
Παράδειγμα; ποιος θυμάται τι και πώς έγραφα πριν 5 χρόνια εδώ μέσα; κανείς! (εκτός από μένα).
Επομένως; ποιος να αναθεωρήσει τι;

Η ταυτότητά μου είναι γνωστή μόνον σε όσους με έχουνε γνωρίσει πραγματικά. Από κοντά. (Το αυτό ισχύει για όλους, εννοείται). Όλα τ' άλλα "είναι ατμός" ("Θρασύβουλας" a.k.a. Θανάσης Βέγγος σε γνωστή ελληνική ταινία).
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:39:57 ΜΜ
[quote user="kapoia_za" post="343256"]Aπό κει και πέρα ο γραπτός λόγος στήνει μια ταυτότητα που δύσκολα αναθεωρεί.[/quote]

Εγώ συμφωνώ!!! Και φαντάσου τώρα, Ζαχαρούλα, να σε διαψεύδουν διαρκώς και να σου χρεώνουν στίλβη πάνω σ΄αυτή την ταυτότητα, ενώ το δικό σου αποτύπωμα σκέψης-έκφρασης-γραφής, είναι ξεκάθαρο, έχει συνέπεια και δεν υπήρξε ποτέ διφορούμενο! Παραμένει το ίδιο... Τι θα απαντούσες?
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:47:26 ΜΜ
[quote user="black_velvet" post="343257"]Κι όμως! έχουνε! μην υποτιμάς καθόλου τη δύναμη του πληκτρολογίου.  ;-)

Όσο για την ταυτότητα του γραπτού λόγου, έχω να σου δηλώσω υπεύθυνα και με πλήρη συνείδηση (και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου περί ψευδών δηλώσεων) πως είναι απόλυτα σχετική.
Παράδειγμα; ποιος θυμάται τι και πώς έγραφα πριν 5 χρόνια εδώ μέσα; κανείς! (εκτός από μένα).
Επομένως; ποιος να αναθεωρήσει τι;

Η ταυτότητά μου είναι γνωστή μόνον σε όσους με έχουνε γνωρίσει πραγματικά. Από κοντά. (Το αυτό ισχύει για όλους, εννοείται). Όλα τ' άλλα "είναι ατμός" ("Θρασύβουλας" a.k.a. Θανάσης Βέγγος σε γνωστή ελληνική ταινία).[/quote]

Μα δε μίλησα για αληθινή ή όχι, ταυτότητα.
Ακόμα όμως κι εκείνοι που σε γνωρίζουν από κοντά, καθένας τους συνθέτει τη δική του εντύπωση.Από την άλλη, ένας άγνωστος εδώ, θα δώσει ίδιο βάρος στο πριν πέντε χρόνια ποστ σου και στο σημερινό. Αυτό ίσως σε αδικεί..ίσως κι όχι
αρκεί να μη βαριέσαι:)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:51:08 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343260"]... Τι θα απαντούσες?[/quote]
δε βαριέσαι ή χσ μας

[size=10]αστειεύομαι..δεν έχω ιδέα τι θαπαντούσα[/size]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 12, 2010, 10:54:00 ΜΜ
[quote user="kapoia_za" post="343262"]
Μα δε μίλησα για αληθινή ή όχι, ταυτότητα.
Ακόμα όμως κι εκείνοι που σε γνωρίζουν από κοντά, καθένας τους συνθέτει τη δική του εντύπωση.Από την άλλη, ένας άγνωστος εδώ, θα δώσει ίδιο βάρος στο πριν πέντε χρόνια ποστ σου και στο σημερινό. Αυτό ίσως σε αδικεί..ίσως κι όχι
αρκεί να μη βαριέσαι:)[/quote]

Δε βαριέσαι!

 ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Νοεμβρίου 13, 2010, 02:34:35 ΠΜ
Αν θέλεις σε κάτι ακόμα να σου απαντήσω, είμαι στη διάθεσή σου, αρκεί ο τρόπος σου να μην λειτουργεί καταπιεστικά στον αυθορμητισμό του άλλου!
Πάντα παίρνω απαντήσεις από σένα
διότι ποτέ δεν απαντάς στα αντικειμενικά [κανόνας / εξαίρεση]
αλλά στα υποκειμενικά [προσωπικές επιθέσεις]
Δεν ξέρω αν λειτουργώ καταπιεστικά
σε αυθορμητισμό άλλου. Ξέρω ότι ο δικός μου αυθορμητισμός
δεν καταπιέζεται. Αν γνωρίζεις ότι καταπιέζω
κάποιον αυθορμητισμό, να το πεις ευθέως ποιου και πώς
και όχι να πετάς προβοκάτσιες στον αέρα.

