[size=12]Σε μία πόλη ζει ένας ράφτης. Ο ράφτης ράβει τα ρούχα όλων των κατοίκων οι οποίοι δεν ντύνονται τους. Δηλαδή αν κάποιος ντύνεται μόνος του δεν τον ντύνει ο ράφτης. Αν πάλι τον ντύνει ο ράφτης δεν ντύνεται μόνος του. Ποιος όμως ντύνει τον ίδιο τον ράφτη; Αν ντύνεται μόνος του δεν τον ντύνει ο ράφτης. Αν όμως δεν ντύνεται μόνος του, τον ντύνει ο ράφτης![/size]
[quote user="κώστας" post="371001"][size=12]... Αν ντύνεται μόνος του δεν τον ντύνει ο ράφτης... [/size][/quote]
Όταν ο ράφτης ντύνεται μόνος του, δεν τον ντύνει ο ράφτης;
Eπίσης, σε ποιά περίπτωση ο ράφτης θα βγει πραγατικά κερδισμένος;
Αν ράψει τα ρούχα του εν ώρα εργασίας ως ράφτης ή
αν ράψει τα ρούχα του εκτός εργασίας ως κάτοικος;
Δεν το ξέρω το "Παράδοξο του Ράσελ". Κάποια στιγμή όμως θα το ψάξω στο internet.
Επίσης δεν ήξερα ότι υπήρχε "απάντηση". Νόμιζα ότι αποτελούσε κάτι παρόμοιο με το
"Η επόμενη πρόταση λέει ψέμματα. Η προηγούμενη πρόταση λέει αλήθεια."
Οπότε και έκανα την ερώτηση προκειμένου να σιγουρευτώ ότι υπήρχε όντως αυτό το
"αδύναμο σημείο", που υπέπεσε στην αντίληψή μου, στον όλο συνειρμό. Μπορεί δλδ
και να είχα καταλάβει κάτι λάθος.
Eπίσης, σε ποιά περίπτωση ο ράφτης θα βγει πραγατικά κερδισμένος;
[size=12]Αν ντύνει τις γυναίκες, ίσως;[/size]
[quote user="κώστας"]...
[size=12]Αν ντύνει τις γυναίκες, ίσως;[/size][/quote]
Κι έλεγα μα τι σχέση έχει η αιώρηση με τον ράφτη...
αυτό εννοείς ορέ και το λες καλλιτεχνικά?
[align=center]
[/align]
[size=12]Το λευκό (όχι απαραίτητα το συγκεκριμένο άνωθεν μιας και το προτιμώ σε πιο σκούρο φόντο) μού προκαλεί αιώρηση διαρκείας. Φυσικά η διάρκεια είναι πολύ υποκειμενική έννοια.[/size]
μεγειά τη γραμματοσειρά..
μικρότερη μα συμπαθητική
[size=12]Φαίνεται πως είμαι του γραμματόσημου περισσότερο παρά της αφίσας.[/size]