a33.gr
Ο Κόσμος της Τέχνης => Ποίηση Λογοτεχνία => Μήνυμα ξεκίνησε από: papadia στις Ιουλίου 25, 2011, 07:38:38 ΜΜ
Σαν το συννεφο φευγω, πεταω
εχω φιλο τον Ηλιο Θεο,
με του αγερα το νεκταρ μεθαω
αγκαλιαζω και γη κι ουρανο.....
και χωρις τα φτερα δε φοβαμαι
το γαλαζιο,ζεστη αγκαλια
στα ψηλα τα βουνα να κοιμαμαι
στο Αιγαιο να δινω φιλια
Λευτερια στους ανεμους ζηταω
εχω παψει να ειμαι θνητος
ανεβαινω ψηλα κι αγαπαω
διχως σωμα, χρυσος αετος.....
Παρης Μητσου