ΥΓ. Προσοχή, διότι ελοχεύει κι η ρετσινιά της στοχευμένης σκέψης!
Πέραν του γεγονότος ότι με επιβεβαιώνεις
-και αυτό δεν αρέσει σε κανέναν-
να διευκρινίσω σε όποιον τυχόν παρασύρεται
από την κουτοπόνηρη προβοκάτσια σου
ότι εγώ αναφέρθηκα σε στοχευμένη πρόκληση
[όχι σε στοχευμένη σκέψη που ξέρεις ότι έχω άρα δεν θα θεωρούσα ρετσινιά]
αυτό που κάνεις μονίμως δηλαδή.

Aπό κει και πέρα ο γραπτός λόγος στήνει μια ταυτότητα που δύσκολα αναθεωρεί.
Πολύ εύστοχο αυτό και σωστό.
Είναι ένα δύσκολο τεστ ελέγχου
του εγωισμού μας και του προοδευτισμού μας.
Πολύ πιο δύσκολο από τον προφορικό λόγο.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 13, 2010, 09:26:31 ΠΜ
[quote user="κώστας" post="343272"]... ότι εγώ αναφέρθηκα σε στοχευμένη πρόκληση
[όχι σε στοχευμένη σκέψη που ξέρεις ότι έχω άρα δεν θα θεωρούσα ρετσινιά][/quote]

Μάλιστα... Εσύ! Μόνο που δεν είσαι το κέντρο του κόσμου, κωστάκη μου. :mrblue:
Συνεπώς, ηλίου φαεινότερον, τι? Ότι η αναφορά μου δεν απαντούσε απαραίτητα σε γραφόμενά σου!

ΥΓ. 'Εχεις συνηθίσει να σκέφτεσαι και να αξιολογείς δια της οδού της πλαγιομετωπικής ανάλυσης κι άλλοτε ''διϋλίζουμε τον κώνωπα'', λεπτολογώντας σχολαστικά το καθετί βάσει ενός εμπορικού - θα έλεγα - ενστίκτου... και εντυπώθηκε στο μυαλουδάκι σου ότι όλοι λειτουργούν όπως εσύ...  ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 13, 2010, 01:06:55 ΜΜ
[quote user="pixie" post="343283"]..Μάλιστα... Εσύ! Μόνο που δεν είσαι το κέντρο του κόσμου, κωστάκη μου. :mrblue:
Συνεπώς, ηλίου φαεινότερον, τι? Ότι η αναφορά μου δεν απαντούσε απαραίτητα σε γραφόμενά σου!

ΥΓ. 'Εχεις συνηθίσει να σκέφτεσαι και να αξιολογείς δια της οδού της πλαγιομετωπικής ανάλυσης κι άλλοτε ''διϋλίζουμε τον κώνωπα'', λεπτολογώντας σχολαστικά το καθετί βάσει ενός εμπορικού - θα έλεγα - ενστίκτου... και εντυπώθηκε στο μυαλουδάκι σου ότι όλοι λειτουργούν όπως εσύ...[/quote]

[quote user="pixie" post="343260"]..να σε διαψεύδουν διαρκώς και να σου χρεώνουν στίλβη πάνω σ΄αυτή την ταυτότητα, ενώ το δικό σου αποτύπωμα σκέψης-έκφρασης-γραφής, είναι ξεκάθαρο, έχει συνέπεια και δεν υπήρξε ποτέ διφορούμενο! Παραμένει το ίδιο... Τι θα απαντούσες?[/quote]

Αν ήμουν ο κώστας θα λεγα χσ μας, αλλά δεν είμαι οπότε λέω,
Κανά καφέ θα πάμε; να βριστούμε κι από κοντά; :cool:  :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 13, 2010, 03:10:47 ΜΜ
Βεβαίως!  :mricy:

Από μένα κανένα πρόβλημα, ανεβοκατεβαίνω Θεσσαλονίκη - Αθήνα, ούτως ή άλλως για τη δουλειά μου στο Marie Claire.

