Ξεριζωμένα κομμάτια καρδιάς ειναι οι λέξεις. Η βία της καθημερινότητας και της εφημεριδογραφίας δεν επιτρέπει την τρυφερή τους εξοδο , τη σωματική (δια χειρός) ζεστασιά τους.
Κι ετσι ο κόσμος τους ειναι ένας αποστειρωμένος κόσμος, βίαιος, 'υπουλος,δολοφόνος.Προσωπα χωρίς ενα μειδίαμα περιπλανώνται , καραδοκούντα την ολισθηση του διπλανού, το πιο μικρό του λαθος , ώστε να τον κατασπαράξουν να λεηλατήσουν τα υπαρχοντα του , τη σκέψη του ακόμη.
Ο πανικός καλπάζει παθιασμένα . Οι ασάφειες επιτίθενται λυσσαλέως στις ανθρώπινες σχέσεις, ο φόβος και η δυσπιστία επικυριαρχούν.Μοναδικό λυσίπονο οι λέξεις . Λέξεις όμως βαθύρριζες, αρχαίες , λέξεις που ξόρκιζαν την αλήθεια.Αλλά πώς να τις πλησιάσει κανείς όταν έχουν λησμονηθεί από τους πλείστους?Φυγόκεντρες του κύκλου της επικοινωνίας η
κατανόηση, ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη , η αγάπη. Διότι άλλα κελευουν οι συμβάσεις της ζωής. Ή αυτός θα είσαι ή εκείνος. Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι και αυτός και εκείνος. Και στο λεξικό της ζωής δεν καταχωρίζονται οι κρίσιμες λέξεις , αν και ανοιχτές οι σελίδες του.
Φεγγει,ομως ακόμα το φώς των λησμονημένων λέξεων. Φέγγος μελί.Και φωτίζει και όσους προχωρούν στα τυφλά. Κάτι ψιθυρίζουν, κάτι κατανοούν, αλλά ως εκεί.Δεν ομιλούν, δεν εννοούν.
Παράθεση από: "riaghul"Ξεριζωμένα κομμάτια καρδιάς ειναι οι λέξεις. Η βία της καθημερινότητας και της εφημεριδογραφίας δεν επιτρέπει την τρυφερή τους εξοδο , τη σωματική (δια χειρός) ζεστασιά τους.
Κι ετσι ο κόσμος τους ειναι ένας αποστειρωμένος κόσμος, βίαιος, 'υπουλος,δολοφόνος.Προσωπα χωρίς ενα μειδίαμα περιπλανώνται , καραδοκούντα την ολισθηση του διπλανού, το πιο μικρό του λαθος , ώστε να τον κατασπαράξουν να λεηλατήσουν τα υπαρχοντα του , τη σκέψη του ακόμη.
Ο πανικός καλπάζει παθιασμένα . Οι ασάφειες επιτίθενται λυσσαλέως στις ανθρώπινες σχέσεις, ο φόβος και η δυσπιστία επικυριαρχούν.Μοναδικό λυσίπονο οι λέξεις . Λέξεις όμως βαθύρριζες, αρχαίες , λέξεις που ξόρκιζαν την αλήθεια.Αλλά πώς να τις πλησιάσει κανείς όταν έχουν λησμονηθεί από τους πλείστους?Φυγόκεντρες του κύκλου της επικοινωνίας η
κατανόηση, ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη , η αγάπη. Διότι άλλα κελευουν οι συμβάσεις της ζωής. Ή αυτός θα είσαι ή εκείνος. Δεν έχεις το δικαίωμα να είσαι και αυτός και εκείνος. Και στο λεξικό της ζωής δεν καταχωρίζονται οι κρίσιμες λέξεις , αν και ανοιχτές οι σελίδες του.
Φεγγει,ομως ακόμα το φώς των λησμονημένων λέξεων. Φέγγος μελί.Και φωτίζει και όσους προχωρούν στα τυφλά. Κάτι ψιθυρίζουν, κάτι κατανοούν, αλλά ως εκεί.Δεν ομιλούν, δεν εννοούν.
einai prosopiki ef8ini tou ka8e enos apo emas na diatirisi zontani
i oxi tin aksia ayton ton lekseon kai se kamia periptosi den 8a dextw
tin omadopoihsi kai tin oxlopoihsi, epilegoume pos 8eloume na
zoume kai prepei na ma8oume na plironoume kai to analogo
timima giayto , einai diskolo gia kapoious na ma8oun na zoun
monoi tous kai kata sinepia epilegoun na simbibastoun .
auto den tous kanei amirous ef8inon .
apopsi mou einai oti otan pisteboume se kapoies aksies
kai to kanoume tropo zwhs 8a magnitisoume autous pou pisteboun
stis idies aksies ( kai oxi mono giauto prosoxi kai dialogi ) kai den 8a eimaste monoi mas, alla kai stin
xiroteri periptosi pou gia kapoious opoiousdipote logous den
simbi auto , .......protimo na pe8ano monos mou para mesa se enan
bo8ro gemato skata arki na nio8w oti exw parea .
