Τη θεωρία της επιζήμιας επίδρασης των ελεύθερων ριζών στον οργανισμό και τη σημασία της θωράκισης της υγείας με ένα αντιοξειδωτικό αμυντικό σύστημα, υπογραμμίζει έρευνα Αμερικανών επιστημόνων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των πειραμάτων που διεξήγαγε ομάδα επιστημόνων του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον, στη δράση των αντιοξειδωτικών ενδεχομένως να κρύβεται το μυστικό της μακροζωίας. Στην περίπτωση των ποντικιών αποδείχθηκε ότι η αυξημένη παρουσία τους στον οργανισμό ισοδυναμούσε με επιμήκυνση της ζωής κατά 20%. Αν κάτι ανάλογο ισχύει και για τους ανθρώπους, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για επέκταση του προσδόκιμου ορίου ζωής, πέρα από τα 100 χρόνια.
Οι ελεύθερες ρίζες είναι δραστικές χημικές ουσίες, που προκαλούνται κατά τη διαδικασία μεταβολισμού του οξυγόνου. Όταν βρίσκονται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στον ανθρώπινο οργανισμό, είναι ικανές να οδηγήσουν σε πρόωρο γήρας και έμμεσα ή άμεσα, σε πολλές ασθένειες, που σχετίζονται με τη γήρανση, όπως οι καρδιοπάθειες, ο καρκίνος, ο διαβήτης, οι άνοιες και ο καταρράκτης. Προστασία στον οργανισμό από την επιβλαβή επίδραση τους προσφέρουν τα αντιοξειδωτικά ένζυμα, όπως η καταλάση, που δρα στη διάσπαση των ελευθέρων ριζών.
Οι επιστήμονες με επικεφαλής τον δρ. Πιτερ Ραμπίνοβιτς χρησιμοποίησαν στα πειράματα τους ποντίκια γενετικά τροποποιημένα ώστε ο οργανισμός τους να κάνει υπερπαραγωγή καταλάσης. Παρατήρησαν ότι ζούσαν έως και 20% περισσότερο από τα φυσιολογικά ποντίκια, ενώ γερνώντας ανάπτυξαν σαφώς λιγότερες ασθένειες.
"Η μελέτη μας καταδεικνύει τη σημασία των ελεύθερων ριζών στη διαδικασία της γήρανσης. Επεμβαίνοντας σε αυτήν ίσως να οδηγηθούμε σε σημαντική επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής" δηλώνει ο Ραμπίνοβιτς και προσθέτει πως με την παραδοχή αυτή ανοίγονται νέοι ορίζοντες για τη δημιουργία φαρμάκων για την προστασία από τις ελεύθερες ρίζες και ίσως από ορισμένες συνέπειες του γήρατος.
"Συνήθως εστιάζουμε την προσοχή μας στις ασθένειες που φέρνει το γήρας και όχι στη διαδικασία της γήρανσης επειδή πιστεύουμε ότι δεν μπορεί να επηρεαστεί. Κι όμως παρεμβαίνοντας σε κάποιο σημείο του μηχανισμού, ίσως να έχουμε σημαντικά αποτελέσματα τόσο για το όριο ζωής όσο και για την υγεία, σχολιάζει η συνάδελφος του Πατ Μόναγκαν, καθηγήτρια του Πανεπιστημίου της Γλασκώβης. Φυσικά, διευκρινίζει, ότι η χρειάζεται αρκετή έρευνα διότι οι παράγοντες που υπεισέρχονται στη διαδικασία είναι πάρα πολλοί, ενώ πρέπει να μελετηθούν και οι τυχόν επιπτώσεις της περίσσειας καταλάσης στον οργανισμό.
Το σημαντικό όμως είναι ότι πλέον παρουσιάζεται ένας καθαρός συσχετισμός μεταξύ της εξουδετέρωσης των ελεύθερων ριζών στα κυτταρικά πεδία, όπου και παράγονται, και στην αύξηση του χρόνου ζωής.
Μέχρι να υπάρξουν νεώτερα από το μέτωπο των ερευνών, γιατροί και διατροφολόγοι τονίζουν ότι η σωστή διατροφή είναι αυτή που στηρίζει τα πάντα. Οι βιταμίνες Α,C και E εμφανίζουν άριστη αντιοξειδωτική δράση, όπως και τα φλαβονοειδή, οι πολυφαινόλες, το Β-καροτένιο και το σελήνιο, ενώ σημαντικές πηγές πρόσληψης τους είναι το ελαιόλαδο, τα λαχανικά -με πρώτα τη ντομάτα, το κρεμμύδι, το σέλινο και τα μπρόκολα-, τα δημητριακά και το ρύζι, τα φρούτα -όπως μπανάνες, μήλα, πορτοκάλια και σταφύλια-, τα αυγά, το κρέας, το συκώτι, τα θαλασσινά, αλλά και το κόκκινο κρασί.