Αλλά με μια βασική προϋπόθεση, να παραστεί και ο κώστας ''εμού και του ιδίου'' που λένε - και άνευ αντιπροσώπου - στη συνάντηση!  ;-)
 
Αλλιώς ξεχάστε με...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Νοεμβρίου 13, 2010, 08:11:51 ΜΜ
[quote user="black_velvet"]...
Παράδειγμα; ποιος θυμάται τι και πώς έγραφα πριν 5 χρόνια εδώ μέσα; κανείς! (εκτός από μένα).
...
[/quote]
1ον εγώ θυμάμαι
2ον υπάρχει μια ειδική λειτουργία στο ημερολόγιο του α33 που μπορεί να βλέπει κάποιος οριζόντια τις κουβέντες εδώ συγκεκριμένες ημερομηνίες, οπότε το πατάει και βλέπει εύκολα τους διαλόγους σου



[quote user="kapoia_za"]...
...
Κανά καφέ θα πάμε; να βριστούμε κι από κοντά; :cool:  :smile:[/quote]
Εγώ λέω να κανονίσουμε μεσοβδόμαδα, 12 και κάτι περίπου Αίολου και Σταδίου στο αρτιστι Ιταλιανι. Ψήνουμε και την μαυριδερή και όσοι θενε έρχονται. Γιατί άμα αρχίσουμε τις προϋποθέσεις θα περάσουν αιώνες.
Για πιο απογευματινές ώρες βραδάκι παμ Μπουρναζι (θα έχει και σουβλάκι στο στόμα)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 13, 2010, 08:55:16 ΜΜ
Προϋποθέσεις, σαφώς! Πώς αλλιώς?

Εδώ λέμε να γνωριστούμε με τους εχθρούς ημών και να αγαπήσουμε αλλήλους... :razz:


ΥΓ. Τελικά, αυτό το θέμα έγινε ποικίλης ύλης...   :roll: :mrblue:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kapoia_za στις Νοεμβρίου 14, 2010, 11:11:27 ΠΜ
[quote user="KostasD33" post="343295"]..Εγώ λέω να κανονίσουμε μεσοβδόμαδα, 12 και κάτι περίπου Αίολου και Σταδίου στο αρτιστι Ιταλιανι. Ψήνουμε και την μαυριδερή και όσοι θενε έρχονται. Γιατί άμα αρχίσουμε τις προϋποθέσεις θα περάσουν αιώνες.
Για πιο απογευματινές ώρες βραδάκι παμ Μπουρναζι (θα έχει και σουβλάκι στο στόμα)[/quote]
απόγευμα!
από Μπουρνάζι δεν κατέω πραμα, αλλά σ εμπιστεύομαι    :razz:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: spellbound στις Νοεμβρίου 14, 2010, 11:36:07 ΠΜ
Τωρα με τα λιγα που διαβασα το "υμων" ειναι των αλλων.
Κοινως αγαπω τους εχθρους των αλλων σωστα?

Οι απαντησεις που διαβασα δε μου βγαινουν ρε πιτσουνια μου!

Σμουτς, και δεν εχω κανει ντεκαπαζ προσφατα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 14, 2010, 01:09:10 ΜΜ
[quote user="spellbound" post="343309"]Τωρα με τα λιγα που διαβασα το "υμων" ειναι των αλλων.
Κοινως αγαπω τους εχθρους των αλλων σωστα?[/quote]

'Οχι!!! :smile:
 
Το μήνυμα λέει να αγαπάμε τους εχθρούς μας... τους δικούς μας εχθρούς, λοιπόν, και ουχί των άλλων! ;-)


Την καλησπέρα μου...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 14, 2010, 03:35:29 ΜΜ
[quote user="spellbound" post="343309"]Τωρα με τα λιγα που διαβασα το "υμων" ειναι των αλλων.
Κοινως αγαπω τους εχθρους των αλλων σωστα?

Οι απαντησεις που διαβασα δε μου βγαινουν ρε πιτσουνια μου!

Σμουτς, και δεν εχω κανει ντεκαπαζ προσφατα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!![/quote]

Υμών = τους δικούς σας.
 :arrow: Αγαπάτε τους εχθρούς σας...