Για να σε καταλάβει τι γράφεις κάποιος θα πρέπει να δείξει
προθυμία και προσοχή. Αλλιώς οδηγούμαστε σε πλάνη γιατί δεν βρισκόμαστε
μέσα στον νου του καθενός. Οι ίδιες λέξεις μέσα σε οποιαδήποτε φράση
έχουν ποικίλα νοήματα για αυτό άλλωστε η γλώσσα είναι ικανή να κρύβει
την σκέψη μας και τα αισθήματα μας, καθώς κινείται ελεύθερα σε ένα
ευρύχωρο πεδίο από το παραδοξολόγημα εώς το λογοπαίγνιο, ώστε να μην
μπορεί κανείς να καταλάβει πότε αστειευόμαστε κι πότε μιλάμε σοβαρά.
Δύο καλόγεροι μανιώδεις καπνιστές δεν μπορούσαν
να πετάξουν το τσιγάρο από τα χέρια τους
ακόμη και κατά την διάρκεια της προσευχής τους!
Μετανιωμένοι από τύψεις αποφασίζουν να ρωτήσουν τον ηγούμενο
αν είναι θανάσιμο το αμάρτημα τους. Πάει ο πρώτος και λέει
-Την ώρα που προσευχόμαστε επιτρέπεται το κάπνισμα;
-Για όνομα του Θεού! Βέβαια δεν επιτρέπεται.
Γυρίζει στον άλλο και του τα λέει. Δεν απογοητεύεται ο δεύτερος
και αποφασίζει να πάει να ρωτήσει και ο ίδιος.
-Την ώρα που καπνίζουμε επιτρέπεται να προσευχόμαστε ηγούμενε;
-Μα και βέβαια! του απαντά ο γέροντας.
Φραστικά φαίνονται οι ίδιες οι ερωτήσεις τους - ίδιες λέξεις.
Η μετατόπηση τους όμως αλλάζει εντελώς το νόημα.
φέρτε μου έναν να μιλήσω που να χει ξεχάσει τις λέξεις
Μη βάζεις τη ψυχή σου σε βιτρίνα, προς θεού!!
Μην την εκδίδεις στα μάτια του κόσμου σαν να 'ναι πόρνη
Μην τη βιάζεις καθημερινά με σαπισμένες λέξεις
Νιώθει!...
και θα πάρει την εκδίκησή της,
αυτοκτονώντας!...
Ενας εκνευρισμος υπαρχει, επειδη οι λεξεις, δηλαδή τα σπαράγματα ,
δεν τους ειναι οικειες. Δοξασμό στη ζωή, το κορμί των Λέξεων, σήπεται σε
ενα άλλο επίπεδό της΄σ'εκείνο που οι άνθρωποι ανταμώνουν και επιχειρούν να σκαρφαλώσουν στα υψιπεδα της επαφής...Ξενοδοχείται
το κορμί των λεξεων? Ξενοδοχείται η λήθη τους? Ναι. Στην "κραυγή της Πεταλούδας" . Στον ήχο αυτό τα λείψανα τους αναρριπίζονται απο την αγωνια κι επιστρέφουν στη γή με πάταγο, ξεψυχώντας.
Μα έχουν ψυχή τα Λειψανα??
Ισως , Μονο αυτα εχουν...
Αλήθεια ποιός δίνει σήμερα σημασία στις λέξεις, στην ουσία τους και το νοημα τους. Σας το έχω ξαναπεί είναι θέμα που πονάει και πονάει κυρλιως γιατί κάποια στιγμή ανακάλυψα το πόσο άσχετος είμαι.
Ελάχιστοι είναι πλέον αυτοί που προσπαθούν να καταλάβουν την ένοια κάποιας λέξης έτσι ώστε να τις χρησιμοποιήσουν σωστά. Βλέπουμε να βεβηλώνωνται καθημερινά "ιερές" και όχι μονο λέξεις με αποτέλεσμα στο πέρασμα του χρόνου να εκφυλίζονται και είτε να χάνουν το νόημα τους είτε να παραποιήται.
