Διάβασα κάτι σε ένα βιβλίο τις προάλλες και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας και να το συζητήσουμε... Λογοτεχνικό το βιβλίο μεν, αλλά μες στον διάλογο έλεγε το εξής που με προβλημάτισε:
-You know what they say? If you want to make God laugh.. show Him your plans...
και σε ελεύθερη μετάφραση:
Ξέρεις τι λένε? Πως αν θες να κάνεις τον Θεό να γελάσει.. μπορείς να Του δείξεις τα σχέδια που κάνεις για το μέλλον...
Πραγματικά, δεν είναι 'αστείο' μερικές φορές που αλλιώς τη σχεδιάζουμε τη ζωή μας 'κι αλλού η ζωή μας πάει...' ?!
Κάποιες φορές να έχουμε πει 'εγώ δεν θα το κάνω αυτό!', και όμως μετά να το βρίσκουμε στον δρόμο μας... Ή να 'κυνηγάμε' κάτι και να μην μας κάθεται...
Από την άλλη δεν μπορώ να μην φέρω στο μυαλό μου τον Αλχημιστή του Coello, που μιλάει για την δύναμη του σύμπαντος και πως 'όταν κάτι το θέλεις πολύ, τότε το σύμπαν συνομωτεί για να σου το δώσει'...
(δεν το έχω το βιβλίο, ελπιζω να μην απέχει πολύ η πραγμαική διατύπωση από τούτη εδώ!)
Θεωρώ πως έχω υπάρξει τυχερή στη ζωή μου... Και πως μέχρι τώρα αυτή η 'δύναμη του σύμπαντος' (που μπορεί κάλλιστα να ονομάζεται ή όχι 'Θεός') με έχει βοηθήσει. Πχ κέρδισα ένα βραβείο από το πουθενά και χωρίς ιδιαίτερο κόπο, και αυτό με τη σειρά του μου χάρισε την εισαγωγή μου στο πανεπιστίμιο. Ή και ακόμα φέρνοντάς μου 'εμπόδια'(όταν δεν με δεχτικαν στη σχολή που είχα αρχικά επιλέξει για μεταπτυχιακό), με οδήγησε εκεί που ήθελα πραγματικά να είμαι (στο λονδίνο και με κατάλληλα εφόδια και εμπειρίες για το επόμενο βήμα).
Για να επανέλθω στο θέμα... Αυτό που διάβασα με τρομάζει... Μήπως λειτουργεί και ανάποδα?! Μήπως καμμιά φορά όταν κάνουμε πολλά σχέδια δεν οφελεί?! Μήπως είναι σαν να αψηφούμε το Θεό/δύναμη του σύμπαντος και 'τρώμε τα μούτρα μας'...?
Έχω μάθει να είμαι οργανωτική. Να σκέφτομαι τις λεπτομέρειες... Τι θέλω, πότε το θέλω, πώς ακριβώς το θέλω και γιατί...
Όμως μετά από αυτό φοβάμαι να κάνω σχέδια... μήπως και η δύναμη του σύμπαντος δεν είναι πια με το μέρος μου... Μήπως θεωρηθεί (ή είναι) βλασφημία/υπεροψία/εγωισμός...
Μήπως πολύ απλά τα σχέδια που κάνω εγώ δεν είναι αυτά που Άλλος κάνει για μένα... Κι αν λογαριάζω χωρίς τον ξενοδόχο!? θα πληγωθώ? θα απογοητευτώ? από ποιόν? από τον εαυτό μου ή από Εκείνον που μέχρι τώρα με φρόντιζε?
Μήπως τελικά είναι καλύτερα να τα αφήσεις όλα στην τύχη κι όπου σε βγάλει?...
Δεν ξέρω...
Eniaki μου αν και δεν ειμαι πολυ της ''φιλοσοφιας'' δεν θα μπορουσα να μην συμμετεχω σε δικο σου θεματακι και το ξερεις !
Λοιπον καταρχην, πολυ σωστα διατυπωσες την ατακα απο το βιβλιο του Paulo Coelho (λιγο στο ονομα τα χαλασες :P )
Αυτο που μπορω να πω εγω, βασιζομενη παντα στις δικες μου εμπειριες, ειναι οτι δεν ειμαι μοιρολατρης . Κανω σχεδια, οπως ολοι μας πιστευω, τα οποια αλλοτε πηγαινουν οπως τα εχω σχεδιασει κι αλλοτε παλι οχι.
Δεν θελω να αφησω τιποτα στην τυχη, γιαυτο κι οταν ακομη ολα πανε ''στραβα'' δεν εχω μαθει να το βαζω κατω και προσπαθω και παλι να τα ανατρεψω και να τα φερω εκει που εγω θελω να οδηγηθουν.
Πιστευω πως η δυναμη του συμπαντος ειναι παντα μαζι μας και για να ειμαι πιο σαφης .. πιστευω οτι αν η ανωτερη δυναμη που εγω προσωπικα πιστευω οτι υπαρχει, παρατηρει τις κινησεις μας, σιγουρα ικανοποιειται οταν παιρνουμε πρωτοβουλιες και το παλευουμε. Δεν πιστευω οτι πρεπει να αφηνουμε τιποτα στην τυχη (οτι τουλαχιστον περναει απο το χερι μας ) και πρεπει παντα να καταβαλλουμε και προσωπικη προσπαθεια για κατι που επιθυμουμε.