Σμουτς σπελλίνα!!  :grin:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: jcdenton στις Νοεμβρίου 14, 2010, 06:15:01 ΜΜ
[quote user="κώστας" post="342088"]Γάμησέ τα.[/quote]

Η τέλεια μορφή αγάπης. Προσφέρετε σε όλους απλόχερα (εχθρούς, αισθήματα, ξεπέτες), είναι απολαυστική και, το σημαντικότερο, συμβάλει στην αναπαραγωγή του είδους. Keep walking...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Νοεμβρίου 14, 2010, 06:35:41 ΜΜ
:mryellow:


Οι πιο πολλοί σκέφτονται πώς να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά όχι τον εαυτό τους...
Σχολιάζουν και κρίνουν τους άλλους, αλλά δεν ρίχνουν μια ματιά στον δικό τους καθρέφτη.

Kι απορούν, στη συνέχεια, γιατί δεν έχουν φίλους να μοιράζονται μια ισόθερμη σχέση.

Δεν σκέφτονται ότι, ερμηνεύοντας την αληθινή αγάπη, δεν επιτρέπεται να γίνονται κριτές!

Δεν λέγεται αγάπη όταν - υποκειμενικά πάντα - αποδέχεσαι ή επιδοκιμάζεις ό,τι σου φαίνεται καλό τιμωρώντας ή απορρίπτοντας ό,τι σου φαίνεται κακό...  ;-)


Αυτό που χρειάζεται δεν είναι επίκριση, είναι κατανόηση και μια μεγάλη αγκαλιά ακόμα και στα λάθη... κυρίως στα λάθη...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Νοεμβρίου 14, 2010, 09:52:06 ΜΜ
[quote user="spellbound" post="343309"]Τωρα με τα λιγα που διαβασα το "υμων" ειναι των αλλων.
Κοινως αγαπω τους εχθρους των αλλων σωστα?

Οι απαντησεις που διαβασα δε μου βγαινουν ρε πιτσουνια μου!

Σμουτς, και δεν εχω κανει ντεκαπαζ προσφατα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!![/quote]

εσυ ασε τους εχθρους, τους φιλους και τους αλλους και αγαπα ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ!!!
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Νοεμβρίου 14, 2010, 09:57:07 ΜΜ
[quote user="jcdenton" post="343318"][quote user="κώστας" post="342088"]Γάμησέ τα.[/quote]

Η τέλεια μορφή αγάπης. Προσφέρετε σε όλους απλόχερα (εχθρούς, αισθήματα, ξεπέτες), είναι απολαυστική και, το σημαντικότερο, συμβάλει στην αναπαραγωγή του είδους. Keep walking...[/quote]

και συ παψε να ψαχνεις για την τελεια μορφη αγαπης και βολεψου με την ημιτελη, που ειναι του χεριου σου...  :razz:  :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 14, 2010, 10:39:18 ΜΜ
Σπελούκο  :grin:  :grin: και τα δικά μου φιλιά
Που μπορεί να μπλέξει ένας άνθρωπος μια μέρα ηλιόλουστη, χαρά θεού με κακές περέες;...τη γραμματική, τα θεολογικά ζητήματα  και βεβαίως με την αιώνα ζηλιάρα από επάνω  :lol:  :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 15, 2010, 01:25:11 ΜΜ
[quote user="larus audouinii" post="343327"]Σπελούκο  :grin:  :grin: και τα δικά μου φιλιά
Που μπορεί να μπλέξει ένας άνθρωπος μια μέρα ηλιόλουστη, χαρά θεού με κακές περέες;...τη γραμματική, τα θεολογικά ζητήματα  και βεβαίως με την

Σταθερές αξίες!!!  ;-)  :lol:  :lol:  :lol:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Νοεμβρίου 15, 2010, 07:25:47 ΜΜ
νυν και αει και εις τους αιωνας των αιωνων... ΑΜΗΝ!!!
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: spellbound στις Νοεμβρίου 15, 2010, 07:58:19 ΜΜ
[quote user="kuria" post="343321"][quote user="spellbound" post="343309"]Τωρα με τα λιγα που διαβασα το "υμων" ειναι των αλλων.
Κοινως αγαπω τους εχθρους των αλλων σωστα?

Οι απαντησεις που διαβασα δε μου βγαινουν ρε πιτσουνια μου!