Σε αρκετές κοσμοθεωρίες αυτό που επικρατεί είναι ότι "εν αρχη είναι ο λόγος" και ότι με τις δονήσεις του λόγου δημιουργήθηκε ο κόσμος-σύμπαν. Αυτό δείχνει την δύναμη των λέξεων, φυ7σικά όταν οι λέξεις εκφυλιστούν χάνουν και την δύναμη τους.
Αυτά προς το παρόν, να έίσται όλοι καλά και να επαγρυπνήται.
Παράθεση από: "riaghul"Ξεριζωμένα κομμάτια καρδιάς ειναι οι λέξεις. Φυγόκεντρες του κύκλου της επικοινωνίας η
κατανόηση, ο σεβασμός, η εμπιστοσύνη , η αγάπη..
γεια σου φιλη μου.....αυτα που γραφεις ειναι απο τα θεματα που χρειαστηκε να τα διαβασω αρκετα για να καταλαβω τι εννοεις.....μερικες φορες νομιζω οτι ειμαι ψιλοβλακας, που δεν καταλαβαινω αμεσως τι θελουν να πουν ωρισμενα θεματα :D :D :D .....εστιαζομαι σε αυτα που γραφεις για την κατανοηση, τον σεβασμο, την εμπιστοσυνη, την αγαπη.....δεν ξερω εαν με την απαντηση που θα σου δωσω θα ειμαι μεσα στο θεμα σου, ομως προσωπικα πιστευω οτι οι πιο πανω λεξεις κινδυνευουν να εκλειψουν και σαν λεξεις ουσιας, αλλα και σαν συναισθηματα....και για ποια επικοινωνια μιλαμε....ποσες και ποσες φορες δεν μου ερχεται στο μυαλο η παροιμια <<αλλα λεει η θεια μου και αλλα ακουν τα αυτια μου>>! και οπως σωστα ανεφερε η ατμα, παρα πολλες φορες μπορει μια διατυπωση να αλλαξει εντελως την εννοια αυτου που θελουμε να πουμε.....και εγω το ιδιο λεω, αλλα με διαφορετικο τροπο, οτι δλδ δεν παιζει ρολο τι λεμε, αλλα πως το λεμε.....ομως, επειδη εγω προσωπικα εχω εισπραξει μεγαλη ελλειψη επικοινωνιας απο το στενο περιβαλλον μου, θελω να αρχισω να αδιαφορω λιγο για την πληρη εξαφανιση της κατανοησης.....εχω προσφατο παραδειγμα στο νου μου, οταν πηγαινοντας να αναφερω σε πολυ δικο μου συγγενικο προσωπο ενα σοβαρο θεμα, αυτο απο δεν ξερω και εγω και για καποιους δικους του λογους, παρενοησε εντελως τα λεγομενα μου, με αποτελεσμα να ελθουμε σε ακομα μια ριξη, δυστυχως.....οποτε σκεπτομαι να εγκαταλειψω εντελως την προσπαθεια μου, για μια νεα συζητηση.....αφου εχω την εντυπωση οτι μιλαω σε εναν τοιχο, προς τι η προσπαθεια αυτη? αυταααααααα.....φιλικωτατα!
:shock: δεν καταλαβα τπτ :shock:
Παράθεση από: "balland":shock: δεν καταλαβα τπτ :shock:
:D :D :D :D φιλτατε και εγω μερικες φορες ετσι μενω :shock: :shock: :shock: , διαβαζοντας ορισμενα θεματα.....ομως δεν μπορουμε να ειμαστε το μυαλο του καθενος ή δεν ξερουμε κατω απο ποιες συνθηκες και ποια διαθεση εγραψε ενα θεμα, οποτε απαντουμε κατα προσεγγιση.....οπως εγραψα και ποιο πανω, δεν ειναι λιγες οι φορες που νομιζω οτι ειμαι βλακας, αφου δεν καταλαβαινω τι γραφουν, με την πρωτη αναγνωση.... :roll: :roll: :roll:
Παράθεση από: "minoraki"Παράθεση από: "balland":shock: δεν καταλαβα τπτ :shock:
:D :D :D :D φιλτατε και εγω μερικες φορες ετσι μενω :shock: :shock: :shock: , διαβαζοντας ορισμενα θεματα.....ομως δεν μπορουμε να ειμαστε το μυαλο του καθενος ή δεν ξερουμε κατω απο ποιες συνθηκες και ποια διαθεση εγραψε ενα θεμα, οποτε απαντουμε κατα προσεγγιση.....οπως εγραψα και ποιο πανω, δεν ειναι λιγες οι φορες που νομιζω οτι ειμαι βλακας, αφου δεν καταλαβαινω τι γραφουν, με την πρωτη αναγνωση.... :roll: :roll: :roll:
:roll: ουφφφφφφ :roll:
ευτυχως δεν ειμαι ο μονος :roll:
συγνωμη...
