Άντρακλας.
Ένα φυτό με δύο χαρακτηριστικούς τύπους, τον καλοκαιρινό άντρακλα που είναι ημιανθεκτικός και τον χειμερινό άντρακλα που είναι πολύ ανθεκτικός.
Aπήγανος, Γαλλ. rue odorante, Αγγλ. rue, herb of grace.
Xρησιμοποιείται για την άρτυση ορισμένων σαλατών αλλά κυρίως για την παρασκευή οινοπνευματωδών ποτών, όπως η γκράπα.
Aρμπαρόριζα - Aλμπαρόζα, Γαλλ. pelargonium, geranium odorant, Αγγλ. nutmeg geranium.
Aρτυματικό της οικογενείας των πελαργονιών (γεράνια). Mυρωδικό για τα γλυκά του κουταλιού, κυρίως κυδωνιού - κυδωνόπαστου. Στο εξωτερικό χρησιμοποιείται και στην μαγειρική (λεμονάτα).
Ένα μικρό σκληρό κρεμμυδάκι που φύεται σε συστάδες και συνήθως έχει πιο δυνατή γεύση από το κλασικό κρεμμύδι. Τα πράσινα φύλλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν ενισχυτικό γεύσης. Λέγεται επίσης ανοιξιάτικο κρεμμύδι
Το διετές φυτό εύκρατου κλίματος “Brassic rapa” που καλλιεργείται σαν ετήσιο για τις φουσκωμένες υπόγειες ρίζες του που έχουν διάμετρο 2,5 έως 7 εκ. και είναι στρογγυλές, επίπεδες ή μακριές. Η σκληρή σάρκα είναι λευκή ή κίτρινη και η φλούδα λευκή, ροζ ή κίτρινη.
Τα νεαρά γογγύλια μπορούν να φαγωθούν ωμά ή σαν τουρσί –τα ώριμα χρησιμοποιούνται σαν ρίζα λαχανικού. Τα νεαρά φύλλα είναι γνωστά σαν λαχανίδες.
Το διετές φυτό "Pastinaca sativa", του οποίου η μακριά (μέχρι 25 εκ.) κωνική ρίζα συλλέγεται σαν χειμερινό λαχανικό τον πρώτο χρόνο. Οι ρίζες του έχουν κρεμ γλυκιά σάρκα με χαρακτηριστική γεύση και είναι καλύτερες αφού καταψυχθούν.
Σερβίρονται βραστά, ψητά, τηγανητά, σαν πουρές κλπ.
Δάφνη ή βάγια, ο αειθαλής θάμνος "Laurus nobilis", του οποίου τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα χρησιμοποιούνται σαν αρωματικό, ειδικά σε μαρινάτες, στη μπεσαμέλ, στις κρέμες γάλακτος και τα ψάρια.
Ολοετές βότανο που μοιάζει με θυμάρι και έχει δύο βασικές μορφές, την καλοκαιρινή και τη χειμερινή θρούμπη.
Συνήθως χρησιμοποιείται για να δώσει γεύση στα φασόλια.
Ο βολβός του τροπικού και ημιτροπικού φυτού "Colocassia antiquorum" ποικιλία "esculenta" που ήρθε στην Καραϊβική σαν βασικό φαγητό για τους σκλάβους.
Οι βολβοί βράζονται ή ψήνονται, ενώ τα φύλλα είναι επίσης φαγώσιμα.
[/i]
(οδηγίες για την χρήση του κρόκου)
Οι ίνες του κρόκου δίνουν στο φαγητό ένα φωτεινό κίτρινο χρώμα, μια ευχάριστη υπόπικρη γεύση πολύ χαρακτηριστική και άρωμα ελαφρό ιωδιώδες.
Για να φανεί το χρώμα του στο φαγητό δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν υλικά που δίνουν εντονότερο από το κίτρινο χρώμα, όπως η ντομάτα ή το σπανάκι. Σε τέτοια φαγητά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σαφράν μόνο για την γεύση του. Το μόνο που πρέπει να προσέχετε είναι η ποσότητα. Αν βάλετε πολύ σαφράν θα είναι πολύ έντονη η μυρωδιά.
Πριν χρησιμοποιήσετε το σαφράν βάλτε το σε ένα μπολ με λίγο νερό και αφήστε το έως 2 ώρες, ώστε να βγάλει το χρώμα του. Οι ίνες χρειάζονται περισσότερο χρόνο από το σαφράν σε σκόνη.
Αν πρόκειται να το χρησιμοποιήσετε σε ζύμη, το μούλιασμα είναι απαραίτητο, ενώ σε φαγητό που θα βράσει , το χρώμα μπορεί να αναπτυχθεί περισσότερο στη διάρκεια του μαγειρέματος.
Ένας άλλος τρόπος είναι να πασπαλίσετε το σαφράν στο φαγητό, τη στιγμή του σερβιρίσματος, ιδιαίτερα αν είναι σούπα. Είναι εντυπωσιακό καθώς αρχίζει να βγάζει το κίτρινο χρώμα γύρω από τις κόκκινες ίνες του.
Για να μπορείτε να ρυθμίσετε την ποσότητα μετρώντας τις ίνες πρέπει να ξέρετε ότι 1 γραμμάριο σαφράν έχει 320-360 ίνες ανάλογα με το μήκος και το πάχος τους.