Σμουτς, και δεν εχω κανει ντεκαπαζ προσφατα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!![/quote]

εσυ ασε τους εχθρους, τους φιλους και τους αλλους και αγαπα ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ!!![/quote]


Εσενα σε ΛΑΤΡΕΥΩ !!  ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ!!!

Και προς ολους τους αλλους που απηντησαν στην εξαιρετικη μου απαντηση εχω να δηλωσω το εξης......
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΤΕΚΑΠΑΖ γιατι οντως ειπα μακακια - τελικα μια ντεκαπαζ το μηνα κανει καλο... σα τα λεξοτανιλ ενα πραγμα ]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: black_velvet στις Νοεμβρίου 15, 2010, 09:23:59 ΜΜ
[quote user="spellbound" post="343402"]...
Εσενα σε ΛΑΤΡΕΥΩ !!  ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ!!!

Και προς ολους τους αλλους που απηντησαν στην εξαιρετικη μου απαντηση εχω να δηλωσω το εξης......
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΝΤΕΚΑΠΑΖ γιατι οντως ειπα μακακια - τελικα μια ντεκαπαζ το μηνα κανει καλο... σα τα λεξοτανιλ ενα πραγμα ][/quote]

Κι εμείς... we love spellina! ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ!!!!


Κι ως προς την ερώτησή σου, ο αναμάρτητος πρώτος τω λίθω βαλλέτω!
Κι ας γίνει μάθημα προς όλους τους υποψήφιους επίδοξους θεματοθέτες. Το ζητούμενο είναι όχι μόνο να ανταλάσσουμε απόψεις αλλά και να χαλαρώνουμε και να ξεκουραζόμαστε. Ας συμβάλλουμε, λοιπόν, όλοι όσο μπορούμε σε αυτό.  ;-)  :smile:
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Δεκεμβρίου 01, 2010, 02:44:20 ΜΜ
Στο συγκεκριμένο θέμα πάντως αγαπάμε... ανοίγουμε την αγκαλιά μας...  :grin:

Η αγάπη, λένε, κρύβει κάτι από την ουσία του θεού! Μας φωτίζει υπερφυσικά, μας κάνει να νιώθουμε θεοί...


Στέκομαι μπροστά στο ιγ’ κεφάλαιο της Α’ προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου περί αγάπης: ''Αυτός, που αγαπά, έχει μακροθυμία στις αδυναμίες του άλλου. Έχει και καλωσύνη. Δεν ζηλοφθονεί. Δεν υπερηφανεύεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητά το δικό του συμφέρον, δεν είναι ευερέθιστος, λησμονεί το κακό, που του έχουν κάνει. Λυπάται, όταν αδικήται ο πλησίον του, και χαίρεται μαζί του στη χαρά του. Έχει σε όλα ανεκτικότητα, εμπιστοσύνη, ελπίδα, υπομονή''.


Λέτε να κρύβουν κάποια ιδιαίτερη σοφία αυτά τα λόγια?
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: katinaki στις Δεκεμβρίου 02, 2010, 09:22:53 ΠΜ
έτσι μου 'ρχεται τώρα να πάω ν' "αγαπήσω" τους 300 θεομπαίχτες  :x
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: Michael_Design στις Δεκεμβρίου 02, 2010, 10:59:10 ΠΜ
[quote user="pixie" post="344029"]
Στέκομαι μπροστά στο ιγʼ κεφάλαιο της Αʼ προς Κορινθίους επιστολής του Αποστόλου Παύλου περί αγάπης: ''Αυτός, που αγαπά, έχει μακροθυμία στις αδυναμίες του άλλου. Έχει και καλωσύνη. Δεν ζηλοφθονεί. Δεν υπερηφανεύεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητά το δικό του συμφέρον, δεν είναι ευερέθιστος, λησμονεί το κακό, που του έχουν κάνει. Λυπάται, όταν αδικήται ο πλησίον του, και χαίρεται μαζί του στη χαρά του. Έχει σε όλα ανεκτικότητα, εμπιστοσύνη, ελπίδα, υπομονή''.


Λέτε να κρύβουν κάποια ιδιαίτερη σοφία αυτά τα λόγια?[/quote]Και όταν διάβασαν την επιστολή οι Κορίνθιοι είπαν όλοι μαζί με μια φωνή... "ααα τον καημενο τον Παύλο τι έπαθε..."

Κ' ύστερα επί μια βδομάδα χτυπιόνταν χάμου απ' τα γέλια...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Δεκεμβρίου 02, 2010, 02:22:49 ΜΜ
Μιχάλη, ανεκδιήγητος...  :mryellow:   :mryellow:  :mryellow:


Πάντως ας μην το γελάμε, υπάρχουν φορές που ο καθένας από εμάς αισθάνεται έτσι άδολα και χαρισματικά προς τους άλλους... ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: Michael_Design στις Δεκεμβρίου 02, 2010, 05:36:33 ΜΜ
[quote user="pixie" post="344062"]
Πάντως ας μην το γελάμε, υπάρχουν φορές που ο καθένας από εμάς αισθάνεται έτσι άδολα και χαρισματικά προς τους άλλους... ;-)[/quote]
Όσο γι' αυτό ούτε λόγος να γίνετε Μάγια. Ειδικά εμείς οι Έλληνες, το 'χουμε αυτό... ;-)
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Δεκεμβρίου 02, 2010, 05:50:21 ΜΜ
χο χο.... με το "άδολα χαρισματικά"  εννοείς ψωνάρες?  

Επ ευκαιρία να πω ότι ειδικά τον Ρωμαίο Σαούλ, απόστολο Παύλο κατά την εκκλησία, ποτέ δεν τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση
Τώρα που διάβασα και αυτό το κενού περιεχομένου  απόσπασμα γεμάτο με αγαπησιάρικο βερμπαλισμό μου κάθεται ακόμα πιο πολύ στο στομάχι ....
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Δεκεμβρίου 02, 2010, 09:21:16 ΜΜ
Όχι βέβαια... δεν θεωρείται ψώνιο κάποιος επειδή μπορεί να προσφέρει ανιδιοτελώς!

Δεν περιμένουμε πάντα ανταπόδοση ή υλική αμοιβή σε ό,τι δίνουμε... ;-)
Έχουμε και δίνουμε... έτσι απλά...

Στα υπόλοιπα περί του αποστόλου, συμφωνώ. Εγώ μάλιστα αμφισβητώ ακόμα και την ύπαρξή του.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: pixie στις Οκτωβρίου 31, 2012, 09:08:28 ΠΜ
Δεν δίνεις περιμένοντας να λάβεις αντίδωρο ή ποντάροντας στη δικαιοσύνη του σύμπαντος για ανταπόδοση.
Οπότε, αν δεν λάβεις, να αλλάζεις μορφή, να γίνεσαι κακός και μικρόψυχος, να λειτουργείς εχθρικά εκτοξεύοντας σκέψεις δηλητήρια.


Γιατί αυτό δεν είναι αγάπη, είναι αγοραπωλησία!
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Οκτωβρίου 31, 2012, 11:44:21 ΜΜ
[size=12]Επομένως όποιος δίνει δηλητήρια χωρίς να περιμένει ανταπόδοση, έχει ανακαλύψει την πραγματική αγάπη. Σας αγαπώ.[/size]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Νοεμβρίου 01, 2012, 12:42:34 ΠΜ
Κάποιο λάκκο έχει η φάβα αλλά διατηρώ το δικαίωμα στην αμφιβολία και θα προτιμήσω την αιώρηση διαρκείας...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: κώστας στις Νοεμβρίου 01, 2012, 01:00:20 ΠΜ
[size=12]...είπεν ο Πρίαπος.[/size]
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: KostasD33 στις Νοεμβρίου 01, 2012, 01:10:26 ΠΜ
.. βλέποντας την Ωραία Ελένη... (για να είμαστε και εντος θέματος > Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...)





εδιτ
ωχ... μπέρδεψα Πρίαπο με Πρίαμο...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: larus audouinii στις Νοεμβρίου 01, 2012, 03:46:09 ΜΜ
Σε καλό σου Κώστα.
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: kuria στις Νοεμβρίου 01, 2012, 05:48:59 ΜΜ
σας αγαπω...
Τίτλος: Re: Αγαπάτε τους Εχθρούς Υμών...
Αποστολή από: jcdenton στις Νοεμβρίου 02, 2012, 08:12:11 ΠΜ
kuria, εμένα (που δεν είμαι εχθρός σου) μ' αγαπάς;  :oops: