pos 8a antimetopisete enan filo sas poy exeis aids?
δεν θα αλλαζε τπτ απολυτως οπως ειμασταν στην αρχη ετσι θα ειμασταν κ μετα
ενημερωση χρειαζεται κ οχι φοβος
ελεος δεν μπορουμε να αποκλεισουμε τους ανθρωπους απο την ζωη μας οπως κανουν οι περισσοτεροι
μεγαλο λαθος
κ στην τελικη αυτος ο ανθρωπος τωρα θα με χρειαζοταν περισσοτερο απο ποτε
akribws opws to eipe k h evita........xreiazetai enhmerwsh k oxi fovos.
sumfwnw me ta osa eipate! einai polu lepto to 8ema kai pisteuw oti de 8a allaze kati sta sunais8hmata mou pros ekeinon. isws na ginontan pio dunata dedomenou ths katastasews tou...
to 8ema einai oti h agnoia prokalei fovo. kai auth th stigmh pou grafw de kserw polla gurw apo to 8ema kai ontws (den to kruvw) einai kati pou 8a me fovize idiaitera. alla 8a kunhgousa na vrw plhrofories kai na ma8w... de 8a to afhna etsi kai sigoura de 8a ton apomakruna logw ths arrwstias tou..... opws eipe kai h evita 8a prospa8ousa na sta8w oso pio konta tou mporw...
δυσκολα κολπα στην πραξη ειναι αυτα..
αν δειτε πως μπαινουν ντυμενοι με τις στολες σαν αστροναυτες
οι συγγενεις κ οι φιλοι στα δωματια ασθενων με aids
στην κλινικη που εργαζεται η μητερα μου,
σιγουρα θα το ξανασκεφτομασταν ολοι πριν πουμε οτι θα ημασταν εκει να τον στηριξουμε αυτον τον ανθρωπο...
εγω προσωπικα πριν το δω οτι ειπατε κ εσεις ελεγα...
eykairia einai na psajoyme sto diadyktio gia plhrofories gyro apo thn arostia. na broyme kai tropoys symberiforas mas apenanti se aytoys toys arostoys an8ropoys.
καμια διαφορα στην αντιμετωπιση
χρειάστηκε πριν χρόνια να το αντιμετωπίσω (δυστυχώς ο φίλος μου δεν έζησε) επι 6 περίπου μήνες πήγαινα σχεδόν κάθε μέρα στο νοσοκομείο.
δεν έκανα τίποτε λιγότερο ή περισσότερο απο ότι προβλεπόταν δηλ δεν χρησιμοποιούσα το ποτήρι και τα μαχαιροπήρουνα του,δεν τον φίλησα στο στόμα (εξάλλου δεν είχαμε τέτοιου είδους σχέση) και δεν ακουμπούσα οποιαδήποτε πληγή του (μην φανταστήτε κάτι τρομερό,ορούς κ.τ.λ) κατα τα άλλα περνούσαμε όλοι οι φίλοι (που είχαν απομείνει) μαζί του σαν να ήταν μια επίσκεψη.Είναι τραγικός ο τρόπος ως και απάνθρωπος με τον οποίο αντιμετωπιζόταν απο το νοσηλευτικό προσωπικό (που υποτίθεται ότι γνωρίζουν) και τραγικότερος απο την οικογένειά του (όσοι έρχονταν) σημ επειδή δυστυχώς η κοινωνία μας δεν είναι έτοιμη να δεχτεί την ομοφιλοφιλία και τους ναρκωμανής να σας πω ότι ο φίλος μου αρρώστησε απο μετάγγιση!!!!!!!!! τι θα έβλεπα ή θα άκουγα εαν ήταν απο έναν απο τους παραπάνω λόγους??????????
υπάρχουν ώρες που τα θυμάμαι και θέλω να ξεχάσω αλλά απο την άλλη δεν θέλω να ξεχάσω,ήταν ένα πολύ μεγάλο μάθημα και για την απανθρωπιά που μας περιβάλει αλλά και για την γενναιότητα με την οποία ο φίλος μου αντιμετώπισε την αρρώστια του.
τωρα που τον θυμηθηκες σε κοιτα κ χαμογελα χριστινακι..
balland
είσαι γλυκύτατος
Παράθεση από: "chriastina"balland
είσαι γλυκύτατος
απλα το πιστευω πως καθε φορα που θυμομαστε με αγαπη
κ αναφερουμε καποιον που εχει φυγει απο την ζωη,
οτι ειναι καπου εκει γυρω κ μας βλεπει..
πριν 2 χρονια βρεθηκαμε σε μια συγκεντρωση καλεσμενοι σε ενα συγγενικο σπιτι.....οπως ολοι γνωριζουμε οτι σε τετοιου ειδους συγκεντρωσεις, γινονται διαφορα πηγαδακια.....ετσι και εγω βρεθηκα να συντρωγω, καθησμενη διπλα σε εναν πολυ ενδιαφεροντα, γοητευτικο, μορφωμενο κυριο.....η ωρα περνουσε ευχαριστα συζητωντας για χιλια δυο θεματα....μου ειπε οτι ηταν απο την νεα υορκη και οτι την επομενη θα εφευγε για τις ηνωμενες πολιτειες.....γυριζοντας στο σπιτι μιλησα στον αντρα μου για τον φιλο της ξαδελφης του και για το ποσα πραγματα μιλησαμε.....μετα απο λιγο καιρο, βρεθηκαμε παλι στο συγγενικο αυτο σπιτι.....και μαθαμε το νεο....ο φιλος της ξαδελφης ειχε πεθανει απο aids.....ειχαμε καταλαβει την ομοφιλοφιλια του, αλλα δεν μπορουσαμε να φανταστουμε κατι τετοιο.....εκεινη τη στιγμη δεν ηξερα εαν επρεπε να γελασω ή να κλαψω.....ξαφνικα αρχισα να σκεπτομαι εαν μου ειχε βαλει στο ποτηρι μου νερο ή κρασι, εαν γελωντας με πλησιασε πολυ....εαν με ειχε αγγιξει ελαχιστα εστω και τυχαια.....με αυτη τη μικρη ιστορια θελω να πω οτι, λογω του οτι ελαχιστα ξερουμε γι αυτη την αρρωστια, επομενο ειναι να παθαινουμε πανικο εστω και στο ακουσμα της.....παντως εγω προσωπικα λυπαμαι αφανταστα οταν ατομα τοσο γοητευτικα, ενδιαφεροντα, μορφωμενα, αξιολογοτατα φευγουν τοσο τραγικα και αδοξα και με αυτον τον τροπο!
Πιστεύω ότι τις βαθιές φιλίες δεν τις κλωνίζει κανένα γεγονός. Θαρρώ πως θα αντιμετώπιζα το συγκεκριμένο άτομο, όπως και πριν αρρωστήσει.