Εμπιστευόμαστε τη μάνα, τον αδερφό, το σύντροφο, το φίλο μας. Ένα συναίσθημα τόσο δυνατό όσο και η αγάπη. Πως όμως δημιουργείται η εμπιστοσύνη και ποιο είναι το σημείο εκκίνησής της;
γεια σου σαρκαδουλι.....θα σου απαντησω αμεσως.....η εμπιστοσυνη ειναι ενα συναισθημα που κερδιζεται.....δλδ τι θελω να πω.....εμπιστευεσαι τον συντροφο σου, τους φιλους σου, γιατι αυτοι σου εδειξαν δειγματα οτι ειναι αξιοι αυτης της εμπιστοσυνης σου.....(για τους γονεις ειναι αλλο θεμα....εκει μπαινουν αλλου ειδους συναισθηματα, οπως επισης και για τα παιδια σου)! η εμπιστοσυνη ειναι κατι που χτιζεται σιγα σιγα....διεκδικειται.....διεκδικεις την εμπιστοσυνη του συντροφου σου, γιατι αυτος δειχνει οτι ειναι αξιος της.....την στιγμη ομως που γινει κατι και κλονισθεις...εκει θελει πολυ μεγαλα κοτσια για να δεχθεις οτι απετυχες στις προσδοκιες σου.....εγω ειμαι απο τους ανθρωπους που γρηγορα εμπιστευομαι.....βεβαια, εχω μετανοιωσει πολλες φορες.....οι ατυχιες μου ομως αυτες με εκαναν και αναθεωρησα τις αποψεις μου.....βλεπεις οτι και η εμπιστοσυνη ειναι θεμα ρισκου....ρισκαρεις.....δεν μπορεις να ξερεις εκ των προτερων οτι αυτος που τους δειχνεις τυφλα οτι τον εμπιστευεσαι, δεν θα σου "την κανει"! εγω αξιοθηκα να μην απογοητευθω απο τον συντροφο μου.....δυστυχως ομως δεν ειχα την ιδια τυχη και με τους αλλους.....οι γονεις και ενα απο τα παιδια μου με απογοητευσαν.....αλλα..thats life....it is all in the game φιλεναδα μου! ελπιζω να καλυψα εστω και λιγο απο το θεμα σου! φιλια πολλα!
kai egw tha symfoniso me to minoraki alwste ama den riskareis then kerdizeis stin zwh
Παράθεση από: "SALTARISMENOS"kai egw tha symfoniso me to minoraki alwste ama den riskareis then kerdizeis stin zwh
τα παντα ειναι θεμα ρισκου φιλτατε σαλτ.....μονον οταν ρισκαρεις..ζεις! μαθαινεις! γινεσαι σοφοτερος! και εγω καλως ή κακως πηρα παρα πολλα ρισκα .....καποιος μου ειπε σε καποια στιγμη της ζωης μου ..<<θα σταματησεις καμμια φορα να ζεις επικινδυνα?>>! :D :D ομως δεν το εκανα....εξακολουθησα να ρισκαρω.....και αλλες φορες πετυχα....αλλες ομως οχι....ομως ποτε δεν μετανοιωσα, γιατι κατ αυτο τον τροπο ΕΖΗΣΑ! φιλικωτατα!
Φιλενάδα μου,
εμπιστοσύνη είναι αυτό που για παράδειγμα έχει δημιουργηθεί σε μας τις δύο.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή την έχουμε κερδίσει αλλά κάθε μέρα που περνά, την κερδίζουμε όλο και περισσότερο. Τουλάχιστον από την μεριά μου. ]
To minoraki milhse! Ti allo na pros8esei kaneis meta apo to minoraki mas ?
minoraki mou den kserw an kalupses thn zarkvilion, pantws emena den mou afhses peri8wria na pros8esw h na afairesw kati ! :wink: :wink:
Παράθεση από: "PoiSoN_GiRL"To minoraki milhse! Ti allo na pros8esei kaneis meta apo to minoraki mas ?
minoraki mou den kserw an kalupses thn zarkvilion, pantws emena den mou afhses peri8wria na pros8esw h na afairesw kati ! :wink: :wink:
:oops: :oops: :oops: :oops: ποιζονακι μου....ευχαριστω πολυ κουκλα μου γι αυτα που γραφεις για μενα.....με κανεις και κοκκινιζω.....βλεπεις η ζωη ετυχε να μου επιφυλαξει πολλες εκπληξεις.....αλλωτε καλες αλλωτε ασχημες.....ομως καπως ετσι αποκτωνται οι εμπειριες.....και, για μενα, το μεγαλυτερο πανεπιστημιο ειναι αυτο της ζωης.....απο αυτο βγαινεις με ενα πτυχιο ναααααααααααα...μεγαλο! και εξελισεσσαι σαν ανθρωπος! και παλι σ'ευχαριστω πολυ! φιλια πολλα κουκλα μου!
Μέχρι πρότεινος συνδύαζα την εμπιστοσύνη με το ένστικτο, εκείνο που μας ωθεί να εμπιστευτούμε κάποιον μέσα απο μια ενστικτώδη αντίδραση...
Εχω την αίσθηση όμως, ότι όσο μεγαλώνουμε τόσο κλεινόμαστε στον εαυτό μας..πιο δύσκολα πλέον έχουμε ευνοϊκή διάθεση καρδιάς απέναντι σε ένα πρόσωπο, ένα πράγμα ή μία κατάσταση! Και όταν αυτό συμβαίνει, κάποιος επιτήδιος βρίσκεται για να το εκμεταλλευτεί και να μας θυμίσει πως η λέξη και η έννοια "εμπιστοσύνη" γίνεται συνώνυμη με την λέξη "αφέλεια" και ή λέξη "αγαθός" συνώνυμη με την λέξη "μ@λ@κ@ς"..
Σιγά-σιγά καταλήγω στο συμπερασμα πως..όσο περισσότερο γνωρίζεις τον άλλο, τόσο λιγότερο αμφιβάλλεις.
Και τότε μπορείς να αρχίσεις να κρίνεις αν αξίζει την εμπιστοσύνη σου...
:roll: :roll: :roll: :roll:
:? :? Τι να σας πω και γω ο καψερός, όλα καλά τα λεεί το μινοράκι.
Πρωσοπικά να μην εμπιστεύομαι ούτε τα αντερά μου και πρωσπαθω να είμαι πάντα επιφυλακτικός απο την άλλη αυτό είναι αντίθετο με την πρωσοπικότητα μου με αποτέλεσμα να μην εμπιστεύομαι τίποτα άλλα να πράτω λες και τα εμπιστεύομαι....... :? :?
για πολυχασμένη πρωσοπικότητα μιλάμε :lol: :lol:
εγω παλι ξεκιναω με τις καλυτερες προθεσεις
μια γνωριμια,μεχρι να αρχισει ο αλλος να βγαζει ψεγαδια..
πολλα μπορει να τα προσπερασω..
καποια αλλα οχι..
η πορεια δειχνει αν καποιος ειναι αξιος εμπιστοσυνης..
Σπανια εμπιστευομαι...ειμαι καχυπτοτη,τι να κανω;;;
Ισως γιατι οσες φορες το εκανα,βρεθηκα προ εκπληξεων(οχι καλων μαλιστα :( )
Ακομα και οταν το κανω,προτιμω να ανοιγω την καρδια μου σε ανγνωστα ατομα....ετσι δεν θα εχω την απαιτηση μετα να πω:Μα καλα τι φιλο ή συγγενη(κλπ..) σ'εχω;!;!;!;!
Παλια ομως παντα εδειχνα αυτο συναισθημα στους αλλους....(προ Χριστου :P ) και μαλιστα μεχρι αηδιας...κακο πραμα να γερναει κανεις... :P
Σπανια εμπιστευομαι...ειμαι καχυπτοτη,τι να κανω;;;
Ισως γιατι οσες φορες το εκανα,βρεθηκα προ εκπληξεων(οχι καλων μαλιστα :( )
Ακομα και οταν το κανω,προτιμω να ανοιγω την καρδια μου σε ανγνωστα ατομα....ετσι δεν θα εχω την απαιτηση μετα να πω:Μα καλα τι φιλο ή συγγενη(κλπ..) σ'εχω;!;!;!;!
Παλια ομως παντα εδειχνα αυτο συναισθημα στους αλλους....(προ Χριστου :P ) και μαλιστα μεχρι αηδιας...κακο πραμα να γερναει κανεις... :P
:oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:
Tι ντροπη!!! Και ορθογραφικα(καχυποπτη*) λαθη και το εστειλα 2 φορες....Πως τα καταφερνω να γινομαι ρομπα να παρει...:oops:
Που θα παει θα μαθω ομως... :wink:
Παράθεση από: "zatti":oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops: :oops:
Tι ντροπη!!! Και ορθογραφικα(καχυποπτη*) λαθη και το εστειλα 2 φορες....Πως τα καταφερνω να γινομαι ρομπα να παρει...:oops:
Που θα παει θα μαθω ομως... :wink:
:D :D :D :D καλως την! μην ανησυχεις....και εγω τα ιδια κανω! καθε αρχη και δυσκολη.....εδω ειμαστε για να λεμε την γνωμη μας, τις αποψεις μας και οχι να βαθμολογουμε τις επιδοσεις μας στο φορουμ! φιλια πολλα!
zatti αν σε απασχολεί η ορθογραφία, για να νοιώσεις καλήτερα κοίτα τα δικά μου :lol:
όλα καλά βρε παιδιά. αλλά αυτό που είπε το μινοράκι με κόλλησε... :?
Παράθεσηοι γονεις και ενα απο τα παιδια μου με απογοητευσαν
χωρις να γινομαι αδιακριτη βρε πολλυ μου, αν μπορεις να μου εξηγησεις πολυ θα ηθελα να καταλαβω τι εννοεις... πως να σου πω... πάντα το θεωρούσα δεδομένο πως στη σχέση γονέων-παιδιών δεν μπορει να απογοητεύσει ο ένας τον άλλο, άφου πάντα υπάρχει η καλή διάθεση, και όλα συγχωρούνται...
:roll:
Εγω παλι θα πω άλλα...
Η Εμπιστοσυνη δεν εχει να κανει με την απαγοητευση...
(Απο-γοητευομαι..Σημαινει οτι υπαρχει γοητεια..οποτε θα
ερθει και το ΑΠΟ....οπως και τοσα αλλα που συνοδευονται με ενα
ΑΠΟ...
Απο-συντονιζομαι
Απο-συνθεση
Απο-λογουμαι κλπ.κλπ
Ενα ΑΠΟ- και αλλαζει η ροη του αλλου συνοδευτικου)
Η Εμπιστοσυνη ομως δεν ειναι το ιδιο...
Αυτη συνυπαρχει με την Αληθεια..
Αν Ο συνομιλητης μου ειναι αληθινος τον/την εμπιστευομαι...
Μιλω αληθινα...και προσμενω το ιδιο...
Θελω να εμπιστευομαι..
Μπορω να εμπιστευομαι..
Κι απο εκει και μετα...εμπιστευομαι λιγο. πολυ. περισοοτερο..
Αλλοτε παλι..εμπιστευομαι ενα μερος και οχι ολοτητα..
Μπορει να εμπιστευτω οτι ο ταδε φιλος/η μου π.χ....δεν θα μου παρει τιποτα απο το σπιτι μου ακομα κι αν εχει τα κλειδια...αλλα δεν μπορω να
πω με εμπιστοσυνη οτι θα παραμεινει σοβαρος/η 'η τιμιος/α αν του/της γνωρισω αλλους/ες φιλους/ες..
Πραγμα που δεν με νοιαζει παρεπιπτοντως...γιατι εκει υπεισερχονται
αλλοι παραγοντες της προσωπικοτητας, του χαρακτηρα και των συναισθηματων...
Προσπαθω ωστοσο να εξελισσω και να καλυτερευω τον εαυτο μου
επειδη πιστευω οτι με αυτον τον τροπο οι εκπεμποντες αρνητικα στοιχεια...(οποια κι αν ειναι αυτα) δεν θα μπορουν να με πλησιασουν να με αγγιξουν...
Δεν απαγοητευομαι...εφ'οσον αν αυτο συμβει θα εχω επιτρεψει ...να διαφυγει κατι απο μενα που προυποθετει αντιστοιχη συμπεριφορα...
(Πολυπλευρα το αγγιξα το θεμα..και φοβαμαι μη μπερδεψω)
:) :) :)
οταν γραφει η ρια
εγω παραδιδω τα οπλα..
δεν μπορω να φτασω αυτα που λεει η γυναικα
κ νοιωθω πολυ λιγος για να πω οτιδηποτε....
ΚΥΡΙΑ ΡΙΑ ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ!!!!! :oops:
egw otan gnwrizw kapoion/a eite filos/h h kati parapanw panta ksekinaw xwris kaxypopsies kai me tin kalyterh diathesh kai aisiodoksia twra an sto melon emfanistoun 'elatwmata' ksepernioyntai kai synxwrountai ola ektos apo to psema kai tin ipokrisia ayta me tpt kai as einai kata ta ala to kalytero atomo ston planiti
Παράθεση από: "zarkvilion"Εμπιστευόμαστε τη μάνα, τον αδερφό, το σύντροφο, το φίλο μας. Ένα συναίσθημα τόσο δυνατό όσο και η αγάπη. Πως όμως δημιουργείται η εμπιστοσύνη και ποιο είναι το σημείο εκκίνησής της;
Εμπιστευόμαστε τους γονείς μας
γιατί γνωρίζουμε εκ των προτέρων
ότι δεν θα μας προδόσουν..
Εμπιστευόμαστε τον άγνωστο, γνωρίζοντας τον
γιατί επιθυμούμε την συντροφικότητα.
Αλλιώς θα είμασταν μοναχικά άτομα
δίχως παρέες και φίλους, έχοντας εμπιστοσύνη μόνο στο εαυτό μας
Φυσικά θα προδοθούμε, άρα και θα πληγωθούμε
αλλά θα ξαναεμπιστευτούμε..