Αυτα απο εμενα! Δεν ξερω αν ειμαι σωστη η λαθος , ξερω ομως πως λειτουργω και απο την αρχη ανεφερα οτι η απαντηση μου βασιζεται στην μεχρι σημερα εμπειρια που εχω απο την ζωη και στο πως αντιμετωπιζω τα πραγματα (παντα υποκειμενικα)
Να προσθεσω και κατι ακομη : ''Τιποτα δεν σου χαριζεται αν δεν παλεψεις και δεν καταβαλλεις προσωπικη προσπαθεια γιαυτο''
Γιαυτο Eniaki μου, θελω να πιστευω πως καλως πραττουμε που κανουμε σχεδια και δεν αφηνουμε την ζωη να μας κατευθυνει απλως. Εξαλλου τι νοημα θα ειχε απλα να υπαρχεις και να μην συμμετεχεις ?
Να καταθεσω κι εγω τη γνωμη μου..που μ'αρεσει να φιλοσοφω και λιγο?
(οτι μπορω να κατανοω δηλ. :) )
Τα σχεδια ειναι του Μυαλου...εκφραζουν αυτα που θελουμε να κανουμε σε μια ωρα,μια μερα, ενα μηνα ,ενα χρονο ή και χρονια μετα....Φαντασου να προγραματιζω κατι -ενα σπιτι πχ ή ενα σκαφος ..κ.λπ. να το εχω μετα απο 20 , 25 χρονια αφου εκει φτανει ο προγραμματισμος μου με τα σημερινα δεδομενα της δουλειας μου-?)Τοτε ναι ο Θεος θα γελα μαζι μου..γιατι ισως τοτε να μην Υπαρχω...Ξεχασες θα μου πει "Δωσε υμιν σημερα"..
Και το"Συμπαν συνομωτει μαζι μου" οταν εκφραζει η επιθυμια την καρδια, την αγαπη, οταν ειναι πραγματικη και αληθινη..Το Συμπαν δεν ειναι ψευτικο...θελει αγαπη και αληθεια.
Ναι, νιωθω το Συμπαν συμμαχο μου στις περιπλανησεις της ζωης μου..
Ναι, Για ο,τι εχω αποκτησει (οχι υλικο,, -τιποτα δεν εχω-)για οτι εχω εμπειραθει...εχω καταθεσει..Και προσπαθω να το μεταφερω στους ανθρωπους που εχω γυρω μου.."Στη ζωη πρεπει να καταθεσεις για να αποκτησεις..Να καταθεσεις Χρονο, Χρημα, Συναισθηματα απλοχερα..
μη γινεσαι φειδωλος...για να μπορεις να απολαυσεις , να νιωσεις.."
:)
Η δύναμη του σύμπαντος είναι πάντα με το μέρος μας,εμείς όμως ξέρουμε με ποιόν είμαστε? Κάπου μέσα μας γνωρίζουμε καλύτερα απο όλους τι είναι θετικό για εμάς. Είναι σημαντικό όμως να μπορούμε να καταλαβαίνουμε πότε πρέπει να ακολουθήσουμε το ρεύμα.Οι αντιστάσεις που προβάλουμε είναι αυτές που μας απογοητεύουν τελικά.Π.Χ,εαν επιμένεις να κατακτήσεις μια θέση στην εργασία σου και συναντάς συνεχώς εμπόδια,άσε να σε πάρει το ρεύμα χωρίς να το παλεύεις. Ίσως αυτό που επιθυμείς τελικά να μην είναι το καταλληλότερο για εσένα,όσο όμως παλεύεις για αυτό τελικά τα αρνητικά αποτελέσματα σε πληγόνουν.(ελπίζω να γίνομαι κατανοητή). Θα σου έλεγα να συνεχίσεις να κάνεις σχέδια και πλάνα,όμως να αποκτήσεις και την στάση του παρατηρητή.
Δηλ.όταν τα πράγματα δεν ακολουθούν την ροή που εσύ θα θέλεις να ΄΄βγαίνεις΄΄ έξω απο την κατάσταση ως ξένη και να παρατηρείς τα φαινόμενα,τις αντιδράσεις σου και τα αποτελέσματα. Όσα συμβαίνουν έχουν πάντα κάτι να σου πουν.
(πρόταση, έχεις διαβάσει το ΄΄Ο Δρόμος του ειρηνικού πολεμιστή΄΄?)
αγαπητη μου φιλη, δεν ξερω εαν μπορεσω να απαντησω σαφως σε αυτο που θελεις, αλλα τουλαχιστον θα προσπαθησω.....
λοιπον, οταν ημουν πολυ πιο νεα, εκανα διαφορα σχεδια για τη ζωη μου.....βεβαια αλλα απο αυτα πραγματοποιηθηκαν, αλλα απο αυτα ομως οχι....."εσπασα τα μουτρα μου".....και καλα επαθα.....διοτι εαν δεν παθεις, δεν μαθαινεις.....πολλες φορες αλλου ηθελα να παω και αλλου με πηγε η ζωη.....περνωντας τα χρονια, δεν επαψα βεβαια να προγραμματιζω, αλλα ανεπτυχθη πολυ το ενστικτο μου.....για να μην απογοητευομαι συνεχεια, αφηνω μερικες φορες την τυχη να με οδηγει.....τις περισσοτερες ομως, οταν βρισκομαι σε διλημμα, οταν δεν ξερω τι πρεπει να κανω, αφηνω το ενστικτο μου να με οδηγει.....και για να σου πω την αληθεια, ψιλοπεφτει μεσα.....σε ολους μας υπαρχει καπου μεσα μας κρυμμενο ενα ενστικτο, το οποιο αναπτυσσεται οσο μεγαλωνουμε, οσο αποκτουμε εμπειριες.....προσωπικα νομιζω οτι οσο περισσοτερες εμπειριες εχουμε στη ζωη μας, τοσο αναπτουσουμε το ενστικτο μας.....μη βιαζεσαι.....σιγα σιγα θα δεις οτι ολα θα παιρνουν το δρομο τους, αρκει να δινεις χρονο στη ζωη σου.....εχω πει και σε αλλο τοπικ, οτι θα πρεπει να εχουμε τον χρονο με το μερος μας.....(αν και εδω που τα λεμε, δεν μας συμφερει καθολου σαν γυναικες που ειμαστε...χαχα).....απλως θελω να σου πω, οτι μη διστασεις να ρισκαρεις.....η ζωη θελει τρελλα και νοστιμια, για να αποκτησουμε οσο το δυνατον περισσοτερη πειρα.....δεν μπορω να φανταστω εναν ανθρωπο, ο οποιος περασε μια ζωη στερημενη και καποια στιγμη, οταν τα χρονια περασουν και ελθει η στιγμη της αναπολυσης, να ειναι "στεγνος" απο αναμνησεις.....ΟΠΟΙΑ ΚΑΤΑΝΤΙΑ για τον εαυτο του ΚΑΙ ΛΥΠΗ γι αυτον! δεν ξερω εαν βοηθησα καθολου, γιατι επειδη αγαπω πολυ το γραψιμο πολλες φορες μπορει να παρασυρθω απο τις σκεψεις μου και να ξεφυγω εντελως απο το θεμα! φιλικωτατα Π Ο Λ Λ Υ!
ολοι οταν γεννιουνται εχουν το αστρο τους..
σε αλλους ειναι λαμπρο κ φωτεινο κ ολα τους ερχονται αβιαστα..
σε αλλους ειναι αυτοφωτο κ πρεπει να φτυνουν αιμα για να πετυχουν κατι που σχεδιαζουν...
κ σε αλλους ειναι σαν φωτορυθμικο..δεν εχουν καμια τυχη σε οτι κ να προγραμματισουν γιατι μολις θα ξεκινησουν να φτιαξουν κατι θα τους δωσει μια η τυχη τους κ θα τους παει 2 βηματα πισω..
Ένια …. φίλοι και φίλες γεια σας.
Είναι στιγμές ,που κάποια ερωτήματα ,που μας απασχολούν δεν μπορούν να βρουν απάντηση μέσα από την λειτουργία της λογικής μας.
Είναι όμως και στιγμές ,που καταργούνται τα χαρακώματα γύρω από το νου και η σκέψη εκτοξεύεται παλλόμενη ,βιώνοντας την έμπνευση σαν ένωση με την ανέσπερη φλόγα ,που λάμπει μέσα μας…
Αυτό νομίζω πως έπρατταν κάποιο μεγάλοι φιλόσοφοι ,όταν προσπαθούσαν να βρουν αν η ζωή μας είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης βούλησης μας η όλες οι ενέργειες μας καταλήγουν και ορίζονται νομοτελειακά από αυτό ,που όλοι ξέρουμε σαν πεπρωμένο…
Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον….είναι μια φράση ,που νομίζω ότι όλοι έχουμε ακούσει… Από την άλλη.. έχουμε τους φιλόσοφους ,που υποστηρίζουν ότι η ελεύθερη βούληση είναι εκείνη ,που ορίζει την ζωή μας ,καθώς οι επιθυμίες γεννούν την θέληση, η θέληση ορίζει τις πράξεις μας και οι πράξεις μας {κατασκευάζουν} την μοίρα μας….Αυτά έλεγε ο Νίτσε μέσα από τον Υπεράνθρωπο του Εμπνεόμενος από έναν άλλο μεγάλο δάσκαλο τον Σοπενχάουερ ,που υποστήριζε με την σειρά του ότι η θέληση μας ορίζει την μοίρα μας….
Υπάρχει όμως και η άλλη όψη του νομίσματος...Η άλλη σχολή των φιλόσοφων ,που έλεγε ότι η ελεύθερη βούληση δέχεται περιορισμούς εξ αιτίας της αιτιοκρατίας του Δημοκρίτου, αλλά και της θέλησης των ισχυρότερων από εμάς ,που δεν επιτρέπουν στην ελεύθερη βούληση μας να ξεδιπλωθεί όπως εκείνη θα ήθελε.
Σκέφτομαι τελικά , ότι η ζωή μας είναι αποτέλεσμα κατά ένα μέρος της ελεύθερης βούλησης μας και κατά ένα άλλο μέρος του πεπρωμένου μας ,το οποίο ορίζει αναπόδραστα και το ποσοστό της τύχης ,που ξέρουμε ότι εμφανίζεται σε μη καθορισμένο από εμάς χρόνο και συγχρονιστικά αλλάζει τα δεδομένα μας....
Καλοί μου φίλοι και φίλες, ξεκίνησα γράφοντας τα παραπάνω ,γιατί θαρρώ ότι το θέμα ,που έθεσε η Ένια ,έχει να κάνει ακριβώς με αυτό το ζήτημα ,που μας απασχολεί πολλούς αιώνες....
Αν τελικά δηλ η ζωή και οι πράξεις μας ,καθορίζονται από εμάς τους ίδιους η από κάποια άλλη δύναμη ;...
Αν έχουμε ελευθέρια στις επιλογές, που καθορίζουν την ζωή μας , η κάτι άλλο είναι εκείνο ,που ορίζει το πέρασμα μας από αυτό ,που καλούμε υλικό επίπεδο;Oλα τα φυσικά κατασκευάσματα σε αυτό το επίπεδο, έχουν αρχή και τέλος και όλα υπόκεινται σε φθορά, τίποτα δε υλικό, δεν παραμένει αιώνια ,χωρίς να μετουσιωθεί σε κάτι άλλο ,όταν έρθει η στιγμή εκείνη....
Mελετώντας την Ιθάκη του μεγάλου μας Ελύτη, και αντιπαραβάλλοντας το μήνυμα της πάνω στον εαυτό μου, βλέπω ότι τελικά, δεν είναι ο προορισμός εκείνος, που μας κάνει ευτυχισμένους, αλλά το ίδιο το ταξίδι, αυτό καθεαυτό, μέρα με την μέρα, και οι εμπειρίες, που αποκομίζουμε. μέσα από αυτό.
Βλέπουμε τελικά ότι η ευτυχία για τους περισσότερους από εμάς ,δεν έρχεται μέσα από την συσσώρευση χρήματος και άλλων υλικών Αγάθων, αλλά από μικρές απλές καθημερινές πράξεις ,που μας ενώνουν με τους άλλους ανθρώπους και τα αλλά πλάσματα της δημιουργίας γύρω μας.
Είναι σημαντικότερο για πολλούς από εμάς , να νοιώθουμε γαληνή μέσα μας και να είμαστε συναισθηματικά ισορροπημένοι, να νοιώθουμε ευτυχισμένοι , επειδή προσφέραμε βοήθεια σε κάποιον ,που είχε ανάγκη, από το να ζούμε για να συσσωρεύουμε πλούτο και μόνο.
Για δέστε πως νοιώθετε όταν προσφέρετε βοήθεια η αίμα σε κάποιον ,που το έχει ανάγκη και είναι ζήτημα ζωής η θανάτου για αυτόν αυτή η προσφορά.. Δεν είναι εκείνη η στιγμή ,μια στιγμή μεγάλης ευτυχίας ,που βιώσατε με την πρόσφορα σας αυτή;
Είναι στιγμές ,που βλέποντας ένα βράδυ τον αστροκεντημενο ουρανό σε μια εξοχή ,βιώνουμε τέτοια ευτυχία ,που σε ένταση δεν συγκρίνεται με την ευχαρίστηση ,που θα πρόσφερε οποιαδήποτε υλικό αγαθό για να μας καλύψει οποιαδήποτε υλική μας ανάγκη...
Γιατί τα γράφω αυτά...;;..που θέλω να καταλήξω ;;;….Ας δούμε μαζί λοιπόν.....
Η λέξη άνθρωπος ετυμολογικά καλοί μου φίλοι ,προέρχεται από το άνω θρώσκω όμμα. Αυτό σημαίνει ότι: στρέφω το βλέμμα μου προς τα πάνω, και είναι φυσικά αλληγορία ....Το κανονικό μήνυμα είναι: Προχωρώ στην εξέλιξη μου σαν άνθρωπος, προσπαθώ να βελτιωθώ σαν ύπαρξη ,χαράσσω το δικό μου μονοπάτι της εσωτερικής μου ανάπτυξης.....
Συγκατοικούμε στον πλανήτη μας, μαζί με άλλες μορφές ύπαρξης και ζωής....Ο πλανήτης αυτός είναι ένα κομμάτι του ηλιακού μας συστήματος ,που και αυτό με την σειρά του είναι μέρος ενός σύμπαντος χωρίς όρια....Βλέπουμε λοιπόν ότι από τον προσωπικό μας μικρόκοσμο περνάμε σε ένα μακρόκοσμο ,που τον ορίζουν κάποιες αρχές....
Σκεφτείτε ότι το κομμάτι εκείνο της ύπαρξης μας ,που αποκαλούμε σώμα, αποτελείται από άτομα ,που συνθέτουν τα μόρια και εκείνα με τη σειρά τους τα κύτταρα και τους ιστούς μας....Αν κάτι δεν παει καλά ...και κάποιο κύτταρο καταστραφεί ,κινδυνεύει και ολόκληρο το σώμα μας να πάθει το ίδιο ,αν η κατάσταση δεν ισορροπήσει είτε από μόνη της ,είτε από εξωτερική βοήθεια μέσω φάρμακων η άλλης αποτελεσματικής εναλλακτικής θεραπείας.
Αλλά σάμπως το ίδιο δεν συμβαίνει και με το οικοσύστημα .που μας περιβάλλει; Αν κάτι δεν παει καλά...επειδή όλα συνδέονται μεταξύ τους, το σύστημα δεν είναι εκείνο ,που κινδυνεύει να καταρρεύσει.;
Βλέπουμε δηλ ομοιότητες και σε μίκρο , αλλά και σε μάκρο επίπεδο.
Αφού λοιπόν αναγνωρίζουμε οτι οι νόρμες ,που διέπουν την λειτουργία του συστήματος ,που μας περιβάλλει είναι οι ίδιες ,που προσδιορίζουν και την δική μας ύπαρξη ,αυτό το σύστημα είναι θαρρώ ,που θα μας οδηγήσει ,στο πως πρέπει να ζούμε....
Αν λοιπόν προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πως λειτουργεί η πλάση ,θεωρώ δεδομένο ότι θα καταλήξουμε και στο τι συμβαίνει με εμάς, καθώς επίσης στο τι πρέπει να περιμένουμε από αυτό ,που λεμε ζωή.
Παρατηρώντας βλέπουμε ότι στη φύση όλα έχουν ένα δικό τους ρυθμό ,που κανείς δεν μπορεί να τον αλλάξει υπεισερχόμενος στην λειτουργία του. Τι σημαίνει αυτό;
Μα πολύ απλά ότι τα λουλούδια θα ανθίσουν όποτε πρέπει να ανθίσουν, χωρίς να μπορεί να υπεισέλθει κανείς σε αυτή την λειτουργία .Ανεξάρτητα από το πόσο γρήγορα θέλουμε εμείς να ανθίσουν, εκείνα θα ανθίσουν στην ....ώρα τους. Τα πούλια θα μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες όταν πρέπει να το κάνουν και ο Ήλιος θα ανατέλλει πάντα την αυγή. .γιατί έτσι πρέπει...
Εμείς σε αυτές τις συμπαντικές λειτουργίες δεν μπορούμε να υπεισέλθουμε.
Άλλη παρατήρηση είναι ότι όλα λειτουργούν χωρίς καμία δυσκολία και χωρίς να εξαναγκάζονται να κάνουν πράγματα ,που είναι δεδομένα για αυτά. Τα πούλια πετούν απλά για να πετούν....τα λουλούδια ανθίζουν...για να ανθίζουν....η Αφροδίτη φαίνεται το δειλινό και την αυγή γιατί έτσι πρέπει να γίνεται. Δεν υπάρχει καμία δυσκολία στο να γίνουν τα παραπάνω.
Βλέπουμε δηλ ότι τίποτα δεν δυσκολεύει τα είδη σε αυτό ,που είναι ταγμένα από την πλαστουργική δύναμη να κάνουν.
Επίσης βλέπουμε ότι η γη, μας προσφέρει απλόχερα ότι έχουμε ανάγκη για να ζούμε, είτε αυτό λέγεται καρπός ,είτε κρέας ,είτε οτιδήποτε άλλο.
Όλα είναι σε μια αρμονία και συμβαίνουν στο δικό τους χρόνο και όχι όποτε εμείς θέλουμε...
Όλα δείχνουν ότι το κάθε είδος είναι σε μια σχέση ισορροπίας με κάποια αλλά είδη και αυτή την ισορροπία δεν μπορεί κανείς να την διαταράξει...
Από τα παραπάνω καταλήγω ότι και εμείς λειτουργώντας απλά μέσα από τους παραπάνω νόμους ,θα έχουμε αυτό ,που τα αλλά είδη επιτυγχάνουν να έχουν ...δηλ ένα είδος ισορροπίας που θα κάνει την ζωή μας πιο απλή αλλά και πιο εύκολη.
Σήμερα πως λειτουργούμε;;;
Προσπαθώντας ο καθένας χωριστά να κάνει το καλύτερο για τον δικό του εαυτό και για την οικογένεια του. Ξεχνάμε ότι χωρίς τους άλλους, μόνοι μας είμαστε απλά μια τέλεια σε μια έκθεση ιδεών ,που για να βγάλει νόημα και να ολοκληρωθεί, πρέπει να φαίνονται όλα τα γράμματα ,όλες οι προτάσεις και μέσα από αυτές ,όλες οι σκέψεις ,πάνω στο χαρτί;
Μέσα από τις πράξεις μας προσπαθούμε πάντα να επιβεβαιωθούμε από τους άλλους και ξοδεύουμε και μεγάλο ποσοστό της ενέργειας μας για αυτό. Αυτό δείχνει ότι φέρνουμε μαζί μας όλες εκείνες τις ανασφάλειες ,που μας δημιούργησε ο περίγυρος μας από την νηπιακή ηλικία. Το σύστημα ,που μας γαλούχησε, το μόνο ,που το ένοιαζε ,ήταν να μας κάνει να λειτουργούμε ανταγωνιστικά και όχι ομαδικά. Θυμηθείτε ,τους γονείς μας όταν ερχόταν η περίοδος της βαθμολογίας ...
Έπρεπε να είμαστε οι καλύτεροι....οι πρώτοι μέσα στην τάξη....Πως λοιπόν τώρα ,όντας μεγάλοι θα γλιτώσουμε από αυτό το κυνηγητό;.....
Καλή μου Ένια, όλοι μας εδώ , σε αυτή την ζωή ,έχουμε υποχρεώσεις. Άλλος λιγότερες ,άλλος περισσότερες. Είναι λοιπόν δεδομένο ότι δεν μπορούμε να αφήσουμε τίποτα στην τύχη του. Από την άλλη βλέποντας ότι στο σύμπαν όλα γίνονται στον χρόνο ,που πρέπει, δεν πρέπει να νοιώθουμε άγχος για τίποτα . Ότι είναι να συμβεί ,θα συμβεί. Εμείς ας κάνουμε αυτό ,που θεωρούμε σωστό, αυτό που είναι καλό όχι μόνο για μας αλλά και για τον συνάνθρωπο μας και είναι σίγουρο ότι η αρμονία ,που θα απολαύσουμε θα μας ομορφύνει την ζωή μας.
Ας τα κάνουμε όλα χωρίς προσκολλήσεις όμως. Χωρίς να δένουμε τις πράξεις μας με τα αποτελέσματα ,που περιμένουμε αυτές να φέρουν.