απο τους φιλους που ξοδεψαν το χρονο τους
να διαβασουν..και δεν καταλαβαν ...
:(
δεν χρειαζεται να ζητας συγνωμη, κουκλα μου.....σιγα! καλο μας εκανες.....βαλαμε λιγο το μυαλουδακι μας και δουλεψε περισσοτερο! :D :D
Μιλάμε για λέξεις και ουσίες που έχουν χαθεί, μπαίνουμε στην διαδικασία να κρίνουμε το κοινωνικό σύνολο, μα ξεχνάμε ότι αποτελούμε κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Μιλάμε για επαναστάσεις που αντιτίθονται στην νέκρωση αυτών των ιδανικών και αξιών της ζωής μας. Είμαστε αλήθεια τόσο καλοί εμείς που μπορούμε να κρίνουμε τους άλλους για τα ιδανικά και τις αξίες τους. Πόσες φορές δεν έχουμε οι ίδιοι παραστρατήσει από αυτές τις αξίες, ποιός μου λέει εμένα ότι αυτός που έχω απέναντί μου και κρίνω δεν είναι σε μια φάση της ζωής του πολύ μπερδεμένη και ψάχνει να βρει το χαμένο του εαυτό του? Οι ισορροπίες πολύ λεπτές και αδυνατούμε να τις κρατήσουμε ακόμη κι εμείς οι ίδιοι το θεωρώ κουτό λοιπόν να μιλώγια χαμένες αξίες, συναισθήματα και ιδανικά, αφού κι εγώ οι ίδια παραπαίω ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος, στην εμπιστοσύνη και στην αμφιβολία, στην φιλία και την λυκοφιλία, στο ψέμα και στην αλήθεια, τον σεβασμό και την ασέβεια, δεν είμαι πιο ισορροπημένη από τους άλλους, ούτε η κατάλληλη για να κρίνω κάποιους ανθρώπους που ούτε κάν έχω μπει στην διαδικασία να γνωρίσω λίγο καλλίτερα, γιατί πολύ απλά ακόμη ψάχνω να βρω εμένα.
Μιλάμε για λέξεις και ουσίες που έχουν χαθεί, μπαίνουμε στην διαδικασία να κρίνουμε το κοινωνικό σύνολο, μα ξεχνάμε ότι αποτελούμε κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Μιλάμε για επαναστάσεις που αντιτίθονται στην νέκρωση αυτών των ιδανικών και αξιών της ζωής μας, αλλά ακόμη κι εμείς οι ίδιοι ξεχνάμε να επαναστατήσουμε. Είμαστε αλήθεια τόσο καλοί εμείς που μπορούμε να κρίνουμε τους άλλους για τα ιδανικά και τις αξίες τους.
Το κοινωνικό σύνολο το απαρτίζουμε όλοι εμείς.
Αν η κοινωνία έχασε την αξία των λέξεων της φταίμε εμείς.
Όταν είναι να κρίνεις τον εαυτό σου γίνεσαι λιγότερο αυστηρός
ενώ με μεγαλύτερη άνεση κρίνεις τους άλλους..
Παραστρατώ γιατι είμαι αδύναμη...δεν είμαι τέλεια..
αλλά προσπαθώ να διατηρήσω όσο μπορώ τις λέξεις φιλία αγάπη σεβασμό
στο επίπεδο που κατ εμε πρέπει να ναι..
Κάπου γράφεις ότι προσπαθείς να βρείς εσένα Βαρβάρα..
θα θελα να θέσω μια άλλη παράμετρο
την μοναξιά
Και θα θέλα να ρωτήσω όλα τα παιδιά εδώ..
Για να ανήκεις σε κάποιο ''σύνολο'' ίσως να αναγκαστείς να χρησιμοποιήσεις τις λέξεις φλύαρα..τι γίνετε τότε; έρχεσε σε ρίξη με όσα πιστεύεις; πουλάς τις αξίες σου; απέναντι έχεις την μοναξιά..
Για να ανήκεις σε κάποιο ''σύνολο'' ίσως να αναγκαστείς να χρησιμοποιήσεις τις λέξεις φλύαρα..τι γίνετε τότε; έρχεσε σε ρίξη με όσα πιστεύεις; πουλάς τις αξίες σου; απέναντι έχεις την μοναξιά..
Θα χρησιμοποιήσω την δική σου έκφραση φίλη Αtma όσο μπορώ υπερασπίζομαι τις αξίες και τα ιδανικά μου, για να είμαι μέρος ενός συνόλου δεν είναι απαραίτητο να φλυαρώ, μπορώ και να σωπαίνω, μπορώ και να αντιπαρατίθομαι με κάποιος, σε καμμία περίπτωση όμως δεν μπορώ να κρίνω αν αυτοί είναι σωστοί ή λάθος. Ωστόσο φαντάζομαι ότι μέσα στο σύνολο όλοι έχουμε το ταίρι μας δεν είμαστε οι μόνοι με αξίες και ιδανικά, η μοναξιά λοιπόν έρχεται μετά από επιλογή, κι αν αυτό μας κάνει να νιώθουμε καλλίτερα γιατί όχι να μην την προτιμήσουμε?
Ας κυριολεκτισω λιγο τωρα που βρηκα χρονο
για να καταλαβουν και οι φιλοι ποθ δεν κατανοησαν αρχικα..
:)
"Η πεταλουδα " στη φιλοσοφια ...ερμηνευεται ως ψυχη...
κατ'αλλους ως το πεταγμα της ζωης...
Η κραυγη της ψυχης οταν οι Λεξεις χανουν το νοημα τους..
Ο καζαντζακης καπου αναφερει ..
"συναντησε ενα φυτο που δεν ηξερε το ονομα του..
ρωτα..μα κανεις δεν το ξερει...
Καποιος του λεει οτι η κυρα..(ταδε)..ισως το ξερει..
Ψαχνει να τη βρει τη κυρια..φτανει στο μικρο προαυλιο του
σπιτιου της..και μαθαινει οτι η κυρα Βασιλικη..πεθανε ενα χρονο πριν..
Κι εκεινος αναφωνει.."Θεε μου χαθηκε μια ΛΕΞΗ"
Λεξεις που χανονται..
Λεξεις που χανουν την ουσια τους..
Λεξεις που στον ηχο τους δεν κρυβουν νοηματα πια...
Σπαραγματα που η γλωσσα ανετα χρησιμοποιει
το στομα ..ευκολα εκφερει..
Φιλη Ατμα...προσπαθω να μην φλυαρω...
Προσπαθω να μην ερχομαι σε αντιθεση με τον εαυτο μου και με ο,τι
εχω θεσει ως αρχες, ως αξιες στη ζωη μου..
Ομολογω οτι η κοινωνια , ναι, ειναι προεκταση του ατομου..
και συνεπως η κοινωνια ειμαστε εμεις..
Αρα "ανηκω στο συνολο της" χωρις απαραιτητα να χρησιμοποιω
τις λεξεις χωρις φλυαρια..αλλα και με συνεση και με σκεψη..
αλλα και πολλες φορες με διαθεση για χιουμορ..για παιχνιδι..
για να μην απομονωθω...
Και με τον εαυτο μου....που πολυ συχνα επιδιωκω να ειμαι...
εκφραζω τις λεξεις αυστηρα, κυριολεκτικα..
και στην ηχο τους.... ανατριχιαζω, ακουω, διορθωνομαι, γελαω επισης...
Λέξεις..
Φορείς του παρελθόντος
Λέξεις αθάνατες που παραμένουν σιωπηλές..
Κι όμως το νόημα βρίσκεται δέσμιο μέσα στις λέξεις
κι εγώ σε μιά προσπάθεια να μπορώ να το απελευθερώσω
και να παρακαλουθώ την αλλάγή των νοημάτων..
8)
Η αλλαγή των νοημάτων (η σημασιολογική εξέλιξη όπως λέγεται) είναι πολύ ενδιαφέρουσα γιατί αντανακλά τις αλλαγές στον τρόπο σκέψης των ανθρώπων...
Ωστόσο, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα είναι η ετυμολογία και η ακριβής έννοια των λέξεων. Πολλές φορές, οι λέξεις φωτίζουν πράγματα για τα οποία υπάρχει σύγχυση ή δείχνουν την ιδεατή διάσταση μιας έννοιας.
Για παράδειγμα, η λέξη πειθαρχία σημαίνει το να ΠΕΙΘΕΣΑΙ στις αρχές (ή στην αρχή) και όχι να κάνεις απλώς αυτό που λένε, διατάζουν, προπαγανδίζουν ή διαφημίζουν...
Λέξεις μου πουλιά πετάξτε!
Τι έπαθα εγώ και δεν μπορώ, να σας βάλω στη σωστή σειρά,
Για να πείτε αυτό που θέλω. Για να δείξτε αυτό που νιώθω.
Λέξεις μου πουλιά φυγέτε!
Στα μαύρα στ’ άγρια βουνά κρυφτείτε! Φωλιάστε μεσ’ τους θάμνους και χαθείτε!
οι λέξεις είναι σαν τα πουλιά. Προτιμούν να πετάνε ελεύθερα σαν τα πουλιά, ακόμα κι αν κρατάς, σπόρια στα δάχτυλά σου.
Φοβούνται μήπως εσύ, κλείσεις την παλάμη σου και τα φυλακίσεις.
Ρία-Μαρία μου, μ'εσένα φύλακα οι λέξεις αρνούνται την απατηλή ελευθερία και το πέταγμα.
Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις τι λέει ο άλλος, είναι να τον έχεις απέναντί σου. Οι μεγαλύτερες παρεξηγήσεις γίνονται με τα μηνύματα στα κινητά και μέσα στα forums. Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά όταν δεν βλέπεις τον άλλον υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μην καταλάβει τι ακριβώς θέλεις να πεις.
Αργυρώ, να ανησυχώ που δεν έχω παρεξηγήσει ποτέ το νόημα και την ουσία και σπανίως το ένστικτό μου απεδείχθη αποσυντονισμένο;
Δεν ξέρω, αυτό που είπα όμως έχει συμβεί πολλές φορές. Έχω τσακωθεί πολύ άσχημα για πράγματα που έγραψα τα οποία δεν μπορώ να καταλάβω πώς έγινε και απέκτησαν μια τελείως άσχετη ερμηνεία, την οποία δεν είχα ούτε κατά διάνοια στο νου μου. Οι φατσούλες πάντως βοηθάνε σημαντικά.
Δεν αντιλέγω. Και για του λόγου το αληθές εξαιρετικά αφιερωμένες σ'εσένα :lol: :) :P :oops: :twisted: :wink: :compress:
Παράθεση από: "tristana"...εξαιρετικά αφιερωμένες σ'εσένα :lol: :) :P :oops: :twisted: :wink: :compress:
πολλές αφιερώσεις πέφτουν αλλού κι αρχίζει να μην μου αρέσει καθόλου.. :evil:
Παράθεση από: "kodikas"Παράθεση από: "tristana"...εξαιρετικά αφιερωμένες σ'εσένα :lol: :) :P :oops: :twisted: :wink: :compress:
πολλές αφιερώσεις πέφτουν αλλού κι αρχίζει να μην μου αρέσει καθόλου.. :evil:
:roll: :roll: :roll: :roll: τρις???? τι γινεται εδω???? με απατας???? ή θα μαλλιοτραβηχτω με τον κωδικακο???? :evil:
Παράθεση από: "Argiro"Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβεις τι λέει ο άλλος, είναι να τον έχεις απέναντί σου. Οι μεγαλύτερες παρεξηγήσεις γίνονται με τα μηνύματα στα κινητά και μέσα στα forums. Δεν ξέρω τι φταίει, αλλά όταν δεν βλέπεις τον άλλον υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μην καταλάβει τι ακριβώς θέλεις να πεις.
1000% συμφωνω μαζι σου αργυρο.....σωστατατη!!!!!!
Παράθεση από: "tristana"Δεν αντιλέγω. Και για του λόγου το αληθές εξαιρετικά αφιερωμένες σ'εσένα :lol: :) :P :oops: :twisted: :wink: :compress:
Αυτό το διαβολάκι είναι συμπαθέστατο...
Μιά Λέξη. απ΄τις πρώτες που έγιναν κάποιος ήχος,
κι αποκρυσταλλ'ωθηκαν, μετα...
(είναι οι μικρές διαστάσεις του κρανίου που κάνουν τις λέξεις
να παίρνουν πλατύτερη έκταση?
ή είναι κάποιος νόμος που αναγκάζει να γίνονται οι λέξεις
φωνή?)
Αιώνια ερωτευμένη με τον Λόγο.
αχ αυτό το φεγγαρόνερο αχ !