a33.gr

ΑΡΘΡΑ - NEWS => Magazino a33 e-pi παντός e-pi στητού => Μήνυμα ξεκίνησε από: pixie στις Απριλίου 15, 2011, 04:40:18 ΜΜ

Τίτλος: Αφήστε τις μοιρολατρίες... προκαλέστε την καλή τύχη σας!
Αποστολή από: pixie στις Απριλίου 15, 2011, 04:40:18 ΜΜ
Οι άνθρωποι που θεωρούνται τυχεροί, είναι εκείνοι που τολμούν να παίρνουν αποφάσεις και στη συνέχεια τις υλοποιούν χωρίς αργοπορία!Εκείνοι που - αναλαμβάνοντας εύκολα ή δύσκολα - δεσμεύονται να προχωρήσουν και έχουν την πλήρη ευθύνη των πράξεών τους.

Η τύχη δλδ. συμπορεύεται με την αποφασιστικότητα και δεν καταγράφεται στην τύχη αν δεν βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας. Ξεχάστε την μοιραία ή κατ' οίκον παράδοση των δώρων της...

Ναι, δεν λέω, καμιά φορά η τύχη χτυπάει σαν κεραυνός εκεί που δεν το περιμένει κανείς αλλά συνήθως δεν έρχεται εφάπαξ κι εκεί που χτύπησε μια φορά έτσι αναπάντεχα δεν ξαναγυρίζει, όπως ακριβώς κι ο κεραυνός δεν ξαναπέφτει ποτέ στο ίδιο σημείο.


Πιστεύετε πως η αληθινά καλή τύχη είναι κάτι που μπορεί ο ίδιος ο άνθρωπος να προκαλέσει επιδιώκοντας διαρκώς το καλύτερο... δημιουργώντας το έδαφος για να πραγματοποιηθεί εκείνο που επιθυμεί???
Τίτλος: Re: Αφήστε τις μοιρολατρίες... προκαλέστε την καλή τύχη σας!
Αποστολή από: black_velvet στις Απριλίου 15, 2011, 10:25:24 ΜΜ
"Συν Αθηνά και χείρα κίνει".
Αν βασιστούμε μόνο στην τύχη, πράγματι, κάτι μπορεί να γίνει μια φορά, άντε και μια δεύτερη. Μέχρις εκεί όμως! Το πιστεύω κι εγώ αυτό.


Σαφέστατα ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που προκαλούν συνεχώς την τύχη τους. Και την μοίρα τους. Και ό,τι άλλο θέλετε.
Θεωρώ αδιανόητο να κάτσω να περιμένω με σταυρωμένα τα χέρια και να δω τι επιφυλάσσει η μοίρα μου για μένα και τι έχει "γραμμένο". (Δεν κατάλαβα; ποιος το έγραψε δηλαδή; ). Και δεν μπορώ να κάθομαι να περιμένω πότε θα εδεήσει η τύχη να βρει την πόρτα μου να την χτυπήσει. Την ανοίγω μόνη μου (την πόρτα) και βγαίνω έξω και την αναζητώ (την τύχη μου).

Με τι αποτελέσματα; Στη συντριπτική πλειοψηφία τους τα καλύτερα.
Ήταν η τύχη που με βοήθησε κάθε φορά; Όχι. Όχι πάντα. Όχι κάθε φορά. Μπορεί να ήτανε κάπου εκεί παραδίπλα και να παραμόνευε. Μπορεί άλλες φορές να αποτελούσε ακόμη και τροχοπέδη. Όμως ήτανε το ζύγι, οι επιλογές, οι αποφάσεις που εγώ πήρα κάθε φορά, ρισκάροντας. Άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο. Αυτά είναι που φέρνουνε το αποτέλεσμα. Καλό ή/και κακό.

Το βασικό είναι να ξέρουμε τι θέλουμε, τι ζητάμε αλλά και ποιες είναι οι δυνατότητές μας. Με μια κουβέντα, να είμαστε ρεαλιστές και ειλικρινείς. Με τον εαυτό μας. Όσο πατάμε γερά τα πόδια μας στη γη και δεν πετάμε στα σύννεφα, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα. Η τύχη (ό,τι κι αν είναι αυτό) θα είναι μαζί μας.