Τα γεγονότα τα εξωτερικά ,που συμβαίνουν στην ζωή μας, είτε καλά είτε κακά ,θα συνεχίσουν να έρχονται.....Δεν εξαρτώνται από τις δικές μας πράξεις. Είτε είναι αρρώστιες ,είτε οδύνες, είτε θάνατοι, είτε κάτι κακό για τους αγαπημένους μας, είναι πράγματα ,που δεν μπορούμε να αλλάξουμε.
Αυτό ,που μπορούμε όμως να αλλάξουμε ,είναι η στάση μας απέναντι σε αυτά. Αυτό είναι δική μας υπόθεση.....Αν το αντιληφθούμε και ας μάθουμε να ζούμε σύμφωνα με τους συμπαντικούς νόμους..
Σε αυτό το πεδίο της ύπαρξης ,γεννιόμαστε μόνοι και πεθαίνουμε μόνοι. Όλα τα υλικά κατασκευάσματα μας έχουν διάρκεια και υπόκεινται σε φθορά. Τίποτα δεν παίρνουμε μαζί μας από αυτά ,που φτιάξαμε.
Όλα μένουν εδώ.....Και μην ξεχνάμε, ότι και το πιο σύνθετο και τέλεια κατασκευασμένο ανθρώπινο δημιούργημα , δεν έχει καμία σχέση και δεν μπορεί με τίποτα να συγκριθεί , με την πολυπλοκότητα και την ομορφιά ,που μας προσδίδει ένα μπουμπούκι ,που ανθίζει μια μέρα της Άνοιξης.......
Fortune.
Και βεβαια συγχωρηστε με...αλλα απο κεκτημενη ταχυτητα....εγραψα οτι η Ιθακη ειναι του ποιημα του Ο Ελυτη... :shock:
Θα τριζουν τα κοκκαλα του αλλου μεγαλου μας Αλεξανδρινου ποιητη...του Κωστα του Καβαφη... :oops: ..
Fortune. :
ΠαράθεσηΌτι είναι να συμβεί ,θα συμβεί. Εμείς ας κάνουμε αυτό ,που θεωρούμε σωστό, αυτό που είναι καλό όχι μόνο για μας αλλά και για τον συνάνθρωπο μας και είναι σίγουρο ότι η αρμονία ,που θα απολαύσουμε θα μας ομορφύνει την ζωή μας.
Ας τα κάνουμε όλα χωρίς προσκολλήσεις όμως. Χωρίς να δένουμε τις πράξεις μας με τα αποτελέσματα ,που περιμένουμε αυτές να φέρουν.
Να κάνουμε μεν λοιπόν σχέδια.. αλλά να μην έχουμε προσδοκίες...???
Να παίρνουμε το μέλλον μας στα χέρια μας... αλλά να μην έχουμε απαιτήσεις???
:? :roll: :? :roll: :?
Η αρχική μου ερώτηση δεν αναφερόταν τόσο στις επιλογές μας (που οι περισσότεροι σχολιάσατε), αλλά στα
[size=18]όνειρα [/size]και στις 'μεγάλες προσδοκίες' στις οποίες συχνά οι επιλογές μας αποσκοπούν...
Χριστινιώ, 'Ο Δρόμος του ειρηνικού πολεμιστή΄είναι σίγουρα στη wishlist... :wink: ελπίζω να το διαβάσω΄σύντομα...
Καλη μου Ενια καλησπερα!
Η φαντασια ειναι μια πλαστικη ιδιοτητα της ψυχης να αναπαραγει εικονες ,που εχουν συμβει στο παρελθον μας.
Η διαφορα της με την φαντασιωση ειναι οτι ,η δευτερη πλαθει εικονες ,που δεν εχουν ξανασυμβει ,απλα ειναι ψευτικες.Κατι σαν ενα ονειρο ,που δεν συνεβη ποτε.
Το παρελθον περασε ,το μελλον ειναι κατι ,που εκ των πραγματων δεν ξερουμε πως θα ειναι....Αυτο ,που μενει να βιωσουμε ειναι το παρον.
Ο Lenon πριν πεθανει ειπε....{Ζωη ειναι αυτο ,που συμβαινει γυρω μας οταν εμεις σχεδιαζουμε το ..μελλον....}....Σχεδιαζουμε δηλ κατι ,που ουτε καν ξερουμε ,πως θα ειναι....αν θα συμβει η οχι....,που το πιθανοτερο ειναι να μην συμβει ποτε...Και χανουμε το τωρα ...το παρον....
Αυτο κανουμε τον περισσοτερο χρονο της καθημερινοτητας μας...
Ασφαλως και πρεπει να βαζουμε στοχους ...να εχουμε προσδοκιες....ομως δεν θα πρεπει να τις συνδεουμε με τα αποτελεσματα...γιατι το πιθανoτερο ειναι να απογοητευομαστε οταν αυτα δεν ερχονται και να ξοδευουμε ασκοπα αγχος....για να ερθουν.
Αλλωστε μην ξεχναμε κατι.:..Ικανος ειναι εκεινος ,που κανει τα πραγματα σωστα.Αποτελεσμετικος ειναι ομως αυτος ,που κανει σωστα ,τα σωστα πραγματα.Δεν ξοδευει δηλ τον χρονο του σε πραγματα ,που ναι μεν τα πραγματοποιει...ομως επειδη δεν ειναι αυτα ,που επρεπε να γινουν, δεν ειναι αποτελεσματικος.
Μπορουμε να εχουμε σωστες επιλογες απο την αρχη στον τροπο δρασης μας ,ωστε να φερνουμε τα αποτελεσματα ,χωρις ομως αυτα να ειναι δεμενα με τις πραξεις μας ,ωστε να μην αγχωνομαστε και να μην σπαταλαμε ενεργεια νευρικη, λανθασμενα.
Ειναι λοιπον θαρρω θεμα κρισης καθαρα οι επιλογες μας.Ακομα και το αν ειμαστε αποτελεσματικοι παλι ειναι θεμα κρισης και σωστων επιλογων μας.
Δεν ειναι αναγκη να δημιουργουμε φρουδες προσδοκιες ,που αν δεν πραγματωθουν να στεναχωριομαστε.Τα πραγματα ειναι απλα.Αν σκεφτομαστε ετσι ,θα ειμαστε παντα κοντα στους στοχους μας.Θα ειμαστε ομως παντα στο παρον ....και ετσι το μελλον θα το απολαμβανουμε καλυτερα οταν ερχεται και δεν το ξερουμε.
Αλλωστε αν φανταστουμε τους εαυτους μας σαν παιδια να βλεπαμε σε ενα σινεμα την ταινεια της ζωης μας.....μολις αυτη (η ταινεια ) τελειωνε ,πια θα ηταν η επιθυμια μας για ζωη...αφου θα ξεραμε..απο ακρου σε ακρου τι θα συμβει...??Δεν θα ηταν ενα ανοστο πιατο σερβιρισμενο για πολλοστη φορα...??
fortune.
xmmm.... wraia erwthsh..... proswpika apalagmenos k adiaforos gia opoiadhpote 8rhskeytikh pisth k doksasia k opoiadhpote teleologiko systhma (blepe moira) pisteyw oti mporeis na sxediaseis thn zwh sou symfwna me tis epiloges sou. allwste o sxediasmos den proypo8etei oti 8a telesforhsei kiolas.
sthn poreia mporei na apofasiseis oti epi8ymeis kati allo, diaforetiko apo ayto pou eixes sxediasei....den shmainei oti adika tosa plana. alla pws isws na allaksan ta 8elw sou. mporei na katalabeis pws oi dynameis sou den ftanoun gia thn oloklhrwsh twn stoxwn sou. pws ayto pou toso epi8ymouses htan kati epipolaio. yparxoun apeira ''mporei''. yparxoun de k ekswgeneis paragontes h sygoiries. allwste yparxeis mesa se mia koinwnia pou kalws h kakws exei mia eksousiastikh/katanagastikh tash. polles fores ta sxedia sou katey8ynontai apo thn tash ayth me apotelesma na mhn apoteloun kan dika sou 8elw alla koinwnikws epiballomena. apopsh mou einai pws prepei na amfisbhteis, opws elege k o Descartes, tis koinwnikes normes, k isws na apaksiwneis kapoies apo aytes. ena tyxaio paradeigma einai h olh 8ewrhsh gyrw apo thn apaksiwsh ths ergasias, giati na doulevoume klp. isws k na katalhkseis sto oti ta tosa sxedia opws px. gia ena gamo, mia kalh douleia, mia oikogenia na mhn apoteloun k 8elw sou. o Froyd eixe milhsei gia thn dynamh ths koinwnias k ths koinhs logikhs ston an8rwpo. eixe anafer8ei se ena kommati tou egefalou opou mazeyontai ola ta ''prepei'' k ta ''mh'' k eksousiazoun otidhpote eley8ero yparxei mesa sou. sxetika eixe pei k o Rousseau, pws enw o an8rwpos gennietai eley8eros einai gematos allysides.
proswpika pisteyw sthn mh-problepsimothta ths an8rwpinhs boulhshs. isws k ayto to mh problepsimo na einai pou mas odhgei se anasfaleies k se diadikasies eyresews systhmatwn sxediasmou k en genh problepsews twn praksewn mas. isws apo aythn thn anasfaleia na prokyptei k h moirolatria, pws ola einai proka8orismena.
kapoios anefere prin gia thn leitourgia ths fyshs. k omws oute ayth leitourgei k ekselisetai analoga me kapoio plano alla symfwna me tis ekastote syn8hkes. ws ena terastio systhma allhllephdrasewn (sxetiko me thn epikrathsh twn dynatoterwn-an8ekthkterwn stis metaboles pou elege k o darvinos). yparxoun paradeigmata opou o an8rwpos, ws meros ths fyshs k aytos, exei allaksei ton tropo leitourgias ths. ena aplo tetoio paradeigma einai h epidrash twn fwtwn ths polhs sto biologiko roloi twn zwwn pou zoun sto astiko h estw konta se astiko periballon. tipota loipon den yparxei proka8orismeno alla ola leitourgoun bash allhlepidrashs.
h fantasia epishs den apotelei ''plastikh idiothta ths psyxhs sto na anaparagei eikones pou exoun symbei sto parel8on''. pera apo thn ikanothta epiklhshs ths mnhmhs h afhghshs tou parel8ontos (pou isws k na mhn exoun oudemia sxesh me to atomiko parel8on mas) apotelei k tropo dhmiourgias newn parastasewn (ws dhmiourgikh ikanothta tou pneymatos). oso gia thn diafora ths me thn fantasiwsh den kserw. isws na eimai k ypermetra ephreasmenos apo tous sourealistes alla den 8ewrw oti h fantasia einai apokleistika desmia ths pragmatikou alla pws akrobatei metaksy aytou k tou fantasiakou.
opws eixe k pei k enas megalos gewgrafos, Jean Gottmann, ''ta pio ysxhra synora briskontai sto an8rwpino pneyma''.
Δεν εμπιστεύομαι καθόλου τα σχέδια και μάλλον εκτιμώ περισσότερο να κινούμαι σε χώρους που δεν έχουνε ''γραμμές'' χαράξει.
Όσο για το μέλλον... μα καλά από πότε έπαψαν να είναι ρευστά τα πράγματα?
Κι αυτή η ιδέα της εξασφάλισης πια, από παιδί μου προκαλούσε δυσπεψία στον εγκέφαλο!
Αλήθεια, ποτέ δεν έζησα με ανάσες του μέλλοντος... το παρόν είχε όλη την αξία.
Και επί της ουσίας, μέλλον είναι το να δημιουργώ όνειρα μυθικά αναζητώντας μέσα στο χάος το ανέφικτο ή ζητώντας προεξοφλημένες εγγυήσεις και δεδομένα?
Κι άντε πως ξέρεις καλά από ανθρώπινη γεωγραφία και κάνεις σχέδια ποντάροντας και στην παραμικρή λεπτομέρεια... το θέμα είναι: αντέχεις τις διαψεύσεις?
χμ.....διαχώρισες τα σχέδια..από τα όνειρα..
Ζαχαρένια μου, κάπως άσχετο, αλλά η νονά σου είχε δίκιο ;-) :grin:
..αποκαλύφθηκα..το ομολογώ πως είναι άβολο.
σχεδιάζω λοιπόν την άμεση ξανακάλυψη :)
Χαιρομαι ,που το θεματακι ξανανεβηκε μετα απο τοσα χρονια!(Θυμαμαι οτι για να γραψω τοτε τις σκεψεις μου,μου ειχε παρει αρκετο χρονο!)
f.
Σκάβε fortune :grin:
Ζαχαρένια όχι! ...βέβαια εσύ ξέρεις .... ;-)
Την καλησπέρα μου
:roll: :roll: :roll: :roll: ;-) ;-) :smile: :smile:
Τα σχέδια για το μέλλον είναι σαν να κάνεις είσοδο στην αβεβαιότητα. Άδικος κόπος!
Το να οργανώνεις τη ζωή σου στις ανάσες του μέλλοντος είναι θέμα για μυθιστόρημα και τίποτα άλλο.
Τελευταία σχεδιάζω το μέλλον μου ευάερο, ευήλιο αλλά και σκιερό και να μη μπάζει βροχές από παντού....
Να έχω και θέα ανεμπόδιστη όποτε το θέλω και κατεβασμένα τα ρολά για να μη είμαι εγώ η θέα όποτε το θελουν...
Χρειάζομαι γη για να πατήσω ή ταράτσα για να ακουμπήσω.
Ήμασταν μια γενιά, της σειράς μου, διαφορετική απο την σημερινή. Παιδιά της επαρχίας γαλουχημένα στις συνήθειες της, με φιλότιμο, σεμνότητα, κάποιες αρχές. Κάποιοι έκαναν όνειρα για ένα καλύτερο μέλλον με όπλο την εκαπίδευση. Τα κατάφεραν.
Η τελευταία μας κουβέντα με τον Θράσο στο γραφείο του ήταν οι πολλές ώρες δουλειάς, η πίεση και το στρες ενός δικηγόρου. Περνούσαμε όμορφα. Η ιδέα του να αποφασίσεις να σταματήσεις να δουλεύεις με εντατικούς ρυθμούς και να το κλείνεις ώστε να αφιερώσεις τον περισσότερο χρόνο στην οικογένεια, στην ζωή σε ανθρώπινες συνθήκες, με έβαλε σε σκέψεις, την επικρότησα. Και του το είπα. Δεν το εφαρμόζουν πολλοί.
Τελευταία για χάρη μιας επέμβασης που έκανα μου έκρυψαν (απίστευτο) πως ο φίλος μου πάνω από 30 χρόνια πέθανε. Ξαφνικά από μια αυτοάνοση ασθένεια, από το πουθενά σχεδόν. Ούτε κάπνιζε, ούτε έπινε και μάλλον η ζωή του ήταν γεμάτη από λάιτ συνήθειες.
Έχω αναθεωρήσει προ πολλού πολλά πράγματα. Έχω καταλήξει πως μάλλον ο τρόπος που σκεφτόμαστε δημιουργεί την πραγματικότητά μας. Γνώριζα το "βλέπω, ακούω, αισθάνομαι, κατάλαβα μόνη μου το σταμάτα, κοίταξε, ξανάκουσε. Προσπαθώ λοιπόν να αναβαθμίσω την ποιότητα ζωής του τώρα. Να είμαι ευτυχισμένη με αυτά που έχω. Να έχω πλέον λιγότερες ευθύνες. Να προσέχω ώστε να αφήνω επιτέλους χώρο για μένα. Και κάθε πρόβλημα το βλέπω σαν μια καλή ευκαιρία. ;-)
Το σύστημα υγείας, ιδιαίτερα σήμερα, έχει ελαττώματα. Ας μην ξεχνάμε μόνοι μας να ενημερωνόμαστε για θέματα υγείας, να κάνουμε συχνά όλες τις απαραίτητες εξεάσεις πρόληψης.
[quote user="KostasD33" post="373785"]Τελευταία σχεδιάζω το μέλλον μου ευάερο, ευήλιο αλλά και σκιερό και να μη μπάζει βροχές από παντού....
Να έχω και θέα ανεμπόδιστη όποτε το θέλω και κατεβασμένα τα ρολά για να μη είμαι εγώ η θέα όποτε το θελουν...
Χρειάζομαι γη για να πατήσω ή ταράτσα για να ακουμπήσω.[/quote]
:smile: